گروه سیاسی: حالا صدای اعتراض به آنچه شاهزادگان سعودی بر سر نفت آوردند؛ بلندتر شده است! کمر نفت شکست. نفت، این مهم‌ترین سرمایه اقتصادی ایران اکنون به نصف قیمت حراج شده است. دیروز هر بشکه نفت ایران در بازارهای جهانی 56دلار و 90 سنت فروخته شد. به گزارش «وطن امروز»، آنهایی که نوسانات قیمت نفت را دنبال می‌کنند می‌دانند آذرماه سال گذشته ایرانی‌ها در ازای هر بشکه نفت 114 دلار دریافت می‌کردند. این یعنی کاهشی بیشتر از 50 درصد! پس از اعتراضات شدید حسن روحانی و اسحاق جهانگیری به این توطئه و خیانت سعودی‌ها، حالا علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی هم که سفری منطقه‌ای به سوریه، لبنان و عراق انجام داد؛ درباره توطئه نفتی، به سعودی‌ها هشدار داد. به گزارش خبرگزاری‌ها، علی لاریجانی دیروز در عراق و پس از دیدار با آیت‌الله علی سیستانی، طی نشستی خبری به موضوع کاهش قیمت نفت اشاره کرد و گفت: کاهش قیمت نفت یک اقدام توطئه‌آمیز بود. لاریجانی البته در دمشق هم در یک نشست خبری، بسیار صریح‌تر درباره توطئه نفتی سعودی‌ها علیه ایران، موضع گرفت. او گفت: این هم یکی از اشتباهات است که تصور می‌کنند با موضوع نفت می‌توانند مسائل مهم و استراتژیک منطقه را تغییر دهند. لاریجانی با اشاره به اینکه ما ایرانی‌ها شرایط بسیار سخت‌تر از شرایط فعلی را نیز تحمل کرده‌ایم، یادآور شد: در زمان جنگ تحمیلی همه کشورهای بلوک غرب و شرق و منطقه عربی علیه ما بودند و ما در آن زمان نفت را به قیمت هر بشکه‌ای 7 و 8 دلار می‌فروختیم اما هم جنگ و هم کشورمان را اداره کردیم. رئیس مجلس در ادامه تلویحا به سعودی‌ها پیام داد که این توطئه آنها بدون پاسخ نخواهد ماند. لاریجانی در این‌باره تصریح کرد: ما روش‌ها و سناریوهای مختلفی را برای اداره کشور در شرایط مختلف داریم اما این بار فراموش نمی‌کنیم که چه کشورهایی در زمینه کاهش قیمت نفت توطئه کردند. این هشدار و خط و نشان لاریجانی در واقع تکمله‌ای بر واکنش‌های مقامات ایرانی نسبت به توطئه نفتی سعودی‌ها علیه ایران بوده است. پیش از علی لاریجانی نیز حسن روحانی و اسحاق جهانگیری  از سعودی‌ها به خاطر این خیانت بزرگ انتقاد کردند. اگرچه در ایران دیپلماسی ضعیف ظریف و انفعال زنگنه بر بستر نگاه خوش‌بینانه دولت به خاندان سعودی را عامل این توطئه ناجوانمردانه می‌دانند اما تا همین اواخر این‌دو حاضر به پذیرش اشتباهات خود در این زمینه نبودند البته با اوج گرفتن انتقادات نسبت به سعودی‌ها به دلیل نصف شدت ارزش نفت ایران، ظریف موضعی نسبتا خفیف در این‌باره گرفت و زنگنه نیز در این‌باره اظهارنظری بیان کرد.
مک‌کین: باید قدردان سعودی‌ها باشیم!
همه چیز درباره توطئه سعودی‌ها و جنگ نفتی آنها علیه ایران مشخص است. حتی روس‌ها که از آنها به عنوان دومین کشوری که سعودی‌ها با کاهش قیمت نفت به اقتصاد آنها ضربه وارد کرده‌اند، یاد می‌شود؛ نیز اظهارنظرهای صریحی در این‌باره مطرح کرده‌اند. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه صراحتا سعودی‌ها و آمریکایی‌ها را عامل این سناریوی نفتی دانست. رئیس‌جمهور روسیه در نشست خبری سالانه خود خاطرنشان کرد: کاهش قیمت نفت توطئه آمریکا و عربستان برای زیان رساندن به روسیه و ایران است. این اظهارنظر پوتین البته با اظهارات جان مک‌کین، سناتور ارشد جمهوریخواهان ثابت شد. مک‌کین در مصاحبه با شبکه سی‌ان‌ان تقریبا همه چیز را فاش کرد. مک‌کین درباره اقدام عربستان در کاهش ارزش قیمت نفت و تاثیر این اقدام بر اقتصاد روسیه تصریح کرد: عربستان بیش از سیاست‌های باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا باعث فروپاشی اقتصاد روسیه شده است. او گفت: باید از عربستان‌سعودی تشکر کنیم که اجازه داد قیمت هر بشکه نفت تا جایی سقوط کند که اقتصاد روسیه را بشدت تحت تأثیر قرار دهد. این اظهارنظر مک‌کین نیز در راستای اظهارات هیلاری کلینتون قابل ارزیابی است. هیلاری کلینتون در مرکز سابان در اندیشکده بروکینگز درباره موضوع کاهش قیمت نفت و ارتباط آن با مذاکرات هسته‌ای با ایران گفت: پایین آمدن قیمت نفت می‌تواند به ما برای دستیابی به موفقیت در مذاکرات هسته‌ای با ایران کمک کند.
توطئه ده‌ها میلیارد دلاری
سعودی‌ها به هر دلیلی که باعث شد مانع کاهش تولید نفت شوند؛ ضربه بزرگی به اقتصاد و معیشت مردم ایران وارد کرده‌اند. حالا دیگر موضوع، تحریم‌ها و لغو یا عدم لغو آن نیست. ماجرا، نصف شدن ارزش کالای استراتژیک نفت است. ایران در صورت لغو تحریم‌ها نیز با کاهش درآمد، نسبت به گذشته مواجه است و قطعا درآمدهای ایران کاهش خواهد یافت. بر همین اساس پیش‌بینی‌های مسؤولان درباره درآمدهای ناشی از لغو تحریم‌ها، نیز محقق نخواهد شد. براساس آنچه اقتصاددانان می‌گویند، دولت ایران تا انتهای سال جاری، از محل کاهش قیمت نفت ده‌ها میلیارد دلار کسری بودجه خواهد داشت. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نیز در گزارشی نشان داد به‌رغم محاسبه قیمت 70 دلاری هر بشکه نفت در بودجه 1394، دولت بیشتر از 30 میلیون دلار در بودجه سال آینده کسری به بار خواهد آورد! «وطن امروز» نیز چندی پیش در گزارشی با احتساب و مقایسه قیمت فروش نفت، نشان داد ایران از اول تا 24 آذرماه رقمی قریب به 700 میلیون دلار از محل کاهش قیمت نفت، خسارت دیده است. این 700 میلیون دلار از آن جهت حائز اهمیت است که ایران براساس توافق ژنو و در ازای تعطیلی و نیمه تعطیل کردن بخش مهمی از فعالیت‌های هسته‌ای خود، ماهانه 700 میلیون دلار از درآمدهای بلوکه شده خود را دریافت خواهد کرد. زیان مالی ایران از محل کاهش قیمت نفت در واقع اظهارات مک‌کین را بیشتر ملموس می‌کند. به عبارتی تاثیر کاهش قیمت نفت اگر بیشتر از تاثیر تحریم‌ها نبوده باشد؛ قطعا کمتر نیز نخواهد بود.
 

زنگنه از انکار تا اقرار
اما درحالی که تقریبا همه دنیا پذیرفته‌اند اقدام سعودی‌ها برای کاهش قیمت نفت یک توطئه سیاسی بوده است؛  بیژن زنگنه، همان کسی که انگشت اتهام به سوی او نشانه رفته، این توطئه سیاسی را انکار می‌کرد! او حتی در مقطعی که اعتراضات به وی به دلیل کاهش قیمت نفت بالا گرفته بود؛ صراحتا اعلام کرد کاهش قیمت نفت یک شیوه بازرگانی است. وی گفت: به شرایط موجود که منجر به کاهش قیمت نفت شده، جنگ کاهش قیمت نفت نمی‌گویند؛ بلکه یک مدل بازرگانی نفت است. به اعتقاد کارشناسان، همین نوع نگاه زنگنه به ماجرای کاهش قیمت نفت باعث انفعال ایران در اوپک و به نتیجه رساندن سیاست کاهش تولید بود. زنگنه پس از نشست بی‌نتیجه اوپک نیز اعلام کرد به خاطر وحدت اوپک کاهش تولید به نتیجه نرسید. این موضع زنگنه البته درحالی بود که حسن روحانی اقدام سعودی‌ها یا به قول آقای زنگنه این شیوه بازرگانی نفت را یک توطئه سیاسی و از همه مهم‌تر «خیانت» سعودی‌ها به جهان اسلام دانست. زنگنه اما به مرور و پس از روشن شدن وجوه توطئه نفتی سعودی‌ها، سرانجام پذیرفت سعودی‌ها از طریق نفت، یک توطئه سیاسی علیه ایران به راه انداخته‌اند.  او در گردهمایی سراسری فرماندهان و مدیران قرارگاه خاتم‌الانبیا، با بیان اینکه کاهش قیمت نفت از ابتدا سیاسی نبوده و به دلیل عرضه مازاد نفت در بازار اتفاق افتاده است؛ تصریح کرد: «ادامه روند کاهشی قیمت نفت یک توطئه سیاسی همراه با افراط و تفریط است».

گروه بین‌الملل: نیروهای رژیم سعودی یکشنبه گذشته با حمله به شهر شیعه‌نشین العوامیه در شرق عربستان و شلیک گلوله‌های جنگی دست‌کم 5 شهروند از جمله یک کودک را به شهادت رسانده و 20 نفر دیگر را زخمی و شماری را بازداشت کردند. گزارش‌های منابع خبری حاکی است که نیروهای آل‌سعود در حمله به منازل ده‌ها شهروند عربستانی در شهر العوامیه، از پشتیبانی صدها عنصر مسلح به سلاح‌های سنگین و سبک و خودروهای زرهی، بالگردها و تعدادی تک‌تیرانداز مستقر در بام‌های منازل، برخوردار بودند و این شهر در محاصره کامل آنان قرار داشت. نیروهای سعودی در این حملات به بازداشت شهروندان از جمله کودکان و آتش زدن برخی منازل از جمله منزل عباس المزرع، یکی از فعالان سیاسی و خودروی برخی شهروندان مبادرت کردند. وزارت کشور عربستان به نقل از سرلشکر منصور الترکی، هدف از این حملات را  از بین بردن به اصطلاح تروریست‌ها دانست که البته به کشته شدن 4 نفر منجر شد. منصور الترکی، سخنگوی وزارت کشور عربستان افزود: این عملیات در پاسخ به حادثه یک هفته پیش یعنی کشته شدن عبدالعزیز بن احمد العسیری، یکی از سربازان سعودی به ضرب گلوله به هنگام انجام  ماموریت در منطقه الناصره نزدیک العوامیه انجام شد. ناظران مسائل عربستان با مسخره توصیف کردن اظهارات وزارت کشور می‌گویند آیا کودکی 11 ساله می‌تواند یک پلیس مسلح را به قتل برساند؟ ناظران با رد ادعاهای وزارت کشور عربستان، تاکید کردند اهالی منطقه الشرقیه بهای مخالفت خود با رژیم را می‌پردازند. حمله یکشنبه نیروهای سعودی به منطقه العوامیه و کشتار غیرنظامیان با واکنش‌هایی همراه شد. جریان اسلامی «الوفاء» با انتشار بیانیه‌ای درباره سرکوب مردم العوامیه، جنایت‌های آل‌سعود را نشانه عجز و ناتوانی حکومت در عربستان دانست. انقلابیون بحرین نیز با انتشار بیانیه‌ای در محکومیت جنایات آل‌سعود، مداخله بین‌المللی برای رهایی مردم منطقه الشرقیه از جنایات حکومت سعودی را خواستار شدند. در بیانیه نیروهای انقلابی بحرین، جنایت‌های آل‌سعود بر اهالی منطقه الشرقیه، جنایت علیه بشریت، ظلم و تبعیض فرقه‌ای نامیده شده است. مردم بحرین نیز روز دوشنبه در پاسخ به فراخوان ائتلاف جوانان انقلاب 14 فوریه بحرین، تظاهرات گسترده‌ای را در حمایت از شهدای العوامیه برگزار کردند.  از سوی دیگر، اهالی العوامیه دوشنبه‌شب در محکومیت اقدامات نیروهای سعودی اقدام به برگزاری تظاهرات کردند. تظاهرات‌کنندگان خواهان قصاص نیروهای امنیتی شدند که در این جنایت دست داشتند. آنها همچنین به رژیم آل‌سعود درباره تداوم اقدامات خشونت‌آمیز علیه مردم منطقه شرق عربستان هشدار دادند. در مقابل نیروهای امنیتی عربستان سعودی صبح دیروز به شماری از منازل شهرک العوامیه واقع در شرق این کشور یورش برده و اقدام به تیراندازی کردند. تظاهرات مشابهی در القطیف، شرق عربستان نیز برگزار شد و تظاهرکنندگان خشمگین از مقامات خواستند آیت‌الله شیخ نمر را آزاد کنند و هشدار دادند که تشدید حملات و اقدامات امنیتی از سوی رژیم سعودی سرانجام دامن خودش را خواهد گرفت.

