2 روز از بمباران مناطق مختلف غزه توسط جنگنده‌ها و توپخانه رژیم صهیونیستی می‌گذرد و در کنار فجایعی که به طور معمول این رژیم در سکوت کامل رسانه‌‌های عربی و محافل غربی مرتکب می‌شود، شهادت یک زن باردار و یک نوزاد 14‌ماهه این‌بار خطر دولت یهودی اسرائیل را برای امنیت بین‌الملل و صلح جهانی بیش از پیش هویدا کرد. در حال حاضر و طبق آخرین آمارها طی 48 ساعت گذشته 15 نفر شهید و 80 نفر زخمی شده‌اند. صهیونیست‌ها در اراضی اشغالی با خیالی آسوده از سکوت مجامع بین‌المللی دست به قتل کودکان و زنانی زدند که در آستانه ماه مبارک رمضان خود را برای میهمانی خدا آماده می‌کردند. مانند سنوات گذشته کشورهای حاشیه خلیج‌فارس نسبت به این جنایت‌ها سکوت کرده‌اند و حالا معلوم نیست آیا نماینده صهیونیست‌ها به اکسپوی دوبی خواهد رفت یا خیر؟ به نظر نمی‌رسد حاکمان امارات اراده‌ای از خود داشته باشند تا بتوانند بدون اجازه آمریکا تصمیمی بگیرند اما در حال حاضر آنچه اهمیت بیشتری دارد، تاکید بر ایده مقاومت بدون توجه به نهادگرایی بین‌المللی و منطقه‌ای است. در سکوت مجامع بین‌المللی نسبت به جنایات رژیم صهیونیستی، گروه‌‌های مقاومت با تشکیل اتاق عملیات مشترک، دست به همگن‌‌سازی فعالیت‌‌های خود زده‌‌اند. این گروه‌ها با شلیک حدود 600 راکت با برد حداکثر تا 73 کیلومتر از غزه قدرت عملیاتی و تخریبی خود را به رخ کشیده‌اند که در نتیجه هلاکت 5 صهیونیست را در پی داشت. هماهنگی میان گروه‌‌های مقاومت در غزه برای مقابله با دشمن مشترک مسلمانان یعنی رژیم صهیونیستی مساله مهمی است که باید در این کارزار به آن توجه داشت.  صهیونیست‌ها می‌گویند تاکنون و در طول 2 روز گذشته 200 هدف را در غزه مورد حمله قرار داده‌‌اند. صهیونیست‌ها در تلاشند با استفاده از سامانه‌‌ موشکی گنبد آهنین و سامانه‌‌های پدافندی، هواپیماهای خود را در مقابل راکت‌‌های مقاومت زیر چتر امن نگه دارند اما روش گروه‌‌های مقامت شلیک حداکثری موشکی برای گیج کردن و در نتیجه ناکارآمد کردن این سامانه‌‌های پدافندی است. نکته مهم در حملات اخیر مقاومت شلیک موشک برای نخستین‌بار به سمت فرودگاه‌های نظامی رژیم صهیونیستی در صحرای نقب است. فرودگاه «نواتیم» و «هاتزریم» 2 فرودگاه مهم و اصلی نیروی هوایی رژیم صهیونیستی، در این حملات موشکی هدف قرار گرفته‌اند. حالا با توجه به تحولات اخیر به نظر می‌رسد رآکتور اتمی صهیونیست‌ها دیگر مانند گذشته در ساحل امن قرار ندارد، چرا که این منطقه در 70 کیلومتری غزه بنا شده و اکنون راکت‌‌های مقاومت تا 73 کیلومتری غزه نیز برد مفید دارند. پیشرفتی که سامانه‌‌های راکتی مقاومت کسب کرده‌‌اند، از جمله مسائلی است که حتی تشکیل کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی هم نمی‌تواند به آن پاسخ دهد. نباید از نظر دور داشت که در حال حاضر صهیونیست‌ها با چالش‌‌های جدیدی در مقابله با مقاومت روبه‌رو هستند؛ از یک‌سو کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی پاسخی به هلاکت یک شهرک‌نشین صهیونیست نداد و از سوی دیگر از شهرک‌نشینان خواسته برای حفاظت از جان خود به مراسم تشیع وی نروند، چون قادر به تامین امنیت آنها نیست. در این فضا و با توجه به آنکه ادامه بمباران مناطق مختلف غزه تنها راه‌حل صهیونیست‌هاست، سکوت مجامع بین‌المللی و تسلیم شدن اعراب در مقابل خواسته آمریکا اهمیت ویژه‌ای می‌یابد. این در حالی است که «بنی گانتز» رئیس پیشین ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی که درباره درگیری‌های جاری در یک کنفرانس خبری حاضر شده بود، به دلیل شنیده شدن آژیر خطر، کنفرانس خبری را رها و به پناهگاه فرار کرد. این فرار نشان از ترس صهیونیست‌ها از اقدامات گروه‌‌های مقاومت است. قدرت مقاومت طی یک دهه گذشته با وجود افزایش کشتار صهیونیست‌ها گسترش یافته است. در حال حاضر دیگر در مجامع بین‌المللی، دفاع از مواضع صهیونیست‌ها در مقابل کشتار زنان و کودکان امکان‌پذیر نیست. در این میان دولت‌های غربی با سکوت در مقابل رفتارهای رژیم صهیونیستی تحت تاثیر لابی‌‌های سیاسی و اقتصادی یهود، حاضر به انجام رسالت انسانی خود در مواجهه با جنایت‌‌های رژیم صهیونیستی نیستند.

کیثی گیلسینان*:  تا لحظه نگارش این متن، ایالات متحده 7967 تحریم اعمال کرده است. رشد انفجاری در استفاده [از این ابزار] باعث شده این سوال به‌وجود‌‌‌‌‌‌‌‌ آید که آیا آنها از حد نگذرانده‌اند؟
داده‌‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا تحریم‌ها را در بسیاری ابعاد نشان می‌دهد؛ تحریم‌‌‌هایی حتی علیه اشخاصی مثل «خوآکین ال‌چاپو» سلطان مکزیکی مواد مخدر یا کمپانی‌‌‌هایی مانند شرکت «کوباکانکوم سیگارز» و فروشگاه‌هایش و حتی تحریم‌‌‌هایی یکپارچه علیه یک حکومت یا شعبه‌هایش نظیر آنچه درباره ایران و نیروی امنیتی اصلی‌‌‌‌‌اش، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شاهد هستیم.
سیاست‌گذاران آمریکایی از ابزار تحریم به عنوان یک اهرم تاریخی استفاده می‌کنند که شاید یکی از مدرن‌‌‌‌‌ترین آنها تحریم‌‌های کوبا در سال 1962 باشد. هر چند تحریم‌ها به مثابه یک چماق، تند و تیز‌‌‌‌‌‌تر از گفت‌وگو است اما خشن‌‌‌‌‌‌تر از اقدام نظامی نیست. این تحریم‌ها برای تاثیر‌‌گذاری بر مردم نه از طریق ضرب و جرح، بلکه با استفاده از تهدید است.
استفاده از تحریم‌ها در قرن 21 به اوج خود رسیده، بویژه آنکه ایالات متحده جریمه‌‌های مالی بسیار متنوعی، بیشتر برای افراد در نظر گرفته تا کشورها! اما در حالی که بدون شک دشمنان آمریکا مشکلات بسیاری برای دسترسی به پول پیدا کرده‌‌‌‌اند، برخی کارشناسان نگرانند استفاده بیش از حد از تحریم‌ها، خطرهای درازمدتی برای نقش مهم آمریکا در جهان و رهبری دیپلماسی بین‌المللی به همراه می‌آورد.
قدرت تحریم‌‌های آمریکا از مرکزیت نظام مالی ایالات متحده در اقتصاد جهانی و وضعیت دلار به عنوان ارز ذخیره شده غالب جهان سرچشمه می‌گیرد.  «جرت بلانک» عضو ارشد برنامه ژئواکونومیکز و راهبرد در اندیشکده سرمایه‌‌گذاری کارنگی در صلح بین‌المللی در این رابطه معتقد است ظاهرا حتی اگر یک شرکت اساسا معامله‌ای با ایالات متحده نداشته باشد، بانکش دارد و در نتیجه اگر آنها بخواهند با کشوری که هدف تحریم‌‌های قدرتمند آمریکا قرار گرفته‌‌ مبادله بانکی داشته باشند، یک نقطه ضعف در این رابطه خواهد داشت. او می‌گوید: «یک ریسک این است که اگر بسیاری از بانک‌‌های جهان که از طریق نیویورک انشعابات مالی خود را اداره می‌کنند، در صورتی که تعداد مکفی از آنها اراده کنند که دیگر روی ایالات متحده حساب نکنند و شعب خود را در جاهای دیگر اداره کنند، این امر سبب می‌شود ناگهان قدرت تحریم‌‌های ما بشدت کاهش  یابد».
در عین حال، تمایل آمریکا برای استفاده یکجانبه از تحریم‌ها، برخی متحدانش در اروپا را آزرده است؛ متحدانی که خود در برخی اقدامات تحریمی آمریکا شرکت کرده‌‌اند اما مخالف تحریم‌‌‌هایی هستند که آن را تهدید منافع اقتصادی خود می‌دانند، مانند محدودیت‌‌های خاصی در انجام تجارت با روسیه و ایران.
پس از واقعه 11سپتامبر، ایالات متحده از ابزار تحریم‌‌های خود برای تحریم تامین مالی تروریست‌ها استفاده بیشتری کرد و آن را گسترش داد. «جرج دبلیو بوش» از روسای جمهوری پیشین آمریکا پس از 11 سپتامبر نخستین گام را برداشت و دستورالعملی را مبنی بر انسداد هرگونه دارایی‌‌ گروهی از افراد از جمله «اسامه بن‌لادن» رهبر القاعده صادر کرد.
«الیزابت روزنبرگ» از مقامات پیشین وزارت خزانه‌داری در زمان دولت باراک اوباما که حالا در مرکز «امنیت آمریکایی جدید» کار می‌کند، بر این باور است استفاده از تحریم‌ها واقعا در سال 2010 تاثیر داشت و بر ایران فشار لازم را وارد کرد. روزنبرگ می‌گوید: «این یک ابزار سیاسی انتخابی و واقعا قوی است. هر چند دولت اوباما پس از توافق هسته‌ای با ایران صدها تحریم علیه ایران را لغو کرد اما با روی کار آمدن دونالد ترامپ و پس از خروج وی از این معاهده، تحریم‌ها باردیگر به اجرا گذاشته شد و نوامبر گذشته (آبان 97) 700 تحریم تنها در یک روز علیه ایران وضع شد و ایران در حال حاضر بزرگ‌ترین کشور هدف تحریم‌‌های آمریکاست».
