رهبر کاتولیک‌های جهان خاطرنشان کرد: بسیاری از کشورها به دنبال کمک برای پایان جنگ اوکراین و روسیه هستند که در فوریه وارد سومین سال خود شد. پاپ فرانسیس همچنین گفت خودش آماده میانجی‌گری است و البته پیش‌تر فرستاده صلحی را به اوکراین، آمریکا و روسیه فرستاده تا فرصت روند صلح را فراهم کند. 

در این میان رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه اخیرا پیشنهاد داده بود زمینه را برای برگزاری نشست صلح اوکراین فراهم کند، اگرچه هنوز مشخص نیست آیا این پیشنهاد عملی می‌شود یا خیر. اوکراین و حامیان غربی‌اش تاکید دارند یک سازش صلح‌آمیز تنها بر اساس شرایط کی‌یف به دست می‌آید و قول داده‌اند به ارسال سلاح به اوکراین تا هر وقت طول بکشد، ادامه دهند.

از سوی دیگر ماتئو برونی، سخنگوی واتیکان در مصاحبه‌ای که واتیکان‌نیوز منتشر کرد، گفت پاپ فرانسیس وقتی از برافراشتن پرچم سفید صحبت می‌کرد، منظورش تسلیم شدن اوکراین نبود. سخنگوی واتیکان تاکید کرد: «پاپ امیدوار است 2 طرف به یک راه‌حل دیپلماتیک برای دستیابی به یک صلح عادلانه و پایدار دست یابند». پاپ 7 اسفند درباره جنگ اوکراین گفته بود آینده‌ای برای جنگ کی‌یف و مسکو وجود ندارد. در آن زمان رهبر کاتولیک‌های جهان گفته بود: جای تاسف است که دومین سالگرد جنگ روسیه و اوکراین را شاهدیم. چقدر قربانی و زخمی، چقدر تخریب و چقدر رنج و ماتم را باید در این بازه زمانی شاهد باشیم، در حالی ‌که هنوز هم پایانی برای این جنگ دیده نمی‌شود. به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، پاپ فرانسیس ادامه داد: درگیری اوکراین نه تنها منطقه را نابود می‌کند، بلکه موجی از ترس و انزجار را در سراسر جهان برجا گذاشته است.

البته چند ماه پیش دولتمردان اوکراین به پیشنهاد میانجی‌گری پاپ واکنشی بسیار تند و منفی نشان داده بودند. میخائیل پودولیاک،‌ دستیار ارشد ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین در مصاحبه‌ای با رسانه دولتی این کشور انتقاد خود از رهبر کاتولیک‌ها را تکرار کرده بود. او پیش‌تر پاپ را به دلیل اظهاراتش مبنی بر اینکه کاتولیک‌ها در روسیه باید تاریخ کشور خود را گرامی بدارند، «ابزار تبلیغات روسیه» خوانده بود. پودولیاک با این ادعا که واتیکان در صورت اجازه میانجی‌گری، اوکراین و عدالت را فریب می‌دهد، گفت: بحث میانجی‌ای به نام پاپ بی‌معنی است، در حالی که او موضعی طرفدار روسیه دارد که کاملا برای همه آشکار است. این مقام اوکراینی مدعی شد برخلاف موضع اعلام شده واتیکان، پاپ جنگ را ترویج می‌کند.

بحث مذاکره بین روسیه و اوکراین بعد از گسترش عملیات تهاجمی کی‌یف به برخی جبهه‌های شرق و ناکامی ارتش این کشور در مقابله با روسیه داغ‌تر شده است. حتی پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در مصاحبه‌ای که با تاکر کارلسون داشت، مذاکره با اوکراین برای پایان جنگ را با شروطی رد نکرد. رئیس‌جمهور روسیه در این رابطه گفت: روسیه هرگز مذاکره با اوکراین را رد نکرده است. من قبلا گفتم ما از گفت‌وگو امتناع نکردیم. ما حاضر به مذاکره هستیم. این طرف غربی است که مخالف است و اوکراین آشکارا یک دولت اقماری ایالات متحده است. این واضح است. من نمی‌خواهم شما آن را طوری تصور کنید که انگار من دنبال یک کلمه قوی یا توهین هستم اما هر دوی ما می‌فهمیم چه اتفاقی می‌افتد. وی گفت: ایالات متحده، آلمان و سایر کشورهای اروپایی ده‌ها میلیارد دلار به اوکراین کمک مالی کردند. حمایت مالی ۷۲ میلیارد دلاری آمریکا ارائه شد. آلمان رتبه دوم را دارد، سپس کشورهای اروپایی دیگر می‌آیند. ده‌ها میلیارد دلار آمریکا به اوکراین می‌رود. هجوم عظیمی از تسلیحات وجود دارد. در این مورد، باید به اوکراین بگویید. رهبری اوکراین باید متوقف شود و به میز مذاکره بیاید و فرمان پوچ [ممنوعیت مذاکره درباره صلح] را لغو کند. ما رد نکردیم.

