گروه سیاسی: با وجود آنکه آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل روز جمعه هفته گذشته در جدیدترین گزارش خود به شورای امنیت درباره میزان پایبندی ایران به قطعنامه 2231‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، اتهام آمریکا و پادشاهی سعودی علیه ایران درباره ایرانی بودن موشک‌‌های شلیک شده از یمن به سمت عربستان را رد کرده بود اما نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل و نزدیک‌‌‌‌‌ترین دیپلمات آمریکایی به سیاست‌‌های ضد ایرانی دونالد ترامپ، چهارشنبه‌شب با ترتیب دادن یک نشست خبری، چند لاشه از یک موشک را نشان داد و مدعی شد این لاشه‌ها مربوط به موشکی است که اخیرا جنبش مقاومت یمن به سمت فرودگاه ملک خالد در ریاض پایتخت عربستان شلیک کرده‌‌‌ است.
به گزارش «وطن‌امروز»، سفیر آمریکا در سازمان ملل البته در این نشست خبری هیچ سندی را مبنی بر اینکه این لاشه‌ها مربوط به همان موشک شلیک شده یمنی‌ها به فرودگاه ریاض بوده باشد ارائه نکرد. نیروهای ارتش و کمیته‌های مردمی یمن 31 تیر و 13 آبان ماه گذشته، «ریاض» پایتخت عربستان را با موشک هدف قرار دادند. پس از این شلیک‌ها آمریکا و پادشاهی سعودی مدعی شدند این موشک‌ها را ایرانی‌ها در اختیار ارتش و جنبش مقاومت یمن قرار داده‌اند. بر همین اساس در تازه‌‌‌‌‌ترین اقدام و پس از آنکه دبیرکل سازمان ملل این ادعای آنها علیه ایران را رد کرد، اقدام به برگزاری یک نمایش عجیب کردند. نیکی هیلی در این نشست خبری با استناد به همین لاشه‌ها، ایران را متهم به بی‌ثبات کردن خاورمیانه کرد و گفت این اقدام مغایر قطعنامه 2231 بوده است، چرا که ایران به جریان مقاومت یمن موشک داده است. او مدعی شد موشک شلیک شده ساخت  گروه صنعتی شهید باقری از شرکت‌های وابسته به وزارت دفاع ایران است که پیش از این در فهرست تحریم‌ها قرار گرفته است. این نمایش نماینده آمریکا در سازمان ملل البته در همان ابتدا با سوالات جدی در محافل سیاسی و رسانه‌ای مواجه شد؛ نخست اینکه بر اساس کدام دلیل می‌توان پذیرفت لاشه‌‌های نمایش داده شده مربوط به همان موشک شلیک شده از یمن به سمت فرودگاه ملک خالد در ریاض باشد؟ دوم اینکه کدام اسناد ارائه شده درباره این لاشه‌ها ثابت می‌کند این موشک ایرانی است؟ سوم اینکه به فرض اگر حتی این لاشه‌ها مربوط به یک موشک ایرانی باشد و این موشک همان موشکی باشد که جنبش مقاومت یمن به سمت ریاض شلیک کرده است؛ آن‌وقت از کجا می‌توان زمان انتقال این موشک به یمن را مشخص کرد؟ شاید این موشک‌ها قبل از قطعنامه 2231 از سوی یمنی‌ها خریداری شده باشد. سوال بعدی این است: آیا قطعنامه 2231 یک قطعنامه الزام‌آور است و جمهوری اسلامی ملزم به رعایت آن است؟ سوال دیگر این است: آیا فروش سلاح در قانون تجارت بین‌المللی جرم تلقی می‌شود؟ بر همین اساس آیا بیش از نیمی از سلاح‌‌‌هایی که سعودی‌ها بر سر مردم و کودکان یمنی می‌ریزند، آمریکایی نیستند؟
همه این سوالات باعث شد تا اعتبار نمایش نیکی هیلی زیر سوال برود، با این حال موضع‌‌‌گیری سازمان ملل در واکنش به این ادعای هیلی نشان داد دولت جدید آمریکا حتی نزد مقامات تشریفاتی سازمان ملل نیز اعتبار ندارد. یک روز پس از اجرای نمایش نیکی هیلی، سازمان ملل که پیش از این کارشناسان وابسته به آن اقدام به نمونه‌برداری و بررسی لاشه‌‌های موشک شلیک شده به ریاض کردند، اعلام کرد هیچ سندی مبنی بر اینکه موشک شلیک شده به ریاض ایرانی بوده باشد پیدا نکرده‌ است. در همین راستا، «فرحان حق» معاون سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد، ادعاهای نیکی هیلی، نماینده آمریکا در این سازمان علیه ایران را رد کرد. وی در نشستی خبری در مقر سازمان ملل در نیویورک گفت: گزارشی که آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل به شورای امنیت ارائه کرد، گزارشی نیم‌سالانه درباره میزان اجرای قطعنامه 2231 در زمینه برنامه‌‌های هسته‌ای ایران بود. وی افزود: این گزارش، تحلیلی را درباره موشک‌هایی که از یمن به عربستان شلیک شده است، ارائه کرده و هیچ دلیل محکمی که منبع ساخت این موشک‌ها را مشخص کند، وجود ندارد. وی در پاسخ به سؤال خبرنگاران درباره زمان اعلام منبع ساخت موشک‌های شلیک‌شده به یمن گفت: کارشناسان همچنان در حال بررسی این موضوع هستند. پیش از این نیز دبیرکل سازمان ملل این ادعای مقامات آمریکایی و سعودی را رد کرده بود. آنتونیو گوترش در گزارشی که روز جمعه هفته گذشته به شورای امنیت سازمان ملل ارائه کرد، تصریح کرد نمی‌تواند ادعای ایرانی بودن موشک‌های شلیک شده از درون خاک یمن به عربستان‌سعودی را تایید کند. بخش‌هایی از این گزارش روز سه‌شنبه منتشر شد. بر اساس این گزارش، آنتونیو گوترش در این گزارش محرمانه به اعضای شورای امنیت سازمان ملل اطلاع داده که کارشناسان نتوانسته‌اند ایرانی‌ بودن موشک‎های شلیک شده به فرودگاه ملک خالد در شهر ریاض را اثبات کنند. بر اساس این گزارش، گوترش در حالی این گزارش را به شورای امنیت ارائه کرد که کارشناسان سازمان ملل متحد از آثار به‌جا مانده از موشک‌هایی که 22 جولای
و 4 نوامبر از یمن به سمت عربستان شلیک شده، بازدید کردند. به عبارتی گزارش گوترش مستند به گزارش و اعلام نظر کارشناسان سازمان ملل پس از بررسی قطعات به جا مانده از موشکی بوده که به فرودگاه ملک خالد در ریاض اصابت کرده است. بر اساس گزارش روسیاالیوم، کارشناسان سازمان ملل متحد در گزارش خود بیان کرده‌اند نمی‌توانند تایید کنند موشک‌های شلیک شده توسط ارتش یمن به عربستان، ساخت ایران است. این کارشناسان که از آثار به‌جا مانده از موشک‌های شلیک شده توسط ارتش یمن به عربستان بازدید کرده‌اند، اعلام کردند قطر موشک‌هایی که 22 جولای (31 تیر) و چهارم نوامبر (13 آبان) از یمن به سمت عربستان شلیک شده، با قطر مشابه ایرانی آن موسوم به «قیام یک» برابر است اما این قطر با قطر موشک‌های اسکاد نیز برابر است، از این رو منشأ این موشک نمی‌تواند ایران باشد.
وزارت دفاع آمریکا هم ادعای نیکی هیلی را رد کرد!