اما همه تحریم‌ها تاثیر برابری ندارند؛ تحریم یک فرد یا یک هواپیما تاثیر مشابه بانک مرکزی یک کشور نخواهد داشت. روزنبرگ چنین توضیح می‌دهد: «ممکن است گمراه‌کننده باشد که به تعداد و طراحی تحریم‌ها نگاهی بیندازید؛ برخی تحریم‌ها ممکن است تاثیر بسیاری داشته و توجه زیادی را به خود جلب کرده، حال آنکه دیگر تحریم‌ها ممکن است از دیده پنهان مانده باشند».
به عنوان مثال، صدها کشتی و هواپیمای ایرانی تنها به دلیل داشتن مالکیت ایرانی تحریم شده‌‌‌اند. چنین چیزی به جای آنکه بر هدف اصلی تمرکز کند، می‌تواند جان هزاران مسافر را به خطر اندازد. موضع وزارت خزانه‌داری آمریکا این است که با افزایش شمار تحریم‌ها، موفقیت آنها نه در کمیت، بلکه در تاثیرشان بر دستیابی به اهداف سیاسی مشخص می‌شود.
اگر مقیاس این باشد، تحریم‌ها موفقیت‌‌‌هایی به دست آورده‌‌‌اند؛ ممکن است سبب آوردن کره‌شمالی به پای میز مذاکره با ترامپ شده باشند، هر چند هیچ دستاوردی تاکنون نداشته است. تحریم‌ها همچنین ایران را در زمان دولت اوباما به پای میز مذاکره آورد، هرچند دولت ترامپ آن را هم کنار زد و قصد دارد با افزایش تحریم‌ها، بار دیگر ایران را برای توافقی بهتر به پای میز مذاکره بیاورد.
اهداف دوازده‌گانه دولت ترامپ سال گذشته توسط «مایک پمپئو» وزیر خارجه و پس از خروج واشنگتن از توافق هسته‌ای با ایران عنوان شد؛ از جمله کنار گذاشتن تلاش‌ها برای دستیابی به سلاح هسته‌‌‌ای، توقف پشتیبانی از شبه‌نظامیانی مانند حزب‌الله و آزادی شهروندان آمریکایی که در ایران زندانی شده‌‌‌اند اما مقامات ایران در گذشته اعلام کرده‌‌اند علاقه‌ای به گفت‌وگو درباره این موضوع‌ها ندارند، هرچند محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران بتازگی ایده مبادله زندانیان را ارائه داده است. این ایده به عنوان امری ناشدنی مورد انتقاد قرار گرفته، ضمن اینکه پمپئو گفته آنها انتظار چیزی بیش از رفتار عادی از سوی ایران ندارند.
*گزارشگر بخش امنیت و امور بین‌الملل نشریه آمریکایی آتلانتیک

گروه سیاسی: حدود 6 سال پس از طرح ادعای عجیب دولت حسن روحانی علیه دانشجویان نخبه بورسیه شده در دولت دهم و لغو این بورسیه‌ها و هزینه‌های مادی و معنوی‌ای که این ادعا در زندگی نزدیک به 3 هزار دانشجوی بورسیه ایجاد کرد، پیگیری این افراد برای احقاق حقوق شان ادامه دارد. این در حالی است که علاوه بر رای صریح دیوان عدالت اداری به نفع تعدادی از بورسیه‌ها، آذرماه سال گذشته دیوان محاسبات کشور نیز در حکم نهایی خود درباره بورسیه‌های دولت دهم تاکید کرد تخلفی متوجه وزیر وقت علوم کامران دانشجو و شورای مرکزی بورس متصور نیست و این شورا در حدود وظایف و اختیارات قانونی عمل کرده است. همچنین طبق این حکم مسؤولان فعلی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری موظف شده بودند اگر بورسیه دانشجویی لغو شده است هزینه‌های آن را از محل تضامین و تعهدات اخذ و مراتب را به دادسرای دیوان محاسبات کشور اعلام کنند.
به گزارش «وطن‌امروز»، در ادامه پیگیری‌‌های افراد بورسیه برای احقاق حقوق‌شان، 2 هفته قبل جمعی از دانشجویان بورسیه نامه‌ای به آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی، رئیس قوه‌قضائیه نوشته و از وی خواستند در دوره جدید دستگاه قضایی روند رسیدگی به این پرونده انجام شود. در بخشی از این نامه خطاب به رئیس دستگاه قضا آمده بود: «استدعا می‌شود با توجه به ابعاد گسترده ظلم وارده به افراد بورسیه و خانواده محترم آنها و عدم رسیدگی مناسب توسط قوه‌قضائیه (دادگاه‌های عمومی و انقلاب، دادگاه فرهنگ و رسانه و دیوان عدالت اداری) با گذشت چندین سال، شرایطی مهیا فرمایید تا به دور از هرگونه هیاهوی رسانه‌ای و سیاسی‌کاری طرح دعوی نمایند».
در همین راستا جمعی از دانشجویان بورسیه روز شنبه ضمن تجمع مقابل دیوان عدالت اداری، جلسه‌ای نیز با معاون دیوان برگزار و دغدغه‌‌های خود را مطرح کردند. حمیدرضا پیرایش، سخنگوی دانشجویان بورسیه در گفت‌وگو با «وطن‌امروز»، توضیحاتی درباره این تجمع و همچنین آخرین وضعیت بورسیه‌ها ارائه داد که در ادامه می‌خوانید:
  علت تجمع روز شنبه بورسیه‌ها مقابل دیوان عدالت اداری چه بود؟
ما روز شنبه شاید برای بار سی‌ام در یک سال گذشته به دیوان عدالت اداری رفتیم تا مشکلاتی را که برای‌مان پیش آمده بود با مسؤولان این نهاد در میان گذاشته و اعتراض خود را به روند موجود درباره دانشجویان بورسیه اعلام کنیم. در این راستا جلسه‌ای میان ما و جناب آقای محدث، معاون محترم اداری و استخدامی دیوان عدالت اداری برگزار شد. البته در تمام این مدت جناب آقای محدث پیگیر مسائل افراد بورسیه بودند و چنانچه پیگیری‌‌های ایشان در این مدت نبود، شاید اعتراضات ما تا همین میزان هم نتیجه نداشت.
آقای محدث در این جلسه اعلام کرد دیوان بیش از اندازه به مدیران مقصر در پرونده بورسیه‌ها احترام گذاشته و به آنها فرصت داد، چرا که در این مدت شاهد بودند که تا چه میزان از سوی این مدیران به دیوان عدالت اداری توهین شده است تا جایی که حتی قضات دیوان عدالت اداری بی‌سواد خوانده شدند یا تصریح شد رای صادره توسط دیوان در موضوع بورسیه‌ها ناشی از فقد اطلاعات و سواد قضات دیوان بوده است. معاون دیوان بر همین اساس تاکید کرد نباید تا این میزان با محکوم علیه‌ها مماشات شود. موضوع دیگری که در این جلسه مطرح شد، این بود که از 72 دانشجوی بورسیه که مورد ظلم قرار گرفته بودند، فقط مشکل 3 نفرشان به طور کامل حل شد، یعنی مابقی افراد یا احکام‌شان ناقص اجرا شده یا حکم زده شده اما ردیف تعریف نشده یا به‌کارگیری شده‌اند ولی حقوق نمی‌دهند یا محکوم‌علیه‌ها نامه به هیأت جذب می‌زنند که مثلا فلان فرد بورسیه متقاضی جذب است اما هیأت اجرایی جذب به دلایل عدیده با جذب او مخالفت کرده است! این در حالی که هیأت جذب که ما را نمی‌شناسد و نمی‌داند ما بعد از 2 سال دوندگی، رای قطعی دیوان را به دست آورده‌‌‌‌‌‌ایم.  همچنین در جلسه روز شنبه با معاون دیوان عدالت اداری مقرر شد 72 نفر از بورسیه‌ها که رای قطعی دیوان عدالت اداری را دارند، در فرآیند بررسی در هیأت اجرایی جذب مشکلی نداشته باشند. این قول نیز به ما داده شد که احکام دیوان درباره همه 72 نفر قطعا اجرا خواهد شد. همچنین معاون دیوان وعده داد خود شخصا پیگیر این مسائل بوده و ظرف 3-2 هفته آتی، پیشرفت کار را از قضاتی که در این پرونده رای داده‌‌‌‌اند، پیگیری کند.
  مهم‌‌‌‌‌ترین کارشکنی‌‌‌هایی که در مسیر جذب بورسیه‌ها انجام می‌شود چیست؟
در شرایط فعلی و پس از رای صریح دیوان عدالت اداری به نفع بورسیه‌ها، برخی دانشگاه‌ها از امکانات دانشگاه و بیت‌المال مانند وکلای برخی دانشگاه‌ها سوءاستفاده می‌کنند تا از اجرای رای قطعی دیوان جلوگیری کنند. این در حالی است که همین مدیران که بر اساس رای دیوان محکوم شده‌‌‌‌اند، در این مدت برخلاف قانون هر کسی را که دوست داشتند عضو هیات علمی کرده و هر کسی را هم که همراه آنها نبود، اخراج کردند. با این وجود حالا که یک سال هم از رای قطعی این مرجع عالی قضایی می‌گذرد، کماکان کارشکنی‌ها علیه بورسیه‌ها ادامه دارد.
موضوع دیگری که درباره محکوم‌علیه‌ها مطرح است اینکه برخی دانشگاه‌ها نه‌تنها برای جذب بورسیه‌‌های مظلوم کارشکنی می‌کنند، حتی در رشته‌ای که بورسیه داشتیم اقدام به جذب افراد دیگری از بیرون کرده‌اند! یعنی به‌خاطر لج و لجبازی حاضرند برای عدم جذب بورسیه‌ها که بالاخره باید حقوق آنها در این مدت پرداخت شود، بار مالی مضاعفی را بر بیت‌المال تحمیل کرده و از بیرون استاد بیاورند. این در حالی است که رهبر معظم انقلاب 3 سال پیش فرمودند به بورسیه‌ها ظلم آشکاری شده است.
