گروه سیاسی: «خداوندا، به تو پناه می‌برم از استبداد رأی، عجله در تصمیم، تقدم نفع شخصی و گروهی بر مصالح عمومی و بستن دهان رقیبان و منتقدان». این جمله‌ای بود که رئیس‌جمهور در سخنرانی مراسم تنفیذ به آن اشاره کرد. او که بارها در گفت‌وگوهای تلویزیونی خود در
زمان تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری
گفته بود ادب و اخلاق را در دوران ریاست‌جمهوری‌اش رعایت کرده و راهی برای احیای فضایل اخلاقی در جامعه پیدا می‌کند، ‌طی چند ماه گذشته و با نهایی شدن توافق ژنو بیشترین انتقادات را با بدترین نحو ممکن به سمت منتقدان این توافق سرازیر کرده است.  بند ششم منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید تاکید دارد اعضای هیات دولت باید «در تمام تصمیمات و اقدامات خود جویا و پذیرای نقد و نظر دیگران باشند، مسؤولیت خطاهای خود را بپذیرند، برای دیدگاه مخالف و انتقاد، ارزش قائل باشند و خود را مقید به گزارش‌دهی منظم به رئیس‌جمهور و مردم بدانند.»  طی چندماه گذشته با این حال منتقدان توافق ژنو بی‌سواد و کم‌سواد و بدون هویت و بی‌شناسنامه، خوانده شدند که از اسم مذاکره نیز هراسیده و به خود می‌لرزند و نقدهایشان به جهنم!  این آخری بلافاصله مورد توجه رسانه‌های غربی قرار گرفت و  نه تنها اقتصاد و سیاست ایران بلکه نوع برخورد دولت ایران با منتقدانش را تا حد زیادی به مساله گفت‌وگوهای هسته‌ای مرتبط دانسته است. در شرایطی که کنگره آمریکا بیشترین انتقادات و فشار را به دولت اوباما وارد می‌سازد تا در شرایط خود برای توافق نهایی با ایران تجدید نظر کرده یا از پای میز مذاکره با ایران بلند شود، ‌در ایران اوضاع به عکس این مساله است. در آمریکا اوباما با مهره کنگره به خوبی بازی کرده و می‌تواند در دقایق پایانی هر جلسه گفت‌وگوکنندگان را به تحریم‌های بیشتر علیه کشورمان توسط کنگره تهدید کند. با این حال مذاکره‌کنندگان ایرانی برخلاف حقایق موجود، سعی دارند به گونه‌ای وانمود کنند که اعتراضات داخلی ارزشی ندارند. به همین دلیل هم بیشترین انتقادات و فشار‌های سیاسی به مطبوعات و رسانه‌هایی وارد می‌شود که به توافق اولیه ژنو و مفاد آن اعتراض دارند.  البته این تنها مطبوعات و رسانه‌ها نیستند که در تیررس حملات دولت و شخص رئیس‌جمهور قرار گرفته‌اند، حجت‌الاسلام روحانی با وجود اینکه در روزهای ابتدایی فعالیتش از ضرورت سعه‌صدر در برابر منتقدان صحبت می‌کرد، از بهمن ماه سال گذشته به سرزنش منتقدان رو آورده است.  رسانه‌های آمریکایی در آخرین مورد از این مساله شگفت‌زده شده و اعلام کرده‌اند روحانی شدیدترین حملات خود را علیه منتقدان توافق ژنو آغاز کرد. خبرگزاری بلومبرگ در گزارشی از تهران، نوشت: رئیس‌جمهور روحانی، شدید‌ترین حملات خود را از زمانی که کار خود در مسند ریاست‌جمهوری ایران را آغاز کرده، به منتقدان و مخالفان توافق ژنو وارد کرد. بلومبرگ نوشت: روحانی منتقدان توافق ژنو را عده‌ای ترسو خواند که باید به جهنم بروند. این خبرگزاری در ادامه آورده است: سیاست روحانی در گفت‌وگو با آمریکا و متحدانش بر سر برنامه هسته‌ای در داخل ایران با انتقاداتی مواجه شده و عده‌ای از اصولگرایان این سیاست‌ها را نرمش بیش از حد دولتشان در برابر خواسته‌های آمریکا می‌دانند. آسوشیتدپرس نیز اعلام کرد روحانی سنگین‌ترین حملات خود را روانه منتقدانش کرده و آنها را ترسوی سیاسی خوانده است. رویترز نیز بیان کرد؛ احتمالا منظور روحانی تعدادی از نمایندگان مجلس، اساتید دانشگاه و همچنین مسؤولان سابق هسته‌ای ایران بوده است که در ماه مه ‌سال جاری میلادی همایشی را با عنوان دلواپسان برگزار کرده و نسبت به توافق ژنو و ابعاد مختلف آن و تاثیراتش بر روی فعالیت‌های هسته‌ای ایران انتقاداتی را مطرح کردند. این خبرگزاری در ادامه خاطرنشان کرد: با وجود این انتقادات،  ‌دولت ایران قصد دارد در حاشیه اجلاس سازمان ملل در نیویورک بسیاری از مفاد پیمان هسته‌ای را با گفت‌وگو با طرف آمریکایی به پیش ببرد.  نشریات دیگری نظیر تایمز اسرائیل و سایر نشریات آمریکایی بشدت از سخنان اخیر روحانی و برخورد شدیدش با منتقدان استقبال کردند.
ادبیات رئیس‌جمهور به نفع چه کسی است؟
این صحبت‌ها و بی‌سواد و بی‌شناسنامه خواندن منتقدان یا ترسو و بزدل دانستن آنها یا ادبیاتی نظیر بروید به جهنم! مطمئناً دستاوردی در زمینه هسته‌ای برای ایران با خود به همراه نخواهد داشت و گفت‌وگو‌کنندگان غربی را هم به این نتیجه می‌رساند که اگر انتقادی هم در داخل ایران علیه این توافق وجود داشته باشد و حقی از حقوق ملت ایران ضایع شود، ‌عده‌ای در داخل دولت هستند که بتوانند دهان منتقدان را ببندند.البته این درحالی است که روحانی پنجشنبه در شهرکرد از مرتبط بودن اقتصاد و سیاست خارجی گفت اما بلافاصله با واکنش اوباما مواجه شد که گفت: احتمال توافق زیر 50 درصد است. به نظر می رسد این‌بار هم خطای محاسباتی در زمینه مذاکرات هسته ای دامنگیر دولت خواهد شد. همانگونه که خزانه خالی در مذاکرات عایدی برای دولت نداشت؛ به جهنم رفتن انتقادات هم برای دولت ماحصلی نخواهد داشت.