نمایش عجیب سفیر آمریکا در سازمان ملل آنقدر بدون سند و مدرک بود که حتی برخی مقامات کاخ سفید که ترجیح داده‌‌اند نام آنها افشا نشود، به رسانه‌‌های آمریکایی گفته‌‌اند ادعاهای نیکی هیلی درباره ایرانی بودن موشک‌‌های شلیک شده از یمن به سمت ریاض را قبول ندارند. بر همین اساس و به گزارش تسنیم، روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی به نقل از مقام‌های وزارت دفاع آمریکا ادعاهای نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد علیه ایران را رد کرد. هیلی روز چهارشنبه با ایستاندن کنار قطعاتی که مدعی بود لاشه موشک‌ها و سلاح‌های ایرانی است، تهران را به نقض قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متهم کرد اما مقام‌های دفاعی آمریکا می‌گویند با بررسی تسلیحات مورد نظر نمی‌توان ادعاهای او را تأیید کرد. نماینده آمریکا در سازمان ملل در پاسخ به این سوال که اقدام ایران نقض کدام قطعنامه‌های بین‌المللی است به قطعنامه شماره 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد در تأیید برجام اشاره کرد. این قطعنامه که سال 2015 به تصویب رسید ایران را از تأمین، فروش یا انتقال برخی سلاح‌های معین به بیرون از این کشور، مگر در صورت صدور مجوز توسط شورای امنیت منع می‌کند. نیویورک‌تایمز به نقل از مقامات دفاعی آمریکا نوشته قادر به تایید ادعاهای مطرح‌شده درباره 4 سلاحی که عربستان و امارات در اختیار آمریکا قرار داده و هیلی آنها را در پایگاه «آناکوستیا بولینگ» در واشنگتن به نمایش گذاشت نیست. مقام‌های دفاعی آمریکا گفته‌اند نمی‌توانند زمان دقیق ارسال سلاح‌ها به یمن را مشخص کنند و این به معنای آن است که سلاح‌ها ممکن است قبل از زمان صدور قطعنامه شورای امنیت به یمن ارسال شده باشند. در برخی موارد مقام‌های آمریکایی گفته‌اند نمی‌دانند این سلاح‌ها چه زمانی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این مقام‌ها همچنین قادر نیستند بگویند لاشه یک پهپاد به نام  Qasef-1 چه زمانی یافت شده است. برخی منابع هم گفته‌اند هیچکدام از سلاح‌هایی که هیلی به نمایش گذاشت قادر به حمل کلاهک‌های هسته‌ای نیستند و این بدان معناست که نقض قطعنامه شماره 2231 شورای امنیت به شمار نمی‌رود.
ظریف: نمایش است
محمدجواد ظریف 2 بار به نشست خبری سفیر آمریکا در سازمان ملل واکنش نشان داده است. او بار اول در حساب شخصی‌‌‌‌اش در توئیتر با انتشار یک قاب تصویر از کالین پاول در زمان طرح ادعایی در سازمان ملل مبنی بر یافتن مستندات سلاح‌‌های کشتار جمعی در عراق و همینطور تصویر هیلی در مقابل لاشه موشک‌ها، تلویحا این اقدام هیلی را مشابه همان دروغ بزرگ کالین پاول دانست. ظریف در توئیتر خود نوشت: «وقتی در سازمان ملل بودم همین نمایش را دیدم و آنچه را هم که از آن برآمد...»
ظریف دیروز نیز در توئیترش نوشت: «در حالی که ایران از روز نخست، خواستار آتش‌بس، کمک‌رسانی و گفت‌وگو درباره یمن شده است، آمریکا با اقدام به فروش سلاح، متحدانش را برای کشتار غیرنظامیان و تحمیل قحطی تقویت کرده است. هر قدر هم واقعیت‌ها و شواهد وارونه ارائه شود، نمی‌توان همدستی آمریکا در جرائم جنگی پنهان کرد». وی همچنین فایلی را که حاوی مستنداتی درباره نقش سلاح‌های آمریکا در جنگ یمن است به پیام خود در توئیتر پیوست کرد.
غلامعلی خوشرو، نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل نیز با انتشار یک بیانیه مطبوعاتی به نمایش نیکی هیلی واکنش نشان داد.
در بخشی از بیانیه خوشرو آمده است: «در حالی که ایران موشکی به یمن ارسال نکرده، این جار و جنجال‌ها فقط برای سرپوش گذاشتن بر اقدامات ماجراجویانه آمریکا در منطقه، شامل حمایت افسارگسیخته و ظالمانه از رژیم صهیونیستی است. تصادفی نیست که این اتهامات سفیر آمریکا در سازمان ملل، درست 2 روز پس از ادعای نامبرده در مصاحبه با سی‌ان‌ان صورت می‌گیرد که وی طی آن مدعی شد جنگ مشترک ما و متحدان منطقه‌ای‌مان علیه ایران بسیار مهم‌‌‌‌‌‌تر از مصائب فلسطینیان و شناسایی قدس به عنوان پایتخت اسرائیل است. این اتهامات همچنین با هدف سرپوش نهادن بر جنایات جنگی عربستان سعودی در یمن با مشارکت و حمایت همه‌جانبه آمریکا مطرح می‌شود. به‌علاوه، این اقدامات در پی انحراف توجه جامعه جهانی و منطقه از تجاوز نافرجام علیه مردم مظلوم یمن است که تاکنون به کشتار بیش از 10 هزار غیرنظامی، آوارگی بیش از 3 میلیون نفر، نابودی زیرساخت‌‌های یمن و سیستم بهداشتی آن منجر شده و همانگونه که سازمان ملل هشدار داده، این کشور را در آستانه بزرگ‌ترین قحطی و گرسنگی جهان طی دهه‌‌های اخیر قرار داده است».

سیدیاسر جبرائیلی: شاید طرح این پرسش مبنایی که رسانه‌های جبهه انقلاب اسلامی برای چه هدفی تاسیس شده‌اند و چه وظیفه‌ای بر عهده دارند، در شرایطی که قریب به 4 دهه از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد، پرسشی دیرهنگام به نظر آید اما طرح مکرر پرسش‌های اساسی درباره مقصد، حتی در میانه مسیری که انسان برای پیمودن برگزیده، ضروری است؛ چه بسیار که سرگرم راه شدن، انسان را از مقصد غافل کرده و فاصله او را از آنچه قصد کرده بود، بیشتر کرده است. پرسش درباره هدف و وظیفه رسانه‌های جبهه انقلاب نیز از این جهت اهمیت دارد که به نظر می‌رسد گاه و بیگاه، این بلای «استبعاد از هدف»، دامن رسانه‌های انقلابی را نیز می‌گیرد.
امیرالمومنین علی(ع) حدیثی راهبردی دارند که ما را به توجه پیوسته به مبدا، محل قرار و مقصود توصیه می‌کنند. ایشان می‌فرمایند «رَحِمَ‌الله اِمْرَاً عَلِمَ مِن أینَ و فی أینَ و إلی أینَ؛ یعنی خدا رحمت کند کسی را که بداند از کجا آمده، در کجا قرار دارد و به کجا می‌رود». بلاتردید بدون در نظر داشتن این راهبرد، نه فقط حیات بشری به طور عام که هر حرکت و پروژه و برنامه بشری به طور خاص، پوچ، بی‌هدف و بی‌معنی خواهد بود.
اگر به این توصیه راهبردی امام(ع) درباره «حرکت اسلامی مردم ایران» به عنوان یک برنامه بشری عمل کنیم، باید سوال کنیم این حرکت اسلامی از کجا آغاز شده است؟ چه مراحلی را پشت سر گذاشته است؟ در کدام مرحله قرار گرفته و چه مراحلی را پیش رو دارد؟ اینگونه است که تصویر روشنی از هدف و وظایف همه عناصر انقلابی از جمله رسانه‌های جبهه انقلاب به دست خواهیم آورد.
غایت حرکت اسلامی مردم ایران چنانکه رهبر حکیم انقلاب اسلامی تبیین کرده‌اند، تحقق تمدن اسلامی است. برای رسیدن به این هدف، 2 مرحله انقلاب اسلامی و تشکیل نظام اسلامی پشت سر گذاشته شده و ما در مرحله «دولت‌سازی اسلامی» قرار گرفته‌ایم و 2 مرحله جامعه اسلامی و تمدن اسلامی نیز پیش رو است. آیت‌الله العظمی خامنه‌ای می‌فرمایند: «بر اساس حرکت انقلابی، نظام اسلامی به وجود آمد و این توفیقات مهم حاصل شد اما تا رسیدن به نقطه مطلوب و تشکیل دولت و جامعه اسلامی فاصله زیادی وجود دارد و ما بدون شک در این راه در حال حرکت و پیشرفت هستیم».
توجه مکرر به اینکه امروز ما در مرحله دولت‌سازی اسلامی قرار گرفته‌ایم، بلاتردید موجب خواهد شد تمام ظرفیت‌های خود را برای پیمودن این فاصله و رسیدن به دولت اسلامی بسیج کرده و از هدررفت این ظرفیت‌ها در مسیرهای دیگر جلوگیری کنیم. مداقه در تعریف دولت اسلامی، راه را برای ما روشن‌تر می‌کند: «دولت اسلامی یعنی همه کارگزاران نظام اسلامی باید جهت‌گیری‌ها و رفتار اجتماعی و فردی و رابطه‌شان با مردم را با معیارهای اسلامی تطبیق دهند. بعد هم باید آن جهت‌گیری‌ها را مد نگاه خودشان قرار دهند و به سرعت به سمت آن جهت‌گیری‌ها حرکت کنند». (رهبر انقلاب، 6/8/84) برادر عزیزم حسین قدیانی تعبیر جالبی در این باره دارد: دولت اسلامی یعنی اداره‌های جمهوری اسلامی بر اساس اراده‌های انقلاب اسلامی عمل کنند.