نکته‌ای که درباره بورسیه‌‌‌هایی که رای قطعی دیوان عدالت اداری را هم گرفته‌‌اند وجود دارد این است که بسیاری از این افراد متعلق به قشر‌‌های ضعیف جامعه‌‌اند یا خیلی‌های‌ آنان عضو بنیاد ملی نخبگان بوده‌‌اند و رزومه علمی‌شان در بدو ورود به دانشگاه‌ها از بسیاری از افرادی که 10 سال از بیت‌المال ارتزاق کرده‌‌اند قوی‌‌‌‌‌‌تر است. خیلی از این افراد به‌واسطه مشکلاتی که در فرآیند جذب‌شان پیش آمده، زندگی‌شان در حال فروپاشی است.
  مهم‌‌‌‌‌ترین دانشگاه‌‌‌هایی که در مسیر جذب بورسیه‌ها کارشکنی می‌کنند و محکوم شده‌‌‌‌اند، کدامند؟
در چند مورد خود وزارت علوم، تحقیقات و فناوری محکوم شده است. این نکته نیز قابل توجه است که وقتی برخی دانشگاه‌ها خیلی راحت رای قطعی دیوان عدالت اداری درباره بورسیه‌ها را زیر پا گذاشته و برای عدم جذب دوستان ما وقت‌کشی کرده و طفره می‌روند، طبیعی است که از سوی وزارت علوم به آنها در این‌باره چراغ سبز نشان داده شده است. همچنین چند دانشگاه تراز اول کشور، دانشگاه بجنورد، دانشگاه کاشان، دانشگاه چمران اهواز، دانشگاه بوعلی همدان و دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی نیز در این پرونده محکوم شده‌اند.

شماری از مردم لیبی با تجمع برابر سفارت عربستان در شهر طرابلس، دخالت سیاسی و نظامی رژیم سعودی در کشورشان را محکوم کرده و شعار «بن‌سلمان دشمن خداست» سر دادند. به گزارش تسنیم به نقل از تارنمای «اهل‌البیت لیبی»، معترضان با اشاره به قتل فجیع جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار منتقد رژیم سعودی در سفارت عربستان در شهر استانبول ترکیه، ولیعهد سعودی را «ابومنشار« (اره به دست) توصیف کرده و شعار «لا إله الا ‌الله، بومنشار عدو الله» سر دادند. معترضان همچنین حمایت مالی رژیم سعودی از شبه‌نظامیان وهابی در لیبی و تفکر وهابیت را که باعث گسست بافت اجتماعی و شکاف و چنددستگی در این کشور شده است محکوم کردند. در حالی که طی این یک ماه اخیر ژنرال خلیفه حفتر نیروهای نظامی تحت امر خود در شرق لیبی را  برای اشغال طرابلس که در کنترل دولت قانونی «وفاق ملی لیبی»- که از سوی سازمان ملل به‌رسمیت شناخته شده- است به خط کرده، اغلب مردم این کشور او را یک فرمانده نظامی مزدور آمریکا و سعودی می‌دانند و از توطئه 3 متحد عربی عربستان، امارات و مصر در کنار آمریکا و کشور فرانسه برای بازگرداندن دیکتاتوری به کشورشان سخن می‌گویند.

محمد واعظی: مردم در مدیریت سیل خوش درخشیدند. فعال شدن ظرفیت‌های مردمی از چنان قدرتی برخوردار است که می‌تواند بحرانی به بزرگی سیل اخیر - که گفته می‌شود حداقل در نیم قرن اخیر بی‌سابقه بوده است - را هم به نقطه قوتی برای کشور بدل کند. تجربیات متعدد دیگر از ابتدای انقلاب به ما نشان داده است این مردم و ظرفیت‌های مردمی است که کشور را از گردنه‌های سخت و نفسگیر عبور می‌دهد. تجربه مبارزه با گروهک‌های تروریست و تجزیه‌طلب در ابتدای انقلاب، مدیریت جنگ تحمیلی 8 ساله، حضور فیزیکی و میدانی مردم در بزنگاه‌های پرخطر و حساس برای کشور، تجربه عظیم جهاد سازندگی و... همه و همه به ما نشان داده این مردم هستند که بار حراست و حفاظت از کشور و انقلاب را بر دوش کشیده و می‌کشند. حال چگونه است ما در این جنگ اقتصادی تمام عیار با دشمن، از ظرفیت عظیم مردم غفلت می‌کنیم؟!
من الان اگر جای آقای جهانگیری باشم و این متن را بخوانم، حتما لیست بلندبالایی از اقدامات راهبردی دولت در زمینه سپردن کارها به بخش خصوصی را به منشی‌ام می‌دهم تا برای مخاطبان انشا کند! البته اگر به حرفم گوش کند! واقعیت اما نه در کارتابل منشی آقای جهانگیری که در روی زمین خود را نشان خواهد داد. دولت طبق اصل 44 قانون اساسی موظف بوده است زمینه حضور بخش خصوصی در عرصه اقتصاد را فراهم کند. بدین صورت که ابتدا سرمایه بخش خصوصی را وارد اقتصاد کرده و سپس مدیریت را هم به صاحبان سرمایه سپرده، خود تنها وظیفه تنظیم‌کننده و ناظر را بازی کند. در این نگاه، شأن و جایگاه دولت، بالاتر از بنگاه‌داری شناخته می‌شود و از او خواسته می‌شود تنها به کار اصلی خود یعنی سیاست‌گذاری مشغول باشد. مرور واگذاری‌هایی که طی سال‌های گذشته قرار بوده با این فرمان پیش رود اما قصه‌های تلخی را پیش روی مخاطب می‌گذارد.
مساله فقط نیشکر هفت‌تپه یا ماشین‌سازی تبریز و 12 ـ 10 نام بزرگ دیگر که پیرو واگذاری‌شان به افراد مساله‌دار و نالایق، به قهقرا می‌روند، نیست. موضوع این است که با وجود صدور حکم ممنوع‌الخروجی رئیس سازمان خصوصی‌سازی و مستندات آشکار درباره واگذاری‌های غیرمتعارف اموال دولت و با وجود تذکر 100 نماینده مجلس به آقای روحانی و جهانگیری درباره عزل مشارالیه، رئیس‌جمهور و معاون اول همچنان حاضر به عزل این فرد نیستند. بهمن‌ماه 97 یکی از نمایندگان مجلس با بیان اینکه «حدود ۲ ماه پیش وزیر اقتصاد بین ۵۰ تن از نمایندگان اعلام کرد ما به‌طور حتم آقای پوری‌حسینی را برکنار خواهیم کرد و به ایشان هم اعلام کردیم شما دیگر نباید مسؤول خصوصی‌سازی باشید!» دلیل تعلل در اجرای این قول و قرار را اینطور توضیح داده بود: «ایشان رئیس ستاد آقای روحانی و درگذشته هم رئیس ستاد رئیس دولت اصلاحات و رئیس شورای جریان سیاسی اصلاح‌طلب در آذربایجان بودند و به‌نوعی ثروت‌شان را صرف انتخابات می‌کنند!»
با این حساب، همان حرف‌های یکی از فعالان اقتصادی بخش خصوصی که از دوربین مداربسته جلسه اعضای اتاق بازرگانی تهران با وزیر سابق صمت به صورت گسترده در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود را می‌توان بهترین سخن فعالان این بخش با دولت دانست. حجم گلایه‌های بخش خصوصی البته بسیار بیشتر و تلخ‌تر از سخنان حمیدرضا موثقی، از اتحادیه تولیدکنندگان، بازرگانان و صنایع تولید و بسته‌بندی چای کشور در آن جلسه کذایی است. دولت خلاف آنچه گفته می‌شود و سعی دارد وانمود کند، روی خوشی به دخالت مردم در اقتصاد نشان نمی‌دهد، وقتی هم نوبت سیاست‌گذاری خودش به عنوان وظیفه اصلی می‌رسد، با اتخاذ سیاست‌های مشعشعی چون دلار جهانگیری، پدر بخش خصوصی، عمومی و تاریخ اقتصاد کشور را یکجا درمی‌آورد. دلاری که باز هم منفعت اصلی آن مانند خصوصی‌سازی‌های مساله‌دار به جیب عده محدودی رانتخوار می‌رود و تاثیر چندانی بر قیمت کالاهای اساسی مردم ندارد!
با این اوصاف، آیا زمان آن نرسیده است جناب رئیس‌جمهور و معاون اول با برکناری رئیس سازمان خصوصی‌سازی و تاکید بر لزوم رسیدگی عاجل به واگذاری‌های تحت مدیریت این شخص، ولو در ظاهر دل فعالان بخش خصوصی را شاد کنند؟! دولت با آنکه می‌داند بخش خصوصی آماده برداشتن بارهای سنگین از روی دوش دولت است، باز هم از آنها برای حل معضلات اقتصادی مردم کمک نمی‌گیرد و این واقعا عجیب است. بی‌آنکه بخواهم شوخی کنم، این درست مانند آن است که آقای جهانگیری برای خودش منشی معین کند و بعد همان منشی، برای حل مشکلات آقای معاون اول با او همکاری نکرده، بلکه در آن مسیر سنگ‌اندازی هم بکند! در عوض بارها مشاهده شده آقای روحانی با خنده و شوخی در جلسات رسمی بگوید مدیران از شرکت‌های دولتی دل نمی‌کنند تا آنها را به بخش خصوصی واگذار کنیم!
امسال اما چنانکه آقای روحانی اعلام کرده قرار است سال واگذاری شرکت‌های زیرمجموعه شستا به بخش خصوصی باشد. شرکت‌هایی که آقای روحانی پیشاپیش گفته‌اند برخی را اگر کسی به رایگان هم بخواهد باید به او داد تا از شر آن راحت شد! این در حالی است که شستا هم‌اکنون
10 درصد بازار سرمایه کشور و 2 درصد از تولید ناخالص داخلی را شامل می‌شود. از سویی، تمام سهام سرمایه‌گذاری شستا از حق‌بیمه مستمری‌بگیران و بیمه‌شدگان است و طبعا دولت در این زمینه نمی‌تواند تصمیم‌گیر نهایی باشد. با این وجود اما ظاهرا دور جدید واگذاری‌ها در سازمان خصوصی با دست فرمان جناب آقای پوری‌حسینی کلید خورده است. شواهد می‌گوید با این دست فرمان و آن تاکید رئیس‌جمهور بر واگذاری رایگان این بخش عظیم ثروت عمومی، سرنوشت چندان مشعشعی نباید در انتظار شستا باشد.
