مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس به دلیل ابتلا به کرونا درگذشت. عباس انصاری‌فرد که 3 دوره سابقه مدیریت باشگاه پرسپولیس را داشت دیروز به دلیل ابتلا به کرونا در ۶۵ سالگی درگذشت. انصاری‌فرد که اواخر دهه ۶۰ و ۷۰ سه دوره به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس فعالیت کرد، از چند روز پیش به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری بود و صبح دیروز به دیار باقی شتافت. 

بعد از پیروزی تیم‌ ملی فوتبال ایران برابر عراق این پرسش مطرح شده که نمایش‌های اخیر تیم‌ ملی محصول دانش سرمربی است یا کیفیت فنی بازیکنانی که در تیم‌های خارجی بازی می‌کنند؟

فاجعه مارک ویلموتس در تیم‌ ملی ایران فضا را برای هر مربی‌ای فراهم کرد که با کمترین دانش و علم مربیگری بتواند نتایجی بهتر از دوره سرمربی بلژیکی بگیرد که تیم ایران را تا آستانه حذف از مرحله اول مقدماتی جام‌جهانی و حتی جام ملت‌های آسیا برده بود. 

دراگان اسکوچیچ مردی بود که با حرف و حدیث زیاد و اتهام اینکه دلال‌ها او را انتخاب کرده‌اند به عنوان سرمربی تیم‌ ملی کارش را شروع کرد و از همان ابتدا هم کارشناسان زیادی علیه او موضع گرفتند و معتقد بودند او دانش و شایستگی نشستن روی نیمکت تیم‌ ملی ایران را ندارد. 

به هر حال او کارش را با تیم‌ ملی آغاز کرد، آن هم در حالی که از اردوهای آماده‌سازی به سبک کارلوس کی‌روش خبری نبود و مدت زیادی هم بازیکنان را در اختیار نداشت اما 4 بازی حساس در بحرین را با پیروزی پشت سر گذاشت و با صعود به مرحله بعد امیدواری‌ها برای موفقیت این تیم را زیاد کرد. زمانی که او به کرونا مبتلا شد و دیدار برابر سوریه را از خانه تماشا کرد، تیم‌ ملی با نمایشی ضعیف و پرحرف و حدیث توانست در ورزشگاه آزادی حریف خود را با یک گل شکست دهد و آماده دیدار با عراق شود. 

برای این بازی فرصت زیادی باقی نبود و تیم‌ ملی راهی قطر شد تا خود را برای بازی با عراق آماده کند. اسکوچیچ هم که دوران قرنطینه را تمام کرده بود، با فاصله کوتاهی به بازیکنان ملحق شد اما این بار هم فرصت زیادی نداشت تا بتواند تفکرات تاکتیکی‌اش را در زمین اجرا و ملکه ذهن بازیکنان کند. 

با وجود اینکه کادر فنی فرصت آماده کردن تیم‌ ملی را نداشت و این تیم تمرینات خوبی را هم انجام نداد اما باز هم به یک پیروزی ارزشمند و این بار با اختلاف گل خوب دست پیدا کرد. بردن عراق با ۳ گل در شرایطی که حریف حرفی برای گفتن نداشت، ابهامات و البته سوالاتی را درباره عملکرد تیم‌ ملی ایجاد کرد. 

این سوالات در شرایطی پررنگ‌تر نزد اهالی فوتبال و کارشناسان مطرح شد که تیم‌ ملی عراق حتی در زمان حضور کارلوس کی‌روش هم یک حریف قدرتمند و دردسرساز برای تیم‌ ملی ایران به شمار می‌رفت اما در دیدار سه‌شنبه شب جز یک گل آفساید، دیگر فشاری روی دروازه ایران نیاورد و حرفی برای گفتن نداشت. 

این ضعیف بودن عراق البته دلیل بر قوی بودن ایران نبود، چرا که ملی‌پوشان ایران از نظر تاکتیکی در شرایط مطلوبی قرار نداشتند و تنها بر اساس توانایی بازیکنان توپ را به گردش درآوردند و روی همین توانایی ۳ گل به حریف زدند. 