رئیس کمیته‌ حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال از موافقت فیفا با ممنوعیت خالکوبی بازیکنان در فوتبال ایران خبر داد و گفت: فیفا استدلال ایران را مانند استدلال چینی‌ها پذیرفت و ممنوعیت خالکوبی را به‌عنوان یک فرهنگ برآمده از زندان پذیرفت. هوشنگ نصیرزاده درباره پاسخ استعلام فدراسیون فوتبال ایران از فیفا برای ممنوع کردن خالکوبی بازیکنان در فوتبال ایران گفت: برای فیفا جالب بود استدلالی که ایران برای لزوم ممنوعیت خالکوبی بازیکنان فوتبال در ایران کرده دقیقا مشابه استدلال فرهنگی چینی‌ها بوده است. فدراسیون در آیین‌نامه اخلاقی فوتبال ایران خالکوبی بازیکنان را ممنوع کرد و البته ما می‌دانستیم این تصمیم با توجه به اینکه مربوط به الزامات فرهنگی داخلی ایران است مورد تایید فیفا هم هست اما به جهت اینکه تمام اقدامات در این باره قانونی و مورد تایید فیفا باشد از فدراسیون جهانی استعلام گرفتیم. فیفا هم این استدلال را پذیرفت و تاکید کرد که می‌توانید نمایش خالکوبی را در فوتبال ایران ممنوع کنید و فیفا هم از آن حمایت می‌کند. فیفا عنوان کرد که استدلال شما مانند استدلال چینی‌هاست، چرا که آنها هم‌چنین درخواستی از ما داشته‌اند. رئیس کمیته‌ حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال همچنین با بیان اینکه ایران خالکوبی را یک فرهنگ برآمده از زندان عنوان کرده است، ادامه داد: شکی نیست در فرهنگ قدیمی ما ایرانی‌ها خالکوبی معمولا از سوی زندانیان انجام می‌شد و متاسفانه به فرهنگ بیرونی درز پیدا کرده است. ما پیش از چاپ آیین‌نامه اخلاقی این استعلام را گرفتیم و تمام مستندات لازم را به فیفا ارائه کرده بودیم. کدهای اخلاقی مدنظر آیین‌نامه به‌صورت کامل در هیات رئیسه فدراسیون فوتبال هم مصوب شده است. این کارشناس حقوقی با اشاره به اینکه به باشگاه‌ها، داوران و مسؤولان برگزاری مسابقات ابلاغ شده که از این پس باید از نمایش خالکوبی در بدن بازیکنان ایرانی و خارجی جلوگیری کنند به ایسنا، گفت: نمایش خالکوبی بازیکنان برای تماشاگران ممنوع است، بنابراین باشگاه‌ها در تمرینات باید این قانون را به بازیکنانشان گوشزد کنند. همچنین مسؤولان برگزاری مسابقات پیش از ورود بازیکنان به زمین باید شرایط را از این حیث کنترل کنند و داوران نیز باید هنگام بازی به اجرای این قانون توجه داشته باشند. وی در پاسخ به این سوال که چه جرمی متوجه بازیکنان یا مسؤولانی که وظیفه‌شان را به درستی در این زمینه انجام ندهند، خواهد بود؟ گفت: در حال حاضر به کسانی که این قانون را رعایت نکنند تذکرات جدی داده می‌شود و در صورت تکرار براساس آیین‌نامه جرایمی در نظر گرفته شده است. بازیکنان خارجی هم باید خالکوبی‌شان را محو کنند و روی آن را بپوشانند، ولو اینکه این خالکوبی روی گردن آنها باشد.
 

گروه اجتماعی:‌ معاون پارلمانی وزارت علوم گفت: لایحه برخورد با تقلب در پایان‌نامه‌ها، برای دولت ارسال شده و بعد از کار در کمیسیون‌های تخصصی به مجلس ارسال خواهد شد. سعدالله‌ نصیری قیداری، معاون پارلمانی وزارت علوم درباره آخرین وضعیت لایحه برخورد با تقلب در پایان‌نامه‌ها به مهر گفت: این لایحه برای دولت ارسال شده و بعد از کار در کمیسیون‌های تخصصی به مجلس ارسال خواهد شد.
وی افزود:  این لایحه برای مباحث بیرون از آموزش عالی است و پیگیر هستیم هرچه زودتر به مجلس برسد. معاون پارلمانی وزارت علوم افزود: اما آنچه به مباحث داخل وزارت علوم مربوط است، شیوه‌نامه‌ای است که توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی تدوین شده است. وی ادامه داد: براساس این شیوه‌نامه، نحوه عملکرد دانشجویان و اساتید در رابطه با تنظیم مقالات و پایان‌نامه‌ها تدوین شده است و اگر تخلف صورت گیرد با آنها برخورد می‌شود. نصیری قیداری پیش از این دراین رابطه عنوان کرده بود برخورد با تقلب‌های علمی در قالب لایحه‌ای که به امضای وزیر علوم رسیده برای بررسی در مجلس بزودی به دولت ارسال خواهد شد. وی درباره دو راهکار در نظر گرفته شده برای مقابله با تقلب‌های علمی که در این لایحه گنجانده شده، عنوان کرده بود نخستین راهکار درون آموزش عالی و نحوه برخورد با تخلفات احتمالی دانشجویان و استادان است. برای برخورد با این تخلفات قانون داریم و نیازی به تصویب قانون دیگری نیست. نصیری قیداری درباره برخورد با بنگاه‌ها و اشخاص حقیقی که خارج از دانشگاه به قصد انتفاع به آموزش و پژوهش می‌پردازند نیز تاکید کرده بود: این دسته از افراد و بنگاه‌ها که بدون مجوز و خلاف قانون از یافته‌های پژوهشی افراد سوءاستفاده می‌کنند و به متقاضیان به صورت غیرقانونی می‌فروشند، مشمول برخوردهای قانونی می‌شوند که لازم است برای این موارد قانون وضع شود.

گروه اجتماعی: سازمان محیط‌زیست و مدافعان محیط‌زیست بر سر وضعیت آشوراده و زمزمه‌هایی که مبنی بر واگذاری آن به‌عنوان منطقه گردشگری مطرح است، با یکدیگر وارد جدال و نامه‌نگاری شده‌اند. اما برخی خبرها از دست‌های سیاسی پشت‌پرده حکایت دارد. «وضعیت آشوراده، در هاله‌ای از ابهام»؛ این شاید مناسب‌ترین توصیفی باشد که بتوان درباره شرایط این روزهای این روستای زیبا و تنها جزیره ایرانی دریای خزر به کار برد. حالا سازمان محیط‌زیست و فعالان و مدافعان محیط زیست، بر سر وضعیت این منطقه و زمزمه‌هایی که مبنی بر واگذاری آن به‌عنوان منطقه گردشگری مطرح است، با یکدیگر وارد جدال و نامه‌نگاری شده‌اند. این در حالی است که برخی خبرها از دست‌های سیاسی در پشت‌پرده این واگذاری حکایت دارد.
آشوراده تنها جزیره ایرانی دریای خزر
تسنیم در این باره نوشت: آشوراده روستایی در مرکز شبه‌جزیره میانکاله در شهرستان بندر ترکمن استان گلستان و تنها جزیره ایرانی دریای خزر است. این جزیره، مدت‌ها پیش به دلیل فعالیت‌های انسانی و در اثر حفر کانال از شبه‌جزیره میانکاله جدا افتاده است.  این جزیره در 5 کیلومتری غرب بندر ترکمن قرار گرفته و دارای آب و هوای معتدل است.
آغاز ماجرا از کجاست؟
نخستین زمزمه‌ها مبنی بر واگذاری جزیره آشوراده در پناهگاه حیات‌وحش میانکاله در خرداد 91 شنیده شد. البته بحث تبدیل این جزیره به منطقه گردشگری از سال 76 و همزمان با تاسیس استان گلستان آغاز شد و مدیران این استان همواره درصدد تبدیل این جزیره به یک منطقه نمونه گردشگری بوده‌اند. این تلاش‌ها در دولت‌های نهم و دهم اوج گرفت اما به دلیل فشار مدیران محیط‌زیست به نتیجه نرسید. در اول مرداد 84 و در واپسین روزهای فعالیت دولت هشتم، معصومه ابتکار، رئیس سازمان محیط‌زیست در توافقنامه‌ای با حسین مرعشی، رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی، گردشگری در آشوراده را مجاز دانست و بهره‌برداری از آن را به شرکت میانکاله واگذار کرد. البته پس از مدت کوتاهی یعنی در 18 مرداد 84، سازمان بازرسی کل کشور نسبت به تلاش برای تغییر کاربری اراضی آشوراده و میانکاله هشدار داد. این سازمان چندی بعد در گزارش مشروح خود، خواستار ابطال این تفاهمنامه شد.
اصرار بر واگذاری جزیره
این در حالی است که در تابستان 90 و در زمان ریاست محمدجواد محمدی‌زاده بر سازمان محیط‌زیست، تلاش برای واگذاری آشوراده از سر گرفته شد و این بار یک شرکت فرآورده‌های لبنی به‌عنوان سرمایه‌گذار معرفی شد و سرانجام پس از سومین سفر استانی دولت دهم به استان گلستان، تبدیل این جزیره به منطقه گردشگری به تصویب رسید. در آن زمان، معاون عمرانی وقت استانداری گلستان اعلام کرد که براساس مصوبه هیات دولت قرار است جزیره آشوراده به قطب گردشگری شمال تبدیل شود.  در مرداد 92 اما اخبار متفاوتی در این باره منتشر شد. برخی خبرها حاکی از آن بود که این واگذاری نه با مصوبه دولت بلکه از طریق سازمان محیط‌زیست و با همکاری استانداری گلستان به یک شرکت فرآورده‌های لبنی برای ایجاد زیرساخت‌های گردشگری انجام شده است. طرح اولیه، حاکی از برنامه‌ریزی برای واگذاری این جزیره در یک بازه زمانی 30 ساله یا 99 ساله بود. این در حالی است که فرهاد شمس فلاح مشاور عالی سازمان محیط‌زیست در این باره گفته بود: این سازمان مالک جایی نیست که بتواند آن را واگذار کند. اگر رسانه‌ها اجازه دهند، سازمان محیط‌زیست می‌خواهد تجربه موفق سایر کشورها در نگهداری از این عرصه را با همکاری بخش خصوصی اجرا کند.  وی تصریح کرد: مگر می‌شود به دور منطقه‌ای چون جزو اراضی حفاظت‌شده سازمان محیط‌زیست است حصار کشید و اجازه تردد مردم را نداد؟ چرا تصور می‌کنید هر سازمانی باید نگاه صرف به حیطه کاری خود داشته باشد و با دیگر دستگاه‌ها تعامل برقرار نکند؟
کارشناسان: واگذاری  اقدامی غیرقانونی است
از آن زمان تاکنون، واگذاری آشوراده و جدایی آن از پناهگاه حیات‌وحش میانکاله توسط سازمان محیط‌زیست در دست پیگیری است اما کارشناسان تاکید می‌کنند که براساس قوانین موجود، این اقدام، غیرقانونی بود و حتی براساس طرح مدیریت تهیه‌شده برای پناهگاه حیات‌وحش میانکاله، از مجموع بیش از 600 هکتار وسعت جزیره، بخش محدودی از آن جزو زون تفرج قرار می‌گیرد و مابقی اراضی جزیره در زون حفاظتی است؛ بنابراین باید اقدامات حفاظتی برای آن تشدید شود نه اینکه جزیره به‌طور کامل به بخش خصوصی واگذار شود. اما در مقابل این نظرات کارشناسان، سازمان محیط‌زیست در توجیه این واگذاری اعلام کرده بود: در حال حاضر، به دلیل نبود امکانات گردشگری در جزیره آشوراده اگرچه گردشگران زیادی به آنجا مراجعه می‌کنند، وضعیت این جزیره اصلا مناسب نیست و ما امیدواریم با همکاری بخش خصوصی بتوانیم امکاناتی که سازمان قادر به ایجاد آنها نیست را برای گردشگران فراهم کنیم تا از این طریق بتوان الزامات زیست‌محیطی را که هم‌اکنون در آنجا رعایت نمی‌شود اعمال کرد.
از دولت اصرار از محیط‌‌زیست انکار
از ابتدای دولت یازدهم اما این موضوع به شکل جدی‌تری مطرح شد و حتی رئیس‌جمهور و معاون اول وی نیز در این رابطه به اظهارنظر پرداختند. در آبان 92 و در حالی‌که زمان زیادی از روی کار آمدن دولت یازدهم نمی‌گذشت، نام آشوراده بار دیگر با گردشگری گره خورد. اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور خواستار تغییر کاربری آشوراده به گردشگری شد و مسؤولیت این امر را به سازمان میراث فرهنگی واگذار کرد. 9 آذر امسال نیز در آستانه سفر رئیس‌جمهور به استان گلستان سازمان محیط‌زیست و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری توافقنامه‌ای مبنی بر تبدیل 380 هکتار از آشوراده به گردشگری امضا شد. براساس طرحی که آبان سال جاری به سازمان محیط‌‌زیست ارائه شده بود، در فاز نخست 280 هکتار و در فاز دوم 100 هکتار از اراضی آشوراده به گردشگری اختصاص یافته است. در روزهای میانی آذر امسال، مهم‌ترین اظهارنظر در این زمینه از ابتدای بحث‌ها درباره تبدیل آشوراده به منطقه گردشگری از سوی رئیس‌جمهور بیان شد. حجت‌الاسلام حسن روحانی در سفر استانی هیات دولت به استان گلستان گفته بود: در این سفر منطقه آشوراده را به مرکز مهم گردشگری تبدیل خواهیم کرد.
پافشاری ابتکار بر اشتباهی قدیمی
در حالی ‌که مشاور رئیس سازمان محیط‌زیست، معاون اسبق سازمان محیط‌زیست و بدنه کارشناسی سازمان محیط‌زیست و برخی متخصصان مستقل، این امر را به معنی نابودی آشوراده و پافشاری معصومه ابتکار بر یک اشتباه قدیمی دانسته‌اند اما رئیس سازمان محیط‌‌زیست می‌گوید فقط 10 درصد آشوراده به گردشگری اختصاص می‌یابد؛ آن هم با رعایت ضوابط محیط‌‌زیست و تنها در زون تفرج متمرکز و گسترده.
زور مدیران محیط‌زیست به دولت نرسید
این در حالی است که اسماعیل کهرم مشاور رئیس سازمان محیط‌زیست، می‌گوید: این مساله که واگذاری جزیره آشوراده به گردشگری، به معنای نابودی محیط‌‌زیست این منطقه خواهد بود، از هم‌اکنون شفاف و روشن است و به هیچ وجه نمی‌توان آن را توجیه کرد. وی تصریح کرده است: سازمان محیط‌زیست تمام تلاش خود را برای جلوگیری از واگذاری جزیره آشوراده کرد و در نهایت محیط‌‌زیست به گردشگری باخت و زور مدیران محیط‌‌زیست به دولت نرسید.

