روز بزرگداشت ادیب و عارف شهیر «شیخ فریدالدین عطار نیشابوری»
شیخ فریدالدین محمدبن ابراهیم نیشابوری مشهور به عطار، شاعر و عارف نامآور ایرانی در قرن ششم و آغاز قرن هفتم هجری است. وی در ابتدا شغل عطاری داشته و پس از تغییر حال، در سِلک صوفیان و عارفان درآمد. عاقبت پس از سفرهای متعدد، در زادگاه خود رحل اقامت افکند. عطار بحق از شاعران بزرگ متصوفه است که کلام ساده و گیرنده او با عشق و شوقی سوزان همراه است. زبان نرم و گفتار دلانگیزش که از دلی سوخته و عاشق و شیدا برمیآید، حقایق عرفانی را به نحوی خاص در دلها جایگزین میسازد. غیر از دیوان مفصّل عطار، مثنویهای متعدد او مانند اسرارنامه، الهینامه، مصیبتنامه، خسرونامه، سیفصل و لسانالغیب و... مشهورند. معروفترین مثنویهای عطار، منطقالطیر نام دارد و کتاب تذکرهالاولیاء در بیان مقامات عرفا نیز از آثار مشهور منثور اوست.
مرگ «امیراسدالله علم» نخستوزیر و وزیر دربار پهلوی(1357 ش)
امیراسدالله عَلَم در سال 1298 ش در بیرجند متولد شد. پدرش که از خوانین شهر قائن بود از دوستان رضاخان به شمار میرفت. در سالهای بعد با حمایت سازمان جاسوسی انگلستان، رهبری عدهای از روزنامهنگاران و دانشجویان و فعالان سیاسی جوان را بهعهده داشت. عَلَم بعدها در کودتای 28 مرداد 32 نقشی جدی ایفا کرد و پس از کودتا با دریافت مشاغل حساس، پاداشی درخور گرفت. علم، طراح و مجری اصلی انقلاب سفید در سالهای 1342 - 1341 به درخواست آمریکا و از آغاز دهه 1340، بزرگترین بازیگر دربار پهلوی بود. سمتهای نخستوزیری و مهمتر از آن، وزارت دربار شاهنشاهی از عَلَم چهرهای مقتدر در نظام پهلوی ساخت. او از 1333 تا پایان عمر به مدت حدود 24 سال وزیر دربار شاه و تصمیمگیرنده اصلی در نظام حکومتی کشور پس از شاه بود. سرانجام، اسدالله عَلَم، این مهره سرسپرده طاغوت، در 59 سالگی به بیماری سرطان در نیویورک درگذشت.
اعتراف صریح بغداد به استفاده از سلاحهای شیمیایی در جنگ(1367 ش)
در حالی که در طول جنگ 8 ساله، جمهوری اسلامی ایران بارها نسبت به استفاده عراق از سلاحهای شیمیایی علیه رزمندگان اسلام به مجامع بینالمللی شکایت برده و گروههایی برای بررسی و تحقیق اعزام شده بودند، با این حال، عراق از تایید یا تکذیب استفاده از این سلاحها خودداری میکرد. تا اینکه در این روز، در حالی که جنگ بشدت بین دو طرف ادامه داشت، عراق رسما به استفاده از سلاحهای شیمیایی شامل گازهای سمی و خطرناک خردَل و اعصاب علیه اهداف نظامی و غیرنظامی اعتراف کرد.
ترور «آبراهام لینکلن» شانزدهمین رئیسجمهور آمریکا در واشنگتن(1865م)
آبراهام لینکلن، شانزدهمین رئیسجمهور آمریکا در 12 فوریه سال 1809م در ایالت ایلینویز به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات مقدماتی، در رشته حقوق به تحصیل پرداخت. او در سال 1847م به نمایندگی کنگره آمریکا انتخاب شد و طی 10 سال بعد بهدلیل صراحت لهجه و خطابههای سیاسی مهم در سراسر آمریکا به شهرت رسید. وی در نهایت در مبارزات انتخابات ریاستجمهوری آمریکا شرکت کرد و در سال 1861م به این مقام دست یافت. در این زمان، میان مردم جنوب و شمال آمریکا بر سر بردهفروشی نزاع درگرفت و بهصورت جنگ خونینی درآمد. آبراهام لینکلن سرانجام تنها چند روز پس از پایان جنگهای انفصال، در 14 آوریل 1865م و در حالی که دور دوم از دوران ریاستجمهوری خود را میگذراند، توسط یکی از طرفداران بردهداری در 56 سالگی به قتل رسید. آبراهام لینکلن را در تاریخ آمریکا به عنوان فردی میشناسند که با نظام بردهداری و اسارت سیاهپوستان به مبارزه برخاست. این برداشت همه مورخین است اما همه مورخین در زمینه علت مبارزه با بردهداری توسط لینکلن نظر واحدی ندارند. بعضی از آنها، همسو با تبلیغات آمریکایىها، این اقدام را یک حرکت معنوی در جهت بازگرداندن حقوق اجتماعی و انسانی سیاهان میدانند و بعضی دیگر که بیطرفانهتر به حقایق مینگرند، اصل مبارزه با بردهداری را یک حرکت حساب شده برای جلب اعتماد و پشتیبانی قشر عظیم سیاهان آمریکا و بهدستآوردن آرای موافق آنها در مواقعی که به وجودشان نیاز باشد، میدانند.