بعد از پیروزی برابر عراق تحلیل‌های متفاوتی درباره تیم‌ ملی مطرح شده است. برخی اعتقاد دارند این پیروزی‌ها محصول حضور بازیکنان در تیم‌های مختلف خارجی و حرفه‌ای بودن آنهاست و کادر فنی تاثیری در بردهای این تیم ندارد. 

برخی نیز عنوان می‌کنند اسکوچیچ توانسته شرایط تیم‌ ملی را نسبت به گذشته تغییر دهد و سهم مهمی در موفقیت‌های تیم‌ ملی داشته است اما این ادعا از آنجا می‌تواند رد شود که اسکوچیچ زمان زیادی را در کنار بازیکنان حضور نداشته و اردوهای طولانی هم برای تیم‌ ملی نداشته که بتواند تفکراتش را پیاده کند.  شاید به همین خاطر است که عنوان می‌شود این بردها به واسطه کیفیت فنی بازیکنانی است که همه از «خوب»‌های فوتبال ایران در سال‌های اخیر هستند و حالا به پختگی بالایی رسیده‌اند. 

بازیکنانی مثل مهدی طارمی، علیرضا جهانبخش و سردار آزمون که در پیروزی برابر عراق تاثیر زیاد و مستقیمی داشتند، در اوج پختگی و دوران حرفه‌ای فوتبال خود هستند و حرکاتی که انجام می‌دهند ناشی از حضورشان در سطح اول فوتبال دنیاست و کادر فنی تاثیری روی آنها نداشته است. باید دید تیم‌ ملی ایران که در ۲ دیدار برابر سوریه و عراق محک جدی نخورده و بازیکنانش از سوی حریف تحت فشار قرار نگرفتند، در دیدارهای آینده بویژه برابر کره‌جنوبی هم با همین کیفیت بازی خواهد کرد یا شرایط متفاوت خواهد شد.

***

سمیرا کریمشاهی: از تاکیدات دولت سیزدهم در بخش سیاست ‌خارجی جدید جمهوری اسلامی ایران، پویایی دیپلماسی در منطقه بویژه تمرکز بر ارتباط با همسایگان ایران است. برای هر کدام از کشور‌هایی که مرز آبی و خاکی مشترک با ایران دارند می‌توان سطحی از اهمیت روابط را تعریف کرد اما چالش‌ها و به دنبال آن فرازونشیب در روابط با کشورهای جنوب خلیج‌فارس، تمرکز ویژه‌ای را می‌طلبد. 

رخداد‌های متعدد از جمله بیداری اسلامی 2011، جنگ و بحران در سوریه، یمن و... روابط ایران با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس بویژه امارات و عربستان را تحت‌الشعاع قرار داد. هر چند تنش در روابط ایران با این ۲ کشور یکسان و در یک سطح نبوده اما در ۲ سال اخیر کانال‌هایی برای بهبود روابط ایجاد شده که انتظار می‌رود در دولت جدید به طور متمرکز تحت توجه به سیاست حسن همسایگی دنبال شود. 

هر چند قضاوت درباره راهبرد سیاست‌ خارجی دولت جدید در قبال همسایگان زود است اما نشانه‌هایی را که در این مدت کوتاه نمایان شده می‌توان امیدوارکننده در نظر گرفت. سفر نهیان بن‌مبارک، وزیر رواداری و همزیستی امارات به تهران در صدر هیات اماراتی که در مراسم تحلیف هشتمین رئیس‌جمهور ایران شرکت کردند، نخستین حضور یک مقام عالی‌رتبه اماراتی در ایران بعد از چند سال بود. بن‌مبارک در گفت‌و‌گو با دکتر رئیسی تاکید کرد امارات مصمم است سطح روابط خود با ایران را افزایش دهد. بعد از آن، در جریان سفر آقای امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان به بغداد، دیدار و گفت‌و‌گو با محمد بن‌راشد، حاکم دوبی و نخست‌وزیر امارات انجام شد. ‌بن‌راشد درباره این دیدار در پیامی توئیتری اعلام کرد: «در حاشیه اجلاس بغداد با وزیر جدید خارجه ایران آقای حسین امیرعبداللهیان دیدار کردم، برای او در پست جدیدش موفقیت و گسترش روابط با کشورهای همسایه و تقویت همکاری‌ها بر پایه حکمت و منفعت ملت‌ها را آرزومندم. برای ملت همسایه و دوست ایران نیز بهترین‌ها را خواهانم». همچنین امیرعبداللهیان در پیام توئیتری متقابل از فضای مثبت این دیدار به این نکته تاکید کرد: «ما برای پیشبرد مناسبات فی‌مابین و تحقق همکاری‌های منطقه‌ای، با همسایگان مشورت، همدلی و همکاری می‌کنیم. کار با همسایگان اولویت دولت سیزدهم است».