بر این اساس است که می‌توان گفت وظیفه همه عناصر فعال در حرکت انقلابی از جمله رسانه‌ها، عبارت است از «تلاش برای تطبیق یافتن جهت‌گیری‌ها و رفتار کارگزاران نظام اسلامی، با معیارهای اسلامی».
پرسش بعدی که پاسخ به آن، هدف یادداشت حاضر است، این است که رسانه چگونه می‌تواند به این وظیفه عمل کند و واجد کدام مولفه‌ها و عناصر قدرت برای این منظور است؟ معتقدم از میان انواع قدرت، رسانه هم «قدرت نرم» (Soft Power) و هم «قدرت اعمال فشار» (Power to Coerce) دارد. قدرت نرم برای گفتمان‌سازی، ادراک‌سازی و تغییر باور به کار می‌رود؛ مخاطب آن، افکار عمومی و نخبگان فکری هستند و بازه اثرگذاری‌اش نیز بلندمدت است. قدرت اعمال فشار نیز برای تغییر رفتار به کار می‌رود؛ مخاطب آن کارگزاران و نخبگان ابزاری هستند و بازه اثرگذاری‌اش کوتاه‌مدت است. رسانه می‌تواند با قدرت نرم خود، یک گفتمان را در درازمدت تبدیل به گفتمان غالب کند، با قدرت اعمال فشار نیز می‌تواند در کوتاه‌مدت موجب تغییر رفتار نهادها و کارگزاران شود. برای این هر دو، مثال‌های زنده و فراوانی می‌توان بیان کرد.
در مراحل مختلف تمدن‌سازی اسلامی، میزان بهره‌گیری از این دو مولفه قدرت در رسانه، متفاوت است؛ هرچند هیچ‌گاه نباید از یکی به نفع دیگری غافل شد. در مرحله «انقلاب اسلامی» که حرکت اسلامی نیازمند «احیای اسلام سیاسی» در اندیشه و افکار مردم بود، نقش «قدرت نرم» رسانه پررنگ‌تر از «قدرت اعمال فشار» بود. مطالعه در مدل مبارزاتی رهبر کبیر انقلاب به ما می‌گوید ایشان از منبر به عنوان یک رسانه- که باید گفت به دلیل امتیاز «تخاطب واقعی»، موثرترین رسانه‌هاست- هرچند گاه برای اعمال فشار به رژیم پهلوی برای تغییر رفتار بهره می‌بردند اما

تمرکز اصلی‌شان بر گفتمان‌سازی درباره اسلام سیاسی بود تا مردم همانگونه که به حلال و حرام در خوراک اعتقاد داشتند، با حلال و حرام در سیاست و حکومت نیز آشنا شوند. احیای این باور به حلال و حرام سیاسی و غالب شدن گفتمان اسلام سیاسی در مردم بود که یک حرکت عمومی علیه رژیم پهلوی را موجب شد اما بلاتردید در مرحله «دولت سازی اسلامی»، سهم قدرت اعمال فشار در رسانه برای تطبیق دادن جهت‌گیری و رفتار کارگزاران با معیارهای اسلامی، بسیار بیشتر از قدرت نرم است. رسانه‌های انقلابی که الحمدلله عِده و عُده کمی ندارند، بلاتردید در مرحله دولت‌سازی اسلامی، نقش تربیتی نیز درباره افکار عمومی بر عهده دارند و نباید از این مهم غافل شوند اما نظر به اینکه هدف این مرحله، اصلاح جهت‌گیری و رفتار کارگزاران نظام اسلامی است، بویژه در رسانه‌های مکتوب که اساسا عمده مخاطب‌شان نخبگان و کارگزاران هستند، تمرکز اصلی باید بر بهره‌گیری از قدرت اعمال فشار باشد؛ اعمال فشار برای «هدایت قدرت» در ریل انقلاب اسلامی. رسانه‌ها در این مقطع باید در قامت نهادهای قدرتمند مطالبه‌گر، بایدها و نبایدهای دولت اسلامی را مطالبه و پیگیری کنند.
اعمال فشار رسانه‌ای به نهادهای قدرت برای جهت‌گیری و رفتار طبق معیارهای اسلامی، نیازمند کشف وضع موجود در حوزه‌های مختلف اقتصاد و سیاست و فرهنگ و سیاست خارجی و... و سپس استخراج وضع مطلوب در دولت اسلامی بر اساس راهبردها و معیارهای ترسیم شده از سوی رهبر انقلاب و در نهایت تعریف پروژه رسانه‌ای برای انتقال جهت‌گیری و رفتار از وضع موجود به وضع مطلوب است.
اگر در ساختار رسانه دقت کنیم خواهیم دید جزو معدود نهادهایی است که در همه حوزه‌ها- از ورزش و فرهنگ گرفته تا اقتصاد و سیاست- ورود دارد. این نهاد بسیار مهم و قدرتمند، برای اینکه بتواند به وظیفه خود در پیش راندن نظام اسلامی به سوی تشکیل دولت اسلامی عمل کند، نباید از نهادهای بالادستی و مراکز تحقیقاتی منفصل باشد. کشف وضع موجود و درک وضع مطلوب، نیازمند این اتصال است. اگر رسانه مبدا و مقصد را شناخت، می‌تواند از هنر و تکنیک رسانه‌ای برای رسیدن به مقصد استفاده کند اما اگر در این شناخت ناکام ماند، ابزاری زیبا خواهد بود که یا خنثی است یا در عملیات به خطا می‌رود یا خدای ناکرده برخلاف میل صاحبانش، در خدمت اهداف دشمن قرار گرفته است.
 

گروه اقتصادی: رئیس سازمان برنامه و بودجه را باید مسؤول مستقیم توجیه کردن مردم و رسانه‌ها درباره وضعیت بازار ارز و بودجه 97 بدانیم؛ نوبخت با استدلال‌های عجیب و غریب و خلط‌مبحث‌ها قصد دارد به همه بقبولاند دولت هم از وضعیت فعلی اقتصاد ناراحت است اما در عین حال افزایش هزینه‌ها به خاطر خود مردم است! به گزارش «وطن‌امروز»، لایحه عجیب بودجه 97 هنوز مورد بررسی نمایندگان قرار نگرفته اما جست‌وجو در آن نشان می‌دهد دولت قرار است هزینه بسیاری به مردم وارد کند و هیچ برنامه خاصی برای افزایش حمایت از تولید و اشتغال ندارد. البته عباراتی  درباره هزینه برای ایجاد اشتغال و حمایت از تولید داخلی در لایحه دیده می‌شود اما در باطن بندها و ماده‌واحده‌های لایحه تنها چیزی که نمایان است، افزایش درآمد دولت از جیب ملت با بالا بردن هزینه‌هاست. در این میان وضعیت فعلی بازار ارز که می‌تواند تا حدودی وضعیت پولی کشور را بیان کند، منتظر آخرین تصمیم‌گیری‌های بودجه‌ای است و به نظر کارشناسان لایحه بودجه سیگنال‌های بسیار منفی‌ای به بازار ارز منتقل کرده‌ است تا جایی که قیمت دلار در 4200 تومان جا خوش کرده و خیال پایین آمدن ندارد. مسؤولان دولتی از زمان شیب صعودی قیمت ارز بارها اعلام کرده‌اند این گرانی فصلی است اما اظهارات اخیر نوبخت درباره مکدر بودن روحانی(!) نشان می‌دهد وضعیت فعلی بازار ارز بدتر از آن‌چیزی است که دولتی‌ها در ماه‌های اخیر می‌گفتند.رئیس سازمان برنامه و بودجه با بیان اینکه رئیس جمهور از افزایش نرخ ارز بسیار مکدر است، گفت: مسافران ایرانی سالانه ۹ میلیارد دلار ارز از کشور خارج می‌کنند که فشار زیادی به بازار ارز وارد می‌کند. به گزارش تسنیم، محمدباقر نوبخت عصر پنجشنبه در گردهمایی دانشجویان و جوانان حزب اعتدال و توسعه، با بیان اینکه رئیس جمهوری در جلسه امروز با وی تاکید کرده که درباره افزایش نرخ ارز بسیار نگران است، ادامه داد: آقای روحانی اصلا و به هیچ عنوان افزایش نرخ ارز را برنمی‌تابد و از افزایش آن بسیار مکدر است. وی با تاکید بر اینکه باید قیمت ارز کنترل شود و برای این کار دولت باید در بازار مداخله کند، افزود: برای اینکه بتوانیم تقاضای بازار را متعادل کنیم باید ارز تزریق کنیم و بانک مرکزی اگر ارز بیشتری داشت قطعا ورود می‌کرد.سخنگوی دولت ادامه داد: در بازار ما دلار زیاد است ولی برای کنترل نرخ آن باید بانک مرکزی ورود کند که متاسفانه برای تهیه ارز مشکل دارد. نوبخت به میزان سفرهای خارجی از کشور اشاره کرد و گفت: سالانه 9 میلیون و 200 هزار نفر به مسافرت خارجی می‌روند که اگر هر کدام هزار دلار با خود ببرند می‌شود 9 میلیارد دلار که همین میزان برای دولتی که تامین 200 میلیون دلار برایش سخت است بسیار زیاد است و بار بسیار زیادی را به بازار وارد می‌کند. وی گفت: خروج ارز از کشور به بازار فشار وارد می‌کند و یکی از عوامل جلوگیری خروج ارز از کشور می‌تواند افزایش عوارض خروج مسافران باشد.
