گروه بین‌الملل: پیش از ظهر دیروز کابوس 3 ساعته نمایندگان افغان سرانجام با کشته شدن تمام 7 مهاجم طالبانی به پایان رسید اما روز دوشنبه اول سرطان(تیرماه) 94، به عنوان روزی سیاه در تقویم سرطان تروریسم در افغانستان باقی می‌ماند. هنوز آتش حمله به مجلس فروکش نکرده بود که ساختمان وزارت تجارت نیز در کابل هدف قرار گرفت. مقامات افغان هنوز هیچ بیانیه رسمی‌ای درباره نحوه رخنه تروریست‌های طالبان به پارلمان  منتشر نکرده‌اند اما گزارشی به نقل از رئیس پلیس کابل حاکی از آن است که ابتدا یک دستگاه خودروی بمب‌گذاری شده مقابل ساختمان مجلس منفجر شد و پس از آن نیز 7 انفجار دیگر در محوطه و ساختمان  آن روی داد. به دلیل شدت انفجارهای صورت گرفته تا شعاع زیادی شیشه‌های ساختمان‌های مجاور فرو ریخت و در حالی که دود و غبار ناشی از انفجارها صحن مجلس را تبدیل به صحنه جنگی کرده بود تا 3 ساعت درگیری سنگین میان نیروهای امنیتی مستقر در ساختمان این مجلس با مهاجمان مسلح ادامه پیدا کرد. در حالی که هنوز درگیری‌ها به پایان نرسیده بود «عبدالرحمان رحیمی» فرمانده پلیس کابل با حضور در محل حادثه توضیحات کامل‌تری از ماوقع ارائه کرد:«یک خودروی مملو از مواد منفجره مقابل در غربی پارلمان افغانستان منفجر شد و پس از آن مهاجمان مسلح در تلاش برای ورود به ساختمان پارلمان این کشور بودند. در حال حاضر نیروهای ویژه پلیس افغانستان در محل حادثه مستقر شده‌اند و منتظر دستور حمله مستقیم به مهاجمان هستند. طالبان مسلح با مقاومت نیروهای امنیتی مستقر در پارلمان افغانستان به بیرون رانده شده و وارد یک ساختمان نیمه کاره در روبه‌روی ضلع شرقی پارلمان شده‌اند و در حال حاضر با نیروهای امنیتی درگیر هستند». «صدیق صدیقی» سخنگوی وزارت کشور افغانستان با تایید حمله مذکور تصریح کرد منطقه در محاصره پلیس‌ و نیروهای امنیتی است. همچنین به گفته عبادالله کریمی، سخنگوی پلیس کابل پس از آن تیراندازی‌های پراکنده‌ای در اطراف ساختمان پارلمان افغانستان صورت گرفت و بیشتر اعضای پارلمان افغانستان پس از این انفجارها صحن علنی مجلس را ترک کردند اما چندین نماینده دیگر و کارکنان مجمع ملی این کشور در داخل ساختمان پارلمان گرفتار شدند. به گفته پلیس  در نهایت به هیچ یک از نمایندگان مجلس آسیبی نرسید اما شاهدان عینی گفتند تعدادی از نمایندگان مردم در پارلمان افغانستان زخمی شدند. محمدعارف عارفی، عضو مجلس نمایندگان نیز خبر داد: «تمام اعضا و کارمندان پارلمان افغانستان با تلاش نیروهای امنیتی به سلامت از ساختمان پارلمان خارج شده‌ و به مکانی امن منتقل شدند». این در حالی است که قرار بود دوشنبه «محمد معصوم استانکزی» وزیر دفاع پیشنهادی دولت کابل در نشست علنی به مجلس نمایندگان معرفی شود. «سرور دانش» معاون دوم رئیس‌جمهور افغانستان و وزیر دفاع پیشنهادی در حال ورود به صحن علنی پارلمان این کشور بودند که این حمله رویداد. محله اطراف پارلمان یکی از مناطق سبز(امن) کابل است که  بیشتر دفاتر نمایندگان مردم و نهادهای خارجی در آن تجمیع یافته است. به گزارش پرس‌تی‌وی از کابل، طالبان بلافاصله مسؤولیت این حمله را که در زمان معرفی نامزد پیشنهادی رئیس‌جمهور افغانستان برای تصدی پست وزارت دفاع به پارلمان روی داد به عهده گرفته است. ذبیح‌‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان در صفحه توئیتر خود نوشت: «چند عضو طالبان به ساختمان پارلمان وارد شده‌اند و درگیری شدیدی روی داده است. این حمله در زمان معرفی وزیر دفاع پیشنهادی روی داد».
