رحمان رضایی در گفت‌و‌گو با یک سایت ایتالیایی درباره شرایط مربیگری در ایران، خاطره‌هایش در ایتالیا و سبک مربیگری  در سری ‌آ صحبت کرد. 

وی که سال‌ها پیش از ذوب‌آهن لژیونر شد و 7 فصل در سری‌ آ ایتالیا بازی کرد، اکنون به سرمربیگری ذوب‌آهن رسیده و می‌خواهد خود را در لیگ برتر محک بزند. او از 2001 تا 2008 (1380 تا 1387) در ایتالیا بازی کرد. 

رحمان رضایی در پروجیا 40 بازی، در مسینا 108 بازی و در لیورنو 21 بازی به ثبت رسانده است. در کل این 7 سال او به عنوان مدافع توانست 8 گل به ثمر برساند. 

سایت توتو مرکاتو ایتالیا با رحمان رضایی، مدافع سال‌های گذشته سری ‌آ مصاحبه‌ای انجام داده. 

***

رحمان رضایی را که یادتان هست؟ او اکنون 45ساله شده! رضایی تقریبا 20 سال پیش وارد فوتبال ایتالیا و حامل استاندارد فوتبال ایران در ایتالیا شد. یک دفاع ‌تنومند به مانند شخصیت «راکی» که موقعیت‌های آنچنانی به حریفان نمی‌داد.

وی 7 سال در سری ‌آ بازی کرد. او در مصاحبه‌ای همچنان عنوان کرده رابطه‌ای عمیق با ایتالیایی‌ها دارد و از گذشته و هدف‌های آینده‌اش سخن می‌گوید. 

 

* رحمان رضایی، این روزها چه کار می‌کنی؟

من در ایران سرمربی باشگاه ذوب‌آهن هستم که در لیگ برتر بازی می‌کند. پس از اتمام فوتبالم در ایتالیا در سال 2008، به وطنم ایران بازگشتم و برای پرسپولیس بازی کردم. سپس به قطر رفتم و دوباره به ایران بازگشتم و فوتبالم را در کشورم به پایان رساندم. پس از 5 سال دوران مربیگری‌‌ام را با دستیاری در یکی از تیم‌های ایرانی آغاز کردم و سپس فرصتی برای من پیش آمد تا به سرمربیگری در لیگ دسته 2 بپردازم. اکنون آماده‌ام تا این فصل را بخوبی آغاز کنم. 

 

* با سمت جدیدی که به دست آوردی، چه احساسی داری؟

احساس خیلی خوبی دارم،‌ برنامه‌ریزی کرده‌ام که در این لیگ خوب ظاهر شوم. می‌خواهم این فصل تجربه کسب کنم و سپس، پس از چند سال دوباره به ایتالیا برای مربیگری بازگردم. خیلی خوب خواهد شد در دسته سوم ایتالیا مربیگری کنم ولی همه چیز به این سال‌ها وابسته است. 

 

* سطح فوتبال ایران چگونه است؟

فوتبال در سطح اول ایران بد نیست. به عنوان مثال پرسپولیس امسال به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسید و این نشان می‌دهد فوتبال در حال پیشرفت است. 

 

* تو به پروجیا با علی‌ سامره آمدی و با او بر سر نخستین ایرانی در سری‌ آ رقابت کردی. 

علی سامره مرا فریب داد و 2 ماه پیش از من به ایتالیا آمد (به شوخی)

 

* چه خاطره‌ای به عنوان فوتبالیست در ایتالیا داری؟

تجربه‌های عالی با سال‌های بسیار خوب داشتم. من به عنوان یک فوتبالیست در زمین واقعا لذت می‌بردم. خانه‌ای هم در شهر ترویسو دارم و به خاطر همین بعضی اوقات هم به ایتالیا می‌آیم. 

 

* تو برای پروجیا، مسینا و لیورنو در ایتالیا بازی کردی، چرا خانه‌ای در ترویسو داری؟

پدر همسرم ابتدا پروجیا بود، سپس به ترویسو نقل مکان کرد و از سال 2006 ما معمولا برای دیدار آنها به آنجا می‌رویم. من هم‌اکنون پاسپورت ایتالیایی هم دارم، همسرم هم از شهر آسیسی است. فرزندم در شهر ترویسو به دنیا آمد. شهر زیبایی است و ما خیلی آنجا را دوست داریم. 

