عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده طلای سرخ جهان تنها نامی است که سهم ایران از زعفران بود و امروز این نام هم در معرض تهدید قرار گرفته و افغان‌ها جا پای زعفران ایرانی در تولید گذاشته‌اند. از دیرباز خراسان‌جنوبی را با نام سرزمین طلای سرخ می‌شناسند، سرزمینی که درد محرومیت‌ها و شرایط ۱۸ سال خشکسالی هنوز هم نتوانسته مردمان سختکوش آن را از پای درآورد و حالا عطر و بوی زعفران آن نه‌تنها در کشور، بلکه در دنیا زبانزد خاص و عام است. خراسان‌جنوبی با تولید سالانه ۵۴ تن زعفران خشک رتبه دوم تولید این محصول در کشور را به خود اختصاص داده اما عطر، طعم و کیفیت بالای زعفران تولیدی آن، رتبه نخست کشور را از آن خود کرده است. شرایط اقلیمی گرم و خشک کویر خراسان‌جنوبی سبب شده این منطقه سازگاری خوبی با کشت زعفران داشته باشد و سال به سال شاهد افزایش سطح زیر کشت این محصول در استان باشیم. با این وجود با آغاز فصل برداشت، مصائب و مشکلات زعفران‌کاران نیز دوباره سر باز می‌کند و هر سال به شکلی جدید خود را نشان می‌دهد. سال گذشته سرمای پاییزی چهره سرخ بسیاری از مزارع زعفران را کبود کرد و پیاز بسیاری از مزارع را خشکاند. امسال نیز همزمان با آغاز فصل برداشت، افت قیمت بار دیگر کشاورزان را متضرر کرده است. کارشناسان یکی از دلایل این کاهش قیمت را ناشی از عرضه بیش از تقاضای بازار می‌دانند و معتقدند صادرات و راه‌اندازی صنایع تبدیلی می‌تواند گره‌گشای حل این معضل باشد. متاسفانه صادرات سال‌هاست به صورت فله‌ای انجام می‌شود و سود آن را کشورهای دیگر مثل اسپانیا می‌برند؛ کشورهایی که با برند شناخته شده خود زعفران ایرانی را به نام زعفران اسپانیا به کشورهای دیگر می‌فروشند و بازار سرخ این محصول را به تصاحب خود درآورده‌اند. در کنار همه این مسائل و مشکلات که سال‌هاست گفته می‌شود و گوش شنوایی برای آنها پیدا نشده، چند سالی است خروج پیاز زعفران از استان سبب کاشت این محصول در استان‌‌های دیگر و بویژه کشورهای همسایه شده و حالا شاهدیم زعفران افغانستان پا جای پای زعفران ایران گذاشته و تهدید جدیدی برای بازارهای آن محسوب می‌شود. «حسینی» از زعفران‌کاران قائن در گفت‌وگو با مهر، کشت زعفران در استان‌ها و کشورهای دیگر را تهدیدی برای بازار زعفران خراسان‌جنوبی می‌داند و می‌گوید: این زعفران هیچ‌گاه کیفیت زعفران قائن را ندارد اما هنگام فروش به نام زعفران قائن فروخته می‌شود. وی همچنین از قاچاق پیاز زعفران به کشور افغانستان انتقاد کرد و گفت: در آینده نزدیک افغانستان جای ایران را در تولید این محصول خواهد گرفت و این در حالی است که مسؤولان هیچ برنامه‌ای برای زعفران ندارند. «سالاری» یکی دیگر از زعفران‌کاران قائن نیز نوسانات بازار و کاهش قیمت این محصول در فصل برداشت را مهم‌ترین مشکل زعفران‌کاران دانست و گفت: یکی از دلایل مهم این امر عدم تناسب بین توسعه سطح زیر کشت با بازارهای فروش بوده است. وی با بیان اینکه کشت زعفران در استان‌ها و کشورهای دیگر تولید را افزایش داده اما در مقابل فکری برای بازار آن نشده است، بیان کرد: دولت باید برای بازاریابی این محصول تحت عنوان یک برند و ایجاد صنایع تبدیلی اقدام جدی انجام دهد. مدیر جهاد کشاورزی سرایان مشکل کمبود منابع آبی بویژه در مناطق کوهپایه‌‌‌ای، نوسانات قیمت زعفران و عدم ثبات قیمت آن بویژه در فصل برداشت زعفران، خام‌فروشی و فروش فله‌ای و بدون بسته‌‌‌بندی متناسب با ذائقه مشتریان خارجی و داخلی، قاچاق پیاز زعفران به کشورهای همسایه، بالا رفتن هزینه‌‌های تولید شامل هزینه کارگری و نهاده‌‌های مورد نیاز و مشکل سرمازدگی و یخبندان را از جمله مهم‌ترین مشکلات زعفران‌کاران استان عنوان کرد. موسی سلیمانی با بیان اینکه سرمازدگی شدید آذرماه سال گذشته خسارت زیادی به محصول زعفران شهرستان سرایان وارد کرد، بیان کرد: مزارع زعفران سطح شهرستان به طور متوسط ۵۰  درصد دچار خسارت شدند و سرمازدگی سبب خسارت به بیش از 2 هزار و ۵۰۰ هکتار از مزارع زعفران شهرستان سرایان شد. وی با بیان اینکه در مجموع خسارت سرمازدگی مزارع زعفران سرایان ۴۳۲ میلیارد و ۹۳ میلیون ریال برآورد شده است، اضافه کرد: همچنین سرمازدگی روی پیاز زعفران تاثیر گذاشته و احتمالا بر کاهش عملکرد زعفران در سال جاری هم تاثیر داشته باشد.
