گروه بین‌الملل: با گذشت یک روز از «جمعه سیاه پاریس»، عروس سابق اروپا حالا تبدیل به بزرگ‌ترین پادگان قاره شده است. دیروز به دستور پلیس هیچ پاریسی‌ای اجازه نداشت از خانه بیرون بیاید و بر شهر گرد مرده پاشیده بودند، در حالی که با وجود گذشت 5 سال از جنگ وحشیانه مزدوران غرب در عراق و شام، زندگی هنوز  در رگ‌های بغداد و دمشق جاری است. کمی پیش از نیمه‌شب جمعه 22 آبان (به وقت تهران) بود که سلسله حملات بی‌سابقه تروریستی در محدوده‌ای وسیع از پایتخت از مرکز تا شمال و شرق پاریس، یکی پس از دیگری به مثابه سیلی‌هایی غافلگیرکننده بر صورت به اصطلاح حامیان برج عاج‌نشین براندازی بشار اسد به واسطه همان تروریست‌های مورد حمایت غرب در شام نواخته شد. طی  یک کابوس حقیقی
40 دقیقه‌ای و طی 7 حمله تروریستی، حدود 160 پاریسی کشته و حدود 200 تن دیگر زخمی شدند که حال 50 تن آنها وخیم گزارش شده است. این خونین‌ترین حادثه تروریستی اروپا پس از قتل بیش از 191 نفر در بمب‌گذاری متروی مادرید در سال 2004 بود و در عین حال دومین حمله مرگبار به پایتخت فرانسه ظرف سال 2015 که باز هم توسط داعش صورت گرفت. بار اول در جریان حمله به دفتر هفته‌نامه فکاهی «شارلی ابدو» و 2 حمله فردی و گروگانگیری دیگر در حوالی پاریس در
15 ژانویه سال میلادی جاری که مجموعا 18 کشته داشت و شاخه یمن داعش مسؤولیت آن را بر عهده گرفت. این بار اما این تروریست‌های دست‌پرورده غرب موسوم به داعش اگرچه بلافاصله در شبکه توئیتر خود حملات را با تیتر «پاریس در آتش» جشن گرفتند اما تا بعدازظهر شنبه طول کشید تا موضعی رسمی اتخاذ کنند.
 به گزارش خبرگزاری فرانسه، داعش روز شنبه بیانیه‌ای در توئیتر به 2 زبان عربی و فرانسوی منتشر کرد: «8 برادر که حامل کمربندهای انفجاری بودند مراکزی را در قلب پاریس که با موشکافی انتخاب شده بود هدف قرار دادند. این حملات با این هدف صورت گرفت که فرانسوی‌ها و کسانی که در راه آنها گام برمی‌دارند متوجه باشند هدف اصلی حملات دولت اسلامی خواهند بود».
براساس این بیانیه، حملات پاریس پاسخی بود به «هدف قرار دادن مسلمانان در سرزمین‌های خلافت (اسلامی)»، عبارتی که به صورت کلی برای مناطق تحت کنترل داعش در عراق و سوریه به کار می‌رود. این به معنای انتقام از فرانسه‌ای بود که در ائتلاف تحت هدایت آمریکا برای جنگ زرگری با تروریست‌های عراق و سوریه عضویت دارد.
    7 حمله مرگبار
در حالی که جمعه شب به غیر از 60 هزار فرانسوی حاضر در استاد دو فرانس برای تماشای دیدار فرانسه- آلمان، عمده جمعیت پایتخت هم در خانه یا کافه‌ و رستوران‌ها پای تماشای تلویزیونی مسابقه بودند، محله سن‌دنی پاریس، محل ورزشگاه ملی فرانسوی‌ها و پرتراکم‌ترین منطقه عرب و آفریقایی‌نشین کل کشور در شمال شرق پاریس، جلوی چشم همه لرزید. به گفته پلیس انفجارهای انتحاری به صورت سلسله‌وار توسط 2 تروریست زن با جلیقه انفجاری در نزدیک ورودی ورزشگاه- ورودی J - صورت گرفت. صدای این
2 انفجار در دقایق 16 و 19 مسابقه به وضوح در داخل ورزشگاه شنیده شد و اگرچه تا 5/1 ساعت بعد و پایان بازی، چیزی درباره حملات به بازیکنان
2 تیم گفته نشد اما از تصاویر موجود کاملا پیدا بود که تماشاگران از طریق گوشی‌های همراهشان در جریان آتش‌بازی‌های بیرون بوده‌اند. با این حال تا ساعتی پس از بازی همه حاضران به دلیل مسائل امنیتی در استاد دو فرانس حبس شدند. تنها رئیس‌جمهور فرانسوا اولاند و همراهانش اجازه خروج یافتند. به گفته خبرنگار ورزشی صدای فرانسه، پس از شنیده شدن انفجار دوم بود که اولاند در جایگاه ویژه گوشی به دست دیده شد و بلافاصله از معرکه گریخت. اولاند از بیرون دروازه ورزشگاه با یک بالگرد به وزارت کشور انتقال یافت تا یک شورای بحران تشکیل دهد. همچنین اشتاین‌مایر، وزیر خارجه آلمان که در پاریس حضور داشت پس از این حادثه پاریس را به مقصد وین ترک کرد. حمله  سوم  همزمان در رستوران مک دونالد در همان نزدیکی ورزشگاه صورت گرفت. یک مرد مسلح به کلاشنیکف، چندین نفر را در این رستوران پرازدحام به گلوله بست و به قتل رساند و 7 نفر را هم زخمی کرد.