 دولتی که چند ماه است به‌رغم اصرار کارشناسان مبنی بر لزوم راه‌اندازی بورس نفت و استفاده از ظرفیت بخش خصوصی برای دور زدن تحریم نفتی، در مقابل آن ایستادگی می‌کند، در مساله شستا عجیب تمایل به واگذاری شرکت‌های زیرمجموعه آن دارد. آن هم با همان مدیریت آقای پوری‌حسینی!
رهبر انقلاب درباره لزوم تغییر جهت‌گیری اقتصادی کشور از اقتصاد نفتی و رانتی به اقتصاد مولد و مردمی می‌فرمایند: «باید  اقتصاد را از نفت خلاص کنیم و این هدف مهم با توجه به امکانات، ظرفیت‌ها و نیروی انسانی کشور تحقق‌پذیر است، همان‌گونه که برخی کشورهای بدون نفت، این کار را کرده‌اند. با استفاده از ظرفیت‌های مردمی، می‌توان کارهایی را انجام داد که شاید از عهده چند وزارتخانه هم برنیاید». همه اینها ممکن است اما حتما نه با این دست فرمان!
 

حسن رضایی : امام حسن عسکری(ع) می‌فرمایند: «هیچ بلایی نیست مگر اینکه نعمتی از خداوند آن را فرا گرفته است».
سیل با تمام سختی‌هایش، زیبایی‌‌های ماندگاری هم خلق کرد. خواندن و شنیدن روایت کسانی که در مناطق سیل‌زده حضور دارند، حاکی از این واقعیت است که شهرهای سیل‌زده در کنار تمام خرابی‌ها، حقیقتا بدل به بمب انرژی شده‌‌‌اند. در زمانی که تنهایی و از خودبیگانگی، بزرگ‌ترین بحران انسان مدرن دانسته می‌شود و دولت فخیمه انگلیس همین پارسال در میانه غوغای بریگزیت وزیر «امور تنهایی» را هم به جمع اعضای کابینه خود اضافه کرد، اینجا اما ما با روندی کاملا معکوس مواجه هستیم. مساله‌ای که به وضوح نشان می‌دهد مدرنیته با آنکه قوی‌‌‌‌‌ترین نمایندگان بی‌مزد و مواجب را در بطن دولت‌‌های جمهوری اسلامی داشته، هرگز نتوانسته روح انسان ایرانی را مسخ کند.
انسان ایرانی دهه 90 اگر از انسان دهه 60 مسلمان‌تر نباشد، کمتر نیست. آنچه این روزها در مناطق سیل‌زده در جریان است، بخوبی ثابت می‌کند این حرف رهبر انقلاب را که ما در جنگ فرهنگی هم بر دشمن پیروز شده‌ایم و تنها گردنه نبرد اقتصادی باقی است! رویترز پارسال در متن خبر نصب وزیر امور تنهایی در دولت انگلیس نوشته بود: «هر روز بین یک تا ۵ نفر از مراجعان به پزشکان در انگلیس در واقع کسانی هستند که از فرط تنهایی و بی‌کسی تنها راه نجات خود را در این دیده‌‌اند که به بهانه مریضی به مطب بیایند و چند دقیقه با پزشک صحبت کنند بلکه از تنهایی دیوانه‌کننده خود دربیایند!» در جغرافیای اربعین اما این خبرها به جوک بیشتر شبیه است تا خبر واقعی!
بی‌بی‌سی و همکاران داخلی‌‌‌‌اش طی سال‌های گذشته تا جایی که زورشان رسیده، تخم نفاق پاشیده‌‌اند بین ملت‌‌های عراق و لبنان و سوریه و یمن با ملت عزیز ایران. طلاب پاکستانی و بچه‌‌های فاطمیون در کنار حشدالشعبی عراق، مردم لبنان، سوریه و فلسطین اما این روزها مهم‌‌‌‌‌ترین کسانی هستند که کنار ما و در برابر سیل ایستاده‌‌‌اند. فرق روشنی است بین آن شهروند لبنانی که با حضور در سفارت ایران در بیروت، به تنهایی 10 هزار دلار به مردم سیل‌زده ایران کمک می‌کند با 28 کشور اروپایی که با داشتن بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان، تنها 2/1 میلیون یورو به همراه 80 کلاه ایمنی و چند جفت چکمه به سیل‌زدگان ایران اختصاص می‌دهند! در عوض اما موکب‌‌های عراقی در مناطق سیل‌زده مستقر شدند و زنانی در پاکستان هستند که با فراغ بال، تمام طلا و جواهرات خود را برای کمک به مردم سیل‌زده ایران بدهند.
مردم تا اینجا بلای سیل را با گسیل عواطف انسانی و اسلامی خود بدل به نقطه قوتی برای کشور کرده‌‌‌اند. مسؤولیت دولت در مواجهه با بحران سیل و تبدیل آن به فرصتی برای کشور اما چیست؟ وظیفه عاجل دولت طبعا کمک به مردم برای بازسازی مناطق آسیب‌دیده و جبران خسارت سیل‌زدگان است. مهم‌‌‌‌‌‌تر از این اما لزوم توجه دولتمردان به این نکته است که کشاورزی در کنار مسکن، مهم‌‌‌‌‌ترین بخش‌‌های غیرقابل تحریم اقتصاد به شمار می‌آیند. بارش این حجم از نزولات آسمانی در سراسر کشور آن هم درست زمانی که اروپایی‌‌ها شانه به شانه ترامپ خرید نفت را به صفر رسانده‌‌‌‌اند، تحفه‌ای است که خداوند متعال بویژه در این زمان خاص به اقتصاد ایران هدیه کرده است. کشاورزی طبعا امسال در غالب نقاط کشور پررونق خواهد بود، سوال اما این است: آیا دولت تدبیری برای فراهم کردن بازارهای صادراتی جهت محصولات کشاورزی کشور دارد؟!
کشور روسیه در همسایگی ما، سخت نیازمند واردات محصولات کشاورزی از ایران است. ما اما در سایه تدبیر دولت عادت داریم سیب باغ‌‌های ارومیه را هی کنار جاده بریزیم و هر سال از آن فیلم بگیریم! علاوه بر جست‌وجوی بازار صادراتی، برنامه‌‌ریزی برای اعطای وام‌‌های سبک به بخش کشاورزی و دامداری، مساله‌ای است که می‌تواند فرصت مهمی برای ایجاد اشتغال باشد، آن هم در شرایطی که رکود تورمی و کاهش قدرت خرید مردم، رونق تولید در بخش صنعت را با دشواری زیادی روبه‌رو کرده است. به هر صورت، تفکر و برنامه‌‌ریزی پیرامون فرصت سیل و نزولات جوی امسال، اقدامی است که باید بیش از هر جا در مجلس و وزارت جهاد کشاورزی صورت بگیرد؛ امری که تاکنون بارقه‌ای از آن مشاهده نشده است!

حسن راستی‌بروجنی: اشتغال جوانان نقطه کلیدی اقتصاد مقاومتی است. در حرفه وکالت زمینه ایجاد حدود 300 هزار فرصت شغلی  فارغ‌التحصیلان مستعد حقوقی فراهم است که کانون وکلا با انحصارطلبی خود، جلوی این ظرفیت را گرفته است. با اصلاح قانون وکالت می‌توان شاهد کاهش جدی بیکاری جوانان تحصیلکرده و گامی بسیار مؤثر در پیشبرد اهداف اقتصاد مقاومتی بود.
***
در حالی که  مقام معظم رهبری، اشتغال بویژه اشتغال جوانان را به عنوان نقطه کلیدی تحقق اقتصاد مقاومتی مطرح کرده‌اند اما نرخ بیکاری جوانان 15 تا 29  ساله روندی افزایشی داشته و پاییز 1397 بر اساس گزارش مرکز آمار ایران،1 حدود
25 درصد بوده که بخش عمده‌ای از آن نیز مربوط به  فارغ‌التحصیلان دانشگاهی است. قابل‌ ذکر است در حال حاضر 21 درصد2 از  بیکاری جوانان دانشگاهی  به فارغ‌التحصیلان رشته حقوق اختصاص دارد که حاکی از وضعیت بغرنج اشتغال در این رشته است. نرخ بالای بیکاری فارغ‌التحصیلان حقوق در حالی است که مشاغل آزاد در بازار خدمات حقوقی و وکالت، مهم‌ترین زمینه‌ اشتغال این افراد بوده و سازوکار اصلی ورود به آن نیز پذیرش در آزمون وکالت است. طبق بررسی‌های انجام شده، علت اصلی حجم گسترده بیکاری فارغ‌التحصیلان حقوق، سازوکار انحصارطلبانه‌ پذیرش در آزمون وکالت است که بر مبنای تعیین ظرفیت انجام می‌شود. در آزمون وکالت نیز از مجموع حدود 73 هزار نفر تنها 3080 نفر یعنی حدود 4 درصد پذیرفته ‌شدند. بررسی آمار سال‌های گذشته نیز حاکی از متوسط سالانه پذیرش 4 درصد متقاضیان در آزمون وکالت است.
وضعیت انحصاری بازار خدمات حقوقی در
حالی است که طبق بند یک سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی، حاکمیت موظف به تأمین شرایط و فعال‌سازی تمام امکانات و منابع مالی و سرمایه‌های انسانی و علمی کشور به‌منظور توسعه کارآفرینی و به حداکثر رساندن مشارکت آحاد جامعه در فعالیت‌های اقتصادی شده است.
  رفع موانع اشتغال، اولویت سیاست‌‌های اشتغال‌زایی
برخلاف رویکرد اشتغال‌زایی دولت در سال‌های گذشته که بخش عظیمی از منابع کشور را به خود اختصاص داده، «رفع موانع اشتغال جوانان» گام اصلی در حل معضل بیکاری محسوب می‌شود. جدی‌ترین موانع اشتغال نیز ساختارهای انحصارطلبانه ورود به بازار کار بوده و «تعیین ظرفیت برای آزمون وکالت» بارزترین مصداق آن است. علاوه بر این، وجود انحصار در بازار خدمات حقوقی تبعات دیگری نیز به همراه داشته که عبارتند از: کاهش دسترسی مردم به خدمات حقوقی، حق‌الوکاله‌های نجومی، اطاله دادرسی در رویه رسیدگی دادگاه، کاهش دانش حقوقی مردم، افزایش پرونده‌‌های قضایی و عدم توسعه بازار خدمات حقوقی.