فروشنده خوبی برای زعفران نیستیم
رئیس شورای ملی زعفران مهم‌ترین مشکل پیش روی زعفران را بازار و بازاریابی عنوان کرد و گفت: در حال حاضر کشت زعفران در استان و در همه جای کشور توسعه یافته است اما به تناسب آن توسعه بازارهای زعفران و ایجاد فرهنگ مصرف آن را نداشته‌ایم. محسن احتشام بیان کرد: همین نابسامانی بازار سبب شده امسال قیمتی روی زعفران گذاشته شود که نسبت به هزینه و تلاش تولید‌کننده منصفانه نیست. وی با انتقاد از عدم برندسازی زعفران کشور اظهار داشت: اینکه امروز گفته می‌شود ما برند زعفران نداریم را قبول نداریم، چرا که در حال حاضر شرکت‌‌های معتبر زیادی در این زمینه فعالیت می‌کنند که تحت عنوان یک برند صادرات انجام می‌دهند. رئیس شورای ملی زعفران تأکید کرد:  باید شرکت‌های فعال در این بخش حمایت شوند تا بتوانند در سطح بازارهای جهانی رقابت کنند و با تسهیلاتی با نرخ سود ۱۸درصد این شرکت‌ها نمی‌توانند کاری انجام دهند. احتشام با اشاره به اینکه ۹۵ درصد زعفران دنیا در ایران تولید می‌شود، عنوان کرد: با این وجود سهم عمده‌ای از بازار ارزش افزوده از آن ایران نیست و نصیب کشورهایی مثل اسپانیا می‌شود که برای خود برند ساخته‌اند. وی اضافه کرد: ایران بزرگ‌ترین تولید‌کننده زعفران در دنیاست اما فروشنده خوبی نیستیم و بیش از تقاضای بازارهای جهانی تولید داریم و همین امر نیز در کاهش قیمت زعفران دخیل بوده است. رئیس شورای ملی زعفران همچنین به طرح جامع ملی زعفران اشاره کرد و گفت: این طرح سال‌هاست که تصویب شده اما هنوز اعتباری برای اجرای آن اختصاص داده نشده است. احتشام ادامه داد: در این طرح زنجیره ارزش افزوده زعفران دیده شده که می‌توان با اجرای آن درآمد بیشتری برای تولید‌کننده ایجاد کرد.
 

مبارزه با قاچاق پیاز زعفران
رئیس سازمان جهاد کشاورزی خراسان‌جنوبی در ارتباط با قاچاق پیاز زعفران گفت: نمی‌توانیم جلوی کشت این محصول در استان‌‌های دیگر را بگیریم اما فروش پیاز باید با مجوز جهاد کشاورزی باشد. وی ادامه داد: از طرف دیگر مبارزه با قاچاق پیاز زعفران به کشورهای دیگر نیز در دستور کار قرار گرفته است. مشکلات و مصائب زعفران‌کاران استان سال‌هاست تکرار می‌شود اما هنوز هم اقدامی جدی از سوی دولت برای حل این مشکلات صورت نگرفته است.

قائم مقام بانک مرکزی از نزدیک در جریان فعالیت‌ها و پیشرفت‌های محقق‌شده در بخش‌های مختلف تجاری، صنعتی، کشاورزی، اقتصادی و گردشگری منطقه ارس قرار گرفت.  اکبر کمیجانی در این بازدید گفت: موفقیت‌های منطقه آزاد ارس خوشحال‌کننده است و این موفقیت‌ها در تمام حوزه‌ها از جمله اشتغال، تولید و صادرات قابل مشاهده است. وی ضمن اشاره به سیاست‌های حمایتی دولت از مناطق آزاد و سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته در این مناطق، تصریح کرد: حمایت از تولید و اشتغال یکی از سیاست‌های اصلی دولت یازدهم است و این حمایت‌ها به صورت جدی و مستمر انجام شده است. کمیجانی افزود: این آمادگی را داریم با همکاری بانک کشاورزی، نیازهای اعتباری بخش‌های مختلف از جمله بخش کشاورزی را در منطقه آزاد ارس، تامین کنیم.  کمیجانی تاکید کرد: کشت مکانیزه و علمی در ارس نویدبخش رشد و توسعه است و باید از پیشرفتی که در منطقه آزاد ارس حاصل شده است، حمایت کرد.  رئیس هیات‌مدیره و مدیرعامل سازمان منطقه آزاد ارس نیز در جریان این بازدید، گفت: ارس در بخش کشاورزی و کشت گلخانه‌ای در چند سال اخیر توسعه زیادی پیدا کرده است و سرمایه‌گذاری‌های خوبی در این حوزه صورت گرفته است.  محسن خادم عرب‌باغی افزود: در زمینه توسعه باغات زیرکشت منطقه آزاد ارس در سال‌های اخیر بالغ بر 1000 هکتار باغ زردآلو و نزدیک به 4000 هکتار سایر میوه‌ها زیرکشت رفته است.  وی افزود: آب و هوای مناسب، باعث شده است محصولات باغی ارس به صورت نوبرانه به بازارهای داخلی و خارجی عرضه شود و به قیمت مناسبی به فروش برسد.  عرب‌باغی صادرات را یکی از اهداف بخش کشاورزی منطقه آزاد ارس عنوان کرد و گفت: در ماه‌های گذشته یک واحد سردخانه برای صادرات میوه‌های کشت شده به کشورهای CIS افتتاح شده است و این موضوع میزان صادرات محصولات باغی را افزایش می‌دهد.  وی افزود: در ادامه نیز در تلاشیم صنایع جانبی و تبدیلی در کنار باغات زیرکشت رفته، ایجاد شود، این صنایع می‌توانند ارزش افزوده تولید باغی ارس را افزایش دهند. وی عنوان کرد: تبدیل واردات به تولید محصولات یکی از دستاوردهای منطقه آزاد ارس است.
 

فرماندار سرخس:
مردم منطقه مدیون وزارت نفت هستند!