مساله این بود که پلیس فرانسه باید از قبل برای چنین حملاتی در حاشیه مسابقه آن شب آماده می‌بود، چون یک روز جلوتر کاروان تیم‌ ملی آلمان در محل اقامتش، هتل مولیتور تهدید شده بود. به گزارش روزنامه لوپاریزین، روز پنجشنبه هتل محل اقامت تیم ‌ملی آلمان به خاطر دریافت یک تماس تلفنی تهدیدآمیز از سوی یک فرد ناشناس، به طور کامل تخلیه شد و این هتل مجلل در اختیار مأموران ویژه پلیس به همراه سگ‌های تربیت شده‌شان قرار گرفت. در آن وانفسا «الیور بیرهوف»، مدیر تیم‌ملی آلمان در میانه یک مصاحبه با یک روزنامه‌نگار آلمانی گفته بود: «هشدار دادند باید سریعا هتل را ترک کنیم»!
اما  همزمان با  انفجارها و حملات محله سن‌دنی، 4 تروریست به تالار نمایش معروف باتاکلان در خیابان ولتر حمله کردند. آنها پس از آتش گشودن به روی پلیس‌های اطراف این تالار، اقدام به گروگانگیری حاضران در یک کنسرت راک کردند. آنها به شکل متوالی به تماشاگران شلیک کردند با این وجود گفته می‌شود عمده تلفات مردمی زمانی بود که نیروهای ویژه سعی در ورود به داخل تالار نمایش کردند که
2 تن از مهاجمان خود را منفجر کردند. در جریان این حمله حدود 100 تن از تماشاگران به همراه 2مهاجم کشته شدند. جالب اینجاست که دختری به نام نینا پس از حادثه گفته بود فکر می‌کرده شلیک‌ها بخشی از نمایش هستند. همچنین آنهایی  که توانسته بودند از سالن بگریزند می‌گفتند تروریست‌ها اسلحه‌های‌شان را پر می‌کنند تا باز هم به مردم شلیک کنند. برای دستگیری گروگانگیران دور تا دور سالن
با‌تا‌کلان را مین‌گذاری کرده و از تله‌های انفجاری استفاده کردند اما پلیس بلافاصله اعلام کرد 2 تن از مهاجمان متواری شده‌اند. در همین زمان بود که شهرداری پاریس از مردم خواست از خانه‌های خود خارج نشوند و وضعیت فوق‌العاده در شهر اعلام شد که تا ساعاتی بعد به کل کشور تسری یافت و تمام مرزهای پاریس تا بامداد شنبه بسته شده بود. حمله‌های پنجم، ششم و هفتم نیز در مراکز تجاری مرکز و جنوب پاریس رخ داد. بدین ترتیب در مجموع طی 6 حمله خارج از سالن باتاکلان 60 تن دیگر کشته شدند.

حکومت نظامی در فرانسه
همان شب 13 نوامبر  متروی پاریس نیز بسته شد و به مدارس، دانشگاه‌ها و ساختمان‌های شهرداری‌ها دستور داده شد در روز شنبه بسته بمانند. در عین حال برخی خطوط ریلی و هوایی به کار خود ادامه خواهند داد. اولاند ساعتی بعد از آغاز حملات بر صفحه تلویزیون ظاهر شد و این حوادث را وحشتناک خواند و داعش را متهم کرد در پاریس «اقدام جنگی» مرتکب شده است: «در این لحظه که صحبت می‌کنم، حملاتی تروریستی با وسعتی بی‌سابقه در پاریس ادامه دارد. چندین نفر کشته و زخمی شده‌اند. این وحشتناک است. بنا به تصمیم من، همه نیروهای ممکن را بسیج کرده‌ایم تا امکان مهار تروریست‌ها و برقراری امنیت در همه محله‌های درگیر وجود داشته باشد». رئیس‌جمهور فرانسه در پایان حرف‌هایش در سراسر این کشور وضعیت فوق‌العاده اعلام کرد و سفر خود به آنتالیای ترکیه جهت شرکت در نشست سران G20 را هم لغو کرد. او  سپس با حضور در محل این حملات وعده داد فرانسه جنگی بی‌رحم و شفقت علیه تروریسم به راه خواهد انداخت. او این جنگ را پیش از هر چیز با راه انداختن حکومت نظامی در کشور آغاز کرد به طوری که بی‌سابقه‌ترین عملیات نظامی در کشور از زمان جنگ دوم جهانی برپا شد. دیروز شنبه در پاریس، توریستی‌ترین شهر دنیا چیزی جز سربازان ارتش و گارد ویژه و نیروهای پلیس و خودروهای نظامی دیده نمی‌شد. 1500 نیروی ویژه نیز مبادی ورودی و خروجی شهر را بسته بودند. همچنین تمام کنسرت‌ها و رویدادهای بزرگ ورزشی و فرهنگی لغو شده‌اند. سفرهای مقامات خارجی به فرانسه از جمله دیدار رئیس‌جمهوری ایران از پاریس نیز ملغی شد. صبح شنبه 2 واژه «وحشت» و «خونریزی» ترجیع‌بند تیتر روی جلد تمام روزنامه‌های سراسری فرانسه بود. روزنامه فیگارو هم روی جلدی تماما مشکی تیتری جنگی زده بود: «جنگ در قلب پاریس!» اما جمعه سیاه تاثیر خود را بر فضای سیاسی داخل فرانسه هم گذاشت به طوری که حزب حاکم سوسیالیست و  رقیب راستگرایش به رهبری سارکوزی رئیس‌جمهور سابق، کمپین انتخاباتی خود را تعطیل کردند. همچنین «جبهه ملی» به رهبری مارین لوپن، ملی‌گرای افراطی مخالف هر 2 حزب مزبور با وجود حرکتی مشابه و تسلیت به فرانسویان، بار دیگر مانند حادثه شارلی ابدو سیاست‌های دولت اولاند مبنی بر مهاجرپذیری بیش از حد را زیر سوال برد. در نتیجه به نظر می‌رسد بار دیگر شاهد شکاف در جامعه فرانسه بر سر محکومیت عاملان تروریست این حادثه یا محکومیت اقدامات کاخ ورسای باشیم.
