زینب حاجی‌حسینی: کاروان ورزش ایران در پاراالمپیک توکیو در حالی «بهترین نتیجه» کشورمان در تاریخ این بازی‌ها را ثبت کرد که ورزشکارانش بی‌ادعا، بدون مطالبه مالی، ضمانت و شرط و شروط برای این رویداد آماده شده بودند. 

ورزشکاران جانباز و معلول بدون ریخت‌و‌پاش مالی، بی‌ادعا و به دور از منم منم و مطالباتی مانند «ضمانت» برای بازی‌های پاراالمپیک آماده شدند، بی‌سر و صدا و بدون هیاهو به توکیو اعزام شدند، ٢٤ مدال گرفتند و اینگونه روزهای اخیر را برای ما و خودشان یا طلایی کردند یا نقره‌ای. 

آنها اینچنین ورزش کشور را ۲ هفته سرپا نگه داشتند و برای آن در توکیو عزت و آبرو خریدند؛ جایی که کمی قبل‌تر و در المپیک خیلی کمتر شاهد برافراشته شدن پرچم ایران یا درخشش مدال روی سینه ورزشکاران کشورمان بود. 

پاراالمپین‌های اعزامی به توکیو اما به دفعات نام ایران را سرتیتر اخبار ورزش جهان در ۲ هفته اخیر قرار دادند، در حالی ‌که رسیدن به این حد از موفقیت را کمتر در بوق و کرنا کرده بودند تا بیشتر متمرکز شوند روی تمرینات‌شان و مسیری که می‌خواستند به سکوهای توکیو ختم شود. 

در این مسیر آنها نه مربی اختصاصی گرفتند، نه مطالبه‌ای برای اردوی آمریکایی و اروپایی داشتند، نه بحث ماست و دوغ را به رسانه‌ها کشاندند، نه موفقیت را در گرو دیدارهای تدارکاتی دهان پرکن در میادین بزرگ قرار دادند، نه حرف از پول اضافی زدند و نه به دنبال جلب توجه بودند. 

آنها اصلا نمی‌خواستند چیزی بخواهند و عملکرد و موفقیت خود را در گرو مهیا شدن آن قرار دهند، چون سر تا پا انگیزه بودند تا حدی که بعضا بدون هیچ اجباری خود را ممنوع‌المصاحبه کردند تا برای کسب آمادگی بیشتر کوچک‌ترین وقتی از آنها گرفته نشود، با دست خود زمین محل تمرین‌شان را بازسازی کردند تا خللی در روند تمریناتش ایجاد نشود و... . 

حتی کرونا و موج منفی‌ای که ایجاد کرده بود هم نتوانست دست و پای ورزشکاران جانباز و معلول را در راهی که نیت طی کردن آن را داشتند، ببندد. آنها برای گذر از موانعی که سد راه‌شان بود یک دلیل داشتند؛ مدال‌آوری در توکیو و برای رسیدن به آن حتی تزریق دیرهنگام بودجه هم باعث ایستادن و کم‌آوردن‌شان نشد. 

این حد از تواضع و بی‌ادعایی ورزشکاران پاراالمپیکی درست نقطه مقابل دبدبه و کبکبه ورزشکارانی است که سرکیسه کردن ورزش را بهتر از کسب موفقیت برای آن بلدند. در پاراالمپیک هاشمیه متقیان برای نخستین‌بار دوومیدانی بانوان را صاحب مدال طلا کرد، ساره جوانمردی طلای ریو را در تیراندازی تکرار کرد، زهرا نعمتی در کسب مدال طلای تیروکمان هت‌تریک کرد، امیر خسروانی که با دست‌های خود زمین تمرینش را آماده کرده بود شیرین‌ترین طلای پرش ارتفاع را به نام خود ثبت کرد، تیم‌ ملی والیبال نشسته برای هفتمین‌بار قهرمان شد و... و اینگونه «بهترین عملکرد ایران» در تاریخ این بازی‌ها ثبت شد. 

پاراالمپین‌های ایران با ثبت این رکورد ثابت کردند اگر کسی قصد انجام کاری را داشته باشد، دلیلش را پیدا می‌کند، اگر نه به دنبال توجیه می‌رود و در این راه کمبود اعتبارات، نداشتن امکانات، مهیا نبودن شرایط و حتی کرونا می‌تواند عامل بازدارنده باشد. 

با همه اینها حالا که کار کاروان ایران در بازی‌های ۲۰۲۰ توکیو به پایان رسیده، باید یادآوری کنیم در مسابقات المپیک ورزشکارانی بودند که اسم و رسم پررنگی در ورزش داشتند اما بعضا هیچ چیز نمی‌توانست آنها را به جلو هل دهد مگر پول. البته باید حساب ورزشکارانی که در راه المپیک و کمک به موفقیت کاروان ایران از جان مایه گذاشتند تا بهترین نتیجه ممکن را به دست آورند، از آنهایی که هر قدم خود را با پول و شرط برداشتند و در نهایت هم کاری از پیش نبردند، جدا کرد. 

البته بعضا این اعتقاد را دارند که پاراالمپیک میدانی متفاوت از المپیک است، بیشتر یک فستیوال ورزشی است که نه حساسیت المپیک را دارد و نه تاثیرگذاری آن را اما در هر صورت نادیده گرفتن واقعیت باعث از بین رفتن آن نمی‌شود و واقعیت این است که ورزشکار اگر بخواهد و انگیزه داشته باشد، مدال و نتیجه را از زیر سنگ هم بیرون می‌کشد و آن را پیراهن آبرو بر تن ورزش می‌کند. 

پاراالمپیک توکیو تمام شد اما بد نیست پرونده این رویداد برای همیشه باز بماند تا در هر شرایطی این مهم یادآوری شود که ورزشکار بیشتر از بودجه، با انگیزه و اراده شخصی به سمت سکو هدایت می‌شود؛ فاکتوری که با تزریق پول تقویت می‌شود اما نباید به این بهانه و از اعتبار تخصیصی فقط برای پر کردن چاله مدعیان استفاده شود. مسؤولان ورزش که انصافا طی سال‌های اخیر از هیچ کمک مالی به ورزشکاران دریغ نکردند اما از بعضی هزینه‌کردها نتیجه نگرفتند، باید بیشتر از همیشه به این امر توجه داشته باشند که پول ورزش را کجا و برای چه ورزشکارانی هزینه کنند که نتیجه‌ای ماندگار داشته باشد. 

نام «سردار سلیمانی» آیتی برای افتخار‌آفرینی ورزشکاران ایران بود

رئیس فدراسیون ورزش‌های همگانی موفقیت ورزشکاران ایران در بازی‌های پاراالمپیک را به برکت نامگذاری کاروان سردار دل‌ها شهیدحاج‌قاسم سلیمانی دانست. در پیام افشین ملایی درپی موفقیت کاروان ورزش ایران در شانزدهمین دوره بازی‌های پاراالمپیک آمده است:

«کاروان پاراالمپیک جمهوری اسلامی ایران به ازای هر نماینده‌ای که روانه میدان المپیک کرد، شاهد درخشش و دلاوری‌های بی‌نظیری بود که ثابت کرد نام سپهبد شهید قاسم سلیمانی، نه برای زینت نام کاروان بلکه آیتی برای اقتدار و ماه تابانی برای راه یافتن به سکوهای افتخار برگزیده و آمده است تا الهام‌بخش تمام ورزشکاران ایران در تمام حوزه‌های ورزش قهرمانی و همگانی باشد. 

کسب مقام سیزدهم پاراالمپیک و جا‌به‌‌جایی مکرر رکوردهای جهان و پاراالمپیک توسط ورزشکاران کشورمان نشان از جست‌و‌جوی هدفی ورای ورزش و مفاهیم مرتبط به آن است. 

مردان و زنان پاراالمپیکی کشورمان با عملکرد درخشان‌شان ثابت کردند از نقص ظاهری جسم و زندان تن عبور کرده و این همت و روح بلندشان است که به پرواز درآمده و میدان‌داری می‌کند. 

پاراالمپیکی‌های پرافتخار کشورمان ثابت کردند هیچ منعی برای فعالیت بدنی وجود ندارد، فقدان یک عضو یا حتی ضایعات نخاعی نباید مانعی برای فعالیت بدنی منظم شود. 

جامعه ورزش‌های همگانی نیز می‌کوشد در هر میدان و آوردگاهی از همت بلند شما یاد کند و شما خوبان را به عنوان سرمشق به علاقه‌مندان به ورزش همگانی معرفی نماید. 

بدین وسیله مراتب تقدیر و تشکر خود را از مدیریت جهادی و زحمات صادقانه کمیته ملی پاراالمپیک،حمایت‌های وزارت ورزش و جوانان و تمام فدراسیون‌های ورزشی موثر در حماسه‌های پاراالمپیک توکیو اعلام داشته و برای ورزشکاران حماسه‌ساز این میدان توفیق روزافزون آرزومندم».

