تلاش تیم‌های تراکتور، نفت و سپاهان برای قهرمانی و ملوان، راه‌آهن، استقلال خوزستان و پیکان برای بقا در هفته‌‌ای که نتیجه داربی در بالا و پایین جدول بی‌تاثیر است، از اتفاقات مهم هفته‌ سی‌ام لیگ برتر است. هفته سی‌ام و پایانی لیگ برتر عصر فردا جمعه با برگزاری 8 مسابقه به پایان می‌رسد و تکلیف قهرمان لیگ برتر، تیمی که به دیدار پلی‌آف لیگ برتر می‌رود و تیم سقوط‌کننده به دسته اول مشخص خواهد شد، آن‌هم در هفته‌ای که داربی تهران جنبه تشریفاتی داشته و نتیجه آن تنها برای هواداران دو تیم از جنبه حیثیتی مهم است. با این وجود داربی پایتخت همیشه حساس است حتی اگر همانند این بازی نتیجه آن چندان برای دو تیم مهم نباشد زیرا سرخابی‌ها نه شانس قهرمانی و آسیایی شدن دارند و نه در خطر سقوط هستند اما در این شرایط هم هر دو تیم یک هدف بیشتر ندارند و آن پیروزی است. استقلال که هفته پیش در ورزشگاه آزادی با نتیجه ۴ بر یک مغلوب تراکتورسازی شد و اندک شانس آسیایی شدن را هم از دست داد، در آخرین بازی فصل اگر بتواند پرسپولیس را ببرد شاید بتواند تلخی‌ ناکامی‌های اخیر را از ذهن هوادارانش دور کند، خصوصا اینکه امیر قلعه‌نویی برای ماندن روی صندلی داغ سرمربیگری این تیم نیاز مبرمی به شکست پرسپولیس دارد؛ مربی‌ای که بازی رفت را به حمید درخشان باخت و اگر این بازی را هم ببازد، محترمانه‌ترین کار خداحافظی‌اش در استقلال است. در سوی دیگر میدان پرسپولیس قرار دارد که یک فصل پرحاشیه و پرنوسان را می‌خواهد با پیروزی شیرین برابر استقلال به پایان برساند. سرخپوشان که با حضور برانکو تا حدودی به آرامش رسیده‌اند، پیش از دیدار بزرگ و حیاتی خود برابر الهلال باید در این بازی حیثیتی هم به پیروزی برسند حتی اگر نفرات مطرحی را در اختیار نداشته باشند. این پیروزی از یکسو روحیه آنها را برای موفقیت برابر الهلال افزایش می‌دهد و از سوی دیگر شاید آنها را در پایان این لیگ، به رده هشتم برساند. در این مسابقه که آغازبخش دیدارهای هفته سی‌ام لیگ برتر است، این احتمال هم وجود دارد که 2 تیم با تساوی زمین بازی را ترک کنند، اتفاقی که ضررهای کمتری را برای آنها به همراه دارد خصوصا پرسپولیس که در آستانه یک بازی مهم باشگاهی و ملی قرار دارد.