فرانسه بازی را باخت
شامگاه جمعه 13 نوامبر فرانسویان شاهد یک رویداد ویژه بودند که اگرچه  ظاهرا از تروریسم و جنگ فرسنگ‌ها فاصله داشت ولی باز هم بی‌ارتباط با جنگ نبود. برای بسیاری از فرانسوی‌ها نظیر همسایگان ژرمنشان مسابقه فوتبال دوستانه فرانسه- آلمان در پاریس یادآور جنگ‌های خونین گذشته بین ۲ کشور بود؛ از جنگ‌های فرانسه و پروس در قرن نوزدهم تا بزرگ‌ترین قتل‌عام‌های معاصر در جنگ‌های جهانی اول و دوم. البته به قول پاسکال بونیفاس، جامعه‌شناس و فیلسوف شهیر فرانسوی و نویسنده کتاب «ژئوپلیتیک ‌فوتبال»، هر دو ملت دلشان می‌خواست این بار هم با تماشای یک فرانسه – آلمان دیگر در مستطیل سبز به جای یادآوری فاجعه جنگ «وردن»- در جنگ جهانی اول در سال 1918 - که به کشته شدن  ۳۴۰ هزار سرباز ۲ طرف و جراحت بیش از نیم میلیون تن دیگر در اروپای متمدن انجامید، خاطرات فوتبالی تقابل‌های کلاسیک‌شان در جام‌های جهانی مختلف را زنده کنند اما نشد. در شبی که قرار بود نبرد فوتبال جای جنگ را در اذهان عمومی بگیرد، بر عکس این خود جنگ بود که به فوتبال حمله کرد، جنگی که «کارما»ی تروریست‌پروری فرانسه و متحدان غربی‌اش در شام، نه در قرن گذشته بلکه در همین چند سال بود. حدود یک ربع از نبرد کلاسیک فرانسه– آلمان  رفته، استاددوفرانس مملو از جمعیت شوکی بزرگ دریافت کرد. صدای انفجاری نزدیک در ورزشگاه پیچید و 5/2 دقیقه بعد یکی دیگر. بلافاصله فرانسوا اولاند که بازی را از جایگاه ویژه تماشا می‌کرد، درست به مصداق رهبران خائن و ترسوی گل‌ها در مقابل ژرمن‌ها در جنگ‌های جهانی اول و دوم، پا به فرار گذشت. در نهایت فرانسوی‌ها اگرچه بازی را 2 بر صفر از رقیب قدیمی بردند اما با 8 انفجار و حمله تروریستی در فاصله چند دقیقه در گوشه و کنار پایتخت‌شان مغلوب یک رقیب جدید شدند: تروریسم! طرفه آنکه این رقیب تا چندی پیش سرباز نقاب‌پوش و بی‌رحم غرب در جنگ نیابتی با جهان اسلام محسوب می‌شد، غافل از اینکه دیوانگان تکفیری دست‌پرورده سیا، MI6 و DGSE  (سازمان مخفی فرانسه)  روزی به خانه بازخواهند گشت. این همان حقیقت محتومی بود که رهبر انقلاب بارها پیش بینی کرده بودند. روشنگری‌های ایشان از جمله در 28 بهمن 1392 در دیدار مردم آذربایجان  بویژه هشدارهایی در این باره که تروریسم خودساخته آمریکا و غرب علیه اسلام سرانجام دامن لکه‌دار غرب را نیز خواهد گرفت، هرگز فراموش نمی‌شود: «یک عده سعی نکنند چهره آمریکا را بزک کنند، آرایش کنند، زشتی‌ها و وحشت‌آفرینی‌ها و خشونت‌ها را از چهره آمریکا بزدایند... همین گروه‌های تندرو افراطی آدمکش تکفیری را اول اینها راه انداختند که حالا در یک‌جاهایی کمانه کرده و به خودشان هم دارد می‌خورد». یا وقتی حدود 3 ماه قبل گفتند: «برخی کشورهای منطقه اکنون با کمک به گروه‌های تکفیری، از کشتار و جنایات آنها در سوریه و برخی کشورهای دیگر حمایت می‌کنند اما در آینده نه‌چندان دور، این گروه‌ها بلای جان همان کشورهای حامی خواهند شد در نهایت مجبور خواهند بود با هزینه زیاد، آنها را از بین ببرند».
واکنش‌های جهانی
اما آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان نخستین رهبر خارجی بود که به وقایع کشور همسایه واکنش نشان داد و گفت از حملات پاریس شدیدا شوکه شده است. مرکل با صدور بیانیه‌ای گفت: «حملات به آزادی، نه تنها پاریس را هدف قرار داد بلکه علیه تمام ما بود. اروپا برای دفاع از ارزش‌هایش متحد می‌ایستد». دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس نیز درست به همین شکل شوکه شده بود. اولاند همچنین تلفنی با اوباما صحبت کرد و از او قول کمک گرفت. وزرای خارجه و دفاع آمریکا نیز پیام‌های همدردی فرستادند. شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین  رهبر دیگری بود که با کاخ ورسای تماس برقرار کرد. جدی‌ترین واکنش را اما روس‌ها داشتند که بلافاصله پس از حملات پاریس وزارت کشور روسیه حالت آماده‌باش در سراسر این کشور اعلام کرد. همچنین شبکه المیادین گزارش داد مسکو در پی دریافت اطلاعاتی مبنی بر احتمال حملات تروریستی، اتباع خود را از برخی کشورها خارج می‌کند. مسکو اعلام کرد کشورهایی که شامل تصمیم روسیه می‌شوند ترکیه، تونس و مصر هستند. روسیه ضمن محکوم کردن این تجاوزات شنیع به مقامات فرانسه پیشنهاد داد درباره تحقیقات درباره جنایت‌های تروریستی به آنها کمک کند. کاخ کرملین در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه مراتب تسلیت خود را به اولاند و مردم فرانسه پس از حملات تروریستی وحشتناک پاریس اعلام داشت. پوتین اعلام کرد، روسیه این کشتار غیرانسانی را بشدت محکوم می‌کند و آماده ارائه هرگونه کمک برای تحقیقات درباره این جنایت تروریستی است». اما در کنار پیام‌های تسلیت بان‌کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد و فدریکا موگرینی، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، اظهارنظر عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان بیشتر خنده‌دار بود تا تألم‌آور، چراکه حامی مستقیم تکفیری‌ها اعلام کرد که کشورش تمام توان خود را برای همکاری با شرکای بین‌المللی در جهت مبارزه با تروریسم به کار خواهد گرفت. در عین حال یکی از جالب‌ترین واکنش‌ها از زبان ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن بود که تنها 4 روز جلوتر در گفت‌وگو با شبکه یورونیوز درباره آغاز جنگ سوم جهانی و حملات تروریست‌ها در اروپا هشدار داده بود. او در پیامی به اولاند ضمن محکوم کردن این حمله تروریستی از جامعه جهانی خواست برای مقابله با پدیده تروریسم و خشکاندن منابع مالی گروه‌های تروریستی وارد عمل شوند. اتحادیه سازمان‌های اسلامی در اروپا نیز در بیانیه‌ای حملات تروریستی پاریس را بشدت محکوم و همدردی خود را با خانواده‌های قربانیان اعلام کرد.