 

سیزدهمی ایران در پایان پاراالمپیک توکیو

 

گروه بین‌الملل: بیش از ۲ سال قبل یمنی‌ها با اتخاذ راهبردی جدید در عرصه تقابل با متجاوزان سعودی به حملات موازنه‌گر در برابر جنایات آنها دست زدند. در این مدت 7 دور عملیات پهپادی- موشکی تحت عنوان «موازنه بازدارندگی» از خاک یمن به سراسر عربستان انجام شده که عمدتا در واکنش به بمباران مناطق غیرنظامی یمن از سوی سعودی‌ها بوده است. آخرین مورد از این حملات عملیات «موازنه بازدارندگی 7» بود که شامگاه شنبه با 10 پهپاد(صماد3)، یک موشک‌ بالستیک  ذوالفقار و 5 موشک بالستیک بدر انجام شد و در پی آن تأسیسات آرامکو در منطقه نفتی التنوره در شهرهای دمام و جده مورد هدف قرار گرفت.

پس از اجرای این عملیات  دیروز سخنگوی نیروهای مسلح یمن جزئیات این حمله را تشریح کرد. به گزارش «وطن امروز» به نقل از پایگاه خبری المسیره، «یحیی سریع» گفت: در مقابله با جنایت‌های ائتلاف متجاوز ضد یمن، نیروهای مسلح ما به یاری خداوند هفتمین عملیات توازن بازدارندگی را انجام دادند. وی تأکید کرد: در این عملیات، تأسیسات حیاتی و پایگاه‌های نظامی عربستان هدف قرار گرفت. سخنگوی نیروهای مسلح یمن گفت: در عملیات موازنه بازدارندگی هفتم، تأسیسات وابسته به شرکت آرامکو در منطقه «رأس التنوره» در «الدمام» در شرق عربستان با 8 پهپاد از نوع «صماد 3» و یک موشک بالستیک از نوع «ذوالفقار» هدف قرار گرفت. نیروهای یمنی در عملیات توازن بازدارندگی هفتم همچنین تأسیسات آرامکو را در مناطق جده، جیزان و نجران با 5 موشک بالستیک از نوع «بدر» و 2 پهپاد از نوع «صماد 3» هدف گرفتند. سخنگوی نیروهای مسلح یمن تأکید کرد: این عملیات به لطف خداوند اهداف خود را محقق کرد. یحیی سریع تصریح کرد: به دشمن سعودی درباره پیامدهای ادامه تجاوزات ضد کشور عزیز و ملت مبارز و مقاوم خود هشدار می‌دهیم. وی افزود: ما بر حق مشروع خود در اجرای عملیات‌های نظامی پیشرفته بیشتری برای دفاع از کشور عزیز و ملت بزرگ‌مان تا زمان توقف تجاوزات و رفع محاصره تأکید داریم. وی افزود: نیروهای مسلح یمن به یاری خداوند به نبردهای جهادی خود تا آزادسازی کامل زمین‌های کشور و رسیدن به آزادی و استقلال ادامه خواهند داد. در همین حال «محمد عبدالسلام» سخنگوی جنبش انصارالله انجام عملیات موازنه بازدارندگی هفتم در عمق عربستان سعودی را به نیروهای مسلح یمن تبریک گفت. بر اساس گزارش وب‌سایت انصارالله، وی افزود: عملیات مشروع ما مطابق موقعیت دفاعی ملت محاصره شده و مورد تجاوز قرار گرفته یمن است و به خواست خدا گسترش خواهد یافت. 

روایت سعودی‌ها از عملیات موشکی- پهپادی یمن

ساعاتی پس از حمله به آرامکو، وزارت دفاع عربستان سعودی مدعی شد ائتلاف وابسته به این کشور علیه یمن، 3 موشک بالستیک و 3 پهپاد را که به منطقه شرقی عربستان شلیک شده بود، رهگیری کرد. وزارت دفاع عربستان همچنین اعلام کرد این حملات همراه با تلفاتی بوده و 14 خانه در منطقه دمام نیز آسیب دید. این در حالی است که بامداد دیروز منابع خبری مدعی شنیده ‌شدن صدای 2 انفجار در شهر بندری دمام در منطقه تاسیسات آرامکو در شرق عربستان سعودی شده بودند. همچنین منابع خبری به نقل از شاهدان محلی مدعی شدند تاسیسات نفتی آرامکو در شهر «ظهران» به دلیل انفجارهای مجاور و حمله موشکی بالستیک یا با هواپیمای بدون سرنشین توسط انصارالله تعطیل شده است. برخی منابع خبری نیز مدعی حمله به تاسیسات نفتی آرامکو شدند. خبرگزاری رویترز به نقل از منابع امنیتی سعودی مدعی شد در پی عملیات موشکی بالستیک یمنی‌ها در شرق عربستان سعودی، به تأسیسات آرامکو آسیبی نرسیده، این در شرایطی است که تصاویر و ویدئوهای منتشر شده از دمام حاکی از این است که انفجارهایی در آرامکو رخ داده است. ساعتی از انتشار خبر عملیات موشکی در شرق و جنوب عربستان سعودی نگذشته بود که رسانه‌های عربی از شلیک‌ موشک بالستیک دیگری به سمت مواضع ائتلاف متجاوز سعودی خبر دادند. شبکه العربیه در خبری فوری گزارش داد پدافند هوایی سعودی در شهر جیزان به مقابله با موشک بالستیک شلیک‌شده توسط نیروهای یمنی پرداخته است. تاکنون مقام‌ها و رسانه‌های سعودی در این زمینه واکنشی از خود نشان نداده‌اند. ائتلاف سعودی ادعا می‌کند حملات نیرو‌های یمنی، برای حمله به غیرنظامیان است و این ائتلاف اقدامات عملی را برای حمایت از آنان و زیرساخت‌ها انجام خواهد داد. این در حالی است که سخنگوی نیرو‌های مسلح یمن همواره تأکید کرده است حملات پهپادی و موشکی ارتش و کمیته‌های مردمی یمن به تأسیسات نظامی عربستان سعودی تا زمانی که حملات آنها به یمن متوقف نشود، ادامه خواهد داشت. صنعا تاکنون بارها با تأکید بر این امر که توانایی‌های موشکی و هوایی یمن پیشرفت زیادی داشته، اعلام کرده‌ تمام تأسیسات حیاتی از جمله تأسیسات نفتی، فرودگاه‌ها و بنادر عربستان سعودی در تیررس حملاتش قرار دارد. 

عملیات‌های موازنه بازدارندگی چیست؟

«موازنه بازدارندگی» مجموعه عملیات‌هایی است که از آگوست ۲۰۱۹ از سوی انصارالله یمن در پاسخ به حملات ائتلاف سعودی، علیه خاک عربستان در دستور کار قرار گرفته ‌است. حملات وحشیانه نیروی هوایی عربستان به فرودگاه‌ها، شریان‌های اقتصادی و زیرساخت‌های باقیمانده کشور یمن موجب شد عملیات‌های «موازنه بازدارندگی» علیه تأسیسات نفتی شرکت آرامکو و فرودگاه‌های نظامی عربستان در سراسر خاک این کشور اجرا شود. با احتساب حمله بامداد دیروز، تاکنون 7 مرحله از این عملیات علیه مناطق مختلف عربستان از سوی نیروهای یمن انجام شده است. پیش از این در 7 مارس سال جاری نیز حمله گسترده‌ پهپادی- موشکی یمنی‌ها به عربستان سعودی مورد توجه قرار گرفت. در این حمله نیز بنادر راهبردی رأس‌التنوره و الخبر در استان دمام متحمل ضربات سهمگینی شد. آنچه مسلم است اتخاذ و تداوم راهبرد «موازنه بازدارندگی» در برابر متجاوزان خواهد توانست معادله نبرد یمن را به شکل حداکثری آن به نفع نیروهای انصارالله و دولت نجات ملی یمن تغییر دهد. 