تبریز؛ دیگ جوشان جام
در هفته‌ای که داربی پایتخت برگزار می‌شود، کمتر اتفاق افتاده که یک بازی اهمیتش از تقابل سرخابی‌های تهران بیشتر شود اما برگزاری فینال لیگ چهاردهم در تبریز قطعا داربی تهران را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تراکتورسازی میزبان پس از اینکه در لیگ‌های یازدهم و دوازدهم نایب قهرمان شد و فصل گذشته جام حذفی را بالای سر برد، در این فصل سودای فتح نخستین جام قهرمانی در لیگ ایران را دارد. این تیم تبریزی در روزی که قطعا ورزشگاه یادگار امام تبریز پر می‌شود، از امتیاز میزبانی می‌تواند بهترین استفاده را برای بردن و قهرمان شدن ببرد. شاگردان تونی اولیویرا در این هفته که 3 تیم شانس قهرمانی دارند، اگر برابر نفت تهران پیروز شوند بدون در نظر گرفتن نتیجه بازی سپاهان، جشن قهرمانی را در تبریز برپا خواهند کرد اما تساوی این بازی درصورت برد، سپاهان جام را به اصفهان می‌برد تا سومین نایب قهرمانی این تیم تبریزی رقم بخورد. نفتی‌ها که فینالیست جام حذفی و یکی از دو نماینده ایران در جمع ۱۶ تیم برتر آسیا هستند، در حالی مقابل میزبان خود و ۷۰ هزار تماشاگرش به میدان خواهند رفت که تنها در صورت پیروزی جام قهرمانی را بالای سر خواهند برد و اگر امتیازی در این بازی از دست بدهند، شاید نایب‌قهرمان هم نشوند. این تیم تهرانی تنها تیم فصل جاری لیگ ایران است که می‌تواند هم قهرمان لیگ و هم قهرمان جام حذفی شود، برای رسیدن به این هدف تنها باید بازی بزرگ تبریز را ببرد؛ آیا این کار بزرگ از عهده شاگردان منصوریان برمی‌آید و آنها پیشرفت چشمگیر 3-2 سال اخیر خود را با قهرمانی به پایان می‌رسانند؟
یک پای دیگر جام در اصفهان است
سومین تیمی که مدعی قهرمانی در لیگ امسال بوده، سپاهان  است؛ آنها برای رسیدن به پنجمین قهرمانی خود در لیگ برتر باید در دو میدان پیروز شوند، ابتدا سایپا را در خانه مغلوب کنند زیرا کسب هر نتیجه‌ای غیر از پیروزی مانع قهرمانی شاگردان فرکی می‌شود. پس از این پیروزی آنها باید چشم به بازی تبریز بدوزند و منتظر تساوی فینال لیگ باشند، به همین دلیل اگر تراکتور یا نفت برنده این بازی بزرگ باشند، حسرت قهرمانی بر دل زردپوشان اصفهانی باقی خواهد ماند.البته میهمان آنها تیم سایپایی است که هفته پیش یک بازی جوانمردانه را مقابل استقلال خوزستان انجام داد و با بردن این تیم فوتبال پاک را رعایت کرد و حالا آنها باید در اصفهان هم با تمام قوا به میدان بروند تا با ارائه بازی جوانمردانه، اجازه دهند قهرمان لیگ در مستطیل سبز مشخص شود.البته مجید جلالی چند سال پیش در مسابقه آخر لیگ به همراه تیم فولاد در شرایطی ذوب‌آهن اصفهان را شکست داد که آن بازی برای تیمش تشریفاتی بود، اتفاقی که باعث شد استقلال به جای این تیم اصفهانی قهرمان لیگ شود و امیر قلعه‌نویی در پایان آن بازی جمله فراموش‌نشدنی «مجید جلالی مرد است» را بر زبان آورد. سپاهان که هفته پیش با بردن نفت مسجدسلیمان خود را آسیایی کرد و نفتی‌ها را به دسته اول فرستاد، درصورتی‌که در این بازی نتیجه هم نگیرد، سال آینده و بعد از یک سال دوری می‌تواند در آسیا به میدان برود و مدیران این باشگاه این مساله را می‌توانند جزو افتخارات مدیریتی خود قرار دهند.