دکتر جواد حق‌گو: از زمانی که بشر چشم به جهان می‌گشاید، تهدید همزاد او است. واحدهای ملی و دولت‌ها نیز از این منظر با انسان مشابهت دارند. تهدیدهای پیش روی انسان و دولت‌ها گاه منافع و گاه حیات آنان را هدف قرار می‌دهد و آنچه در برابر این تهدیدها صف می‌بندد، مفهوم «امنیت» است؛ مفهومی چندلایه و چندبعدی که از موجودات ابتدایی گرفته تا دولت‌ها هر یک بنا بر ادراک خود به دنبال تامین آن هستند.
از بعد نظری، امنیت از بحث بر‌انگیزترین مفاهیم به شمار می‌رود و هر یک از اندیشمندان و نظریه‌پردازان علوم اجتماعی، سیاسی و روابط بین‌الملل با دیدگاه‌ها و نقطه‌نظراتی متفاوت و متعدد به آن نگریسته‌اند. در میان اندیشه‌ها و مکاتب‌ نظری مطالعات روابط بین‌الملل، رئالیست‌ها بخش مهمی از تحلیل‌های خود را بر پایه مفهوم امنیت بنا نهاده‌اند. در سیر تطور اندیشه‌های رئالیستی اولیه اندیشمندانی چون «توسیدید» مورخ یونانی، «نیکولو ماکیاولی» فیلسوف سیاسی ایتالیایی و... تا دوره رئالیسم کلاسیک «هانس مورگنتا» پدر مکتب واقعگرایی معاصر و پس از آن نوواقع‌گرایی که در آثار «کنت ‌والتز» نمایان است، امنیت از بنیادی‌ترین مفاهیم و تامین آن اصلی‌ترین اهداف و اولویت‌ها بوده است.
البته این دیدگاه به شکلی مزمن از سوی لیبرال‌ها یا همان آرمانگرایان به چالش کشیده شده است؛ گروهی که با بدیل‌هایی چون توسعه همکاری‌های اقتصادی و تجارت بین‌الملل، حقوق بین‌الملل، سازمان‌های بین‌المللی و... به دنبال پایین کشیدن مفهوم امنیت از جایگاه محوری آن در مکتب واقعگرایی بوده‌اند.
در این میان، اندیشمندانی نیز مانند «باری بوزان» با ترسیم چهره‌هایی تازه از مفهوم امنیت، به دنبال پرکردن شکاف‌های معنایی در زمینه مفهوم، کارکرد و جایگاه امنیت در فرآیندهای نظری و عملی سیاست و روابط بین‌الملل بوده‌اند. از منظر این نظریه‌پرداز انگلیسی «نظریه مجموعه امنیتی منطقه‌‌ای»، امنیت صرفا محدود به جنبه نظامی آن نیست و به حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و زیست‌محیطی نیز تسری می‌یابد.
با توجه به تازه‌ترین فرآیندهای جهان کنونی باید به این ایده بوزان، عرصه‌های امنیتی فضایی و مجازی را نیز افزود، چرا که در زمان حاضر بخش مهمی از رقابت‌های امنیتی قدرت‌های بزرگ رقیب به حوزه‌های فرازمینی و سایبری کشیده و امنیت مفهومی همه‌گیرتر شده است.
با این حال به‌رغم آنکه لیبرال‌های نسل کنونی نیز به تدریج و با توجه به تجربیات ناکارآمد سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بین‌الملل در تامین صلح، ثبات و امنیت بر بخش مهمی از ایده‌های خود خط بطلان کشیده‌اند، برخی همچنان خوش‌خیالانه تهدیدهای امنیتی را خرد و ناچیز می‌شمرند و به دنبال جایگزین کردن اولویت‌های تامین امنیت با توسعه اقتصادی، دیپلماسی و... هستند. البته این به معنای کم‌اهمیت جلوه دادن پیشرفت و رشد اقتصادی یا کاربرد دیپلماسی نیست، زیرا این مقولات به نوعی همپیوند و لازم و ملزوم هم به شمار می‌روند و نقد آنجا وارد است که تمرکز بر اقتصاد آن هم به صورت شعاری و ظاهری جایگزین توجه به ضرورت‌های تامین امنیت کشور شود.
آنچه مشخص است اینکه ایران در آشوب‌ناک‌ترین منطقه جهان از نظر امنیتی قرار دارد و گرداگرد کشور را کانون‌هایی فراگرفته که هرکدام برای فروپاشی یک واحد ملی کفایت می‌کند. در سطح جهانی ایران هماورد قدرت‌هایی است که آشکارا از سقوط و تجزیه ایران سخن می‌گویند. در سطح منطقه‌ای مقام‌های کشورهایی چون عربستان سعودی صراحتا اعلام می‌کنند از هر ابزاری برای مقابله با تهران بهره خواهند جست و در کنار حکومت جنایت‌پیشه و تا دندان مسلحی چون رژیم صهیونیستی با جنگ‌افزارهای هسته‌ای، شیمیایی، بیولوژیک و... قرار خواهند گرفت. در این وضعیت، از «جندالشیطان» در شرق گرفته تا «داعش» پشت مرزهای غربی و تفاله‌های تروریستی چون سازمان مجاهدین‌خلق [منافقین] در کشورهای اروپایی و آمریکایی و... بازیگرانی متعدد هستند که هدف بنیادین خود را ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران قرار داده‌اند.