 

* ایران و امارات؛ همکاری، رقابت و احتیاط

ملموس‌ترین وجه مناسبات ایران و امارات به روابط اقتصادی و تجاری این ۲ کشور ارتباط پیدا می‌کند و به کلام دیگر، روابط اقتصادی مهم‌ترین عنصر پیونددهنده و ایجابی در مناسبات فی‌مابین است. بررسی‌های آماری روابط تجاری ایران و امارات نشان می‌دهد این امیر‌نشین به تنهایی به اندازه دیگر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌‌فارس با ایران روابط تجاری دارد و این مناسبات در بالاترین حد خود در مقایسه با دیگر شیخ‌نشین‌ها قرار داشته. علاوه بر این، حضور سرمایه‌گذاران ایرانی در امارات نیز حائز اهمیت است به طوری که این افراد 10 درصد جمعیت امارات را شامل می‌شوند که معادل تقریبی 400 هزار نفر است و 10 ‌هزار شرکت را در این کشور اداره می‌کنند. بنابراین، امارات عربی متحده بعد از آمریکا و ترکیه، سومین مقصد مهاجران ایرانی محسوب می‌شود. از طرف دیگر، بسیاری از ساکنان جنوب ایران با شهروندان اماراتی رابطه خویشاوندی دارند و از همین باب، ۲ طرف بر پایه اشتراک‌های قومی، فرهنگی و اقتصادی مناسبات گسترده‌ای برقرار کرده‌اند. بنابراین، حضور ایرانیان در امارات به عنوان عنصر پیونددهنده میان ۲ کشور تلقی می‌شود. در کنار اینها، در روابط ۲ کشور اختلافات جدی و ریشه‌‌ای از جمله مالکیت جزایر سه‌گانه و مسائل هویتی - امنیتی در خلیج‌فارس تا حوزه‌ سیاست‌ خارجی مانند حضور و نفوذ آمریکا در امیرنشین‌های جنوب خلیج‌فارس و مواضع و کنشگری متضاد در رخدادهای منطقه‌ای را در بر می‌گیرد. البته جدی‌ترین و مهم‌ترین مساله‌ای که روابط تهران-ابوظبی را چالش‌برانگیز می‌کند عادی‌سازی رابطه‌‌ این کشور با رژیم مجعول صهیونیستی است که در بخشی مجزا به آن می‌پردازیم. 