برنامه کامل هفته پایانی
جمعه - ۲۵ اردیبهشت‌ماه
استقلال تهران- پرسپولیس تهران، ساعت ۱۷، ورزشگاه آزادی
راه‌آهن تهران- گسترش فولاد تبریز، ساعت ۱۹:۳۰، ورزشگاه شهرقدس
ملوان بندرانزلی- نفت مسجدسلیمان، ساعت ۱۹:۳۰، ورزشگاه تختی انزلی
تراکتورسازی تبریز- نفت تهران، ساعت ۱۹:۳۰، ورزشگاه یادگار امام تبریز
استقلال خوزستان- پیکان تهران، ساعت ۱۹:۳۰، ورزشگاه غدیر اهواز
صبای قم- فولاد خوزستان، ساعت ۱۹:۳۰، ورزشگاه یادگار امام قم
پدیده مشهد- ذوب‌آهن اصفهان، ساعت ۱۹:۳۰، ورزشگاه ثامن مشهد
سپاهان اصفهان- سایپای البرز، ساعت ۱۹:۳۰، فولادشهر اصفهان
 

در فوتبال این بازیکنان هستند که سرنوشت بازی‌ها را رقم می‌زنند نه مربیان. این بزرگ‌ترین درسی بود که دیدار بارسا – بایرن به علاقه‌مندان فوتبال داد. پپ گوآردیولا، سرمربی بایرن بزرگ‌ترین اشتباه را درست در خانه سابقش مرتکب شد؛ در نوکمپ. گری لینه‌کر، مهاجم بزرگ اواخر دهه 80 تیم ملی انگلیس درست 10دقیقه پس از شروع بازی رفت بارسا و بایرن در نوکمپ در توئیتر خود نوشت: «معجزه‌ای رخ خواهد داد اگر گوآردیولا با این خودکشی تاکتیکی پیروز از میدان بیرون برود.» ایستادن با دفاع 3 نفره برابر 3 تن از برترین مهاجمان جهان از نظر تئوریک بسیار جالب بود ولی در عمل درست مانند این بود که بخواهید به جای چتر نجات، لباس بتمن را به تن کرده و از هواپیما به بیرون بپرید! شاید این ایده با بازیکنانی دیگر یا بازیکنان موجود البته با فرم و آمادگی بهتر و بالاتر عملی می‌شد اما اینگونه نشد. چرا؟ چون همان‌گونه که آلکساندر ریستیچ، همکار نه‌چندان سرشناس گوآردیولا گفته بود: «نمی‌توانم از خوک، اسب مسابقه بسازم.» ریستیچ آن زمان که هدایت فورتونا دوسلدورف را بر عهده داشت، این حرف را زده بود. در بایرن‌مونیخ اوضاع فرق می‌کند ولی پپ در نوکمپ آرین روبن، فرانک ریبری و داوید آلابا 3 تن از بهترین بازیکنان دونده‌اش را در اختیار نداشت. فیلیپ لام و باستین شوآین‌اشتایگر هم به دلیل آسیب‌دیدگی در آمادگی آرمانی به سر نمی‌بردند و این موضوع از بازی آنها به‌خوبی پیدا بود. اینها مواردی هستند که حتی هوشمندانه‌ترین تاکتیک‌های بازی هم نمی‌تواند آنها را در نظر نگیرد یا فکری به حالشان بکند یا نکند. اکنون و پس از حذف بایرن در دور نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا می‌توان درباره لشکر بازیکنان آسیب‌دیده، غایب یا پا به سن گذاشته مونیخ بحث کرد. حتی می‌شود این پرسش را مطرح کرد که تمرین‌ها یا کادر پزشکی با بازیکنان بایرن چه کرده‌اند که باواریایی‌ها این همه آسیب‌دیده در جمع خود دارند. گوآردیولا بدون تردید به این نکته خواهد اندیشید که چرا تیاگو در بازی رفت برابر هم‌تیمی‌های قدیمی خود یا خوآن برنات در اسپانیا، کشورش تا این اندازه پایین‌تر از توانایی‌های خود نشان دادند. با این همه جادوی گوآردیولا در بازی