ولایت قندوز در آستانه سقوط
روز اول سرطان همچنین از آن جهت یک روز سیاه برای امنیت افغانستان بود که  در ساعات اولیه صبح، شهرستان «دشت ارچی» ولایت قندوز در شمال افغانستان به تصرف طالبان مسلح درآمد و احتمال سقوط این ولایت افزایش یافت. طالبان طی دهه اخیر هرگز نتوانسته‌اند یک ولایت کشور را به طور کامل در اختیار بگیرند. صبح دیروز «نصرالدین سعدی» فرماندار دشت ارچی با تایید این خبر به رسانه‌ها گفت: «طالبان از 2 روز گذشته به این سو عملیات گسترده‌ای را به مرکز این شهرستان آغاز کردند که امروز صبح منجر به سقوط آن شد». طالبان پس از ۱۸ ساعت درگیری شبانه با نیروهای امنیتی افغان و  تصرف شهرستان «چهاردره» ولایت قندوز به مرکز این ولایت حمله کردند و آن را تحت کنترل گرفتند. «ذبیح‌الله مجاهد» سخنگوی طالبان نیز که روز خبری شلوغی را پشت سر گذاشت حمله به شهرستان دشت ارچی ولایت قندوز و تصرف آن را تایید کرد. «محمد عمر صافی» والی قندوز درباره شهرستان چهاردره این ولایت نیز گفته بود که شهرستان چهاردره پس از ساعت‌ها درگیری به دست طالبان مسلح سقوط کرد در حالی که فاصله زمانی از شهرستان چهاردره ولایت قندوز تا مرکز این ولایت کمتر از ۱۰ دقیقه است. چندی پیش نیز طالبان مسلح با حمله به نیروهای امنیتی افغان به 7 کیلومتری شهر قندوز رسیده بودند و قصد تصرف این ولایت را داشتند. همچنین طالبان در منطقه «چهارشنبه‌تپه» شهرستان بغلان مرکزی ولایت بغلان نیز در تلاش‌ برای مسدود کردن شاهراه قندوز - بغلان هستند.
رشوه‌گیری دولت کابل، خیانت اسلام‌آباد
در شرایطی که افغانستان با بدترین بحران  امنیتی از زمان حمله آمریکا و ناتو به این کشور مواجه شده افشاگری درباره رشوه گرفتن مقامات دولت اشرف غنی احمدزی برای امضای پیمان اطلاعاتی کابل - اسلام‌آباد، خشم بسیاری از افغان‌ها را برانگیخته است. به گزارش دفتر منطقه‌ای تسنیم، «فاروق وردک» وزیر سابق آموزش و پرورش افغانستان از دریافت میلیون‌ها دلار پول توسط برخی مقامات این کشور جهت امضای پیمان اطلاعاتی مزبور سخن گفت. او مدعی شد 3 مقام ارشد حکومت وحدت ملی افغانستان به‌ خاطر امضای تفاهمنامه‌ اطلاعاتی با پاکستان، در حدود ۷۰ میلیون دلار دریافت کرده‌اند؛ نفر اول ۴۰ میلیون، نفر دوم ۲۰ میلیون و نفر سوم
