مشکل ما با حافظ چیست؟ ما مشکلی با حافظ نداریم؟ شاید ما نداشته باشیم؛ ولی حافظ حتما با ما مشکل داشته که شعرهایش را طوری سروده تا هر کسی برداشتی از آن داشته باشد. حتی مولوی هم که گفته «هرکسی از ظن خود شد یار من» اینقدر شعرهایش قابل تفسیر با همه احوالات نیست. شاید قبول نکنید، اما همه مشکلات ما دقیقا از همین یک بیت حضرت حافظ شروع شد که فرموده «در ازل هرکو به فضل دولت ارزانی بود/ تا ابد جام مرادش همدم جانی بود»

همین یک بیت کافی بود تا دولتی‌ها خیال کنند برای ایجاد «اونچنان» رونق اقتصادی، که در هر کوی و برزن ارزانی باشد، باید حتما همدم جان کری بود و برجام را امضا کرد و تا تهش هم رفت. درصورتی که منظور لسان‌الغیب چیز دیگری بوده که حالا دیگر چه فرقی می‌کند منظورش چه بوده. آبی که رفته به جوی باز می‌گردد؟

فلذا از تمام دولتمردان خواهشمندیم اگر بناست متون ادبی را الگوی خود قرار دهند یا تک جمله‌ای را قاب کنند بزنند روی پیشانی دولت، سراغ جمله‌های ساده‌تر و زودفهم‌تر بروند. مثلا «ادب مرد به ز دولت اوست». اگر در همین 7 سال و اندی، به همین یک جمله عمل می‌کردید، شاید وضعیت خیلی بهتر از الان بود. اصلا همه‌اش تقصیر حافظ است با این شعر‌هایش!