برابر بارسا بی‌اثر نشده بود. کسی که مربی بایرن را مقصر اصلی حذف بایرن در لیگ قهرمانان اروپا قلمداد کند، خود را پای بتی از پپ انداخته است؛ بتی که باید با باشگاه قدیمی‌اش و شاگردان سابقش رودررو می‌شد؛ همان‌ها که در گذشته تاریخ را با آنها و در کنارشان رقم زده بود. اما پپ در این رویارویی با شرایطی کم و شاید حتی بتوان گفت بی‌سابقه رو‌به‌رو بود. گوآردیولا در بازی با بارسا در حقیقت رودر‌روی خودش قرار گرفته بود، مردی که ساعت‌های بی‌پایان را جلوی کامپیوتر نشسته و کارهایی ناشدنی را شدنی کرده است. بایرن با لشکری از بازیکنان آسیب‌دیده و غایب برابر بارسایی بازی کرد که از بهترین‌های دنیا برخوردار بود و صد البته در بهترین روزهایشان قرار داشتند. دیگر به سادگی می‌توان چرند بودن این حرف را که «مربیان مهم‌تر از بازیکنان هستند» را پذیرفت. به پایان عصر «گوآردیولاگرایی» رسیده‌ایم. نه‌تنها رسانه‌ها که حتی خود گوآردیولا هم از این بت حمایت کرده‌ بودند. مرد کاتالانی اگر چه همچنان یکی از بهترین مربیان دنیا شمرده می‌شود ولی او هم نمی‌تواند با تاکتیک‌های هوشمندانه خود خوک‌ها را به اسب‌های مسابقه تبدیل کند. به سخن دیگر او همان اندازه خوب هست که بازیکنانش خوب هستند؛ نه بهتر نه بدتر.
 

حذف اولین نماینده جودوی ایران در آسیا
یک شکست و یک پیروزی حاصل کار نمایندگان جودوی ایران در آغاز رقابت‌های قهرمانی آسیا بود. در نخستین روز رقابت‌های جودوی قهرمانی آسیا که در کویت در جریان است، محمد بریمانلو در وزن 66- کیلوگرم در دور اول مقابل محمدالسعید از عراق به روی تاتامی رفت و در پایان با امتیاز وازاری مغلوب حریف شد و با توجه به اینکه این حریف عراقی در دور بعد برابر رشید سابیروف قهرمان جهان و المپیک شکست خورد، بریمانلو از دور رقابت‌ها کنار رفت. همچنین مهدی فتحی‌پور، نماینده وزن 73- ایران در دور نخست به مصاف یونس سلمان از اردن رفت و حریف خود را در مدت زمان 2 دقیقه و 38 ثانیه ایپون کرد و به دور بعد راه یافت. وی در دور بعد با چانگ ریم آن از کره‌جنوبی مصاف کرد. در ادامه این رقابت‌ها سعید ملایی در وزن 81- کیلوگرم، محمد جمالی در وزن 90- کیلوگرم و جواد محجوب جودوکار وزن 100- کیلوگرم ایران روز پنجشنبه به مصاف حریفان خود خواهند رفت.

هاشمیان به فیفا شکایت نمی‌کند
وحید هاشمیان که از باشگاه پرسپولیس طلبکار است هنوز نتوانسته مطالبات خود را از این باشگاه دریافت کند. به گزارش شفقنا ورزشی،‌ وحید هاشمیان که از 3 سال و نیم پیش از باشگاه پرسپولیس طلبکار است، بارها با مسؤولان این باشگاه وارد مذاکره شده تا دوستانه و بدون بروز مشکلی طلب خود را دریافت کند اما هیچگاه مدیران پرسپولیس طی این 5/3 سال طلب بازیکن سابقشان را پرداخت نکردند تا او مجبور به شکایت به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال شود. پس از شکایت