مهدی جابری:  از نظر او «موارد متعددی از ایجاد اضطراب اجتماعی از سوی برخی افراد در دولت معروف به تدبیر و امید مشاهده شده است و ایجاد اضطراب تناسبی با شعار امید ندارد». برای بررسی تبعات احتمالی واردات بنزین غیراستاندارد بر رفتار و سلامت روانی مردم به سراغ یک آسیب‌شناس مطرح رفتیم، او کسی نیست جز دکتر مجید ابهری. آنچه می‌خوانید حاصل گفت‌وگوی «وطن امروز» با این متخصص علوم رفتاری و آسیب‌شناس اجتماعی است. این مصاحبه در روزی انجام شد که هوای تهران پاک نبود!
***
  آقای ابهری! آلودگی هوا این روزها مردم را آزار می‌دهد. این آزار زمانی غیرقابل تحمل می‌شود که برخی مقامات دولت، وجود آلودگی هوا را انکار یا توجیه می‌کنند و به نوعی نگاه سیاسی به هوا دارند. شما یک آسیب‌شناس اجتماعی هستید. ما نمی‌خواهیم به عنوان یک رسانه، خودمان قضاوت کنیم و بگوییم آلودگی هوا چه تاثیراتی بر رفتار اجتماعی مردم دارد. نظر شما برای مردم بیشتر قابل قبول است.
شرایط محیطی تاثیر مستقیمی بر رفتار انسان دارد. این شرایط محیطی مانند سرما و گرما، تاریک و روشن بودن، هم در بروز ناهنجاری‌ها و هم در کاهش آنها بسیار موثر است. مثلا جرائمی مانند سرقت در زمستان بیشتر است چون شب‌ها طولانی‌تر است. از طرفی درگیری‌های فیزیکی و اقدام به ضرب و جرح در فصل تابستان بیش از دیگر فصل‌ها رخ می‌دهد و گرمای هوا و تعریق بدن در بروز آن نقش قابل توجهی دارد.
آلودگی هوا از جمله مسائلی است که تاثیر آن بر رفتار انسان‌ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. آلودگی هوا به خاطر پیشگیری از ترشح برخی هورمون‌ها در بدن موجب ضعف فعالیت مغز می‌شود و انسان را در مرحله پرخاشگری قرار می‌دهد. وضعیت کنونی آلودگی هوا در تهران و دیگر کلانشهرهای کشور نه‌تنها احتمال بروز برخی سرطان‌ها را افزایش می‌دهد بلکه آمار آسیب‌های اجتماعی را نیز بالا می‌برد. به همین خاطر است که درگیری‌های فیزیکی و جرائم اجتماعی در شهرهایی مانند تهران، اراک و اصفهان بیش از مناطق دیگر است و متاسفانه بیماری‌های جدیدی در حال ظهور است.
  آیا در طول یک سال گذشته به آمار خاصی دسترسی داشته‌اید که این مطالب را بیان می‌کنید؟
بله! ما همچنین در خلال بررسی‌هایمان درباره تاثیرات آلودگی‌ هوا به موضوع جالبی برخورد کردیم و آن اینکه با توجه به تشدید آلودگی هوا و اتفاقات زیست‌محیطی که در یک سال و اندی اخیر افتاد، سلامت مردم توسط ده‌ها نوع سرطان جدید و نوظهور در کشور تهدید می‌شود.
  چرا می‌گویید «یک سال گذشته»؟ دقیقا بگویید منظورتان از «برخی اتفاقات در یک سال اخیر» چیست؟
مهم‌ترین اتفاق، بنزین‌های آلوده‌ای است که به هر نحو وارد کشور شد. همچنین بی‌توجهی دولت به توسعه مترو و گسترش ناوگان حمل و نقل عمومی پاک در این زمینه موثر است. موضوع مهم دیگری که کسی به آن اشاره نمی‌کند و شاید نمی‌خواهند اشاره کنند، این است که دستگاهی که باید روی خودروها نصب شود تا از آلودگی هوا بکاهد به خاطر هزینه‌بر بودن این کار، نصب نمی‌شود. من با برخی خودروسازها صحبت کردم و آنها تایید کردند که نصب این دستگاه می‌تواند از آلایندگی خودروها و آلوده شدن هوا با هر نوع سوختی جلوگیری کند. به گفته آنان نصب این دستگاه روی هر خودرو 500 هزار تومان هزینه دارد و به خاطر صرفه‌جویی در هزینه‌ها این دستگاه وارد کشور نمی‌شود.
  البته اظهارات مقامات دولتی تاییدکننده صحبت‌های شما نیست. آنها می‌گویند در یک سال اخیر بهترین نوع بنزین را وارد کشور کرده‌اند. از نظر دولت تدبیر و امید، در حال حاضر همه‌چیز به خاطر واردات بنزین خوب است؛ از جمله هوا، آستانه تحمل مردم و امید به دولت. شما اینها را قبول ندارید؟
ابداً چنین چیزی نیست. در ماه‌ و هفته‌های اخیر شرایط آب و هوای تهران را دیده‌اید. این شرایط که مردم آن را با تمام وجود لمس می‌کنند، با شعار و حرف پاک نمی‌شود.  آلودگی‌های تنفسی برای کودکان، سالمندان و بیماران قلبی عوارض ناگواری دارد اما می‌بینیم که برخی دستگاه‌های متولی و مقامات در یک سال گذشته هرگز ابراز نگرانی از این مسائل نکرده‌اند و حتی اگر به دنبال مقصر بگردند باز هم به مردم گیر می‌دهند و از نظر آنها الگوی رفتاری مردم عامل بروز و ظهور تمام مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی است!
خودروسازهای ما در حال حاضر بدون رعایت ضوابط زیست‌محیطی در حال تولید انبوه خودرو هستند و هر فرد می‌تواند با آسان‌ترین شرایط صاحب خودرو شود؛ آن هم خودرویی که کمترین استانداردها را دارد و به خاطر شرایط کنونی اقتصادی و با بهانه صرفه‌جویی در هزینه‌ها، قطعاتی که تاثیر بسزایی در کاهش آلایندگی خودروها دارد، روی آنها نصب نمی‌شود.  موارد متعددی از ایجاد اضطراب اجتماعی از سوی برخی افراد در دولت معروف به تدبیر و امید مشاهده شده است. من نمی‌دانم ایجاد اضطراب چه ارتباطی با تدبیر و امید دارد؟! برخی افراد در این دولت به موضوعاتی دامن زدند که یا صحت نداشت، یا ارزش رسانه‌ای شدن نداشت یا در خوشبینانه‌ترین حالت، مهم بود اما باید در درون دولت حل می‌شد و نیازی به ورود رسانه‌ها نبود.
  شما به واردات بنزین آلوده به کشور در یک سال اخیر اشاره کردید و گفتید اثرات مخرب این موضوع و موارد مشابه آن را در رفتار اجتماعی مردم بررسی کرده‌اید. به عنوان یک آسیب‌شناس که در زمینه مطالعه و بررسی تصمیمات دولتمردان و آسیب‌های اجتماعی و روانی ناشی از آن  فعالیت دارید، لطفا بگویید اتخاذ چه تدابیری می‌تواند روندی را که شما از آن گلایه‌مند هستید، متوقف کند؟
واردات گسترده و بدون ضابطه بنزین آلوده به کشور (که اسناد آن از سوی برخی رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها منتشر شد) تبعات کوتاه‌مدت و بلندمدت زیادی دارد و من تاکید دارم افرادی که این بنزین‌ها را وارد کرده‌اند یا به هر نحو در اتخاذ چنین تصمیمی نقش داشته‌اند یا حتی می‌توانستند آن را متوقف کنند اما نکردند، باید به افکارعمومی پاسخگو باشند و محاکمه شوند، چراکه عوارض اقدام نادرست و فاجعه‌آمیز آنها فقط مربوط به امروز نیست و برخی تبعات آن در آینده مشخص خواهد شد. کدام مقام مسؤول در این دولت جوابگوی سقط جنین‌ها یا تولد نوزادان ناقص یا نوزادانی با ضریب هوشی پایین خواهد بود؟ چه کسی مسؤولیت افزایش آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی ناشی از واردات بنزین آلوده را می‌پذیرد؟ اینها عوارض نامحسوس و نامرئی این مساله است و همه‌چیز مانند دودزایی، معیوب شدن موتور خودروهای مردم و خارج شدن ارز نیست که با چشم و محاسبات معمولی قابل مشاهده باشد بلکه بسیاری از عوارض و تبعات آن نامحسوس و نامرئی و نیز مربوط به آینده نزدیک است.
  تا به حال این موارد را به دولت گوشزد کرده‌اید؟
جالب است که به هشدار ما هم گوش نمی‌دهند و کار خودشان را ادامه می‌دهند. متاسفانه حتی به جای همراهی با ما و استفاده از نظرات کارشناسی، گاهی با بغض و کینه با ما رفتار می‌کنند. حرف ما این است که عامل یا عاملان واردات بنزین باید مجازات شوند؛ در هر مقام و دستگاهی که باشند محاکمه و مجازات آنها باید در دستور کار قرار گیرد. چه کسی می‌داند که وقتی سرپرست یک خانواده به خاطر آلودگی ناشی از واردات بنزین آلوده دچار بیماری سخت یا حتی مرگ می‌شود، چه سرنوشتی در انتظار خانواده‌ او است؟ مسیر آن خانواده به کلی تغییر می‌کند. در تحصیل فرزندان و رشد و تربیت آنها اخلال ایجاد می‌شود، مشکلات اقتصادی بیش از قبل در خانواده نمایان می‌شود، جامعه یک نیروی موثر خود را از دست می‌دهد و... هزینه‌های مقابله و درمان بیماری بویژه سرطان بسیار بالاست، در طول درمان هزینه‌های غیرمستقیم و نامرئی مانند از دست رفتن زمان، دوندگی و موارد مشابه دیگر به اعضای خانواده تحمیل می‌شود. اینها برخی عوارض یک رفتار و تصمیم نادرست و یک رانتخواری و ویژه‌خواری یک یا چند مسؤول در دولت است که بنزین نامرغوب و غیراستاندارد را وارد کشور می‌کنند.
یک بار می‌گویند باد آمد و خوب شد، یک بار می‌گویند تقصیر باران است که نمی‌بارد! گاهی می‌گویند کشاورزان آذربایجان مقصر هستند! برخی مواقع می‌گویند هوا وارونه شد و از این قبیل بهانه‌ها و دلایل پیش پا افتاده. متاسفانه در کشور ما سیاست‌ها قائم به افراد است. مثلا یک کارشناس در راس محیط‌زیست قرار می‌گیرد و سیاست‌ها و برنامه‌های خوبی اجرا می‌کند اما با تغییر او شرایط به کلی دگرگون می‌شود و دیگر امیدی به بهبود نیست.
  نظر شما راجع به عملکرد خانم ابتکار در سازمان محیط زیست چیست؟
جرات اشاره به برخی مسائل را دارد اما کاش درباره عملکرد همکاران و همراهان خود در این دولت نیز اظهارنظر می‌کرد. متاسفانه خانم ابتکار در برابر سیاست‌های اشتباه این دولت سکوت می‌کند و گاهی اگر صحبتی می‌کند متوجه دولت قبل است. حتما شنیده‌اید که می‌گویند «بزرگش نخوانند اهل خِرد / که نام بزرگان به زشتی بَرَد». ما عادت داریم که تمام مشکلات را به گردن دیگران و افرادی که نیستند بیندازیم و مثلا بگوییم عملکرد دولت دهم عامل بروز سرطان و آلودگی هوا بود اما اشاره‌ای به اقدامات خودمان و تاثیرات آن نداشته باشیم. موضوع آلودگی هوا چیزی نیست که در دولت آقای احمدی‌نژاد اتفاق افتاده باشد. این معضل بیست و اندی سال است که آغاز شده و باید عملکرد و اقدامات دولت‌های متعددی در این زمینه بررسی شود. دولت‌ آقای هاشمی و دولت آقای خاتمی نیز درباره آلودگی هوا باید پاسخگو باشند. چرا فقط اصرار به 8 سال گذشته دارند؟  با این حال واقعیت این است که خانم ابتکار هرازگاهی برخی مسائل را با هر نیت و انگیزه‌ای عنوان می‌کند اما انتظار داریم این موضع‌گیری‌ها گزینشی نباشد، چراکه مردم ما خبره سیاسی هستند و به خوبی تشخیص می‌دهند که چه کسی برای مردم دلسوزی می‌کند و چه کسانی به دنبال حمایت از حزب و گروه و دوستان خود هستند.
  اگر دولت از شما و دیگر کارشناسان بخواهد که درباره ابعاد اجتماعی تصمیمات دولت نظر بدهید، آیا حاضر به این کار هستید؟
بله! این می‌تواند یکی از بهترین تصمیمات و برنامه‌های دولت باشد. به هر حال هر اقدامی از سوی دولت در هر زمینه‌ای، دارای تبعات اجتماعی است. به طور مثال می‌توانیم تبعات و عوارض اجتماعی ناشی از واردات بنزین آلوده را برای دولت تشریح کنیم. خواهش من این است که دولت به مردم رحم کند.
  به نظر شما آیا افراد و مقاماتی که خودشان در واردات بنزین آلوده نقش دارند یا حداقل از آن آگاه هستند، حاضر می‌شوند برای بررسی تبعات این اقدام کنار شما بنشینند؟
بعید می‌دانم!