 

* چرا هیچ وقت برای ترویسو بازی نکردی؟

آنها تیمی در سری‌ آ نداشتند، زمان کوتاهی به سری ‌ب رسیدند ولی من همچنان سعی داشتم که در بالاترین سطح بازی کنم. 

 

* با توجه به گسترش بیماری کرونا، وضعیت کشور شما چگونه است؟

شرایط دوباره بدتر شده، بیمارستان‌ها پر است و تنها برای چند روز مردم در خانه‌ها ماندند. ما دوباره به شرایط کرونا در ماه‌های فوریه و مارس (اسفند و فروردین) بازگشتیم اما هر هفته تست کرونا می‌دهیم. مراقب هستیم، درهای هتل بسته است و اجازه نداریم در هتل راه برویم. همه چیز تحت کنترل است و خوشبختانه تاکنون بازیکنی از میان ما کرونا نگرفته است. 

 

* آیا احتمالی برای لغو مسابقات در آنجا هست؟

خیر! خطری از این بابت نیست. 

 

* چگونه به ایتالیا رسیدی؟

ببینید! همه چیز دست سرنوشت است. در حالی که من ذاتا یک مهاجم بودم اما یک سال در خط دفاع بازی کردم. سپس از سوی بلاژویچ، سرمربی تیم ‌ملی ایران، فرا خوانده شدم و در بازی ایران و عربستان بازی کردم. آنجا چند مدیر پروجیا حضور داشتند و 2 بازیکن را خواستند که ملاقات داشته باشند. در آخرین ملاقات آنها به خانه من آمدند. 

 

* چه خاطره‌ای از پروجیا داری؟

آنجا بازیکنی بود به نام آلساندرو که خیلی خوب بود و با بازیکنان خارجی نیز دوست و رفیق بود. 

 

* در پروجیای آن زمان بازیکن کره‌ای «آن یونگ هوان» نیز حضور داشت؛ بازیکنی که کابوس ایتالیایی‌ها شد. 

من آن گل در جام‌جهانی 2002 مقابل ایتالیا را به یاد دارم. یادم هست که گوچی بسیار عصبانی شد(با خنده). «آن» به ایتالیایی صحبت نمی‌کرد و چند کلمه‌ای هم انگلیسی بیشتر بلد نبود ولی خوشبختانه من کمی انگلیسی بلد بودم و سریعا ایتالیایی یاد گرفتم و پس از 2 سال کاملا زبان را خوب بلد شدم. 

 

* در کجا و در کدام تیم بهترین حس را به دست آوردی؟

در مسینا زمانی که گل صعود به سری آ را زدم. خیلی وقت بود این تیم به لیگ سطح اول صعود نکرده بود. مردم با احساس فراوان به سمت من می‌آمدند و به همین علت حس بهتری نسبت به بازی در پروجیا و لیورنو داشتم. 

 

* به عنوان یک مربی چقدر از تجربه‌هایی که در ایتالیا کسب کردی را در کارت استفاده می‌کنی؟

من کاملا از فوتبال ایتالیا تاثیرپذیر هستم. بسیار به تاکتیک‌های ایتالیا معتقدم و سعی دارم بیشتر هم یاد بگیرم. من سبک آنچلوتی را دوست دارم و همچنین آنتونیو کنته و آلگری. سیستم مورد علاقه من هم 1-3-2-4 است و برخی اوقات از سیستم‌های 2-4-4 و 1-4-1-4 استفاده می‌کنم. 

 

* آیا هنوز هم سری‌ آ را دنبال می‌کنی؟

فوتبال ایتالیا بسیار محبوب، زیبا و هیجان‌انگیز است؛ بله دنبال می‌کنم. در دهه گذشته یوونتوس یک قدرت بلامنازع بود و این اتفاق خوبی نیست. اکنون البته اوضاع تغییر کرده است. 

 

* به عنوان یک ایرانی؛ این درست است که داربی استقلال - پرسپولیس هیجان‌انگیزترین داربی دنیاست؟

بدون تردید بازی استقلال- پرسپولیس جزو محبوب‌ترین داربی‌های دنیاست. تهران 15 میلیون نفر جمعیت دارد و این شهر بین 2 تیم تقسیم شده است. در کل ایران پرسپولیس 30 میلیون طرفدار دارد و استقلال هم 25 میلیون که در استادیوم 100 هزار نفری در داربی حاضر می‌شوند.