هاشمیان، کمیته انضباطی رای به این بازیکن داد و گویا پرسپولیسی‌ها به این حکم اعتراض داشته‌اند که کمیته استیناف نیز رای به هاشمیان داده است اما این باشگاه هنوز مطالبات وی را پرداخت نکرده است. پس از اینکه باشگاه پرسپولیس نتوانست طلب هاشمیان را پرداخت کند، به او پیشنهاد حضور در سازمان لیگ و پیگیری وصول مطالباتش از درآمدهای پرسپولیس در سازمان لیگ شد که این حضور هم برای او فایده‌ای نداشت. پس از دیدار با مهدی تاج،‌ او آب پاکی را روی دست هاشمیان ریخت و گفت خزانه سازمان لیگ خالی است و نمی‌تواند طلب او از پرسپولیس را زنده کند. هاشمیان که مانند خیلی از بازیکنان خارجی این تیم– نمونه آخر آن اشپیتیم آرفی- هیچ وقت حاضر نشد شکایت خود از پرسپولیس را به فیفا ببرد، برخلاف صحبت‌های مطرح شده بازهم به فیفا شکایت نخواهد کرد و سعی می‌کند مطالباتش را از طریق فدراسیون فوتبال پیگیری کند. این در حالی است که اگر وی به فیفا شکایت کند، 6 امتیاز از پرسپولیس کسر خواهد شد، خطری که اکنون به دلیل شکایت آرفی، پرسپولیس را تهدید می‌کند. هاشمیان یک بار هم در گفت‌وگو با سایتش در رابطه با طلبش از پرسپولیس گفته بود: من هر بار خواسته‌ام دوستانه قضیه را حل کنم اما جواب درستی به من داده نشد. متاسفانه بابت پولی که دریافت نکرده‌ام، مالیات هم داده‌ام که ممنوع‌الخروج نشوم. حتی به‌دلیل اینکه ایران نبودم و در جریان قضایا قرار نداشتم و به‌دلیل دیرکرد در پرداخت مالیات، جریمه هم شامل حالم شد.

آیا دوره قلعه‌نویی به پایان رسیده است؟‎
آیا پایان دوران مربیگری و زوال قلعه‌نویی فرارسیده است؟ پس از شکست آبی‌ها مقابل تراکتور این موضوع ترجیع‌بند بسیاری از بحث هاست. می‌شود به دلایل بسیار دوستدار امیر قلعه‌نویی نبود. ادبیاتش را مناسب نداست، سبک مربیگری‌اش را نپسندید و چیزهای دیگر اما سخن از پایان یافتن دوره‌اش بی‌انصافی است. این هم از ویژگی‌های ماست که با اندکی تزلزل، همه یاد «دوره‌ات گذشته مربی» می‌افتند. اتفاقا این همان بزنگاه‌هایی است که نقطه افتراقی می‌شود بین فوتبال حرفه‌ای و عقلانی با فوتبالی احساسی و آماتور. همان‌هایی که تنها پس از چند سال خدمت، ژنرالش کرده بودند، امروز از پایانش می‌گویند. به خاطر داشته باشیم، آرسن ونگر سال‌هاست قهرمان لیگ جزیره نشده است اما کماکان آرسن ونگر است. تیم‌ها همواره دوره‌هایی از بازسازی دارند که ممکن است چند سال به طول بینجامد، میلان و اینتر را ببینید که به چه وضعی دچارند اما کیست که تردید کند این تیم‌ها دوباره برخواهند خاست. مربیان هم به همچنین اما همه اینها به معنای پایان و البته انکار تمام دستاوردهای پیشین نیست. احتمالا نوعی سهل‌انگاری در به کار بردن «دوره‌ها»، شروع و پایان آنها داریم. قلعه‌نویی با وجود نقاط ضعف، کماکان در فوتبال ایران حرف‌ها برای گفتن خواهد داشت. کاش به راحتی از پایان‌ها نگوییم.

