گروه فرهنگ و هنر: فهرست نامزدهای بخش‌های مختلف یازدهمین جشنواره فیلم «سینماحقیقت» در حالی روز گذشته اعلام شد که همچون همیشه بحث‌های بسیاری در ارتباط با نامزدهای این دوره از جشنواره در میان اهالی رسانه و فعالان عرصه مستند پیرامون این آثار درگرفت. بحث‌هایی که برخی از آنها نشان‌دهنده تعجب اهالی رسانه و فعالان رسانه از نادیده گرفته شدن برخی آثار و همچنین چگونگی راه‌یافتن برخی دیگر از این آثار به فهرست نهایی نامزدها بود؛ موارد جالب و حتی عجیبی که در ادامه به مرور برخی از آنها خواهیم پرداخت.
پیشتازی زنان در حقیقت
نخستین نکته جالب توجه در ارتباط با فهرست نهایی نامزدهای بخش‌های مختلف، پیشتازی 3 فیلم «در جستجوی فریده»، «زنانی با گوشواره‌های باروتی» و «بانو قدس ایران» در لیست دریافت جایزه از بخش‌های مختلف جشنواره بود. آثاری که سوژه محوری هر سه آنها زنان هستند و از این نظر می‌توان یازدهمین دوره جشنواره سینماحقیقت را در زمینه پرداختن به آثاری در ارتباط با زنان نسبت به همه دوره‌های پیش از خود متفاوت دانست. البته با وجود توجه ویژه جشنواره به آثاری با محوریت زنان، نکته جالب توجه در ارتباط با این آثار آن بود که هر سه آنها توسط کارگردان‌های مرد (در جست‌وجوی فریده به شکل مشترک توسط آزاده موسوی و کورش عطائی) تولید شده‌اند که این خود می‌تواند نشان‌دهنده حضور کمرنگ‌تر بانوان در عرصه سینمای مستند باشد. حضوری که طی سال‌های گذشته در عرصه داستانی گسترش یافته ولی به نظر می‌رسد در عرصه مستند حضور تغییر چندان محسوسی نداشته است.
حذف شد، اضافه شد، کاندیدا شد!
اما یکی دیگر از نکات جالب توجه در ارتباط با فهرست آثار راه‌یافته به جمع نامزدهای نهایی این دوره از جشنواره سینماحقیقت که اتفاقا به محل بحث و نظر بسیاری از اهالی رسانه و مستند نیز تبدیل شده است، چگونگی راه یافتن مستند «بانو قدس ایران» به جمع نامزدهای 5 بخش جشنواره بود. مستندی در ارتباط با زندگی همسر امام خمینی(ره) که قرار بود به عنوان فیلم افتتاحیه جشنواره به نمایش درآید ولی به یکباره و با درخواست سرمایه‌گذار اثر از همه بخش‌های جشنواره کنار گذاشته شد. ستاد خبری جشنواره «سینماحقیقت» در همان روز با انتشار خبری در ارتباط با این اتفاق اعلام کرد که با درخواست موسسه «عروج فیلم» تهیه‌کننده فیلم مستند «بانو قدس ایران»، این اثر از بخش مسابقه ملی و جایزه شهید آوینی یازدهمین دوره جشنواره جهانی «سینماحقیقت» خارج شد.
اما نکته عجیب در ارتباط با این اثر، نمایش ناگهانی آن درست یک روز پیش از اعلام فهرست نامزدهای جشنواره بود! آن هم در شرایطی که اطلاع‌رسانی چندانی در ارتباط با این تغییر تصمیم ناگهانی اعلام نشده بود و فیلم در شرایطی به نمایش درآمد که اساسا بسیاری از اصحاب رسانه از تصمیم جدید سرمایه‌گذاران اثر و بازگشت مجدد آن به جشنواره بی‌اطلاع بودند.