در این شرایط جای پرسش است که چه کشوری در سطح منطقه و حتی در عرصه جهانی بیش از ایران با تهدیدهای امنیتی روبه‌رو است و دست و پنجه نرم می‌کند؟ این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران طی سال‌های گذشته در مقایسه با بسیاری از دولت‌های لیبرال‌مآب غربی و حکومت‌های مستبد و ناامن‌ساز منطقه هزینه‌های کمتری برای خریدهای تسلیحاتی و بودجه نظامی داشته و به شکلی آشکار تقویت درون‌زای توان دفاعی را در دستور کار قرار داده است.
در اینجا بد نیست به گزارش‌هایی نظیر گزارش «موسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم» (SIPRI)‌ و آمار آن در سال 2014 میلادی اشاره کنیم. براساس این گزارش سعودی‌ها، سال گذشته میلادی بیش از 80 میلیارد دلار سلاح خریداری کرده‌اند و پس از عربستان، امارات عربی متحده با 23 میلیارد دلار دومین خریدار تجهیزات نظامی خاورمیانه بوده است. قابل تأمل اینکه از 173 میلیارد دلار هزینه نظامی صورت گرفته در خاورمیانه بیش از یکصد میلیارد آن مربوط به 2 کشوری است که بیشترین اصطکاک امنیتی را با ایران دارند.
براساس گزارش‌های «موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک» در لندن که در کتابی تحت عنوان «موازنه نظامی ۲۰۱۵» گرد آمده است، آمریکا به عنوان بزرگ‌ترین دشمن جهانی ایران در سال 2014 نزدیک به 40 درصد کل هزینه‌های نظامی جهان را به خود اختصاص داده و دشمن قسم‌خورده‌ای چون رژیم صهیونیستی نیز
3/23 میلیارد دلار بودجه نظامی داشته است.
اگر چه اینها به معنای ضعف ایران در برابر دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای نیست اما آمارهای یادشده نشان از اهمیت و هزینه‌های هنگفت اقتصادی دارد که به پای تقویت نظامی‌گری در جهت افزایش ضریب امنیتی ریخته می‌شود. در چنین فضایی کوچک‌ترین خوش‌خیالی و چشم‌پوشی از ضرورت‌های امنیتی به معنای امضای سند قرار گرفتن کشور در کانون بالفعل شدن تهدیدات بالقوه امنیتی خواهد بود. از این رو است که رهبر حکیم انقلاب در دیدار اخیر خود با جوانان نخبه کشور نسبت به بی‌تفاوتی در برابر تهدیدات گسترده پیش روی کشور هشدار می‌دهند و می‌فرمایند: «آنجا که امنیت نیست، هیچ چیز نیست».

وقوع حوادث تروریستی در پاریس سروصدای زیادی در غرب درباره تهدید ملموس تروریسم داعش به پا کرده و تحلیل‌های مختلفی هم حول این حادثه به وجود آمده است. برخی بر این عقیده هستند با توجه به ‌آنکه تروریسم داعش این‌ روزها با عنایت به ائتلاف ایران، روسیه و سوریه برای مقابله با این معضل بزرگ جهان بسیار در تنگنا قرار گرفته و جهان شاهد پیروزی‌ها و پیش‌روی‌های ائتلاف واقعی علیه تروریسم است،  مدعیان مقابله با تروریسم که با ائتلافات پوشالی آبروی خود را در این زمینه به باد دادند،می‌خواهند با بهانه‌ای وارد معرکه شوند و فضا و معادلات را به سمت منافع خود تغییر دهند.  موضوع مقابله با کوچ اجباری مردم مظلوم سوریه به قاره اروپا که مسائل مختلفی در این زمینه به وجود آورده است نیز یکی دیگر از نتایج این اقدام تروریستی است. بسیاری از مخالفان موج کوچ مردم سوریه به اروپا قطعاً از این موضوع برای جلوگیری از این امر استفاده خواهند کرد.  به گزارش مشرق، از سوی دیگر موج دیگری از اسلام‌ستیزی با توجه به شکل‌گیری گروه‌های رادیکال اسلام‌ستیز مانند حزب نژادپرست «پگیدا» در این شرایط ایجاد می‌شود که در حوزه سیاست اسلام‌ستیزی غربی قابل تحلیل است. موضوعی که اتفاقاً در فرانسه و با حمله چند نفر به نشریه هتاک «شارلی ابدو» به وجود آمد و به نظر می‌رسد در ادامه نیز با این حمله تروریستی شاهد موج دیگر اسلام‌ستیزی غربی باشیم که به‌هیچ‌وجه قصد ندارد اسلام واقعی را با اسلام داعشی تمیز دهد اما در میان همه این تحلیل‌ها که محتمل نیز هست، یک تحلیل و پیش‌بینی ملموس وجود دارد که باز هم رنگ واقعیت به خود گرفته است.  رهبر معظم انقلاب در چندین نوبت نسبت به تروریسم خودساخته آمریکا و غرب علیه اسلام روشنگری کردند اما سرنوشت این معضل و آتشی که غرب به دامان اسلام انداخته را تسری آن به خود غرب دانستند و بیان داشتند که این مساله دامن لکه‌دار غرب را نیز خواهد گرفت. حال با اتفاقات رقم خورده در فرانسه بازهم عمق بینش و آینده‌نگری رهبر معظم انقلاب در مسائل جهان و سیاست غرب آشکار می‌شود. مقام معظم رهبری طی چند سال گذشته چندین بار به سردمداران غرب و حامیان تروریسم داعش در منطقه اخطار دادند که این حمایت از تروریسم در منطقه در نهایت به خودتان بازخواهد گشت: «یک عده سعی نکنند چهره آمریکا را بزک کنند، آرایش کنند، زشتی‌ها و وحشت‌آفرینی‌ها و خشونت‌ها را از چهره آمریکا بزدایند... همین گروه‌های تندرو افراطی آدمکش تکفیری را اول اینها راه انداختند که حالا در یک‌جاهایی کمانه کرده و به خودشان هم دارد می‌خورد». (28 بهمن 1392 دیدار با مردم آذربایجان) رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به خطر گروه‌های تکفیری در منطقه، تأکید کردند: «متأسفانه برخی کشورهای منطقه متوجه خطری که گروه‌های تکفیری، در آینده، برای خود آنها ایجاد خواهد کرد نیستند و همچنان در حال حمایت از این گروه‌ها هستند.» حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای افزودند: «برخی کشورهای منطقه اکنون با کمک به گروه‌های تکفیری، از کشتار و جنایات آنها در سوریه و برخی کشورهای دیگر حمایت می‌کنند اما در آینده نه‌چندان دور، این گروه‌ها بلای جان همان کشورهای حامی خواهند شد و در نهایت مجبور خواهند بود با هزینه زیاد، آنها را از بین ببرند». (12 خرداد 1393، دیدار امیر کویت)
