شهرستان کنگان به عنوان میزبان صنایع پارس‌جنوبی نقش مهمی در اقتصاد کشور دارد ولی تاکنون به آن توجه نشده است؛ این در حالی است که با توجه به موقعیت و جایگاه صنعتی این شهرستان باید زمینه توسعه چنین منطقه‌ای بخوبی فراهم شود. این شهرستان در جنوب استان بوشهر بخش عمده‌ای از صنایع و تاسیسات نفت و گاز و پتروشیمی را در خود جای داده و میزبان خیل عظیم فعالان اقتصادی است. حدود نیمی از تاسیسات پارس جنوبی در شهرستان کنگان مستقر است و در حال حاضر تعدادی از فازها در این شهرستان به بهره‌برداری کامل رسیده و چندین فاز نیز در دست اجراست که در آینده نزدیک شاهد بهره‌برداری از آنها خواهیم بود. استقرار صنایع در شهرستان کنگان باعث شده تا شاهد انفجار جمعیت در سطح این شهرستان و افزایش چندبرابری جمعیت باشیم و این موضوع می‌طلبد نگاه ویژه‌ای به توسعه زیرساخت‌ها در این شهرستان شود. به‌رغم نقش مهمی که کنگان در صنعت، اقتصاد و تولید انرژی کشور دارد اما تاکنون بخوبی مورد توجه قرار نگرفته است و بی‌مهری‌ها به این شهرستان همچنان ادامه دارد که این موضوع نارضایتی اهالی را در پی دارد. رئیس شورای اسلامی شهر کنگان در این باره از بی‌مهری‌های مسؤولان استان، صنعت و منطقه ویژه اقتصادی نسبت به کنگان انتقاد کرد و گفت: کنگان قطب اقتصادی کشور است ولی با این وجود به فراموشی سپرده شده که این بی‌توجهی قابل قبول مردم این منطقه نیست و عواقب دارد. نادر احمدی ادامه داد: موضوعات و مشکلات شهر را به جد پیگیری می‌کنیم و برای دستیابی به خواسته بحق آنها استاندار، مدیرکل و حتی وزیر را به شهرستان فرا می‌خوانیم. وی درباره مشکلات و نیازهای این منطقه گفت: ادارات شهرستان، بومی‌ها را به عنوان مدیر و کارمند پوشش نمی‌دهند، در حالی که خواسته ما عدم استخدام غیربومی‌ها در ادارات این شهرستان است. رئیس شورای اسلامی شهر کنگان با بیان اینکه معیشت مردم و اشتغال جوانان شهرستان نیازمند پیگیری است، ادامه داد: پسندیده نیست جوانان تحصیلکرده بومی به دلیل بیکاری و فشارهای اقتصادی، تقاضای کار به عنوان نظافت‌چی و پاکبانی به فرمانداری و شهرداری بدهند. وی ادامه داد: حمایت از مدیران بومی و دقت نظر در نصب و عزل‌های مسؤولان ادارات و نهادها، معرفی پروژه‌ها و فرصت‌های شغلی به سرمایه‌گذار داخلی و خارجی، تکمیل جاده کمربندی توسط اداره راه‌وشهرسازی و پیگیری دریافت حق آلایندگی ضروری است که باید مورد توجه و پیگیری قرار گیرد. شهردار بنک اظهار داشت: مطالبات مردم و مسائل شهرستان باید به گوش مسؤولان کشوری برسد تا زمینه تصمیم‌گیری و رفع نیازها و مشکلات مردم این منطقه فراهم شود. حجت ریحانی‌نیا خواستار تشکیل کارگروه مطالبات و مشکلات مردمی در بین شوراها و شهرداری‌های شهرستان شد و افزود: با ایجاد کارگروه‌ها قطعا به نتیجه بهتری خواهیم رسید، چرا که مشکلات گسترده‌ای در این شهرستان‌ها وجود دارد و راهکارهای حل مشکل آنها با چند جلسه برطرف نمی‌شود. علی هوشیار، رئیس شورای اسلامی شهر بنک نیز با تاکید بر به‌کارگیری جوانان بومی در دستگاه‌های اداری این منطقه، گفت: با وجود افراد تحصیلکرده و نخبه بومی در شهرستان‌ها، پسندیده نیست مسؤولیت و مدیریت دستگاه‌های اداری به اشخاص غیربومی واگذار شود، توقع این است که در به‌کارگیری نیرو به