۱۰ میلیون دلار. فاروق وردک از ارائه جزئیات بیشتر در این مورد خودداری کرده و می‌گوید بزودی جزئیات دقیق را افشا خواهد کرد. افشای رشوه برای امضای پیمان اطلاعاتی افغانستان با پاکستان از آن جهت مهم است که تقریبا تمام افغان‌ها متفق‌القول هستند که تروریست‌های طالبان توسط سازمان اطلاعات پاکستان‌ آی‌اس‌آی حمایت می‌شوند و حمله‌های اخیر به کابل و قندوز نیز خشم مردم را از خیانت اسلام‌آباد و ناکارآمدی دولت اشرف غنی افزایش می‌دهد. از سوی دیگر اشرف‌غنی در سفری رسمی به قندهار در جمع مردم این ولایت گفت که خبر امضای تفاهمنامه با سازمان اطلاعات ارتش پاکستان شایعه است و این تفاهمنامه تاکنون امضا نشده است. به‌‌رغم تکذیب خبر امضای تفاهمنامه اطلاعاتی کابل - اسلام‌آباد از سوی مقامات کابل برخی رسانه‌های این کشور با انتشار تصاویری می‌گویند این تفاهمنامه میان 2 کشور به امضا رسیده است. خبر امضای تفاهمنامه اطلاعاتی کابل -اسلام‌آباد واکنش‌های تند اعضای مجلس نمایندگان، مجلس سنا، حامد کرزی رئیس‌جمهور سابق، امرالله صالح و اسدالله خالد، رؤسای سابق امنیت ملی افغانستان را به دنبال داشت. آنها امضای این سند را خلاف منافع ملی این کشور خواندند. پس از این واکنش‌های تند، ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان 5 پیش‌شرط را برای امضای این تفاهمنامه در نظر گرفت.

امیرعلی ابوالفتح*: کشتار 9 عبادت‌کننده سیاهپوست در ایالت کارولینای جنوبی به دست جوان 21 ساله سفیدپوست زنگ خطر جنگ نژادی را در آمریکا به صدا درآورده است. البته این نخستین‌بار نیست که سیاهان در سال‌های اخیر توسط سفیدپوستان کشته می‌شوند. در چند سال گذشته، موارد متعددی از قتل آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار توسط پلیس‌های سفیدپوست گزارش شده است. با این حال آنچه کشتار کلیسای شهر چارلستون را با حوادثی همچون قتل مایکل براون در شهر فرگوسن متفاوت کرده است، قصد و نیت فرد ضارب یعنی دیلان روف است که هدف خود را آغاز جنگ نژادی در آمریکا خوانده است؛ جنگی که اگر در آینده نزدیک محتمل نباشد اما می‌تواند در جامعه تنش و ناامنی ایجاد کند. از آنجا که چشم‌انداز روشنی از بازگشت آمریکا به دوران رونق اقتصادی و ترمیم رفاه اجتماعی در آینده نزدیک وجود ندارد، می‌توان انتظار داشت که تعارضات نژادی در این کشور بشدت مسلح، افزایش یابد و تا مرحله جنگ نژادی نیز پیش برود، زیرا بیماری نژادپرستی در آمریکا هیچگاه درمان نشد و فقط برای دهه‌ها، به حال سکون درآمد.