همه هزینه‌های بودجه برای نوبخت است!
نوبخت در این نشست در نقش سوپرمن دولت ظاهر شده و اعلام کرده همه هزینه‌های انتقاد از بودجه را می‌پذیرد. وی به صراحت گفته در بودجه 97 موظفیم اقداماتی انجام دهیم که هیچ‌کس حتی رئیس‌جمهور مسؤول آن نیست و فقط محمدباقر نوبخت مسؤول آن است. محمدباقر نوبخت با اشاره به بحث‌هایی که پیرامون بودجه سال آینده مطرح است، ‌گفت: به‌رغم همه انتقادها یک نفر به من بگوید چه زمانی مثل اکنون بودجه شفاف بوده است که همه می‌توانند جزئیات بودجه را در بیاورند و چه زمانی این امکان وجود داشت که به این شکل از اجزای بودجه تحلیل کنید و در فضایی سخن و نشر بدهید، بدون آنکه شما را محکوم و دستگیرتان کنند.رئیس سازمان برنامه و بودجه با اشاره به تغییراتی در برنامه بودجه سال 97، تصریح کرد: موظفیم اقداماتی انجام دهیم که هیچ‌کس اعم از رئیس‌جمهور و نه وزیر فعلی و سابق فرهنگ و ارشاد مسؤول آن نیست و فقط محمدباقر نوبخت مسؤول آن است و مسؤولیت‌ها را خودم به جان می‌خرم. وی افزود: از صبح علی‌الطلوع تاکنون با رئیس‌جمهور درباره مسائل اقتصادی جلسه داشتیم و برای امور بودجه و اقتصادی تلاش‌های زیادی می‌کنیم و به هیچ‌وجه نمی‌خواهیم هم تلاش‌ کنیم و خسته شویم و هم مردم از ما ناراضی باشند.  وی یکی از ویژگی‌های بودجه سال آینده را توجه به اشتغال دانست و اظهار داشت: در بودجه سال آینده پیش‌بینی 980 هزار فرصت جدید شغلی را کرده‌ایم، زیرا در هر خانه‌ای که می‌روید حداقل 3 بیکار تحصیلکرده وجود دارد. دبیرکل حزب اعتدال و توسعه با بیان اینکه یکهزار و 194 هزار میلیارد تومان در کشور هزینه خواهد شد که ما فقط می‌توانیم 368 هزار میلیارد تومان از خزانه دولت برداشت کنیم، گفت: جامعه حق دارد این سوال را بپرسد که مابقی این هزینه را از کجا می‌خواهید بیاورید؟ نوبخت گفت: در جدول بودجه سال‌های گذشته 59 ردیف و موسسه وجود داشت که از دولت کمک می‌گرفتند و حتی بسیاری از این موسسات را ما نمی‌شناختیم که در سال جاری این ردیف‌ها حذف شد، البته 194 هزار میلیارد تومان نیز از حقوق گمرکی و مالیات درآمد کسب خواهیم کرد که در عین حال 500 هزار میلیارد تومان نیز طرح و پروژه نیمه‌تمام در کشور داریم. وی ادامه داد: پس باید چیزی بفروشیم تا بتوانیم این میزان را تامین کنیم که اولا ساختمان‌های دولتی است که پیش‌بینی کردیم یکهزار و 500 میلیارد تومان خواهد بود و فروش سهام شرکت‌های دولت که آن نیز حدود 106 هزار میلیارد تومان خواهد بود و برای تامین بقیه آن مجبور شدیم اوراق قرضه بفروشیم که آن نیز حدود 47 میلیارد تومان است. وی به بحث قبلی خود بازگشت و ادامه داد: خلاصه برای طرح‌های عمرانی پول کافی نداریم و برای این کار مجبور شدیم سال گذشته 17 هزار میلیارد تومان از بانک‌ها پول بگیریم تا بتوانیم واحدهای متوقف شده و نیمه تعطیل را دوباره فعال کرده و فرصت شغلی ایجاد کنیم. رئیس سازمان برنامه و بودجه ادامه داد: قیمت فوب خلیج‌فارس که مبنای قیمت‌گذاری حامل‌های انرژی در کشور است، حدود 2200 تومان است که با قیمت کنونی بنزین 1200 ارزان‌تر است و حتی قیمت بنزین و گازوئیل در ایران بسیار ارزان‌تر از افغانستان است. نوبخت با بیان اینکه رئیس جمهوری در جلسه با وی نیز تاکید کرده درباره افزایش نرخ ارز بسیار نگران است، ادامه داد: آقای روحانی اصلا و به هیچ عنوان افزایش نرخ ارز را برنمی‌تابد و از افزایش آن بسیار مکدر است. وی با تاکید بر اینکه باید قیمت ارز کنترل شود و برای این کار دولت باید در بازار مداخله کند، افزود: برای اینکه بتوانیم تقاضای بازار را متعادل کنیم باید ارز تزریق کنیم و بانک مرکزی اگر ارز بیشتری داشت قطعا ورود می‌کرد. سخنگوی دولت ادامه داد: در بازار ما دلار زیاد است ولی برای کنترل نرخ آن باید بانک مرکزی ورود کند که متاسفانه برای تهیه ارز مشکل دارد. نوبخت به میزان سفرهای خارجی از کشور اشاره کرد و گفت: سالانه 9 میلیون و 200 هزار نفر به مسافرت خارجی می‌روند که اگر هر کدام هزار دلار با خود ببرند می‌شود 9 میلیارد دلار که همین میزان برای دولتی که تامین 200 میلیون دلار برایش سخت است بسیار زیاد است و بار بسیار زیادی به بازار وارد می‌کند. وی گفت: خروج ارز از کشور به بازار فشار وارد می‌کند و یکی از عوامل جلوگیری خروج ارز از کشور می‌تواند افزایش عوارض خروج مسافران باشد.
اظهارات نوبخت را می‌توان نمونه بارز خلط‌مبحث و تلاش برای انحراف افکار عمومی دانست. نوبخت از یک طرف دلیل افزایش عوارض خروج از کشور را جلوگیری از خروج ارز می‌داند و از یک طرف اعلام می‌کند بانک مرکزی نمی‌تواند برای بازار ارز کاری کند و از طرفی هم می‌گوید سوخت را گران می‌کنیم که شغل ایجاد کنیم! آقای نوبخت پاسخ دهند که چرا دولت برای رسیدن به برجام اصرار داشت؟ آیا جز این است که قرار بود سرمایه‌گذاری خارجی جذب شود و سرمایه‌گذاران برای حضور در ایران صف ببندند، پس چرا هم‌اکنون ارزی برای کنترل بازار وجود ندارد؟ چرا باید مردم هزینه بی‌تدبیری‌های دولت را پرداخت کنند؟ نوبخت اعلام کرده در هر خانه‌ای که می‌رویم 3 تحصیلکرده بیکار داریم! این آمار را اگر یک منتقد دولت منتشر می‌کرد متهم به سیاهنمایی می‌شد اما حالا که نوبخت این آمار عجیب را اعلام کرده باید پرسید که دولت روحانی 4 سال برای این بیکارها کاری نکرده حالا با چه تضمینی قرار است با جیب ملت برای همین ملت اشتغال ایجاد کند؟ دولت از طرفی قصد دارد یارانه اکثریت را قطع‌کند و از طرفی قصد دارد هزینه‌ها را افزایش دهد و سوخت را گران کند و از طرفی برای کنترل ارز کاری نمی‌تواند بکند و مکدر هم هست. بهتر است نوبخت به جای ایفای نقش سوپرمن دولت، واقع‌گرا باشد و بداند که مردم نمی‌خواهند برای بهتر شدن وضعیت معیشت‌شان ( که تضمینی برای آن وجود ندارد) هزینه‌ای بیش از توان‌شان بپردازند.