نیرو‌های بومی بیشتر توجه شود. در ادامه عضو شورای عالی استان‌ها نیز از اهمیت همگرایی و هماهنگی مردم و مسؤولان گفت و افزود: عنوان و سمت مدیریت و ریاست همیشگی نیست و روزی مسؤولیت‌ها پس گرفته می‌شود ولی پذیرش انتخاب مسؤولان غیربومی در حالی که شهرستان مملو از افراد برجسته و نخبه است، قابل قبول نیست. طاها دشتی‌مطلق ادامه داد: مصوبه‌ها باید از کاغذ خارج و عملیاتی شود؛ اینگونه است که ما به اهداف‌مان می‌رسیم. وی ادامه داد: فرصت‌های شغلی دیگری در شهرستان نیز وجود دارد که اکنون غیربومی‌ها آنها را تصاحب کرده‌اند لذا باید جوانان بومی را به سمت کارآفرینی سوق دهیم و راه را برای آنها هموار کنیم. بنا به این گزارش، مشکلات شهرستان کنگان با توسعه صنعت افزایش یافته است، در حالی که همین صنعت باید نقش‌آفرینی مناسبی در رفع مشکلات حوزه پیرامونی خود داشته باشد و انتظار می‌رود برخی از این مشکلات بویژه اشتغال با کمک توسعه بخش صنعت در این منطقه رفع شود.
 

گروه رسانه‌ای ویژه دولت برای یک بازدید 2 روزه وارد اهواز شد و در نخستین اقدام از پست برق 400/230 کیلوولت اهواز 2 بازدید کرد. معاون بهره‌برداری شرکت برق منطقه‌ای خوزستان با حضور در جمع خبرنگاران توضیحات لازم را ارائه کرد و گفت: اقدامات مقابله‌ای در برابر گرد و خاک در 3 مرحله انجام می‌شود، مرحله اول شست‌وشو است که تجهیزات به صورت تمیز نگهداری شود. برای این کار با خرید تجهیزات لازم بعد از هر گرد و خاک بلافاصله نقاط آلوده شده را شست‌وشو می‌کنیم. مسعود قنواتی ادامه داد: با توجه به گستردگی استان خوزستان، برای شست‌وشوی تجهیزات نیاز به خرید 45 دستگاه مقره‌شو بود که 15 دستگاه از این خودروها امسال خریداری شده و 30 دستگاه دیگر در حال خریداری است که امتیاز این مقره‌شوهای خریداری‌شده این است که دیگر لازم نیست شست‌وشو را در حالت بی‌برقی انجام دهیم بلکه با این دستگاه‌ها شست‌وشوی خطوط و پست‌ها با آب مقطر و در حالت برقدار انجام می‌شود. معاون بهره‌برداری شرکت برق منطقه‌ای خوزستان اضافه کرد: اقدام دیگری که در حال انجام آن هستیم پوشش عایقی (RTV) تجهیزات نصب‌شده در داخل پست‌ها است که خاک‌گریز و آب‌گریز است که با توجه به آلودگی‌‌های موجود در خوزستان و ترکیب گرد و غبار( نمک، گوگرد و...) که حالت رسانا دارد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، مرحله شست‌وشو نیز حتی بعد از پوشش عایقی انجام می‌شود اما نه به وسعت و اندازه‌ای که پوشش عایقی نشده باشد. وی با اشاره به اینکه گرد و خاک‌‌ محلی بیشترین مشکل را برای صنعت برق خوزستان ایجاد می‌کند، گفت: ریزگردهای کشورهای همسایه به دلیل آنکه حالت ماسه‌ای دارد و بیشتر در تابستان اتفاق می‌افتد و رطوبتی همراه آن نیست، روی تجهیزات نمی‌چسبد و به تنهایی برای ما مشکل ایجاد نمی‌کند، این کانون‌‌های داخلی گرد و خاک است که با توجه به فصل وقوع، وجود رطوبت و رسی بودن مشکل‌ساز است. قنواتی تصریح کرد: شرکت برق منطقه‌ای در حد توان خود و استانداردهای موجود با این پدیده مقابله می‌کند اما بهترین راه این است از عواملی که برای شبکه برق مشکل ایجاد می‌کند، جلوگیری شود، اگر گرد و خاک کانون‌‌های داخلی ادامه داشته باشد، هزینه‌‌های زیادی برای صنعت برق استان به همراه خواهد داشت.