 عملیات اول تا هفتم موازنه بازدارندگی

اولین رشته از این عملیات‌ها تحت عنوان «موازنه بازدارندگی یک» 25 ماه قبل یعنی مرداد 98 در قالب حمله پهپادی به میدان نفتی و پالایشگاه الشیبه وابسته به شرکت آرامکو در منطقه الربع الخالی در استان شرقی عربستان انجام شد که بزرگ‌ترین حمله در زمان خود بود. این میدان نفتی تنها 10 کیلومتر از مرزهای جنوبی امارات فاصله دارد و عربستان روزانه نیم میلیون بشکه نفت از این میدان استخراج می‌کند. سرتیپ یحیی سریع، سخنگوی نیروهای نظامی یمن آن زمان در تشریح این عملیات گفت: «10 فروند پهپاد به ‌طور همزمان این میدان و پالایشگاه را که حاوی مخزن استراتژیک با ظرفیت بیش از یک میلیارد بشکه نفت است، هدف قرار دادند». دومین عملیات 24 شهریور 1398 با حمله به پالایشگاه‌های «بقیق» و «خریص» در شرق عربستان، تبدیل به یک رسوایی بزرگ برای سعودی و متحدان غربی‌ آن شد. این حمله منجر به کاهش ۵۰ درصدی تولید نفت عربستان و افزایش ۱۹ درصدی قیمت جهانی نفت در آن برهه شد. همزمان انصارالله به شرکت‌های خارجی مستقر در عربستان هشدار داد خود را از تیررس موشک‌ها و پهپادهای یمن خارج کنند. سومین حمله در آستانه نشست وزرای دارایی و سران بانک مرکزی «گروه 20» در اسفند 98 در ریاض و همزمان با ورود «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا به عربستان با هدف قرار دادن مواضع حیاتی عربستان در بندر نفتی ینبع و تأسیسات نفتی آرامکو انجام شد. این حمله با 12 پهپاد، 2 موشک بالدار قدس و یک موشک بالستیک ذوالفقار انجام شد. این حمله در پاسخ به کشتار 40 غیرنظامی یمنی در 15 فوریه 2020 که بیشتر آنها زن و کودک بودند انجام شد و معادلات سعودی برای آتش‌بس بدون محاکمه را به هم ریخت. عملیات تهاجمی بزرگ «موازنه بازدارندگی چهارم»  هم تیرماه 1399 شهر ریاض (پایتخت عربستان سعودی) را هدف قرار داد. به گفته یحیی سریع «این عملیات با تعداد زیادی از موشک‌های بالستیک و موشک‌های بالدار قدس و ذوالفقار و هواپیماهای بدون سرنشین در عمق خاک عربستان انجام شد». در این عملیات وزارت دفاع و اطلاعات عربستان و پایگاه هوایی ملک‌سلمان و برخی مواضع نظامی در ریاض، جیزان و نجران هدف گرفته شد. این عملیات در واکنش به ادامه محاصره ظالمانه و تجاوز وحشیانه ضدملت بزرگ یمن انجام شد. ‎ پنجمین دور از این عملیات‌ با ۱۵ پهپاد و یک موشک بالستیک ذوالفقار عمق خاک عربستان سعودی را هدف قرار داد. نیروهای یمنی در عملیات جدید موازنه بازدارندگی، به صورت همزمان ۵ فرودگاه عربستان را بمباران کردند که باعث شد سازمان هواپیمایی سعودی ده‌ها پرواز را به تعویق بیندازد. همچنین مواضع حساسی در ریاض و مواضع نظامی در خمیس‌مشیط و ابها در این عملیات هدف قرار داده شد. عملیات بازدارندگی ششم نیز شامگاه یکشنبه 17 اسفند 99 با عملیاتی مشترک و ترکیبی با ۲۲ موشک و پهپاد مناطق مهمی در عربستان سعودی را هدف قرار داد. در این عملیات از یک موشک بالستیک ذوالفقار، 7 موشک «بدر 1» و 10 فروند پهپاد «صماد 3» و 4 پهپاد تهاجمی K2 استفاده شد. در این عملیات، شرکت ملی نفت سعودی (آرامکو) در بندر نفتی «رأس التنوره» و اهداف نظامی در شهر دمام و مناطقی در عسیر و جیزان در عربستان سعودی هدف قرار گرفت. هفتمین عملیات نیز تأسیسات وابسته به شرکت آرامکو را در منطقه «رأس التنوره» در شرق عربستان با 8 پهپاد از نوع «صماد 3» و یک موشک بالستیک از نوع ذوالفقار هدف قرار داد. نیروهای یمنی در عملیات توازن بازدارندگی هفتم همچنین تأسیسات آرامکو در مناطق جده، جیزان و نجران را با 5 موشک بالستیک از نوع «بدر» و 2 پهپاد از نوع «صماد 3» هدف قرار دادند. 

 

گروه اقتصادی: از اولین اولویت‌ها و اقدامات مجلس یازدهم ریل‌گذاری و تنظیم قوانینی بود که معیشت مردم را بهبود بخشد؛ در این بین طرح تقویت امنیت غذایی کشور و رفع موانع تولیدات کشاورزی در جهت حمایت از کشاورزان و مقابله با کمبود و گرانی محصولات کشاورزی از اصلی‌ترین قوانین و طرح‌های مصوب آنها بوده است.  

به گزارش «وطن‌امروز»، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی گزارش شور دوم کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط‌زیست درباره طرح تقویت امنیت غذایی کشور و رفع موانع تولیدات کشاورزی با اصل و تبصره ماده 5 این طرح، با 213 رأی موافق، 6 رأی مخالف و 5 رأی ممتنع از 254 نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

متن اصلاح شده این ماده به شرح زیر است: به منظور افزایش تولید محصولات اساسی کشاورزی و نهاده‌های دام و طیور و همچنین کاهش 50 درصدی نیاز به واردات این محصولات طی یک دوره 4 ساله (از سال 1401 تا سال 1405) و همچنین افزایش کیفیت آنها به سطح استاندارد، وزارت جهادکشاورزی مجاز است اقدامات لازم را برای تقویت زیرساخت‌های خودکفایی، کاهش هزینه تمام‌شده تولید، افزایش بهره‌وری، ارتقای بازدهی آبیاری و رفع خلأ عملکرد از طریق ترویج آموزش‌ها و روش‌های نوین آموزشی در جهت ارتقای سطح آگاهی، مهارت و دانش بهره‌برداران بخش کشاورزی و هدایت پژوهشگران بخش خصوصی و الزام پژوهشگران بخش دولتی به اجرای پژوهش‌های کاربردی در رابطه با این محصولات و انتقال دستاوردهای فناوری و تحقیقاتی در سطح مزارع به کشاورزان، به عمل آورد.

بر این اساس‌ منابع مورد نیاز برای اجرای این ماده در بودجه‌های سنواتی تامین می‌شود و در اختیار وزارت جهاد کشاورزی قرار می‌گیرد و به تحقیقات هدفمند جهت کاهش خلأ عملکرد و خودکفایی همان محصول و توانمندسازی کشاورزان برای انجام تکالیف این قانون اختصاص پیدا می‌کند.

وزارت جهاد کشاورزی مکلف است گزارش عملکرد این ماده را هر 6 ماه یک بار به کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط‌زیست مجلس شورای اسلامی گزارش کند.

تبصره - در راستای ماده 30 قانون افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی مصوب 23/4/1389 و به منظور ارتقای کمی و کیفی محصولات کشاورزی، پروتئینی، خوداتکایی و خودکفایی در نهاده‌های دامی و پوشش ریسک‌ها (خطرپذیری)، وزارت جهادکشاورزی مجاز است صندوق ملی حمایت از سرمایه‌گذاری از صنایع خوراک دام، طیور و آبزیان، صندوق حمایت از سرمایه‌گذاری در نهادهای فناورانه، صندوق حمایت از سرمایه‌گذاری در زنجیره ارزش گیاهان دارویی، صندوق‌های سپرده کالایی و صندوق‌های مخاطره‌پذیر کشاورزی (صندوق تثبیت درآمدی) را با مشارکت انجمن‌ها و تشکل‌های مربوطه که اساسنامه آنها به تصویب هیأت وزیران می‌رسد، راه‌اندازی کند.

طرح تقویت امنیت غذایی کشور و رفع موانع تولیدات کشاورزی در 14 ماده با هدف رفع چالش‌های موجود در مسیر تولید در بخش کشاورزی، تدوین شده و در زمینه‌های مدیریت بازار، سرمایه‌گذاری، فضای کسب وکار، کشاورزی دانش‌بنیان، تولید نهاده‌های فناورانه کشاورزی، خودکفایی در تولید نهاده‌ها و محصولات اساسی کشاورزی، خدمات بیمه‌ای صندوق بیمه کشاورزی، کشاورزی قراردادی و مدیریت اراضی کشاورزی احکامی را مقرر کرده است. با وجود اینکه در این طرح، به اصلاح وضعیت موجود در مسیر پشتیبانی و رفع موانع تولید کشاورزی از 2 جنبه ساختاری و فرآیندی پرداخته شده است ولی در زمینه‌های مرتبط با ایجاد ساختارهای جدید و چگونگی تعامل و هماهنگی آنها با ساختار فعلی وزارت جهاد کشاورزی، چگونگی مرتبط کردن تحقیقات و تولید، به کارگیری قابلیت‌های تشکل‌ها و حاکم کردن ضوابط و مقررات ضدانحصار در زمینه فعالیت‌های آنها، چگونگی صدور مجوزهای کسب‌وکار و حفظ کاربری اراضی ایرادهایی جدی بر آن وارد است. 

به عبارت دقیق‌تر با بررسی طرح می‌توان دریافت عدم پرداختن دقیق و همه‌جانبه به رفع چالش‌های موجود و مسکوت ماندن برخی مسائل مهم و از طرفی ارائه راهکارهای غیراصولی و همراه با آزمون و خطا، منجر به عدم توفیق طرح حاضر در تقویت تولید بخش کشاورزی خواهد شد. یکی از این موارد، عدم ممانعت از بهره‌برداری از اراضی درجه یک و ۲ کشاورزی در قالب فعالیت‌های کشاورزی که نیاز به اراضی حاصلخیز ندارند در ماده ۱۲ طرح است که در صورت تصویب زمینه تغییر کاربری اراضی زراعی - باغی حاصلخیز کشور را که دچار محدودیت جدی هستند، به اسم توسعه صنایع تبدیلی و دامداری فراهم خواهد کرد. همچنین ماده ۱۳ طرح، نه تنها رویکرد اساسی درباره مقررات‌‌زدایی را مدنظر قرار نداده است، بلکه تلویحا بر خلق مقررات جدید در حوزه کسب و کار تأکید کرده است به طوری که هرگونه فعالیت در بخش کشاورزی حتی زراعت و باغبانی نیازمند اخذ 3 نوع پروانه تأسیس، ساخت و پروانه بهره‌برداری از سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی خواهد بود. این امر سبب تحمیل هزینه‌های مضاعف بر سرمایه‌گذاران این حوزه خواهد شد. این موارد نه‌تنها با سیاست‌ها و اهداف جهش و رونق تولید همخوانی ندارد، بلکه خود مانع تولید نیز محسوب می‌شود که باید با رویکردهای پیشنهادی در این گزارش اصلاح شود.