حوزه‌ مداخلات امارات در امور منطقه‌ای، در سال‌های اخیر به روشنی در سیاست ‌خارجی این کشور منعکس شده است. امارات در ۲ نقش خود که اولی برخاسته از اراده‌‌ این کشور برای کنشگری فعال‌تر در منطقه با هدف رقابت با رقبایی همچون عربستان، ایران، قطر و ترکیه است، در ائتلاف‌های منطقه‌ای شرکت می‌کند. از سوی دیگر این کشور نقش خود را به عنوان متحد غرب و آمریکا در نقشه‌های‌ خاورمیانه‌ای آنان در حوزه‌های سیاسی - امنیتی برجسته ساخته است. امارات به دلیل ساختار سیاسی مبتنی بر خاندان‌های پادشاهی و همچنین شرایط ژئوپلیتیک خاص خود، همواره دچار تهدید و هراس‌های امنیتی است. به همین دلیل در سال‌های اخیر سیاست ‌امنیتی خود را مبتنی بر کنشگری و بازدارندگی موثر در برابر دشمنان و رقبای منطقه‌‌ای ترسیم کرده است. امارات در سایر کشورهای منطقه همچون یمن، لیبی، سودان، جیبوتی تا مراکش و شمال آفریقا دارای حلقه‌های نفوذ و اعمال قدرت در ساختارهای حاکمیتی این کشورها بوده و به گسترش نفوذ خود در این مناطق مبادرت می‌کند. امارات سیاست‌ خارجی هوشمندانه‌ای نسبت به سعودی‌ها مدنظر داشته و تلاش کرده میزان درگیری خود در بحران‌ها در سطح موقعیت و توانایی‌هایش باشد. به عنوان مثال در جنگ یمن با وجود هزینه‌هایی که به جبهه سعودی وارد شد اما امارات با بازیگری محتاطانه توانسته همچنان بخشی از منافع خود در جنوب شبه‌جزیره عربستان را حفظ کند و حتی گسترش دهد. همچنین در حوزه‌‌ سوریه، تدریجا عادی‌سازی روابط با دمشق را در دستور کار خود دارد. همین مسائل باعث شده ابزارهای هموارسازی روابط ایران و امارات بیشتر از تهران- ریاض در دسترس باشد. 

 

*  رژیم ‌صهیونیستی و محورسازی موازنه‌‌ تهدید

همان‌طور که گفته شد، موقعیت جغرافیایی و محدودیت‌های ژئوپلیتیک امارات باعث می‌شود همواره سایه‌‌ تهدید و هراس امنیتی را بالای سر خود متصور شود. از طرف دیگر رژیم‌ صهیونیستی با در نظر گرفتن اهمیت بالای امنیت در خلیج‌فارس همواره تلاش داشته کشورهای حاشیه خلیج‌فارس را در مقابل ایران به عنوان تهدید‌کننده امنیت، بلوک‌بندی کند. به عبارت بهتر، اسرائیل می‌داند در معادله‌سازی تقابلش با ایران نمی‌تواند با بلوک‌بندی ذیل توازن قوا بر روی این امیرنشینان حساب باز کند لذا امیدوار است آنها را در محور موازنه‌‌ تهدید مقابل ایران قرار دهد که مهم‌ترین دستاورد آن می‌تواند این باشد که تهدید رژیم‌ صهیونیستی برای امنیت منطقه را به عنوان موجودیت نامشروع به ادراکی میان سران منطقه و همسایگان ایران تبدیل کند که آنها را به این باور برساند تهدید اصلی، ایران و ابزارهای قدرت‌آفرین آن است. «استفان والت» مبدع نظریه «توازن تهدید» می‌گوید: هنگامی که چند دولت علیه دولتی دیگر اتحاد ایجاد کنند به واسطه‌‌ اینکه قدرت آن دولت را تهدیدی علیه خود بدانند، موازنه تهدید شکل می‌گیرد. البته هر تهدیدی منجر به اتحاد در عرصه بین‌المللی نمی‌شود بلکه تهدیداتی مدنظر است که موجودیت یا منافع دولت‌ها را به طور جدی تحت‌الشعاع قرار دهد که ۳ عامل را می‌توان برای آن در نظر گرفت: 1- درجه‌‌ تضاد منافع دشمن 2- احتمال گرایش دشمن به منازعه با زور 3- توانایی نظامی نسبی دولت و دشمنان آن. در روند 20 ‌ساله‌‌‌ بعد از توافق اسلو که حکام عرب آشکار و پنهان خط قرمز رابطه با اسرائیل را مخدوش کردند، تلاش رژیم اشغالگر صهیونیست برای اینکه هر کدام از این ۳ عامل تهدید‌زا را از موجودیت خود به ایران و در شکل کلی‌تر محور مقاومت منتقل و القا کند، همیشه تحت دکترین‌های متعدد در جریان بوده است. 