بررسی بازیکنان خارجی لیگ برتر نشان می‌دهد درصد بسیاری از آنها توانسته‌اند در تیم‌های خود نقشی تعیین‌کننده ایفا کنند و به بازیکنی موثر تبدیل شوند؛ درست برخلاف فصول قبل که هر بازیکن خارجی که به لیگ ایران می‌آمد، بنجل بود و فقط پول می‌گرفت و می‌رفت. در تراکتورسازی ادینیو و دوس سانتوس مهره‌های موثری هستند. ادینیو آقای گل شده و دوس سانتوس هم در خط دفاع فوق‌العاده کار می‌کند. فقط عیسی اندوی کمتر بازی کرده و تاثیری در تراکتورسازی و نتایجش نداشته است. در نفت تهران لئوناردو پادوانی، یک بازیکن کلیدی است، مدافعی که هم در خط دفاع عالی کار می‌کند و هم گل‌های حساسی به ثمر می‌رساند. درست برخلاف دیک من که خرید ناموفقی برای منصوریان بوده است. در ذوب‌آهن کارلوس سانتوس یک مدافع آماده نشان داده و علی حمام هم دفاع راست تیم یحیی را بیمه کرده. ولید اسماعیل اما کمتر بازی کرده و دلیلش هم درخشش سایر بازیکنان ذوب‌آهن است. فولاد 3 خارجی دارد که جملگی کلیدی و موفق هستند. مساریچ در خط دفاع، چاگو در خط میانی و الویز نانگ در خط حمله. هر سه خریدهایی موفق بوده‌اند، خریدهایی که نشان داده‌اند باشگاه فولاد در این مسیر اشتباهی مرتکب نمی‌شود. در استقلال داسیلوا خرید ناموفقی بود. دروازه‌بانی که بازی نکرد و از ایران رفت اما کرار جاسم را می‌توان در زمره بهترین بازیکنان خارجی لیگ قرار داد. هافبک عراقی البته از لحاظ فنی فوق‌العاده است اما اخلاقش را کسی هضم نمی‌کند. فرناندو گابریل در پرسپولیس عالی کار کرده. یک هافبک چپ‌پا و پاسور که در ترکیب پرسپولیس جاافتاده و روی سکوها محبوب شده. درست برخلاف تادئو که به نظر بنجل است و جزو خریدهای ناموفق فصل. پدیده در جذب بازیکنان خارجی عملکرد ضعیفی نداشت. ایگور پراهیچ، زوران کنژویچ و بهادر نسیم‌اف دور از انتظار ظاهر نشدند و همگی در ترکیب پدیده متوسط رو به بالا بازی کردند. میلان یووانویچ هم تا وقتی در ایران بود فوق‌العاده کار کرد. موتومبا در راه‌آهن مهاجمی خطرناک است. یا مگنو باتیستا و لئوناردو پیمنتا در ترکیب گسترش فولاد و البته گئورگ گئورگی‌اف درون دروازه نفت مسجد سلیمان. درست برخلاف بازیکنانی نظیر الکساندر پاشنکو در نفت مسجدسلیمان، آندره، اویبیک کلیچو، مت اتروویچ و معمر سوراکا در پیکان، یاشویلی در صبا، دیگو اورلاندو در گسترش فولاد، یپس در سپاهان، لامین دیاوارا، موسی کولی بالی و سومایلا دیاکیته در استقلال خوزستان که نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. با تمام این تفاسیر باز هم تعداد بازیکنان خوب و موثر خارجی به نسبت سال‌های قبل افزایش یافته و این نشان از وسواس باشگاه‌ها برای جذب بازیکنان خارجی است؛ وسواسی که جواب داده است.
 

علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل سابق استقلال به خاطر چک‌های شخصی که در این باشگاه کشید، با دردسر روبه‌رو شده است. به گزارش خبرآنلاین، او برای آنکه بمب‌هایش را در نقل و انتقالات بترکاند، مجبور شد چک شخصی بکشد و به خیلی از بازیکنان گرانقیمت استقلال بدهد. یکی از این بازیکنان مهدی رحمتی بود. او هر بار که به بانک رفته، متوجه شده حسابش خالی است. او به نزدیکان خود گفته به خاطر رفاقتی که با فتح‌الله‌زاده دارد، حکم جلب او را نگرفته است. مدیرعامل سابق آبی‌ها در این باره می‌گوید: « به خاطر استقلال از چک‌های شخصی‌ام استفاده کردم. حدود یک‌میلیارد و 700 میلیون باشگاه به من بدهکار است یعنی این پول‌ها را هزینه کرده‌ام. مجبور بودم به خاطر استقلال و هواداران از چک‌های شخصی‌ام استفاده کنم».