فرماندار شهرستان مرزی سرخس گفت: حمایت‌های مدیران شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد در حوزه مسؤولیت‌های اجتماعی، سبب رونق کسب و کار در منطقه گنبدلی و افزایش انگیزه در بین کارجویان شهرستان سرخس برای ایجاد کارآفرینی شده است. حسین سنجرانی در دیدار با مدیرعامل این شرکت افزود: فعالیت‌های وزارت نفت در حوزه مسؤولیت‌های اجتماعی برجسته و چشمگیر است به‌طوری که این وزارتخانه در مناطق نفتخیز و گازی بخوبی نقش خود را ایفا کرده و مردم منطقه مدیون تلاش‌های وزارت نفت هستند، زیرا با حمایت‌های بی‌دریغ دلسوزان نظام، شاهد کاهش آسیب‌های اجتماعی و مرتفع شدن موضوع بیکاری در شهرستان هستیم و خواهیم بود.  وی با بیان اینکه شهرستان سرخس با 1/19 بیشترین سهم بیکاری در بین شهرستان‌های استان خراسان رضوی را داراست، گفت: پالایشگاه گاز شهید هاشمی‌نژاد یک رکن مهم صنعتی در این نقطه مرزی است.


افتتاح نخستین نیروگاه خورشیدی هیبریدی در استان
مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق مازندران در افتتاحیه پروژه نیروگاه هیبریدی
خورشیدی- بادی ملرد سوادکوه با بیان اینکه  امروز حدود 80 درصد انرژی جهان از منابع فسیلی تامین می‌شود، گفت: تولید انرژی از منابع فسیلی با توجه به آلایندگی زیست‌محیطی، موجب گرم شدن زمین و تغییرات اقلیمی می‌شود. لذا تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر به صورت فزاینده افزایش یافته است.  قاسم شهابی افزود: مزیت اصلی نیروگاه‌های تجدیدپذیر، تولید در محل مصرف، کاهش تلفات شبکه، کاهش آلایندگی محیط‌زیست، افزایش قابلیت اطمینان شبکه برق و تقویت پدافند غیرعامل است. وی گفت: کشور ما اکنون به تولید برق از منابع تجدیدپذیر توجه کرده است. او گفت: پروژه نیروگاه خورشیدی- بادی ملرد در راستای برق‌رسانی به نقاط فاقد شبکه اجرا شده است و این نیروگاه به صورت هیبرید (ترکیبی بادی- خورشیدی) و با هزینه بالغ بر 500 میلیون ریال اجرا شده است.

امیر استکی: آنچه در پروژه منتهی به انعقاد برجام گذشت چگونه بود؟ به شکل ساده آنچه از روند به سرانجام رسیدن برجام دستگیر ما می‌شود این است که همه نگرانی‌های غیرمشروع غرب نسبت به برنامه هسته‌ای ایران پوشش داده و مرتفع شد. عواید ما از این استهلاک بزرگ البته محل مناقشه بسیار است. بر همین مبنا باید گفت این امروز یک ویژگی دستگاه دیپلماسی ایران به حساب می‌آید که با کمترین فشارها آماده بیشترین واکنش‌هاست و بر اساس یک رویکرد افراطی واقع‌گرایانه در روابط بین‌الملل و شاید مسامحتا کلبی‌مسلکانه، خشن‌ترین تصورات ممکن از عدم مصالحه به عنوان توجیه کمترین عواید مطرح می‌شود و حتی مبنای ایجاد یک تصویر قهرمانانه از این قمار کلان نیز قرار می‌گیرد. بله! در ذهن بزرگان دولت تدبیر و امید همین که برجام سایه جنگ را از سر کشور زدود، بالاترین دستاوردش بود و عدم توفیق‌های دیگر در عرصه اقتصاد و مسائل مالی و بانکی در برابر این موفقیت کلان اهمیت خاصی نخواهد داشت. بر همین مبنا ورود این دستگاه مستهلک‌کننده به هر موضوعی فی‌الواقع برای آنانی که دغدغه قدرت و عزت ایران را دارند یک بیم بسیار بزرگ خواهد بود.
ریشه‌های الیگارشیک و نومحافظه‌کارانه این جریان سیاسی که بأی نحوکان، به دنبال استمرار استیلای خود بر سریر قدرت در ایران است، این رویکرد مرگ و زندگی را به وجود آورده است. اداره کشور به سیاق گذشته و ناکارآمد مدیران پیر و پاتال محفلی، به ثبات بسیار زیاد و امکان کنترل جامعه با دسترسی فراوان به منابع نفتی نیاز خواهد داشت، لذا همه چیز باید قربانی حفظ این شجره نامبارک چنبره زده بر گرده ملت شود. همه عوامل اقتدار و قدرت ایرانیان برای بحرانی نشدن این ثبات پرهزینه یک به یک به مسلخ فرستاده می‌شود، چرا؟ برای اینکه امثال مدیران کرم‌خورده و فسیل‌شده و ناکارآمد و پرادعا که هر کدام یک لشکر اعوان و انصار ثناگو در اطراف دارند، مستدام بمانند. تا ترکان‌ها، زنگنه‌ها، نعمت‌زاده‌ها، جهانگیری‌ها و... کماکان بتوانند به روشی پرهزینه و ناکارا بر این ملت حکم برانند. ملتی که آمارهای بیکاری‌اش شباهتی به یک ملت دارا ندارد و به مدد بی‌عملی دولتمردان پرادعا و بی‌تدبیرش در میان یک دو جین چالش و بحران داخلی غوطه‌ می‌خورد. حالا اما این دغدغه اساسی دستگاه دیپلماسی مستهلک‌کننده دولت پیرمردهاست که انتظارات غرب و شرق از توان دفاعی ایران را برآورده کند. نگران‌های اصلی در برابر برنامه موشکی ایران؛ اسرائیل و عربستان سعودی هستند؛ 2 بازیگری که برنامه موشکی ایران به‌وضوح به دنبال موازنه قدرت نظامی با آنها و مصون ماندن از شر بالقوه آنهاست. کما اینکه اسرائیل بارها از آرزویش برای حمله نظامی به ایران سخن گفته است و عربستان سعودی نیز جدیدا این خواست باطنی را بی‌پروا بر زبان می‌راند و از میدان جنگ قرار دادن ایران سخن می‌گوید. در این شرایط دستگاه دیپلماسی ما شاید با توجیه زدودن سایه جنگ از سر کشور(!) گپ و گفت در باب برنامه موشکی کشور را با کشورهای اروپایی آغاز کرده است. عباس عراقچی عضو ارشد دستگاه دیپلماسی دولت تدبیر و امید که از ذی‌اثران اصلی در انعقاد برجام و همچنین بزک کردن آن است تا آنجا که به او لقب «ماله‌کش