ماجرا زمانی جالب‌تر شد که یک روز پس از نمایش ناگهانی این اثر، ستاد خبری جشنواره فهرست نهایی نامزدهای بخش‌های مختلف جشنواره را اعلام می‌کند و مستند «بانو قدس ایران» ساخته مصطفی رزاق‌کریمی، در 5 بخش بهترین کارگردانی، بهترین تدوین، نویسنده گفتار متن، بهترین موسیقی و بهترین فیلم نامزد می‌شود. موضوعی که با توجه به اتفاقات پیش‌آمده پیرامون این اثر قبل از اعلام نامزدهای جشنواره، موجب تعجب بیشتر رسانه‌ها و فعالان عرصه مستند شد.
خوب‌های نادیده گرفته شده
البته جشنواره حقیقت در بخش فیلم‌های نامزد دریافت جایزه شهید آوینی نیز خالی از حاشیه و اتفاقات عجیب نبود. در شرایطی که امسال انبوهی از آثار خوش‌ساخت و جدی در ارتباط با شخصیت‌های تاریخی انقلاب میان آثار راه‌یافته به این بخش به چشم می‌خورد، در نهایت در فهرست نهایی آثار راه‌یافته به جمع مدعیان دریافت جایزه شهید آوینی این دوره از جشنواره اساسا نامی از این آثار دیده نمی‌شود؛ برای مثال مستند «ادوارد» ساخته محمدباقر شاهین که یکی از بهترین مستندهای تولید شده توسط مرکز مستند سوره حوزه هنری بود و بسیاری پیش از آغاز جشنواره به واسطه کیفیت بالای فنی اثر و البته سوژه جالب توجه آن که پیرامون زندگی یک مرد مسیحی بریده از سازمان منافقین بود، این مستند را جزو شانس‌های اصلی حضور در میان نامزدهای بخش‌های مختلف جشنواره می‌دانستند ولی نه‌تنها در بخش ملی جشنواره مورد بی‌توجهی قرار گرفته بلکه حتی در میان نامزدهای نهایی جایزه شهید آوینی نیز حضور ندارد.
این موضوع را می‌توان در ارتباط با آثار دیگری همچون «کویرس، وطن کوچک من» نیز مطرح کرد؛ اثری که روایتگر مقاومت 3 ساله یک دانشگاه هوایی در سوریه در برابر هجوم نیروهای داعش است و به نظر می‌رسید با توجه به پیروزی‌های اخیر نیروهای جبهه مقاومت در برابر داعش که منجر به پایان حاکمیت این گروهک تکفیری در سرزمین‌های اسلامی شده بود، باید توجه بیشتری از سوی جشنواره حقیقت به اینگونه آثار که دارای زبان و دغدغه‌ای بین‌المللی بودند، می‌شد.
به این فهرست می‌توان 2 مستند «آقای دادستان» و «قصر قند» ساخته محسن اسلام‌زاده و همچنین مستند «قائم مقام» ساخته علی‌صدری‌نیا را نیز اضافه کرد که همگی آنها از جمله آثاری بودند که به واسطه موضوع مهم و قابل توجهی که داشتند و در زمان نمایش خود با استقبال خوبی از سوی تماشاگران مواجه شدند، شایستگی حضور در جمع نامزدهای نهایی دریافت جایزه شهید آوینی را داشتند.

محسن شهمیرزادی: در برابر توفان، عنوان مستند سریالی پیرامون دوره پهلوی  بود که به کارگردانی مهدی نقویان از تلویزیون پخش شد و در زمره  معدود مستندهای تاریخی قرار گرفت که مخاطب عام و خاص به آن اقبال نشان دادند. این بار نقویان «ارثیه پدری» که همان نسخه سینمایی «در برابر توفان» است را به یازدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت برده تا بتواند مخاطبان غیرتلویزیونی خود را نیز در معرض اثر خود قرار دهد. با او به گفت‌وگو نشستیم و درباره «ارثیه پدری» و آینده مستندسازی وی
 صحبت کردیم.