اکنون همان‌طور که مقام معظم رهبری به تمدن تروریست‌پرور غرب اخطار داده بودند، گروگانگیری‌ها و کشتارهای چندین‌باره در کشور فرانسه، به‌عنوان چند شوک قوی توسط عناصر تروریست داعشی به پیکره جامعه غرب وارد شد البته با تحلیل‌هایی که از سوی کارشناسان ارائه می‌شود به نظر می‌رسد فرانسه و غرب سعی دارند از این موضوع به‌عنوان فرصتی برای منافع خود استفاده کنند و با غلیان احساسات و هیجانات با کانالیزه کردن این موارد براساس منافع خود دگربار اصل و حقیقت واقعه را بپوشانند اما این موضوع نیز ناقض سرنوشت محتوم این نوع بازی‌های تروریستی نیست و با این اوصاف و با توجه به درس نگرفتن غرب از اخطارهایی که به آنان داده می‌شود، پیش‌بینی مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه در نهایت مجبور خواهند بود با هزینه زیاد آنها را از بین ببرند، به وقوع خواهد پیوست.

گروه سیاسی: سفر حسن روحانی به ایتالیا، واتیکان و فرانسه لغو شد. به گزارش «وطن امروز»، براساس اظهارات جواد ظریف، حوادث جمعه شب پاریس دلیل لغو سفر روحانی به اروپا بوده است! ظریف دیروز صبح در جمع خبرنگاران با تسلیت فاجعه تروریستی در پاریس به مردم و دولت فرانسه، گفت: ایران با همه اقدامات تروریستی مخالف است و اعتقاد داریم  با این اقدامات تروریستی باید در همه جای دنیا مبارزه شود. وی خاطرنشان کرد: معتقدیم همه دنیا امروز باید با مردم فرانسه و قربانیان این حمله تروریستی همدردی کنند. وزیر امورخارجه افزود: پیشنهاد آقای روحانی رئیس‌جمهور درباره مبارزه با افراط‌گرایی و تروریسم که 2 سال پیش در مجامع جهانی اعلام شد نشان داد جمهوری اسلامی هم خطر را در وقت مناسب دید و هم راه مبارزه با آن را اشاره کرد. وی اظهار داشت: سفر رئیس‌جمهور به ایتالیا و فرانسه که قرار بود امروز (شنبه) انجام شود در پی این حملات و برای هماهنگی بیشتر بین کشورها لغو شده است. جواد ظریف در این اظهارات خبر لغو سفر روحانی به اروپا را اعلام کرد اما درباره اینکه لغو این سفر از طرف کدام یک از طرفین بوده توضیحی نداد. بویژه اینکه روحانی قرار بود روز گذشته به رم سفر کند و نه پاریس! ضمن اینکه پس از ایتالیا، سفر به واتیکان در برنامه حسن روحانی بود و سفر او به فرانسه برای اواسط هفته برنامه‌ریزی شده بود. با این حال اما دیروز اعلام شد سفر مسافر اروپا لغو شده است!  درباره لغو سفر روحانی به اروپا نیز روز گذشته اخبار متفاوتی منتشر شد. برخی پایگاه‌های خبری گزارش دادند لغو سفر روحانی به اروپا با اعلام طرف خارجی بوده است و دولت ایران تا لحظات آخر به دنبال انجام این سفر بود. حتی برخی تجار ایرانی که قرار بود در این سفر روحانی را همراهی کنند صبح دیروز در فرودگاه منتظر پرواز به ایتالیا بودند! در همین راستا سایت پارس‌نیوز گزارش داده است، این اروپایی‌ها بودند که برنامه سفر روحانی را لغو کرده‌اند!  این سایت نوشت: در حالی که دولت جمهوری اسلامی ایران تدارکات رسانه‌ای گسترده‌ای را برای رئیس‌جمهور در داخل فراهم کرده بود، رسانه‌های فرانسه، بامداد شنبه از وقوع 2 انفجار در نزدیکی «ورزشگاه استاد دوفرانس» خبر دادند. اما وزیر خارجه ایران روز شنبه خبر از لغو این سفر داد. محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان اعلام کرد که با هماهنگی‌های انجام شده با طرف‌های اروپایی، قرار شده است که سفر رئیس‌جمهوری اسلامی ایران به 2 کشور ایتالیا و فرانسه به زمانی مناسب‌تر در آینده موکول شود. این سایت گزارش داد برخی مشاوران داخلی معتقد بودند با وجود اتفاقات پاریس، همچنان روحانی باید به فرانسه سفر کند و هیچ خبری در داخل از لغو نبود تا اینکه مقامات فرانسوی از طرف ایرانی خواستند تا سفر وی به این کشور فعلا متوقف شود.  البته اقدام طرف فرانسوی برای لغو سفر روحانی کاملا منطقی و قابل درک است. 160تن از فرانسوی‌ها در حملات تروریستی جمعه شب پاریس کشته شدند و طبیعی است که رئیس‌جمهور این کشور همه برنامه‌های خود را لغو خواهد کرد. بنابراین انتظار داخلی برای عدم لغو سفر پاریس، انتظار غیرواقع‌بینانه‌ای بوده است! البته شاید همان کسانی که معتقدند لغو نشدن سفر روحانی به نیویورک پس از کشته شدن 500 زائر ایرانی در منا اقدامی عاری از اشتباه بود، اکنون نیز از تمایل داخلی برای انجام سفر فرانسه آن هم در این شرایط دفاع کنند! با این حال اما در فرانسه رئیس‌جمهور این کشور نسبت به جان شهروندان خود متعهد بوده و برنامه‌های خود را لغو کرده و متمرکز بر این ماجرا شده است. البته نکته دیگر درباره لغو سفر روحانی به اروپا، دلیل لغو سفر او به ایتالیا و واتیکان است! چرا این سفرها لغو شده و آیا لغو این سفرها نیز با اراده سران این کشورها بوده یا از ناحیه دولت ایران و با لغو شدن سفر فرانسه صورت گرفته است؟!