برجام» داده‌اند؛ روز چهارشنبه سوم آبان‌ماه گفته است درباره برنامه موشکی کشور مذاکره نمی‌کنیم اما در این‌باره در حال «گپ و گفت» هستیم. مثلا همین دیروز با سفیر آلمان در همین رابطه گپ زدیم! جالب اینجاست که ایشان برای حساسیت‌زدایی از تحرکات‌شان در این زمینه از واژه گپ‌زدن استفاده می‌کنند و به این وسیله به دنبال بی‌اهمیت جلوه دادن پروژه در دست اقدام خود هستند، غافل از اینکه این از مشهورات و بدیهیات عرصه دیپلماسی است که هر حرکتی حتی نوع و سیاق لباس پوشیدن دیپلمات‌ها نیز خود حامل پیام و دارای اهمیت است چه رسد به گپ‌زدن! خاصه آنکه ما پیش‌تر در برجام گپ‌زدن‌ها و قدم‌زدن‌هایی را دیده بودیم که نتیجه‌اش از دست رفتن همه تلاش دانشمندان ایرانی و حسرت پول نیامده برای ایجاد چرخش اقتصادی بوده و حالا که تخم دو زرده برجام پوچ از آب درآمده است و از این نمد کلاهی برای ملت درست نشده است، این‌بار نوبت به برنامه موشکی و یکی از مهم‌ترین عوامل اقتدار و قدرت کشور است که در پروژه برجام شماره 3 به حراج گذاشته شود و از دل آن آرزوی بازگشت به شرایط حکمرانی ساده برای نخبگان تشنه ماندگاری در قدرت، برآورده شود. مساله‌ای که فارغ از همه تاکیدات رهبر معظم انقلاب بر اقتصاد مقاومتی و جهادی که همه و همه به دنبال کاستن از فشلی سیستم‌های اداره کشور و کم‌هزینه و چابک کردن حکومتداری مطرح شده‌اند، به جریان افتاده است.
 

حسین قدیانی: جمهوری اسلامی اگرچه خود را برآمده از نهضت حسینی می‌داند و اگرچه همیشه و همواره و با افتخار، پروبال به همه شؤون قیام سرور و سالار شهیدان داده و اگرچه از حماسه و هنر و تبیین و تبلیغ گرفته تا اقامه روضه و عزا، علی‌الدوام پا به رکاب عاشورا بوده اما هرجا و هر وقت که متوجه بدعت و خرافه شده، علیه رفتار و گفتار دور از منش سیدالشهدا و دون‌شأن شهدای کربلا، رک و صریح و البته صحیح، اعلام موضع کرده است. فی‌المثل گمان نکنم احدی اندازه رهبر فرزانه انقلاب، مداقه بر این امر مهم داشته که مبادا حقیقت راه حسین بن علی علیه‌السلام، متأثر از فلان عمل نادرست یا بهمان حرف ناپسند، آلوده به بیراهه بدعت و بن‌بست خرافه شود. برای جمهوری اسلامی، صدالبته فرقی نمی‌کند انحراف، رنگ و لعاب مذهبی داشته باشد یا ملی. همان نظامی که «نوروز» را گرامی می‌دارد و امنیت مردم در تفریح و تفرج آخرین روز تعطیلات سال نو را تأمین می‌کند و در تقویم رسمی خود، از آن با عنوان «روز طبیعت» یاد می‌کند و بر حفظ ابنیه تاریخی ایران عزیز، اهتمام می‌ورزد و مفاخر ملی را حقیقتا قدر می‌نهد و فردوسی و حافظ و سعدی و مولوی را گرامی می‌دارد، نه عجب وقتی که می‌بیند به بهانه «ملی‌گرایی» ترویج خرافه و بدعت و انحراف و امور من‌درآوردی می‌شود، جلوگیری می‌کند از رفتار و گفتار آبروبر و از قضا، متضاد با راه و رسم پیشینیان موحد این سرزمین. تقریبا فکر می‌کنم همه رؤسای جمهور ما به تخت جمشید رفته باشند و حرمت تاریخ دیرین این دیار را حفظ کرده باشند اما آیا برای نظامی که خرافه را حتی در بزرگداشت نهضت حسینی برنمی‌تابد، قابل تحمل است آنچه در چند سال اخیر در محوطه پاسارگاد رخ داد؟! که جماعتی کورش را انسان‌دوست بخوانند و در عین حال، گرد مزارش شعار «نه غزه، نه لبنان» سر دهند! که جماعتی کورش را موحد بخوانند و در عین حال، سجده مقابل مقبره سرسلسله پادشاهان هخامنشی کنند! که طواف کنند گرد مزارش! که با وجود آن همه کتیبه از چهره مردان ایرانی آن زمان، شعار مسخره و زشت کذا را سردهند! که با وجود آن همه کتیبه از چهره زنان ایرانی آن زمان و با وجود «منیژه منم دخت افراسیاب، برهنه ندیده رخم آفتاب» دست به اعمالی بزنند که دانی و دانم! که با وجود ادعاهایی مبنی بر اهتمام کورش بر حفظ خاک وطن و حکومت‌داری مردم‌مدار او، به نام او، کام میرپنج اول و دوم را شیرین کنند که اصلا و اساسا هر دو با کودتای اجنبی سر کار آمدند! و در همان دوره سراسر نکبت‌شان، بدون هیچ جنگی «بحرین» از خاک ما جدا شد! و این انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها بودند که هم به استناد اسناد و هم به اعتراف خود سران آن رژیم منحوس، به نفر اول مملکت ما خط می‌دادند! طرفه حکایت اینجاست که سالیان اخیر، سعی نظام بر برخورد روادارانه با موضوع بود اما جماعت، هر سال، بدتر و خرافه‌آمیزتر از سال پیشش، موجبات برهم خوردن خواب آسوده کورش را باعث شدند! آری! همان پادشاهی که بعضی موجهین، او را حکیم و بزرگ و موحد و یکتاپرست و وطن‌دوست و مهربان با مردمان دین الهی زمان خودش می‌خوانند، باید شاهد می‌بود که در جوار مزارش، آن اعمال انجام شود! و آن شعارها داده شود! و مع‌الاسف، آنقدر زشت و بد و ناپسند که همان دشمن که حتی در قالب فیلم و سینما، همین سلسله‌های پادشاهی را در بی‌رحمانه‌ترین حالت ممکن، تصویر کرده بود، مبلغ این حرکت جماعت «کورش‌اولی»‌ شود! و فراخوان پشت فراخوان! لذا آشکار بود که امسال دیگر باید جلوی این شوی مضحک گرفته می‌شد! و الحمدلله که گرفته شد! بعضی‌ها لطف کنند و نشانی غلط ندهند! جمهوری اسلامی همان نظامی است که فراوان شهید داد اما هرگز اجازه نداد ذره‌ای از خاک مقدسش؛ من‌جمله همین خاک پاسارگاد به دست دشمن بیفتد!