اولویت حمایت از کشاورزان

از نکات مثبت این طرح می‌توان به توجه ویژه آن به راهکارهایی برای تامین بی‌وقفه نهاده‌های دامی اشاره کرد چراکه در سال‌های اخیر موضوع عدم تامین بموقع نهاده‌های دامی با قیمت مناسب، دلیل اصلی نوسانات قیمت مرغ و گوشت بوده است. همچنین در این طرح برای نخستین‌بار نگاه ویژه‌ای به موضوع الگوی کشت شده است. 

با توجه به اهمیت بخش کشاورزی در تولید، اشتغال و ایجاد امنیت غذایی، کشورهای مختلف جهان اعم از توسعه‌یافته یا در حال توسعه، به روش‌های گوناگون از این بخش حمایت می‌کنند.  بر این اساس، طرح تقویت امنیت غذایی کشور و رفع موانع تولیدات کشاورزی - که می‌تواند بسیاری از مشکلات حوزه کشاورزی و توزیع غیرمنطقی محصولات کشاورزی را رفع کند - در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار گرفت. 

از اصلی‌ترین مواد این طرح می‌توان به ممنوعیت تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی اشاره کرد که بر اساس آن هرگونه تغییر کاربری فعالیت‌های کشاورزی در اراضی موضوع این قانون به غیرکشاورزی ممنوع بوده و وزارت جهاد کشاورزی مکلف است در صورت تغییر نوع استفاده یا بدون استفاده نگه داشتن غیرمجاز اراضی ملی موضوع این قانون، نسبت به خلع ید از متخلف اقدام کند. 

همچنین در این طرح راهکاری برای پایان نوسان قیمت محصولات کشاورزی و دامی اساسی طراحی شده که نوید این را می‌دهد در صورت اجرایی شدن آن، دیگر شاهد افزایش قیمت محصولاتی مانند مرغ و گوشت نخواهیم بود.

مصطفی پورکیانی:  با گذشت چند روز از مداحی پرشور مداحان سرشناس ایرانی در هیات عزاداری بصره عراق، این رویداد همچنان در محافل رسانه‌ای و فضای مجازی مورد توجه و بحث است و فضایی که مداحی‌های امسال در بصره به عنوان اتفاقی شاخص و تاثیرگذار رقم زد، نتایج خود را در پیوند میان ۲ ملت ایران و عراق نشان می‌دهد. از سوی دیگر می‌توان گفت این پیوندهای فرهنگی و انسانی و عقیدتی در اربعین است که امنیت طولانی‌مدت در منطقه را تضمین می‌کند. این رویکرد، هم در میدان و هم در دیپلماسی می‌تواند حافظ مصالح کشورهای منطقه باشد؛ دیپلماسی‌ای که از تکیه بر نیروهای ملی و عقیدتی نشأت گرفته و با پشتیبانی ایشان قوت می‌گیرد. در ادامه حضور مداحان ایرانی در هیات عزاداری در بصره را از زوایای مختلف فرهنگی در گفت‌وگو با  مرتضی حیدری آل‌کثیر، شاعر نوحه‌های عربی حاج محمود کریمی، میلاد عرفان‌پور و رضا اسماعیلی از شاعران آیینی مورد بحث قرار داده‌ایم.

***

 یکی از مظاهر فرهنگی عزاداری عراقی‌ها در بصره با حضور ذاکران ایرانی به نزدیک شدن مادحین ایرانی به فضای عراق مربوط می‌شود، مثلا مداحی از عراق خطاب به ایرانی‌ها می‌گوید «شما فرزندان امام رضایید» و برای ما به خاطر این ویژگی محترمید و دوست‌تان داریم. این شکل از پیوند خوردن اشعار و نوحه‌ها چه اثر مناسکی دارد؟

 یکی از اتفاقات کم‌نظیر و مهمی که در روزهای اخیر شاهد آن بودیم، مراسم عزاداری در حسینیه داوود العاشور شهر بصره بود؛ مراسمی که با حضور مداحانی از ایران برگزار شد. به نظر شما برگزاری این مراسم چه تاثیری در روابط میان مردم ایران و عراق دارد؟

در همان روزهای نخست پس از سقوط صدام که ما وارد عراق شدیم و عراقی‌ها نیز به ایران می‌آمدند، پیوندی که قبلا محکم و یکپارچه بود و به دلیل جنگ گسسته شده بود، مجددا محکم شد و آنها جذب فرهنگ ما شدند و ما نیز به فرهنگ آنها تمایل نشان دادیم. بعد از سقوط صدام بود که باسم کربلایی به ایران می‌آمد و مداحی‌های او از تلویزیون ما پخش می‌شد و اگر همان موقع به عراق می‌رفتید، نوای «باز این چه شورش» است و نوحه‌های یزدی در آنجا شنیده می‌شد و می‌دیدید که چقدر این نوحه‌ها برای آنها جذاب است. عراقی‌هایی که در ایران زندگی می‌کردند با تلفیق فرهنگ و آداب و رسوم و نغمات ما در فرهنگ خودشان، توانستند نوحه‌ها و اشعار متفاوتی بسرایند و استفاده کنند. عراقی‌ها هر کجا که می‌روند آن اصالت خودشان را حفظ می‌کنند ولی به هر حال زندگی در ایران روی فرهنگ اصیل آنها بی‌تاثیر نبوده است و بعدها پس از سقوط صدام، تعداد زیادی از عراقی‌ها که از ایران وارد عراق شدند، این فرهنگ ما با آنها ‌ماند و باعث شد این پیوند محکم‌تر شود تا اینکه به قضایای ورود داعش و تشکیل حشدالشعبی و مدافعان حرم رسیدیم که این پیوند را بیش از گذشته محکم کرد و باعث شد مردمان عراق وارد صفحه جدیدی از تاریخ خود شوند و آنهایی که در برابر داعش مقاومت و مبارزه کردند، در واقع برگ زرینی به تاریخ این کشور اضافه کردند و قطعا پیوند ایران و عراق در این مبارزات با داعش و تشکیل بسیج مردمی و فتاوای علمای شیعه بی‌تاثیر نبوده است و برگزاری این مراسم‌ها می‌شود گفت برای محکم‌تر کردن این رشته ارتباطی است و مهم‌تر از آن استمرار این مراسم‌ها در طول سال است و می‌شود به بهانه‌های مختلف همچون ایام شهادت ائمه و حتی اعیاد، این مراسم‌ها برگزار شود، به خاطر اینکه بسیاری از کشورها مانند آمریکا و عربستان که نمی‌خواهند برادری بین ایران و عراق را ببینند، بشدت دارند تلاش می‌کنند بین 2 کشور دشمنی ایجاد کنند و بهترین روش برای محکم‌تر کردن این پیوند، برگزاری همین مراسمات اهل بیت است، چون بزرگ‌ترین دغدغه مشترک ما 2 ملت همین عشق و ارادت به اهل بیت است. 

 با توجه به مساله کرونا و کمرنگ شدن حضور ایرانیان در راهپیمایی بزرگ اربعین، مراسم مشترکی مانند آنچه در حسینیه داوود العاشور برگزار شد تا چه اندازه می‌تواند به حفظ آن همدلی که ما در اربعین شاهدش هستیم کمک کند؟

جز این مراسم‌ها که قطعا برگزاری مراسم اربعین را پرشورتر می‌کند، ما شاهدیم در این سال‌ها عظمت امام حسین(ع) خود به صورت خودجوش این واقعه بزرگ جهانی را رقم می‌زند و هر سال بزرگی و شور آن نیز بیشتر از گذشته می‌شود. از سویی هر ساله برای ما دریچه‌های جدیدی گشوده می‌شود و ما جلوه‌ای از عصر ظهور را داریم مشاهده و لمس می‌کنیم و هر ساله شاهدیم هاله عجیبی از برادری و اخوت این مراسم را احاطه کرده است.

 شما به عنوان یکی از شاعرانی که هم به زبان فارسی و هم به زبان عربی، اشعار آیینی سروده‌اید و اشعاری را برای مراسمی که به آن اشاره کردیم هم گفته‌اید، جایگاه شعر را در برقراری پیوند فرهنگی میان مردم ایران و عراق تا چه اندازه موثر می‌دانید؟

معتقدم هر دو ملت ایران و عراق، اهل شعر و ذوق و ادبیات هستند و شعر کاربرد روزانه‌ای در فرهنگ هر دو ملت دارد و طبیعتا شعر و نوحه جایگاه ویژه‌ای در محکم کردن پیوند این دو ملت داشته و دارد و حالا اگر این شعر در قالب نوحه و در سبکی جذاب و تاثیرگذار، به دور از تکلف و با صدایی گرم و صاحب نفس و در چنین مراسمی خوانده شود، طبیعتا تاثیرگذاری دوچندانی دارد. البته نکاتی نیز وجود دارد که علاوه بر غنای شعر و نوحه، رعایت درست و خواندن صحیح کلمات عربی با اعراب‌گذاری‌های صحیح، نیاز به مهارتی دارد که مداحان ما بخوبی آن را رعایت کردند؛ شعرها، همراهی مخاطب و صدای گرم مداحان انتظارات ما را از این مراسم برآورده کرد که خدا را باید شاکر باشیم و در اینگونه مراسم‌هاست که جایگاه و عظمت واقعی شعر دیده می‌شود و شاهدیم که شعر در این برهه از زمان پیشران و جلودار وحدت بین دو ملت شده است. 