رضا ملک‌زاده: مروری کوچک بر برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری قدرت‌های بزرگ در حوزه فضای مجازی آشکار می‌سازد که «سایبر» یکی از مهم‌ترین مولفه‌های قدرت در روابط بین‌الملل است. شاید جالب باشد بدانید نشریه اقتصادی مشهور «اکونومیست» در جولای سال 2010 مخاطرات اینترنت را با نشان دادن تصویری از یک «انفجار اتمی» در میان منطقه‌ای مسکونی و پرجمعیت با تیتر «جنگ سایبری» تعریف کرد. اما ربط این دو ماجرا به یکدیگر چیست؟! برای توضیح این موضوع نیازمند گشت و گذاری کوتاه در فضای فعلی جهان سایبر هستیم .
الف- ساخت یک فیلم طنز بر ضد رهبر کره‌شمالی در هالیوود توسط شرکت «سونی پیکچرز» توأم با اتهام‌زنی سایبری آمریکا موجب شد، کره‌ای‌ها خود را آماده جنگ با آمریکا اعلام کنند. جالب اینجاست که این رفتار آمریکا با افکار و اندیشه‌ها و باورهای دیگرانی که دوست‌شان ندارد، در هالیوود مسبوق به سابقه است. سال پیش نیز فیلمی دیگر بر ضد رهبر کره‌شمالی در هالیوود اکران شد به نحوی که بازیگران این فیلم در رفتاری غیراخلاقی با ظرفی که وانمود می‌کردند خاکستر رهبر کره‌ای‌ها درون آن است روی فرش قرمز اسکار ظاهر شدند اما کره‌شمالی به جز اعتراض دیپلماتیک، عملیات تهدیدآمیزی ترتیب نداد.
با این حال امروز در شرایطی که کره‌شمالی از حداقل زیرساخت‌های اینترنتی برخوردار است، آمریکا مدعی است اطلاعات سونی توسط کره‌شمالی هک شده است. سپس رئیس‌جمهور آمریکا برای توجیه «عدم دسترسی کره‌شمالی به شاهراه‌های اینترنت جهانی» مدعی شد کشورهای چین، سنگاپور، تایلند و بولیوی مسیر حملات کره‌شمالی به آمریکا بوده‌اند. در مقابل کره‌شمالی قویا ارتباط خود را با هک سرورهای سونی پیکچرز تکذیب و حتی اعلام کرد در جهت تحقیقات درباره این مساله حاضر با همکاری با آمریکاست.
کلید رمزگشایی از ماجرای اصرار آمریکا و انکار کره‌شمالی را می‌توان در مقاله نیویورک‌تایمز پیدا کرد. این روزنامه مدعی شد حکومت اوباما قصد دارد درباره هک، پیامی عمومی به جهانیان دهد که از زبان یک مقام رسمی اینگونه نقل شده است: «چیزی که ما در پی آن هستیم راهی برای قطع دسترسی‌هاست که باعث توقف حملات سایبری شود». مقامات آمریکایی گفته‌اند درباره «قطع اینترنت کره‌شمالی» با سایر کشورهای دخیل نیز تماس گرفته شده است اما حتی اگر این کشورها ادعاهای آمریکا را قبول کنند، کلید قطعی کامل اینترنت کره‌شمالی در دست «چین» خواهد بود. در این صورت چین و آمریکا مجادله‌ای جدی در این رابطه خواهند داشت. چین به رغم گفته‌های پلیس فدرال آمریکا اعلام کرد هیچ مدرکی برای اثبات مدعای آمریکا درباره نقش داشتن کره‌شمالی در  هک سونی وجود ندارد.
ب- در هفته اخیر فردی ناشناس در کره‌جنوبی مدعی شد بزودی نیروگاه‌های اتمی این کشور را هک خواهد کرد. او حتی مقداری از اطلاعات نه چندان مهم نیروگاه‌های اتمی کره را نیز در فضای اینترنت منتشر کرده است. با این حال مقامات کره‌جنوبی در پاسخ به این تهدید به برگزاری مانور دفاع سایبری اکتفا کرده‌اند.
ج- در طول چند سال اخیر همایش‌های بین‌المللی مختلفی در چین، برزیل، هند، ترکیه و سایر کشورها به منظور دستیابی به «قوانینی عادلانه» در حوزه سایبر برگزار شده است. مدیران بیش از 180 کشور جهان رسما اعلام کرده‌اند روند فعلی مدیریت اینترنت به دست «آمریکا» را قبول ندارند و خواستار مدیریت جهانی اینترنت هستند.

در این میان برخی دولت‌ها ضمن تشدید مبارزه علیه مطالب غیراخلاقی و مجرمانه در فضای سایبر، تلاش برای دستیابی به «اینترنت پاک و امن» را آغاز کرده‌اند. به این ترتیب موقعیت آمریکا و چند کشور اروپایی گوش به فرمان وی درباره «آینده اینترنت» بشدت متزلزل می‌نماید. اما آرمان آمریکا چیست؟ واضح است که آمریکا ترجیح می‌دهد با قانون‌انگاری جهانی در فضای سایبر، همچون موضوع «انرژی اتمی» ابزارهای قدرت خود را با در دست گرفتن مجوز ورود و خروج سایر کشورها به «باشگاه قدرت» گسترش دهد. فرضا در همین رابطه در همایش «شورای شوراهای آمریکا» در سال 2013، یکی از 5 چالش جهانی، حفظ موقعیت برتر آمریکا در حوزه سایبر شد. شکل ایده‌آل مدیریت آمریکا، تهدید و تنبیه و تحریم سایبری همه کشورهایی است که مدیریت این کشور را بر اینترنت نپذیرند.
حال سوال اصلی این است که ایران تا چه اندازه برای چنین تهدیدی آماده است؟ هر چه میزان وابستگی کشوری به فضای جهانی اینترنت بیشتر باشد در مقابل تهدید آمریکا «آسیب‌پذیرتر» خواهد بود. به همین جهت است که کشورهایی همچون روسیه، چین، فرانسه، آلمان، ترکیه و آرژانتین اقدام به ساخت نسخه‌های بومی همه آنچه در فضای جهانی «هم‌اکنون» به رایگان یافت می‌شود، کرده‌اند. از موتور جست‌وجوی بومی گرفته تا شبکه ملی اطلاعات و آنتی‌ویروس و سیستم عامل بومی! هدف بعدی وابسته کردن دیگران به زیرساخت‌های بومی آنهاست. فرضا آلمان می‌کوشد زیرساخت‌های خود را با مجموعه کشورهای حوزه «دیوتیش» به اشتراک بگذارد تا بلوکی قدرتمند تشکیل دهد. هر چه حیطه سرویس‌دهی کشورها بزرگ‌تر شود «سهم درخواستی آنها از دایره قدرت اداره فضای جهانی اینترنت» نیز بیشتر خواهد شد.
مرور همه این اخبار نشان از آن دارد که زنگ اخطار بسته شدن در «باشگاه قدرت‌های سایبری جهانی» به صدا درآمده است. زمان برای افزایش قدرت و بومی‌سازی زیرساخت‌ها به سرعت در حال طی شدن است و متاسفانه کشور ما به واسطه نفوذ برخی مدیران «جهانی شده» در حال درجا زدن در چنین موقعیت حساسی است. ایران سایبری اکنون باید زیرساخت‌های بومی خود را در خاورمیانه گسترش دهد و بلوکی قدرتمند با کشورهای ناراضی و سهم‌خواه همچون چین، روسیه، ترکیه، عراق و افغانستان تشکیل دهد، اگرنه باید در انتظار لیست تحریم‌های سایبری و تهدید به قطعی کلید اینترنت و بازگشت به عصر پارینه‌سنگی به جهت نپذیرفتن قوانین آمریکا باشیم، چرا که واضح است این میدانی نیست که آمریکایی‌ها داوطلبانه «مدیریتش» را به دیگران واگذار کنند و با شادی بر صندلی بازنشستگی جهانی تکیه زنند.
با توجه به عدم استقبال مدیران وزارت ارتباطات از فعالیت و کار و برنامه‌ریزی در حوزه بسیار حساس سایبر با چرخیدن در باشگاه بازنده‌های سایبری «WSIS»، انتظار می‌رود سایر نهادها همچون شورایعالی فضای مجازی و قرارگاه پدافند غیرعامل، تحرک بیشتری در این زمینه داشته باشند. هیچ بعید نیست آمریکا بزودی برای به زانو درآوردن مخالفان خود، نیروگاهی اتمی در کره‌جنوبی یا حتی در اسرائیل را با حمله‌ای هکری منفجر کند تا در فضای فاجعه‌سازی مشابه 11 سپتامبر قوانین مورد نظر خود را از بالا به پایین اجبارا ابلاغ کند. قطعا در چنین روزی رئیس‌جمهور آمریکا در نقش یک «کلانتر بد» مجددا جمله‌ای مشابه بوش را بر زبان خواهد آورد: شما یا با ما هستید یا علیه ما! شما ناگزیر از انتخاب هستید!