  بازار خدمات حقوقی کشور مهم اما توسعه‌نیافته
بازار خدمات حقوقی، یکی از بخش‌های مهم در حوزه خدمات است که نقشی زیرساختی در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها دارد. خدمات حقوقی در سال 2018 به‌تنهایی بیش از یک درصد از تولید ناخالص داخلی3 اقتصاد جهان ـ 800 میلیارد دلارـ را به خود اختصاص داده بود. با این وجود اما شواهد و قرائن حاکی از وضعیت نامناسب این بازار است. از یک‌سو مردم به‌خاطر گرانی حق‌الوکاله‌ها دسترسی لازم به وکلا را ندارند و از سوی دیگر ساختار انحصاری بازار وکالت، حاشیه‌ای امن برای وکلا ایجاد کرده که منجر به برخورد نامناسب وکلا با موکلین شده است. محسنی‌اژه‌ای، معاون اول قوه‌قضائیه با تأیید وجود مانع در ورود  افراد به حرفه وکالت، گفت:4 عده‌ا‌ی از وکلا وجود دارند که به دلیل شلوغی سرشان، پرونده‌ها را قبول نمی‌کنند و پول زیادی نیز می‌گیرند و سر موکل هم منت می‌گذارند.
  تبعات اقتصادی معضل کمبود وکیل در کشور
معضل کمبود وکیل در حوزه اقتصادی نیز تبعات جدی به دنبال داشته است. عمده بنگاه‌های اقتصادی برای پیشبرد فعالیت و تولید خود باید امور حقوقی مربوط مانند ثبت بنگاه اقتصادی، دعاوی علیه بنگاه و... را پیگیری کنند. بنابراین باید وکیلی را به خدمت بگیرند اما کمتر وکیلی پیدا می‌شود امور حقوقی این بنگاه‌های اقتصادی را پیگیری کند زیرا باوجود پرونده‌های فراوان برای یک وکیل، چنین اقدامی برای وی به ‌هیچ‌وجه به‌صرفه نیست، بنابراین بنگاه‌های اقتصادی نیز با مشکل مواجه شده‌اند.
برای مثال در  برنامه‌ پایش، کارآفرینی گفت: ما کارآفرینان در وصول حقوق و گرفتن وکیل بسیار مشکل‌ داریم. کدام‌یک از ما یا مردم توان پرداخت این حق‌الوکاله‌های بالا را دارد. به همین خاطر از گرفتن وکیل باید صرف‌نظر کنیم و در نتیجه حق ما نیز ضایع می‌شود. کارآفرین دیگری در این راستا گفت: ما در عرصه کسب‌وکارمان امنیت اقتصادی نداریم و حقوق‌مان محقق نمی‌شود.
  ایجاد شغل با شکست انحصار از وکالت
 باتوجه به تبعات کمبود وکیل که در بالا بدان اشاره شد و با وجود اینکه بازار خدمات حقوقی یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های بالقوه اشتغال درکشور است، نمایندگان مجلس شورای اسلامی طرحی را تحت عنوان طرح جامع آموزش و پذیرش وکالت در مجلس مطرح کرده‌‌اند که متاسفانه بررسی آن در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس پیشرفت محسوسی نداشته و در اولویت قرار نگرفته است.
این طرح به دنبال اصلاح قانون وکالت، تعدیل حق‌الوکاله‌ها و شکست بازار انحصاری وکالت در راستای منافع عمومی است. در این راستا محسنی‌اژه‌ای، معاون اول قوه‌قضائیه بر اصلاح قانون وکالت تأکید کرد و گفت:5 «بنده بشدت معتقد هستم که باید در بحث قانون و کانون وکلا بازنگری انجام شود». قابل ‌ذکر است اصلاح نظام پذیرش در آزمون وکالت و مبنا قرار گرفتن صلاحیت علمی، در میان‌مدت منجر به ایجاد 300 هزار فرصت شغلی خواهد شد. تصویب این طرح به دست مجلس منجر به کاهش جدی بیکاری در بین فارغ‌التحصیلان حقوق می‌شود و گامی بسیار مؤثر در پیشبرد اهداف اقتصاد مقاومتی خواهد بود.
.........................................................................
پی‌نوشت
1- http://www.irinn.ir/fa /news /656536
2-www.fardanews.com/fa /news/615307
3- GDP
4- ayaronline.ir/288516/11/1397
5- ayaronline.ir/288516/11/1397

هادی قائم‌مقامی: 6-5 سال پیش، وسط یکی از کلاس‌‌های نظم و نثر یوسفعلی میرشکاک در سالن سازمان اوج، وقتی حرف از مدح و ثنا گفتن و شعر گفتن به میان آمد، استاد ما یاد «حسین منزوی» افتاد. گفت: منزوی همان یک بیتی که در وصف حضرت فاطمه(س) گفته است برای آخرت او کافی است. (سنگ صبور مردی از آن گونه بودن/ با هیچ زن ظرفیت زهرا شدن نیست) حسین می‌توانست در زمان حیاتش اشعارش را آشکار کند و مانند بسیاری از افراد از سازمان‌ها و ارگان‌‌های دولتی حقوق بگیرد ولی این کار را انجام نداد.
و جمله‌ای در تکمله گفت: منزوی تا زمانی که زنده بود هم مسلمانان و هم روشنفکران از او فرار می‌کردند و تنها 5-4نفر به منزوی توجه می‌کردند و زمانی هم که فوت کرد هیچ‌کس نمی‌دانست شعر آیینی داشته است.
و این جمله آن روز همه دانش من از کسی بود که به او لقب‌ها داده بودند، از آن جمله یکی «سلطان غزل» بود. حسین منزوی معلم‌زاده و شاعرزاده‌ای باسواد از زنجان است که در زبان شاعران هم‌نسلش بسیار تحسین شده است. منزوی اول مهرماه  1325 به دنیا آمد و سال‌های کودکی‌‌‌‌اش را به‌خاطر شغل معلمی پدر و مادرش در روستاهای زنجان از جمله نیک‌پی، کرگز و پیرسقا یا پیرزاغه گذراند. در سال کودتا (1332) وارد دبستان فردوسی زنجان شد و 4 سال را در این مدرسه تحصیل کرد. بعد از آن، 2 سال در دبستان صائب‌تبریزی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، 2 سال در دبیرستان پهلوی آن زمان (دکتر علی شریعتی کنونی) و 4 سال را در دبیرستان صدر جهان (دبیرستان شهید محمد منتظری کنونی) درس خواند. سال 1344 است که او وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران می‌شود و در رشته ادبیات ثبت‌نام می‌کند. در همین سال‌هاست که به‌عنوان شاعری مطرح و تاثیرگذار در جامعه مطرح می‌شود و غزل‌های او مورد توجه غزلسرایان قرار می‌گیرد. ادبیات را نیمه‌کاره رها می‌کند. منزوی در سال 50 نخستین کتاب خود را منتشر و پس از آن با گروه فرهنگ و ادب رادیو و برخی نشریات همکاری‌اش را آغاز می‌کند. «حنجره‌ زخمی تغزل» مجموعه‌ای است که در سال ۱۳۵۰ به چاپ می‌رسد. در این مجموعه ترکیبی از غزل‌ها و اشعار نیمایی با مضامین اجتماعی و سیاسی از منزوی منتشر می‌شود. اشعاری که دستمایه آنها قصه‌‌های اساطیری و حماسه‌‌های آذری است. با همین مجموعه برنده جایزه اولین دوره شعر فروغ هم می‌شود و به عنوان بهترین شاعر جوان این دوره معرفی می‌شود. شاید مضامین سیاسی و اجتماعی مجموعه «حنجره زخمی تغزل» است که او را برای ادامه تحصیل در رشته علوم اجتماعی ترغیب می‌کند اما این رشته را نیز نیمه‌کاره رها می‌کند؛ به صداوسیما می‌رود و در گروه «ادب امروز» به سرپرستی زنده‌یاد نادر نادرپور به فعالیت مشغول می‌شود و برنامه «یک شعر یک شاعر» را تهیه و کارگردانی می‌کند. علاوه بر «یک شعر یک شاعر» تهیه‌کنندگی برنامه‌‌های دیگر را نیز عهده‌دار می‌شود. اواخر دهه 50 است و او را به عنوان یکی از غزلسرایان نامی می‌شناسند. سال 58 است که مجموعه «صفرخان» را در حال و هوای پیروزی انقلاب اسلامی به چاپ می‌رساند. این کتاب مشتمل است بر یک منظومه بلند نیمایی که در توصیف «صفرخان» سروده شده است. صفرخان یک شخصیت مبارز، مقاوم و یک الگوی مبارزاتی علیه رژیم پهلوی بوده است، او سال‌‌های سال به جرم آزادی‌خواهی در زندان‌‌های رژیم طاغوت به سر برده و سختی‌ها کشیده و شکنجه‌ها دیده است. صفرخان پس از پیروزی انقلاب از زندان آزاد می‌شود اما پس از اندکی رخت از دنیا برمی‌بندد. این کتاب در سال 1358 توسط انتشارات چکیده در تهران منتشر شده است که سال ۱۳۸۲ تجدید چاپ شد. مجموعه «از شوکران و شکر» که شاعر «به حضور مسلط همیشه عشق و غم‌ها و شادی‌‌های بزرگش» تقدیم کرده، شامل 145 غزل، توسط انتشارات آفرینش در سال 1373 به چاپ رسیده است. غزل‌های این مجموعه از گونه‌ای دیگر است و با غزلیات تکراری و آنچنانی هیچ تناسبی ندارد، زیرا تعبیرهای نو و بکر، انتخاب وزن‌های مناسب با مفاهیم و تداوم اندیشه و حضور مسلط همیشه عشق، به این مجموعه، لفظی دیگر بخشیده است. این مجموعه پرسروصداترین مجموعه منزوی است که مقدمه‌ای طولانی و پر از گلایه دارد: «در روزگاری که قلم‌ها به مزدپارگی می‌چرخند و توطئه سکوت همه‌جا را فرا گرفته و کتاب‌های من از هیچ اولویتی برای سهمیه انتشار برخوردار نیست، خیلی از دوستان، کتاب چاپ می‌کنند و خیلی‌ها ناجوانمردانه نوشته‌های من یا دیگران را به اسم خودشان چاپ می‌کنند». غزل شماره یک این دفتر هم یک گلایه است:
لیلا دوباره قسمت ابن‌السلام شد
عشق بزرگم آه چه آسان حرام شد
می‌شد بدانم اینکه خط سرنوشت من
از دفتر کدام شب بسته وام شد...