آن دسته از آثار و اشیای تاریخی و ارزشمند ایران عزیز ما هم که در کمال تعجب، در موزه دولت‌های غربی نگهداری می‌شود، از صدقه‌سر بی‌غیرتی نظام‌های قبل از جمهوری اسلامی است! می‌دانید چرا شاهک زپرتی به معنای واقعی کلمه؛ بی‌کلاس، نگین خلیج همیشه فارس را دودستی تقدیم اجنبی کرد؟! برای آنکه «ایمان» نداشت! که «حب وطن» از نشانه‌های اصلی ایمان است! این چند سال اخیر، دیدیم تکفیری‌ها چه کردند با ابنیه تاریخی سوریه و عراق! پس «ملی‌گرایی» به حرکت ژانگولر در محوطه پاسارگاد نیست! به این است که چون همدانی و بلباسی و حججی، جان را کف دست بگیری، تا دشمن عاری از تمدن، در همان سنگر ابتدایی متوقف بماند! تا امن و امان این خاک و این مردم و این تاریخ، حفظ شود! تا یکی هم، مقبره موسوم به قبر کورش سالم بماند! و آنوقت تو ببین اوج فهم و شعور و معرفت جماعت را که در محوطه پاسارگاد، با سخیف‌ترین شعار ممکن، کنایه به همین مردان در ظاهر و باطن، دارای محاسن می‌زنند! پس خرافه فقط قمه‌زنی نیست! و تنها مختص به مذهب نمی‌شود! این هم عاقبت، برای خود خرافه است که کنار قبر کورش، مدح میرپنج اول و دومی گفته شود که رسما و علنا با دین و دینداری مخالفت می‌کردند و اگرچه گاه با قدوم آلوده خود، موجبات آلودگی محوطه پاسارگاد را باعث می‌شدند اما الگوی واقعی‌شان، نه «کورش بزرگ» بلکه «آتاتورک حقیر» بود! بنابراین جماعت اگر خیلی اصرار دارند که همان رویه سالیان قبل را تکرار کنند و باز هم در زمین اجنبی بازی کنند، لطف کنند تشریف ببرند کنار قبر همان میرپنج دوم! که حقا و انصافا شاه همتراز با افکار برهنه‌شان، همان ملعون گوربه‌گوری است، نه کورش یکتاپرست! الحمدلله روزهای گذشته، رونمایی شد از اوج سواد جماعت! والله بدترین اهانت به کورش این است که جمله شکسپیر غربی را ببندی به ناف صاحب مقبره پاسارگاد که دودمان سلسله‌اش را مردی از همان دیار غرب به باد داد! و بامزه اینکه جماعت، مدعی ملی‌گرایی هم هستند! باورم هست بخش مهمی از این جماعت، از همان قبیله هستند که سالیان فتنه، دعوت می‌کردند مردم را به استفاده مضاعف از لوازم برقی در اوج ساعات مصرف! و از همان قبیله هستند که اگر من و توی هموطن، ناظر بر حمایت از کارگر ایرانی، برویم کالای تولید داخل بخریم، مورد تمسخرشان واقع خواهیم شد! و به‌زعم‌شان بی‌کلاس خواهیم شد! مسخره و بی‌کلاس اما خود این جماعت به معنای واقعی کلمه حقیر هستند که رگ آریایی‌شان فقط هنگام هجمه به اسلام، می‌گیرد! همان اسلامی که حب وطن را نشانه ایمان می‌گیرد! و از همه جالب‌تر اینکه هنگام حرف ‌گذاشتن در دهان کورش، از جملات گهربار اولین امام همین دین مبین اسلام، مایه می‌گذارند! بله! همین قدر بی‌سواد و بی‌مقدار و نازل و ناقابل هستند این جماعت! قدرمسلم، ما هم به ایرانی بودن خود افتخار می‌کنیم و هم به مسلمان بودن خود! و هرگز غلط زیادی 4 تا کورش‌اولی را پای پادشاهی نمی‌نویسیم که قبل از هر چیز، شهره به پرستش خدای یگانه است! ما معتقدیم «خدمات متقابل اسلام و ایران» را و وحدت را و ملیت را و غیرت ملی را و عناصر مقوم اقتدار و هویت ملی را باید تقویت کرد، نه اینکه بر مزار پادشاه خوشنام ایرانی، تفرقه و خرافه و بدعت را رواج داد! به این دیار، هم یونانیان حمله کردند و هم مغولان اما چرا دین مردم ایران عزیز، نه دین اسکندر است و نه دین چنگیز؟! پس «اسلام» برای مردم این سرزمین، علاوه بر جذبه، جاذبه هم داشت! بگذریم که الباقی پادشاهان ایرانی، از جنس کورش نبودند! اگر در این دیار، هنوز نام بلند «محمد» و «علی» و «فاطمه» و «حسنین» بلند است و اگر هیچ کجای این خاک پاک، اندازه حرم بهشتی حضرت ثامن‌الائمه، زائر ندارد؛ یعنی اسلام و مفاهیم عالیه‌اش توانست قلب مردم ایران را فتح کند! احتمالا از اسکندر مقدونی و چنگیز مغول هم جملاتی به یادگار مانده اما همین که جماعت ضداسلام، هنگام جمله تراشیدن برای کورش، متوسل به جملات گهربار امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌شوند، یعنی اذعان ناخواسته جماعت به اینکه گهر را باید در کلام صاحب‌کلام حضرت ابوتراب جست‌وجو کرد! لیکن درود بر فردوسی ایرانی که شاهنامه را با اختیار خود، با مدح اولیای دین شروع کرد! و درود بر حافظ ایرانی که با چهارده روایت، حافظ قرآن بود! و درود بر سعدی ایرانی که حتی در هر نفس، خدای احد و واحد را صاحب منت می‌دانست! و درود بر مولوی ایرانی که دل را به «بلاجویان دشت کربلایی» سپرده بود! ایرانی یعنی «شهید مطهری» که «خدمات متقابل اسلام و ایران» را نوشت! و یعنی «پروفسور سمیعی» که با آن همه تبحر و تخصص، وقتی نام امام رضا علیه‌السلام را می‌شنود، خضوع می‌کند! و یعنی «محمد بلباسی» که آخرین فرزندش، چندی بعد از شهادتش به دنیا آمد اما با تقدیم جان خود، اجازه نداد قدم ناپاک دشمن، حتی به نزدیکی مرز مقدس وطن برسد! و یعنی «سردار همدانی» که از جوانی تا آخر عمر، لحظه‌ای جامه جهاد را از تن جدا نکرد! و یعنی «محسن حججی» که با غرور نافذ نگاهش ثابت کرد ملتی که شهادت دارد، هرگز اسارت ندارد! و یعنی «قاسم سلیمانی» که بدل به مایه ترس دائم دشمن شده! و صدالبته یعنی «سیدعلی خامنه‌ای» که بعید می‌دانم هیچ رهبری اندازه ایشان، از مردمش مصرف کالای تولید داخل را تقاضا کرده باشد! آری! ایرانی یعنی «روح‌الله خمینی» که بساط میرپنج‌های با کودتا سر کار آمده تا خرخره وابسته به اجنبی را بهم زد! و الا با بت‌ساختن از مقبره پادشاهی که خودش موحد بود، کسی ایرانی نمی‌شود! این همه را نوشتم تا دوباره تشکر کنم از نظام، برای ایستادن مقابل همه مظاهر خرافه‌گرایی! باورم هست امسال جناب کورش، خواب آسوده‌ای داشت...

محمدابراهیم کریمی: ایالت خودمختار کاتالونیا در شمال شرقی اسپانیا، به یکی از خبرساز‌ترین کانون‌های خبری در اروپا تبدیل شده است. تقابل دولت مرکزی اسپانیا و مقامات محلی کاتالونیا طی روزهای اخیر وارد فاز تازه‌ای شده است. پس از اعلام استقلال کاتالونیا توسط پارلمان محلی، شاهد ابطال خودمختاری این ایالت توسط سنای اسپانیا بودیم. هم‌اکنون «سانتا ماریا» معاون نخست‌وزیر اسپانیا، مسؤولیت اداره کاتالونیا را تا زمان برگزاری انتخابات زودهنگام بر عهده گرفته است. از سوی دیگر، رهبران استقلال‌طلب کاتالونیا خواستار نافرمانی مدنی و دموکراتیک ساکنان این ایالت در قبال تصمیم‌ اخیر دولت مرکزی شده‌اند. درباره آنچه در کاتالونیا می‌گذرد، نکاتی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد.
نخست اینکه موضوع استقلال کاتالونیا از سال 2006 میلادی و زمانی که خودمختاری این ایالت مطابق یک همه‌پرسی عمومی به تصویب رسید، به صورتی کمرنگ مطرح بود. با این حال طی 10 سال اخیر، امیال استقلال‌طلبانه در کاتالونیا پررنگ‌تر شد. مدافعان استقلال کاتالونیا معتقدند با توجه به اینکه 20 درصد تولید ناخالص ملی اسپانیا متعلق به این ایالت است و 27 درصد صادرات اسپانیا نیز از کاتالونیا صورت می‌گیرد، دلیلی مبنی بر پیروی کاتالان‌ها از سیاست‌های مالیاتی وضع شده توسط دولت مرکزی وجود ندارد. همچنین آنها معتقدند جمعیت 7 و نیم میلیون نفری کاتالونیا، معادل جمعیت برخی کشورهای اروپایی مستقل است. همچنین مدافعان استقلال کاتالونیا درآمد سرشار کاتالونیا از صنعت توریسم را تضمینی برای حیات مستقل آن قلمداد می‌کنند. در مقابل، مخالفان استقلال کاتالونیا معتقدند در صورت تحقق استقلال این ایالت و تبدیل شدن آن به کشوری مستقل، شرایطی سخت و غیرقابل تحمل برای ساکنان این منطقه پدید خواهد آمد. بر این اساس، در صورت تحقق استقلال کاتالونیا، صادرات و واردات کاتالونیا از اسپانیا قطع خواهد شد و کشورهای عضو اتحادیه اروپایی نیز حاضر به پذیرش این کشور جدید در مجموعه خود نخواهند بود. در چنین شرایطی کاتالونیا به کشوری ضعیف و منزوی در اروپا و جهان تبدیل خواهد شد. منازعات طرفداران و مخالفان استقلال کاتالونیا مدت‌هاست ادامه دارد. با این حال، برگزاری همه‌پرسی ماه اکتبر و اعلام استقلال کاتالونیا، این روند را تشدید کرده است.
