بالاخره تایید شد؛ کریستیانو رونالدو پس از 9 سال درخشان و باشکوه در رئال‌مادرید از این تیم جدا و راهی یوونتوس شد.  این یکی از بدترین معامله‌های تاریخ فوتبال بود. انتقالی که در آن، همه طرف‌های ماجرا شکست خوردند. زمان این را ثابت خواهد کرد. از رئال‌مادرید شروع می‌کنیم: رئالی‌ها بازیکنی را از دست دادند که فصلی 50 گل می‌زد و بار دیگر فرصت یک خداحافظی درخور شأن یک اسطوره را از دست دادند. همان‌طور که پیش از این درباره رائول و کاسیاس شاهدش بودیم، رونالدو نیز رئال را با یک بیانیه و بدون مراسمی خاص ترک کرد.
این‌بار شاهد خداحافظی یک بازیکن دست‌پرورده باشگاه نبودیم. کسی رئال را ترک می‌کرد که همراه با دی‌استفانو، بزرگ‌ترین بازیکن تاریخ باشگاه است. فوق‌ستاره‌ای که با ثبت 451 گل، 4 توپ طلا و 4 قهرمانی چمپیونزلیگ به 9 فصل درخشان خود پایان بخشید. بازیکنی که احتمالا رئال دیگر مشابهش را پیدا نخواهد کرد.
رئال شاید یک، دو، سه و حتی چهار بازیکن بزرگ را به جای او جذب کند، بدون اینکه حتی یکی بتواند 9 فصل پیاپی 50 گل به ثمر برساند. مسؤولان رئال باید با خود تعمق کنند و ببینند چرا بازیکنی مثل رونالدو باید به این شکل جدا شود. دریافت 100 میلیون یورو برای بازیکنی 33 ساله، رقم خارق‌العاده‌ای است اما درباره رونالدو صحبت می‌کنیم، افسانه‌ای که قیمت ندارد.
با رونالدو ادامه دهیم: او از رئال رفت، چرا که از دست فلورنتینو پرز عصبانی بود. او احساس می‌کرد در باشگاه دیگر علاقه‌ای به او ندارند و اینکه دستمزدش منصفانه نیست. او به‌خاطر قضیه مالیاتی نیز حمایت باشگاه را احساس نکرد و به همه این دلایل، به درهای خروجی باشگاه نزدیک و نزدیک‌تر شد و سرانجام رئال را ترک کرد.
رونالدو مثل هر بازیکنی حق دارد برای آینده خود تصمیم بگیرد ولی او بهتر است به این هم فکر کند که این همه افتخار در رئال را به تنهایی کسب نکرد و ستاره‎هایی چون مودریچ، راموس، بنزما، مارسلو، کاسیمیرو و... نیز در کنارش بودند. فوتبال یک ورزش تیمی است و نه فقط مختص یک فوتبالیست. در یوونتوس، رونالدو هرگز نخواهد توانست 50 گل در یک فصل به ثمر برساند. او دیگر در دیداری با یک میلیارد مخاطب حاضر نخواهد شد (ال‌کلاسیکو). او آفتاب مادرید را نیز با سرمای تورین عوض کرده و واضح است در فوتبالش نیز یک قدم به عقب برداشته است.
رونالدو باید در این تعمق کند چرا باشگاه اجازه داد انتقال او تنها با رقم 100 میلیون یورو رقم بخورد! اینکه چرا روز گذشته هیچ هواداری بیرون درهای برنابئو برای مخالفت با انتقالش حاضر نشد. اینکه چرا هواداران رئال، عاشق مودریچ هستند و نه او. واقعیت این است که آنها فقط عاشق گل‌های رونالدو بودند و نه خودش.
و با یوونتوس تمام می‌کنیم: ضربه قرن، انتقال قرن. در ایتالیا انتقال رونالدو را اینگونه توصیف می‌کنند. بله! این شکار مثل یک نمایش بزرگ است. این روزها تمام خواهد شد و در طول یک هفته باشگاه ایتالیایی با یک حقیقت تلخ مواجه خواهد شد. یوونتوس برای رقم زدن این انتقال، متحمل بار اقتصادی فراوانی شده است. پروژه‌ای 345 میلیون یورویی، 112 میلیون یورو به‌علاوه سالی 60 میلیون یورو دستمزد ناخالص  برای یک بازیکن 33 ساله.
اینکه رونالدو در فرم بدنی خارق‌العاده‌ای قرار دارد، یک حقیقت انکارنشدنی است ولی نباید فراموش کرد در همین فصل گذشته، او 7 بازی لالیگا و 6 بازی کوپا دل‌ری را از دست داد برای اینکه در انتهای فصل از لحاظ قوای بدنی تحلیل نرود. برای اینکه بازیکنی که بزودی 34 ساله خواهد شد، نیاز به استراحت بیشتری دارد.
او که قراردادی 4 ساله با یوونتوس بسته، یک سال دیگر 35 ساله خواهد شد و 2 سال دیگر 36 ساله. وقتی شما به بازیکنی سالانه 30 میلیون یورو دستمزد پرداخت می‌کنید، انتظار دارید حداقل 50 بازی در یک فصل انجام دهد و باید هم اینگونه باشد اما درباره رونالدوی پا به سن گذاشته.... .