حسن بیک‌محمدلو*: با اعزام موفقیت‌آمیز 5 نفتکش به کشور ونزوئلا با پرچم جمهوری اسلامی ‌ایران در اوج تحریم‌های ظالمانه آمریکا و تهدیدات مکرر آن، بیش از پیش اهمیت حضور در آب‌های آزاد و بهره‌مندی از این موهبت خدادادی نمایان شد. موقعیت جغرافیایی کشور در جنوب غرب آسیا یکی از نادرترین و بارزترین موقعیت‌های راهبردی در جهان است. این موقعیت با توجه به منابع نفت و گاز موجود و اشراف بر خلیج‌فارس و دریای عمان و مهم‌ترین تنگه راهبردی جهان موجب شده بسیاری از صاحبنظران این منطقه را مرکز تحولات جهانی قلمداد کنند. همچنین مقام معظم رهبری درباره اهمیت دریا و قدرت دریایی تدابیر زیادی را فرموده‌اند، از جمله در تاریخ یکم مرداد 90 در ناوگان جنوب نیروی دریایی فرمودند: «همان‌طور که همه‌ ما می‌دانیم، دریا برای یک کشور، یک فرصت بزرگ برای پیشرفت و حفظ منافع ملی است. فواید دریا برای یک کشور و یک ملت، فواید راهبردی است. منافع دریا مال همه است؛ امکانات این دریای پربرکت متعلق به این ملت‌هاست. چگونه می‌شود از این برکات به نفع منافع ملی استفاده کرد و کشور را از آن بهره‌مند کرد؟ با داشتن اقتدار». 

از سوی دیگر بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی ‌به عنوان دورنمای آینده کشور، سواحل طولانی را به عنوان یکی از ظرفیت‌های مغفول و قابل اتکا برای 40 ساله دوم کشور برشمرده است. مجاورت ایران با ۲ حوزه دریایی مهم و دومین اقیانوس پهناور جهان با دارا بودن کیلومترها ساحل دریایی بدون شک زمینه‌ساز ایجاد یک قدرت دریایی نه‌تنها منطقه‌ای، بلکه جهانی است. با اعتقاد به این امر می‌بایست توانایی و قابلیت استحصال منافع خود از دریا و حفظ و حراست آنها را دارا بود. شالوده اعمال قدرت دریایی مستلزم برقراری ارتباط و توازن بین عوامل ایجاد و مولفه‌های آنهاست. اما پشتیبانی و توسعه ناوگان‌های تجاری و نظامی ‌و صنایع فراساحلی بدون ایجاد زیرساخت‌های ملی بویژه در دانش و صنایع امکان‌پذیر نیست. از سوی دیگر وجود سواحل پربرکت مکران در کنار دریای جنوب (دریای عمان) و اشراف و دسترسی آسان آن بر اقیانوس هند فرصتی مضاعف در توسعه و آبادانی سواحل کشور و همچنین پشتیبان قدرت دریایی که زمینه‌ساز اقتدار ملی در صحنه بین‌الملل است، خواهد بود. استمرار و تقویت فعالیت‌های ستاد توسعه سواحل مکران و پیگیری به سرانجام رساندن پروژه‌های مصوب آن ستاد، گامی ‌در راه تبدیل ایران به یک قدرت دریایی جهانی خواهد بود؛ فرصتی که در شرایط تحریمی ‌خود را دو‌چندان نمایان و آشکار می‌کند. 

باور این است که راه عبور از این سیاست‌های ظالمانه به غیر از اتکا به توان داخلی نیست. حالا زمان گذار از تحریم‌های خودخواسته داخلی است که با توانی بیشتر از تحریم‌های خارجی کشور را آزار می‌دهد. از این رو توسعه دریامحور به عنوان الگوی جدی تغییر سیاست‌های حوزه پیشرفت کشور از مرکز به ساحل دریا و اقیانوس می‌بایست در دستور کار جدی مجلس و دولت قرار گیرد. 

* رئیس کمیته توسعه دریامحور مجمع تشخیص مصلحت نظام