مرجع عالیقدر شیعیان عراق با تاکید بر حفظ نیروهای مردمی این کشور، از لزوم تحویل تسلیحات همه گرو‌ه‌ها به دولت مرکزی بغداد سخن گفت. به گزارش رویترز، حضرت آیت‌الله سیدعلی سیستانی، دیروز اعلام کرد تسلیحات همه گروه‌های مردمی عراقی باید تحت کنترل دولت باشد. در عین حال نماینده آیت‌الله سیستانی با تکرار گفته‌های ایشان مبنی بر اینکه «سلاح تنها باید محدود به دولت باشد» از نیروهای مردمی عراقی علیه تروریسم مبارزه کردند تقدیر کرده و بر حفظ ساختار حشد الشعبی – که زیر نظر نخست‌وزیری عراق اداره می‌شود – تاکید کرد. به گزارش خبرگزاری الفرات نیوز، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالمهدی کربلایی در خطبه‌های دیروز نماز جمعه در حرم مطهر امام حسین(ع) درباره کوتاهی در زمینه مبارزه با تروریسم و هسته‌های تروریستی هشدار داد و گفت: «اگر  لبیک به فتوای جهاد کفایی نبود، پیروزی تحقق نمی‌یافت.» در همین حال هادی العامری، فرمانده ارشد حشدالشعبی و دبیر کل سازمان بدر عراق با اعلام تسلیم رسمی مواضع و تسلیحات این گروه به ارتش عراق، از همه گروه‎های وابسته به این سازمان خواست روابط حزبی خود با آن را قطع کرده و تنها در ساختار بسیج مردمی حشد شعبی باقی بمانند. پیش‌تر هم گروه صدر چنین موضعی را اتخاذ کرده بودند. حال  با آغاز تسلیم تسلیحات و مواضع گروه‌های عراقی به دولت مرکزی، جای این سوال پیش می‌آید که آیا نیروهای مسلح پیشمرگ تافته جدا بافته هستند یا آنها نیز باید به جای وابستگی به احزاب دموکرات و میهنی اقلیم کردستان عراق، مستقیما تحت نظر نخست‌وزیری عراق قرار بگیرند؟
 

با بالاگرفتن بحران فلسطین، در روزهای پس از تصمیم ترامپ در به رسمیت شناختن اشغال قدس توسط اسرائیلی‌ها، تل‌آویو و ریاض در جهت تشکیل ائتلاف ضدایرانی و ضدمقاومت، عجله بیشتری به خرج می‌هند. عجله‌ای که شاید برای طرف صهیونیست منافعی در بر داشته باشد اما قطعا هزینه‌های رسوایی ارتباط با اسرائیل و خیانت به فلسطین و آرمان عربی را برای سعودی افزایش می‌دهد.
بلافاصله پس از آنکه وزیر اطلاعات رژیم اشغالگر قدس از دعوت رسمی  ولیعهد سعودی برای سفر به سرزمین‌های اشغالی خبر داد، غلام حلقه به گوش محمد بن‌سلمان در دستگاه دیپلماسی عربستان هم اعتراف کرد اربابش در ریاض «نقشه راه» برای برقراری روابط دیپلماتیک کامل با رژیم صهیونیستی تدوین کرده است. ابتدا روز چهارشنبه «ییزرائیل کاتص» ماجرای دعوتش از بن سلمان را به خبرگزاری ایلاف گفت و به طور شفاهی از پدر او به عنوان شاه عربستان هم دعوت کرد. او همچنین از رژیم سعودی خواست با آمریکا ائتلافی راهبردی برای مقابله با ایران تشکیل دهد. جدا از اینکه این نخستین‌ مصاحبه یک وزیر اسرائیلی با یک رسانه سعودی– پس از مصاحبه ماه پیش ایلاف با گادی آیزنکوت، رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل- محسوب می‌شود، درخواست کاتص از شاه سعودی برای دعوت متقابل از بنیامین نتانیاهو به عربستان نیز از دیگر بدعت‌های تاریخی این گفت‌وگوی مطبوعاتی بود. اما کمتر کسی تصور می‌کرد وزیر خارجه سعودی بلافاصله دعوت صهیونیست‌ها را لبیک بگوید، آن هم فردای انتشار دعوت کاتص و در مصاحبه با شبکه «فرانس 24». عادل الجیر در ابتدا در نقش سخنگوی کاخ سفید ظاهر شد و در مقابل پرسش جدی مصاحبه‌کننده درباره خطرناک بودن تصمیم رئیس‌جمهور آمریکا درباره قدس، به دفاع از دونالد ترامپ پرداخت و  اصرار داشت او درباره برقراری صلح بین تشکیلات خودگردان فلسطین و رژیم صهیونیستی جدی است اگرچه بعد توضیح داد آمریکایی‌ها گفته‌اند برای تدوین طرح سازش در خاورمیانه به زمان زیادی نیاز دارند. جبیر گفت: «هنوز مشخص نیست آیا پیشنهادات دولت آمریکا برای 2 طرف (فلسطینی و اسرائیلی) قابل قبول است یا خیر، زیرا به عقیده من هنوز طرح آمریکا تکمیل نشده است». اما از آنجا که جبیر اختیاری از خود ندارد، بلافاصله این حرف خود را نقض کرد و سراغ مرحله پس از قبول طرح آمریکایی رفت. او اگرچه  مدعی شد در حال حاضر هیچ گونه رابطه‌ای بین عربستان و رژیم صهیونیستی وجود ندارد اما از نگرانی مشترک هر دو از نفوذ ایران در منطقه سخن گفت و در نهایت دست به اعتراف بزرگی زد که قطعا پرهزینه‌ترین اعتراف رژیم ریاض طی دهه‌های اخیر محسوب می‌شود. جبیر گفت ریاض نقشه راهی برای برقراری روابط دیپلماتیک کامل با اسرائیل در صورت دستیابی به توافق صلح با فلسطینیان آماده کرده است. پیش از این بسیاری از منابع سیاسی و رسانه‌های غربی، عربی و عبری سفر محمد بن سلمان و مشاوران پادشاه سعودی به سرزمین‌های اشغالی و دیدارهای‌شان با مقامات صهیونیست و حتی همکاری نظامی و امنیتی ارتش و استخبارات عربستان با همتایان اسرائیلی را فاش کرده بودند اما اعتراف جبیر معنایی جز اقدام به خودویرانگری حاکمان بی‌تجربه عربستان و بی‌اعتبار کردن موضع اخیر ملک سلمان درباره به رسمیت شناخته شدن قدس توسط آمریکا به عنوان مرکز رژیم اسرائیل ندارد. حتی حرف‌های همان روز ملک سلمان در مراسم دومین سال فعالیت هفتمین دوره شورای مشورتی عربستان مبنی بر حق تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شرقی نیز با گفته‌های جبیر بر زمین ماند. گویی که بن‌سلمان از غائله قدس به عنوان اهرمی برای سلب اعتبار از پدر تاجدارش به نفع پادشاهی خودش سوءاستفاده می‌کند.
اما اعتراف نوچه او به طرح نقشه راه برای صلح با رژیمی که قبله نخست مسلمانان را اشغال کرده، آن هم توسط رژیمی که خود را‌ ام‌القرای اسلامی - عربی و پادشاهش خود را خادم‌الحرمین شریفین مکه و مدینه، قبله فعلی مسلمین جهان می‌داند، معنایی جز رسمیت یافتن ماهیت غیرعربی و غیراسلامی- و چه بسا
ضد اسلامی- رژیم حاکم بر عربستان سعودی ندارد، چون پادشاهان ریاض از زمان سلطه آل‌سعود بر جزیره‌العرب، هویت خود را در وهله نخست با قبله مسلمین گره زده‌اند. سعودی حتی ائتلاف ادعایی عربی- آفریقایی را که در سال جاری و به کمک ترامپ به راه انداخته است، ائتلاف اسلامی نامگذاری کرد حال آنکه هیچ‌یک از کشورهای اسلامی عضو این ائتلاف جز عربستان، قادر نیستند به طور رسمی تسلط اسرائیل بر قدس را به رسمیت بشناسند و از «نقشه راه» صلح با صهیونیست‌ها دم بزنند.
حتی پیش از رسمیت یافتن همپیمانی سعودی با صهیونیست‌ها، فلسطینی‌ها و اردنی‌ها در تظاهرات‌شان ضد تصمیم ترامپ، علیه شاه و ولیعهد سعودی شعار «خائن» سر داده و تصاویرشان را به آتش کشیده بودند. همچنین نظرسنجی‌های جدید در کرانه باختری و قدس نشان می‌دهد اهل سنت فلسطینی‌ها دیگر زعامت مذهبی سعودی را قبول ندارند و رژیم ریاض را خائن به اعراب می‌شناسند.