گروه سیاسی: علی شمخانی، دبیر شورایعالی امنیت ملی کشورمان تاکید کرد ایران به دنبال از سرگیری روابط دیپلماتیک با آمریکا نخواهد بود. به گزارش «وطن امروز»، این اظهارنظر دبیر شورایعالی امنیت ملی خط بطلانی بر جریان بزک‌کننده آمریکا در کشور بود که متاسفانه در میان برخی حامیان دولت سهم ویژه‌ای به خود اختصاص داده است. شمخانی که با فایننشال‌تایمز گفت‌وگو کرده است عدم تجدید روابط دیپلماتیک ایران و آمریکا را در پاسخ به برخی اظهارات درباره تاثیر توافق هسته‌ای بر روابط ایران و آمریکا عنوان کرد. به اعتقاد شمخانی اگر توافق هسته‌ای صورت نگیرد ما نمی‌میریم و حصول توافق نیز ما را به بهشت نخواهد برد. به گزارش تسنیم، دبیر شورایعالی امنیت ملی در گفت‌وگو با فایننشال‌تایمز تأکید کرد: حتی اگر توافق جامع هسته‌ای بتواند به کاهش تنش‌های بین ایران و آمریکا کمک کند، تهران به دنبال ازسرگیری روابط دیپلماتیک با واشنگتن نخواهد بود. وی در ادامه عنوان داشت که ایران و ایالات متحده «می‌توانند به گونه‌ای رفتار کنند که از انرژی خود علیه یکدیگر (در منطقه) استفاده نکنند. از این نظر، یک توافق هسته‌ای می‌تواند بسیار حیاتی باشد. همه‌چیز به صداقت آمریکایی‌های در گفت‌وگوهای هسته‌ای بستگی دارد.» دبیر شورایعالی امنیت ملی کشورمان در پاسخ به پرسشی درباره دیدارهای معمول دیپلمات‌های ایرانی و آمریکایی طی گفت‌وگوهای کشورمان با گروه 1+5 و امکان نزدیکی بین دو کشور، گفت: «خیر، مذاکرات تنها برای موضوع هسته‌ای است.» وی در ادامه افزود: ایران زیر (فشار) تحریم‌های بین‌المللی قد خم نمی‌کند و از حقوق خود براساس معاهده منع انتشار سلاح‌‌های هسته‌ای کوتاه نمی‌آید. شمخانی گفت: «اگر توافقی صورت نگیرد ما نمی‌میریم و اگر توافقی حاصل شود نیز به بهشت نمی‌رویم.» علی شمخانی تنها از جایگاه دبیر شورایعالی امنیت ملی صحبت نکرده است، بلکه براساس آنچه اعلام شده است مذاکرات هسته‌ای تحت نظارت این نهاد قرار دارد و از همین جهت این اظهارنظر شمخانی جایگاه ویژه و تعیین‌کننده‌ای خواهد داشت و در حقیقت با توجه به جایگاه کلی شورایعالی امنیت ملی و نقش ویژه آن در مذاکرات هسته‌ای به عنوان نظر رسمی نظام جمهوری اسلامی ایران در قبال آمریکا محسوب می‌شود. علی شمخانی در شرایطی صراحتا از عدم تجدید روابط دیپلماتیک ایران و آمریکا سخن گفته است که نگاه بخش اعظمی از حامیان دولت به این مقوله متفاوت است. جریانی که تیترهای توهین‌آمیزی چون برآورده کردن آرزوی ایرانیان توسط آمریکا تا تطهیر آمریکا یا سکوت در برابر جنایات این کشور را در کارنامه خود دارد و اکنون نیز توهم از سرگیری مناسبات ایران و شیطان بزرگ را در سایه مذاکرات هسته‌ای در سر می‌پروراند.  علی شمخانی در بخش دیگری از این گفت‌وگو برخی شک و تردید‌های مطرح شده از سوی دیپلمات‌های غربی مبنی بر اینکه رهبر معظم انقلاب اساسا از یک توافق هسته‌ای بادوام حمایت نمی‌کند را رد کرد. به گفته وی «اگر ایشان به دنبال علتی برای قطع مذاکرات هسته‌ای بودند، زمان کافی برای انجام آن طی 5/1 گذشته وجود داشت.» مسائل منطقه‌ای از دیگر گفت‌وگوهای مطرح شده در اظهارات دبیر شورایعالی امنیت ملی کشورمان بود. به نوشته فایننشال‌تایمز، شمخانی در این گفت‌وگو افزود: موضع ایران در منطقه با نقش‌آفرینی آن در تغییر مسالمت‌آمیز دولت بغداد در تابستان گذشته و تداوم حضور بشاراسد به عنوان رئیس‌جمهوری سوریه در دمشق تقویت شد. دبیر شورایعالی امنیت ملی در ارتباط با موضوع عراق و گروه تروریستی داعش نیز از تایید گزارش‌های منتشره درباره همکاری ضمنی (تهران) با واشنگتن خودداری کرد. وی گفت تهران از طریق دولت عراق، ایالات متحده را درباره عملیات‌های خود در حمایت گروه‌های شیعه «مطلع» کرده است، اما وی تأکید کرد که حملات هوایی تحت هدایت آمریکا (علیه داعش در عراق) بی‌تأثیر بوده‌اند. وی در این گفت‌وگو عنوان داشت که تغییر دولت در بغداد به تقویت موضع ایران در منطقه یاری رساند. به گفته وی: «امروز، عراق نسبت به گذشته و به خاطر دولت و مردم آن، متحد نزدیک‌تری برای ایران است... زیرا متوجه شده‌اند که ایران عمق استراتژیک آن است.» شمخانی همچنین ابراز امیدواری کرد که بتواند تنش‌های بین ایران و عربستان سعودی را کاهش دهد. وی گفت: «این سوءتفاهمات یا رقابت‌های تلخ باید تغییر ماهیت داده و به یک بازی سیاسی طبیعی تبدیل شود.» اما همچنان دیداری از عربستان سعودی برنامه‌ریزی نشده است.  شمخانی افزود: «ایران و عربستان وارد جنگی نفتی شدند که در این جنگ عربستان تاکنون ۱۰۰ میلیارد دلار ضرر دیده است». وی همچنین ادعاهای مطرح شده از سوی برخی کشورهای عربی و دیپلمات‌های غربی مبنی بر کشتار اهل سنت از سوی گروه‌های شیعه تحت فرماندهی ایران طی عملیات خود برای آزادسازی اراضی عراق را رد کرد. وی گفت که گروه‌های شیعه تنها عناصر داعش را هدف قرار می‌دهند. به علت مقاومت (خود) غیرنظامیان (در مقابل داعش) آنها قصدی برای آزادسازی مناطق سنی‌نشین ندارند. آزادسازی موصل، دومین شهر بزرگ عراق زمان زیادی خواهد برد و نیازمند عزم جزم مسلمانان اهل سنت است. شمخانی در پاسخ به سوالی درباره اینکه چنین کاری می‌تواند سال‌ها به درازا بکشد و اینکه آیا موجب نگرانی ایران شده است، گفت: «اهل سنت باید نگران باشند.»

رئیس‌جمهوری ترکیه با انتقاد از سیاست‌های کنترل جمعیتی تاکید کرد که داشتن یک یا دو بچه کافی نیست و سیاست کنترل زاد و ولد و جمعیت «خیانت» است.
به گزارش فارس به نقل از خبرگزاری فرانسه، رجب طیب اردوغان گفت: «یک یا دو بچه کافی نیست. برای قوی‌تر کردن ملت‌مان ما باید جمعیتی جوان‌تر و پویاتر داشته باشیم. ما به این نیاز داریم تا در بالای سطح تمدن‌های مدرن قرار بگیریم. در این کشور (ترکیه) مخالفان رشد جمعیت برای سال‌ها درگیر خیانت کنترل جمعیت بوده و به دنبال خشکاندن نسل ما بوده‌اند». اردوغان  این اظهارات را روز یکشنبه در مراسم عروسی پسر «مصطفی کفلی» بازرگان سرشناس ترک مطرح کرد.
 

گروه بین‌الملل: سرانجام، روز  
دوشنبه نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری تونس اعلام شد و باجی قاید السبسی 88 ساله که فردی سکولار است، هدایت این کشور را برعهده گرفت. وی توانست 56 درصد آرا را در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری به دست بیاورد و منصف المرزوقی را شکست بدهد. السبسی یک سیاستمدار کهنه‌کار است که در سمت‌های مختلف حکومتی بوده است و حتی در زمان زین‌العابدین بن‌علی، دیکتاتور مخلوع تونس نیز در سمت‌های دولتی کار کرده است. او همچنین نوه آخرین مملوک(پادشاه) تونس است. تحلیلگران می‌گویند رئیس‌جمهور جدید تونس با چالش‌های زیادی مواجه است زیرا باید نماینده همه گروه‌های مختلف در کشور باشد. عده‌ای از آن بیم دارند که همه نهادهای دولتی به صورت انحصاری در اختیار یک جریان قرار بگیرد زیرا حزب حاکم هم در انتخابات مجلس و هم در انتخابات ریاست‌جمهوری به پیروزی رسیده است.
در چنین شرایطی، فقط رئیس‌جمهوری با دیدگاه‌های بیطرفانه می‌تواند به فکر منافع ملی باشد و منافع ملی را بر منافع حزبی ترجیح بدهد. باید توجه داشت که پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری تونس، در برخی از شهرهای این کشور درگیری‌هایی بروز کرد. طرفداران منصف المرزوقی این اعتراض‌ها را برپا کردند البته خود وی به السبسی تبریک گفته است. وی با تأکید بر اینکه نسبت به نتایج انتخابات شکایت نخواهد کرد، از طرفدارانش خواسته است نتایج انتخابات را بپذیرند. رئیس‌جمهور منتخب نیز قول داده است با همه احزاب و گروه‌های سیاسی مختلف در تونس همکاری کند تا کشور به ثبات و امنیت برسد. شبکه الجزیره نیز گزارش داد، در پی اعتراضاتی که با اعلام نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری به وقوع پیوست و پس از درخواست‌ها برای آرام کردن اوضاع و مداخله سرشناسان، آرامش در استان‌هایی در تونس که شاهد اعتراضات بودند حکمفرما شده است. اوضاع در 2 شهر تطاوین و الحامه (ولایت قابس) و در شهر بنقردان در استان مدنین (جنوب شرق تونس) شاهد ثبات شده است که این امر پس از این صورت گرفت که منصف المرزوقی، نامزد شکست‌خورده انتخابات ریاست‌جمهوری مردم را به آرامش دعوت کرد و سرشناسان نیز بویژه در الحامه وارد عمل شدند. از سوی دیگر، رئیس حزب «التیار الدیموقراطی» تأکید کرد که رئیس حزب ندای تونس که در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور در جایگاه نخست قرار گرفت، به همراه حزبش به هیچ‌وجه نماینده انقلاب نیستند، بلکه انقلاب تونس (در سال 2011) علیه السبسی، حزب ندا و کارگزاران این حزب صورت گرفت. وی با بیان این مطلب تصریح کرد که انقلاب در این کشور همچنان ادامه دارد. حزب اسلامگرای النهضه هم مشکل السبسی را وابستگی او به رژیم سابق اعلام و تصریح کرد حرف‌هایی که السبسی می‌زند نشان می‌دهد که او می‌خواهد حکومتی مقتدر تشکیل دهد که معمولا به معنای حکومتی امنیتی و پلیسی است. با این اوصاف، برخی تحلیلگران بزرگ‌ترین چالش رئیس‌جمهور جدید تونس را ایجاد وحدت میان موافقان و مخالفانش عنوان می‌کنند.