سنت دیرپای نژادپرستی
ریشه‌‌های نژادپرستی در ایالات متحده آمریکا به سالیان طولانی پیش از تاسیس این کشور در اواخر قرن هیجدهم بازمی‌گردد. اروپایی‌هایی که برای کسب ثروت یا فرار از سختی‌های قاره اروپا راهی سرزمین تازه کشف شده در فراسوی اقیانوس اطلس شدند، خود را نژاد برتر و قوم برگزیده خداوند می‌دانستند که مجاز هستند هر آنچه صلاح می‌دانند، علیه بومی‌های «وحشی» انجام دهند. برتری‌جویی سفیدپوستان اروپایی یکی از هولناک‌ترین و سیستماتیک‌ترین نسل‌کشی‌های تاریخ بشر را علیه سرخپوستان رقم زد. در این کشتارها، میلیون‌ها انسان کشته شدند، چون رنگ پوستشان با مهاجران متفاوت بود و قصد نداشتند به شیوه آنان زندگی کنند. البته طمع‌ورزی مهاجران اروپایی برای تسلط بر مال و جان بومیان، موتور محرکه نسل‌کشی سرخپوستان بود. با ورود اسرای سیاهپوست آفریقایی به نیمکره غربی، بویژه سرزمینی که بعدها ایالات متحده آمریکا خوانده شد، سنت نژادپرستی در این سرزمین به اوج رسید. این سیاهان که از خانه‌های خود در آفریقا ربوده می‌شدند، تحت عنوان برده، به آمریکا برده شدند تا مسیر ترقی سریع این سرزمین را فراهم کنند. برای سالیان طولانی، سفیدپوستان آمریکایی به یک سیاه برده به چشم ابزار تولید ثروت می‌نگریست که می‌شد آن را کشت، فروخت یا حتی شکنجه کرد. محصول نظام برده‌داری که با ابزار قانون، کلیسا و اسلحه در آمریکا مستقر شد، جامعه این کشور را به بیماری نژادپرستی آلوده کرد که حتی بروز خونین‌ترین جنگ تاریخ آمریکا یعنی جنگ داخلی و مجاهدت‌های دوران مبارزات جنبش حقوق مدنی نیز نتوانسته است این بیماری را ریشه‌کن کند.
نژادپرستی در بطن جامعه
هنگامی که جنگ داخلی در آمریکا درگرفت و آبراهام لینکلن، رئیس‌جمهور وقت این کشور، برده‌داری را ملغی اعلام کرد، انتظار می‌رفت معضل نژادی در این کشور برطرف شود. با این حال بخشی از تاریخ ایالت‌های جنوبی آمریکا در دهه‌های پایانی قرن نوزدهم و شروع قرن بیستم با قانون‌شکنی‌های «کوکلاس کلان‌ها» و انواع و اقسام آزارها و تبعیضات علیه بردگان سابق همراه بود. حتی در ایالت‌های شمالی که برای تامین منافع اقتصادی از لغو برده‌داری حمایت می‌کردند، دو دنیای متفاوت شکل گرفت؛ یک دنیای مرفه سفید و یک دنیای فقرزده سیاه. تا دهه 1960 اکثر مردم این کشور پذیرفته بودند که سیاهان نباید در کنار سفیدپوستان در اتوبوس‌ها بنشیند، به کلاس‌های درس مختلط بروند، از آب خوری مخصوص سفیدان بنوشند، وارد رستوران سفیدپوستان شوند و حتی در زمان شنای سفیدپوستان در دریا در کنار آنان شنا کنند. بسیاری از این رفتارها مبتنی بر قانون نبود اما عرف جامعه از این روش‌های تبعیض‌آمیز قویا دفاع می‌کرد. این در حالی بود که سیاهان به اندازه سفیدپوستان در جنگ‌های مختلف آمریکا خون داده بوده و در پیشرفت این کشور سهیم بودند. با این حال، نژادپرستی بخشی از هویت آمریکایی به شمار می‌آمد که خدشه در آن می‌توانست حتی به قیمت جان افراد سرشناسی همچون مارتین لوترکینگ، برنده جایزه صلح نوبل تمام شود. البته از زمان جنبش حقوق مدنی در آمریکا، زندگی سیاهان متحول شده است. آنان نه فقط می‌توانند در کلاس‌های درس در کنار دانش‌آموزان سفیدپوست بنشینند، بلکه هم‌اکنون یک رئیس‌جمهور سیاهپوست در کاخ سفید زندگی می‌کند. در این مدت، سیاهان به سمت‌هایی همچون وزارت امور خارجه، وزارت دادگستری و ریاست ستاد مشترک ارتش دست یافته‌اند. با این حال هنوز سنت نژادپرستی در این کشور قوی است. آمارهای رسمی نشان می‌دهد میزان بیکاری در میان سیاهان تقریبا 2 برابر سفیدپوستان است و در بسیاری از مشاغل، میزان پرداخت حقوق به کارگران سیاه کمتر از حقوق پرداختی به کارگران سفیدپوست برای کاری مشابه است. همچنین میزان بهره‌مندی سیاهان از امکاناتی همچون منزل مسکونی، خودرو و اوراق بهادار، از متوسط ملی کمتر است. در مقابل، دوسوم زندانیان آمریکایی را سیاهان تشکیل می‌دهند که سهم جمعیتی آنان فقط
 14 درصد است. اکثر شهروندان آفریقایی‌تبار آمریکا در محلات پرجمعیت و فقیر زندگی می‌کنند که محل مناسبی برای جرم و جنایت به شمار می‌آید. سالیان متوالی ممنوعیت تحصیل برای سیاهان برده موجب شده است زمینه کسب دانش و ایجاد کارآفرینی برای این قشر از جامعه آمریکا کمتر از سفیدپوستان باشد. با این حال، هنوز بسیاری در آمریکا، فقر، کم‌سوادی و خلافکاری سیاهان را ناشی از عوامل نژادی قلمداد می‌کنند و آنان را افرادی فاقد مسؤولیت، تنبل، کم‌هوش و عاشق هنجارشکنی و قانون‌ستیز برمی‌شمارند.