شعر من از قبیله خون است خون من
فواره از دلم زد و آمد کلام شد
ما خون تازه در تن عشقیم و عشق را
شعر من و شکوه تو رمزالدوام شد...
***
«به همان سادگی
که کلاغ سالخورده
با نخستین سوت قطار
سقف واگن متروک را
ترک می‌گوید
دل،
دیگر
در جای خود نیست
به همین سادگی!»
به همین سادگی اشعار سپید سروده شده طی سال‌های ۱۳۴۸ تا ۱۳۷۸ است که در بهار 79 منتشر می‌شود. از کهربا و کافور نیز مجموعه‌ای نزدیک به 100 غزل از بهترین سروده‌‌های منزوی است که سرشار از حرف نو و مضمونی غنی برای غزل فارسی است.
در انتظار تو تا کی سحر شماره کنم؟
ورق ورق، شب تقویم کهنه پاره کنم؟
نشانه‌های تو بر چوبخط هفته زنم
که جمعه بگذرد و شنبه را شماره کنم
برای خواستن خیر مطلقی که تویی
به هر کتاب و ز هر باب، استخاره کنم
***
شب و خیال و سراغ تو باز می‌آیم
که بهت خانه در بسته را نظاره کنم
مکن به ظلمتم آونگ بیش از این و مخواه
که شرحه‌شرحه خورشید را قناره کنم
تو کی ز راه می‌آیی که شهر شب زده را
به روشنایی چشمم چراغواره کنم؟
ز یاس‌های تو مشتی بپاشم از سر شوق
به روی آب و قدح را پر از ستاره کنم
هزار بوسه از انتظار لک زده را
نثار آن لب خوشخند خوش‌قواره کنم
***
هنوز هم غزلم شوکرانی است الا
که از لب تو شکرخندی استعاره کنم
مصرعی که بر سنگ مزارش نوشته شده نیز برای همین مجموعه است:
نام من عشق است! آیا می‌شناسیدم؟
زخمی‌ام- زخمی سراپا، می‌شناسیدم؟
با شما طی کرد‌ه‌ام راه درازی را،
خسته هستم، خسته، آیا می‌شناسیدم؟
راه ششصد ساله‌ای از دفتر«حافظ»
تا غزل‌های شما!‌ ها می‌شناسیدم؟
این ‌زمانم گرچه ابر تیره پوشیده‌ است
من همان خورشیدم اما، می‌شناسیدم
پای رهوارش شکسته سنگلاخ دهر
اینک این افتاده از پا می‌شناسیدم؟
می‌شناسد چشم‌هایم چهره‌هاتان را
همچنانی‌که شماها می‌شناسیدم
مجموعه‌‌های دیگری که حاصل کوشش حسین منزوی است، کم نیستند. از دیگر آثار حسین منزوی به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
ترجمه منظومه ترکی «حیدر بابا»ی استاد محمدحسین شهریار (1369- آفرینش): منزوی در این مجموعه یکی از بهترین نمونه‌‌های شعر ترکی یعنی حیدربابای استاد شهریار را به شعر فارسی نیمایی ترجمه کرده و با اینکه انتقال مفهوم در ترجمه بشدت کار سختی است، منزوی به جهت هم دیاری با شهریار بخوبی این مسؤولیت خطیر را به جا آورده و در این کار موفق عمل کرده است.  با عشق در حوالی فاجعه (1371- پاژنگ)  مجموعه دیگری از غزل‌‌های او است.
این ترک پارسی گوی/ بررسی شعر استاد شهریار (1372- برگ): منزوی در این کتاب از شهریار به عنوان شاعر شیدایی و شیوایی یاد می‌کند و شعر او را با عناوین مختلف از قبیل: تذکره احوال، شعر شهریار، غزل شهریار، مکتب شهریار، هذیان دل و حیدر بابا مثنوی افسانه شب شعرهای آزاد شهریار و... با قلم شیوای خود نقد و بررسی می‌کند و خود را یکی از دوستداران شعر شهریار می‌داند و می‌گوید: «دفتر شهریار، همیشه برای تسخیر دل مشتاق من، طرفه‌هایی در آستین داشته است. اگر در 20 سالگی غزل‌های عاشقانه‌‌‌‌اش را دوست داشتم و در 30 سالگی «‌ای وای مادرم» او را می‌پسندیدم و در 40 سالگی با هذیان دلش در آفاق شور و حال پر می‌گشودم، امروز در عین حال که تمام آن شعرها را که سوگلی‌‌های 20 و 30 و 40 سالگی‌ام  بوده‌‌اند دوست می‌دارم، با غزل‌های جاافتاده پیرانه‌سرش خلوت می‌کنم و دیوان و دفتر او از کتاب‌های بالینی من است». حسین منزوی در مقدمه‌‌‌‌اش هدف از نگاشتن این کتاب را این می‌داند که سعی دارد خواننده را در تجربیات خود سهیم کند و شناختی را که در سایه خواندن شعرهای شعریار به آن مشرف شده به خواننده انتقال دهد.
با سیاوش از آتش (1375- پاژنگ): با سیاوش از آتش گزیده اشعار حسین منزوی است که او خود آن را از میان 3 مجموعه شعرش دستچین کرده است. این کتاب برای نخستین‌بار در سال 74 توسط انتشارات پاژنگ چاپ شد و در سال 83 برای دومین بار به چاپ رسید. این گزیده اشعار مشتمل بر 334 غزل است که منزوی آنها را از 3 اثر خود به نام‌‌های «حنجره زخمی تغزل»1350، «از شوکران و شکر» 1373 و «با عشق در حوالی فاجعه» 1371 دستچین کرده است. غزل‌های این کتاب هیچ‌کدام نامی ندارند. منزی در این رابطه در مقدمه این کتاب می‌نویسد: «من از همان اولین دفترم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، بنا را بر این گذاشته بودم که غزل‌ها را نام‌گذاری نکنم. آنها را شماره زده بودم، چرا که اصلاً با تعیین نام برای غزل و هر شعر دیگر و حتی هر اثر هنری دیگر مخالفم، به این دلیل که ذهن خواننده را کانالیزه می‌کند و آن را در مسیر دلخواه و نوعاً تحمیلی شاعر می‌اندازد و از پروازهایی که وسعت دید به خواننده می‌بخشد و او را در کامل کردن شعر به وسیله شریک شدن با شاعر‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، یاری می‌کند، باز می‌دارد.
از ترمه و تغزل/ برگزیده غزل‌ها و شعرهای نیمایی و سپید (1376- روزبهان): از ترمه و تغزل گزیده‌ای از آثار حسین منزوی است که با نظارت خود او به رشته تحریر در آمده است. این گزیده شعر شامل 7 بخش به نام‌‌های «حنجره زخمی تغزل»، خود شامل 2 بخش است که بخش اول آن تعدادی شعر آزاد و چند رباعی و بخش دوم آن شامل تعدادی غزل است.  بخش دوم به نام «با عشق تاب می‌آورم» که شامل تعدادی شعر آزاد و شعر سپید است، «از شوکران و شکر»، «با عشق در حوالی فاجعه»  که شامل تعدادی غزل است، «همچنان از عشق» که شامل تعدادی مثنوی، رباعی و چند کار پراکنده دیگر است، «از کهربا و کافور» شامل تعدادی غزل و « تیغ و ترمه» شامل چند شعر آزاد و سپید است. حسین منزوی هر چند محوریت سرایش خود را تغزل قرار داده اما در عرصه شعر اجتماعی و شعر آیینی نیز آثار برجسته‌ای را خلق کرده است.  
«تیغ زنگ زده» اما مجموعه‌ای متفاوت از منزوی است. منزوی در این کتاب 18 قصه از افسانه‌های آذربایجان را به فارسی برگردانده است. در این افسانه‌ها با مضامین مختلف؛ عادت‌ها، آداب و رسوم، جهان معنوی، آرزوها، آرمان‌ها و عمری مبارزه مردم آذربایجان در رویارویی با دشمنان خارجی و داخلی به تصویر کشیده شده است. عناوین قصه‌های این مجموعه عبارت است از: «تیغ زنگ‌زده»، «پادشاه و پسرش»، «شاه و وزیر»، «افسانه‌های شاه اسکندر»، «افسانه جیحون»، «یادگار»، «نامادری و دختر یتیم»، «بچه پهلوان»، «افسانه کچل‌احمد»، «دختر سخاوتمند»، «افسانه دختر عاقل»، «دانه گندم به اندازه تخم‌مرغ»، «لقمان»، «شاه و دختر»، «دختر پادشاه سمرقند»، «استاد عبدالله»، «پادشاه آهنگر» و «شاه ون پیرمرد». توجه به این داستان‌ها نشان از اخت بودن منزوی با ادبیات و قصه‌‌های آذری از کودکی دارد.
«دیدار در متن یک شعر» نیز عنوان مجموعه‌ای شامل نوشته‌‌‌هایی است که به تحلیل و بررسی سروده‌‌‌هایی از شاعران کشور اختصاص یافته است. به تصریح منزوی: «آنچه در این مجموعه می‌خوانید، حرف‌هایی است درباره شعر، برخوردهای تحلیلی با چند شعر از معاصران و طبعا برخورد صاحب این قلم با حال و هنجار خود.‌ ای بسا که من در شعری، به حالتی رسیده‌ام که دیگری در رویارویی با همان شعر، حتی از کنار آن حس و حالت نیز عبور نکرده باشد. این نوشته‌ها نقد نیست (با توقعی که از نقد به معنی کاملش داریم) با ابعاد فنی و تکنیکی شعرها، به تقریب اصلا برخورد نشده و آنچه مورد نظر بوده، بیشتر حال و هوای درونی و محتوایی‌شان بوده است». این کتاب در سال ۱۳۸۴ به وسیله انتشارات آفرینش به چاپ رسیده است. همچنین مجموعه فانوس‌‌های آفتابی در مدح و ثنای ۱۴ معصوم و سوگ آنان، بویژه سرور و سالار شهیدان، امام حسین(ع) آغاز و پی گرفته شده است که ۲۶ چکامه دارد و بیشتر به جریان عاشورایی و امام حسین می‌پردازد و به سال ۱۳۸۳ چاپ شده است.