***
  روند تولید «ارثیه پدری» چگونه صورت گرفت؟
بعد از مجموعه در برابر توفان، تصمیم گرفتیم یک مستند تک‌قسمتی از این مجموعه تهیه کنیم تا امکان اکران‌های خارج از تلویزیون نیز مهیا شود و قشر دیگری از مخاطبان نیز بتوانند این مستند را مشاهده کنند. در نتیجه به این تصمیم رسیدیم که این مستند تک‌قسمتی با محوریت شخص محمدرضا پهلوی باشد و از حواشی‌ای که در مجموعه در برابر توفان مطرح شده بود، بکاهیم. این مستند از به سلطنت رسیدن شاه شروع می‌شود تا هنگامی که او در مصر می‌میرد. روایتی که  در 15 فصل کوتاه بیان شده که مجموعا 120 دقیقه مستند را شامل می‌شود.
  تمام این مستند از راش‌های در برابر توفان تهیه شده است؟
بخش‌های زیادی از مستند از همان راش‌های در برابر توفان تهیه شده است اما تصاویری نیز خارج از آن وجود دارد که مربوط به در برابر توفان نیست. از سوی دیگر روایت آن هم متفاوت از در برابر توفان بوده و فصل به فصل رویدادها بیان می‌شوند.
  ممکن است ارثیه پدری آخرین اثر شما درباره پهلوی باشد؟
نسخه تک‌قسمتی از در برابر توفان، همین «ارثیه پدری» بود اما بنا داریم بار دیگر درباره پهلوی به شیوه‌ای متفاوت تولید اثر کنیم. این مستند برخلاف در برابر توفان که سیر تاریخی داشت، موضوع محور است و قرار است در این مجموعه 10 قسمتی، در هر قسمت به یک مساله در دوران پهلوی دوم پرداخته شود. در این مجموعه که الان در حال پژوهش و نگارش است، موضوعاتی مثل «ارتش»، «اقتصاد»، «فرهنگ»، «ورزش»، «سیاست داخلی» و... از جمله مسائلی است که بنا داریم به آن بپردازیم. این مقوله چون از حساسیت بالایی برخوردار است و فراگیری بالایی دارد نیاز دیدیم که مجموعه‌ای جداگانه از در برابر توفان باشد و به صورت جدی روی آن پژوهش‌های مربوط صورت بگیرد.
  روایت «ارثیه پدری» پر سرعت و پر از داده‌های تاریخی است که پشت سر هم مطرح می‌شوند، آیا این گزاره برای شما مطرح نبوده که  مخاطب نتواند 120 دقیقه با مستند همراه باشد؟
مستندهای بالای 100 دقیقه در دنیا مرسوم است. در ایران اما تحمل همه اعم از فیلمسازان و مخاطبان پایین است و شاید سخت باشد برای‌شان پای یک مستند 120 دقیقه‌ای بنشینند. درباره این گزاره هم که مطرح کردید، روایت مستند به صورت فصل‌های کوتاه 5 دقیقه‌ای بیان شده تا از بیان یک روایت طولانی و ممتد جلوگیری شود. هر فصل هم ویژگی‌های مخصوص به خود را دارد که از فصل قبل و بعد تا حدی جداست. از سوی دیگر بیان روایت‌ها به واسطه فیلم فارسی جذابیت دیگری است که به نظر می‌رسد مخاطب را تا انتها پای این مستند بنشاند. البته شاید وقتی در ابتدای امر مخاطب با یک مستند 2 ساعته رو به رو شود، ترجیح دهد سراغش نرود اما احتمالا کسی که پای مستند بنشیند تا آخر به دنبال داستان خواهد آمد.
  البته همین 2 ساعت می‌تواند به نوعی 2 واحد تاریخ پهلوی باشد، چیزی که شاید در بسیاری از مستندها نتوان مشاهده کرد.
بله! از کتاب‌های درسی تا حوزه رسانه و اخبار همواره باید کار اقناعی صورت بپذیرد. حتی هالیوود از سینمای داستانی خودش به عنوان پدیده اقناعی استفاده می‌کند اما وقتی یک گزارش خبری 3 دقیقه‌ای هم در تلویزیون می‌رویم، حالت تهییجی به خود می‌گیرد. در عرصه مستند هم به نظرم این مساله وجود دارد و اکثر آثار به جای کارهای استدلالی و اقناعی، تهییجی بوده و این نمی‌تواند درس‌آموز مخاطب باشد. در حالی که با رعایت اصول فیلمسازی می‌توان براحتی پدیده‌ای را تبیین کرد و به این واسطه مخاطب به جای هیجان‌زدگی، به  صورت استدلالی قانع شود.