تحقیر سعودی توسط اسرائیلی‌ها
یکی از نشانه‌های بارز حقارت سعودی‌ها آنجاست که در شرایطی برای رفتن زیر چتر صهیونیست‌ها عجله دارند که چهره‌های شاخص اسرائیلی علنا آنها را تحقیر می‌کنند. ویلیام واینبرگ، رئیس مرکز مطالعات استراتژیک اورشلیم در همان روز انتشار حرفه‌ای جبیر درباره نقشه راه صلح عربستان با رژیم صهیونیستی، رژیم عربستان را ناتوان و غیرقابل اعتماد خواند. او در مقاله‌ای در روزنامه «جروزالم پست» عربستان را حکومتی ناکارآمد توصیف کرد که با وجود ثروتی افسانه‌ای‌اش قادر به مقابله با ایران نیست  و دچار چنددستگی‌های قبیله‌ای شده، در حالی که حاکمیت اقلیت سعودی بر آن همچون حکومت امپراتوری بیزانس، درگیر اختلافات است. از نظر این دیپلمات برجسته سابق اسرائیل، این عوامل باعث می‌شود برنامه‌هایی که محمد بن‌سلمان، ولیعهد عربستان در پی انجام آن است، با شکست مواجه شود.

دیدار 2 ولیعهد همه‌کاره سعودی و امارات با سران حزب اخوان‌المسلمین یمن، ثابت کرد به دنبال هلاکت عبدالله صالح، دیکتاتور پیشین صنعا، جای پای ریاض و ابوظبی در یمن به قدری ضعیف شده که آنها نه‌تنها مجبورند سیاست‌ها و موضع‌گیری‌های اخیر خود علیه قطر را به اتهام ارتباط با اخوانی‌ها نقض کنند، بلکه همپیمان شدن با گروهی را در سر دارند که برای دهه‌های متمادی از آن وحشت داشتند. محمد بن‌زاید و محمد بن‌سلمان اخیرا ملاقات‌هایی با «محمد الیدومی»، رئیس حزب اصلاح یمن داشته‌اند که در حقیقت شاخه اخوان‌المسلمین در این کشور محسوب می‌شود. این در حالی است که عربستان‌سعودی و امارات از دیرباز اخوان‌المسلمین و شاخه‌هایش در جزیره العرب و دیگر مناطق اسلامی را دشمن خود دانسته و تروریستی می‌نامیدند. در عین حال یکی از مهم‌ترین بهانه‌های قطع ارتباط  با قطر و تحریم آن توسط ائتلاف مربع عربی به رهبری سعودی‌ها چیزی نبود جز حمایت از گروه‌های تروریستی همچون اخوان‌المسلمین. اما حالا «محمد الیدومی»، رئیس اخوانی‌های یمن آشکارا در رسانه‌ها دیدارش با ولیعهدهای عربستان و امارات را مثبت و سازنده توصیف کرده است. به جان خریدن چنین رسوایی بزرگی توسط بن‌سلمان و بن‌زاید قطعا دلیلی ندارد، جز اینکه آنها مشاهده می‌کنند که انصار‌الله پس از هلاکت دیکتاتور یمن قوی‌تر شده و این وضعیت ائتلاف سعودی حامی دولت مستعفی منصور هادی را عملا بحرانی‌تر کرده و آنها را به چاره‌اندیشی‌های عجولانه و پرهزینه واداشته است.
 

گروه فرهنگ و هنر: فهرست نامزدهای بخش‌های مختلف یازدهمین جشنواره فیلم «سینماحقیقت» در حالی روز گذشته اعلام شد که همچون همیشه بحث‌های بسیاری در ارتباط با نامزدهای این دوره از جشنواره در میان اهالی رسانه و فعالان عرصه مستند پیرامون این آثار درگرفت. بحث‌هایی که برخی از آنها نشان‌دهنده تعجب اهالی رسانه و فعالان رسانه از نادیده گرفته شدن برخی آثار و همچنین چگونگی راه‌یافتن برخی دیگر از این آثار به فهرست نهایی نامزدها بود؛ موارد جالب و حتی عجیبی که در ادامه به مرور برخی از آنها خواهیم پرداخت.
پیشتازی زنان در حقیقت
نخستین نکته جالب توجه در ارتباط با فهرست نهایی نامزدهای بخش‌های مختلف، پیشتازی 3 فیلم «در جستجوی فریده»، «زنانی با گوشواره‌های باروتی» و «بانو قدس ایران» در لیست دریافت جایزه از بخش‌های مختلف جشنواره بود. آثاری که سوژه محوری هر سه آنها زنان هستند و از این نظر می‌توان یازدهمین دوره جشنواره سینماحقیقت را در زمینه پرداختن به آثاری در ارتباط با زنان نسبت به همه دوره‌های پیش از خود متفاوت دانست. البته با وجود توجه ویژه جشنواره به آثاری با محوریت زنان، نکته جالب توجه در ارتباط با این آثار آن بود که هر سه آنها توسط کارگردان‌های مرد (در جست‌وجوی فریده به شکل مشترک توسط آزاده موسوی و کورش عطائی) تولید شده‌اند که این خود می‌تواند نشان‌دهنده حضور کمرنگ‌تر بانوان در عرصه سینمای مستند باشد. حضوری که طی سال‌های گذشته در عرصه داستانی گسترش یافته ولی به نظر می‌رسد در عرصه مستند حضور تغییر چندان محسوسی نداشته است.
حذف شد، اضافه شد، کاندیدا شد!
اما یکی دیگر از نکات جالب توجه در ارتباط با فهرست آثار راه‌یافته به جمع نامزدهای نهایی این دوره از جشنواره سینماحقیقت که اتفاقا به محل بحث و نظر بسیاری از اهالی رسانه و مستند نیز تبدیل شده است، چگونگی راه یافتن مستند «بانو قدس ایران» به جمع نامزدهای 5 بخش جشنواره بود. مستندی در ارتباط با زندگی همسر امام خمینی(ره) که قرار بود به عنوان فیلم افتتاحیه جشنواره به نمایش درآید ولی به یکباره و با درخواست سرمایه‌گذار اثر از همه بخش‌های جشنواره کنار گذاشته شد. ستاد خبری جشنواره «سینماحقیقت» در همان روز با انتشار خبری در ارتباط با این اتفاق اعلام کرد که با درخواست موسسه «عروج فیلم» تهیه‌کننده فیلم مستند «بانو قدس ایران»، این اثر از بخش مسابقه ملی و جایزه شهید آوینی یازدهمین دوره جشنواره جهانی «سینماحقیقت» خارج شد.
اما نکته عجیب در ارتباط با این اثر، نمایش ناگهانی آن درست یک روز پیش از اعلام فهرست نامزدهای جشنواره بود! آن هم در شرایطی که اطلاع‌رسانی چندانی در ارتباط با این تغییر تصمیم ناگهانی اعلام نشده بود و فیلم در شرایطی به نمایش درآمد که اساسا بسیاری از اصحاب رسانه از تصمیم جدید سرمایه‌گذاران اثر و بازگشت مجدد آن به جشنواره بی‌اطلاع بودند.
ماجرا زمانی جالب‌تر شد که یک روز پس از نمایش ناگهانی این اثر، ستاد خبری جشنواره فهرست نهایی نامزدهای بخش‌های مختلف جشنواره را اعلام می‌کند و مستند «بانو قدس ایران» ساخته مصطفی رزاق‌کریمی، در 5 بخش بهترین کارگردانی، بهترین تدوین، نویسنده گفتار متن، بهترین موسیقی و بهترین فیلم نامزد می‌شود. موضوعی که با توجه به اتفاقات پیش‌آمده پیرامون این اثر قبل از اعلام نامزدهای جشنواره، موجب تعجب بیشتر رسانه‌ها و فعالان عرصه مستند شد.
خوب‌های نادیده گرفته شده
البته جشنواره حقیقت در بخش فیلم‌های نامزد دریافت جایزه شهید آوینی نیز خالی از حاشیه و اتفاقات عجیب نبود. در شرایطی که امسال انبوهی از آثار خوش‌ساخت و جدی در ارتباط با شخصیت‌های تاریخی انقلاب میان آثار راه‌یافته به این بخش به چشم می‌خورد، در نهایت در فهرست نهایی آثار راه‌یافته به جمع مدعیان دریافت جایزه شهید آوینی این دوره از جشنواره اساسا نامی از این آثار دیده نمی‌شود؛ برای مثال مستند «ادوارد» ساخته محمدباقر شاهین که یکی از بهترین مستندهای تولید شده توسط مرکز مستند سوره حوزه هنری بود و بسیاری پیش از آغاز جشنواره به واسطه کیفیت بالای فنی اثر و البته سوژه جالب توجه آن که پیرامون زندگی یک مرد مسیحی بریده از سازمان منافقین بود، این مستند را جزو شانس‌های اصلی حضور در میان نامزدهای بخش‌های مختلف جشنواره می‌دانستند ولی نه‌تنها در بخش ملی جشنواره مورد بی‌توجهی قرار گرفته بلکه حتی در میان نامزدهای نهایی جایزه شهید آوینی نیز حضور ندارد.