«نیما در مرحله گذار» نیز کتاب دیگری از حسین منزوی است که در آن به بررسی شعر معاصر پرداخته است.  منزوی در مقدمه کتاب «از کهربا و کافور» درباره این کتاب (نیما در مرحله گذار) اشاراتى داشته است: «ماجرا به صورت ساده‌اش این بود که در سال گذشته که همان سال فرخنده میمون و مبارک و خجسته 75 بوده باشد، داشتم روى کتابى کار مى‌کردم که بر محور نیما و شعر نیما سامان مى‌گرفت. بخش عمده کتاب که «نیما در مرحله گذار» نام داشت، 7-6 سال پیش تمام شده بود و من مشغول فیش‌بردارى 2 بخش دیگر کتاب بودم. چون به مناسبت بزرگداشت نیما از جانب یونسکو، ناشران روى خوش به چاپ کارهاى او نشان مى‌دادند... بارى! مؤلف هم که خود را و هم نسل خود را و شعر معاصر این سرزمین را مدیون نیما مى‌داند، مى‌خواست در آن فرصت، دور از هیاهوى رسمى، از کنج انزواى خود، اداى دینى به پیرو مرشد و پیام‌آور شعر معاصر فارسى کرده باشد. هم از این رو، به فکر افتاد که با یارى «کتاب زمان»، «نیما در مرحله گذار» را به دست دوستداران نیما برساند. اما آن بزرگداشت به دلایلى، چندان که سزاوار بود برگزار نشد، ما نیز بر آن شدیم که ماجرا را به مهلتى دیگر وانهیم. پس کار کتاب را در همان ناتمامى رها کردم...».
با عشق تاب می‌آورم / مجموعه شعرهای نیمایی (1378- چی‌چی‌کا)، این کاغذین جامه (1379- نغمه)، از خاموشی‌ها و فراموشی‌ها (1380- انتشارات مهدیس زنجان)، تغزلی در باران (1381- نیستان) و مجموعه اشعارش که در یک مجلد 1048 صفحه‌ای در سال 1388 با همت برادرش بهروز منزوی و به کوشش حسین فتحی توسط انتشارات آفرینش و نگاه منتشر شده، از دیگر یادگارهای حسین منزوی است.
اشاره به یادگاری‌‌های حسین منزوی از آن رو برای نگارنده در این مطلب حائز اهمیت بود که بیشتر از غزل‌‌های کم‌نظیر منزوی به پشتکار و حوصله این شاعر دوست‌داشتنی در مواجهه با شعر و ادبیات معاصر جلب توجه شود. حال آنکه این دقت نیز لازم است که حسین منزوی که بحق او را «نیمای غزل» می‌خوانند، شعرش را نه با تصنع که با جان می‌آراست و در واقع شعرش زندگی او و زندگی او شعرش بود. او چنان از قید ظاهر آزاد بود که در گفتار دیگران مکرر از همین ویژگی او یادشده است. محمدعلی بهمنی، دوست شاعر منزوی خاطره‌ای از او دارد که خواندنی است. وقتی بهمنی زبان به نصیحت دوستانه‌اى مى‌گشاید تا تغییری در ظاهر ایجاد کند، اینگونه پاسخ می‌دهد: «در نیم قرن دیگر، حتى زودتر، هیچ‌کس نمى‌پرسد منزوى یا بهمنى چگونه زندگى مى‌کرد، سیر بود یا گرسنه، تنها به شعر ما نگاه مى‌کنند». حسین منزوی 16 اردیبهشت 1383 پس از مدت‌ها رنج از بیماری قلبی بر اثر آمبولی ریوی در بیمارستانی در تهران درگذشت و در کنار آرامگاه پدرش در زنجان به خاک سپرده شد.
 

نیستانی، منزوی را متوجه هوشمندی‌‌‌‌اش کرده بود

«حنجره زخمی تغزل» منزوی و اولین مجموعه شعر من با هم و در یک روز، سال 57 توسط انتشارات بامداد منتشر شد. هر وقت منزوی از زنجان به تهران می‌آمد، می‌گشتیم و منوچهر نیستانی را هر جا می‌توانستیم می‌یافتیم و از او بهره می‌بردیم، البته این فرصت لطف جناب نیستانی به من و منزوی بود. هر موقع هم می‌رفتیم مثل الان من و شما در پارکی یا حتی گوشه خیابان هم می‌نشستیم و ساعت‌ها با ایشان صحبت می‌کردیم. نیستانی ما را دگرگون کرده بود، من که حالا کندذهنی هم داشتم ولی نیستانی بود که منزوی را متوجه هوشمندی‌اش کرده بود و به او می‌گفت تو خیلی فراتر هستی و رسالتی بزرگ داری. هر موقع هم نزد نیستانی می‌رفتیم واقعیت این بود که من شاید یکی یا دو تا غزل گفته بودم اما منزوی بزرگ شاید 12-10 تا غزل گفته بود. موقعی که اشعارمان را برای نیستانی می‌خواندیم، این انسان بزرگ هیچ‌وقت هم نمی‌گفت این غلط و اشتباه است یا ضعیف است، ذهن او همیشه آنقدر حاضر در آفرینش بود که وقتی ما شعری می‌خواندیم، اگر نزد او یک یا 2 بیتش ضعفی داشت همانجا می‌آفرید و می‌گفت که یکبار اینطور هم بخوانید و ببینید چطور است. تازه وقتی ما شعر را دوباره با تغییرات ایشان می‌خواندیم متوجه می‌شدیم که با نگاه خودمان چقدر تفاوت وجود دارد. اینجا بود که متوجه شدیم شاعر برای آفرینش شعر، آفرینش درونی باید داشته باشد مثل نیستانی که همانجا ابیاتی می‌سازد بدون آنکه به آن اندیشیده باشد. نیستانی می‌گفت شعر باید خودش ساخته شود به همین سرعتی که در ذهن من اتفاق می‌افتد باید در ذهن شما هم اتفاق بیفتد. اگر کسی شعری را بگوید و بعدا آن را اصلاح کند، همین پیش‌اندیشی آن را از شعر بودن خارج می‌کند، چون ذات هنر اصلا پیش‌اندیشی ندارد.
(محمدعلی بهمنی در گفت‌وگو با «وطن امروز»)
 

گروه اقتصادی: جلسه علنی روز گذشته مجلس صحنه انتقاد از عملکرد غیرمسؤولانه دولت در قبال سهمیه‌بندی بنزین و نحوه اطلاع‌رسانی غلط آن بود. به گزارش «وطن‌امروز»، نمایندگان مجلس به طرح دولت برای افزایش قیمت بنزین بشدت اعتراض کردند و در نهایت سخنگوی هیات‌رئیسه مجلس اعلام کرد موضوع سهمیه‌‌‌بندی بنزین فعلا منتفی شده است. سخنگوی هیأت رئیسه مجلس دیروز در این باره گفت: «موضوع سهمیه‌بندی بنزین فعلاً متوقف شده و قرار است این موضوع در جلسه مشترک مجلس و دولت مورد بررسی قرار گیرد». به گزارش تسنیم، بهروز نعمتی با بیان این مطلب گفت: این نشست به صورت غیرعلنی برگزار می‌شود.
عباسعلی پوربافرانی، نماینده مردم نایین، خور و بیابانک در مجلس نیز با انتقاد از تصمیمات اخیر دولت مبنی بر سهمیه‌بندی بنزین گفت: ما در شرایط فعلی هیچ پاسخی برای مردم نداریم، بیایید یک بار بر اساس مقتضیات زمان تصمیم‌گیری کنیم و فشار را از دوش مردم برداریم. از سران قوا درخواست می‌کنم در شرایط فعلی تدبیری بیندیشند و اجازه اتفاقاتی همچون سهمیه‌بندی بنزین را صادر نکنند. اگر مجلس به جایی مجوز داده است که تصمیمات موقت اتخاذ کند برای مسأله سهمیه‌بندی بنزین نبوده است. وی با بیان اینکه ما در شرایط عادی کار مردم را سخت می‌کنیم و نباید در شرایط سخت کار را بر مردم سخت‌تر کنیم، ادامه داد: متأسفانه امروز با تصمیمی که منجر به قطع یارانه آرد صنعتی شد، شاهد هستیم که مردم حتی برای تهیه ماکارونی نیز دچار مشکل شده‌اند، چقدر ما در بودجه 98 داد زدیم که آرد یارانه‌ای برای صنعت حذف نشود.
دولت با چه قانونی دنبال گرانی بنزین است؟
در همین حال عضو هیأت‌رئیسه کمیسیون اصل ۹۰ مجلس با طرح این پرسش که دولت با چه مرجع قانونی به دنبال افزایش قیمت بنزین است، گفت: دولت مجوز قانونی برای افزایش قیمت بنزین ندارد. امیر خجسته افزود: دولت مجوز قانونی برای افزایش قیمت بنزین ندارد، چرا با انتشار این اخبار التهاب به جامعه تزریق کرده و اذهان عمومی را تشویش می‌کند؟
وی اظهار کرد: با اعلام گران شدن بنزین نظام اقتصادی کشور تحت تأثیر قرار گرفت و این حرکت مشکوک است. مطرح کردن بحث افزایش قیمت بنزین امر غیرمعقولانه‌ای بود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، با توجه به شرایط جامعه و گرانی‌های موجود نباید این موضوع دوباره تکرار شود.
 شایعه گرانی باعث تشویش افکار عمومی شد
حبیب‌الله دهمرده، نماینده زابل نیز در نطقی گفت: جماعتی بدون مدنظر قرار دادن شرایط، شایعه گرانی بنزین را در جامعه راه انداختند و موجب تشویش افکار عمومی شدند که خلاف قانون بود و قصد داشتند عامدانه مردم را نسبت به مسؤولان بدبین کنند که باید با منشأ این شایعات برخورد شود. محمدحسین قربانی، نماینده مردم آستانه‌اشرفیه نیز گفت: در این شرایط نابسامان اقتصادی کشور که دغدغه مردم معیشت است، افزایش قیمت بنزین به هیچ‌وجه به صلاح نیست. بارها از زبان آقایان شنیده شده است که در سال 98 قیمت بنزین هیچگونه افزایشی ندارد و مجلس نیز در بودجه سال 98 چنین مجوزی را نداده است، بنابراین چگونه یک‌شبه شایعه گرانی آن پخش می‌شود؟ چرا با مجلس در این‌باره مشورت نشده؟ چه دست‌‌‌هایی در کار است که می‌خواهد برای کشور هزینه‌زا شود؟ رسول خضری، نماینده مردم پیرانشهر با انتقاد از افزایش قیمت بنزین یادآور شد: این اقدام به صلاح مملکت نبوده و وزیر نفت باید خودداری کند، چرا که در شرایط فعلی افزایش قیمت بنزین محلی از اعراب ندارد.