نکته دوم اینکه در همه‌پرسی ماه اکتبر که در کاتالونیا صورت گرفت، 57 درصد واجدان شرایط رای‌دهی شرکت نکردند. به عبارت بهتر، مخالفان استقلال کاتالونیا با عدم حضور در همه‌پرسی، مخالفت خود را با این موضوع به نمایش گذاشتند. فراتر از آن، همه‌پرسی کاتالونیا بدون کسب مجوز لازم از سوی دولت مرکزی و دادگاه قانون اساسی اسپانیا انجام شد. از این رو نتایج آن فاقد اعتبار است. عدم مشارکت اکثر ساکنان کاتالونیا در همه‌پرسی اخیر، نشان داد به رغم اعتراضاتی که از سوی برخی کاتالان‌ها نسبت به نوع رفتار دولت مرکزی [خصوصا در زمینه دریافت  مالیات‌های سنگین از ساکنان  ایالت کاتالونیا] وجود دارد، آنها حاضر به جدایی از اسپانیا و تبدیل شدن به کشوری مستقل نیستند. قبل از برگزاری همه‌پرسی ماه اکتبر امسال نیز نظرسنجی‌ها نشان می‌داد به‌رغم تبلیغات وسیع صورت گرفته از سوی حامیان استقلال کاتالونیا، همچنان تعداد مخالفان استقلال نسبت به تعداد موافقان بیشتر است. بنابراین طرفداران استقلال کاتالونیا حتی در اقناع اکثریت ساکنان این منطقه جهت استقلال از اسپانیا ناکام مانده‌اند. بسیاری از تحلیلگران مسائل اروپا معتقدند بهترین راه موجود برای کنترل بحران کاتالونیا، مذاکرات منطقی مقامات دولت مرکزی و کاتالان‌ها بر سر موضوعات اختلافی مانند مساله
مالیات‌هاست. موضوعی که مورد استقبال بسیاری از ساکنان کاتالونیا قرار خواهد گرفت.
سومین و مهم‌ترین نکته در این باره، به حمایت مخفی و غیر آشکار ایالات متحده آمریکا از استقلال کاتالونیا بازمی‌گردد. اگرچه وزارت خارجه آمریکا در موضع رسمی خود اعلام کرد مخالف جدایی کاتالونیاست اما این موضع رسمی، با راهبرد کلان دولت ترامپ نسبت به اتحادیه اروپایی همخوانی ندارد. واقعیت امر این است که رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا خود از هر گونه واقعه و رفتاری که در مسیر تضعیف و تجزیه اروپای واحد باشد استقبال می‌کند. در جریان رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 ایالات متحده آمریکا، شاهد حمایت همه‌جانبه احزاب ملی‌گرا و افراطی اروپا از دونالد ترامپ بودیم. پس از اینکه ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری سال گذشته پیروز شد، در یک موضع‌گیری صریح از «برگزیت» و خروج انگلیس از اروپا حمایت کرد. حتی رئیس‌جمهور آمریکا یک گام در این باره فراتر گذاشت  و خواستار بهره‌گیری دیگر کشورهای اروپایی از این تجربه(!) شد.
او تاکید کرد دیگر کشورهای اروپایی نیز دیر یا زود به این روند [جدایی از اروپای واحد] می‌پیوندند. اظهارات ترامپ منجر به خشم و نارضایتی مقامات اروپایی از کاخ سفید شد. اگرچه «رکس تیلرسون» وزیر خارجه دولت ترامپ سعی کرد به مقامات اروپایی درباره حمایت کاخ سفید از موجودیت اروپای واحد تضمین دهد اما این تضمین‌ها از سوی هیچ‌یک از دولت‌های اروپایی جدی گرفته نشده است.
مواضع سلبی ترامپ در قبال اروپای واحد و استقبال خاص وی از پدیده‌هایی مانند بریگزیت، نشان می‌دهد رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا بر خلاف موضع اعلامی وزارت امور خارجه این کشور، از استقلال کاتالونیا حمایت می‌کند. ترامپ بخوبی می‌داند استقلال کاتالونیا از یک سو منجر به وقوع بحرانی مزمن در اروپای واحد و از سوی دیگر، منجر به الگوگیری دیگر ایالات و گروه‌های استقلال‌طلب اروپا از این موضوع خواهد شد. این مساله برای تضعیف اتحادیه اروپایی و اضمحلال آن در آینده، کافی خواهد بود! از این رو، میان رویکرد عملی و مواضع اعلامی ایالات متحده آمریکا در قبال استقلال کاتالونیا فاصله‌ای معنادار وجود دارد.
در نهایت اینکه در صورت عدم ورود موثر دولت اسپانیا و اتحادیه اروپایی به موضوع کاتالونیا، این موضوع به بحرانی مزمن و دامنه‌دار در اسپانیا و متعاقبا اروپای واحد تبدیل خواهد شد؛ بحرانی که می‌تواند معادلات اقتصادی، امنیتی و اجتماعی در اتحادیه اروپایی را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد. در این معادله پیچیده، بازی موذیانه ایالات متحده آمریکا و اصلی‌ترین متحد اروپایی آن یعنی انگلیس، نباید نادیده انگاشته شود.

زینب  محبوبی: «ما موشک ساختیم، ساخته بودیم، خواهیم ساخت و هر زمان لازم باشد برای دفاع از خود از آنها استفاده می‌کنیم...».
تصور می‌کنید این سخنان فرمایشات فرمانده سپاه پاسداران است یا نماینده ولی‌فقیه در شورای امنیت ملی یا علی‌اصغر زارعی نماینده سابق مجلس؟!
پاسخ این است: هیچ کدام.