 چه بازخوردهایی از مداحی اشعارتان در هیات بصره گرفته‌اید؟

خیلی از دوستانی که می‌دانستند بنده برخی از اشعار عربی این مراسم را گفته‌ام، لطف داشتند و بنده را تکریم کردند البته بنده سهم کوچکی در این اشعار داشتم. شعرهای این سه مداح هم سهل و ممتنع بود و هم ضربه‌های شعری ویژه‌ای در این اشعار نهفته بود که باعث می‌شد مخاطب به وجد برسد و امیدوارم این مراسم‌ها در سال‌های بعد نیز تکرار شود.

 

***

میلاد عرفان‌پور، شاعر: از کنار رویداد کم‌نظیری که چند روز پیش در بصره عراق اتفاق افتاد نباید به راحتی عبور کرد. دعوت ۳ مداح تاثیرگذار و جریان‌ساز ایران به عراق برای اجرای مراسم باشکوه عزاداری در حسینیه داوود العاشور، نقطه عطفی در تاریخ فرهنگی و سیاسی ۲ ملت ایران و عراق و حتی به بیان دیگر نقطه عطفی در روابط فرهنگی ملت‌های مسلمان و مقاوم منطقه است. 

روزگاری سربازان و سرداران رشید این سرزمین با صدای مداحان انقلابی جان خود را برای مقابله با ارتش بعث عراقی کف دست می‌گذاشتند و امروز، مردم عاشورایی و ولایی عراق، مداحان انقلابی ایران را به عنوان چهره‌های فرهنگی محبوب خود به بصره دعوت می‌کنند تا با صدای آنها بر حسین(ع) بگریند و فریاد برادری و ظلم‌ستیزی سر دهند؛ این است اعجاز انقلاب اسلامی و معجزه فرزندان خمینی(ره). 

تماشای این تصاویر، البته داغ دیرینه‌ فرهنگی ما را تازه کرد که چرا برای صدور این انقلاب و فرهنگ و هنر آن و جاری کردن چشمه‌های روشن آن به خاک‌های همسایه و سرزمین‌های تشنه‌ دیگر، کمتر همت و مجاهدت می‌شود. 

نه فقط مردم عراق و دیگر کشور‌های همسایه که حتی مردم اروپا و آمریکا و آفریقا تشنه‌‌ مبادله‌‌ فرهنگی با ایرانیان هستند، اگر چه به سبب کم‌کاری ما، خود واقف به این تشنگی نباشند. 

صورت دیگر این رویداد فرهنگی، هنر شاعران این سرزمین است؛ شاعرانی که سروده‌های فارسی و حتی عربی‌شان بعضا نقل زبان کودکان و جوانان کشورهای همسایه است. این رویداد در تراز آرمانی‌اش می‌تواند مایه بده بستان فرهنگی ملت‌های عرب‌زبان و ملت‌های فارسی‌زبان باشد، به شرطی که هم در موسیقی، هم در شعر و هم در اجرا صورت‌های مطلوب فرهنگ ما را نمایندگی کند. 

سخن آخر اینکه رویداد بصره که از سال‌های گذشته با حضور دکتر میثم مطیعی آغاز شده بود و همچنین رویدادهای مشابهی که در کشور‌های منطقه و حتی کشورهای اروپایی سابقه دارد، می‌تواند میعادگاه برادری فرهنگی و تبادل فرهنگی در آیین حسینی باشد. 

 

گروه سیاسی: رئیس قوه‌ قضائیه لازمه افزایش اعتماد مردم را توجه به خواست و نیاز آنها و حل مشکلات‌شان و همچنین مشارکت دادن آحاد ملت در پیشبرد اهداف و برنامه‌ها دانست و متذکر شد: کاهش سرمایه‌های اجتماعی به نفع کشور نیست، چرا که بدون ارتباط با مردم نمی‌توان مشکلات را حل کرد. 

به گزارش مرکز رسانه قوه قضائیه، اعضای هیأت رئیسه کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی به منظور تبادل نظر و هم‌اندیشی درباره تقویت همکاری این کمیسیون با دستگاه قضا و راه‌های کاهش مشکلات مردم و بهبود خدمات‌رسانی قضایی با حجت‌الاسلام والمسلمین غلامحسین محسنی‌اژه‌ای دیدار و گفت‌وگو کردند. رئیس قوه‌ قضائیه در این دیدار، از «اعتماد مردم» به عنوان یکی از مهم‌ترین سرمایه‌های نظام یاد کرد و گفت: از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون هر گام بلندی که در کشور برداشته شده، با کمک و حمایت مردم بوده است. محسنی‌اژه‌ای لازمه افزایش اعتماد مردم را توجه به خواست و نیاز آنها و حل مشکلات‌شان و همچنین مشارکت دادن آحاد ملت در پشبرد اهداف و برنامه‌ها دانست و متذکر شد: کاهش سرمایه‌های اجتماعی به نفع کشور نیست، چرا که بدون ارتباط با مردم نمی‌توان مشکلات را حل کرد. رئیس دستگاه قضا با بیان اینکه مسؤولان قوا باید با آحاد مردم ارتباط نزدیک داشته باشند، گفت: عمده روابط قوه ‌قضائیه با مردم هم از طریق نخبگان و نمایندگان اقشار، تشکل‌های مردم‌نهاد، دادستان‌ها و رؤسای کل دادگستری‌ها و متفاوت از نوع ارتباط نمایندگان با مردم است. رئیس قوه‌ قضائیه تصریح کرد: اگر می‌خواهیم قوه ‌قضائیه مردمی داشته باشیم، یکی از راه‌ها این است که روابط مسؤولان قضایی با نمایندگان مردم بیشتر شود. 

لزوم ایجاد سازوکار برای تقویت رابطه قوای مقننه و قضائیه

محسنی‌اژه‌ای از پرونده‌های کثیرالشاکی به ‌عنوان یکی از معضلات که بخش‌های مختلفی از جامعه و نظام قضایی را درگیر کرده، یاد کرد و افزود: امروز پرونده‌های زیادی در جریان است که صد‌ها شاکی دارد و رسیدگی به آن‌ها کاری زمانبر و پیچیده است و اطاله رسیدگی به آنها بر سایر خدمات دستگاه قضا اثر سوء می‌گذارد. وی تصریح کرد: نمایندگان مجلس می‌توانند در کنار طرفین دعوای پرونده‌های کثیرالشاکی، نمایندگان دستگاه‌های مختلف دولتی و کارشناسان هر حوزه، با حضور در جلسات تخصصی کارشناسی و آسیب‌شناسی، دستگاه قضا را در رسیدگی به این پرونده‌ها و پیشگیری از موارد مشابه یاری دهند؛ همان‌طور که در حل اختلاف بین دستگاه‌ها می‌توانند نقش‌آفرین باشند. وی تاکید کرد: حضور فعال نمایندگان در همین موضوع پرونده‌های کثیرالشاکی باعث خواهد شد بسیاری از این پرونده‌ها اصلا شکل نگیرد و به سرمایه و زمان مردم هم لطمه نخورد. محسنی‌اژه‌ای تأکید کرد: درباره نحوه ارتباط قوای‌ قضائیه و مقننه سازوکار نحوه ارتباط رئیس و مسؤولان عالی قضایی با مجلس و همچنین نحوه ارتباط دستگاه قضا با مجلس و مردم ترسیم شود تا بتوان در کمترین زمان ممکن بیشترین بهره را از این ارتباطات و هماهنگی‌ها برد. 

رئیس قوه‌ قضائیه با بیان اینکه دستگاه قضایی از دیرباز معاون پارلمانی نداشته و معمولا ارتباطات ۲ قوه از طریق نماینده ویژه رئیس قوه‌ قضائیه در مجلس هماهنگ می‌شود، خواستار همفکری مجلسی‌ها برای ایجاد سازوکاری مناسب به منظور افزایش روابط ۲ قوه شد. رئیس قوه‌ قضائیه گفت: این سازوکار در دولت هم در دست طراحی است و در گام اول برای تسریع در رسیدگی به مشکلات مردم مقرر شد مدتی نشست‌های سران قوا با فاصله‌های کمتر و به صورت منظم برگزار شود. 