افزایش قیمت بنزین غیرقانونی است
علیرضا سلیمی، نماینده مردم محلات در مجلس با بیان اینکه افزایش قیمت بنزین و سهمیه‌بندی آن باید سیر قانونی خود را طی کند، گفت: افزایش قیمت بنزین غیرقانونی است و این مسأله باید حتماً سیر قانونی خود را طی کند؛ نحوه اعلام و تکذیب سهمیه‌بندی بنزین باعث بر باد رفتن اعتماد عمومی مردم می‌شود.

ادامه قایم باشک ‌بازی دولت در مورد سهمیه‌بندی؛ چرا سخنگوی پالایش و پخش بازداشت شد؟
مسؤول روابط عمومی و سخنگوی شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی که مقام مسؤول در اطلاع‌رسانی سهمیه‌بندی سوخت است، پس از بازداشت در شنبه گذشته، ظهر دیروز با قید وثیقه آزاد شد. به گزارش فارس، زیبا اسماعیلی، سخنگوی شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران شنبه گذشته در ارتباط با پروژه سهمیه‌بندی بنزین توسط دادستانی بازداشت شد. پیش از این دولت از 2 خبرگزاری فارس و تسنیم به خاطر انتشار خبر آغاز سهمیه‌بندی بنزین شکایت کرده بود که با ارائه مستندات این 2 خبرگزاری معلوم شد خبر توسط خود وزارت نفت اعلام شده است. گفتنی است برخی افراد و رسانه‌های همسو با وزارت نفت تلاش کردند اقدام این مسؤول وزارت نفت را خودسرانه اعلام کنند اما فارس شواهدی در دست دارد که این ادعاها را رد می‌کند.
زنگنه: جرم اثبات شود برخورد می‌کنیم
وزیر نفت درباره خبر دستگیری زیبا اسماعیلی، سخنگوی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در ارتباط با اعلام خبر سهمیه‌بندی بنزین به خبرگزاری‌های فارس و تسنیم، گفت: علاوه بر وی، چندین نفر در این‌باره بازداشت شده‌اند. بیژن زنگنه در گفت‌وگو با تسنیم، در پاسخ به اینکه آیا اقدام اخیر سخنگو درباره خبر سهمیه‌بندی بنزین اقدامی خودسرانه بوده است، گفت: نمی‌دانم اصلا علت بازداشت ایشان چه بوده است. وی در واکنش به اینکه برخی‌‌ رسانه‌ها معتقدند علت بازداشت اسماعیلی، مصاحبه با تسنیم و فارس و درخواست از این دو خبرگزاری برای انتشار خبر رسمی سهمیه‌بندی بنزین بوده، تصریح کرد: سهمیه‌بندی بنزین اصلا رسمیت‌ نداشته و به طور کلی در وزارت نفت تصمیمی در این رابطه گرفته نشده است.  زنگنه تصریح کرد: اگر اثبات شود وی خبر سهمیه‌بندی بنزین را به خبرگزاری‌ها داده، برخورد می‌کنیم.
 

گروه سیاسی: مراسم بزرگداشت شهدای طلبه همدان و همچنین حجت‌الاسلام مصطفی قاسمی روز یکشنبه در همدان برگزار شد. مهرداد بذرپاش، نماینده مردم تهران در مجلس نهم طی سخنانی در این مراسم ضمن تاکید بر مرجعیت روحانیت انقلابی و مردمی در جامعه، یاد روحانی شهید و مظلوم همدانی را گرامی داشت. بذرپاش در جمع مردم همدان همچنین انتقادات صریحی را درباره ناکارآمدی مدیریت اجرایی کشور بیان کرد.
به گزارش «وطن‌‌امروز»، مهم‌ترین محورهای سخنان بذرپاش در این مراسم را در ادامه می‌خوانید:
شهادت مظلومانه حجت‌الاسلام قاسمی، فراتر از همه تحلیل‌های سیاسی و اجتماعی، تاییدکننده اعتقاد به مهدویت و درک شرایط آخرالزمانی است. این امکان وجود داشت تا تقدیر دیگری برای این برادر عزیز رقم بخورد و به مرگ طبیعی از دنیا برود اما خواست خدا این بود که به شهادت برسد و قطعا این افتخار، نشانه منتخب بودن او است.
ریشه‌یابی این جنایت و مواجهه امنیتی با مسببان ضروری است ولی می‌خواهم از زاویه دیگری به ماجرا نگاه کنیم. به‌رغم تلخی این حادثه، ببینیم که باب شهادت هنوز هم برای مدافعان دین و انقلاب باز است؛ چه در میدان نبرد مستقیم و چه در کوچه و خیابان بر اثر ترور. به گفته دکتر شریعتی، هیچ آخوند نجف رفته‌ای پای هیچ قرارداد خائنانه‌ای را امضا نمی‌کند. حالا باید بگوییم هزاران روحانی شهید، سند خدمت و حمایت از این مردم و مصالح کشورشان هستند. این سند خدمت، قدمت تاریخی دارد؛ از جبهه‌های نظامی تا عرصه‌های جهاد اجتماعی و اعتقادی. امروز هم امین توده مردم بویژه محرومان و آسیب‌دیدگان بلایای طبیعی در جای جای کشور همین روحانیت خدوم و مردمی است که هم در شام و عراق و هم در خیابان‌های همدان خون‌شان مظلومانه بر زمین می‌ریزد. نتیجه این ترورهای وحشیانه این خواهد شد که روحانیت انقلابی بیشتر به لباس و مرام خود افتخار کرده و حضور مردمی و اجتماعی‌اش بیشتر شود. القای کینه و کدورت نسبت به روحانیت در این قبیل مسائل باطل است. امروز حتی دشمن و عوامل بی‌سواد و نادانش در داخل می‌دانند که روحانیت انقلابی و مردمی مرجعیت اجتماعی دارد. روحانیت جوان و خدوم همچنان در عرصه‌های مختلف پیشقدم هستند. آنان در فضای مجازی عقده‌گشایی می‌کنند اما روحانیت در فضای حقیقی و در کنار مردم با آنها زندگی می‌کند.
شهادت این طلبه با ایام شهادت معلم بزرگ انقلاب آیت‌الله مطهری مصادف شد. مرام قتل و ترور ناجوانمردانه بیانگر این نکته است که دشمن در عرصه فکری و اجتماعی کم آورده است. روحانی باید روحانی باشد؛ روحانی فاصله گرفته از مردم که روحانی نیست. امام(ره) به عنوان یک روحانی اگر از مردم فاصله می‌گرفت، مگر می‌توانست استبداد مورد حمایت استکبار را از کشور بیرون کند؟
امنیت یکی از ۲ نعمت بزرگ الهی برای جوامع بشری است و تنها کسانی قدردان آن هستند که دچار ناامنی شده‌اند. اگر امنیت نباشد نه از اقتصاد خبری است و نه از قانون و نظم و عدالت و خانواده و نه حتی از کنسرت و پرده نقره‌ای سینما، امنیت برای ملت غیرتمند ایران آنقدر اهمیت داشت که فقط استان پرافتخار همدان بیش از ۷ هزار شهید، همچنین ۱۴ شهید مدافع حرم و حاج حسین همدانی را که گل سرسبد مدافعان حرم است، تقدیم این کشور کرد.
از خانه‌های آنچنانی بیرون بیایید و اثر رویکرد لیبرالی خود بر کشور را ببینید. امروز اکثر مردم همچون روحانی شهید قاسمی که جهیزیه دخترش را با نماز و روزه‌ قضا تامین کرد، دچار مشکلند. کشور را به اینجا رسانده‌اید، حالا باید پاسخ دهید. ظاهرا برخی اصرار دارند ناکارآمدی‌شان در کتاب رکوردهای گینس ثبت شود.
کشور را باید علمی اداره کرد. افزایش بی‌رویه قیمت‌ها و رهاشدگی بازار کجایش علمی است؟ کشور را ۶ سال به اسم مسکن اجتماعی به رکود کشاندند. مدیریت علمی یعنی کشور را با آزمون و خطا اداره نکردن. کشور آزمایشگاه نیست که روش‌های ذهنی خود را در آن تست کنیم. اداره‌ علمی کشور یعنی آن خودژنرال‌پندار خسته که ۴ دوره تجربه وزارت دارد و هنوز در حال خام‌فروشی نفت است، سر کار نباشد. اداره علمی کشور یعنی به نام طرح تحول سلامت، چنین هزینه‌ای به کشور تحمیل نشود. یعنی تمام برنامه‌ریزی‌ها صرفا بر مبنای خشکسالی نباشد که گویا اصلا ترسالی نخواهیم داشت تا چنین حادثه بزرگی مانند سیل رخ نمی‌داد.
سهمیه‌بندی بنزین که در گذشته مدت‌ها کار شد و برای اجرای آن، آن همه هزینه شد و کارت سوخت به مردم داده شد، ولی به خاطر رویکرد سیاسی آن را جمع کردند و حالا مجددا پیگیر اجرای آن هستند. کدام دادگاه باید به این مسائل رسیدگی کند؟ کدام عقل سلیمی در این شرایط که تلاطم فزاینده قیمت‌ها بی‌سابقه است، تصمیم به افزایش قیمت بنزین می‌گیرد؟
آقازاده‌های واقعی انقلاب مردم همدان هستند. نسل جوان و مومن و انقلابی از نسل آوینی در نگاه نو و متفاوت از نسل همت و باکری در رشادت است. از نسل شهریاری در علم و فناوری است که نمونه‌ آن، جوان همشهری شما، مصطفای شهید است. انقلاب از 40 سالگی و سن پختگی عبور کرد اما بعضی از مسؤولان هنوز از رفتار کودکانه دست برنداشته‌اند؛ اقداماتی همچون نازکردن برای مردم، لجبازی در مقابل خواست ملت و با یک آبنبات گول رقیب را خوردن. مادر بسیاری از چالش‌‌های پیش روی انقلاب، بی‌عزمی و بی‌همتی است.