دکتر سیدنظام مولاهویزه*: گفت‌وگوی محمدجواد ظریف با سعید لیلاز، در فضای سیاسی کشور، از هر جهت قابل توجه است. ظریف با این تصور که این گفت‌وگو که ٧ ساعت به طول انجامید، سال‌ها یا دهه‌ها بعد منتشر می‌شود، سفره دلش را باز کرد و هر آنچه می‌توانست، ناکامی‌های خود را بویژه در حوزه برجام گردن شهید حاج‌قاسم سلیمانی، سردار سرافراز ایران و اسلام انداخت و او را متهم کرد با اقدامات خود مانع موفقیت برجام شد و سفرش به مسکو و ملاقات او با پوتین که باعث کشیده شدن پای روسیه به تحولات سوریه شد، بیهوده بوده، زیرا پوتین از قبل درصدد مداخله در سوریه بوده است. 

 در واقع می‌شود طرز تفکر ظریف در مقابل سردار شهید حاج‌قاسم سلیمانی را ناشی از رسوخ تفکر غیرانقلابی و غیرهمخوان با آرمان‌های امام و انقلاب اسلامی دانست که حتی قبل از ظریف در وزارت امور خارجه رسوخ پیدا کرده و اینک ظریف، در شکل و شمایل شارح و مفسر اصلی این رویکرد غیرانقلابی درآمده است. 

اصلا امثال ظریف‌ها، سردار قاسم سلیمانی‌ها را مزاحم کارشان می‌دانند و دیپلماسی را خدای صلح و آشتی و رسیدن به راه‌حل‌ها می‌دانند و البته مطلعند دیپلماسی، هم هموارکننده راه صلح است و هم جنگ، و بی‌ربط است چنانچه مدعی باشند با ابزار دیپلماسی می‌شود مشکلات کشور را حل کرد. حداقل در برجام، مردم دیدند دلقکی به نام ترامپ، بدون کمترین واهمه‌ای، این توافق بین‌المللی را لغو و تحریم‌های حداکثری بی‌سابقه‌ای را علیه مردم ایران اعمال کرد و همراه نتانیاهو و بن‌سلمان گوشه‌ای نشست تا شاهد بروز اعتراضات مردم علیه نظام شود و از این طریق، راه تسلیم ایران و تحمیل 12 خواسته اعلام شده از سوی وزیر خارجه خود را تماشا کند. 

 اما صرف ‌نظر از اینکه مردم ایران با مقاومت و ایستادگی جانانه خود، با وجود سوء‌تدبیرهای دولتی که ظریف وزیر امور خارجه آن است، ترامپ و همپالکی‌هایش را ناکام و حسرت تسلیم ایران را به دل‌شان گذاشتند، آقای ظریف هیچ گاه به این پرسش پاسخ نداده که اگر برجام یک توافق بین‌المللی است که شورای امنیت سازمان ملل آن را تضمین کرده است، چگونه ترامپ بسادگی هر چه تمام‌تر از آن خارج شد و قساوت‌آمیزترین تحریم‌ها را علیه کشور اعمال کرد؟

 مگر دیپلماسی، اجازه خروج ساده وپیش‌بینی نشده از توافقات بین‌المللی را به کشورها می‌دهد که ترامپ از آن بهره برد و در روز روشن، سند خروج آمریکا از برجام را امضا کرد؟ 

آقای ظریف باید اقرار کند برجام را به این خاطر، عجولانه و شتاب‌زده و بدون تامل امضا کرد تا دولت روحانی آن را به عنوان یک دستاورد عظیم جا بزند. در همین جا فرافکنی‌های ظریف در گفت‌وگوی 7 ساعته‌اش آشکار می‌شود که طی آن سعی کرده «میدان» یا صریح‌تر بگوییم حاج‌قاسم سلیمانی را مانع از موفقیت برجام معرفی کند. 