آنگونه که باید از ظرفیت‌های مردمی استفاده نشده است

رئیس قوه ‌قضائیه با اشاره به بلاتکلیفی لایحه شورا‌های حل اختلاف گفت: شورا‌های حل اختلاف و برخی نهاد‌ها مانند تعزیرات برای خدمت‌رسانی بهتر به مردم و نزدیک‌تر شدن به اجرای عدالت و کاهش پرونده‌های قضایی از طریق داوری و میانجی‌گری تشکیل شده‌اند و نباید به نهادی دولتی تبدیل شوند. محسنی‌اژه‌ای با تاکید بر لزوم استفاده از ظرفیت‌های مردمی برای صلح و سازش افزود: گاهی اثر صلح و سازش از صدور حکم قضایی بیشتر است اما هنوز آنگونه که باید و شاید از ظرفیت‌های مردمی در جهت صلح و سازش استفاده نکرده‌ایم، در حالی که گاهی ممکن است کاری که از دست یک لوطی در یک محله برمی‌آید، از شورای حل اختلاف ساخته نباشد. رئیس قوه ‌قضائیه به لایحه اصلاح قانون مجازات اخلالگران در نظام اقتصادی کشور نیز اشاره کرد و گفت: اگر واقعا می‌خواهیم با فساد مبارزه جدی کنیم، یکی از راه‌های آن ارتقا و به‌روزرسانی قانون مجازات اخلالگران اقتصادی است. محسنی‌اژه‌ای با بیان اینکه فساد محدود به فساد اقتصادی نیست، افزود: گاهی ضرر یک فساد فرهنگی و سیاسی به مراتب بیشتر است یا یک روابط ناسالم و زدوبند سیاسی که زمینه‌ساز برخی اختلاس‌هاست، بیش از یک فساد مالی به اعتماد عمومی لطمه می‌زند. 

با آنکه روند واکسیناسیون و واردات واکسن به کشور افزایشی شده است اما متاسفانه همچنان رعایت پروتکل‌های بهداشتی در جامعه پایین است و از طرفی خیلی‌ها در این شرایط سخت کرونایی با بی‌توجهی به دستور‌العمل‌های بهداشتی برای مسافرت پایان تابستان بار سفر بسته‌اند. 

طبق آمار گمرک تاکنون بیش از 40 میلیون و 200 هزار دوز واکسن وارد کشور شده است. بنا بر اعلام وزارت بهداشت تا روز گذشته 29 میلیون و 152 هزار و 527 دوز واکسن تزریق شده است. از طرفی رئیس‌جمهور نیز وعده داده تا پایان شهریور 40 میلیون دوز واکسن دیگر وارد کشور می‌شود تا با افزایش روند واکسیناسیون مهار بیماری در ایران تسهیل شود. 

به گفته کارشناسان، در شرایطی که میزان استفاده از ماسک در کشور به 44 درصد رسیده است و هنوز با شرایط مطلوب در این زمینه فاصله زیادی وجود دارد، توجه به رعایت پروتکل‌های بهداشتی در کنار افزایش میزان واکسیناسیون همچنان امری بدیهی و ضروری است و در صورتی که به این مهم بی‌توجهی شود، کارایی واکسیناسیون در کشور با چالش رو‌به‌رو شده و نمی‌توان توقع داشت میزان ابتلا و متعاقب آن تعداد مرگ‌و‌میرهای کرونایی در کشور کاهش یابد. 

حال از آنجا که هر ساله روزهای پایانی شهریورماه یکی از پرتراکم‌ترین زمان‌های سفر است، بنابراین در زمینه اوج‌گیری دوباره بیماری در کشور هشدار داده شده و در صورت عدم توجه به مدیریت سفر از سوی ستاد ملی مقابله با کرونا در ۲ هفته پایانی ماه جاری، یک بار دیگر باید چشم‌انتظار تاخت‌و‌تاز این ویروس منحوس در کشور بود؛ تاخت‌و‌تازی که باعث تضعیف اقدامات پیشگیرانه به منظور کنترل بیماری می‌شود. 

به نظر می‌رسد از هم‌اکنون ستاد ملی مقابله با کرونا به منظور جلوگیری از انجام هر گونه سفر غیرضروری در روزهای پایانی شهریور باید دستورالعمل‌های لازم را پیش‌بینی و ابلاغ کند.

توجه به رعایت پروتکل‌های بهداشتی برای عبور از بیماری «کووید-19» تا جایی است که علیرضا ناجی، رئیس مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی دانشگاه علوم‌پزشکی شهیدبهشتی درباره شیوع این بیماری در کشور اظهار نگرانی کرده و می‌گوید: با توجه به عدم کنترل و پایش مناسب و همچنین گردش بالای کرونا در کشور، ورود واریانت‌های جدید از جمله «لامبدا» و «مو» اصلا دور از انتظار نیست. 

وی افزود: هر گونه رفتار اعم از تجمع، میهمانی رفتن و میهمانی دادن، مسافرت رفتن یا عدم رعایت پروتکل‌ها که موجب افزایش گردش ویروس شود، قطعا به خلق گونه‌های جدید و سهمگین‌تر کرونا مبدل خواهد شد. 

ناجی به افرادی که در روزهای پایانی تابستان بار مسافرت بسته‌اند، حتی واکسینه‌شده‌ها، هشدار داد که واریانت‌های جدید در بسیاری از موارد اثربخشی واکسن‌ها را از کار می‌اندازد. واکسن‌ها از بیماری‌زایی شدید و تا حدودی از مرگ ناشی از کرونا پیشگیری می‌کنند ولی باید بدانید ژنتیک، بیماری‌های زمینه‌ای و نوع واکسنی که دریافت شده می‌تواند بیماری‌زایی و شدت چرخش ویروس را گسترش دهد. 

این استاد ویروس شناسی، تجربه‌های اخیر کشورهای واکسینه شده علیه کرونا را مورد توجه قرار داده و تاکید کرد: تا زمانی که واکسیناسیون به صورت عمومی انجام نشود، نمی‌توانیم به شیوه زندگی قبل از کرونا بازگردیم، در بسیاری از کشورها به رغم واکسیناسیون عمومی، همچنان واریانت‌های جدید در حال چرخش است و شاهد افزایش بیماری‌زایی هستیم. 

توجه به این نکته ضروری است که جولان ویروس می‌تواند باعث شکسته شدن ایمنی واکسن‌ها، ایجاد کرونایی قوی‌تر و در نهایت کشتار بیشتر شود. کارشناسان بر این باورند که سفرهای تابستانی قطعا باعث وخیم‌تر شدن اوضاع پاندمی شده و این بیم وجود دارد که در صورت عدم اتخاذ تصمیم شایسته در این زمینه، پیک جدیدی از بیماری در کشور شکل گیرد. 

در این باره نماینده رشت در مجلس شورای اسلامی گفت: واردات انبوه واکسن به کشور و سرعت‌بخشی واکسیناسیون اگر چه اقدامی درست در راستای ایجاد ایمنی جامعه و مقابله با بیماری «کووید-19» است اما همچنان نباید از رعایت پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری‌ اجتماعی غافل ماند، چرا که به عنوان مثال، بنده با وجود تزریق 2 دوز واکسن به دلیل ورود به اجتماعات و حضوری که باید در بین مردم داشته باشم هم‌اکنون درگیر این بیماری شده‌ام و در بیمارستان بستری هستم. 

محمدرضا احمدی در گفت‌وگو با «‌وطن‌امروز» با بیان اینکه واکسیناسیون و رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری‌ اجتماعی راهکارهایی هستند که می‌تواند ما را از تیررس ویروس کرونا در امان نگاه دارد، گفت: مردم برای حفظ جان خود و دیگران باید خودمراقبتی و پیشگیری از بیماری کشنده «کووید-19» را با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در اولویت قرار دهند و تا فروکش کردن این بیماری از ترددهای بی‌مورد در محافل و امکان شلوغ و مسافرت‌های غیرضرور پرهیز کنند. 

وی خاطرنشان کرد: همان‌طور که شاهد هستیم روزانه حدود 600 نفر در کشور به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست می‌دهند، بیمارستان پر از بیماران کرونایی است و کادر درمان نیز به علت خستگی مفرط به سختی در حال خدمات‌رسانی به بیماران هستند، بنابراین رعایت پروتکل‌های بهداشتی و نرفتن به سفر کمک می‌کند تا زنجیره انتقال این بیماری قطع شود. 

نماینده رشت در مجلس شورای اسلامی به سفر به شهرهای شمالی و دیگر مناطق کشور در روزهای پایانی تابستان اشاره کرد و گفت: وضعیت بیماری کرونا اکنون در کشور وخیم است و هر گونه تردد و مسافرت غیرضرور می‌تواند این ویروس کشنده را دوباره در کشور به چرخش درآورد. 

احمدی افزود: درست است اکنون واردات واکسن و واکسیناسیون در کشور با روند خوبی در حال انجام است اما چنانچه نسبت به رعایت پروتکل‌های بهداشتی بی‌توجهی شود افزایش آمار مرگ‌و‌میر و ابتلا به کرونا با سویه‌های جدید در هفته‌ها و ماه‌های آینده دور از انتظار نیست. 

وی در پایان گفت: ستاد ملی مقابله با کرونا باید در این شرایط سخت بیماری اقدامات پیشگیرانه را با برنامه‌ریزی‌های کارشناسانه چون سختگیری در ترددها، اعمال محدودیت‌ها و... به کار گیرد تا مانع از بروز پیک ششم بیماری در کشور شود؛ بیماری‌ای که شوخی‌بردار نیست و تاکنون ده‌ها هزار خانوار را عزادار کرده است. 