احساس تهدید که به جان دولت‌های عربی انداخته شده باعث می‌شود آنها برای حفظ بقا و موجودیت خود در اتحادهای ضدایرانی فعال باشند. امارات لابی‌های گسترده‌ای را در محافل موافق تحریم ایران در آمریکا داراست. در اجلاس «اتحاد علیه ایران هسته‌ای (UANI)» که نشست 2019 این اجلاس با سخنرانی پمپئو، وزیر وقت خارجه آمریکا همراه بود، سفرای بحرین و امارات در آمریکا و نماینده‌ای از سعودی حضور داشتند. روابط یوسف العتیبه، سفیر امارات در واشنگتن با ریچارد مینتز، مدیرعامل شرکت هاربر با کاربری روابط ‌عمومی و لابی‌گری و همچنین مارک والاس، مسؤول اجلاس اتحاد علیه ایران هسته‌ای طی یک اقدام هک ایمیلی آشکار شد که نشان می‌داد امارات به میزان گسترده‌ای در محافل ضدایرانی میان عاملان آمریکایی- اسرائیلی نفوذ دارد. توماس کاپلان، میلیاردر آمریکایی که از وی به عنوان حامی مالی پروژه‌های ضدایرانی یاد می‌شود، دارای روابط نزدیک با محمد بن‌زاید، ولیعهد ابوظبی است. 

نمونه اخیر این محورسازی علیه ایران، ‌آشکار‌سازی روابط چند دولت عربی با اسرائیل در یک سال گذشته بود که در این میان امارات بیشترین پیشروی را داشته است. بر اساس آمارهای اتاق بازرگانی اسرائیل (FICC)، تجارت دوجانبه بین امارات و اسرائیل از زمان امضای توافقنامه موسوم به «آبراهام» در سال گذشته به 675 میلیون دلار رسیده و در ماه‌های اخیر حجم کل تجارت بین اسرائیل و امارات عربی متحده- صادرات و واردات کالا و خدمات - به بیش از 100 میلیون دلار در ماه رسیده است. گزارش‌های این مرکز پیش‌بینی می‌کند به احتمال زیاد طی 3-2 سال آینده شاهد تجارت دوجانبه 5 میلیارد دلاری خواهیم بود. علاوه بر این، شرکت‌های سایبری و خدمات ‌امنیتی که بعضا مقامات سرویس ‌جاسوسی اسرائیل سهامداران آن هستند، وارد همکاری با ابوظبی شده‌اند. حوزه‌‌ هوش مصنوعی که امارات چند سال است با انتصاب وزیر هوش مصنوعی و احداث دانشگاه مخصوص این حوزه، تمرکز ویژه‌ای روی آن داشته، وارد همکاری‌های این کشور با رژیم‌ صهیونیستی هم شده و این ۲ توافقاتی در زمینه هوش ‌مصنوعی داشته‌‌اند. 

اما یکی از مهم‌ترین جنبه‌های روابط ابوظبی- تل‌‌آویو در یک سال گذشته، تلاش امارات برای دسترسی به آب‌های شرق مدیترانه از طریق سواحل اشغالی فلسطین و از طرف دیگر دسترسی اسرائیل به خلیج‌فارس بوده. دسترسی کشورهای غرب ‌آسیا به مدیترانه و قرار گرفتن در مسیر اتصال شرق به غرب، به عامل اساسی رقابت‌های منطقه‌ای بر سر گسترش مرزهای ژئوپلیتیک و قلمرو راه‌های مواصلاتی تبدیل شده است. از این رو یکی از تلاش‌های جدی رژیم‌ صهیونیستی این است که به هر شکل دولت‌های شرقی از جمله چین و هند برای دور زدن ایران در مسیر اتصال به مدیترانه متقاعد شوند ایران در رقابت‌های کلان ترانزیتی به بازیگری منزوی تبدیل شود. سطحی از رقابت با کشورهای همسایه و دولت‌های خلیج‌فارس یک روند طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است اما کنشگری اسرائیل به منظور ضریب دادن به رقابت‌ها و اختلافات ایران و مخدوش‌سازی سیاست حسن همسایگی با بازتعریف نقش ایران به عنوان عنصر تهدیدزای منطقه، جز با حفظ سطحی از روابط با دولت‌ها و بالفعل‌سازی موضوعات مشترک که قابلیت تبدیل به منافع مشترک را دارند، قابل خنثی‌سازی نخواهد بود. 