این موضوع را می‌توان در ارتباط با آثار دیگری همچون «کویرس، وطن کوچک من» نیز مطرح کرد؛ اثری که روایتگر مقاومت 3 ساله یک دانشگاه هوایی در سوریه در برابر هجوم نیروهای داعش است و به نظر می‌رسید با توجه به پیروزی‌های اخیر نیروهای جبهه مقاومت در برابر داعش که منجر به پایان حاکمیت این گروهک تکفیری در سرزمین‌های اسلامی شده بود، باید توجه بیشتری از سوی جشنواره حقیقت به اینگونه آثار که دارای زبان و دغدغه‌ای بین‌المللی بودند، می‌شد.
به این فهرست می‌توان 2 مستند «آقای دادستان» و «قصر قند» ساخته محسن اسلام‌زاده و همچنین مستند «قائم مقام» ساخته علی‌صدری‌نیا را نیز اضافه کرد که همگی آنها از جمله آثاری بودند که به واسطه موضوع مهم و قابل توجهی که داشتند و در زمان نمایش خود با استقبال خوبی از سوی تماشاگران مواجه شدند، شایستگی حضور در جمع نامزدهای نهایی دریافت جایزه شهید آوینی را داشتند.

احمد طالقانی: آذرماه روزهای واپسین خود را سپری می‌کند اما هنوز از توزیع شیر در مدارس خبری نیست. طرحی که با تبلیغات فراوان و به عنوان خدمت مشترک وزارتخانه‌‌های آموزش‌وپرورش، صنعت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، معدن و تجارت و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارائه شد، امسال با تاخیری طولانی مواجه شده و مشخص نیست رنگ واقعیت به خود بگیرد!
به طور معمول مشکلات اعتباری هر سال این طرح را با تاخیرهایی مواجه کرده بود اما امسال انگار اصل توزیع شیر در هاله ابهام قرار دارد، حال آنکه با شروع سال مدیران قول داده بودند این طرح را از ابتدای آذرماه اجرایی کنند. برای مثال محمد شریعتمداری، وزیر صنعت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ در چهارمین جلسه ستاد تنظیم بازار وعده داد با پیگیری‌‌های لازم از طریق سازمان برنامه و بودجه برای انعقاد قرارداد خرید شیر و تسویه‌حساب قراردادهای سال گذشته، توزیع شیر در مدارس سراسر کشور از اول آذرماه آغاز شود. بررسی‌ها حاکی از آن است که مطالبات انباشته شده کارخانه‌‌های تولید و توزیع شیر دلیل بر زمین ماندن طرح یادشده در مدارس کشور است. در همین رابطه پیگیری‌‌های خبرنگار «وطن‌امروز» از ورود مجلس به ماجرای تاخیر در توزیع شیرمدارس و توضیح خواستن از مدیران ذی‌ربط حکایت می‌کند. بر این اساس 2 نفر از اعضای کمیسیون آموزش مجلس در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» با اشاره به ویژگی‌‌های مناسب توزیع شیر بین دانش‌آموزان وعده دادند پیگیر مطالبات خانواده‌ها در این باره باشند.
مجلس پیگیر موضوع است
«حبیب دهمرده» عضو کمیسیون آموزش مجلس در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» با مهم دانستن توزیع شیر در مدارس کشور گفت: توزیع رایگان شیر در مدارس به اذعان متخصصان علم تغذیه نقش انکارناپذیری در کاهش سوءتغذیه، افزایش سلامت روحی و روانی و توان فیزیکی نوجوانان و همچنین کاهش هزینه‌‌های درمانی و اصلاح الگوی تغذیه‌ای دانش‌آموزان دارد، از سوی دیگر این طرح بویژه در مدارس مناطق محروم تاثیرگذار بوده و از خدمات کشور است و حیف است که با برخی سهل‌انگاری‌ها بر زمین بماند. نماینده مردم زابل و زهک در مجلس افزود: با پیگیری‌ای که از مدیر آموزش‌وپرورش حوزه انتخابیه‌ام به‌عمل آوردم، امسال طرح توزیع شیر در مدارس اجرایی نشده و بر این اساس از وزیر آموزش‌وپرورش و مدیران این وزارتخانه توضیح می‌خواهم و مجلس درباره این طرح پیگیر است. نماینده مردم در مجلس خاطرنشان کرد: در سال‌های گذشته به همراه شیر کیک غنی شده هم به دانش‌آموزان تحویل داده می‌شد که متاسفانه به بهانه کمبود بودجه آموزش‌وپرورش توزیع کیک متوقف شد و توزیع شیر هم با تاخیر مواجه شده است. وی با اشاره به توزیع  40 نوبت شیر در مدارس طی سال‌های قبل گفت: توزیع شیر و کیک به عنوان تغذیه سالم نقش مهمی در کاهش سوءتغذیه دانش‌آموزان بویژه در مناطق محروم دارد و با توجه به اینکه دانش‌آموزان در سن رشد هستند و نیاز مبرم به شیر سالم دارند، امیدواریم  تاخیر کنونی جبران شود.
توزیع شیر تکلیف قانونی است
فرهاد فلاحتی، عضو کمیته آموزش مجلس هم به «وطن‌امروز» گفت: مجلس از تاخیر دولت در اجرای طرح شیر مدارس گلایه‌مند است و با توجه به تکلیف قانونی دولت باید پاسخگو باشد. وی افزود: تا این لحظه شیر در مدارس حوزه انتخابیه اینجانب توزیع نشده و همین موضوع موجبات ناراحتی مردم را فراهم کرده است. نماینده مردم قائنات و زیرکوه در مجلس خاطرنشان کرد: در سال‌های اخیر توزیع شیر در مدارس همواره با تاخیر مواجه بوده اما با شروع آذرماه این طرح اجرایی می‌شد، حال آنکه امسال در حالی که روزهای پایانی آذرماه را پشت‌سر می‌گذاریم از توزیع شیر در مدارس کشور خبری نیست و با توجه به فرا رسیدن امتحانات نوبت اول مدارس احتمال دارد در ماه آینده هم طرح شیر در مدارس اجرا نشود.
عضو کمیسیون آموزش مجلس با اشاره به مشکلات تغذیه‌ای دانش‌آموزان یادآور شد: علاوه بر اهدافی چون اصلاح الگوی تغذیه و تامین مواد غذایی مورد نیاز دانش‌آموزان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، کاهش سوءتغذیه دانش‌آموزان مناطق کمتر برخوردار از اهداف قانونگذار در تصویب طرح توزیع رایگان شیر در مدارس کشور بود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، از این رو علاوه بر تکلیف قانونی، این طرح اقدامی خداپسندانه است که امیدواریم با احساس مسؤولیت بزودی اجرایی شود. به هر رو در حالی که پرداخت نشدن مطالبات صنایع لبنی از مهم‌ترین دلایل اجرا نشدن طرح شیر مدارس عنوان شده، دبیر انجمن صنایع لبنی کشور چندی پیش از آمادگی این تشکل برای تامین شیر مدارس خبر داد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. رضا باکری گفته است: «مکاتباتی با سازمان برنامه و بودجه و معاون اول رئیس‌جمهوری انجام دادیم و آمادگی خود را برای تامین 90 نوبت شیر مدارس اعلام کردیم». در همین راستا 2 جلسه با حضور نمایندگان وزارت آموزش و پرورش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، جهاد کشاورزی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، اتحادیه تعاونی‌‌های فرآورده‌‌های لبنی و انجمن صنایع لبنی برگزار شد اما منجر به تصمیم‌‌‌گیری نشد!