قربانی درجه یک، قربانی درجه 2!
ماجرای لغو سفر روحانی به اروپا در محافل داخلی با سوالات زیادی همراه بود اما در این میان یک کج‌سلیقگی از ناحیه نهاد ریاست‌جمهوری باعث شد روز گذشته یک دلخوری و گلایه قابل تامل نسبت به رفتار رئیس‌جمهور ایجاد شود. صبح دیروز و راس ساعت 8 صبح که آغاز ساعت کاری رسمی در ایران است، پیام تسلیت حسن روحانی به فرانسوا اولاند، همتای فرانسوی او روی سایت ریاست جمهوری قرار گرفت! این پیام تنها چند ساعت پس از وقوع حوادث پاریس رخ داد! و نشان از اهمیت ابراز همدردی با اولاند برای روحانی داشت! اما این اقدام حسن روحانی زمانی قابل تامل شد که او به‌رغم گذشت 2 روز از حادثه تروریستی بیروت واکنشی به این حادثه نشان نداده بود! حادثه تروریستی در ضاحیه بیروت روز پنجشنبه صورت گرفت و طی آن 43 نفر شهید و بیش از 200 نفر زخمی شدند! با این حال با گذشت 2 روز از این حادثه، روحانی برای این اتفاق پیام تسلیت منتشر نکرده بود! این تعجیل در صدور پیام تسلیت برای فرانسوی‌ها و اهمال در صدور پیام تسلیت برای حادثه تروریستی بیروت باعث طرح این دلخوری در فضای مجازی شد! با افزایش یافتن این انتقاد و گلایه، 4 ساعت بعد، سایت ریاست جمهوری متن پیام تسلیت حسن روحانی برای حادثه بیروت را نیز منتشر کرد! با این حال اما انتقادات نسبت به این اقدام آقای روحانی مطرح شد! بویژه آنکه با توجه به شعار او درباره مبارزه با تروریسم، نباید استانداردهای دوگانه‌ای نسبت به تروریسم و قربانیان آن مشاهده شود.
 

ظریف پیام اسد را بخواند
حملات تروریستی در پاریس برای چند ساعت هم که شده طعم ترس را به اروپانشینان چشاند! آنها که همواره از طریق اخبار و از درون خانه‌هایشان فلاکت و بی‌خانمانی مسلمانان منطقه را که نتیجه دست‌پرورده‌ای به نام داعش بوده، می‌دیدند، اکنون و تنها برای چند ساعت خود از نزدیک صدای مرگ را شنیدند و طعم فلاکت را چشیدند! حالا آنها چه در رستوران باشند، چه در استادیوم فوتبال و چه در سالن رقص و کنسرت، خود را در معرض همان آدم‌خوارهایی می‌بینند که دولتمردانشان برای جلوگیری از رشد اسلام تراشیده‌اند! به گزارش «وطن امروز»، حوادث تروریستی پاریس از جمله همان پیش‌بینی‌هایی بود که جمهوری اسلامی ایران همواره نسبت به غرب هشدار داد و اعلام کرد کاشتن باد داعش در خاورمیانه، توفان در اروپا را به دنبال خواهد داشت. اینک چه حوادث پاریس بهانه‌ای همچون ماجرای شارلی‌ابدو باشد برای لشکرکشی دولت‌های غربی به سوریه و چه نانی باشد که صهیونیست‌ها در دامان فرانسوا اولاند گذاشته‌اند، نشانه‌های داعش در پاریس است!  داعش اگرچه موصل و رقه را مقر خود قرار داده اما حوادث جمعه شب پاریس نشان داد داعش همسایه دیوار به دیوار همه اروپایی‌هاست! حالا داعش نه در حرف که در عمل، ترسی برای همه مردم دنیاست! و این همان هشداری است که جمهوری اسلامی ایران از ابتدای پروژه داعش، همواره توجه دولت‌های عربی و غربی را به آن جلب می‌کرد! به اعتقاد کارشناسان، اکنون جمهوری اسلامی ایران باید با صدای بلند هشدار این چندساله خود را یادآوری کند و منطق درست خود را به رخ منطقه و جهان بکشاند! چرا که اکنون این ایران است که به خاطر ایستادگی و مقاومت چندین‌ساله خود در مقابل خطر تروریسم داعش در منطقه باید مورد تمجید قرار گیرد! این ایران بوده و هست که به صورت عملی و نه در شعار و با تشکیل ائتلاف‌های نمادین، جلوی پیشروی داعش در خاورمیانه را گرفت! بنابراین کارشناسان معتقدند اکنون نوبت بازیگری موثر ایران است. به همین دلیل اکنون که با لغو سفر روحانی به اروپا جواد ظریف در نشست وین حضور یافته، بهتر است این موضع ایران با قدرت به طرف‌های میز مذاکره یادآوری شود! شاید بهترین پیشنهاد برای جواد ظریف آن است که او واکنش بشار اسد به حوادث جمعه شب پاریس را برای حضار بخواند. بویژه آنجا که گفت: «فرانسه چیزی را تجربه کرد که ما از پنج سال پیش با آن زندگی می‌کنیم و آن زندگی می‌کنیم و آن «تروریسم» است».