اجماع‌سازی اسرائیل با ایجاد محور ضدایران به وسیله‌‌ همسایگان ایران، توجه ویژه دستگاه دیپلماسی کشورمان برای بهبود روابط با همسایگان را می‌طلبد که این به معنای ترسیم یک نقشه‌‌ راه آرمانی به منظور ایجاد اتحاد و ائتلاف با دولت‌های عربی نیست بلکه با یک نگاه واقع‌‌بینانه می‌توان سطوح تنش‌زای روابط را به سمت رقابت و اختلاف در سایه‌ِ‌‌ همکاری تغییر وضعیت داد. برقراری و حفظ کانال‌های ارتباطی با دولت‌های خلیج‌فارس تا سطحی که امکان‌پذیر باشد باعث می‌شود ایران در مجموعه‌‌ کنشگران برای مدیریت تنش‌های موجود و احتمالی در آینده، دستان بازتر و زمین گسترده‌تری داشته باشد تا بتواند موانع جدی در مسیر نقشه‌های صهیونیستی با نیت فتنه‌انگیزی و تنش‌زایی در منطقه‌‌ خلیج‌فارس ایجاد کند.

--------------------------------- 

منابع

- هوشی‌سادات، محمد (1398). دیالکتیک ایرانی. تهران: دانشگاه تهران. 

- صفوی، حمزه (1399). بحران‌های ژئوپلیتیک غرب ‌آسیا و شمال آفریقا. تهران: دانشگاه تهران. 

- قوام، عبدالعلی. ایمانی، همت (1390). نظریه رئالیستی اتحاد در روابط بین‌الملل. رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی. (30). 37-67. 

- lobelog. com/emails-suggest-uae-and-saudi-arabia-funded-u-s-based-anti-iran-pressure-group

-‌ thenationalnews.com/arts-culture/art/billionaire-art-collector-thomas-kaplan-on-working-with-sheikh-mohamed-and-why-he-loves-the-uae-1. 826947

- arabianbusiness.com/politics-economics/466604-uae-israel-trade-seen-pushing-5bn-mark-by-2024

 شرکات-أمنیه-إسرائیلیة-فی-طریقها-للعمل/ 

- boycott4pal. net/2021/08/31

- reuters.com/article/uk-israel-gulf-emirates-education-idUKKBN26408T

نگرانی پرتغالی‌ها از وضعیت طارمی

آسیب‌دیدگی مهدی طارمی در دیدار تیم‌ ملی فوتبال ایران مقابل عراق در آستانه بازی پورتو با اسپورتینگ در لیگ پرتغال، نگرانی بعضی رسانه‌های این کشور را در پی داشته است. تیم ملی فوتبال ایران در دومین دیدار خود در مرحله نهایی انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر موفق شد برابر عراق با ۳ گل به پیروزی برسد. مهدی طارمی مهاجم ایران در این مسابقه یک گل زد و یک پاس گل داد تا یکی از مهره‌های تاثیرگذار این مسابقه لقب بگیرد. طارمی در حالی در بازی با عراق تعویض شد که به نوشته روزنامه «رکورد» پرتغال، روی مچ پایش یخ گذاشته بود و احتمال دارد دچار آسیب‌دیدگی شده باشد. این موضوع در آستانه بازی حساس پورتو ـ اسپورتینگ که به «کلاسیکو»ی پرتغال مشهور است، باعث نگرانی هواداران پورتو شده است. روزنامه رکورد در این مورد انتقاد غیرمستقیمی هم از فیفا و تقویم بازی‌های ملی انجام داده و نوشته است: «چند روز تا کلاسیکو آیا طارمی به ویروس فیفا مبتلا شده است؟» رکورد در ادامه گزارش خود آورده است: «تردید درباره مصدومیت طارمی زمانی برطرف می‌شود که این مهاجم به پورتو بازگردد اما به جرات می‌توان گفت بازی ایران مقابل عراق با مشکلاتی در مچ پای او به پایان رسید. چهره خندان طارمی در عکسی که بعد از بازی به اشتراک گذاشته نشان می‌دهد مشکل او جدی نیست، اگرچه به احتمال زیاد هنگام بازگشت به پرتغال دوباره مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، زیرا انتظار می‌رود در جلسه تمرینی پورتو در روز پنجشنبه حضور داشته باشد. این مهاجم در بازی ایران مقابل عراق که در دوحه قطر برگزار شد، یک گل زد و یک پاس گل داد تا در برد ۳ بر صفر تیمش سهیم باشد».