پیکر زنده‌یاد مرتضی احمدی امروز (سوم دی‌ماه) تشییع‌ می‌شود.  به گزارش ایسنا، آیین تشییع‌ پیکر هنرمند پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون روز چهارشنبه از مقابل تالار وحدت با حضور هنرمندان و دوستداران مرتضی احمدی از ساعت 9 صبح برگزار و پیکر او به سمت قطعه‌ هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه می‌شود. همچنین براساس اعلام، مراسم ترحیم زنده‌یاد مرتضی احمدی روز جمعه (پنجم دی‌ماه) در مسجدجامع شهرک غرب ساعت 15:30 برگزار می‌شود. مرتضی احمدی صبح روز یکشنبه (30 آذرماه) به‌دلیل مشکل ریوی و کهولت سن در منزلش درگذشت. از ماندگارترین آثار احمدی می‌توان به کار صدایی (نوعی دوبله) او در مجموعه‌ «پینوکیو» اشاره کرد که در آن در نقش «روباه مکار» را صداپیشگی کرد. «آرایشگاه زیبا»، «کت‌و‌شلوار خواستگاری»، «دانی‌و‌من» و... از جمله کارهای تلویزیونی مرتضی احمدی است. او در انیمیشن «شکرستان» هم صداپیشگی کرد. احمدی همچنین  تلاش زیادی برای حفظ قطعات موسیقی تهرانی که در حال فراموشی بودند، انجام داد و انتشار 2 آلبوم «صدای طهرون» با صدای این هنرمند پیشکسوت، سندی بر این ادعاست.
 

علیرضا اشرف: پرسپولیس این روزها احوال خوشی ندارد. این را تک تک هواداران پرشمار این باشگاه هم می‌دانند اما اینکه چرا با گذشت چند ماه از فصل کابوس‌وار سرخ‌ها، هنوز هیچ اقدام مثبت خاصی برای پایان دادن به این وضعیت انجام نشده سوالی است که نه تنها هواداران بلکه مسؤولان وزارت ورزش هم پاسخ روشنی برای آن ندارند. مدیرعامل جدید پرسپولیس در حالی که فقط چند روز از حضورش بر این مسند می‌گذشت با شکایت فرد یا شرکتی که هنوز معلوم نیست چه کسی بوده روانه بازداشتگاه شد و کماکان اوقاتش را در زندان سپری می‌کند. از سوی دیگر نقل‌وانتقالات نیم‌فصل آغاز شده و تیم‌های لیگ برتری بشدت به دنبال تقویت خود برای ادامه فصل هستند اما حمید درخشان که برای جبران نتایج ناامید‌کننده تیمش در نیم‌فصل اول رسیدن این روزها را لحظه‌شماری می‌کرد نه تنها چیزی به داشته‌های خود اضافه نکرده بلکه بعضی از بازیکنانش هم ساز جدایی کوک کرده‌اند.
وزارت ورزش برای پرسپولیس چه کرد؟
صحبت از وضعیت فعلی پرسپولیس نیاز به یک فلاش‌بک دارد. امیررضا خادم که در چنین روزهایی از سال قبل مسؤولیت واگذاری سرخابی‌ها به بخش خصوصی را از وزیر دریافت کرده بود پس از ورود به آشفته‌بازار مدیریتی پرسپولیس که با رفتن رویانیان و آمدن پروین همراه شده بود در ذهنش خواب‌هایی برای مدیریت سرخ‌ها دید. این خواب درست چند روز پس از پایان فصل قبل که با نایب قهرمانی شاگردان دایی همراه بود تعبیر شد. خادم با همفکری استیلی هیات مدیره‌ای را برای پرسپولیس انتخاب کرده بود که نه‌تنها در تصمیم‌های مدیریتی با او و وزارتخانه همسو باشند بلکه به لحاظ مالی هم در وضعیت خوبی بوده و آماده هزینه کردن باشند. به همین دلیل بود که دیدیم هیات‌مدیره جدید قرمزها با حضور سیاسی (رئیس شرکت ساختمانی در تهران)، مونسان (رئیس منطقه آزاد کیش)، سلیمی (شهردار منطقه 21 تهران)، مهدی خواجه‌وند (وکیل و حقوقدان) استیلی و زادمهر (پیشکسوت) و کاظم‌پور (مدیرعامل سابق شرکت آتی‌ساز و سازمان مهندسی عمران) از افرادی تشکیل شد که توانایی مالی بالایی دارند. با این حال اما خیلی از اتفاقاتی که در روند مدیریتی پرسپولیس رخ داد خارج از این هماهنگی‌ها بود. مشکلات رحیمی و اسپانسر با سیاسی که در نهایت منجر به کنار رفتن رقبای رئیس هیات‌مدیره شد مهم‌ترین نابسامانی‌هایی بود که پیش‌بینی نشده بود. با این وجود خادم در هر کدام از این حالات طرف سیاسی را گرفت. حتی زمانی که برکناری رحیمی با برخورد ناشایست مدیران پرسپولیس با علی دایی همراه شد خادم در رسانه‌ها این نوع برخورد با یک قهرمان ملی را زشت خواند اما حاضر نشد همکاری‌اش با سیاسی را قطع کند. شدت حمایت خادم از سیاسی زمانی به خوبی مشخص شد که مدیران پرسپولیس برای مذاکره با پرس، رئیس رئال‌مادرید به اسپانیا رفتند اما بدون آنکه شخصیت و سابقه فرد واسط این دیدار را تحلیل کنند با او عکس هم انداختند اما در حالی که سیاسی و دوستانش گاف بزرگی را انجام داده بودند خادم در حمایت از آنها گفت که این اشتباه ممکن بود برای هر فرد دیگری هم رخ دهد و هیچ عمدی در کار نبوده است!
مدیر پرسپولیس در زندان!
اینکه مدیرعاملی در فوتبال ایران به زندان برود اتفاقی بود که در سال‌های گذشته نه برای پرسپولیس و نه برای هیچ تیم دیگری رخ نداده بود اما سیاسی به یمن حضور چند ماهه‌اش در باشگاه این مورد را هم به کارنامه نه‌چندان پربارش و تاریخ مدیریت پرسپولیس اضافه کرد. آنطور که خواجه‌وند و اسپانسر سابق باشگاه می‌گفتند، سیاسی به‌خاطر شکایت شرکتی که اسپانسر پرسپولیس بوده به زندان رفته اما طولانی شدن حضورش می‌تواند گویای این باشد که مسائل دیگری هم برای باقی ماندنش در بازداشت وجود داشته است. اگرچه، سیاسی می‌توانست با تمکن مالی بالایش به راحتی برای گذاشتن وثیقه اقدام کند. به هر حال نکته مهم این است که حضور بیشتر سیاسی در زندان پیش از هر چیزی به ضرر پرسپولیس است. آن هم در این شرایط تعیین‌کننده که تیم باید خود را برای نیم‌فصل دوم و مهم‌تر از آن حضوری قدرتمند در لیگ قهرمانان آسیا آماده کند. حمید درخشان در تک‌تک روزهایی که مجبور بود با مصدومان و محرومان پرتعداد گام به بازی‌های لیگ و جام‌حذفی بگذارد به امید نیم‌فصل بود که بتواند با جذب مهره‌های جدید و تقویت خطوط سه‌گانه‌اش حداقل در آسیا عملکرد خوبی از خود به جا بگذارد. در حال حاضر تنها چیزی که پرسپولیس دارد عدم ثبات و آرامش است که با توجه به نبود سیاسی قدرت تصمیم‌گیری را هم تا حد زیادی از مسؤولان باشگاه گرفته است.
قدیمی‌ها نروند بازیکن جدید پیشکش!
این جمله را در سال‌های اخیر زیاد شنیده‌ایم که فوتبال ما دیگر مثل 30-20 سال پیش بازیکنان عاشق به خودش نمی‌بیند و فوتبالیست‌ها پولکی شده‌اند. در همین پرسپولیس سال گذشته دیدیم که بازیکنان دو بار اعتصاب کردند که یک بار آن دو روز قبل از داربی برگشت بود. حال در این وانفسای شرایط بحرانی پرسپولیس چند بازیکن هم از مشکلات شدید مالی‌شان می‌گویند و اینکه دیگر طاقت تحمل این وضع را ندارند. رضا حقیقی می‌گوید نزدیک به 10 تیم به او پیشنهاد داده‌اند و یک میلیارد و 200 میلیون از پرسپولیس می‌خواهد. نیلسون هم که به‌تازگی مشکل ممنوع‌الخروجی‌اش برطرف شده 800 میلیون از باشگاه طلب دارد و در آخرین مصاحبه‌اش پیش از رفتن به پرتغال گفت که شاید دیگر به ایران بازنگردد. صرفنظر از اینکه بازیکن هم مشکلات خاص خودش را دارد و نمی‌شود همیشه به او نسبت پولکی بودن داد، شرایط پرسپولیس به‌گونه‌ای نیست که بخواهد بازیکنانی که دارد را هم از دست بدهد. مدیریت مالی بازیکنان، راضی نگهداشتن آنها و تسلط بر نحوه صحبت کردن‌شان هم مورد دیگری است که مسؤولان پرسپولیس در این شرایط خاص از آن بازمانده‌اند.
پرسپولیس امسال را چه می‌شود؟
در یکی، دو روز گذشته وزیر ورزش تاکید کرد که از پرسپولیس برای حضور قدرتمندانه در آسیا حمایت ویژه‌ای انجام می‌دهیم و در آخرین جلسه هیات‌مدیره هم قرار شد طاهری مسؤول امور اجرایی باشگاه باشد اما کیست که نداند این شیوه مدیریتی برای چند صباحی مناسب است و باید فکری اساسی برای آینده این تیم بزرگ کرد. حالا و در این روزهای سخت حتما این پرسش به ذهن وزارتخانه‌ای‌ها بویژه خادم رسیده که دلیل حمایت بی‌چون و چرا از سیاسی چه بود؟ شاید به‌جرات بتوان گفت اگر هم حضور سیاسی به عنوان فرد اول باشگاه تمام مشکلات پرسپولیس نبوده باشد اما زمینه‌ساز وقوع همه این حاشیه‌ها شده است. الان اما برای تغییر کلی خیلی دیر است و مسؤولان وزارتخانه که تازه متوجه شده‌اند چه فاجعه‌ای در حال رخ دادن است تنها باید به فکر حمایت از سرخ‌ها برای حضوری آبرومندانه در آسیا باشند در غیر این‌صورت همین فرصت هم از دست پرسپولیس می‌رود و آن وقت سیل انتقادات فقط و فقط به سمت مدیران وزارت ورزش سرازیر می‌شود.