گروه بین‌الملل: اگر برای اروپا و آمریکا و حامیان منطقه‌ای تروریسم، شب 13 نوامبر یک هشدار جدی مبنی بر درو کردن توفان پس از باد کاشتن در سوریه و عراق بود اما شاید برای کسانی که در این 5 سال از جنایات داعش و جبهه النصره، احرار الشام، ارتش آزاد و... خون دل خورده و زخم‌های فراموش‌ناشدنی برداشته‌اند، این شب بشارتی بود برای پیروزی بر تروریست‌ها. بشار اسد بیش از هر رهبر دیگر دنیا محق بود که به جمعه سیاه پاریس، واکنشی کنایه‌آمیز نشان دهد. پیامی که دیروز رئیس‌جمهور سوریه به مناسبت حملات تروریستی جمعه شب در فرانسه فرستاد، یک پیام تاریخی بود؛ هم تلخ و هم شیرین. بشار پیام داد: «فرانسه روز جمعه از وحشی‌‌گری تروریست‌هایی رنج برد که سوریه بیش از 5 سال است با آنها درگیر است و از آن رنج می‌برد. فرانسه چیزی را تجربه کرد که ما از 5 سال پیش با آن زندگی می‌کنیم و آن تروریسم است». با این حال او مثل همتایان غربی، عربی و ترکیه‌ای‌اش ناجوانمرد نبود و نمک بر زخم رقیب نپاشید و در اقدامی انسانی «کشته شدن شماری از شهروندان فرانسوی در انفجارهای تروریستی پاریس را به فرانسوا اولاند و مردم فرانسه» تسلیت گفت. پس از بشار اسد، کنایه یک بشار دیگر سوریه  به غرب هم خالی از لطف نبود. بشار جعفری، نماینده دائم سوریه در سازمان ملل در واکنش به این حملات تروریستی در پایتخت فرانسه گفت: «تروریسم گریبانگیر حامیانش شده است. سوریه بر تروریست‌ها پیروز شد و بازنده این معرکه حامیان تروریسم هستند. ما هرگز در مشخص کردن هویت تروریسم در سوریه اشتباه نکردیم. کسی که اشتباه کرد آمریکایی‌ها، فرانسوی‌ها و ترکیه‌ای‌ها بودند و تروریسم گریبانگیر همه آنها شد. تروریسم در سوریه، لبنان و سوئد و امروز در فرانسه یکی است. تنها راه برای مبارزه با تروریسم پیوستن به ائتلاف واقعی و صادق روسیه و سوریه است». به گزارش شبکه سیریانیوز، او همچنین ضعف دستگاه امنیت فرانسوی‌ها را به رخشان کشید و گفت: «پلیس فرانسه نشان داد در چندین مورد خوب عمل نکرده است. ارتش و پلیس فرانسه یک باره 300 گلوله را در بدن یک تروریست مراکشی خالی کردند.» و بعد نوبت به رخ کشیدن مشروعیت دولت دمشق به پاریسی‌ها بود: «محبوبیت بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه در فرانسه بیشتر از همتای فرانسوی‌اش است. یک نظرسنجی با حضور 2300 تن انجام شد که در آن 20درصد مردم فرانسه گفتند فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهوری این کشور را تایید می‌کنند اما در عین حال 72درصد اسد را تایید می‌کنند».

ماجرای لغو سفر روحانی به اروپا در محافل داخلی با سوالات زیادی همراه بود اما در این میان یک کج‌سلیقگی از ناحیه نهاد ریاست‌جمهوری باعث شد روز گذشته یک دلخوری و گلایه قابل تامل نسبت به رفتار رئیس‌جمهور ایجاد شود. صبح دیروز و راس ساعت 8 صبح که آغاز ساعت کاری رسمی در ایران است، پیام تسلیت حسن روحانی به فرانسوا اولاند، همتای فرانسوی او روی سایت ریاست جمهوری قرار گرفت! این پیام تنها چند ساعت پس از وقوع حوادث پاریس رخ داد! و نشان از اهمیت ابراز همدردی با اولاند برای روحانی داشت! اما این اقدام حسن روحانی زمانی قابل تامل شد که او به‌رغم گذشت 2 روز از حادثه تروریستی بیروت واکنشی به این حادثه نشان نداده بود! حادثه تروریستی در ضاحیه بیروت روز پنجشنبه صورت گرفت و طی آن 43 نفر شهید و بیش از 200 نفر زخمی شدند! با این حال با گذشت 2 روز از این حادثه، روحانی برای این اتفاق پیام تسلیت منتشر نکرده بود! این تعجیل در صدور پیام تسلیت برای فرانسوی‌ها و اهمال در صدور پیام تسلیت برای حادثه تروریستی بیروت باعث طرح این دلخوری در فضای مجازی شد! با افزایش یافتن این انتقاد و گلایه، 4 ساعت بعد، سایت ریاست جمهوری متن پیام تسلیت حسن روحانی برای حادثه بیروت را نیز منتشر کرد! با این حال اما انتقادات نسبت به این اقدام آقای روحانی مطرح شد! بویژه آنکه با توجه به شعار او درباره مبارزه با تروریسم، نباید استانداردهای دوگانه‌ای نسبت به تروریسم و قربانیان آن مشاهده شود.