تنازع بقا بر سر منابع
 تحولات اجتماعی نشان می‌دهد با شدت گرفتن کمبود منابع در جامعه، تعارضات نژادی شدت می‌باید. در حال حاضر نیز اقتصاد آمریکا زیر بار سنگین هزینه‌های عمومی قادر نیست همچون دوران طلایی اواخر قرن گذشته، به تمام شهروندان این کشور فارغ از رنگ و نژاد، خدمات ارائه کند. برخی سفیدپوستان، رنگین‌پوستان، بویژه مهاجرتبارها و مهاجران غیرقانونی را مسبب افزایش هزینه‌های دولتی می‌دانند و معتقدند این افراد سر بار جامعه هستند. در حالی که رنگین‌پوستان معتقدند برای جبران قرن‌ها ظلم و بی‌عدالتی به اجدادشان، دولت باید سهم بیشتری برای این گروه جمعیتی در برنامه‌های رفاهی در نظر بگیرد. با این حال، دولت آمریکا در سال‌های اخیر مجبور شده هم از رفاه سفیدپوستان بکاهد و هم در برنامه‌هایی همچون توزیع کوپن‌های غذایی، اعطای وام‌های کم‌بهره دانشجویی و بیمه‌های بیکاری تجدیدنظر کند؛ برنامه‌هایی که با حداقل معیشت سیاهان در ارتباط است. نتیجه بحران اقتصادی و کاهش رفاه عمومی در آمریکا نیز زنده شدن تعارضات نژادی در این کشور بوده است. به همین دلیل پس از سال‌ها آرامش، اعتراض به قتل نوجوانان سیاهپوست توسط پلیس‌های سفیدپوست به سرعت به آشوب‌های خیابانی و غارت مغازه‌ها بدل می‌شود و در مقابل نیز برخی سفیدپوستان برای رهایی از شر این به اصطلاح سربارهای جامعه، راه استفاده از اسلحه را پیش می‌گیرند.
* کارشناس مسائل امریکا
 

توهین نژادی همسر وزیر اسرائیلی به اوباما
«آیا می‌دانید قهوه اوبامایی چیست؟ سیاه و کم‌اثر!»این همان پیام نژادپرستانه‌ای است که جودی شالوم نیرموزس، همسر وزیر امور داخلی رژیم اسرائیل با تمسخر رنگ پوست رئیس‌جمهور آمریکا روز یکشنبه (31 خرداد) در حساب توئیتر خود منتشر و در این شبکه اجتماعی بلوایی به پا کرده است. با اینکه او ظاهرا بلافاصله مجبور شد این پیام را حذف و بابت انتشار آن عذرخواهی کند اما هنوز هم معلوم نیست عذرخواهی کار خود او باشد چون سابقه دارد سازمان جاسوسی اسرائیل در چنین مواقعی حساب کاربری شخصیت‌ها را از آنها به زور می‌گیرد. جالب اینجاست که شوهر جودی شالوم  که وزیر امور داخلی رژیم اسرائیل  است، مسؤولیت نظارت بر گفت‌وگوی راهبردی بین این رژیم و آمریکا را به عهده دارد. یکی از معترضان  به این پیام در توئیتر نوشت:  «ابتذال انسانی تا به کجا... حذف و عذرخواهی تصنعی. مشخص است که این شوخی نژادپرستانه را خنده‌دار دانسته‌ای که آن را به اشتراک گذاشته‌ای. آشغال».
