رمزگشایی از ابعاد گوناگون سفر مکرون به لبنان، مجال مفصلی می‌طلبد اما آنچه می‌تواند در رمزگشایی این موضوع به ما کمک کند، رایزنی‌هایی است که میان کاخ سفید و کاخ الیزه در این باره صورت گرفته و هنوز هم ادامه دارد. شبکه «یورو‌نیوز» در این باره گزارش داد: «دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه درباره اوضاع جاری در بیروت و موضوع تمدید تحریم تسلیحاتی ایران گفت‌و‌گو کردند. ۲ رئیس‌جمهور که از میزان تلفات و خسارت‌های ناشی از انفجارها در بیروت ناراحت بودند(!) اعلام کردند دیگر کشورها نیز می‌توانند به آنها در کمک‌رسانی به لبنان بپیوندند. بخش دیگر این گفت‌وگو درباره ایران و تمدید تحریم تسلیحاتی این کشور بود اما کاخ سفید اشاره‌ای به جزئیات آن نکرد». نکاتی که از این گزارش کوتاه برداشت می‌شود، بسیار عمیق و قابل تامل است! نخست اینکه پاریس و واشنگتن که طی دهه‌های گذشته نیز اصلی‌ترین بازیگران مداخله‌گر غربی در لبنان محسوب می‌شدند، این بار سعی دارند «محوریت آشکار» خود در بازتعریف مناسبات داخلی، اجتماعی و اقتصادی لبنان پس از انفجار اخیر در بندر بیروت را اعلام و تقویت کنند. نکته جالب توجه اینکه مکرون و ترامپ (که خود متهم ماجرای انفجار در بندر بیروت هستند) از کشورهای دیگر خواسته‌اند اگر می‌خواهند کمکی به لبنان و بازسازی این کشور کنند، به ائتلاف «واشنگتن-پاریس» بپیوندند! کمترین شک و شبهه‌ای وجود ندارد که آمریکا و فرانسه در حال معامله بر سر بیروت هستند. این معامله خطرناک، معطوف به «تغییر ذائقه سیاسی- اجتماعی- اقتصادی» شهروندان و تبدیل لبنان به یک کشور «مصرف‌زده مطلق» و «وابسته به غرب» است. کشوری که در آن صهیونیست‌ها قدرت مانور و جولان داشته و «گفتمان مقاومت» جایی در قاموس و فرهنگ این کشور نداشته باشد. زهی خیال باطل!

سخنان اخیر علامه سیدحسن نصرالله، دبیرکل مقاومت اسلامی لبنان بخوبی نشان داد «سید مقاومت» و همراهانش تحرکات قبلی، فعلی و بعدی دشمنان ملت لبنان را بخوبی رصد کرده و در آینده نیز به این رصد هوشمندانه (توأم با اقدامات لازم) ادامه خواهند داد. بدون شک، زوج «مکرون- ترامپ» نیز مانند زوج «اولاند- اوباما» و «سارکوزی- بوش» در رسیدن به اهداف خود در «سرزمین سروها» شکست سنگینی را تجربه خواهند کرد، با این تفاوت که ابعاد و عمق شکست آنها نسبت به گذشتگان‌شان نیز بیشتر خواهد بود. 

نکته دیگر، به طرح همزمان مساله «تمدید تحریم تسلیحاتی ایران» همزمان با رایزنی واشنگتن- پاریس در قبال حوادث بیروت بازمی‌گردد. همان‌گونه که از ابتدا نیز مسجل بود، طرفین درباره پرونده‌های مختلف فی‌مابین و بین‌المللی، به صورت همزمان دست به معامله زده‌اند. به عبارت بهتر، آمریکا و فرانسه مانند ۲ کشور انگلیس و آلمان، نگاه مستقلی نسبت به پدیده‌ها و تحولات جاری در حوزه روابط بین‌الملل ندارند و بررسی همزمان این تحولات و پرونده‌ها (با رویکرد معامله‌گرایانه) را در دستور کار قرار می‌دهند. همگان به یاد دارند در جریان فعال‌سازی «مکانیسم ماشه» علیه ایران توسط تروئیکای اروپایی- با استناد به ظرفیتی که با فریب دادن دستگاه دیپلماسی کشورمان در برجام تعبیه شده است- مرکل و مکرون پشت‌پرده با ترامپ توافق کردند در ازای عدم وضع تعرفه‌های گمرکی بر کالاهای وارداتی اروپا، فشارهای غیرقانونی خود علیه کشورمان را تشدید کنند. از این دست معاملات به وفور میان مقامات آمریکایی- اروپایی صورت گرفته و خواهد گرفت. در این معادله، تفاوتی وجود ندارد که سکان کاخ سفید در دستان یک دموکرات یا جمهوری‌خواه یا سکان قدرت در اروپا در دست جریان محافظه‌کار یا جریان چپ‌گرای معتدل باشد! 

امروز نیز مکرون و ترامپ به صورت همزمان بر سر «سلطه دوباره بر بیروت» و «اعمال محدودیت‌های تسلیحاتی علیه ایران» وارد معامله‌ای وقیحانه شده‌اند. تکلیف ما در این معادله کاملا مشخص و محرز است: ناکام گذاشتن هر ۲ هدف به صورت همزمان! ترامپ و مکرون اطمینان داشته باشند جمهوری اسلامی ایران و دیگر اضلاع محور مقاومت در منطقه، قدرت انهدام بازی مشترک آنها را آموخته‌اند. واشنگتن و پاریس در آینده‌ نزدیک متوجه می‌شوند انتخاب گزینه «تقابل مشترک با محور مقاومت» چه عواقب و تبعاتی برای آنها خواهد داشت.