***

انتخاب مجیدی برای مثلث دفاعی استقلال برابر الهلال

تیم فوتبال استقلال در دیداری حساس در چارچوب مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا ۲۲ شهریور به مصاف الهلال عربستان می‌رود. با اینکه بازیکنان ملی‌پوش به اردوی استقلال در امارات اضافه شده‌اند اما احتمالا کادر فنی می‌خواهد از بازیکنانی در خط دفاعی استفاده کند که سابقه بازی کنار هم را دارند. استقلالی‌ها همچنان با سیستم ۳ دفاع مرکزی کار خود را دنبال می‌کنند و مقابل الهلال هم به احتمال فراوان از همین سیستم استفاده می‌کنند. با اینکه در بین شاگردان مجیدی سیاوش یزدانی و عارف آقاسی به عنوان ملی‌پوش حضور دارند اما احتمال اینکه مثلث قلب دفاعی آبی پوشان از یزدانی، مرادمند و دانشگر شکل بگیرد زیاد است. از آنجا که این ۳ بازیکن در فصل گذشته هم کنار هم حضور داشتند و از شناخت و آگاهی بیشتری نسبت به یکدیگر بهره می‌برند، بدیهی است در چنین دیدار مهمی از شانس بیشتری برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی برخوردار باشند. دیدار تیم‌های استقلال و الهلال از مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا ساعت ۲۱:۳۰ روز دوشنبه ۲۲شهریور در شهر دوبی برگزار می‌شود. 

***

محرومیت ۳ جلسه‌ای برای دی‌ماریا

یوفا هافبک آرژانتینی پاری‌سن‌ژرمن را ۳ جلسه از همراهی تیمش در لیگ قهرمانان اروپا محروم کرد. 

به گزارش ایسنا به نقل از اسپورت، پاری‌سن‌ژرمن فصل قبل در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا با شکست برابر منچسترسیتی از صعود به فینال بازماند. در این بازی دی‌ماریا به خاطر درگیری با فرناندینیو با کارت قرمز داور مواجه شد. یوفا دی‌ماریا را به خاطر این برخورد ۳ جلسه از همراهی تیمش در فصل جاری محروم کرد. 

دکتر عباس مقتدایی*: یکی از مبانی و محورهای اصلی انقلاب اسلامی، «عدالت و برقراری قسط در جامعه» است. واژه عدالت بارها و بارها در کلام رهبر انقلاب و در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران یادآوری شده و مورد تأکید قرار گرفته و جایگاه ویژه‌ای در اداره امور کشور برای آن لحاظ شده است. 

نگاهی به چهره‌های ماندگار و قهرمانان ملی جمهوری اسلامی ایران در سال‌های پس از انقلاب، نشان می‌دهد راز ماندگاری شخصیت‌هایی چون شهید بهشتی، شهید رجایی، شهید سلیمانی و تقریبا همه کسانی که در عرصه ایثار و جهاد و شهادت و برنامه‌ریزی دقیق برای نظام اسلامی و بنیان‌های فکری نظام اسلامی تلاش و جان‌فشانی کردند، در کنار همه ویژگی‌های این افراد، این بود که آنان موضوع و محور عدالت را سرلوحه عملکرد خود داشتند و برای برقراری قسط مبارزه کرده و اهتمام ویژه‌ای داشتند. اکنون نیز در جامعه اسلامی همچنان نیازمند گسترش و پرورش روحیه عدالت هستیم. آنچه مقام معظم رهبری در گفت‌وگو با سران نظام یا دولت‌ها طرح کرده‌اند و اینکه یک دهه را تحت عنوان «دهه عدالت» مطرح کردند و ضرورت دارد در همه عرصه‌ها از جمله پرورش نیروی انسانی برای کشور، محوریت عدالت را مورد توجه قرار دهیم، بر کسی پوشیده نیست. اکنون اگر در عرصه تولید، کشاورزی، آب و حتی ساختارهای مالیاتی یا برقراری تعرفه‌ها و عوارض مشکلاتی وجود دارد یا مردم گلایه‌هایی دارند، نشان می‌دهد نتوانسته‌ایم در جهت عدالت آنگونه که باید و شاید اقدام کنیم و این همان چیزی بود که رهبر انقلاب نیز بر آن تاکید کردند و اکنون به عنوان یک مطالبه جدی ایشان از کسانی است که مدیریت کشور را برعهده گرفته‌اند. 