 

دانیال داوودی: پس از آنکه جواد اوجی، وزیر نفت درباره محدودیت‌های ناشی از تحریم‌ها گفت «تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه جمهوری اسلامی از آوریل 2018 تا آوریل 2021 باعث شد ایران از تولید حدود 8/1 میلیارد بشکه نفت خود محروم شود که منجر به وارد آمدن بیش از 100 میلیارد دلار خسارت شده است»، یک کانال تولید مغالطه در شبکه‌های مجازی بخشی از بیانات آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار کارگران (4 اردیبهشت 1398) را تقطیع کرده و به نقل از ایشان نوشت «این حرکت اخیر آمریکا هم همین ‌جور است. اولاً تلاشی که اینها در زمینه نفت می‌کنند به جایی نمی‌رسد، ما آن مقداری که نیاز داریم، آن مقداری که لازم داریم، آن قدری که خودمان اراده کنیم، می‌توانیم نفت‌مان را صادر کنیم» و بدین ترتیب تلاش کرد ضمن زیر سؤال بردن بیانات رهبر معظم انقلاب، اظهارات مسؤولان کلان کشور را نیز متناقض جلوه دهد. متاسفانه برخی سلبریتی‌های حوزه‌های سیاسی و اندیشه نیز بدون بررسی دقیق، عیناً همین مغالطه را بازنشر کردند. اما واقعیت چیست؟

  بازخوانی؛ بدون سانسور

برای بررسی محققانه، ابتدا لازم است فرمایشات رهبر حکیم انقلاب در دیدار کارگران درباره «نفت» به طور جامع و بدون تحریف و تقطیع جهت‌دار، بازخوانی شود. 4 بخش از آن سخنرانی به مساله نفت اختصاص داشت که در ادامه مروری بر آنها خواهیم داشت:

1- اگر رونق تولید به وجود آمد، این خود یکی از ارکان اصلی اقتصاد مقاومتی است. وقتی اقتصاد مقاومتی [محقق] شد، معنایش این است که جامعه نگران این نخواهد بود که فلان اراذل آمریکایی یا صهیونیست یا غیره چه تصمیمی درباره نفت ما می‌گیرد یا درباره اقتصاد ما می‌گیرد یا مواردی مانند اینها.

2- بارها افراد خیرخواه و دلسوز گفته‌اند و بنده هم تأیید می‌کنم که تحریم در موارد بسیاری به سود کشور است، به سود ملت ایران است، این را افراد دلسوز و علاقه‌مند و مطلع بیان می‌کنند. بله! تحریم یک مشکلاتی را ایجاد می‌کند؛ تحریم مبادلات بانکی، تحریم نفتی و غیره ممکن است یک مشکلاتی را به وجود آورد اما در نهایت به نفع کشور است.

3- این حرکت اخیر آمریکا هم همین ‌جور است. تلاشی که اینها در زمینه نفت می‌کنند به جایی نمی‌رسد، ما آن مقداری که نیاز داریم، آن مقداری که لازم داریم، آن قدری که خودمان اراده کنیم، می‌توانیم نفت‌مان را صادر کنیم؛ حالا آنها به خیال خودشان راه‌ها را مسدود می‌کنند اما ملت فعال و مسؤولان بیدار و هوشیار اگر دامن همت به کمر بزنند، بسیاری از بن‌بست‌ها را می‌توانند باز کنند.

4- ما اینکه هر چه کمتر به این شکل به فروش نفت وابسته باشیم را قدر می‌دانیم؛ این خیلی بهتر است برای ما.

  رهبر انقلاب چه می‌گویند؟

حال که جملات رهبر انقلاب در دیدار کارگران بدون تحریف و تقطیع ذکر شد، می‌توان به وضوح دید اولاً ایشان تصریح می‌کنند تحریم‌ها در حوزه نفت و مبادلات بانکی یک مشکلاتی را ایجاد می‌کند، در حالی که در کانال‌های تولید مغالطه و صفحه‌های زرد مجازی بازنشردهنده مغالطات، اشاره‌ای به این نکته نمی‌شود. در ثانی، اساساً به دلیل همین آسیب‌های ناشی از تحریم‌هاست که آیت‌الله خامنه‌ای بر ضرورت رونق تولید و تحقق اقتصاد مقاومتی به عنوان زرهی در مقابل تحریم‌های نفتیِ «اراذل آمریکایی» تاکید می‌کنند. این سیاست ایشان نیز مورد تایید همه اندیشمندان اقتصادی است. قاطبه متفکران اقتصاد ایران، بر کاهش وابستگی اقتصاد ایران به درآمدهای نفتی و ضرورت افزایش سهم تولید و صادرات غیرنفتی اجماع نظر دارند. 

مقام معظم رهبری همچنین تاکید می‌کنند وابستگی به این شکل فروش نفت (خام‌فروشی)، هر چه کمتر شود برای ما بهتر است، چون تبدیل نفت به بنزین و فرآورده‌های نفتی از یک سو تحریم‌پذیری را کاهش می‌دهد و از سوی دیگر ارزش افزوده را افزایش می‌دهد. از همین رهگذر، ایشان تحریم‌ها را «در نهایت» به نفع کشور می‌دانند. چون هم دست‌اندرکاران را مجبور می‌کند نظام مالیاتی را برای تامین مالی دولت و تولید کالاهای عمومی اصلاح کنند و هم از طریق اجتناب از ابتلا به بیماری هلندی، به تقویت بخش غیرنفتی اقتصاد کمک می‌کند. بنابراین تحریم‌ها را می‌توان نوعی «ترک اعتیاد اجباری» دانست. اقتصاد ایران، به ارتزاق از درآمدهای نفتی معتاد بوده و اکنون ناچار است ترک کند. با این وجود، باید توجه داشت حذف دفعی خام‌فروشی نفت در یک اقتصاد وابسته، آسیب‌زاست و ما به یک دوره گذار از خام‌فروشی به اقتصاد با بهره‌وری بالا نیاز داریم.  

  توان صادرات به مقدار نیاز

برای آنکه این دوره گذار طی شود، لازم است فعلاً به مقدار نیاز نفت خام بفروشیم و بخشی از بودجه سالانه را از این طریق تامین کنیم. صاحبنظران معتقدند با فروش روزانه یک میلیون بشکه نفت، نیاز حداقلی به خام‌فروشی مرتفع می‌شود. بنابراین آنجا که آیت‌الله خامنه‌ای فرمودند «ما آن مقداری که نیاز داریم، آن مقداری که لازم داریم، آن قدری که خودمان اراده کنیم، می‌توانیم نفت‌مان را صادر کنیم»، این پرسش قابل طرح است که نیاز صادرات نفت ما چه میزان است و لازم است اراده کنیم چند بشکه در روز بفروشیم؟ در سال‌های پیش از تشدید تحریم‌های ظالمانه (مثلاً سال‌های 2003 تا 2010) همواره به طور میانگین تقریباً 5/2 میلیون بشکه در روز می‌فروختیم. بدیهی است این مقدار خام‌فروشی مطلوب نیست و اگر همان یک میلیون بشکه در روز را مبنا قرار دهیم، تقریباً

5/1 میلیون بشکه نفت در روز بیش از ضرورت می‌فروختیم؛ میزانی که می‌توانست تبدیل به بنزین یا فرآورده‌های نفتی شده و با ارزش افزوده بیشتر صادر شود. اکنون سوال این است: آیا فرمایش رهبر انقلاب صحیح بوده و ما در اوج تحریم‌ها توانسته‌ایم به مقدار نیاز، صادرات نفت داشته باشیم؟

  صادرات در اوج تحریم

آمارهای صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد ایران در سال‌های 2018 تا 2021 به طور میانگین تقریباً 860 هزار بشکه در روز صادرات نفت خام داشته است. اگر شیوع کرونا از دسامبر 2019 و کاهش تقاضای جهانی برای انرژی بر اثر این همه‌گیری نبود و همچنین اگر دولت، سیاست‌های ترجیح شرق به غرب در دیپلماسی را جدی‌تر می‌گرفت، حتماً امکان تحقق صادرات یک میلیون بشکه در روز نیز در همین سال‌های اوج تحریم‌ها ممکن بود. همچنین با تقویت پتروپالایشگاه‌ها می‌شد مابقی نفت موجود را تبدیل به بنزین و فرآورده‌های نفتی و سپس صادر کرد. با وجود همه اینها صادرات 860 هزار بشکه در روز نیز در شرایطی که ایالات متحده قصد داشت صادرات نفت ایران را به صفر برساند (و البته کم‌کاری‌ها در داخل و رکود ناشی از کرونا نیز به کمکش آمده بود) رقم کمی نیست و نشان می‌دهد همان‌طور که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای گفته بودند «ما آن مقداری که نیاز داریم، آن مقداری که لازم داریم، آن قدری که خودمان اراده کنیم، می‌توانیم نفت‌مان را صادر کنیم». جالب‌تر آنکه بیشترین افت صادرات ما مربوط به سال 2019 است و پس از آن ایرانی‌ها توانستند خیلی زود راه‌های دور زدن تحریم‌ها را پیدا کنند و از 2019 تا 2022 هر سال با افزایش صادرات نفت مواجه بودیم.

