فدراسیون‌ جهانی بسکتبال با انتشار گزارشی به نحوه ظهور ستاره‌ها و به قدرت رسیدن بسکتبال ایران در قاره کهن پرداخت. فیبا در این‌ باره نوشت: در ابتدای دهه ۲۰۰۰ مشخص بود قدرت بسکتبال در قاره کهن را چینی‌ها در اختیار دارند و به ندرت مقابل حریفان می‌بازند. آنها از ۱۳ دوره رقابت‌های کاپ آسیا به‌ جز ۲ دوره ۱۹۸۵ و ۱۹۹۷ موفق به کسب عنوان قهرمانی شدند که نشان‌ می‌داد قدرت مطلق در آسیا هستند. با توجه به اینکه «یائو مینگ» ستاره تیم ملی بسکتبال چین، در آن زمان تلاش می‌کرد در کانون ‌توجه‌ها باشد، خیلی بعید به نظر می‌رسید چینی‌ها از تخت قدرت آسیا پایین بیایند اما در آن طرف قاره یک‌ مدعی بی‌سر‌و‌صدا خود را آماده می‌کرد به قدرت برسد. بهترین نتایج ایران در آسیا به دهه‌های ۸۰ و ۹۰ بازمی‌گشت که در جایگاه چهارم آسیا قرار گرفتند، پیش از آن ایران همیشه در رتبه‌های ۶ تا ۱۲ آسیا قرار می‌گرفت. با این حال موفقیت جوانان ایران در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۴ نوید روزهای خوب را می‌داد، چرا که آنها آینده‌ساز بودند. در سال ۲۰۰۳ تیم جوان ایران‌ توانست 75-83 چین‌‌تایپه را با درخشش‌ جوانانی چون صمد نیکخواه‌بهرامی، حامد آفاق و مهدی کامرانی شکست دهد؛ جوان‌هایی که همگی زیر ۲۱ سال سن داشتند. در سال ۲۰۰۵ تیم ملی ایران به ستاره‌یابی خود ادامه داد و توانست ستاره‌های جوان مثل حامد حدادی ۲۰ ساله با ۲ متر و ۱۸ سانتیمتر قد را در کنار با تجربه‌ترهایی چون آیدین نیکخواه‌بهرامی قرار دهد. حدادی به دلیل جوان بودن در آن زمان تنها 6/6 امتیاز به دست می‌آورد اما نوید روزهای خوب را می‌داد. نخستین مدال ایران (مدال برنز) در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ طی ۵۰ سال اخیر کسب شد؛ جایی که نفراتی چون برادران نیکخواه‌بهرامی، حامد حدادی، حامد آفاق و مهدی کامرانی دیگر باتجربه بودند و جوانانی چون اوشین ساهاکیان و امین امینی هم در رده جوانان پرورش داده می‌شدند. هدایت این تیم را مربی صربستانی «رایکو ترومن» برعهده داشت. سال ۲۰۰۷ هم‌ نخستین قهرمانی ایران در آسیا به دست آمد، سالی که تیم لبنان با در اختیار داشتن ستاره‌هایی چون برایان بشارا، رونی فاهد، فادی الخطیب و جو ووگل در اوج قدرت بود اما بدشانسی آنها در مسیر قهرمانی جایی بود که به پست تیم ایران با ستاره‌هایی چون حدادی، برادران نیکخواه بهرامی، آفاق، کامرانی و... خوردند. در فینال این بازی‌ها میان لبنان و ایران حدادی به اعتقاد «دراگان راکا» سرمربی لبنان، با کسب ۳۱ امتیاز و ۱۰ ریباند، بهترین بازی دوران ورزشی خود را انجام داد. اوج عملکرد او هم پرتاب از میانه زمین بود که در ثانیه آخر نیمه نخست وارد سبد لبنان شد. ایران این بازی را ۶۹-۷۴ با پیروزی به پایان رساند. کسب تاج قهرمانی در قاره کهن به معنای راهیابی به بزرگ‌ترین‌ میدان‌ ورزشی جهان یعنی بازی‌های المپیک بود؛ اتفاقی که سال ۲۰۰۸ پس از ۶۰ سال برای ایران رخ داده بود. درست است که آنها در این مسابقات پیروزی به دست نیاوردند اما حضور در جمع ۱۲ تیم برتر ‌جهان، سطح بسکتبال در عرصه ملی را برای ایران ارتقا داد. پس از آن‌ موفقیت‌ها بود که حامد حدادی راهی بالاترین سطح مسابقات بسکتبال در رده باشگاهی یعنی NBA شد و صمد نیکخواه‌بهرامی هم فرصت حضور در لیگ فرانسه را به دست آورد. حامد حدادی در این‌ باره معتقد است: «استعداد بازیکنان ایرانی باعث شد تیم ملی ما به جمع ۱۲ تیم برتر جهان رسیده و بسکتبال ایران را به جهان معرفی کند». پس از آن هم درخشش ستاره‌هایی چون مایک رستم‌پور، بهنام یخچالی، نوید نیکتاش، آرون گرامی‌پور و ارسلان کاظمی آینده این رشته در ایران را برای موفقیت در قاره کهن تضمین کرد.