یک کارشناس سیاستگذاری حوزه انرژی با اعلام اینکه کیفیت بنزین وارداتی از بنزین تولید پتروشیمیها پایینتر است، گفت: تاکنون مدعیان سندی مبنی بر آلایندگی بنزین پتروشیمیها ارائه نکردهاند. پیام کهتری در گفتوگو با تسنیم، با بیان اینکه درباره آلاینده بودن بنزین تولیدی پتروشیمیها بیش از حد جنجال به وجود آمده، درحالی که این موضوع به راحتی با یک کار کارشناسی قابل بررسی است، گفت: در حالی دولت تاکید بر آلایندگی بالای بنزین تولیدی در واحدهای پتروشیمی دارد و برای رفع آلودگی کلانشهرها تصمیم به واردات بنزین گرفته که باید مشخص شود بنزین مورد نظر با کدام بنزین مقایسه میشود؟ با بنزین پالایشگاههای کنونی کشور یا با بنزینهای یورو 5 اروپایی؟ وی با تاکید بر اینکه بنزین تولید پالایشگاههای کشور آنچنان کیفیت مناسبی نسبت به بنزین پتروشیمیها ندارد، گفت: با تحریم واردات بنزین در سال 1389، وزارت نفت مجبور شد ریفرمت تولید در واحدهای پتروشیمی را که ویژگیهای بنزین سوپر را دارد جایگزین بنزین وارداتی مورد نیاز خود کند. این در حالی است که ریفرمت مورد نظر دارای عدد اکتان بالای 95 است و در برخی واحدها- پتروشیمی نوری- این رقم حتی به 110 هم میرسد. وی افزود: در حالی وزیر نفت و رئیس سازمان محیط زیست بر آلایندگی بنزین پتروشیمیها مانور میدهند و اعلام میکنند با این شرایط با سونامی سرطان مواجه خواهیم شد و تنها راه نفس کشیدن، خلاص شدن از شر بنزین پتروشیمیهاست که یکی از پارامترهای مهم در بحث آلایندگی مربوط به بنزن است که حجم این ترکیب در بنزین تولید پتروشیمیها بسیار کمتر از بنزین تولید پالایشگاههای کشور است؛ چرا که واحدهای پتروشیمی کشور دارای واحد «بنزنزدایی» هستند و بالاترین رقم بنزن موجود در بنزین تولیدی آنها 2 درصد است، این در حالی است که پالایشگاههای کشور فاقد واحد بنزنزدایی هستند. وی با اظهار اینکه در کشور استاندارد کاملاً مشخصی برای بنزین تولیدی تعیین نشده، توضیح داد: اگرچه از میان 9 پالایشگاه موجود کشور تنها 2 پالایشگاه اراک و تبریز مجهز به واحد بنزنزدایی هستند اما درصد بنزن در بنزین پالایشگاهی کشور بسیار بالاتر از حد استاندارد شرکت ملی پالایش و پخش است طوری که با تعیین وجود حداکثر 5 درصد بنزن در بنزین تولید کشور، این رقم برای بنزین پالایشگاههای کشور بالاتر از میزان مجاز تعیین شده است. او ادامه داد: بنابراین اگر بحث روی وجود بنزن موجود در بنزین است، بنزین تولیدی در پالایشگاهها به طور قطع بنزن بیشتری نسبت به بنزین پتروشیمیها دارد و به راحتی میتوان کیفیت دو بنزین مورد نظر را با توجه به مستندات موجود مقایسه و صحت ادعای مطرح شده را ثابت کرد. در واقع مشخص شود کدام شرکتها قرار است امروز که شرایط تحریم هنوز پابرجاست به ما بنزین با کیفیت بدهند که در سال 89– سال آغاز تحریم فروش بنزین به ایران– نمیدادند؟ او با طرح این سوال که چرا مدعیان سندی مبنی بر آلاینده بودن بنزین پتروشیمیها ارائه نمیکنند؟ یادآور شد: در حال حاضر پالایشگاههای کشور حدود 85 درصد و پتروشیمیها 10درصد از نیاز کشور به بنزین را تامین میکنند. اگر قرار باشد بنزین پتروشیمی مقصر آلایندگی باشد که قطعاً چنین نیست، آیا آنقدر آلایندگی بنزین پتروشیمیها بالاست که تمام 85 درصد را تحت تأثیر قرار میدهد؟! ضمن اینکه بنزین تولید پتروشیمی در شهرهای حاشیه خلیج فارس- عسلویه و ماهشهر- تولید میشود و در همان استانهای جنوبی هم مصرف میشود. وی افزود: همچنین به دلیل بالا بودن اکتان بنزین پتروشیمیها و نیاز کشور به اکتانافزا، بنزین مورد نظر با بنزین پالایشگاهی ترکیب میشود و غیرمنطقی است که در شرایط نیاز شدید کشور به اکتانافزا، این بنزین بدون ترکیب شدن عرضه شود. کهتری درباره علت اصرار دولت بر واردات بنزین گفت: به طور قطع نمیتوان گفت علت اصلی اصرار دولت برای واردات بنزین چیست اما استفاده از پول نفت بلوکه شده در خارج از کشور، حضور دوباره ذینفعان واردات بنزین، زیر سوال بردن عملکرد دولت گذشته در شرایط تحریم یا معتقد نبودن وزیر نفت به ساخت پالایشگاه میتواند ترکیبی از این عوامل باشد. این کارشناس سیاستگذاری حوزه انرژی با تاکید بر اینکه بهتر است مسائل حاشیهای و سیاستبازی کنار گذاشته و در این زمینه به صورت منطقی و با نگاه ملی تصمیم گرفته شود، گفت: در شرایطی که دم از اقتصاد مقاومتی زده میشود باید با داشتههای موجود بیشترین بهرهوری را ایجاد کرد و واردات بنزین به قیمت حذف بنزین پتروشیمیها با توجه به تحریم و شرایط فعلی کشور هیچ توجیهی ندارد. وی ادامه داد: همتی برای خودکفایی در تولید بنزین نیست چراکه فاز اول پالایشگاه ستاره خلیجفارس، حدود 2 میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد که میتوان به جای پرداخت هزینه واردات بنزین، این فاز از پالایشگاه را که بیشتر به دلیل مشکلات مالی متوقف شده تکمیل کرد تا نهتنها پاسخگوی مصرف بنزین کشور شود بلکه آغازی بر صادرات بنزین شود تا اینگونه بتوانیم به سمت کاهش خامفروشی حرکت کنیم.