سختی در ایران بر ۲ قسم است؛ 

اول: میزان مقاومت مسؤولان در برابر تغییر شکل مدیریت، پلاستیک (غیرالاستیک) بودن آنهاست. 

از آنجا که سختی را با درصد نفوذ اندازه می‌گیرند، و چون میزان نفوذ ناله و شکایات مردمی از این وضع، به جایی‌شان برنمی‌خورد، این ماده از الماس هم سخت‌‌تر شناخته شده است. هر چه سختی یک ماده‌ای بیشتر باشد، دیرتر خراش برمی‌‌دارد. بعضی‌ها هم اصلا. که اینها جزو همان اصلا هستند. 

دوم: مقاومت مردم در برابر این شکل مدیریت و اثبات شعار فاخر «اصلنم درد نداشت».