 

عبدالباری عطوان*: انتشار ۶۰ هزار سند در مرحله نخست انتشار نیم میلیون سند دیگر که ویکی‌لیکس در اختیار داشته و از آرشیو وزارت خارجه و وزارت کشور عربستان و نیز سرویس اطلاعاتی آن به دست آورده است، در زمانی صورت گرفت که عربستان در شرایط سختی به سر می‌برد، زیرا از هر طرف تیرها به سمت آن نشانه رفته و با مشکلات زیادی دست به گریبان است. این اسناد در شرایطی برملا شد که عربستان در یمن وارد جنگی شده است که به نظر می‌رسد پایان داشته باشد و در سوریه نیز از نظر سیاسی و مالی خود را در تنگنا قرار داده و در زمینه‌های مختلف نیز با ایران وارد کشمکش شده و با گروه‌های افراط‌گرا نظیر داعش و القاعده نیز روبه‌رو شده است. مسؤولان عربستان در قبال رسانه‌ها و مطبوعات عرب و غیرعرب حساسیت زیادی دارند و از انتشار اخبار درباره برخی مسائل سیاسی که انتشار آن به مذاقشان خوش نمی‌آید، به مرز جنون می‌رسند. اسنادی که ویکی‌لیکس فاش کرده است به مثابه زلزله تمام عیار بوده و از میزان اعمال سانسور عربستان بر رسانه‌ها تا پیش از این حکایت دارد، زیرا در پی افشای آن رسانه‌های جهانی و نیز تعداد اندکی از روزنامه‌های عرب به این خبر پرداخته‌اند. در این میان مسؤولان سعودی به شهروندان درباره اطلاع یافتن از این اسناد که به گفته آنان «جعلی» است هشدار داده درحالی که ویکی‌لیکس صدها هزار سند آمریکایی را نیز فاش کرد بدون اینکه وزارت خارجه این کشور این اسناد را ساختگی بداند بلکه درباره عوامل افشای این اسناد و نیز ویلیام آسانژ، موسس ویکی‌لیکس به اتخاذ اقدامات قانونی رو آورد. آیا توطئه‌ای علیه عربستان در کار است؟پاسخ مثبت است. به عبارت بهتر همانطور که عربستان علیه دیگران توطئه کرده و وارد جنگ رسانه‌ای، سیاسی و نظامی شده و در مسائل داخلی دیگران دخالت می‌کند، طبیعی است که در مقابل اگر شرایط فراهم باشد علیه آن نیز دسیسه‌چینی شود. نکته قابل ملاحظه اینکه وزارت خارجه عربستان تقریبا یک ماه پیش اعتراف کرد آرشیو آن از سوی ارتش سایبری یمن هک شده است و چه بسا همین موضوع در پس دستیابی ویکی‌لیکس به این اسناد یا استعفا یا برکناری سعود الفیصل، وزیر خارجه عربستان که بیش از 40 سال این پست را در اختیار داشت، نقش داشت. هرچند مهارت بسیار بالای یمنی‌هایی که در بهترین دانشگاه‌های غربی در رشته‌های مهندسی الکترونیک تحصیل کرده‌اند، غیر قابل انکار است اما  بی‌تردید طرف‌های دیگری که تکنولوژی بسیار پیشرفته‌ای در اختیار دارند در پس هکرهای یمنی قرار دارند.