مقاله کارمند بانک اقتصادنوین به عنوان مقاله برگزیده معرفی شد
همزمان با گرامیداشت هفته پژوهش در بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران از مقاله علمی- پژوهشی شکوفه‌سادات اشرف‌زاده از بانک اقتصادنوین به عنوان مقاله برتر قدردانی شد. در مراسم بزرگداشت هفته پژوهش و فناوری که با حضور ولی‌الله سیف رئیس کل بانک مرکزی، علی دیواندری رئیس پژوهشکده پولی و بانکی، سیامک دولتی رئیس هیات‌مدیره بانک اقتصادنوین و جمعی از مدیران عامل بانک‌ها و پژوهشگران در سالن اجتماعات بانک مرکزی برگزار شد، از مقاله شکوفه‌سادات اشرف‌زاده با عنوان «بررسی نرخ وصول در قراردادهای مشارکتی و بازدهی ثابت با استفاده از نظریه بازی‌ها» از شعبه تقی‌آباد مشهد بانک اقتصادنوین به عنوان پژوهشگر برتر تقدیر شد. این مقاله به صورت مشترک توسط شکوفه‌سادات اشرف‌زاده از بانک اقتصادنوین، دکتر سیدمحمدجواد رزمی،‌ دکتر محمدرضا لطفعلی‌پور و دکتر مهدی فیضی از دانشگاه فردوسی مشهد حائز رتبه برتر شد.

سهام بانک ملت در بیمه آسیا واگذار می‌شود
مدیرعامل بانک ملت با اشاره به سهم حدود ۲۰ درصدی این بانک در شرکت بیمه آسیا اعلام کرد بانک ملت با هدف اجرای منویات رئیس‌جمهوری و دستور اکید وزیر امور اقتصادی و دارایی در اجرای قانون رفع موانع تولید که یکی از بندهای آن واگذاری‌‌های املاک و دارایی‌‌های مازاد بانک‌هاست، فروش این املاک و دارایی‌ها را در دستور کار قرار داده و در نخستین اقدام، فروش سهام خود در شرکت بیمه آسیا را در اولویت قرار داده است. دکتر محمد بیگدلی ادامه داد: گروه مالی ملت به عنوان متولی این سهام، اقدامات اولیه را برای فروش این بلوک ۲۰ درصدی شروع کرده است که امیدواریم این عرضه با بهترین شرایط انجام شود. مدیرعامل بانک ملت با بیان این نکته که این بانک، ۱۰ درصد از سهام شرکت «به پرداخت» را نیز در بازار سرمایه واگذار کرده است، اعلام کرد بخش دیگری از سهام این شرکت به صورت بلوکی در آینده‌ای نزدیک عرضه خواهد شد. ضمن اینکه واگذاری تعداد دیگری از شرکت‌‌های بانک نیز در دستور کار قرار گرفته است.

امیر  استکی: برای فهمیدن نوع تعامل دولت تدبیر و امید با مردم و فهم مونولوگ کودکانه‌ای که این نخبگان سیاسی به واسطه آن با مردم رابطه برقرار می‌کنند، کافی است به افزایش درآمد دولت از جرایم رانندگی در این چند سال توجه کنیم. روی نمودار بردن این ارقام نتیجه جالبی دارد. سال 91 میزان این درآمد 400 میلیارد تومان بوده است، سال نود و دو 900 میلیارد تومان، سال نود و سه 1650 میلیارد تومان، سال نود و چهار 2200 میلیارد تومان، سال نود و پنج 2800 میلیارد تومان، سال نود و شش 2800 میلیارد تومان و برای سال 97 هم 3000 میلیارد تومان پیش‌بینی شده است. از طرف دیگر کل مخارج مربوط به امور راهنمایی و رانندگی در بودجه سال 97 برابر 89/1218 میلیارد تومان است. به فرض محال اگر همه این پول‌ها را هم به فرهنگ‌سازی در زمینه کاهش تخلفات راهنمایی و رانندگی اختصاص دهند باز فاصله‌ای بسیار نجومی تا 3000 میلیارد تومانی که از راه جریمه‌های رانندگی عاید دولت خواهد شد، وجود دارد. به عبارت دیگر دولت نه‌تنها پولی بسیار بیشتر از کل مخارج مربوط به مقوله راهنمایی و رانندگی را می‌خواهد از مردم در قالب جریمه دریافت کند، بلکه به گواهی ارقام موجود در لایحه بودجه هیچ قصدی برای هزینه‌کرد از این محل در راستای ارتقای فرهنگ رانندگی و کاهش تخلفات در این زمینه ندارد. یعنی جریمه نه یک سازوکار تنبیهی، بلکه یک سازوکار درآمدزا در نظر گرفته شده است.
 از ابتدای روی کار آمدن دولت تدبیر و امید این رقم سال به سال به میزان قابل توجهی افزوده شده است تا به سالی می‌رسیم که قرار است دولت دوباره در معرض انتخاب مردم قرار گیرد. در این سال افزایشی وجود ندارد و بلافاصله پس از رای‌آوری مجدد دولت تدبیر و امید، در سال 97 بی‌معطلی روند افزایشی در رقم این مالیات تنبیهی آغاز می‌شود. همین منطق را می‌شود در بحث یارانه‌ها نیز مشاهده کرد. دولت که با توسل به تبلیغات گسترده و به میدان کشیدن سلبریتی‌ها و افراد معروف در پی این بود که یک بهمن بزرگ از انصراف از یارانه راه بیندازد، وقتی با انصراف ندادن تقریبا همه یارانه‌بگیران مواجه شد، آرام آرام و بی‌سر و صدا شروع به حذف تعدادی از یارانه بگیران کرد.
همین دولت در ابتدای سال انتخابات که همین سال 96 باشد به یکباره یارانه آنهایی را که پرداخت یارانه به آنها قطع شده بود دوباره از سر گرفت و در جریان رقابت‌های انتخاباتی موکدا تاکید کرد شایعه حذف یارانه کار ستادهای رقیب است اما پس از کامروایی در تصاحب کرسی ریاست‌جمهوری توسط جناب روحانی به یکباره در بودجه 97 نوزده هزار میلیارد تومان از بودجه یارانه حذف می‌شود که معادل قطع یارانه 30 میلیون نفر است.  اگر به قیمت حامل‌های انرژی بپردازیم، در دولت اول جناب روحانی در سال 93 قیمت بنزین سهمیه‌ای از 400 به 700 تومان و بنزین آزاد نیز از 700 تومان به 1000 تومان رسید و سرآخر نیز در سال 94 به صورت تک‌نرخی و به قیمت 1000 تومان عرضه شد. دولت برای جلوگیری از نقش روانی بزرگ افزایش قیمت بنزین در رقم تورم کشور که می‌توانست بزرگ‌ترین هدفگذاری اقتصادی در دولت یازدهم و همچنین بالاترین دستاورد قابل عرضه‌اش در انتخابات را مخدوش کند، از افزایش قیمت بنزین در سال‌های 95 و 96 خودداری کرد ولی همانطور که همه حدس می‌زدند سال 97 قصد دارد تلافی این دو سال عدم افزایش در قیمت بنزین را به یکباره با رشد قیمت بنزین تا 1500 تومان در بیاورد.
نمونه دیگر، مبالغ پرداختی دولت یازدهم تحت عنوان عیدی به کارمندان و بازنشستگان کشوری طی سال‌های 92 تا 95 است؛ سال 92: 4025000 ریال، سال 93: 4025000 ریال، سال 94: 6880000 ریال (در آستانه انتخابات مجلس دهم)، سال 95: 7705000 ریال(در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم). همانطور که مشخص است در این زمینه هم منطق با موارد بالا یکسان است. هیچ پرداخت به ظاهر سخاوتمندانه‌ای بدون اغراض سیاسی نبوده و هیچ چشم‌پوشی از دریافت وجوه بی‌ربط به عالم رقابت‌های انتخاباتی نبوده است. در این زمینه مثال‌های بیشتری نیز می‌توان آورد. البته برای باز کردن باب بحث در این زمینه همین چند مثال به نظر کافی باشد. آنچه در این زمینه بدیهی است؛ اینکه نسبتی که دولت با ملت در این زمینه‌ها برقرار می‌کند یک نسبت ناصحیح است. اگر واقعا دولت امکان پرداخت‌های بیشتر رفاهی به مردم را دارد، پس چه دلیلی برای کاهش این پرداخت‌ها در سال‌های معمولی و در شرایط سخت معیشتی مردم وجود دارد؟ و اگر دولت واقعا ناتوان از تامین هزینه‌های خدمات رفاهی و کمک معیشتی به مردم است پس چه دلیلی برای افزودن این موارد در سال‌های خاص وجود دارد؟ ملاحظه می‌کنید که در هر دو صورت دولت در یک ارتباط غیرمعمول با ملت به سر می‌برد؛ یا متهم به تنگ‌چشمی و بی‌علاقگی نسبت به بهره‌مندی مردم می‌شود یا متهم به ناکارآمدی و اسراف در منابع، البته شواهد نشان‌دهنده این است که با توجه به مصارف کنونی دولت، وضعیت دوم به صحت نزدیک‌تر است و در این میان اگر به روند افزایش بودجه جاری که فراتر از رقم تورم سالانه و حتی رقم افزایش دستمزدها در این چند سال است توجه کنیم، متوجه می‌شویم کمبود منابع دولت می‌تواند بدون کاستن از بار پرداخت‌های رفاهی به نحو بهتری مدیریت شود. علی‌ ای‌حال، دولت در این زمانه کمبود منابع، از جیب مردم هزینه گسترش اقبال به جریان سیاسی متبوع خود را پرداخت کرده است. این روند را تقریبا همه مردم بخوبی در سال‌های پیش درک کرده‌اند و اشاره ما در اینجا به مساله‌ای است که در تحلیل ملت از رفتارهای دولت‌ها در سال‌هایی که باید مجددا به رای مردم رجوع کنند، به قوت حضور دارد. این رفتار دولت جناب روحانی تلویحا خریداری رای بوده است. امری که به نظر متعلق به گذشته‌هاست ولی کماکان و به قوت توسط نخبگان مدعی نوسازی سیاسی- اقتصادی انجام می‌شود. برخوردی بر اساس فهمی کودکانه از مردم اما آیا موفقیت این روش نمی‌تواند دلیلی برای هوشمندانه خواندن آن و گرفتن انگشت اتهام به سوی ملت باشد؟ آگاهی عمومی‌ای که در این زمینه وجود دارد تا حدود زیادی راه را بر صدور احکام ساده قطعی می‌بندد. نسبت دولت و ملت در این شرایط با رویکرد بیشترین بهره‌برداری از شرایط کمیاب صورت‌بندی می‌شود. کمیاب بودن از این حیث که یک ارتباط دو‌سویه فقط در زمان انتخابات است که در وضعیت کنونی قابلیت شکل‌گیری دارد و هر دو طرف یکی برای از سر گذراندن هر چه سریع‌تر این آزمون غیرقابل کنترل و دیگری برای کندن بیشترین سهم از یک وضعیت ناچار و کمیاب، عمل می‌کنند. سیستمی در حال کار است و در قسمتی از زمان کار خود نیازمند رجوع به مردم است، در مابقی زمان‌ها مردم به معنای عام کلمه قابلیت برقراری ارتباط با این سیستم را ندارند، لذا برای آنها این یک برد خواهد بود که این حداقل گشایش‌های ادواری را به عنوان سهم خود از جریان ناعادلانه توزیع منابع و منافع برای خود محفوظ بدانند. برای ملت تا زمان پایداری مناسبات کنونی تفاوتی بین x و  y وجود ندارد و این حفظ اقبال به یک دولت در چنین شرایطی، فرستادن این پالس برای سایر جریان‌های سیاسی است که این کانال را کماکان گشوده بدانند.

