مهدی جابری: موافقان و مخالفان «واردات بنزین» که در ماه‌های اخیر از تمام ظرفیت‌های رسانه‌های مکتوب و مجازی خود برای انعکاس نظرات‌شان استفاده کرده بودند روز جمعه در برنامه تلویزیونی مناظره نیز حضور یافتند تا استفاده از ظرفیت یک رسانه دیداری و شنیداری را نیز به گزارش عملکرد خود اضافه کنند.
به گزارش «وطن امروز» موید حسینیصدر سخنگوی فراکسیون محیط زیست مجلس، شاهرخ خسروانی معاون مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، یوسف رشیدی مدیرکل مرکز تحقیقات سازمان حفاظت محیط زیست، پویان رنجبر مدیر گروه نفت و انرژی کانون‌های تفکر ایران و جلیل سالاری قائم‌مقام سابق شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در این مناظره به ارائه و طرح دیدگاه‌های خود پرداختند.
هرچند نماینده یکی از نهادها در این مناظره ژست بی‌طرفی گرفت اما ترکیب واقعی موافقان و مخالفان واردات بنزین، «سه» در برابر «دو» بود و موافقان نه‌تنها یارگیری بیشتری داشتند بلکه بیشتر زمان برنامه را نیز در دست خود گرفتند.
این فرد در حالی ادعای بی‌طرفی درباره واردات بنزین کرد که مدیران ارشد این نهاد از اواخر تابستان تاکنون با طرح موضوعاتی که نه‌تنها هنوز صحت آنها تایید نشده بلکه به نوعی رد شده است، فضای جامعه را دگرگون کرده‌اند.
طنز تلخ حوزه نفت اکنون این است که عده‌ای ماه‌ها قبل آتش‌بیار معرکه نفت شدند و با طرح شایعات و ادعاهای واهی، پس از هموار کردن مسیر برای آنان که قصد و انگیزه واردات بنزین داشتند، حالا خود را کنار کشیده‌اند و می‌گویند برای ما فقط مهم این است که بنزین پاک و سالم باشد و تفاوتی ندارد از خارج بیاید یا در داخل تولید شود! بنابراین نفر سوم از سمت راست (که البته از سمت چپ نیز نفر سوم بود!) در ابتدای برنامه ادعای بی‌طرفی کرد.
موید حسینیصدر نیز بارها اظهار کرد «من نماینده مردم و طرف مردم هستم و نماینده دولت نیستم» اما اظهارات او به طور اتفاقی(!) دقیقا منطبق با خواست دولتمردان بود. وی در این برنامه گفت: هم‌اکنون شرایط مانند گذشته نیست و تحریم‌ها کاهش یافته و امکان واردات بنزین وجود دارد... در کنترل مصرف سوخت هیچ اقدامی نشده و به همین دلیل بنزینی که آلاینده نباشد باید وارد شود...».
وی البته بارها در این برنامه به کمک موافقان واردات بنزین آمد و اظهارات آنان را تایید یا تکمیل کرد. نماینده سازمان محیط زیست نیز به بیان مطالب کلی به نقل از گزارش آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان اکتفا کرد و «دود» و «آلودگی هوا» را سرطان‌زا دانست؛ موضوعی که هم‌اکنون در مدارس ابتدایی نیز به دانش‌آموزان یادآوری و آموزش داده می‌شود. وی در ادامه در حالی به آلاینده بودن ترکیبات بنزین تولید داخل اشاره کرد که اوایل بهمن ماه سال گذشته تاکید کرده بود وضعیت بنزین بحرانی نیست مخصوصا در تهران که اصلا!
در مجموع، سبک اظهارات نماینده سازمان محیط زیست تقریبا شبیه به اطلاعیه‌های این سازمان بود که در آنها کلی‌گویی بسیاری وجود دارد و کمتر به مصداق اشاره می‌شود. اما پویان رنجبر، مدیر گروه نفت و انرژی کانون‌های تفکر ایران در گفته‌های خود به انتقاد از سیاست‌های حوزه نفت در برخی دوره‌ها پرداخت و اظهار داشت: ادعا شد محصول تولیدی پالایشگاه‌های ایران آلوده است در حالی که هیچ اطلاعات و اسنادی در این باره منتشر نشده و دلیل اصلی ابهام‌ها در این زمینه نداشتن شفافیت است. جلیل سالاری، قائم‌مقام سابق شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی هم گفت: در پالایشگاه‌هایی که تا قبل از سال 79 تأسیس می‌شد، هیچ‌گونه ملاحظات زیست‌محیطی و استانداردهای بین‌المللی را رعایت نمی‌کردند و بنزین تولیدشده در حد استاندارد یورو2 بود... متأسفانه در دوره مدیریت جدید، وزارت نفت با اقدامی شتاب‌زده سعی در واردات بنزین دارد که علت آن را آلایندگی اعلام می‌کند، در حالی که کیفیت بنزین تولیدی داخل مناسب بوده و قیمت تمام شده آن کمتر از بنزین وارداتی است. یکی از نکات قابل تامل این مناظره اظهارات شاهرخ خسروانی، معاون مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی بود که به عنوان حامی واردات بنزین، برخی مواضع و اظهارات سابق خود را به کلی رد کرد(!)
خسروانی بهمن ماه سال قبل گفته بود: درباره شهر تهران هم از ابتدا اصلاً بنزین پتروشیمی در این استان مورد استفاده قرار نمی‌گرفت و بنزین پتروشیمی بیشتر در بعضی استان‌های جنوبی استفاده شده است. (هفته‌نامه تجارت فردا/
26 بهمن 92)
وی اما در برنامه مناظره اظهار کرد: من چنین چیزی نگفته‌ام.
تخصصی شدن بحث و مناظره، یکی از مهم‌ترین گلایه‌های مردم بود که توسط مرتضی حیدری، مجری برنامه نیز اعلام و گوشزد شد اما نمایندگان نهادها توجهی به این خواست مردمی نکردند.
در این مناظره هیچ نماینده‌ای از «پتروشیمی» حضور نداشت و این یکی از ابهاماتی است که پاسخ به آن در مواضع مقامات ارشد حوزه نفت نهفته است. بنابراین اگر نماینده‌ای از پتروشیمی در مناظره حضور می‌یافت و مطلبی برخلاف سیاست‌های نفتی عنوان می‌کرد شاید مشکلاتی برای آنها ایجاد می‌شد و اگر در تایید این سیاست‌ها سخن می‌گفت، عملکرد پتروشیمی‌ها را زیر سوال می‌برد.