امپراتوری رو به فرسایش سعودی
چه بسا دستیابی به اسرار محرمانه عربستان و سایر کشورهای عربی خلیج‌فارس موجب شود کشورهای مزبور در سیاست‌های قدیمی خود درباره توسل به پول برای سرکوب و سانسور رسانه‌ای تغییر ایجاد کنند، زیرا دنیا به دهکده کوچکی تبدیل شده است و تکنولوژی جدید رسانه‌ای و وسایل ارتباط اجتماعی مانند فیسبوک، توئیتر، واتس‌آپ و... نقش و ساختار ارتباطات گروهی را  تغییر داده و صدها هزار سایت و وبلاگ تاسیس شده است. از سوی دیگر عربستان نیز مانند سایر کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس برای خود امپراتوری رسانه‌ای بزرگی را تشکیل داد که شعبه‌های متعددی دارد تا با استفاده از قدرت مالی بر افکار عمومی جهان عرب تسلط داشته باشد اما نقشه سیاسی و رسانه‌ای پس از انقلاب‌های مردمی در برخی کشورهای عربی دستخوش تغییر شد. به عبارت بهتر باید گفت در کنار وسایل ارتباط اجتماعی، شبکه‌های تلویزیونی نیز در بسیاری از کشورهای عربی رو به پیشرفت نهاد تا جایی که در کشورهایی مانند تونس، لیبی، مغرب، الجزایر، یمن، مصر و اردن دیگر مردم برای دریافت اخبار و پیگیری برنامه‌های سیاسی فقط به شبکه‌های الجزیره و العربیه مراجعه نمی‌کنند. هنوز ترس و وحشت مسؤولان سعودی «بسته اسناد جدید» و اسراری است که در دل خود جا داده تا جایی که چه بسا چیزی که اکنون برملا شده است فقط آغازی باشد که می‌توان آن را شبیه پیش غذا دانست. نکته قابل ملاحظه اینکه سیاست سعودی شیوه قدیمی یا همان گفت‌وگو و احترام به منافع دیگران و عزت ملی و شخصی آنان کنار گذاشته شده و به جای آن رویکرد تقابل در پیش گرفته شد، بدون اینکه پیش از ورود به جنگ بررسی علمی و عمیقی درباره آن انجام شود. چه بسا بخش مثبت که از درز این اسناد پنهان مانده، این است که برای یک شهروند عادی دهلیزهای ناپیدای دیپلماسی عربی و شیوه فعالیت آن و نیز ابزارها و راهکارهای آن را برملا کرد، زیرا این مسائل از موارد ممنوعه بوده و جزو «جعبه سیاه» بودند.
* سردبیر روزنامه رای‌الیوم

پایان گولن
احتمالا پایان کار مخالف بزرگ اردوغان، بهترین فرصت برای ضربه زدن به رقیب را از او گرفت، چرا که اخبار ضد و نقیض مطرح شده درباره فتح‌الله گولن، حکایت از آن دارند که حتی اگر او نمرده باشد، حالش چنان وخیم است که دیگر فرصتی برای پرداختن به مبارزه سیاسی نخواهد داشت. برخی منابع ترک در حالی که نزدیکان گولن از  انتشار هرگونه خبری درباره مرگ او  خودداری می‌کنند از وخامت حالش در بیمارستانی در پنسیلوانیای آمریکا خبر می‌دهند جایی که سال‌هاست آنجا مقیم است و جریان «نورچی»‌های ترکیه را از آنجا هدایت می‌کند. چندی پیش دولت ترکیه گذرنامه فتح‌الله گولن را باطل و از وی سلب تابعیت کرد.

انتقال مجروحان تکفیری به اسرائیل
ارتش اسرائیل مجروحان گروه تروریستی جبهه النصره را از اطراف روستای الحضر در استان القنیطره به داخل فلسطین اشغالی منتقل کرد. پایگاه خبری الحدث نیوز نوشت: «واحدهای نظامی ارتش اسرائیل شماری از زخمی‌های درگیری‌های مسلحانه اطراف روستای حضر در حومه القنیطره را به داخل جولان اشغالی سوریه برای درمان انتقال داده است.» تروریست‌های تکفیری سعی دارند وارد منطقه الکروم شوند، این منطقه اطراف الحضر است،‌ منطقه‌ای که ارتش سوریه 3 روز قبل موفق شد آن را به‌صورت کامل پاکسازی کند.