  توهم تناقض

آنچه تاکنون در این یادداشت آمد، منافاتی با اظهارات وزیر جدید نفت نیز ندارد. جواد اوجی دهم شهریور 1400 اظهار داشت: «تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه جمهوری اسلامی از آوریل 2018 تا آوریل 2021 باعث شد ایران از تولید حدود 8/1میلیارد بشکه نفت خود محروم شود که منجر به وارد آمدن بیش از 100 میلیارد دلار خسارت شده است». اگر ۳ سال مدنظر او را ملاک قرار داده و 8/1میلیارد بشکه را بر تعداد روزهای این 3 سال تقسیم کنیم، تقریباً معادل یک میلیون و 650 هزار بشکه در روز می‌شود. میانگین صادرات نفت در همین سال‌ها نیز برابر با 860 هزار بشکه در روز بوده است. مجموع این دو رقم، تقریباً معادل 2 میلیون و 500 هزار بشکه در روز است؛ یعنی به اندازه میانگین صادرات ما در سال‌های پیش از تشدید تحریم‌های ظالمانه. 

رهبر انقلاب نیز در همان سخنرانی 4 اردیبهشت 1398 اشاره کرده بودند که تحریم‌های نفتی و بانکی مشکلاتی را به وجود آورده است. اکنون وزیر نفت نیز با عدد و رقم، حجم این مشکلات را نشان داده است. بنابراین تناقضی میان اظهارات وزیر نفت و بیانات رهبر معظم انقلاب نیست. مشکلات ناشی از تحریم‌ها وجود دارد و کسی در صدد نفی آن نیست. همچنین وجود این مشکلات، در تناقض با توان جمهوری اسلامی برای صادرات نفت به میزان «مورد نیاز» و «اراده شده» هم نیست. البته ایده آیت‌الله خامنه‌ای برای کاهش هر چه بیشتر آسیب‌های ناشی از تحریم «اراذل آمریکایی»، آن است که سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی اجرا شود، در جهت رونق تولید حرکت کنیم، به‌ جای خام‌فروشی به سمت استفاده از نفت برای تولید محصول با ارزش افزوده بالا گام برداریم و بتوانیم از تهدید تحریم‌ها، فرصتی برای ترک اعتیاد و وابستگی به خام‌فروشی نفت بسازیم. 

سارا هوشمندی: گوردون براون، نخست‌وزیر اسبق انگلیس طی یادداشتی در هفته‌نامه «دیلی میرور»، افشاگری تکان‌دهنده‌ای را درباره احتکار واکسن‌های کرونا توسط کشورهای ثروتمند غربی انجام داده است:

«۲۰۰ میلیون دوز واکسن کرونا به صورت بلااستفاده وجود دارد یا اینکه قرار است وارد انبارهای آمریکا و اروپا شود. تا پایان ماه اکتبر (ماه آینده میلادی)، این رقم به ۵۰۰ میلیون دوز واکسن خواهد رسید و این مقدار واکسن برای ایمن‌سازی تقریبا نیمی از آفریقا کافی است اما این در حالی است که در آفریقا تنها ۷۰ میلیون نفر در مقابل ویروس کرونا واکسینه شده‌اند». 

یک- احتکار واکسن کرونا توسط آمریکا و اتحادیه اروپایی، از یک سو منبعث از خوی غیرانسانی دولتمردان غربی و از سوی دیگر، ناشی از اهمال عامدانه نهادها و سازمان‌های بین‌المللی محسوب می‌شود. سازمان جهانی بهداشت پس از طراحی برنامه جمعی «کوواکس»، درباره تکروی کشورهای ثروتمند دنیا در این روند هشدار داده بود. با این حال، کشورهای عضو اتحادیه اروپایی در حالی که خود را بانی نجات بشریت از ویروس کرونا و بازیگرانی فعال و متعهد در برنامه کوواکس جلوه می‌دادند، مشغول رقابت پنهان با آمریکا بر سر پیش‌خرید واکسن‌های تولیدشده کرونا از شرکت‌های داروسازی و واکسن‌سازی مشهور در نقاط مختلف دنیا بودند. 

دو- تلخی ماجرا به این نقطه ختم نمی‌شود! افرادی از جمله «فرانک والتر اشتان مایر» رئیس‌جمهور آلمان در نشست‌های متعدد سران اروپایی، درباره غلبه امیال ملی‌گرایانه در پروسه توزیع واکسن کرونا هشدار داده و آن را غیرانسانی می‌دانستند، در حالی که خود در عمل دست به همان اقدام زدند(!) بهتر است کمی به عقب‌تر بازگردیم. مارس سال 2020 میلادی همزمان با شیوع شدید بیماری «کووید-19» و نیاز شدید شهروندان اروپایی به مراقبت‌های پزشکی و اجتماعی، آمریکا دست به «ماسک‌دزدی» آشکار از فرانسه و آلمان زد. ماسک‌های تولیدشده از سوی برخی کمپانی‌های تولید لوازم بهداشتی در شرق آسیا که به مقصد برلین و پاریس بارگیری شده بودند، پس از مداخله دلال‌های وابسته به دولت سابق آمریکا، به قیمت 4 برابر خریداری شده و در انبارهای بیمارستانی ایالات مختلف این کشور تخلیه شدند. حتی ۲ کشور کره‌جنوبی و کانادا نیز به عنوان متحدان سیاسی آمریکا، هدف خشم کرونایی ترامپ تروریست قرار گرفتند و مسیر صادرات تجهیزات پزشکی- بهداشتی به آنها (بر خلاف تعهدات رسمی و قبلی آمریکا) بسته شد. 

 در این میان، دولت‌های متحد آمریکا به راحتی شاهد بازی سران کاخ سیاه با جان شهروندان خود بودند و در قبال ماسک‌دزدی ایالات‌متحده دم نزدند! 

اکنون، سخن فراتر از ماسک و گان و حتی داروی رمدیسیور است. امروز دعوای بازیگران غربی بر سر واکسن است. آن هم نه واکسن‌هایی که برای نجات جان شهروندان‌شان به کار آید، بلکه واکسن‌هایی که قدرت مانور آنها را در برابر کشورهای متوسط و فقیر جهان افزایش داده و به ابزاری برای چانه‌زنی و عرض اندام آنها در حوزه مسموم روابط بین‌الملل تبدیل شود! قطعا گوردون براون و دیگر مقامات اروپایی اکنون، به یکباره متوجه احتکار واکسن‌های کرونا توسط دولتمردان غربی نشده‌اند. این روند ماه‌هاست ادامه دارد و ادله گوناگونی نیز برای اثبات آن وجود داشته و دارد. سوال اصلی این است: چرا مقامات رسمی اروپایی در قبال این موضوع سکوت کرده‌اند؟ پاسخ این سوال مشخص است. سیاستمدارانی که در پرونده ماسک دزدی آمریکا از خود، به راحتی جان شهروندان خود را دستاویزی برای معاملات سیاسی پشت پرده خود و واشنگتن قرار دادند، اکنون نه‌تنها در برابر واکسن‌دزدی آشکار آمریکا سکوت می‌کنند، بلکه خود نیز به تقلید از کاخ سیاه آمریکا، انبارهای مخفی خود را جهت سوداگری با واکسن‌های اضافه‌ای که در اختیار دارند، می‌گشایند. 

سه- صورتبندی فاجعه‌ای که در غرب رخ می‌دهد چندان دشوار نیست؛ واکسن کرونا از یک ابزار انسانی، به یک ابزار استراتژیک (جهت اثبات قدرت بازیگران غربی) تبدیل شده است. براون از تجمیع واکسن‌ها در آمریکا و اروپا و عدم ارسال آنها به قاره آفریقا خبر داده است. احتمالا براون به عنوان فردی که سال‌ها در حزب کارگر انگلیس مشغول فعالیت بوده، به وضوح می‌داند قاره آفریقا صرفا حکم آزمایشگاهی جهت تست اولیه واکسن‌ها و داروهای تولیدشده توسط کمپانی‌های داروسازی در غرب محسوب می‌شود و ارزش دیگری برای دولت‌ها و حتی بسیاری از مؤسسات غیردولتی در آمریکا و اروپا ندارد. همگان به یاد دارند سال 1996 چه فاجعه‌ای در نیجریه رخ داد! شرکت فایزر، در آن زمان آزمایش غیرقانونی داروی ضدمننژیت موسوم به «تروان» را با چراغ سبز مخفی دولت نیجریه روی کودکان ساکن در ایالت کانو آغاز کرد. در نتیجه این آزمایش، 11 کودک نیجریه‌ای جان خود را از دست دادند و د‌ه‌ها نفر دیگر از آنها دچار نابینایی و ناشنوایی شدند. 

تأسفبار اینکه شرکت فایزر تا مدت‌ها زیر بار این جنایت بزرگ خود نمی‌رفت. آری! این انتهای همان انسان‌دوستی و اخلاقی است که سران غرب و مدیران کمپانی‌های بزرگ دارویی و تحقیقاتی در آمریکا و اروپا از آن دم می‌زنند.