این در حالی است که حاج‌قاسم با رهبری محور مقاومت در سراسر غرب آسیا و کسب پیروزی‌های چشمگیر در مقابل گروه‌های تکفیری در عراق، افغانستان، سوریه، لبنان و یمن و درهم کوبیدن داعش به عنوان مولود شرارت‌های آمریکا در منطقه، به عنوان عامل پشتیبان و قوام‌بخش کادر دیپلماتیک ایران در مواجهه با تیم‌های مذاکره‌کننده غرب بویژه آمریکا ظاهر شده و این امر قاعدتا باید از سوی ظریف و مسؤولان وزارت امور خارجه مورد استقبال قرار گیرد که متاسفانه در این گفت‌وگوی 7 ساعته، روشن شده ظریف نه تنها از آن استقبال نکرده، بلکه آن را عامل ناکامی وزارت امور خارجه دانسته است. 

نکته مهم اینکه ظریف این حرف‌ها را در غیاب سردار بزرگ اسلام و ایران می‌زند و از این موضوع غفلت کرده که اگر سردار در میان ما نیست اما میراث بزرگ او را مردم بر دوش گرفتند و آن را حفظ کرده‌اند!

گویا ظریف یادش رفته ده‌ها میلیون ایرانی و عراقی و... پیکر مطهر سردار را در یکی از باشکوه‌ترین و مهیب‌ترین مراسم‌های تاریخی که از زمان رحلت امام تاکنون دیده نشده بود، تشییع کردند تا بدین وسیله با آرمان‌های او بیعت کنند و به نظام هم اعلام کنند راه و روش سلیمانی‌ها را دنبال کند. 

گویا ظریف از یاد برده حاج‌قاسم سلیمانی را یارانی وفادار و جوانمرد است که به این طرز تفکر غیرهمخوان با انقلاب، پاسخ دردناک می‌دهند.

ظریف بیشتر عمرش را در خارج از کشور سپری کرده و حتی دوران سربازی‌اش را که همزمان با دفاع‌مقدس بود، در نمایندگی ایران در نیویورک گذرانده است، لذا از عمق گفتمان انقلابی حاج‌قاسم سلیمانی آگاه نبوده و حتی نمی‌تواند آن را درک کند. 

اظهارات ظریف، از جنس تحریف است؛ همان که رهبر انقلاب اسلامی بدرستی به آن اشاره فرمودند. جریان تحریف، تقویت‌کننده جریان تحریم است. اگر ظریف، واقعیت‌ها را - همان‌طور که اتفاق افتاده - بازگو می‌کرد، آنگاه نسل‌های بعدی از عظمت حماسه‌ای که حاج‌قاسم سلیمانی در راس مدافعان حرم در پهنه وسیع کارزار در امتداد بیابان‌های عراق و سوریه تا نزدیک‌های نجف و کربلا و مرزهای شرقی لبنان رقم زدند، آگاه‌تر می‌شدند اما ظریف، وقایع را به زبان دیپلماتیک، به‌ گونه‌ای دیگر تعریف می‌کند و همین‌جا، جریان تحریف، این بار از زبان ظریف، نمود پیدا می‌کند. 

جای مجلس شورای اسلامی در این تحولات بشدت احساس می‌شود. نمایندگان مردم باید حماسه‌های ماندگار مدافعان حرم را که تحت فرماندهی بی‌بدیل سردار حاج‌قاسم سلیمانی رقم خوردند، پاس بدارند و اجازه تحریف واقعیت‌ها را به کسانی که امروز مناصب دولتی به آنها سپرده شده است، ندهند.  نمایندگان باید با احضار ظریف به مجلس و استیضاح او، برای مردم روشن کنند اگر حضور حاج‌قاسم در میدان عملیات نبود، داعشی‌ها از طرف عراق به سمت شهرهای جنوب و غرب کشور سرازیر می‌شدند و کشورمان را به صحنه‌ای از رفتارهای قرون وسطایی خود مبدل می‌کردند. 

* نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی