گروه سیاسی: دولت یازدهم که شروع به کار کرد، در راستای حمایت از مذاکرات و انجام توافق هسته‌ای با آمریکا، برخی مسیرهای غیررسمی تجارت ایران با خارج از کشور مسدود شد. دولتی‌ها در آن زمان با این استدلال که باید فعالیت‌‌های اقتصادی شفاف باشد، از مسدود شدن مجاری دور زدن تحریم‌ها استقبال کردند. به گزارش «وطن‌امروز»، در این میان برخی افراد که از این قبیل مسیر‌ها سوءاستفاده کرده بودند، دستگیر شدند تا دولتی‌ها با پررنگ کردن پرونده افرادی مانند بابک زنجانی، پروژه انسداد مسیرهای غیررسمی تجارت با ایران را تقویت کنند تا کشور را بیش از پیش به انجام توافق هسته‌ای نیازمند کنند. حالا اما در روزهایی که با خروج آمریکا از توافق هسته‌‌‌ای، نفس‌‌های برجام به شماره افتاده، فاش شده آقازاده‌‌های برخی وزرای مهم دولت حسن روحانی که دارای تابعیت مضاعف هستند، در خارج از ایران فعالیت‌‌های اقتصادی دارند. این موضوع در گزارش کمیته تحقیق و تفحص مجلس از دوتابعیتی‌ها منتشر شد اما آنچه فعالیت‌‌های اقتصادی این آقازاده‌ها را حساس‌‌‌‌‌‌تر کرده، اظهارات دیروز محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت حسن روحانی است. نوبخت دیروز درباره فعالیت‌‌های اقتصادی آقازاده‌ها به گونه‌ای توضیح داد که این شائبه را ایجاد کرده که این آقازاده‌‌ها در حال تجارت‌‌های غیررسمی یا همان «دور زدن تحریم‌ها» هستند. او فعالیت اقتصادی فرزندان برخی وزرا (به صورت مشخص فرزندان بیژن زنگنه و محمدجواد ظریف) در خارج از ایران را ابزارهایی برای کشور دانست و از رسانه‌ها خواست این ابزارها را نسوزانند(!) بر اساس این گزارش به نقل از خبرگزاری‌ها، محمدباقر نوبخت، دیروز در نشست خبری با اهالی رسانه درباره گزارش مجلس درباره فرزندان دوتابعیتی برخی مسؤولان دولتی و وزرا اظهار داشت: ما بخشی از ابزارهای خود را سوزاندیم. من سربسته می‌گذرم اما وقتی تحریم می‌شوید مسیر رسمی جواب نمی‌دهد. موضوع را من بیشتر نسوزانم‌‌‌‌‌‌‌‌‌. گاهی به‌خاطر جهل یا کینه نسبت به دولت، برخی حاضرند منافع ملی را از بین ببرند.
کدام آقازاده‌‌ها کاسبند؟
محمدباقر نوبخت توضیحات قابل ‌تاملی درباره فعالیت‌‌های اقتصادی فرزندان برخی وزرای دولتی ارائه کرده است اما در گزارش مجلس درباره فعالیت اقتصادی فرزندان کدام وزرای دولت روحانی توضیح داده شده بود؟  به گزارش «وطن‌امروز»، افشای کاسبی فرزندان برخی وزرای دولت حسن روحانی در قالب گزارش مجلس از دوتابعیتی‌ها فاش شد. در این گزارش که 23 اردیبهشت توسط خبرگزاری فارس منتشر شد، در بخش «بستگان سببی و نسبی مسؤولان نظام» آمده است: «...بستگان سببی و نسبی و فرزندان مسؤولان که اگر چه خود مسؤولیتی ندارند اما می‌توانند مقدمات نفوذ را در اتخاذ تصمیمات سیاسی فراهم کنند. چه آنکه ممکن است با سوءاستفاده سرویس‌های اطلاعاتی دشمن جذب شده و یا تحت فشار قرار گیرند تا روی مسؤولان به طور مستقیم و غیرمستقیم تأثیر بگذارند و مسؤولان کشور نیز به دلیل اعتماد به فرزندان و بستگان خود از یک‌سو یا تحت فشار سرویس‌ها برای حفظ منافع فرزندان و بستگان از سوی دیگر به طور مستقیم و غیرمستقیم اهداف دشمن را در کشور پیاده‌‌سازی کنند. اگرچه دستگاه‌های اجرایی کشور هیچ‌گونه اطلاعاتی از وضعیت تابعیت مضاعف فرزندان مسؤولان نداده‌اند لیکن بررسی اخبار آشکار در میان رسانه‌ها، سوابق تحصیلی مسؤولان و فرزندان آنها و نیز سابقه خدمت آنها در کشورهای خارجی قرائن و شواهد قابل اعتنایی را به‌دست می‌دهد که اثبات می‌کند بسیاری از فرزندان مسؤولان به دلایل متعدد نظیر تحصیل و تولد، تابعیت دیگر کشورها را اخذ نموده‌اند یا تابعیت سایر کشورها بر آنان تحمیل شده است و هم‌اکنون بدون ترک تابعیت آن کشورها مشغول فعالیت‌های اقتصادی یا کارمندی در آن کشورها هستند. فرزندان مسؤولان عالی‌رتبه‌‌‌ای نظیر وزیر محترم خارجه، نفت و برخی مشاوران و دستیاران رئیس‌جمهور تنها نمونه‌ای از این دست افراد هستند. بدیهی است لازم است تدابیری درباره این دسته از افراد به طور جدی اتخاذ شود به طوری که مقامات و اشخاص اینچنین ملزم به اظهار دارابودن تابعیت و اقامت سایر کشورها شده یا در صورت کسب تابعیت‌ سایر کشورها نسبت به ترک تابعیت دوم اقدام نمایند».
رقبای بابک زنجانی!
سخنگوی دولت فعالیت اقتصادی فرزندان برخی وزرا، مشاوران و دستیاران حسن روحانی در خارج از کشور را به موضوع تحریم‌ها مرتبط کرده و آنگاه خواسته است این ابزار غیررسمی «سوزانده» نشود! اظهارات نوبخت معنای مشخصی دارد و بر اساس این اظهارات اصطلاح دقیق فعالیت‌‌های اقتصادی این آقازاده‌ها در خارج از کشور مشخص است. «دور زدن تحریم‌ها» یکی از مواردی بود که با شروع به کار دولت اول روحانی، ظاهرا از روی میز برداشته شد و آنگونه که دولتی‌ها می‌گفتند قرار بود مراودات اقتصادی ایران با خارج از کشور شفاف و از طریق توافق هسته‌ای انجام شود. امثال بابک زنجانی نیز که در دوره دولت دهم توسط برخی نزدیکان رسانه‌ای مرحوم ‌رفسنجانی لو رفته و در لیست تحریم قرار گرفته بود، دستگیر و روانه زندان شد. حالا زنجانی که با شکایت بیژن زنگنه، وزیر نفت به‌خاطر سوءاستفاده از نیاز کشور و عدم پرداخت بدهی، به زندان افتاده است، شاهد فعالیت‌‌های اقتصادی آقازاده زنگنه و همینطور آقازاده ظریف و فرزندان برخی دیگر از نزدیکان روحانی در خارج از کشور است؛ آن هم فعالیت‌‌‌هایی که به قول محمدباقر نوبخت، غیررسمی و مرتبط با تحریم‌هاست!
تاریخ روحانی را تکریم می‌کند!
سخنگوی دولت در نشست خبری دیروز درباره خروج آمریکا از برجام و نیز انتقادات داخلی به اشتباهات و ضعف دولت روحانی در نگرفتن تضمین‌‌های لازم در برجام واکنش نشان داد. نوبخت با بیان اینکه برجام اقدام درستی بود که از سوی دولت انجام شد، خاطرنشان کرد: در شرایط تحریم، این ملت بود که باید هزینه سنگینی می‌پرداخت. دولت را وادار نکنید برخی مسائل را بیان کند، چرا ما را وادار می‌کنید حرف‌هایی بزنیم که موجب سوءاستفاده دشمن شود؟ نوبخت در ادامه بدون اشاره به اعلام همراهی اروپا با آمریکا در اعمال فشار جدید به ایران برای گرفتن امتیازات بیشتر، بیان کرد: عدم همراهی اروپا با ترامپ آیا ارزش ندارد؟ نوع مقابله اتحادیه اروپایی از جمله فرانسه و انگلیس با آمریکا از دستاوردهای برجام بوده است. اکنون مردم جهان می‌دانند مواضع آمریکا درست نیست و این بزرگ‌ترین دستاورد ما است. وی تاکید کرد: البته اگر منافع ما ایجاب کند حتما از برجام خارج می‌شویم. بازگشت به گذشته برای ما مشکل نیست. غنی‌‌سازی را در آن شرایط با هر درصدی که تشخیص دهیم انجام می‌دهیم و وقتی هم از برجام خارج شدیم هیچ نیازی نیست فعالیت‌‌های هسته‌ای ما تحت نظر طرف مقابل انجام شود. با از بین رفتن برجام آنها هستند که ضرر می‌کنند و ما برای بازگشت به شرایط سال 92 مشکلی نداریم، البته اگر تحریم برای عده‌ای منافعی دارد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، برای مردم زیان خواهد داشت، بنابراین ما در دولت تلاش می‌کنیم زورگویی‌‌های آمریکا به نتیجه نرسد. سخنگوی دولت همچنین اظهار کرد: رهبری بارها از رهبران دیپلماسی ما به نیک‌نامی یاد کرده‌‌‌اند. ما در برجام چیزی از دست ندادیم، بلکه منافع زیادی به‌دست آورده‌ایم. تاریخ هم دکتر روحانی را تکریم می‌کند؛ به‌خاطر شجاعت و خدمت به مردم. رهبر انقلاب هم به عنوان یک رهبر زیرک و بصیر همیشه مورد احترام جامعه و تاریخ خواهند بود. نوبخت همچنین با بیان اینکه اگر اروپا تضمین دهد بدون هراس از تحریم‌های ثانویه آمریکا، از برجام پشتیبانی می‌کند و منافع ما در برجام تامین می‌شود، ما می‌توانیم برجام را ادامه دهیم اما اگر منافع ما تامین نشود، ضرورتی نمی‌بینیم برجام را ادامه دهیم. ما برای شرایط فعلی و حتی شرایط همراهی اروپا با آمریکا و خروج آنها از برجام، سناریو و برنامه داریم.
 

آخرین نتایج اعلام شده در ارتباط با انتخابات روز شنبه در عراق حاکی از آن است که تاکنون ائتلاف‌های سائرون به رهبری مقتدا صدر با 54، الفتح به رهبری هادی العامری با 45، النصر به رهبری حیدر العبادی با 39، دولت قانون به رهبری نوری المالکی با 25 و جریان حکمت به رهبری سیدعمار الحکیم با 19 کرسی بیشترین سهم از پارلمان آینده عراق را از آن خود کرده‌اند، البته این نتایج براساس شمارش 91 درصد آرا اعلام شده و مربوط به ۱۶ استان است و به نظر می‌رسد نتایج 2 استان کرکوک و استان کردنشین دهوک با تاخیر اعلام شود. اعلام نتایج انتخابات در استان کرکوک که جمعیت آن را کردها، اعراب سنی و شیعه، ترکمان‌ها و مسیحیان تشکیل می‌دهند و استان دهوک به دلیل اختلاف احزاب محلی به تاخیر افتاده است.
نقشه راه ائتلاف‌ها
هر چند نتایج کامل انتخابات اعلام نشده است ولی ماراتن فراکسیون‌ها برای تشکیل ائتلاف‌ها جهت تضمین پست نخست‌وزیری آینده آغاز شده است. بر اساس توافق جریان‌های سیاسی که برگرفته از مدل لبنان است، گزینه نخست‌وزیری به شیعیان می‌رسد، کردها ریاست‌جمهوری را در دست خواهند داشت و ریاست مجلس هم به سنی‌ها خواهد رسید. بر این اساس، ائتلاف سائرون وابسته به مقتدا صدر که گوی رقابت را از بقیه احزاب ربوده، زمینه را برای ائتلافی جدید با مشارکت دیگر احزاب باز کرده اما مشخص است نمی‌تواند اکثریت را در پارلمان جدید از آن خود کند لذا باید برای به دست آوردن اکثر کرسی‌ها به ائتلاف با احزاب کوچک‌تر بپردازد، البته ائتلاف الفتح به ریاست هادی العامری- که شامل گروه‌های حشدالشعبی می‌شود که نقش تعیین‌کننده در حمایت از نیروهای عراقی در نابودی داعش داشتند- می‌تواند با ائتلاف دولت قانون به ریاست نوری المالکی و الحکمه به ریاست عمار حکیم و فراکسیون‌های سنی فعال در الانبار و صلاح‌الدین کرسی‌های بیشتری در مقایسه با صدر و حیدر العبادی (ائتلاف النصر) به دست آورد. در هر دو حالت 2 طرف نیاز به احزاب اصلی کرد یعنی حزب دموکرات کردستان عراق و حزب اتحادیه میهنی به ریاست جلال طالبانی، رهبر فقید این حزب دارند. نیچروان بارزانی، نخست‌وزیر اقلیم کردستان عراق هم به احزاب سیاسی در زمینه مذاکره درباره تشکیل دولت چراغ سبز نشان داده است. در بغداد نیز حیدر العبادی، نخست‌وزیر عراق آمادگی خود را برای تشکیل «قوی‌ترین دولت» عاری از فساد و به دور از طرح‌های خارجی اعلام و البته طبق اعلام برخی منابع، رایزنی‌ها با جریان وابسته به صدر را برای تشکیل فراکسیون پارلمانی بزرگ‌تر آغاز کرده است. مقتدا صدر نیز روز دوشنبه در پیام توئیتری خود، ویژگی‌های دولت جدید عراق را ترسیم کرد و نوشت: «ما (سائرون) با حکمت (الحکمه) و ملی‌گرایی (الوطنیه) اراده ملت (تجمع اراده  الانتخابی) خواهیم بود و برای ایجاد نسلی جدید (الجیل الجدید) تلاش می‌کنیم تغییر (جنبش تغییر) به سوی اصلاحات را شاهد باشیم و تصمیم (القرار) ما عراقی خواهد بود تا پرچم‌های پیروزی (النصر) را بالا ببریم و بغداد پایتخت ماست و حرکت ما دموکراتیک خواهد بود و دولتی تکنوکرات بدون حزب‌گرایی تشکیل می‌دهیم.» مقتدا صدر با تغییر ادبیات و منش سیاسی (مثل نزدیک شدن به عربستان‌سعودی) و ائتلاف با احزابی مثل احزاب کمونیست از خود چهره معترضی ساخت و توانست با بهره‌برداری از مشارکت کمرنگ، بر موج اعتراض مردم به اوضاع معیشتی و خدماتی و حتی امنیتی، خود را پیروز مسلم این انتخابات معرفی کند. به این ترتیب با ترکیبی که مقتدا صدر اعلام کرده و خط‌مشی وی،‌ بخوبی مشخص است که هادی العامری و ائتلاف نوری مالکی در این دولت جایی ندارند اما این توئیت صدر از چشم عربستان دور نمانده و فورا ثامر سبهان، سفیر سابق و جنجالی عربستان در عراق و وزیر مشاور ریاض در امور کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس در صفحه رسمی توئیتر خود درباره توئیت مقتدا صدر، رهبر جریان صدر عراق نوشت: عملا شما (سائرون) با «حکمت» (الحکمه)، «ملی‌گرایی» (الوطنیه) و «همبستگی» (تضامن) هستید و تصمیم (القرار) به تغییر (جنبش تغییر) عراق گرفتید که پرچم‌های (بیارق) پیروزی (النصر) را با استقلال، عربیت و هویت خود بالا ببرید. این عراق را به شما تبریک می‌گویم. از سوی دیگر اما در حالی که ائتلاف الفتح به ریاست العامری اعلام کرده برای ائتلاف با سایر گروه‌های پیروز در انتخابات، خط قرمزی ندارد ولی گزارش‌ها حاکی‌ است که ائتلاف العبادی همچنین در تلاش است شانس خود برای ائتلاف با الفتح و دولت قانون را امتحان کند. منابع آگاه اعلام کردند دوشنبه‌شب دیداری میان المالکی، العامری و العبادی صورت گرفت که بیش از دو ساعت طول کشید.  به گفته این منابع، العبادی در این دیدار، طارق نجم را برای تصدی پست نخست‌وزیری پیشنهاد داد اما المالکی و العامری با آن مخالفت کردند و خواستار همپیمانی با العبادی برای تشکیل فراکسیون بزرگ‌تر در پارلمان بدون هیچ پیش‌شرطی شدند. منابع آگاه همچنین از رایزنی رهبران حزب «الدعوه» با ائتلاف الفتح برای تشکیل فراکسیون پارلمانی بزرگ‌تر خبر می‌دهند. با این تفاسیر، باید منتظر ماند و دید آیا جریان صدر موفق به تشکیل فراکسیون پارلمانی بزرگ‌تر برای تعیین نخست‌وزیر خواهد شد یا ائتلاف العامری و المالکی. البته در پایان باید گفت فراکسیونی که حائز اکثریت شد، لزوما به این معنا نیست که نخست‌وزیر نیز از این جریان انتخاب شود؛ امری که در سال 2010 اتفاق افتاد و ایاد علاوی  با کسب اکثریت آرا بین فراکسیون‌ها نتوانست پست نخست‌وزیری را به دست آورد و فراکسیون شیعیان با ائتلاف جریان‌های سیاسی توانست بزرگ‌ترین فراکسیون را در پارلمان تشکیل دهد و مامور تشکیل کابینه شود، بنابراین ائتلاف این جریان با جریان‌های سیاسی و نقش لابی و حتی بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای نیز در تشکیل کابینه نقش تعیین‌کننده‌ای دارد.
بازی بارزانی‌ها علیه حزب طالبانی
پس از اعلام نتایج اولیه و غیررسمی انتخابات پارلمانی در اقلیم کردستان عراق که نشان از پیروزی حزب «اتحادیه میهنی»- معروف به حزب طالبانی که از متحدان سنتی ایران است- دارد، تمام احزاب اقلیم کردستان از جمله حزب دموکرات کردستان به ریاست بارزانی و جنبش تغییر،  اتحادیه میهنی را به تقلب در انتخابات و دستکاری آرا در سلیمانیه  و حلبچه متهم کرده و بیشتر این احزاب خواهان شمارش دستی آرا شده‌اند. این در حالی‌ است که حزب اتحادیه میهنی تأکید دارد بنا به مدارکی که در اختیار دارد رأی‌های اتحادیه میهنی در صندوق‌های رأی‌گیری در اربیل دستکاری شد و نتایج آن غیرواقعی است و این حزب این نتایج را رد کرد و خواهان بازشماری آرای انتخاباتی در استان اربیل است. حزب طالبانی در عین حال یادآور شده است حزب حاکم بارزانی در تلاش است با دستکاری آرا و از طریق تقلب اعتماد مردم به انتخابات را از بین ببرد.
 

وزارت خزانه‌داری آمریکا «ولی‌الله سیف» رئیس‌کل بانک مرکزی ایران را به اتهام حمایت مالی از مقاومت اسلامی لبنان و سپاه قدس تحریم کرد. به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، وزارت خزانه‌داری آمریکا در دومین دور از اعمال تحریم علیه ایرانیان از زمان خروج این کشور از برجام، ولی‌الله سیف، رئیس‌کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران را تحریم کرد. نام این مسؤول بلندپایه اقتصادی ایران در کنار نام یک ایرانی به نام «علی طرزعلی» و 2 تبعه عراقی و لبنانی به نام‌های «حبیب کریم» و «محمد قصیر» در آخرین به‌روزرسانی تحریم‌های ایران در صفحه دفتر نظارت بر دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری آورده شده است. قصیر، رئیس بانک عراقی «البلاد» است که این نهاد مالی هم تحریم شده است.حبیب کریم هم بر اساس بیانیه وزارت خزانه‌داری آمریکا، از اعضای مقاومت اسلامی لبنان است. آنطور که آمریکایی‌ها اعلام کرده‌اند، سیف به دلیل ارتباط با نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و تحت عنوان «اقدامات ضدتروریستی» تحریم شده است. در بیانیه‌ای که «استیو منوچین» وزیر خزانه‌داری آمریکا به همین مناسبت منتشر کرده، آمده: «رئیس بانک مرکزی ایران از جانب نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و از طریق بانک عراقی البلاد، به صورت مخفیانه میلیون‌ها دلار پول را برای حمایت از اقدامات خشن و رادیکال حزب‌الله انتقال داده است».

گروه بین‌الملل: با گذشت یک روز از جنایت نکبت اسرائیلی‌ها در نوار غزه، گزارش‌ها حاکی از آن است که تعداد شهدا به 61 نفر از جمله یک کودک شیرخواره افزایش پیدا کرده است. اجتماع اعتراضی اما مسالمت‌جویانه فلسطینیان در روز دوشنبه 14 ماه مه در واکنش به هفتادمین سالگرد روز نکبت (تاسیس رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های فلسطینی) بی‌سابقه بوده و طی آن بیش از 100 هزار نفر در مساحتی محدود در مرزهای شرقی باریکه غزه حاضر شدند. اشرف القدره، سخنگوی وزارت بهداشت فلسطین بامداد سه‌شنبه در بیانیه کوتاهی با اعلام افزایش شمار شهدا گفت: «لیلی انور الغندور، کودک 8 ماهه فلسطینی بر اثر استنشاق گازهای سمی در شرق شهر غزه به شهادت رسید تا شمار شهدای فلسطینی به 60 تن برسد». همچنین با اعلام شهادت یک نوجوان در این تظاهرات بر اثر جراحت‌های ناشی از تیراندازی نظامیان صهیونیست شمار شهدای جنایت نکبتی به 61 تن رسید. پیش‌تر یوسف ابو الریش، قائم‌مقام وزارت بهداشت فلسطین در کنفرانسی مطبوعاتی در غزه اعلام کرده بود 2771 شهروند فلسطینی در جریان راهپیمایی بازگشت زخمی شده‌اند که جراحت 1359 نفر از آنها به ضرب گلوله جنگی نظامیان اسرائیلی بوده است. از این میان وضع 76 نفر از مجروحان وخیم و 54 نفر آنها بسیار وخیم است. یکی از آنها که بر اثر جراحت‌های وارده به شهادت رسید جوانی به نام عمر ابو فوق بود. همچنین به گزارش کودک‌پرس، یکی دیگر از شهدای کم‌سن و سال این روز تاریخی «احمد محمود الرنتیسی» پسر محمود الرنتیسی، از مسؤولان ارشد جنبش حماس بود که در تیراندازی نظامیان اشغالگر به شهادت رسید. «فادی ابوصلاح» جانباز مشهور انتفاضه نیز که با وجودن قطع شدن هر دو پایش همچنان در خط مقدم تظاهرات علیه اشغالگران شرکت داشت، سرانجام در این روز تاریخی به مقام شهادت نائل آمد. به دنبال این جنایات، در حالی که تظاهرات بازگشت با حضور جمعیت انبوه فلسطینیان در مرز نوار غره و اراضی اشغالی ادامه دارد، سایر مناطق فلسطینی‌نشین نیز در اعتصاب و عزای عمومی فرو رفت. دیروز نهادهای رسمی، غیررسمی، مدارس، دانشگاه‌ها و حتی فروشگاه‌ها و بانک‌ها در سراسر کرانه باختری و نوار غزه به نشانه همدردی با قربانیان «دوشنبه نکبت» و اعتراض به جنایت‌های رژیم صهیونیستی و شرکای غربی‌اش درهای خود را بستند. همچنین عصر دیروز مراسم تشییع ده‌ها شهید با حضور گسترده اهالی نوار غزه برپا شد. به گزارش یورونیوز، صهیونیست‌ها در حمله به تجمع فلسطینیان در غزه از پهپادهای شلیک‌کننده نیز استفاده کرده‌اند. دیروز صبح همزمان با ادامه ناآرامی‌ها در مرز نوار غزه با مناطق اشغالی 1948، آژیر خطر اسرائیلی‌ها در این منطقه به صدا درآمد.
در سکوت سعودی، فرانسه هم جنایت اسرائیل را محکوم کرد
در میان سکوت برخی پادشاهی‌های عربی بویژه اردن و شیخ‌نشین‌های سعودی، واکنش‌های هر چند ظاهری برخی دیگر از آنها دست‌کم تا حدودی برای جهان اسلام حفظ آبرو کرد. دولت آنکارا در پی جنایت روز نکبت در نواز غزه، نه‌تنها سفیران خود در تل‌‌آویو و واشنگتن را فراخواند، بلکه در پی شهادت 60 فلسطینی در این روز سه روز عزای عمومی اعلام کرد. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه نیز با محکومیت قتل‌عام فلسطینیان به دست نیروهای امنیتی اسرائیلی و وعده تقابل با این جنایت‌ها اعلام کرد صلح و ثبات منطقه‌ای و جهانی تا زمانی که راه‌حل پایدار و عادلانه‌ای برای مساله فلسطین به دست نیاید، ممکن نخواهد بود.
در همین حال مردم خشمگین آنکارا، با پرتاب سنگ و تخم‌مرغ به محل اقامت سفیر رژیم صهیونیستی در این شهر، انزجار خود را نسبت به اشغالگران قدس نشان دادند.
از سوی دیگر «لولوه الخاطر» سخنگوی وزارت خارجه قطر قتل عام فلسطینیان توسط  صهیونیست‌ها را بشدت محکوم کرده و خواهان بررسی این جنایت در شورای امنیت شد. مصر، لبنان، ترکیه، کویت و بحرین نیز در سطحی دیپلماتیک، کشتار اهالی غزه از سوی اشغالگران را محکوم کردند.جالب اینکه دولت فرانسه برای نخستین بار طی دهه‌های اخیر مجبور شد برای آرام نگاه داشتن بیش از 7 میلیون مسلمان ساکن در این کشور و منافعش در جهان اسلام هم که شده، جنایت رژیم صهیونیستی را محکوم کند. بیانیه دولت امانوئل مکرون ضمن غیرقانونی خواندن انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به قدس و اشاره به نقض قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، از کلمه «جنایت» برای برخورد نظامیان اسرائیلی با غیرنظامیان فلسطینی استفاده کرده است. در همین حال معاون دبیرکل حزب‌الله لبنان نیز از ورود به مرحله نهایی مقاومت در مقابل صهیونیست‌ها خبر داد. شیخ «نعیم قاسم» روز دوشنبه در کنفرانس هیات رئیسه اتحادیه جهانی علمای مقاومت با اشاره به اینکه ما در مرحله‌ای جدید یعنی مرحله پیروزی‌های محور مقاومت در مبارزه با اسرائیل، آمریکا و مزدوران آنها هستیم، تأکید کرد پایان این مرحله آزادسازی کل فلسطین است. حتی رسانه‌های آمریکایی با وجود وابستگی‌های صهیونیستی‌شان، بر وقایع چهاردهم ماه مه در فلسطین چشم نبستند. از جمله روزنامه «نیویورک دیلی‌نیوز» روی جلد شماره دیروز خود مستقیما به جنون آمریکایی و جنایت اسرائیلی در فلسطین اشاره کرد. این روزنامه تیتر «غول کوچولوی بابا؛ ۵۵ نفر در غزه سلاخی شدند» را با کنایه به شادی «ایوانکا» دختر ترامپ در مراسم افتتاح سفارت آمریکا در قدس انتخاب کرد.
32 جیبوتی در سفارت نکبتی
یکی از ابعاد رسواکننده مراسم انتقال سفارت آمریکا در قدس چه برای ترامپ و چه برای میزبان اشغالگر یعنی رژیم اسرائیل، تحریم این مراسم  توسط معتبرترین قطب‌ها و قدرت‌های سخت و نرم جهان بود. واقعه 14 ماه مه حقیقتا روز نکبتی برای صهیونیسم بین‌المللی بود، چرا که در میان جشن و سرور آنها در ساختمان جدید و نیمه‌کاره سفارت آمریکا در قدس - موسوم به هتل ترامپ - مشخص شد واشنگتن و تل‌آویو توانایی ایجاد اجماعی جهانی را برخلاف دهه‌های گذشته از دست داده‌اند. اتحادیه اروپایی از یک سو و بریتانیا و کشورهای مشترک‌المنافع (مستعمرات سابق) از سوی دیگر، با نگرانی نسبت به اینکه با علنی شدن چهره مزور غرب به عنوان حامی مستقیم اشغال فلسطین توسط یهودیان افراطی و صهیونیست‌ها، یک جبهه مقاومت بزرگ در جهان اسلام  شکل گرفته و طرف‌های غربی منهای آمریکا از غائله اسرائیل بیرون بمانند، این اقدام جنون‌آمیز ترامپ و نتانیاهو را تحریم کردند. طبیعی بود که از اتحادیه اروپایی تنها چند کشور بی‌اهمیت در شرق قاره در مراسم جشن افتتاح سفارت آمریکا در قدس شرکت کردند که برخی از آنها نیز اعضای یاغی و دشمنان بروکسل در دل اتحادیه محسوب می‌شوند. در مجموع تنها 32 کشور نماینده‌ای دیپلماتیک به مراسم روز 14 ماه مه فرستادند تا آبروی دیپلماتیک دولت‌های واشنگتن و تل‌آویو برود و آنها توسط افکار عمومی جهانی به رژیم سعودی و متحدان «جیبوتی» مانندش در ائتلاف مورد ادعایش تشبیه شوند. نه تنها از حدود 200 کشور عضو سازمان ملل تنها 32 تا از آنها پیام مستقیم ترامپ و نتانیاهو مبنی بر معرفی کردن اورشلیم (قدس اشغالی) به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخته‌اند بلکه مهم‌تر از آن با نگاهی به رنکینگ 50 کشور مقتدر جهان (با احتساب هر دو قدرت نرم و سخت به‌علاوه قدرت اقتصادی) متوجه می‌شویم که به جز اتریش و 2 کشور میزبان یعنی آمریکا و اسرائیل، جای 47 غایب بزرگ خالی بود. این در حالی بود که وزارت خارجه رژیم صهیونیستی از 86 کشوری که در سرزمین‌های اشغالی سفارت دارند برای مراسم دعوت کرده بود اما 54 میهمان دیپلماتیک به نتانیاهو و ترامپ دهن‌کجی کردند. روزنامه هاآرتص متعلق به مخالفان دولت نتانیاهو در کنیسه نیز با به رخ کشیدن این موضوع، نیامدن سفرای اعضای محوری اتحادیه اروپایی و همچنین کشورهایی مثل روسیه، مصر، هند، ژاپن و مکزیک را به معنای بی‌آبرویی رژیم اسرائیل دانست. از میان  32 سفیر حاضر در جشن ترامپ‌ها فقط 4 سفیر از کشورهای عضو اتحادیه اروپایی یعنی اتریش، مجارستان، رومانی و چک به همراه 5 کشور اروپایی غیر عضو در اتحادیه اروپایی شامل آلبانی، مقدونیه، صربستان، اوکراین و گرجستان در این مراسم شرکت داشتند. اما حضور غالب با  12 کشور آفریقایی شامل آنگولا، کامرون، کنگوی دموکراتیک، جمهوری کنگو، ساحل‌عاج، کنیا، سودان جنوبی، تانزانیا، اتیوپی، نیجریه، زامبیا و روآندا در این مراسم حضور داشتند. بعد از آن بیشترین سفرا به قاره آمریکا بویژه آمریکای مرکزی (حیاط خلوت جدید آمریکا) با 5 کشور دومنیکن، السالوادور، گواتمالا، پاناما و هندوراس و از آمریکایی جنوبی فقط پاراگوئه و پرو در مراسم شرکت کردند. به عبارت دیگر کانادا و مکزیک 2 همسایه و متحد دیرین ایالات متحده به علاوه کلمبیا و آرژانتین که دولت‌هایی کاملا نزدیک به واشنگتن دارند، پشت ترامپ را خالی کرده بودند. 4 کشور میانمار، فیلیپین، تایلند و ویتنام نیز تنها آسیایی‌های حاضر بودند.

محسن بحرانی: نمی‌دانم آیا این ذائقه‌ ما مخاطبان است که طی چند سال اخیر اینچنین دچار تغییر شده یا مرزهای ادبیات است که آب رفته و دیوار‌های شعر است که فروریخته که اینگونه هر نوشته‌ای را به گمان یک شاهکار معرفی می‌کنند. دلیل هرچه که هست، باعث شده این روزها دلدادگان شعر فارسی چشم را بر اصل ببندند و بدل را جایگزین آن کنند. جماعتی که روزی بر نحوه‌ درستی تلفظ واژه‌ای در دیوان حافظ ساعت‌ها با یکدیگر مباحثه می‌کردند و برای تفسیر و تأویل مصرعی از آن به بیشمار کتاب و بیشمارتر نظریات متفکران عرصه‌ ادب استناد می‌کردند، حالا از جایگاه خود بسیار عقب نشسته‌‌اند، نه حوصله‌‌ای برای تفکر درباره معانی شعر دارند و نه حتی حالی برای دانستن نظر دیگرانی که عمر خود را صرف آموختن کرده‌اند. آری! در روزگاری به سر می‌بریم که گویا مخاطبان دیگر توان و حتی قصد اندیشه‌ورزی در باب آنچه مطالعه می‌کنند را ندارند، چرا که شعر امروز مانند درختی آفت‌زده ‌است که در میان انبوهی از علف هرز دفن شده و گذشته‌ تناور خود را فراموش کرده است. با این شرایط، عجیب نیست که شاهدیم کتاب‌هایی با انواع و اقسام مشکلات و ضعف‌ها در فرم و محتوا، چندین و چند مرتبه بازنشر می‌شوند و انتشارشان جز کم‌عرض کردن فضای سبز و جنگل‌ها سودی به حال مخاطب امروز ندارد و خشتی به قامت دیوار ادب این مرز و بوم اضافه نمی‌کنند، بلکه تنها افرادی میان‌مایه و درون‌تهی را به عنوان نماینده‌ شعر به مشتاقان این هنر معرفی می‌کند که حقیقتا جفای بزرگی است در حق آنها. اما باید دید چه بر سر ما آمده که در حضور آب به تیمم راضی شده‌ایم. می‌توان گفت در اینکه سطح انتظار مخاطب امروزین شعر بسیار تنزل کرده هیچ شکی نیست، اگرنه دلیلی ندارد ملتی که سعدی و حافظ را پشت‌سر خود و بزرگانی چون منزوی ‌ و اخوان را در کنار خویش دارد نوشته‌های کسانی را به عنوان شعر بپذیرد که در بدیهیات دانش شعر نیز دچار ضعف هستند و هرگز  بر خود ندیده‌اند که حتما نیاز دارند پیش از آنکه در هر عرصه‌ای از هنر، دچار بیماری خوداستادپنداری شوند مدتی به آموزش و یادگیری اصول و فنون آن هنر بپردازند. با تمام این تفاسیر، نمی‌توان کسی را به یادگیری دانش مجبور و مرض نادانی او را از این رهگذر درمان کرد. پس راه چاره چیست؟! وقتی دقیق‌تر تکه‌های این پازل ازهم‌گسیخته را کنار یگدیکر می‌نشانیم، نبود یکی از تکه‌ها بیش از هر تکه‌ دیگری در به‌وجود آمدن چنین شرایطی به چشم می‌آید و آن هم چیزی نیست جز گوشه‌نشینی بزرگان و پژوهشگران راستینی که برای فهمیدن صحیح هر نکته‌ای سال‌ها تلاش کرده‌اند و عمر خود را بهای دستیابی به آنها قرار داده‌اند و بی‌گمان هنگامی که چنین کسانی حضور زلال و دانش گوارای خود را از مجامع ادبی دریغ کنند تشنگان مجبورند عطش خود را با آب گل‌آلود فرو بنشانند و همین مجالی است برای عده‌ای بدل‌فروش تا مس را به جای طلا عرضه کنند. متاسفانه کم نیستند اساتید علامه و دانشمندی که یک روز نشستن پای صحبت‌شان بسا بسیار سودمند‌تر و کارآمدتر است از آنچه دانشجویان ادبیات طی چند ترم در دانشکده‌های خود می‌آموزند. ما آموخته‌ایم که همواره از بزرگان خود تقدیر کنیم اما بسیاری از اوقات فراموش می‌کنیم همین بزرگواران نیز خالی از خلل نیستند و گاهی باید تلنگری به تفکرات آنان زد، زیرا یکی از آفاتی که دامنگیر چنین افرادی می‌شود آن است که شاید پس از مدتی گمان می‌کنند حضور در مجامع ادبی سببی برای کسر شأن آنهاست در صورتی که آنها کسب دانش کرده‌اند تا در چنین جلساتی از دانش خود بهره‌ ببرند و چون راهنمایی فانوس به دست خیل گمشدگان را از پیچ و تاب‌های راهی تاریک به سلامت به مقصد برسانند. برای یافتن این بزرگان تلاش زیادی لازم نیست و به یقین هر یک از ما می‌توانیم تعدادی از این گنجینه‌های علم ادبیات را به یکدیگر معرفی کنیم؛ کسانی که با صندوقی از جواهرات گوشه‌نشینی اختیار کرده‌ و با این کار باعث شده‌اند هر نوخاسته‌ای سنگ‌‌هایی را که در مشت دارد به عنوان یاقوتی گران‌بها به دیگران عرضه کند. استاد میر‌هاشم میری یکی از همان اساتید و پژوهشگرانی است که شاید نتوانیم در سراسر کشور به تعداد انگشتان یک دست کسانی چون او را پیدا کنیم؛ مردی که حافظه‌‌ای بسیار قدرتمند دارد اما دست‌ هر کسی به چیدن خاطراتش نمی‌رسد، مردی که منتقدی ریزبین و نکته‌یاب است اما در حلقه‌ جوانان به نقد و راهنمایی نمی‌نشیند، مردی که روزگاری با رباعیات آتشینش محافل ادبی را به اشتیاق ‌می‌آورد اما حالا سال‌هاست شعری نمی‌خواند، مردی که سال‌ها آموزگار بوده اما شعر جوانان شهر خود را به قهر معلمانه گوشمال نمی‌دهد و بسیاری دلایل دیگر از این دست وجود دارد که می‌توان با تکیه و استناد به آنها از شخصی چون جناب میری گله‌مند بود که اگر روزی کودک شعر را به حال خود رها نمی‌کرد امروز مجبور نبودیم برای یافتن سطری شعر در بین صدها کتاب ذره‌بین به دست بگیریم. میرهاشم میری همان شاعر و پژوهشگر همدانی ا‌ست که همه او را با رباعیات و غزل‌های حماسی سال‌های انقلاب و دفاع‌مقدس به یاد می‌آورند؛ شاعری که بلاغت کلام و مضمون‌های نابش همراه با صدایی گرم مجال بروز به دیگر شاعران نمی‌داد تا همین سببی باشد که عده‌ای از هم‌نسلان او که حسب اتفاق این روزها از ایشان معروف‌تر شده‌اند زبان به اعتراف بگشایند که هر وقت میرهاشم میری در مراسمی شعر می‌خواند شعر دیگران به چشم نمی‌آمد. اما متاسفانه چنین شاعری اندکی پس از جنگ تحمیلی فضای جدید و عاشقانه‌ا‌ی را که در شعر به‌وجود آمده بود برنمی‌تابد و حالا سال‌هاست ترک شعر کرده است. اما جناب میری فقط شاعری توانمند نبود بلکه یکی دیگر از وجوه او تسلط بسیار کم‌نظیرش بر مکاتب ‌ادبی و توانمندی بی‌بدیل او در حوزه‌ نقد است که متاسفانه هرگز دری از این توانمندی خود برای جوانان حاضر در کارگاه‌های شعر باز نکرد تا بتوان گفت گوشه‌نشینی کسی چون او یکی از بزرگ‌ترین دلایل کم‌فروغی شعر همدان در سال‌های پس از انقلاب بود چرا که اگر میدان را برای افرادی سطحی خالی نمی‌کرد مسؤولیت جلسات به دست اهل تکاثر نمی‌افتاد و  می‌توانستیم یقین داشته باشیم که با حضور او جوانان آب را از سرچشمه‌ دانش و دلیل می‌نوشند و به گمانم آنچه بیان شد اسبابی موجه است که بگوییم همیشه هم نباید از بزرگان تقدیر کرد بلکه گاهی به عنوان شاگردانی که طلای عمرشان خرج مطلا شده می‌توان از افرادی چون جناب میری گلایه کرد که عدم حضور کسانی چون شما سبب شد ما به هرآنچه دست یافتیم راضی شویم و در نهایت هیچ حاصلی به دست نیاوریم و هر موزون و مقفایی را شعر بنامیم.

گروه اقتصادی: با وجود اینکه حدود 2 هفته از فیلتر شدن تلگرام می‌گذرد، فیلترشکن‌ها و وی‌پی‌ان‌ها عملا فیلترینگ این پیام‌رسان را به حالت تعلیق درآورند اما وزیر ارتباطات می‌گوید مسدودی و محدودیت فیلترشکن‌ها نیز اجرایی خواهد شد.
به گزارش «وطن‌امروز»، با توجه به خطرات امنیتی تلگرام، مسؤولان تصمیم به فیلترینگ تلگرام گرفته‌اند و حتی دولت با بخشنامه‌های خود خواستار خروج نهادهای دولتی و غیردولتی از تلگرام شد اما آزاد گذاشته شدن فیلترشکن‌ها عملا موجب شده تلگرام همچنان مورد استفاده گسترده قرار گیرد. البته با توجه به خروج بسیاری از مراکز دولتی و حکومتی از تلگرام اقبال به پیام‌رسان‌های داخلی بشدت افزایش یافته است.
مهم‌تر از موضوع غیرقابل بازگشت فیلترینگ تلگرام، موضوع جایگزین آن یعنی پیام‌رسان‌های داخلی بود که ظرف مدت کوتاهی توانستند رکوردهای جذب کاربر را در تمام دنیا تغییر دهند و نزدیک به 15 میلیون مخاطب را به استفاده از خود قانع کردند. در این بین همواره مدیران پیام‌رسان‌های داخلی از عدم همراهی‌ دولتی‌ها انتقاد می‌کردند اما در آن طرف ماجرا وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مدعی حمایت تمام‌قد از پیام‌رسان‌های داخلی بود. «وطن امروز» به شواهدی رسیده است که نشان می‌دهد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات آنچنان که ادعا می‌کند هم طرفدار پیام‌رسان‌های داخلی نیست و حتی ترجیح می‌دهد یک پیام‌رسان غیربومی یا یک کلاینت تلگرام اصلی در ایران حضور داشته باشد تا اینکه پیام‌رسان‌های داخلی پا بگیرند.
 طلاگرام هم آمد!
در روزهای اخیر نه‌تنها دولت به تعهدات خود درباره پیام‌رسان‌های داخلی عمل نکرده بلکه در حرکتی جالب کلاینت‌هایی از تلگرام اصلی را روانه بازار کرده است. طلاگرام و هات‌گرام محبوب‌ترین کلاینت‌هایی بودند که در اختیار کاربران قرار گرفتند. حضور بی‌سروصدای این کلاینت‌ها در برخی رسانه‌ها به عنوان دور زدن فیلترینگ تلگرام مخابره شد. دیری نپایید که کاربران این دو کلاینت از مرز 5 میلیون گذشت. اما طلاگرام از کجا سر درآورد؟ با تسامح وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در خدمت‌رسانی به پیام‌رسان‌های داخلی، این پیام‌رسان‌ها توان خدمت‌رسانی در حد کاربر جذب شده خود را از دست دادند، در اصل در این مرحله دولت وظایف محوله‌ای که پیش‌تر پذیرفته بود را انجام نداد و پیام‌رسان‌های داخلی با کندی و در برخی موارد مسدودی همراه شدند که همزمان، برنامه از پیش تعیین شده استفاده از کلاینت‌های اصلی تلگرام اجرا شد.  طلاگرام و هات‌گرام از پراکسی داخلی یا به اصطلاح فنی پراکسی سفید بهره می‌برند البته نباید از این موضوع بگذریم که در این دو کلاینت مدیریت محتوا صورت می‌گیرد. حضور طلاگرام بدون فیلتر در کنار پیام‌رسان‌های داخلی مورد استقبال قرار گرفته و جالب اینکه این اپلیکیشن برخی از کانال‌های معاند را خود مسدود کرده است. حال باید دید سرنوشت این اپلیکیشن‌ها در آینده چه خواهد شد.
 آغاز مسدودی
وزیر ارتباطات دیروز رسما اعلام کرد محدودیت فیلترشکن‌ها و وی‌پی‌ان‌ها آغاز شده و قطعا با انجام این اقدام فیلترینگ عملیاتی‌تر خواهد شد.
محمدجواد آذری‌جهرمی دیروز در حاشیه مراسم رونمایی از پروژه‌های همراه اول همزمان با هفته ارتباطات، با اشاره به اختلالات ایجاد شده در خدمات اینترنتی به دلیل استفاده از فیلترشکن، اظهار کرد: درست است که بسیاری از فیلترشکن‌ها خدمات ظاهری خوبی به کاربر ارائه می‌دهند و به همین دلیل کاربران به استفاده از آنها علاقه‌مندند اما بنا به گزارش‌هایی که مراکز معتبر منتشر می‌کنند، این نوع نرم‌افزارها استفاده ضدامنیتی دارند و نوعی باج‌افزارند که به جمع‌آوری اطلاعات مشترکان اقدام می‌کنند و فراگیری و استفاده از فیلترشکن‌ها تبعات زیادی دارد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر نقش شرکت ارتباطات زیرساخت در مسدود کردن فیلترشکن‌ها گفت: اقدام شرکت زیرساخت این است که با فراگیری و استفاده از فیلترشکن‌ها، تحت دستوری که آقای رئیس‌جمهور دادند و در چارچوبی که شورای عالی فضای مجازی ارائه داده و منطق هم دارد، نباید اجازه دهد فضای کشور پر از باج‌افزار شود و باید جلوی اینها گرفته شود. به همین دلیل این حرکت آغاز شده و طبق قانون هم بوده است و مشکل مقرراتی درباره این مساله وجود ندارد.
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات درباره اختلالات اینترنتی نیز توضیح داد: انسداد فیلترشکن‌ها نباید باعث افت کیفیت اینترنت یا ایجاد مشکلاتی برای کسب و کارها شود. اختلالات اینترنتی موضوع بدی است که ما از سازمان تنظیم مقررات ارتباطات خواستیم موضوع را بررسی کند و به اپراتورها هم در این باره تذکر دادیم. دیروز بعد از ظهر هم جلسه‌ای با حضور اپراتورها برای بررسی این موضوع تشکیل شد. وی با تاکید بر مضرات استفاده از فیلترشکن بیان کرد: امیدواریم مسؤولانی که متصدی فیلترینگ هستند، به این موضوع توجه داشته باشند زیرا این مساله یک تهدید بزرگ است. باید مردم را درباره استفاده از فیلترشکن توجیه کنیم تا آنها با ما همراهی کنند، زیرا در هر تصمیمی اگر همراهی مردم نباشد، اثراتش مشابه اثرات کنونی و گستردگی باج‌افزارها می‌شود.
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با بیان اینکه فراگیر شدن فیلترشکن‌ها مطلوب کسانی است که همواره به دنبال براندازی کشور بودند و این مطلوب نیست، گفت: وزارت خارجه آمریکا در سال ۸۹ جزو برنامه‌هایی که برای براندازی جمهوری اسلامی داشت، توسعه فیلترشکن بود و حتی گوشی‌های اپل را به نوعی در بازار ایران عرضه می‌کرد که بدون فیلترشکن کار نکند.
 استفاده از پیام‌رسان انتخاب کاربر است
آذری‌جهرمی با بیان اینکه پیام‌رسان و استفاده از ابزار ارتباطی، انتخاب کاربر است، افزود: اینکه ما به استفاده از یک پیام‌رسان قائل باشیم یا نه، تغییری در انتخاب مردم ندارد البته سیاست کشور ترویج پیام‌رسان‌های بومی است و ما بر این اساس مصوباتی در شورای عالی فضای مجازی داشتیم و پیام‌رسان‌هایی هم در این حوزه فعالیت کردند اما این پیام‌رسان‌ها باید خدمات و تنوع و کاربری‌های لازم را برای مردم فراهم و همچنین اعتماد مردم را جلب کنند. وی با اشاره به میزان کاربران پیام‌رسان‌های بومی، بیان کرد: تا روز گذشته ۱۰ میلیون نصب فعال از تعرفه‌های داخلی روی گوشی‌های همراه داشتیم که البته به معنای ۱۰ میلیون نفر نیست زیرا ممکن است یک نفر چند اپلیکیشن نصب کرده باشد، با این وجود آمار قابل توجهی است. وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با بیان اینکه مردم از پیام‌رسان‌های مختلف استفاده می‌کنند و انحصاری نیز وجود ندارد، اظهار کرد: البته هنوز ابراز نارضایتی از اقدام انجام شده درباره مسدود شدن وجود دارد اما واقعیت این است که هم پیام‌رسان‌های داخلی به تدریج جایگاه خود را پیدا می‌کنند که البته نیاز به زمان دارد و هم دستگاه‌های مختلف اجرایی و قضایی خود را به‌روزرسانی می‌کنند، چرا که محیط ارتباطی دنیا تغییر کرده و نوع برخورد با فضای مجازی باید اصلاح شود. آذری‌جهرمی با بیان اینکه اگر بخواهیم ظرفیت‌های بومی داشته باشیم و آنها را رشد دهیم، باید شاخص‌های خود را تغییر داده و حمایت کنیم، افزود: البته در نهایت مردم هستند که تصمیم می‌گیرند از چه ابزاری استفاده کنند. تمایل ما بر اساس سیاست‌های حاکمیتی و ترویج پیام‌رسان‌های بومی است و البته یک سیاست خدشه‌ناپذیر و مهم در جمهوری اسلامی بر پایه انتظارات مردم تامین شده که نظرات مردم را لحاظ کنیم و به آن احترام بگذاریم. سرویس‌های داخلی هم اگر می‌خواهند شکل بگیرند، باید بر پایه احترام و اعتماد مردم باشد.
 

نخستین کارخانه تولید انبوه سلول انسانی منطقه با هدف درمان بیماری‌ها، در ایران افتتاح شد. به گزارش ایسنا، نخستین کارخانه تولید انبوه سلول انسانی در کشور با حضور سیدحسن هاشمی، وزیر بهداشت، اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور و محمد مخبر، رئیس ستاد اجرایی فرمان‌ امام افتتاح شد. این کارخانه با سرمایه‌گذاری ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) فعالیت خود را آغاز کرد. کارخانه تولید داروی سل تک فارمد، زیرمجموعه گروه دارویی برکت است که در حوزه سلول‌های بنیادی و طب ترمیم فعالیت دارد. این شرکت سی‌ام بهمن‌ماه سال ۱۳۹۲ برای تامین نیاز کشور به سلول درمانی تاسیس شد. بنیانگذاران شرکت سل تک فارمد، پژوهشگاه رویان و شرکت دارویی برکت هستند. پشتوانه فعالیت‌ها و پروژه‌های این شرکت، تحقیقات گسترده در حوزه سلول‌های بنیادی، بیوتکنولوژی (زیست‌فناوری)، نانوتکنولوژی (فناوری نانو) و حیطه‌های دارویی اعلام شده است. خط تولید محصولاتی مانند منیوسل برای درمان حمله قلبی، ریکالرسل برای درمان ویتیلیگو، رنیودرم سل به منظور درمان پیری پوست، اسکار و آکنه، لیپوس سل برای درمان پیری پوست، مزستروسل با هدف درمان آرتروز و دستروسل برای درمان GVHD در این شرکت وجود دارد. حجم سرمایه‌گذاری در پروپوزال امکان‌سنجی نزدیک ۱۰۰ میلیون دلار برای راه‌اندازی مجموعه کارخانه‌هایی که قادر باشند روزانه به بیش از ۱۰۰ بیمار سرویس‌دهی کنند، در نظر گرفته شده است. حجم سرمایه‌گذاری اولیه برای طرح پایلوت نیز ۵۰۰ میلیارد ریال مقرر شده بود.  در همین حال معاون اول رئیس‌جمهور در مراسم افتتاح کارخانه تولید سلول انسانی گفت: متاسفانه در کشور عادت کرده‌ایم مشکلات را بزرگنمایی و توانمندی‌ها را کوچک‌نمایی کنیم. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری، اسحاق جهانگیری با اشاره به توانمندی‌های متعدد کشور در احداث کارخانه، ساخت صنایع مختلف و ایجاد نیروگاه و احداث سکوهای نفتی 20 هزار تنی گفت: در بخش صنایع پیشرفته این توانمندی، خود را بیشتر نشان می‌دهد و در فناوری نانو نیز جزو معدود کشورهایی هستیم که از توانمندی خوبی برخورداریم و داروهای تولیدی کشور در بخش بایوتکنولوژی نیز جزو موارد نخست در دنیا است. وی با بیان اینکه در شرایط جدید کشور چند اتفاق باید بیفتد تا آسیبی به توسعه کشور وارد نشود، گفت: آنچه دشمنان و بیگانگان را به زانو در می‌آورد انسجام، وحدت، هماهنگی و همصدایی در داخل کشور است و نباید از برخی مشکلات استفاده جناحی شود بلکه باید یکصدایی و همدلی را به معنای واقعی در مقابل بیگانگان به نمایش بگذاریم.
 

میثم  مهرپور: بالاخره فرجام برجام برای همگان هویدا شد و دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا همانطور که پیش‌تر‌ نیز گفته بود به طور یک طرفه از این توافق خارج شد. این توافق اگر چه در ظاهر و باطن و به اذعان مقامات دولت حسن روحانی تقریبا هیچ عایدی برای اقتصاد ایران نداشت اما بر اساس تعهد و توافق شکل گرفته، طرفین خود را ملزم به پایبندی به آن می‌دانستند، موضوعی که با خروج علنی رئیس‌جمهور آمریکا از برجام شکل تازه‌ای به خود گرفته است. با این حال حسن روحانی بعد از لغو برجام از سوی ترامپ از ادامه اجرای توافق با اروپا سخن گفته و تصمیم ایران درباره برجام را به ادامه مذاکرات با اروپا و چند هفته آینده موکول کرد. همین جهت‌گیری- یعنی عدم تصمیم قطعی درباره خروج یا عدم خروج ایران از برجام- به واسطه تداوم سیاست انتظاری و بلاتکلیفی ایران اشتباه دیگری از دولت ایران است، چرا که با خروج ترامپ از برجام 2 حالت برای تصمیمات دولت ایران در هفته‌های آتی متصور است؛ حالت اول خروج ایران از برجام است که با فاصله زمانی چند هفته‌ای از تصمیم ترامپ انجام شود که خود این موضوع می‌تواند علاوه بر شوک روانی تصمیم ترامپ بر بازار ایران- که شوکی روانی و غیرواقعی است- شوک دیگری نیز با تصمیم طرف ایرانی برای خروج از برجام بر اقتصاد ایران وارد کند.
حالت دوم باقی ماندن ایران در برجام و ادامه برجام با کشورهای اروپایی (6 منهای 1) بدون حضور آمریکاست. استدلال دولتی‌ها در این زمینه این است که کشورهای اروپایی مبادلات تجاری زیادی با ایران دارند و هرگز راضی نمی‌شوند به خواست آمریکا بازار ایران و منافع اقتصادی‌شان در ایران را رها کنند. در این میان اگر حتی یک درصد امکان همراهی اروپا با ایران و عدم تابعیت آنها از سیاست‌های آمریکا وجود داشت، می‌شد به ادامه برجام با تمام معایب آن و به صورت کج‌دار و مریز امیدوار بود. این در حالی است که اصولا فلسفه مذاکرات هسته‌ای با حضور آمریکا نداشتن اختیار کافی از سوی اروپایی‌ها و تزیینی بودن حضور آنها در مذاکرات بود به طوری که حسن روحانی در سال 92 صراحتا آمریکا را کدخدایی دانسته بود که بدون حضور و موافقت او کاری از پیش نمی‌رود. در ادامه به بررسی برخی دلایل اقتصادی لزوم تبعیت اروپا از سیاست‌های آمریکا و همراهی اتحادیه اروپایی با تحریم‌های آمریکا در دوران «پساخروج» می‌پردازم.
بر اساس آمارهای رسمی میزان واردات کشور از اتحادیه اروپایی در سال گذشته و پس از اجرای برجام به رقمی حدود 21 میلیارد دلار رسیده که این رقم نسبت به سال 92 (اوج تحریم‌ها) رشدی تقریبا 4 برابری را نشان می‌دهد. مراوداتی که البته بخش قابل توجهی از آن در سال‌های تحریم و قبل از توافق برجام نیز وجود داشته اما به واسطه تحریم‌ها عمده این مراودات از کانال‌های دیگری مانند ترکیه و دوبی انجام می‌شده است. با این حال در این مساله که با اجرای برجام مراودات تجاری ایران با اروپا آن هم به صورت یک طرفه و به نفع اروپا افزایش یافته، شکی نیست اما توجه به میزان این مبادلات و قیاس آن با مراودات تجاری اتحادیه اروپایی با آمریکا روشن‌کننده بسیاری از ابهام‌هاست.
اگر چه مبادلات تجاری اتحادیه اروپایی با ایران در قیاس با مراودات این اتحادیه با برخی کشورهای منطقه غرب آسیا، کشورهای آمریکای لاتین یا بسیاری از اقتصادهای قاره آفریقا رقم قابل توجهی بوده و از این رو می‌توان اروپا و ایران را شرکای بزرگ تجاری برای یکدیگر دانست اما این مساله تا زمانی صادق است که شریک مهم‌تری از ایران خواهان قطع این رابطه تجاری نباشد. در غیر این صورت و با قرار گرفتن اروپا بر سر دوراهی انتخاب ایران یا آمریکا قطعا میزان تجارت و مبادلات تجاری ایران و اروپا قابل قیاس با مبادلات تجاری اروپا و آمریکا نبوده و بی‌تردید همانند سال‌های تحریم، شرکت‌های اروپایی حتی بدون فکر کردن به منافع اقتصادی خود در ایران مجبور به ترک کشورمان خواهند شد، چرا که در غیر این صورت منافع بسیار بزرگ‌تری را از دست خواهند داد. مراودات تجاری آمریکا با اروپا در قالب مبادلات کالا، خدمات و... سالانه رقمی بیش 1000 میلیارد دلار و تقریبا 50  برابر میزان مبادلات ایران با اتحادیه اروپایی است. همان‌طور که در گذشته نیز ثابت شده به‌رغم وجود منافع اقتصادی برای شرکت‌هایی چون توتال یا پژو این شرکت‌ها با دستور آمریکا و ترس از جریمه‌های آمریکا و قطع مبادلات تجاری با آمریکا از ایران خارج شدند.
اتحادیه اروپایی فقط در سال 2016 رقمی حدود 370 میلیارد یورو صادرات به کشور آمریکا داشته است. در همین سال اروپا، حدود 246 میلیارد یورو واردات از آمریکا داشته است که نشان‌دهنده بیش از 600 میلیارد یورو مبادله تجاری میان اتحادیه اروپایی و آمریکا در یک‌سال است، به نحوی که فقط تراز تجاری اتحادیه اروپایی از مبادلات با آمریکا رقمی حدود مثبت 124 میلیارد یورو است که فقط میزان مثبت بودن تراز تجاری اتحادیه اروپایی و آمریکا چندین برابر کل مبادلات تجاری ایران با این اتحادیه است.
تمام این اعداد و ارقام نشان‌دهنده این است که انتخاب بین ایران و آمریکا برای اروپایی‌ها به لحاظ اقتصادی چیزی شبیه طنز بوده و قطعا اروپا در شرایط اجبار حتی نیم‌نگاهی هم به ادامه مراودات اقتصادی خود با ایران نخواهد داشت و همان‌طور که این مراودات با چراغ سبز آمریکا آغاز شده بود، با چراغ قرمز آمریکا نیز به پایان خواهد رسید که زمزمه‌های آن در روزهای گذشته و اظهارات شرکت‌های اروپایی حاضر در ایران به گوش می‌رسد. اینکه عده‌ای ساده‌لوح گمان کنند اروپا به خاطر فروختن چند هواپیما و ساخت خودرو یا حضور در صنعت نفت ایران جرات و شهامت مخالفت با آمریکا را خواهد داشت، اوج بی‌اطلاعی این افراد از اعداد و ارقام تجارت میان این کشورها و روابط بین‌المللی و اقماری حاکم بر کشورهای دنیاست.  علاوه بر این موضوع، نقش سرمایه‌گذاری خارجی (FDI) بسیار پررنگ است که به نوعی امنیت اقتصادی دو طرف را وابسته به هم می‌کند. در این بین در حالی که چیزی حدود 5000 میلیارد یورو سرمایه‌گذاری مستقیم به صورت متقابل میان آمریکا و کشورهای اتحادیه اروپایی وجود دارد، مجموع سرمایه‌گذاری جذب شده ایران در طول سال از 5 میلیارد دلار تجاوز نمی‌کند که طبیعتا تمام این سرمایه‌گذاری‌ها نیز از سوی اتحادیه اروپایی نیست. خود این موضوع نشان‌دهنده عدم تناسب منافع اقتصادی اروپا- آمریکا در قیاس با اروپا- ایران است. 

محمدتقی جواهری: «الکساندر بلای» کارشناس صهیونیست اندیشکده ترومن در مقاله‌ای جنجالی تحت عنوان «به سوی زندگی مسالمت‌آمیز سعودی- اسرائیلی» به نکات قابل تاملی اشاره کرده است: «عربستان‌سعودی و اسرائیل از سال 1962 و پس از انقلاب یمن، روابط مستمر مستحکم و گسترده‌ای تحت عنوان «مقابله با دشمن مشترک» یا همان «جمال عبدالناصر» داشتند. من مصاحبه‌ای با «آهارون ریمیز» سفیر سابق اسرائیل طی سال‌های 1965 تا 1970 در لندن داشتم و او برایم برملا کرد ملک سعود و ملک فیصل دارای روابط عمیق و گسترده با اسرائیل بوده و همواره با سران وقت اسرائیل ارتباط داشته‌اند».
ملک فهد نیز بعدها در دهه 1980 طرح شناسایی رژیم اشغالگر قدس از سوی اعراب را مطرح کرد و رهبران کشورهای عربی نیز در اجلاس سران در «فاس» مراکش این طرح را تصویب کردند. ملک عبدالله پس از ملک فهد، همین مسیر را طی کرد! همگان به یاد دارند در جریان جنگ 33 روزه تابستان سال 2006 میلادی میان رژیم صهیونیستی و مقاومت اسلامی، ریاض چگونه در راستای نابودی حزب‌الله با مقامات امنیتی در تل‌آویو وارد معامله شد. با این حال، شکست صهیونیست‌ها در مقابل حزب‌الله، ملک عبدالله را نیز ناامید و شرمسار کرد. هم‌اکنون در دوران پادشاهی ملک سلمان قرار داریم و او نیز قدرت را به فرزند و ولیعهد بی‌تجربه و خیره‌سر خود سپرده است. محمد بن‌سلمان که به نماد شکست سعودی‌ها در یمن تبدیل شده است، هم‌اکنون در صدد است مانند اسلاف خود به ریسمان پوسیده صهیونیست‌ها چنگ بزند. حتی او برخلاف گذشتگان خود، ابایی از علنی‌سازی روابط ریاض- تل‌آویو ندارد.
آنچه امروز در فلسطین می‌گذرد، یک تراژدی تمام‌عیار است. در راهپیمایی روز نکبت، 61 فلسطینی بر اثر حملات وحشیانه نظامیان صهیونیست شهید و نزدیک به 2800 تن دیگر زخمی شدند. مجاهدان فلسطینی در غزه و کرانه باختری در حالی یک به یک در خاک سرزمین مقدس و مادری خود به خون می‌غلتند که در آن سو، بن‌سلمان، ترامپ و نتانیاهو مشغول عربده‌کشی مستانه در کنار قبله اول مسلمین هستند. در این معادله، تکلیف ترامپ و نتانیاهو از ابتدا مشخص بوده است اما افزوده شدن نام «بن‌سلمان» این معادله را تا حد زیادی تغییر می‌دهد! گویا ذبح خون و آبروی مسلمانان به پای بزم مستانه آمریکا و صهیونیست‌ها، در میان سیاستمداران سعودی تبدیل به یک «استراتژی» شده است! سال 2011 میلادی، زمانی که بیداری اسلامی سراسر منطقه را فراگرفت، آل‌سعود به ایالات متحده آمریکا و رژیم اشغالگر قدس تعهد داد در راستای «سازماندهی گروه‌های تروریستی و تکفیری» که سران آنها در مدارس به اصطلاح مذهبی عربستان آموزش دیده بودند، نهایت تلاش خود را انجام دهد! نتیجه این تلاش مذبوحانه، چیزی جز پیدایش داعش نبود. بر همگان مسجل است سال 2013 میلادی و هنگام تاسیس داعش، پیاده نظام سعودی چگونه در خدمت اوباما و هیلاری کلینتون قرار گرفت. همچنین صفحات تاریخ، کشتار و آوارگی صدها هزار تن از شهروندان عراقی و سوری در طول 5 سال اخیر را از یاد نخواهد برد. پای هر یک از این موارد، امضای ننگین مقامات سعودی قابل مشاهده است.
امروز فلسطینیان، از غزه گرفته تا کرانه باختری، عزم مثال‌زدنی و راسخی را برای بازگشت به سرزمین خود دارند. حضور ترامپ در کاخ سفید، به کاتالیزور و عامل تسریع‌کننده‌ای تبدیل شده است که پرده از چهره خونین مشترک واشنگتن و تل‌آویو برمی‌دارد. هم‌اکنون معدود طرفداران مذاکرات صلح با دشمن صهیونیستی نیز دریافته‌اند امثال نتانیاهو، لیبرمن، ترامپ و بن‌سلمان بر سر «نابودی قدس شریف» و «کشتار تک‌تک فلسطینیان» قسم مشترک یاد کرده‌اند. ولیعهد سعودی با مواضع خفت‌بار خود نشان داد دیگر جایی برای بازگشت او از مسیری که در پیش گرفته است وجود ندارد!
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در فاصله 2 روز مانده تا برگزاری مراسم انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به بیت‌المقدس، در توئیتی معنادار نوشت: «به خاطر تصمیم شجاعانه ترامپ برای انتقال سفارت آمریکا به قدس تشکر می‌کنم، همچنین بسیار سپاسگزارم که او اتحاد اسرائیل و آمریکا را بیش از پیش تقویت کرد. ما همچنان در ریاض و قدس اعلام موجودیت می‌کنیم!» همان گونه که مشاهده می‌شود، ریاض به یکی از سلول‌های غده بدخیم سرطانی اسرائیل تبدیل شده است. شاید اینگونه تصور شود که همزمان با نابودی حتمی رژیم اشغالگر قدس و محو این رژیم از روی نقشه جغرافیایی منطقه و جهان، عربستان سعودی نیز از بین خواهد رفت اما این محاسبه کمی ساده‌انگارانه به نظر می‌رسد! سران سعودی زودتر از نابودی اربابان صهیونیست خود محکوم به فنا خواهند بود. بهای سجده بن‌سلمان و دیگر سران سعودی پای گوساله سامری و خیانت آنها به آرمان‌های قدس و جهان اسلام به مراتب سنگین‌تر از آن چیزی است که ولیعهد سعودی و همراهانش تصور می‌کنند. «همدستی با صهیونیست‌ها در کشتار ملت فلسطین» گناهی در تراز «امضای قرارداد کمپ دیوید با صهیونیست‌ها» از سوی انور سادات رئیس‌جمهور اسبق مصر (در سال 1978 میلادی) محسوب می‌شود. سال 1981، یعنی درست مقطعی که انور سادات تصور می‌کرد حداقل تا زمان حیات رژیم صهیونیستی، حیات سیاسی و فردی‌اش در زیر سایه دستگاه‌های امنیتی تل‌آویو ادامه پیدا خواهد کرد، شلیک گلوله‌ای از سوی «خالد اسلامبولی» به زندگی ننگین او خاتمه داد. سرنوشت محمد بن‌سلمان نیز چیزی جز این نخواهد بود! او یا از سوی خود آمریکا و صهیونیست‌ها (معامله اربابان غربی و صهیونیستی عربستان) یا از سوی خونخواهان ملت فلسطین و دیگر ملت‌های مسلمان که قربانی جنایات مشترک آل‌صهیون و آل‌سعود شده‌اند محکوم به فنا خواهد بود. بن‌سلمان امروز و با خیال راحت پیاله‌های شراب نتانیاهو و ترامپ را با خون ملت‌های مسلمان و بویژه فلسطینیان پر می‌کند اما نسبت به آینده تیره و تاری که انتظار وی و دیگر سران سعودی را می‌کشد، خبر ندارد.