رشد 24 درصدی ذخیره‌‌سازی گاز شوریجه
مدیرعامل شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد از پایداری تولید گاز در زمستان 96 و تامین انرژی گاز طبیعی استان‌‌های شمال و شمال شرق کشور خبرداد. سیدمجید منبتی با اشاره به برودت هوا افزود: خوشبختانه با وجود تاسیسات ذخیره‌‌سازی شوریجه در منطقه عملیاتی خانگیران و ذخیره گاز طبیعی در 8 ماه نخست سال، مشکلی به لحاظ تامین گاز طبیعی در فصل زمستان وجود ندارد. وی با بیان اینکه میزان ذخیره‌‌سازی گاز طبیعی در مخزن شوریجه در سال 95 به میزان یک میلیارد و 386 میلیون مترمکعب بوده است، تاکید کرد: میزان ذخیره‌‌سازی گاز  در 8 ماهه امسال به یک میلیارد و 720 میلیون مترمکعب رسید که نشان از رشد 24 درصدی ذخیره‌‌سازی دارد. این مقام مسؤول ادامه داد: برنامه دریافت گاز ترش در سال 96، به میزان 8 میلیارد و 58 میلیون مترمکعب بوده که مقدار واقعی آمار تولید در 8 ماه نخست سال 96 به 8 میلیارد و 475 مترمکعب رسیده است و نسبت به برنامه 5 درصد رشد برگزاری نشان می‌دهد.


برگزاری نشست آگاهی‌بخشی کشاورزان روستای نوبند میناب
در راستای طرح احیا و تعادل‌بخشی منابع آب زیرزمینی نشست اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی در روستای نوبند شهرستان میناب برگزار شد. نشست اطلاع‌رسانی، آگاهی‌بخشی و فرهنگسازی طرح احیا و تعادل‌بخشی آب زیرزمینی با حضور کشاورزان و باغداران روستای نوبند در مسجد روستای نوبند قدیم برگزار شد. ستاری مسؤول اجرای طرح اطلاع‌رسانی، آگاهی‌بخشی و فرهنگسازی احیا و تعادل‌بخشی منابع آب زیرزمینی استان در این نشست ضمن تشریح چالش‌‌های پیش روی استان و کشور در حوزه آب گفت: منابع آب زیرزمینی نعمتی همگانی است و متعلق به همه مردم بویژه آیندگان است که همه ما اعم از دولت و مردم وظیفه حراست و پاسداری از این نعمت خدادادی را داریم. وی تاکید کرد: امروز در بحث آب، کشور با وضعیت بحرانی جدی‌ای روبه‌رو است و به دلیل اضافه برداشت‌ها و حفر چاه‌‌های غیرمجاز با افت شدید سطح آب‌‌های زیرزمینی در کشور و استان روبه‌رو هستیم.

