فرهاد اصلانی، بازیگر سینما و تلویزیون درباره همکاری‌های سینمایی خود با زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور یادداشتی را منتشر کرد. به گزارش «وطن امروز»، فرهاد اصلانی، بازیگر سینما و تلویزیون به مناسبت برگزاری بخش «نشان رسول» در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «مقاومت» یادداشتی درباره زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور و همکاری مشترک در فیلم «سفر به چزابه» نوشت. در بخشی از این یادداشت می‌خوانیم: «یکی از ویژگی‌های رسول ملاقلی‌پور که او را در میان سینماگران هم‌نسل و هم‌دوره‌اش شاخص می‌کرد این بود که شهود بالایی داشت و گویا فیلم را قبل از ساخته شدن در ذهنش می‌دید. به کارش اشراف داشت، تکلیفش در فیلم‌های جنگی با خودش خیلی روشن بود. یک روز قبل از شروع فیلمبرداری و در مرحله پیش‌تولید سر صحنه رفتم. تریلی‌ها در حال آوردن ادوات جنگی، تانک‌ها و... به میدان بودند. خیلی آرام، خونسرد و مسلط بود. یکی، دو ساعت بعد واقعا آن لوکیشن، تبدیل به میدان جنگ شد. در کنار جریانی که آن روزها در حوزه سینمای دفاع‌مقدس فعال بود و جنگ را شیک و شعاری نشان می‌داد، فیلم‌های رسول ملاقلی‌پور سیمای خشن و واقعی جنگ را ترسیم می‌کرد. آثار او بیانگر واقعیت‌های تلخی بود که گاهی راهی به سینمای دفاع‌ مقدس نداشت. به نظرم مخاطب عادی با فیلم‌های او واقعیت جنگ را درک می‌کرد. در نمایش احوالات انسانی، رسول ملاقلی‌پور بی‌ادعا و سینمایش واقعی، صادقانه و یگانه بود. 

از نظر تکنیکی سینمای او یک سر و گردن بالاتر از بقیه فیلمسازان دفاع‌مقدس بود. زمانی که فیلم جنگی می‌ساخت بیشتر به او حمله می‌شد، برای همین پر از عصبیت بود و مجبور می‌شد سمت ساخت فیلم‌هایی برود که در آنها هم، عصبیت و پرخاشگری وجود داشت. بعد از فوتش نگاه‌ها به او و سینمایش مهربانانه‌تر شد. دست‌کم در تجربه مشترکی که با او داشتم دیدم که «سفر به چزابه» آنگونه که بعدها دیده و ستایش شد، قدر ندید. تجربه بازی در این فیلم غریب بود، وقتی فیلمبرداری شروع می‌شد در صحنه غرق می‌شدم و فراموش می‌کردم بخشی از یک فیلم هستم. حس می‌کنم طبیعی است تماشاگر هم پس از گذشت سال‌ها نسبت به «سفر به چزابه» چنین نگاهی داشته باشد و با دیدن آن متاثر شود. شیطنت و شوخ‌طبعی‌ای داشت که اگر با شما دوست می‌شد و می‌توانستید آن بخش جذاب شخصیتش را ببینید فراموشش نمی‌کردید. خوش‌اقبال بودم که بر تردیدهایش درباره من غلبه کرد و در میانه راه با من دوست شد و این فرصت را یافتم تا آن احوالات ویژه را با او تجربه کنم. 

رسول ملاقلی‌پور فیلمسازی درجه یک و تکرارناشدنی است. در مقایسه با سینماگران هم‌دوره‌اش بهترین آنها بود و بهترین ماند. بعد از پایان هر فیلم از آن رها می‌شد و به فکر فیلم بعدی بود. با اوضاع و احوال این روزها، انتشار مداوم اخبار فساد و اختلاس و رشد منفعت‌طلبی و مادی‌گرایی- حال و هوایی که بر زندگی ما حاکم است- دلم برای آدم‌هایی از جنس ملاقلی‌پور که صادق بودند، تنگ می‌شود.