شرکت کنتورسازی ایران سال 1347 در شهر صنعتی قزوین تاسیس شد و تا سال 1387 به عنوان تنها برند تولید‌کننده کنتور برق و کنتور‌های مکانیکی در خاورمیانه شناخته می‌شد. کنتورسازی ایران جزو شرکت‌هایی بود که سال 1387 به بخش خصوصی (جوانی 20 ساله به نام سیدعلی عاملی) واگذار شد. اجرای نادرست اصل 44 قانون اساسی و واگذاری کنتورسازی ایران به فردی که هیچگونه تخصصی در این زمینه نداشت، سبب بروز مشکلات عمده‌ای در این شرکت شد و در نهایت این مجموعه عظیم با بحران مالی مواجه شد و دیگر از آن اعتبار اولیه خود برخوردار نبود. در همان سال‌های ابتدایی واگذاری این شرکت به بخش خصوصی بود که عاملی، مدیرعامل کنتورسازی ایران به همراه پدرش (سیداحمد) قراردادی با اتاق اصناف منعقد کردند تا با نام شرکت «باران» واردات صندوق مکانیزه انجام دهند و در نهایت این دو، آذرماه سال 1395 به علت تخلفاتی که در بورس مرتکب شده بودند، بازداشت شدند و اکنون در زندان به سر می‌برند. 

البته مدیرعامل شرکت کنتورسازی ایران با اینکه در زندان به سر می‌برد، از داخل زندان اداره این شرکت را بر عهده دارد و حتی در بازه‌های زمانی مختلف، مدیران این مجموعه را عزل و نصب می‌کند! این شرکت هم همچون بسیاری دیگر از مجتمع‌های تولیدی که از سوی سازمان خصوصی‌سازی بدون تحقیق و تفحص صحیح و برخلاف اصل 44 قانون اساسی به افرادی خاص واگذار و به ورشکستگی کشیده شدند، بدون اهلیت‌سنجی واگذار شد و اکنون به مجموعه‌ای زیان‌ده تبدیل شده است. عاملی بیش از 50 درصد سهام شرکت کنتورسازی را عهده‌دار است و شاید همین موضوع باعث شده همچنان مدیریت این شرکت را که روزگاری نام و آوازه آن سراسر خاورمیانه را در برگرفته بود، برعهده داشته و خلع ید نشده باشد. اما اصل موضوع این است که سازمان خصوصی‌سازی مقصر ایجاد چنین وضعیتی در شرکت کنتورسازی ایران است و حتی هنوز هم شفاف‌سازی‌های لازم درباره علت و نحوه واگذاری این شرکت به عاملی را انجام نداده است!

پیش از واگذاری، این شرکت صادرات کنتور به کشورهای سوریه، عراق و... را برعهده داشت اما اکنون دچار بحران مالی شده است. شنیده‌ها حاکی است عاملی پیش از واگذاری، وعده‌هایی مبنی بر اعطای 10 درصد از سهام شرکت به کارگران این مجموعه را داده بود اما بعد از واگذاری، خبری از انجام این وعده نبود. زمانی که او مدیرعامل این مجموعه شد، تمام انبارهای شرکت پر از مواد اولیه بود و عاملی برای پرداخت بدهی خصوصی‌سازی اقدام به فروش بیش از 150 تریلی از این مواد اولیه کرد و از اینجا بود که چوب حراج زدن به اموال کنتورسازی ایران و سوق دادن آن به سمت بحران مالی آغاز شد. به مرور از تعداد نیروها و کارگران این شرکت کاسته شد و از 900 نیروی فعال در سال 1392، به 180 نیرو در سال 1398 رسید. همزمان حقوق‌ها نیز با تعویق پرداخت می‌شدند و به مرور از تولید و فروش محصولات نیز کاسته شد به طوری که از اواسط بهمن 1398 دیگر کنتوری در این شرکت تولید نشده و مشخص نیست چه زمانی باید دوباره شاهد رونق این کارخانه باشیم. 

شائبه‌های بسیاری درباره نحوه واگذاری این شرکت وجود دارد و موضوعی که بیش از همه ذهن‌ها را درگیر کرده، این است که چگونه مدیرعامل این مجموعه از داخل زندان اقدام به عزل و نصب مدیران کنتورسازی ایران می‌کند و هنوز هم تصمیمی برای خلع ید او گرفته نشده است. این شرکت اکنون در شرایط مساعدی به سر نمی‌برد و اینکه مدیرعامل کنتورسازی ایران از زندان به امور آن رسیدگی می‌کند، حتی آسیب بیشتری به این مجموعه وارد کرده است. شاید در این شرایط بهتر باشد دست سرمایه‌دارانی که سازمان خصوصی‌سازی، این شرکت را به آنان واگذار کرده از کنتورسازی ایران کوتاه شود، چرا که سازمان خصوصی‌سازی در این مورد نیز موفق عمل نکرده است. 

***

نابودی ماشین‌سازی تبریز به دست مش‌قربانعلی!