  مستندهای دیگر جشنواره که درباره تاریخ پهلوی هستند را دیده‌اید؟
متاسفانه هنوز فرصت نکردم این مستندها را ببینم و در بحبوحه جشنواره باخبر شدم آثاری مثل رزم‌آرا و... هم در جشنواره حضور پیدا کرده‌اند. امیدوارم بزودی فرصت شود و پس از پایان پروژه‌ای که در دست دارم، حتما به تماشای این مستندها بنشینم.  نمی‌دانم این مستندها با چه دید و نگاهی تولید شده‌ اما برای من نفس این قضیه خوشحال‌کننده است. سال گذشته یک فیلم 2ساعته در برابر پهلوی در جشنواره حضور داشت که امسال تبدیل به 4-3 فیلم شده است. من احساس می‌کنم توجه مستندسازان به این سمت جلب شده و خوشبختانه هر روز آثار بیشتری در این‌باره می‌بینم. موضوع پهلوی موضوعی بسیار حائز اهمیت است، از این جهت که بدنه جامعه هنوز با آن درگیر بوده و رسانه‌های خارجی برخلاف ما بسیار زیاد به آن می‌پردازند. این برهه از تاریخ کشور ما بشدت برای مخاطب عام جذابیت داشته و به نظرم ظرفیت بسیار بالایی برای پرداختن به آن
وجود دارد.
 

نایب‌رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس با انتقاد از کاهش بودجه‌های فرهنگی بویژه در حوزه‌های دینی و قرآنی گفت: متأسفانه دولت در این زمینه کوتاهی می‌کند و بعدها این کوتاهی باید با هزاران برابر هزینه جبران شود. به گزارش فارس، حجت‌الاسلام نصرالله پژمانفر، رئیس فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی در برنامه‌ رصد شبکه قرآن سیما درباره اینکه فراکسیون قرآن و عترت مجلس در سال گذشته قول تحقق و افزایش بودجه قرآن را داده بود اما تاکنون اتفاق خاصی نیفتاده، گفت:  شاید زمانی بگوییم بودجه نیست و ما هم باید این دوران را بگذرانیم اما یک زمانی می‌بینیم نخستین ‌اقدامات این است که در لایحه بودجه به اعتبارات قرآنی و فرهنگی دست برده و از میزان آن کم می‌کنند، این نشان می‌دهد اساساً نگاه به حوزه فرهنگ، نگاه دست چندمی و نگاه غلطی است و متأسفانه این نگاه در جریان مدیریتی کشور حاکم شده است. وی ادامه داد: تمام فعالیت‌های قرآنی، مسابقات قرآنی، تمام حرکت‌هایی که در حوزه قرآن می‌تواند انگیزه باشد و حاکمیت قرآن و اهل بیت(ع) را در جامعه رشد دهد در حال تعطیل شدن است. وی افزود: واقعیت آن است بنده به این قول‌هایی که دولت می‌دهد هیچ اعتمادی ندارم، چرا که از بس وعده‌های سرخرمن شنیدیم و در نهایت اتفاقی نیفتاده تا  این وعده‌‌‌ها محقق نشود، اعتماد نداریم.

آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار فهرست ۹ فیلم منتخب را برای رقابت در شاخه بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی اسکار معرفی کرد. به گزارش ایسنا، از میان رکورد ۹۲ فیلمی که امسال برای حضور در شاخه بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی اسکار به آکادمی معرفی شدند، ۹ فیلم توانستند به دور بعدی رای‌گیری راه یابند. «یک زن شگفت‌انگیز» ساخته سباستین للیو از شیلی، «خالی از عشق» به کارگردانی اندری زویاگینتسف از روسیه، «محوشدگی» به کارگردانی فاتح آکین از آلمان، «از جسم و روح» به کارگردانی ایلدیکو انیادی به نمایندگی از مجارستان، «خوشبختی» ساخته الن گومه از سنگال، «میدان» ساخته روبن اوستلوند از سوئد، «توهین» ساخته زیاد دوئیری از لبنان، «فاکس ترات» به کارگردانی ساموئل مائوز از رژیم صهیونیستی و «زخم» ساخته جان ترنگوو به نمایندگی از آفریقای جنوبی ۹ فیلمی هستند که در رقابت شاخه بهترین فیلم غیرانگلیسی اسکار ۲۰۱۸ باقی ماندند. سینمای ایران امسال با فیلم «نفس» به کارگردانی نرگس آبیار در این رویداد سینمایی حضور داشت که از راهیابی به جمع ۹ فیلم مرحله دوم این شاخه بازماند. نامزدهای نودمین دوره جوایز سینمایی اسکار روز ۲۳ ژاویه ۲۰۱۸ (سوم بهمن) اعلام خواهند شد و مراسم اعطای جوایز این رویداد مهم سینمایی نیز روز چهارم مارس (۱۳ اسفند) برگزار خواهد شد.

درگذشت خالق «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب»
خالق مجموعه پویانمایی «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» صبح روز پنجشنبه ۲۳ آذر دار فانی را وداع گفت. به گزارش مهر، مجید محمدی، تهیه‌کننده و کارگردان پویانمایی کشورمان که با مرکز پویانمایی صبای صداوسیما همکاری می‌کرد صبح پنجشنبه ۲۳ آذر در تهران دار فانی را وداع گفت. زنده‌یاد محمدی خالق مجموعه پویانمایی «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» بر اساس قصه‌های مرحوم آذر یزدی بود. مراسم تشییع پیکر شادروان مجید محمدی روز گذشته  ۲۴ آذر در بهشت‌زهرا(س) برگزار شد.


10 نویسنده در «ویلای کاکایی‌ها»
مجموعه داستان «ویلای کاکایی‌ها» در واکنش به مشکلات و مخاطرات محیط‌زیستی در انتشارات «شهرستان ادب» منتشر شد. به گزارش روابط عمومی شهرستان ادب، داستان‌های این مجموعه را محمدرضا بایرامی، داستان‌نویس مشهور و برگزیده جایزه جلال گزینش کرده است. فراخوان نگارش داستان‌های محیط‌زیستی با عنوان «باغ ملی» اسفند 1395 منتشر شد و «ویلای کاکایی‌ها» محصول این فراخوان است. در این مجموعه 10 داستان کوتاه گردآوری شده است: «ویلای کاکایی‌ها» نوشته مصطفی مردانی، «بار» نوشته علی‌الله سلیمی، «من درنای سیبری را خورده‌ام» نوشته فرناز شهیدثالث، «نفرین قنات حاج میرزا» نوشته مهدی کفاش، «مالکین اصلی» نوشته معصومه میرابوطالبی، «هوایی که در آن نفس می‌کشم» نوشته سیدمحمد قارونی، «ماه خواهر ندارد» نوشته مرتضی فرجی، «خشک و خالی» نوشته محمد سرابی، «نخل‌ها ایستاده می‌میرند» نوشته ناهید قادری و «اگر باران نبارد؟ اگر باران ببارد؟» نوشته صبا چزانی. در بخشی از داستان «من درنای سیبری را خورده‌ام» می‌خوانیم: «دست‌هایم را که زیر برف سفید شده بود، از هم باز کردم. شدم یک دُرنای بزرگ. گفتم: «درنای سیبری رو خوردم.» بابا خندید ولی اشکش هم راه افتاد. گفت: «فقط همین یکی مونده بود. چطور دلت اومد؟» جوابی نداشتم. دلم فروریخت...» همچنین این کتاب پنجمین مجموعه از مجموعه‌ داستان‌های گروهی «قصه زمانه» شهرستان ادب است. «عطر عربی»، «کجا بودی الیاس؟»، «می‌خواهد چشمانش باز باشند» و «پاییز آمریکایی» عنوان دیگر کتاب‌های این مجموعه با موضوع مسائل اجتماعی هستند.

