صحیفه سجادیه، گنجینه ذی‌قیمتی است که ما شیعیان قدر و ارزش آن را آنچنان که شایسته این کنز الهی است، پاس نداشته‌ایم. علامه حسن‌زاده‌آملی درباره صحیفه سجادیه می‌فرماید:«... در نظر این کمترین، انجیل اهل بیت و زبور آل‌محمد (صحیفه کامله سجادیه) در عداد کتب درسی درآیند که نقش خوبی در احیای معارف اصیل اسلامی است؛ البته فهم و تعلیم و تعلم آنها بدون معرفت به علوم ادبی و معارف نقلی و عقلی و عرفانی، صورت‌پذیر نیست». (رساله نور علی نور، ص 11)

پروفسور «آنه ماری شیمل»، محقق آلمانی می‌گوید: «من خودم همواره دعاها، احادیث و اخبار اسلامی را از اصل عربی آن می‌خوانم. بخش کوچکی از کتاب مبارک صحیفه سجادیه را به آلمانی ترجمه و منتشر کرده‌ام». این نویسنده به تاثیر شگرف ترجمه این کتاب بر یک خانم کاتولیک متعصب اشاره کرده و می‌نویسد: «این خانم کاتولیک وقتی فهمید من دعاهای اسلامی را ترجمه می‌کنم، دلگیر شد که مگر در مسیحیت و در مکتب مقدسه خودمان کمبودی داریم که تو به ادعیه اسلامی روی آوردی؟! وقتی کتابم چاپ شد، یک نسخه برای او فرستادم. یک ماه بعد تلفن زد و گفت: صمیمانه از هدیه این کتاب متشکرم، زیرا هر روز به جای دعا آن را می‌خوانم».

آیت‌الله سیدمحمدباقر صدر در مقدمه کتاب صحیفه سجادیه می‌نویسد: «صحیفه سجادیه را باید به عنوان بزرگ‌ترین عمل اجتماعی متناسب با ضروریات مرحله‌ای که مسؤولیت رهبری آن به عهده امام بود معرفی کرد. علاوه بر این، یگانه میراث فرهنگ الهی، یک منبع بزرگ مکتبی و یک مشعل هدایت ربانی و یک مدرسه اخلاق و تربیت اسلامی است که با گذشت روزگاران پایدار می‌ماند و انسانیت پیوسته به این میراث محمدی و علوی نیازمند است و هر چه گمراهی‌های شیطان و فریبندگی دنیا فزون‌تر شود، نیاز به آن بیشتر می‌شود».

امام خمینی(ره) در زمان هدیه کتاب صحیفه سجادیه به نوه خویش، سیدعلی، در نامه‌ای خطاب به ایشان، به معارف الهی این کتاب و نعمت‌هایی که در این سفره معنوی در اختیار انسان‌ها قرار گرفته، اشاره دارد. ایشان می‌نویسد: «صحیفه کامله سجادیه، نمونه کامل قرآن صاعد است و از بزرگ‌ترین مناجات‌های عرفانی در خلوتگاه انس است که دست ما کوتاه از نیل به برکات آن است؛ آن کتابی است الهی که از سرچشمه نور خداوند نشأت گرفته و طریقه سلوک اولیای بزرگ و اوصیای عظیم‌الشأن را به اصحاب خلوتگاه الهی می‌آموزد. کتاب شریفی است که سبک بیان معارف الهیه اصحاب معرفت را چون سبک قرآن کریم بدون تکلف الفاظ، در شیوه دعا و مناجات برای تشنگان معارف الهیه بیان می‌کند. این کتاب مقدس چون قرآن کریم سفره الهی است که در آن، همه گونه نعمت موجود است و هر کس به مقدار اشتهای معنوی خود از آن استفاده می‌کند...».

شهید مطهری(ره) صحیفه سجادیه را از معجزات اسلام دانسته و معتقد است: «این اسلام بود که در دامن خویش شاگردانی تربیت کرد که اینگونه معجزه‌آسا سخن گفته‌اند». ایشان می‌نویسد: «اگر ما هیچ دلیل دیگری غیر از دعاهایی که از علی بن ابی‌طالب(ع) و زین‌العابدین(ع)... نداشتیم و اسلام در 14 قرن چیز دیگری نداشت، همین که توسط 2 نفر از شاگردهای اسلام از آن دنیای بدویت و جهالت ۲ اثر اینچنینی ظاهر شده کافی است. آنقدر اینها اوج و رفعت دارد که اصلا اعجاز [است]، جز این چیزی نیست».

دکتر «اندره کوفسکی»، دانشمند مسیحی از لهستان که کتاب صحیفه سجادیه از طرف مرکز نشر معارف اسلامی در جهان برای وی ارسال شده بود، طی نامه‌ای به این مرکز می‌نویسد: «من در حال حاضر مشغول مطالعه ترجمه انگلیسی «صحیفه سجادیه» هستم که قبل از این برایم ارسال داشته بودید... 

من عمیقا تحت تاثیر اندیشه‌های امام مسلمانان، امام سجاد (علیه‌السلام) قرار گرفته‌ام، که افکار بلند و متعالی او در صفحات صحیفه سجادیه تبلور یافته است. مطالعه این اثر گرانبها و دقت در مضامین و معارف سرشار این کتاب بشدت روح مرا تحت تاثیر قرار داده و مجذوب خود ساخته است. و خدایی به من بخشیده است». 

کتابخانه واتیکان نیز وقتی نسخه انگلیسی صحیفه سجادیه را دریافت کرده بود، نامه تشکرآمیزی ارسال داشته (به مرکز نشر معارف اسلامی در جهان) و در آن می‌نویسد: این کتاب حاوی مضامین عالی عرفانی است، لذا آن را در بهترین جایگاه کتابخانه جهت استفاده محققان قرار داده‌ایم. 

در سال ۱۳۵۳ هـ. ق مرجع فقید شیعه حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی رحمه‌الله‌علیه نسخه‌ای از کتاب شریفه صحیفه سجادیه را برای علامه معاصر مؤلف تفسیر طنطاوی (مفتی اسکندریه) به «قاهره» فرستاد. وی در پاسخ چنین نگاشت: «نامه گرامی مدتی پیش به ضمیمه کتاب صحیفه سجادیه از کلمات امام زاهد اسلام، علی زین‌العابدین، ابن امام حسین شهید، ریحانه مصطفی رسید. کتاب را با دست تکریم گرفتم و آن را کتابی یگانه یافتم که مشتمل بر علوم و معارف و حکمت‌هایی است که در غیر آن یافت نمی‌شود. 

حقا که این از بدبختی است ما (اهل سنت) تاکنون به این اثر گرانبهای جاوید از میراث‌های نبوت و اهل‌بیت دست نیافته‌ایم. من هر چه در آن مطالعه و دقت می‌کنم می‌بینم که آن بالاتر از کلام مخلوق و دون کلام خالق است، راستی چه کتاب کریمی است!»

(اقتباس از مقاله یدالله حاجی‌زاده، فارغ‌التحصیل رشته مدرسی معارف اسلامی)