پوتین در پاسخ به این سوال که آیا زلنسکی آزادی عمل برای مذاکره مستقیم با روسیه را دارد یا خیر، گفت: چرا نه؟ او خود را رئیس دولت می‌داند. او در انتخابات پیروز شد. اگرچه ما در روسیه معتقدیم کودتا منبع اصلی قدرت برای همه چیزهایی است که پس از سال ۲۰۱۴ اتفاق افتاد و از این نظر، حتی امروز، دولت اوکراین دارای نقص است اما او خودش را رئیس‌جمهور می‌داند و آمریکا، تمام اروپا و عملا بقیه دنیا او را در چنین جایگاهی می‌شناسند، چرا نه؟ او می‌تواند. ما در استانبول با اوکراین مذاکره کردیم، توافق کردیم، او آگاه بود.

چند روز بعد از صحبت‌های پوتین، آمریکا مذاکره با این کشور برای پایان جنگ را رد کرد. به نظر می‌رسد هنوز ادامه جنگ در اوکراین و نابودی این کشور فایده بیشتری برای آمریکا دارد در برابر هزینه‌هایی که در جنگ می‌دهد. واشنگتن می‌خواهد اروپا همچنان درگیر بزرگ‌ترین جنگ و معضل خود بعد از جنگ دوم جهانی باشد تا همچنان به واشنگتن تکیه کند و روند عادی‌سازی با روسیه را طی نکند. در میدان مبارزه هم روسیه فعلا دست بالا را دارد. آخرین نبردی که مسکو توانست نیروهای اوکراینی را شکست دهد، فتح شهر «آودیوکا» در شرق این کشور بود.  به همین علت بود که فارن‌افرز در گزارشی با اشاره به نبرد سخت اوکراین در شرق این کشور نوشت: تجهیزات نیروهای اوکراین هر روز تحلیل می‌رود و روسیه با فرسایشی کردن جنگ قصد دارد اوکراین را به زانو درآورد و در آخر این کشور با دادن امتیازهای زیاد به مسکو جنگ را تمام کند. نکته اصلی گزارش این سایت در همین موضوع خلاصه می‌شود، جایی که می‌گوید زمان در اوکراین تمام می‌شود! منظور این است که وقت به ضرر کی‌یف و زلنسکی است و اوکراین دیگر نمی‌تواند روی کمک‌های آمریکا یا اروپا حساب کند. حربه تحریم مسکو که کهنه شده است و در آمریکا هم فعلا بر سر ارسال تجهیزات بیشتر به اوکراین اختلاف‌های اساسی وجود دارد و احتمالا با ورود ترامپ به کاخ سفید قلک آمریکا شکسته می‌شود و دیگر زلنسکی به پایان کارش می‌رسد. فارن‌افرز می‌نویسد بدون افزایش کمک‌های غرب و آمریکا حتما اوکراین در جنگ شکست سنگینی خواهد خورد؛ این موضوع هم بازمی‌گردد به سیاست‌های روسیه. نیویورک تایمز نیز درباره این سیاست جمله‌ای جالب آورده است. این روزنامه آمریکایی می‌نویسد: «ارتش روسیه نه خوب است نه بد؛ فقط جنگ را طولانی می‌کند»!

جنگ 2 ساله این جمع‌بندی را به طرف‌های غربی داده که تنها راه پایان جنگ اوکراین مذاکره است. فارن پالیسی هم به این نکته اشاره مستقیمی دارد و می‌نویسد همه بازیگران جنگی بر این موضوع تاکید دارند که باید مذاکره کرد. 

البته آمریکا از طرف دیگر سیاست مهار را در پیش گرفته است. بایدن بدش نمی‌آید سیاست قدیمی آمریکا را جلو ببرد و «مهار» را در پیش بگیرد. یعنی روسیه و اروپا را درگیر کند و خود به سیاست مهار تکیه کند. این همان سیاستی است که جان اف کندی گفته بود «مبارزه طولانی و گرگ‌ومیش» ادامه دارد. همین سیاست است که دوست دارد شعله جنگ در اوکراین خاموش نشود و از طرف دیگر آمریکا به اروپا بگوید در چارچوب ناتو به رهبری خودش، می‌تواند امنیتش را تضمین کند. به همین دلیل است که فارن افرز به قلم 4 کارشناس خود درباره این سیاست می‌نویسد: «در قرن بیست‌ویکم، ایالات متحده نمی‌تواند سیاست خارجی و امنیتی خود را صرفا حول محور مبارزه با مسکو جهت دهد. هر راهبردی برای مهار روسیه باید تعهدات آمریکا در اقیانوس هند و اقیانوس آرام و تأثیر سیاست ایالات متحده بر روابط چین و روسیه را در نظر بگیرد. این واقعیت پیچیده مستلزم آن است که متحدان واشنگتن، بویژه در اروپا، سهم بیشتری از کنترل روسیه را بر عهده بگیرند. به نظر می‌رسد کم‌کم باید منتظر ماند و دید آیا مانند کلیسای «سیستین» که دود سفید از دودکش آن خارج می‌شد، دود سفید به نشانه تسلیم و سازش با روسیه از دودکش کاخ ریاست‌جمهوری زلنسکی خارج می‌شود یا خیر!