«همیشه دختر» خواندنی شد
«همیشه دختر» اثر محمد ترکاشوند رمانی است که در آن نویسنده‌ای مرد با جسارت تمام، قدم به زندگی زنان و روابط تو در توی این بخش از جامعه گذاشته است و سعی دارد در دل یک روایت داستانی به ترسیم نوعی خاص از سبک زندگی در این قشر دست بزند.  به گزارش فارس،  «همیشه دختر» با سفر زیارتی دختری به نام فریده آغاز می‌شود، که با جمعی از دوستانش راهی مشهد مقدس می‌شود و سفر در این میان از سویی بهانه‌ای است برای آشنا شدن با روحیات و ذهنیات تیپ اجتماعی فریده که می‌توان از آنها به عنوان بخش قابل توجهی از طبقه اجتماعی دختران جوان ایرانی امروز یاد کرد و از سوی دیگر راهی است برای آشنا شدن با طیف‌های فکری مختلف جاری در زندگی زنانه امروز، استدلال‌ها، نوع نگاه و حتی ایدئولوژی زنانه. این اثر با شجاعتی خاص، موضوع ازدواج دختران را نشانه می‌رود و دلایل تأخیر سن ازدواج و نارضایتی دختران از ازدواج نکردن را بررسی می‌کند. آفت‌هایی که مانع ازدواج به‌هنگام است و آفت‌هایی که از پی این تأخیر قد علم می‌کنند.«همیشه دختر» از سوی دیگر سازنده نوعی نگاه ویژه به زندگی مشترک و اجتماعی از زاویه نگاه زنان است که سعی کرده با دوری از کلیشه‌های رایج در خلق چنین داستانی در نهایت به ترسیم سیمایی از نوع صحیح سبک زندگی مومنانه دست پیدا کند. انتشارات کتاب نیستان رمان «همیشه دختر» را در 144 صفحه و با قیمت 11500 تومان منتشر کرده است.

دلنوشته رسول صدرعاملی برای حاج‌احمد اقوام‌شکوهی
70 سال بدون غیبت
رسول صدرعاملی، کارگردان سینما که تجربه ساخت فیلم‌های «هرشب تنهایی» و «شب» را در مشهد مقدس داشته، در پی درگذشت حاج احمد اقوام‌شکوهی، نقاره‌زن حرم مطهر امام رضا (ع) نوشتاری را منتشر کرد. در متن نوشته رسول صدرعاملی با عنوان «آقا و سلطان گلدنتایم» آمده است: حاج‌احمد اقوام‌شکوهی در صحن امام رضا بیش از ۷۰ سال بدون حتی یک روز غیبت، سلطان بی‌چون و چرای دقایق طلایی شبانه روز بود. همان دقایق سرشار از انرژی و معنویتی که نه روز است و نه شب، دقایقی قبل از اذان‌های صبح و مغرب، مردی ۹۰ ساله که ۷۰ سال بیش از یکصد پله را در صحن حرم بالا می‌رفت تا خود را به جایگاه مقصودش برساند و بنوازد و شادابی و شادمانی را قبل از عبادت برای زائران به ارمغان بیاورد. یک جور شادمانی که ذهن خیلی‌ها و من در کودکی و نوجوانی و جوانی تا حالا را مالامال کرده و هیچ قطعه موسیقی اینگونه ماندگار در ذهنم نمانده که نقاره‌های حاج‌احمد در سفرهای من به مشهد. بعد از پایان فیلمبرداری و تدوین «هرشب تنهایی» از محمدرضا علی‌قلی خواستم موسیقی فیلم را براساس همین نقاره‌نوازی بسازد که ساخت و خیلی هم خوب ساخت. حالا 2 روزی می‌شود که حاج‌احمد اقوام‌شکوهی از دنیا رفته و تردید ندارم صدای باشکوه نقاره‌نوازی‌هایش خاطره ماندگار ذهن خیلی‌هاست».