اینها سخنان رئیس جمهور «حقوقدان»‏مان، جناب آقای دکتر حسن روحانی است که بیشتر دارد شبیه «سرهنگ»ها حرف می‌زند تا حقوقدان‌ها! البته با تعاریف خودشان از حقوقدانی! هر چند قبلاً هم قرار بود برای دفاع از خودمان-و دقیق‌تر بالا بردن قدرت بازدارندگی- از این موشک‌ها استفاده کنیم اما گویی کشف جدیدی است برای دولتی که توان هسته‏ای‏مان را معامله کرد در ازای «هیچ»!
طرف مذاکره جوری زده زیر میز که دولتی که چندسال همه امور مملکت را معطل مذاکرات کرده، هم عصبانی می‌شود! گویی بدجور به‌شان برخورده که هرچه گفتند چشم و هرچه عقب‌نشینی کردند فایده‌ای نداشت که نداشت! و نه‌تنها سایه تحریم‌ها از سر مملکت کم نشد، «مادر تحریم‌ها» هم بر سرمان سایه گسترانید! البته جا دارد از رئیس‌جمهور حقوقدان‏مان تشکری کنیم بابت اینکه نتیجه چند سال مذاکره‌شان این شد که «درس عبرتی باشیم برای کره‌شمالی!»
کره‌شمالی! ما را ببین! حواست باشد مثل ما نشوی! حواست باشد با کدخدا سر میز مذاکره ننشینی و هر چه گفت بگویی چشم! به هوای اینکه هوایت را داشته باشد، چون نه تنها هوایت را ندارد، بلکه جوری تحریمت می‌کند که کسانی که زمانی معتقد بودند عصر موشک گذشته، در تریبون مجلس می‌گویند «موشک داریم، خوبش را هم داریم، هر وقت هم لازم شد پرتابش می‌کنیم». کره‌شمالی! البته نه اینکه خیال کنی ما ناچار بودیم این تجربه را از سر بگذرانیم تا بفهمیم طرف مذاکره‌مان بدعهد است، نه جانم! عده‌ای از همان ابتدا به ما گوشزد کردند که به آمریکا نمی‌باید اعتماد کرد اما رئیس جمهور حقوقدان‌مان مکدر شدند و به آنها انواع برچسب را زدند و حرف و سخن‌شان را در تریبون‌های مختلف به سخره گرفتند.
و اگر کسی امروز به طعنه به شما گفت مگر دیوانه‌اید که با آمریکا سر میز مذاکره بنشینید، منظور بدی نداشت! چون متأسفانه رویم به دیوار، خودمان همین کار را کردیم. با وجود دشمنی‌های عیان و نهان و به‌رغم توصیه‌های پیر فرزانه در جهت یادآوری بدعهدی‌ها و کینه‌توزی‌های آمریکا، باز هم کرنش کردیم و داوطلبانه خودمان را محدود کردیم و قسم بالله و تالله در مجلس یاد کردیم!
ولی حالا اقتصادی داریم 5 سال چشم‌انتظار نتیجه مذاکرات، رآکتوری داریم سیمان گرفته، سانتریفیوژهایی خاموش، بازاری سر تا ته تحریم و رئیس‌جمهوری که ناگهان روز و شب سپاه را تأیید می‌کند، او را محبوب قلب‌ها می‌شمارد و دشمن را  تهدید به استفاده از موشک! از بس که عصبانی‌اش کردند! و شما گمان نکنید رئیس جمهور ما از روز اول اینگونه بود، نه! اتفاقاً ایشان همیشه خودشان و تیم‌شان با لبخند دیپلماتیک ملیحی بر سر میز مذاکره حاضر می‌شدند و از کلمات بسیار رقیق و لطیفی استفاده می‌کردند و آن طرف میزی‌ها را معطل خود نمی‌کردند و همه تلاش‌شان جلب رضایت طرف مذاکره بود و این مدل سخنانی را که در مجلس در مقابل آمریکایی‌ها به کار بردند اغلب برای مردم خودمان می‌گذاشتند. و البته جانب ادب و احترام را در مقابل آمریکا رعایت کردند و عبارات «کم‌سواد» و «حسود» و «بی‌قانون» و «بی‌دین» و «افراطی» و «کاسبان تحریم» را برای خودمان گذاشتند که جای تشکر دارد و اینکه آمریکا توانست این مرد عطوف و رئوف را اینگونه به خشم بیاورد که بخواهد موشک‌باران‌شان کند، یعنی خیلی بیشتر از انتظار ایشان نامردی کرده‌اند و هر چند این بدعهدی‌ها برای آن گروهی که اسم‌شان را دلواپسان و کاسبان تحریم گذاشتند خیلی هم دور از ذهن نبود اما مشکل، نقدناپذیری و اعتماد به نفس بالای دولت در عملکرد خود بود. همین دولتی که در مقابل منتقدان با چهره عبوس می‌ایستاد و بی‌سواد و حسود خطاب‌شان می‌کرد، امروز را روزگار وحدت می‌خواند و هیچگونه اختلاف‌نظری را مجاز نمی‌شمارد و منتقدان باید حواس‌شان باشد که نگویند ما به شما تذکر داده بودیم! چون به قبای‌شان برمی‌خورد. بگذریم! خلاصه که دیگر افتخاری بالاتر از این برای‌مان نبود که درس عبرتی بشویم برای سایرین!
پس ‌ای سایرین! بدانید و آگاه باشید مذاکره کردن با آمریکای جنایتکار، دیوانگی است و ان‌شاءالله ما هم هرگز این مدل دیوانگی‌ها را تکرار نمی‌کنیم و سعی می‌کنیم امروز را فراموش نکنیم و قبل از عمل طرف مذاکره به وعده‌هایش خودمان به خودمان لوح تقدیر ندهیم بابت مذاکراتی که هنوز ثمره‌اش مشخص نیست و چه بسا ثمری جز عقب‌نشینی ما و پیشروی دشمن نداشته باشد.