هنوز اعتبار سرانه شیر مدارس تخصیص نیافته است
مدیرکل آموزش‌وپرورش شهر تهران گفت: با نگاهی گذرا به بودجه سال ۹۷ و مقایسه آن با بودجه سال‌های گذشته مشخص می‌شود حداقل ۴۰۰ میلیارد تومان کسری بودجه خواهیم داشت و میزان تعیین شده حتی برای پرداخت حقوق‌ها هم کفایت نمی‌کند. عباسعلی باقری، مدیرکل آموزش‌وپرورش شهر تهران در گفت‌وگو با فارس، درباره بودجه اختصاص یافته سال 97 به این اداره کل اظهار داشت: مشکل بودجه سال 97 آموزش‌وپرورش این است که در آن، بودجه به صورت استانی آمده است در حالی که بهتر بود بین اداره کل آموزش‌وپرورش شهر تهران و اداره کل آموزش‌وپرورش شهرستان‌های تهران تفکیک داده می‌شد. وی با بیان اینکه هنوز میزان بودجه رسماً به ما اعلام نشده است، افزود: با نگاهی گذرا به این بودجه و مقایسه آن با بودجه سال‌های گذشته مشخص می‌شود ما حداقل 400 میلیارد تومان کسری بودجه خواهیم داشت و این میزان حتی پرداخت حقوق‌ها را هم کفایت نمی‌کند. باقری اضافه کرد: بودجه آموزشی معمولاً با کسری همراه است و امسال هم هنوز سرانه و شیر مدارس تخصیص پیدا نکرده است.

عرفانه  فتحیان: عملیاتی شدن طرحی در حیطه تعطیلات رسمی کشور موجب شد دوباره حساسیت‌ها و تحلیل‌ها راجع به میزان تعطیلات کشور مطرح شود. امسال ٨ ربیع‌الاول مصادف با شهادت امام حسن عسکری(ع) و آغاز امامت امام مهدی(عج) طبق مصوبه مجلس و تایید شورای نگهبان تعطیل اعلام شد؛ تعطیلی‌ای که هم‌اکنون طرحی در مجلس برای لغو آن در جریان است.
اینکه چرا بابت اضافه شدن این روز به تعطیلات رسمی عده‌ای حساسیت نشان می‌دهند جالب توجه است و در ادامه با استفاده از آماری که دبیرخانه شورای انقلاب فرهنگی منتشر کرده است خواهیم گفت به جهت تعداد، ایران جزو کشورهای با تعطیلات کم محسوب می‌شود.
با توجه به اینکه تعطیلات به 2 دسته رسمی و غیررسمی تقسیم می‌شود به توضیح برخی وجوه این مقوله می‌پردازیم.
«تعطیلات رسمی» یا مناسبتی هستند یا غیرمناسبتی که از این بین، مناسبتی‌ها به 4 بخش «مذهبی»، «انقلابی»، «ملی»، «بین‌المللی» و غیرمناسبتی‌ها به 3 دسته تعطیلات «آخر هفته»، «آموزشی» و «بانکی» تقسیم می‌شوند.
همچنین تعطیلات غیررسمی شامل روز‌هایی می‌شود که در تقویم آورده نشده و بدون برنامه‌ریزی شامل اتفاقاتی چون درگذشت یک شخصیت مهم، شیوع بیماری، بلایای طبیعی و شرایط جوی، بین‌التعطیلین و اجلاس‌های مهم است. قطعا بین ابعاد و آثار مختلف تعطیلات، اثرات اقتصادی آن بیش از هر چیز مد نظر است، چرا که بعید است غیر از این بهانه اغلب مردم یا مسؤولان دغدغه خاصی در مقابل افزایش تعطیلات داشته باشند.
حال می‌دانیم نظام کاری کشور به 2دسته نظام کاری رسمی و غیررسمی تقسیم
می‌شود که در این بین نظام کاری رسمی از تعطیلات رسمی تبعیت می‌کند ولی نظام کاری غیررسمی کمتر تابع آن است و اتفاقا فرصت ویژه‌ای برای کار و فعالیت پیدا می‌کند.
همچنین صاحبان کارخانجات و صنایع، تعطیلات را فرصت خوبی برای بازسازی و بهسازی چرخه تولید خویش می‌دانند و حتی گاهی خارج از برنامه تعطیلات رسمی، ایام دیگری را نیز برای افزایش بهره‌وری نیروی کار با برنامه قبلی تعطیل می‌کنند.
اقتصاددانان با روش‌ها و مبانی مختلف، هزینه‌ای را که یک روز تعطیلی ایجاد می‌کند محاسبه می‌کنند که به همین جهت، نتیجه نیز متفاوت خواهد شد اما طبق برخی آمار، سهم تولید ثروت توسط منابع انسانی در ایران ٣٤ درصد اعلام شده است که اگر تصور کنیم ٣٦٥ روز را هم فرد مشغول باشد در کل، بهره‌وری، اندکی ارتقا می‌یابد. پس حذف کل تعطیلات هم اثر چندانی ندارد و این تغییر اندک با افزایش کار مفید در روز‌های کاری قابل جبران است، علاوه بر اینکه ابعاد فردی و روحی این تعطیلات را نمی‌توان نادیده گرفت.
پس شاید به‌جای دعوا بر سر زیاد بودن تعداد روزهای تعطیلی باید دعوای اصلی را بر سر پایین بودن بهره‌وری در کشور بکنیم!
مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی، ناکارآمدی نیروی کار در بخش‌های دولتی را بیش از بخش‌های خصوصی دانسته و اعلام کرده است در خوشبینانه‌ترین حالت، ساعات کار مفید در ایران روزانه حدود 2 ساعت است که در طول هفته به ۱۱ ساعت نمی‌رسد. در این گزارش متوسط ساعات کار روزانه مفید در بخش دولتی تنها ۲۲ دقیقه ذکر شده است.
و اما آمار...
ایران در کل ٢٥ روز در تقویم رسمی خود اعلام تعطیلی کرده است که ١٥ روز آن تعطیلات مذهبی با متوسط جهانی ٣/٢٦ روز، ٤ روز تعطیلات انقلابی با متوسط جهانی 69/3 روز و ٦ روز باقیمانده تعطیلات ملی است که آن هم نزدیک به متوسط جهانی (17/5) است.
البته لازم به ذکر است از این تعداد، ١٥ روز آن به جشن و ١٠ روز به عزاداری تعلق دارد پس برخلاف برداشت برخی، ماهیت جشن  و شادی از فراوانی بیشتری برخوردار است.
همچنین تعطیلات آخر هفته در اکثر کشورها 2 روز ولی در ایران یک روز در نظر گرفته شده است که تلاقی تعطیلات رسمی با این تعطیلات آخر هفته، میانگین در سال ٤ روز می‌شود و برخلاف سایر کشور‌ها که اگر چنین تداخلی باشد اول هفته بعد را تعطیل اعلام می‌کنند ایران چنین رویه‌ای ندارد و این باعث می‌شود عملا تعداد روز‌های تعطیل رسمی کشورمان معادل 5/20 روز باشد که در برخی سال‌ها به ١٨ روز نیز کاهش پیدا کرده است.
با توجه به این آمار و مقایسه با کشور‌های دیگر که به‌طور خلاصه به شرح زیر است درمی‌یابیم به‌رغم تبلیغات رسانه‌ای، ایران دارای بیشترین میزان تعطیلی رسمی نیست:
سریلانکا ٢٦ روز، بوسنی و هرزگوین ٢٥ روز، لبنان و آذربایجان ٢٣ روز، روسیه ١٩ روز، ژاپن ١٨ روز و اتریش و کانادا و چین هر یک دارای ١٧ روز تعطیل رسمی هستند و از بیشترین تعداد تعطیل رسمی برخوردارند.
ویتنام، سوییس و کوبا با ٦ و ٧ روز دارای کمترین تعداد تعطیل رسمی هستند.
البته با در نظر گرفتن کل تعطیلات شامل تعطیلات آخر هفته، این معادله کمی تغییر می‌کند!
گفتیم ایران ٢٥ روز تعطیل رسمی دارد که با توجه به ٥٢ جمعه مجموعا ٧٧ روز می‌شود و این در حالی است که غیر از یمن که مجموعا ٦٧ روز تعطیل است و کمترین میزان را داراست، تعداد کل تعطیلات مابقی کشور‌ها در بازه‌ای بین ١٠٧ تا ١٢٩ روز متغیر است و این آمار نشان می‌دهد ایران بعد از یمن کمترین میزان تعطیلی را دارد!
نتیجتا بر خلاف تصور رایج، واقعیت درباره میزان تعطیلات کشور چیز دیگری است، افزایش بهره‌وری و تمرکز روی بالا بردن ساعت کار مفید که هر 10 دقیقه معادل ٦ روز کاری است، به میزان زیادی کاهش درآمد ایام تعطیل را جبران خواهد کرد. بنابراین حذف چند روز از این ایام در مقایسه با افزایش بهره‌وری، تاثیر چندانی بر تولید ناخالص ملی ندارد و بهتر است نگاه اسلامی و بومی را با توجه به مقتضیات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی جایگزین نگاه و رویکرد لیبرالی به مساله تعطیلات کنیم.