جمع کاریکاتوریست‌های ایران و ترکیه
طی نشست تبادل نظرات کاریکاتوریست‌های ترکیه و ایران، متین پکر، رئیس انجمن کاریکاتوریست‌های ترکیه به پاسخگویی به سوالات کاریکاتوریست‌ها ایرانی پرداخت. به گزارش تسنیم، نشست تبادل نظرات کاریکاتوریست‌های ترکیه و ایران با حضور متین پکر رئیس انجمن کاریکاتوریست‌های ترکیه و جمعی از کاریکاتوریست‌های ترکیه و ایران برگزار شد. در این نشست متین پکر، رئیس انجمن کاریکاتوریست‌های ترکیه ضمن ابراز علاقه به کاریکاتورهای ایرانی گفت: امروز کاریکاتور ایران توانسته است چهره خود را در جهان نشان دهد و من بسیاری از کاریکاتوریست‌های ایران را می‌شناسم. وی با تاکید بر لزوم ریشه‌دار بودن کاریکاتور در فرهنگ عمیق انسانی، بیان کرد: کاریکاتور زمانی می‌تواند خودش را نشان دهد که از دریچه عمیق فرهنگ، هنر و ادبیات عبور کند. همچنین کامبیز درم‌بخش، پیشکسوت کاریکاتور ایران با اشاره به میهمان‌نوازی ترک‌ها گفت: در چند سفری که برای داوری و شرکت در جشنواره‌ها به ترکیه داشتم آنها مثل یک وزیر یا دیپلمات از ما استقبال کردند؛ امیدوارم ما هم بتوانیم محبت آنها را جبران کنیم. نمایشگاه گروهی کاریکاتوریست‌های ترکیه با عنوان «تفکر معکوس» در روز دوشنبه هفته جاری در سالن ابوالفضل عالی حوزه هنری افتتاح شد.


واینستین گفت تو را می‌کشم!
بازیگر معروف لاتین‌تبار هالیوودی تجربه خودش را در مقابله با رفتار آزاردهنده تهیه‌کننده رسوا شده، در قالب یک مقاله منتشر کرده است. به گزارش مهر، سلما هایک مقاله‌ای برای روزنامه نیویورک تایمز نوشته و در آن تجربه‌های خودش مقابل رفتارهای آزاردهنده و سوءاستفاده‌های هاروی واینستین را با جزئیات نوشته که شامل ادعاهایی مبنی بر رفتار جنسی ناخواسته و تهدید به خشونت می‌شود. این بازیگر نامزد دریافت جایزه اسکار می‌گوید واینستین در هتل شب‌ها پشت در اتاق او می‌آمد، حتی در جاهایی که ارتباطی با فیلمی که داشت می‌ساخت، نداشت. بعد از بیان جزئیات درباره تمام رفتارهای ناخواسته او، هایک می‌گوید امتناعش از عمل کردن به آنها همیشه با «خشم ماکیاولی هاروی» مواجه می‌شد و با وجود اینکه واینستین سعی می‌کرد با حرف زدن به خواسته‌اش برسد، تهدید هم همیشه یکی از سلاح‌هایش بود. هایک می‌گوید یک بار او با خشمی فراوان گفت «تو را می‌کشم، فکر نکن نمی‌توانم». او می‌نویسد: تا وقتی برابری در صنعت فیلم ما وجود نداشته باشد و مردان و زنان در تمام جنبه‌ها از یک ارزش برخوردار نباشند، جامعه‌مان جایی عالی برای افرادی مثل واینستین خواهد بود. من از تمام کسانی که به تجربه‌های ما گوش می‌کنند تشکر می‌کنم و امیدوارم اضافه کردن صدایم به افرادی که بالاخره دارند صحبت می‌کنند باعث شود این مسأله کمی مشخص‌تر شود که چرا انجام دادن این کار آنقدر سخت است و چرا بسیاری از ما تا الان صبر کرده‌ایم.