بازداشت خبرنگار الجزیره در آلمان
در پی صدور حکم بازداشت یکی از کارکنان شبکه الجزیره از سوی دولت مصر، پلیس آلمان این خبرنگار را در برلین بازداشت کرد. احمد منصور، خبرنگار 52 ساله بخش عربی شبکه الجزیره که قصد داشت به دوحه، پایتخت قطر سفر کند، در فرودگاه تگل در برلین بازداشت شد. منصور که ملیتی مصری - انگلیسی دارد، در پیامی توئیتری گفت: «هنوز در فرودگاه برلین در بازداشت به سر می‌برم و منتظر انتقالم نزد قاضی هستم.» بنا بر اعلام شبکه الجزیره، دادگاهی در مصر این خبرنگار را به اتهام شکنجه یک وکیل در میدان تحریر در سال 2011 به طور غیابی به 15 سال حبس محکوم کرده بود.

سریال تابستانی تیراندازی‌های مرگبار در آمریکا
در بدو ورود به تابستان، سریال تیراندازی‌های مرگبار تبدیل به پربیننده‌ترین برنامه شبکه‌های تلویزیونی ایالات متحده شده است. آمریکا یکی از پرخشونت‌ترین بازه‌های زمانی 5 روزه خود را پشت سر می‌گذارد؛ از چهارشنبه گذشته که یک سفیدپوست نژادپرست 21 ساله با به رگبار بستن مراسم دعای سیاهان در کلیسای تاریخی متودیک‌های شهر چارلستون در ایالت کارولینای جنوبی باعث مرگ یک سناتور سیاهپوست و 8 نفر دیگر شد تا حادثه تیراندازی مرگبار دیروز در شهر جرسی‌سیتی. در چهارمین حادثه  مرگبار تیراندازی طی 5 روز گذشته در آمریکا، حداقل 4 نفر بر اثر شلیک گلوله در جرسی‌سیتی زخمی شدند. شبکه
راشا تودی اعلام کرد که در این حادثه یک نوجوان ۱۵ ساله  نیز زخمی شده است. این حادثه در شرایطی رخ داده است که روز شنبه نیز 2 حادثه تیراندازی دیگر در دیترویت و فیلادلفیا به وقوع پیوسته بود. در حادثه دیترویت، حداقل یک نفر کشته و ۱۱ نفر دیگر زخمی شدند. در تیراندازی فیلادلفیا نیز ۱۰ نفر از جمله ۳ کودک زخمی شدند.

کلیساسوزی اسرائیل به شیوه داعش
هر چه می‌گذرد شباهت داعش و اسرائیل،  نظیر قرابت وهابیت و صهیونیسم آشکار‌تر می‌شود. در روزهایی که تکفیری‌ها در عراق و سوریه در حال پاکسازی اقلیت‌های مذهبی و قومی بویژه مسیحیان هستند، همپالکی‌های اسرائیلی‌شان نیز در سرزمین‌های اشغالی مشغول جنایاتی مشابه هستند. پس از آنکه  پنجشنبه هفته پیش  کلیسای تکثیر در الطابقه واقع در شمال فلسطین اشغالی به آتش کشیده و روی دیوارهای آن شعارهای ضدمسیحی به زبان یهودی نوشته شد، هزاران معترض مسیحی به اعتراض برخاستند. روزنامه  تایمز اسرائیل نوشت هزاران مسیحی با تجمع در اطراف کلیسا نسبت به حمله خمپاره‌ای صهیونیست‌ها به این مکان مقدس اعتراض کردند. اعتراض آنها به حدی بود که وحشت و واکنش مقامات اسرائیلی را نیز به همراه داشت. نتانیاهو به سازمان امنیتی شین‌بت دستور داده که هرچه سریع‌تر تحقیقات دراین باره را آغاز کند اما طبق معمول هیچ صهیونیستی در این ارتباط بازداشت نشده است. شادی هالول، رئیس انجمن مسیحیان اسرائیل نیز این اقدام شنیع یهودی‌های تندرو را محکوم کرد.