گروه اقتصادی: با وجود اینکه برنامه‌ریزان بودجه معتقدند بودجه سال آینده طوری تدوین شده است که با مشکل اقتصادی خاصی مواجه نخواهیم شد اما برخی اقتصاددانان بر این باورند که این بودجه فرق چندانی با بودجه سال جاری ندارد و حتی در برخی موارد نسبت به شاخص‌های اقتصادی و شرایط کشور کم‌توجهی شده است. عضو هیات علمی دانشگاه علامه با بیان اینکه بودجه 94 واقعی نیست و این بودجه با بودجه ۹۳ تفاوتی ندارند، افزود: توقع داشتیم دولت بودجه بهتری را برای سال آینده می‌نوشت. دکتر لطفعلی بخشی درباره قیمت نفت و دلار در بودجه سال 94 گفت: متأسفانه کاهش قیمت واقعیت‌ تلخی است که باید با آن کنار آمد ولی به نظر می‌آید دولت در تعیین قیمت نفت اصلاً توجهی به اتفاقاتی که در منطقه افتاده نکرده است. وی با بیان اینکه قیمت نفت جهانی بشدت کاهش یافته و فروش نفت ایران سخت‌تر از گذشته شده است، گفت: در واقع با این قیمت‌ها نمی‌‌توان بودجه را به صورت متعادل تنظیم کرد. عضو هیات علمی دانشگاه علامه در ادامه با بیان اینکه دولت بودجه‌ سال 94 را به نسبت امسال اضافه کرده، افزود: این مساله نشان می‌دهد دولت کمی زیاد از حد خوش‌بین است که چنین بودجه‌ای را تنظیم کرده و به مجلس داده است. وی اضافه کرد: طبیعتا بودجه 94 با توجه به شرایط ویژه کشور و همچنین مسائل بین‌المللی باید نسبت به بودجه‌های قبلی خیلی متفاوت می‌بود اما متاسفانه اینگونه نیست و می‌توان اذعان کرد بودجه 93 و 94 تفاوتی باهم ندارند. این اقتصاددان به نسیم گفت: این بودجه خیلی واقعی تنظیم نشده، چرا که وقتی درآمدهای نفتی کاهش پیدا می‌کند به تبع آن درآمدهای گمرکی و مالیاتی نیز کاهش پیدا می‌کند، لذا باید اصلاحات اساسی و گسترده‌ای در این بودجه صورت گیرد.
حذف اعتبار 5/3 میلیارد دلاری تولید
در همین حال مقایسه ارقام بودجه صنعت و معدن در قانون بودجه ۹۳ و لایحه بودجه ۹۴ نشان می‌دهد، اعتبار 5/3 میلیارد دلاری تولید از صندوق توسعه ملی در بودجه ۹۴ حذف شد و یارانه تولید هم از ۱۰ هزار میلیارد تومان به ۵۲۰۰ میلیارد تومان در بودجه ۹۴ کاهش یافت. بنا براین‌گزارش، عمده رویکردهای کلی لایحه بودجه سال 1394 کل کشور که بخش صنعت و معدن (شامل واحدهای تولیدی صنعتی و معدنی) را تحت تأثیر قرار خواهد داد، در حقیقت تداوم و تسری همان رویکردهای قانون بودجه سال 1393 است اما تفاوت‌هایی در برخی احکام لایحه وجود دارد که در ادامه مورد بررسی و تحلیل مقایسه‌ای قرار می‌گیرد. صرفنظر از میزان تحقق‌پذیری ارقام درآمدی پیش‌بینی شده، مهم‌ترین وجه تمایز رویکردی لایحه بودجه سال 1394 در مقایسه با قانون بودجه سال 1393 کل کشور براساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس مشتمل به موارد زیر است:
1- افزایش سرمایه صندوق‌های تخصصی بخش صنعت و معدن «بند م تبصره5»
از جمله نکات برجسته لایحه، افزایش سرمایه دولت در صندوق ضمانت صادرات ایران، معادل 200 میلیون دلار و صندوق‌های حمایت از توسعه صنایع الکترونیک، بیمه فعالیت‌های معدنی، توسعه و حمایت از صنایع دریایی و ضمانت سرمایه‌گذاری از صنایع کوچک هر یک به میزان 25 میلیون دلار از محل وصولی اقساط حساب ذخیره ارزی است. در برخی از صندوق‌ها با توجه به تکمیل سقف سرمایه در اساسنامه، امکان تخصیص بدون اصلاح  اساسنامه آنها وجود ندارد.
2- افزایش بیش از 60 درصدی تخصیصی از محل اعتبارات متمرکز درآمد- هزینه مربوط به طرح‌های اکتشافی و زیرساخت‌های معدنی موضوع درآمد حق انتفاع پروانه بهره‌برداری معادن سازمان ایمیدرو و شرکت‌های تابعه «بند الف تبصره 10»
تخصیص پیش‌بینی شده برای سازمان ایمیدرو از محل 13000میلیارد ریال درآمد حق انتفاع، حدود 5900 میلیارد ریال  است که در مقایسه با رقم 3650 میلیارد ریال مصوب قانون بودجه سال 1393، بیش از 61 درصد رشد نشان می‌دهد که باید صرف طرح‌های اکتشافی، طرح‌های پژوهشی کاربردی، زیست‌محیطی و ایجاد زیرساخت‌های معدنی شود. این افزایش در ارتباط با سهم 10 درصد سازمان زمین‌شناسی نیز قابل مشاهده است و از رقم مصور 315 میلیارد ریال در سال 1393 به رقم 600 میلیارد ریال افزایش یافته است.
3- افزایش 50 درصدی سپرده‌گذاری ارزی از محل منابع صندوق توسعه ملی برای صدور ضمانتنامه یا تأمین نقدینگی برای پیش‌پرداخت و تجهیز کارگاه پیمانکاران ایرانی که در مناقصه‌های خارجی برنده شدند یا صادرات کالا و خدمات فنی و مهندسی «بند ط تبصره 5»
اعتبار این بخش تا سقف 3 میلیارد دلار پیش‌بینی شده است که در قانون بودجه سال 1393 کل کشور حدود 2 میلیارد دلار بوده است البته عملکرد این بخش در سال قبل و نحوه کارکرد آن در سال 1394 می‌تواند محل بحث باشد.
4- کاهش حدود 50 درصدی سهم بخش تولید «ماده8» از منابع ناشی از اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها «بند ب تبصره 21»
در اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها، سقف منابع در لایحه بودجه سال 1394 همانند قانون بودجه سال 1393 کل کشور، معادل 480000میلیارد ریال پیش‌بینی و برای بخش تولید «ماده 8» رقم 52000 میلیارد ریال در نظر گرفته شده است که این رقم در قانون بودجه سال 1393 کل کشور معادل 100هزار میلیارد ریال است. ذکر این نکته لازم است که صرف کاهش یا افزایش رقم پیشنهادی برای بخش تولید کفایت نمی‌کند، بلکه مهم میزان اعتبارات تخصیص‌یافته است. برای مثال در سال 1392 رقم مصوب بخش تولید معادل 20 هزار میلیارد ریال سود بود که عملاً عملکردی نداشته و مبلغی تخصیص پیدا نکرده است.
5- حذف کامل منابع تخصیصی معادل 5/3میلیارد دلار از منابع صندوق توسعه ملی برای تأمین سرمایه در گردش واحدهای تولیدی
در قانون بودجه سال 1393 کل کشور صرفنظر از امکان کارکردی یا تحقق‌پذیری آن، معادل 5/3 میلیارد دلار از منابع صندوق توسعه ملی به‌صورت سپرده‌گذاری نزد بانک‌های تخصصی صنعت و معدن و کشاورزی جهت تأمین سرمایه در گردش واحدهای تولیدی خصوصی و تعاونی دیده شده بود که در لایحه بودجه سال 1394 حذف شده است البته در سال‌های قبل عملکرد مشخصی نداشته است.
6- فقدان رویکرد مشخص و هدفمند در تخصیص تسهیلات یا ایجاد خط اعتباری از محل منابع صندوق توسعه ملی و اقساط وصولی حساب ذخیره ارزی به بخش تولید
در قانون برنامه بودجه سال 1393 کل کشور، منابع سپرده‌گذاری ارزی صندوق توسعه ملی در بانک‌های داخلی، منابع سرمایه در گردش ریالی برای بخش صنعت و معدن و کشاورزی و منابع وصولی حساب ذخیره ارزی در قالب احکام مشخصی با ذکر مصادیق بخش‌های منتفع شونده به گونه‌ای هدفمند، کانالیزه شده بودند تا محل مصارف آنها برای نظام بانکی کشور مشخص باشد، لکن این رویکرد که منابع مذکور برای مصادیق مشخص هزینه شوند، در احکام لایحه بودجه سال 1394 کل کشور وجود ندارد.
رویکرد کلی لایحه بودجه در ردیف‌های تملک دارایی‌های سرمایه‌ای فصل صنعت و معدن درسال 1394، افزایشی بوده و حدود 25 درصد رشد نشان می‌دهد (جز بودجه اکتشاف و راه‌اندازی معادن که حدود 43 درصد کاهش نشان می‌دهد) و در بخش اعتبارات ردیف‌های متفرقه نیز موضوع ایجاد زیرساخت‌های معدنی در راستای اجرایی شدن احکام قانون معادن، توسعه طرح‌های اکتشافی بخش معدن، تقویت صندوق‌های توسعه‌ای بخش و تقویت بخش نظارت و زیرساخت‌های آزمایشگاهی سازمان ملی استاندارد مورد تأکید قرار گرفته است. گزارش تسنیم حاکی از آن است که کمک‌های فنی و اعتباری (معادل 1500 میلیارد ریال) و ایجاد زیرساخت‌ها (معادل 500 میلیارد ریال) جهت تحرک بخشی به اقتصاد مناطق کمتر توسعه یافته و به خصوص سواحل جنوب کشور نیز از جمله اعتباراتی است که مشابه سنوات قبل پیش‌بینی شده و در اختیار سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی قرار دارد.