حسین قدیانی: مدارس نسل ما را، یا موشکباران صدام آمریکایی تعطیل می‌کرد یا برف! هرچه بود، آسمان دهه 60 آبی بود! همین اول بسم‌اللهی، کات؛ که بنا دارم مخاطب‌خوانی کنم به قول معروف! این تن بمیرد، توی خواننده این یادداشت، خیال نکردی در سر این متن، سودای رجوع به گذشته و مدح روزگار ماضی است؟! نه اما! خدا شاهد است هرگز قائل به دهه 60 پرستی نیستم و هرگز از یاد نبرده‌ام ترس و استرس درون پناهگاه‌ها را! صف آب فشاری سر کوچه را! صف شیر را! صف کپسول گاز را! صف کوپن شماره 255 ستاد بسیج اقتصادی را! آری! تلویزیون ما در دهه 60 کلا 2 کانال داشت که خیلی وقت‌ها هم جز جنگ برفک، برنامه‌ای نداشت! ولی خب! کانالی هم بود به نام «کانال کمیل» که دهه 60 را دهه‌ای آسمانی کرده بود! پس شرف دهه 60 بیش از آسمان پاکش، به مردان پاکی برمی‌گشت که به معنای واقعی کلمه «ملی‌گرا» بودند! و ملی‌گرا، در دهه‌ فعلی هم به وفور یافت می‌شود! از من بپرسی، مدافعان حرم را بهترین و برترین ملی‌گراها می‌دانم که متعلق به همین دهه کنونی هستند! پس دل من برای دهه 60 تنگ نشده، ولو آنکه بداند دهه 60 هر مشکلی داشت، بعضی مشکلات زمان فعلی را نداشت! معضل لامروت آلودگی هوا، ربطی به این دهه و آن دهه ندارد! اگر دهه 60 رنگ آسمان، آبی بود؛ خب! این همه هم ماشین نبود اما سالیانی است که ماشین هست و تدبیر نه! و آنچه ما را خفه کرده، همین بی‌تدبیری است! همین بی‌اعتنایی! همین بی‌عاری! آنی فرض کنید قاسم سلیمانی هم می‌خواست مثل دست‌اندرکاران موظف به رفع و دفع آلودگی هوا، با دشمن قداره‌بند بجنگد! واقعا فرض وحشتناکی است! اما آنی فرض کنید دولت و شهرداری و که و که، با همان عزم جزم حاج‌قاسم در نبرد با لعین تکفیری، به جنگ ریزگردها و عناصر آلاینده هوا می‌رفتند! آیا این بود وضع هوا؟! من از دولت محترم، چند پرسش دارم! چرا روز یکشنبه، فقط مدارس مقطع ابتدایی، تعطیل شد؟! و چرا دیروز و امروز فقط همه مدارس؟! آیا من کارمند، من کارگر، من دانشجو، من استاد، من روزنامه‌نگار، من مرد، من زن، ریه نداریم؟! و آدم نیستیم؟! گیرم «تدبیر» ندارید؛ «تعطیل» هم نمی‌توانید بکنید؟! خدا شاهد است کسانی چون ما که محل کارمان در مرکز شهر است، مدام چشم‌مان می‌سوزد! فقط خدا می‌داند درون ریه‌های ما چه خبر است! البته فقط ما نیستیم! بدتر از ما، خوزستانی‌ها! و اساسا همه ساکنان غرب ایران عزیز! باری در همین ایام از سال و در حالی که از شدت آلودگی، چشم، چشم را نمی‌دید، در صفحه یک همین «وطن‌امروز» سلامی عرض کردیم خدمت خانم ابتکار که خیلی دیده شد! و خیلی چرخ خورد در فضای مجازی! اما ایشان بیشتر در هوای برجام، نفس می‌کشید! و بیش از محیط‌زیست، دربند سیاست بود! حتی رفت و مصاحبه کرد با خبرنگار اجنبی تا بلکه با مدد از توافق، چند تایی هم لیچار بار مخالفان دولت کند! واقعیت آن است که ما، از زن و مرد دست‌اندرکار این دولت در زمینه محیط‌زیست، هیچ خیری ندیده‌ایم! آن از دولتزن قبلی! این هم از دولتمرد فعلی! حقا که باید بررسی کرد و دید؛ دولت در چه هوایی تنفس می‌کند! و هوای که را و چه را دارد! آلودگی هوا، هر سال بدتر از سال قبل و هنوز هم خبری از تدبیر در مقام عمل نیست! خوب یادم هست در نخستین روزهای دولت اول آقای روحانی، آقای قالیباف در مقام «شهردار تهران» نامه‌ای به ایشان نوشت تا در عوض گرفتن فلان امکان و بهمان اختیار، صدر تا ذیل معضل آلودگی هوای پایتخت را به گردن بگیرد! الساعه بیش از 4 سال از آن نامه می‌گذرد و حتی تهران، شهردار جدیدش را هم دید لیکن ما تهرانی‌ها هنوز پاسخ دولت به آن نامه را ندیده‌ایم! گیرم قالیباف، اخ بود اما چه خوب، حالا که نجفی از خودتان است، یک تکانی به تدبیرتان بدهید! واقعا اگر قرار است معضل آلودگی هوای کلانشهرها و مشکل بی‌رحم ریزگردها در شماری دیگر از مناطق کشورمان، هر سال از سال قبل، بیشتر شود، دولت محترم لطف کند و جمع کند این سازمان محیط‌زیست را و مابقی دستگاه‌های عریض و طویلش را! این، مثل این می‌ماند که ما در دهه 60 با وجود شیربچه‌های حاج‌احمد متوسلیان، هرگز آزادی خرمشهر را نمی‌دیدیم!
و مثل این می‌ماند که در دهه فعلی، با وجود شیربچه‌های حاج‌قاسم، هرگز پایان داعش را نمی‌دیدیم! آیا این پرسش در اذهان به‌وجود نمی‌آمد که اصلا و اساسا برای چه داریم بودجه را و امکانات را خرج سپاه و سپاه قدس می‌کنیم؟! واقعا چیست خروجی این همه سازمان و وزارتخانه؟! چیست تدبیر دولت؟! اگر قرار است امید ما فقط به باد و باران باشد و از فرط آلودگی هوا و با علم بر همه مشکلات دهه 60 تنها و تنها دل خوش کنیم به آسمان آبی آن روزها، پس دقیقا برای چه دولت، تشکیل می‌دهیم؟! و برای چه سازمان؟! و نهاد؟! هوا که آلوده است هیچ، آسمان اقتصاد هم آلوده است! شگفتا! این دولتمرد علیه آن دولتمرد سخن می‌گوید و این دست‌اندرکار، آمار آن دست‌اندرکار را به سخره می‌گیرد! آنوقت سخنگوی دولت، در جمله‌ای حقیقتا قصار، خاطرنشان می‌کند رئیس‌جمهور، رضایتی از این وضع ندارد! چقدر عالی! واقعا چقدر ما خوشبختیم! چه خوب، رئیس سازمان محیط‌زیست و شهردار مفتخر به حضور در جلسات هیات دولت هم بیایند اعلام کنند رضایتی از هوای آلوده تهران ندارند! آهای ذرات آلاینده هوا! شما به ما رحم کنید! آهای باد! بیا و بوز! که ما ظاهرا دولت داریم اما در واقع، دولت نداریم! دولت ما هر که هست و هر چه هست، به هیچ‌وجه «ملی‌گرا» نیست! ملت دارد با آلوده‌ترین هوای ممکن، روزگار را سپری می‌کند و دولت، معلوم نیست به کدام هوا گرایش دارد که هیچ هوای ملت را ندارد! کاش اقلا بگویند به جهنم که چشم‌تان می‌سوزد! بروید جایی که چشم‌تان نسوزد! اما کاش دولت هم یک قاسم سلیمانی داشت! و اقتصاد هم تدبیر داشت! والله اگر قرار بود سردار سپاه قدس هم مثل این جماعت مشی کند، لابد شاهد این می‌بودیم که ایشان می‌آمد پشت تریبون و از وجود داعش، ابراز نارضایتی می‌کرد و تمام! شهدا اما در کارشان، تنها بسنده به این نکردند که ما از افتادن خرمشهر دست صدام، ناراضی هستیم! آقای روحانی! آقای جهانگیری! چشم ملت دارد می‌سوزد! آلاینده‌ها صف ایستاده‌اند تا دمار از هوای این مردم درآورند! ما را باش که توهم زده بودیم صف یعنی صف‌های دور و دراز دهه 60 ! در حالی که انصافا صف بی‌تدبیری‌های شما، طولانی‌تر است! شگفتا که ما مردم، در اقتصاد، سر برج را نمی‌بینیم و در هوا، برج میلاد را! مچکریم آقای روحانی! شرمنده‌ایم آقای جهانگیری! که چشم‌مان دارد می‌سوزد و نمی‌توانیم مظلومیت دولت را ببینیم... .