 کاوه قادری: «بیگانه» را در نگاهی کلی و اجمالی می‌توان اقتباسی آنقدر کم جان و کم مایه و ناموفق از نمایشنامه «تراموایی به نام هوس» تنسی ویلیامز و همچنین فیلم «اتوبوسی به نام هوس» الیا کازان دانست که حتی ویژگی‌های فرمی منحصر به فرد توکلی و بازی پانته‌آ بهرام و نیمچه تدوین نیز به عنوان معدود نقاط قوت اثر، نتوانسته‌اند در مقام نجات آن برآیند. با چنین احوالی که در محتوا حاکم است (در نسبت با متن اصلی یعنی اتوبوسی به نام هوس) بیگانه بهرام توکلی  اتو‌بوسی به نام هوس که نه، مینی‌بوسی به نام هوس است. بزرگ‌ترین موهبت «بیگانه» در فرم نهفته است؛ البته نه در فرم روایی، بلکه غالبا در میزانسن‌ها. انتخاب خضوعی ابیانه به عنوان مدیر فیلمبرداری و بهره‌گیری از دوربینی غالبا همراه با شخصیت‌ها، این‌بار و بویژه در نیمه اول «بیگانه»، با نماهایی ثابت و بازی‌هایی غالبا ایستا و بی‌حرکت (ولو برای چند ثانیه در هر نما) همراه شده و فرم توکلی را حداقل نسبت به دو اثر قبلی‌اش (اینجا بدون من و آسمان زرد کم عمق) تازه‌تر کرده‌اند. واضح است که توکلی به سبک آثار دهه‌های 40 و 50 سینمای آمریکا، در حال عکاسی است و حال اینکه آیا این عکاسی قرار است نوآمده‌ای در فرم سینمای توکلی باشد یا صرفا به سبب ادای دین به کازان مورد استفاده قرار گرفته است، راستش را بخواهید چندان هم مشخص نیست اما آنچه حائز اهمیت است، این است که بهره‌گیری از این عکاسی، در کنار سایر ویژگی‌های ثابت فرمی سینمای توکلی (همچون صدای پس زمینه‌ای محیط و موسیقی موجز تصویری که جهت فضاسازی، در «بیگانه» نیز کم و بیش به چشم می‌خورند) فرمی نیمه تلفیقی (تلفیق فرم سینمای کازان در دهه‌های 40 و 50 با فرمی که توکلی تاکنون برای خود برگزیده) را برای «بیگانه» رقم زده و مجموعا جزو نقاط قوت فیلم به شمار می‌آید. بازی پانته‌آ بهرام نیز یکی دیگر از معدود موهبت‌های فیلم است. وی تنها بازیگر «بیگانه» است که توانسته توأمان بازی‌های درونی و بیرونی موفقی از خود به جای بگذارد و نگون‌بختی درونی و باطنی کاراکترش را با شکوه بیرونی و ظاهری که البته هر دو به لحاظ داستانی کم پرداخت‌اند و قابل استیضاح، جمع بزند تا شخصیت نسرین را نه به سبب پلات و پرداخت فیلمنامه، بلکه با اتکا به قدرت تحلیلی که احتمالا با مددگیری از بلانش تنسی ویلیامز در ایفای نقش خود دارد (موهبتی که برای مثال در بازیگری همچون مهناز افشار یافت نمی‌شود) تا حدی دراماتیزه و البته نه ایرانیزه کند. ضعف در پرداخت‌ها و فرم روایی اما، «بیگانه» را به رغم برخی تفاوت‌های جزئی با «اتوبوسی به نام هوس»، از سویی آنچنان به سبب فقدان جهان و نگاه و نگره و «خود»، از استقلال ساقط کرده و به اثری زیر سایه کازان تبدیل کرده که مرگ فیلم، بدون حضور منبع‌اش حتمی باشد و از سوی دیگر، آنچنان از اصلی‌ترین مایه‌ها و عناصر و محورهای داستانی نمایشنامه ویلیامز و فیلم کازان غافل کرده که ضعیف‌ترین و سهل‌الوصول‌ترین اقتباس از نمایشنامه و فیلم مذکور را رقم زده است؛ گویی که از خود رانده باشد و از ویلیامز مانده.این اتفاق در حالی رخ داده که همه شخصیت‌های فیلم کازان، در «بیگانه» توکلی، آن هم در فیلمی که هم فیلمنامه و هم فرمش کلاسیک است و طبعا پرداختی کلاسیک را نیز می‌طلبد، به نحوی بریده بریده و بسیار ناقص پرداخت شده و هیچکدام، نه مستقلا دراماتیزه شده‌اند و نه مستقلا قابل شناسایی‌اند و در این میان، حتی وجود عناصر دارای وجه استعاری نیز کمکی به رفع مصیبت‌های مذکور نمی‌کند. توکلی، تاکیدات کازان بر تفاوت طبقاتی در «اتوبوسی به نام هوس» را در «بیگانه» به کل نادیده گرفته و فقط و فقط روی شخصیت‌هایی متمرکز شده که همگی، سایه‌هایی بشدت ضعیف از شخصیت‌های کازان هستند. سپیده با آن چهره تمام عبوسش و دیالوگ‌های خشکش، بشدت تیپ است و هیچ نشانی از شخصیت خواهر ندارد؛ نه معصومیت و پاکدامنی و مهر و حجب و حیای استلا را دارد و نه حتی خرده تظلم‌خواهی‌های منبعث از بافت اجتماعی منتسب به او را. امیر نیز با آن چهره ظاهرا کارگرانه‌اش، نه آن خشونت و برتری‌جویی استنلی را دارد و نه آن حقانیت‌طلبی و پیروزی به نمایندگی از قشر کارگر را. دهشتناک‌تر از این دو اما نسرین است که به وضوح، هم فاقد اصلی‌ترین خصیصه دراماتیک بلانش است و هم فاقد یکی از اصلی‌ترین درونمایه‌های «اتوبوسی به نام هوس»؛ فروپاشی در اوج شکوه. دشوار نیست درک اینکه توکلی در «بیگانه» قصد دارد فروپاشی نسرین را با شمایلی متفاوت‌تر از فروپاشی بلانش به تصویر بکشد. اصل مصیبت اما آن هنگامی رخ می‌دهد که اساسا فروپاشی در کار نیست؛ نسرین ما از همان ابتدا نگون‌بختی درونی دارد و شکوه بیرونی اما در سیر درام به فروپاشی نمی‌رسد؛ اصلا به فروپاشی نمی‌رسد؛ بلکه از همان ابتدا فروپاشیده است و فروپاشیده ادامه می‌یابد و فروپاشیده تمام می‌شود؛ بدون کوچک‌ترین فراز و فرودی و به تبع آن بدون کمترین جذابیت دراماتیکی برای مخاطب و بی‌آنکه حتی چرایی و چگونگی این فروپاشی تبیین شود. کاش توکلی حداقل طریقتی همچون وودی آلن در «جاسمین غمگین» را پی می‌گرفت؛ با مددگیری از روایتی غیرخطی در قالب فلاش‌بک‌هایی از گذشته نسرین که در تدوینی موازی با زمان حال او قرار می‌گرفتند، هم فروپاشی نسرین را از حالت مفقودی خارج می‌کرد و برایش «بک‌گراند» و چرایی و چگونگی تعریف می‌کرد و به وهم و حسرت توأمانش و تضاد درونی و بیرونی همزمانش معنا می‌داد و هم از طریق ایجاد فراز و فرود، به درام موجودیت می‌داد و هم فرم روایی‌اش را قوام می‌بخشید و تا حد زیادی حفره‌زدایی می‌کرد و هم تدوین یکنواخت و بی‌کارکردش را همچون «آسمان زرد کم عمق» و «اینجا بدون من» به نقطه قوت اثر بدل می‌کرد. مشابه کمبودهای مذکور را در فصل بندی «بیگانه» نیز می‌توان یافت. برای نمونه، آغاز و پایان و حتی سیر فصولی همچون آشنایی 2 خواهر و مشاجره‌های بعدی‌شان، دروغ‌های نسرین، بر باد رفتن سرمایه امیر و تنش‌هایش با نسرین، سرخوردگی داوود و نابودی نسرین، به رغم دارا بودن تصاویر و کارت‌پستال‌هایی زیبا و البته فقط نمادین، در فیلم مفقود هستند که این نیز بی‌تردید از کم پرداختی و به تبع آن، گذرا بودن و کم رمقی فصول مذکور (بویژه فصل تنش‌های میان امیر و نسرین) نشأت می‌گیرد. برای نمونه در فصل تنش میان امیر و نسرین (که مطابق با نمایشنامه کازان باید مملو می‌بود از سرکوفت‌زدن‌های نسرین به خواهرش درباره  امیر) در همه طول فیلم، نسرین تنها یک‌بار از دست امیر به سپیده شکایت می‌کند و دیگر هیچ. تمام فصل آشنایی دو خواهر تنها در یکی، ‌دو کارت‌پستال خلاصه می‌شود. فصل دروغ‌های نسرین، عمری فراتر از یک سکانس نمی‌یابد و فصل سرخوردگی داوود نیز عمری فراتر از یک پلان. آری! گویی که تمام این فصول (که اجزای به هم پیوسته درام کازان و نمایشنامه ویلیامز هستند) در «بیگانه»، همچون شخصیت‌ها، فقط و فقط به عنوان کدهایی نمادین نسبت به فیلم کازان به‌کار می‌روند و انگار نه انگار که توکلی (که در «اینجا بدون من» سابقه موفق دراماتیزه و ایرانیزه کردن شخصیت‌های نمایشنامه تنسی ویلیامز را داشته) حتی در مقام ساخت اثری اقتباسی نیز، باید خود را موظف به ساخت درام از طریق دراماتیزه کردن شخصیت‌ها و شکل‌دهی موقعیت‌های دراماتیک بداند. فیلمساز محترم و کاربلد در مینی‌مال‌سازی (که این کاربلدی را در «اینجا بدون من» و «آسمان زرد کم عمق»، به وضوح به اثبات رسانده است) در «بیگانه» به طرز شگفت‌آور و صدالبته تاسفباری، گویی بیان مینی‌مال را نه در ایجاز در بیان، بلکه در حذف بیان می‌بیند، فقط و فقط کدهای نشانه‌ای (و نه حتی کدهای دراماتیک) می‌دهد و نه آدم‌هایش را دراماتیزه می‌گرداند و نه موقعیت دراماتیکی برای آنها تعریف می‌کند و در نتیجه درامی نیز نمی‌سازد و همین تبدیل شدن توکلی به فیلمساز نشانه (فیلمسازی که فقط و فقط از طریق گنجاندن کدهای نشانه‌ای در اثر، درام خود را خلق کند) در صورت تداوم، مصیبت‌هایی بس جدی (از جنس همان مصیبت‌هایی که کیمیایی امروز به آنها دچار شده است) برای فیلمساز و سینمایش به بار می‌آورد و در همین «بیگانه» نیز حداقل آفتی که تولید می‌کند، کاهش دایره مخاطبان اثر به مخاطبان خاص است. شاید آن دسته مخاطبانی که با پیش فرض ساخته شدن دنیای توکلی در اقتباسش از ویلیامز و کازان، به سینما می‌روند، قادر باشند کم و بیش با دنیای «بیگانه» ارتباط برقرار کنند اما مسلما مخاطبانی که چنین پیش‌فرضی ندارند یا اثر کازان را ندیده‌اند، با تماشای حتی چندباره «بیگانه» نیز با فیلم، ارتباط برقرار نخواهند کرد چرا که توکلی در «بیگانه»، نه تنها دنیای خودش را نساخته، بلکه حتی دنیای کازان را نیز ناقص و پرحفره و از طریق کدهای نشانه‌ای خلق کرده و از این رو است که اثرش بدون درنظر گرفتن «اتوبوسی به نام هوس» به عنوان پیش فرضی ذهنی و الصاقی متنی، دچار بی‌هویتی و نهایتا مرگ تدریجی در سیر زمان می‌گردد.جغرافیای «بیگانه» نیز به سبب عدم ساخت جهان فیلمساز و الصاق جهانی شبه‌کازانی به فیلم، مفقود بوده و از این رو شخصیت‌ها علاوه بر بی‌هویتی و دراماتیزه نشدن، ایرانیزه نیز نشده‌اند و مشخص نیست توکلی «بیگانه» را دقیقا برای کدام ملت و در خدمت کدام فرهنگ و در مقام آینگی یا آسیب شناسی کدام جامعه ساخته و اگر احیانا قصد آفرینش اثری جهانشمول و انتقال پیامی فراگیر را داشته، آیا تحقق این مهم، با وجود جغرافیای مفقود شده فیلم که حتی از شهر نیز عنصری در خدمت فیلم نساخته و عنصر مکان را تا حد زیادی در «بیگانه» بی‌موضوعیت کرده، میسر است؟!این همه، «بیگانه» را به اثری بی‌هویت و ایرانیزه نشده و عقیم و غیرماندگار تبدیل کرده که حتی اگر با جهان کازان نیز بیگانه نباشد، با جهان خالقش کاملا بیگانه بوده و بی‌تردید موجب پسرفتی جدی در کارنامه فیلمسازی بهرام توکلی شده؛ چرا که تنها عنوان «بیگانه» نامش به غایت صحیح است؛ هم بیگانه با جهان خالقش و هم بیگانه با منبع اقتباسش.

رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس انتقاد کرد
نبود اراده قوی در دولت برای رفع آلودگی هوا

تا زمانی که اراده قوی در قوه مجریه برای رفع این معضلات وجود نداشته باشد، تشدید آلودگی هوا در کلانشهرهای کشور ادامه خواهد داشت. عبدالرضا عزیزی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان این مطلب اظهار داشت: آلودگی هوای تهران از آنجایی به معضل تبدیل شده و رفع نمی‌شود که مدیریت واحد شهری برای آن وجود ندارد. رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی به فارس افزود: نبود مدیریت واحد درباره محیط زیست موجب می‌شود روز به روز نه تنها آلودگی هوای تهران بلکه آلودگی هوا در سایر کلانشهرهای کشور نیز افزایش یابد.
وی بیان داشت: هم‌اکنون بسیاری از مردم از آلودگی‌های صوتی و هوا رنج می‌برند و تا زمانی که اراده قوی در قوه مجریه برای رفع این معضلات وجود نداشته باشد، این شرایط ادامه خواهد داشت. رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس خاطرنشان کرد: آلودگی هوای تهران فقط ناشی از مصرف سوخت غیر استاندارد نیست و مباحث دیگری از جمله تردد موتوسیکلت‌های فرسوده می‌تواند بر تشدید آلودگی هوا موثر باشد. عزیزی متذکر شد: بر همین اساس و به منظور رفع معضل آلودگی هوای پایتخت، باید میان مجلس و دولت و همچنین شهرداری شاهد همکاری و تعامل خوبی باشیم. رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا آلودگی آب شرب تهران به محیط‌زیست مربوط نمی‌شود؟ بیان داشت: در این باره شاهد اظهار نظر صریح وزیر بهداشت و درمان مبنی بر سالم بودن آب شرب تهران بودیم، بنابراین کسی حق التهاب‌آفرینی و تشویش اذهان عمومی را ندارد.

مشهد‌الرضا میزبان 3 میلیون زائر
روز گذشته در سالگرد شهادت ثامن‌الحجج امام رضا(ع) بیش از 3 میلیون زائر از اقصی‌نقاط کشور میهمان بارگاه ثامن‌الائمه بودند و ۶ هزار هیات مذهبی در این روز خیابان‌های مشهد به سمت حرم رضوی را مملو از جمعیت کردند. بنا بر این گزارش بیش از ۲۰۰ هزار تن از این زائران به صورت پیاده در قالب ۱۴۴ کاروان عازم مشهد‌الرضا(ع) شده بودند. همچنین دیروز هیات‌های عزادار زنان نوغان، با احیای سنت ۱۲۰۰ ساله خود؛ با جمعیتی متشکل از حدود ۱۰ هزار نفر به سمت حرم مطهر رضوی حرکت کرده و با تشییع نمادین پیکر امام هشتم (ع) و با شاخه‌های گل در دست در این مصیبت عزاداری کردند.