بسیاری از اقدامات سال‌های گذشته نظیر هدفمند کردن یارانه‌ها یا قوانین و مقرراتی که برای خانواده و جوانان در کشور وضع شده است یا امور حمایتی و حتی مبالغی که برای حوادث غیرمترقبه و امداد صرف شده است، همگی در این جهت بوده تا بتوانیم بخشی از عدالت از دست رفته یا از مدار خارج شده را مجددا به مدار برگردانیم و محقق کنیم. اکنون ما در زمینه نظام اداری و مدیریت در عرصه بودجه و نظارت بر چگونگی صرف بودجه و همچنین در زمینه منابع و مصارف بودجه عمومی دولت و حتی در عرصه تولید، سرمایه و نیروی انسانی نیازمند لحاظ کردن بالاترین سطح عدالت و قسط هستیم. همان‌گونه که چگونگی پرداخت تسهیلات و بهره‌برداری از صندوق توسعه ملی و چگونگی راهکارهایی که برای حمایت از تولید اندیشیده می‌شود باید با این مقوله آمیخته شود، اکنون باید جایگاه ویژه‌ای برای کشاورزی و آب در کشور لحاظ کنیم که بیشترین حد عدالت‌محوری را داشته باشد. در واگذاری‌هایی که در کشور در قالب اصل 44 قانون اساسی انجام می‌دهیم نیز رویکرد عدالت‌محورانه است که می‌تواند توزیع قسط در جامعه را هموار کند و هرگونه بی‌توجهی به این عرصه می‌تواند ما را از سمت و سوی یک نظام اسلامی مبتنی بر عدالت خارج کند و رویکردهای ساختار کاپیتالیستی و سرمایه‌داری را در جامعه حاکم کند. اکنون که دولت سیزدهم بنا دارد بار دیگر به آرمان‌های انقلاب اسلامی بازگردد و به آن توجه ویژه کند، در چنین حالتی می‌بینیم رهبر حکیم انقلاب در نخستین گفت‌وگوی‌شان با مجموعه دولت بر همین امر عدالت و توزیع عدالت و گسترش قسط در جامعه تأکید می‌کنند. این مقوله موضوعی نیست که تنها مباحث اجتماعی صرف داشته باشد بلکه علاوه بر موضوعات اجتماعی، مباحث اقتصادی و حتی ریز مباحث اقتصادی نظیر پول و اوراق مشارکت یا نظام مالیاتی، تعرفه و عوارض و همچنین عرصه‌های مختلفی نظیر توسعه منطقه‌ای و هدفمند‌سازی توزیع درآمد و پول را هم شامل می‌شود و علاوه بر این اگر سخن از بیمه به میان می‌آید، اگر عرصه‌های مختلف تأمین منابع مالی مطرح می‌شود، همگی مستقیم و غیرمستقیم با مقوله گسترش و توزیع عدالت مرتبط است، بنابراین معتقدم ما هم در امور خانواده و جوانان و امور حمایتی باید به شکل ویژه به موضوع گسترش عدالت توجه کنیم و هم با تقویت فرهنگ اسلامی و توزیع مناسب علم و فناوری و تقویت حداکثری آن، به فکر این باشیم که در همه زمینه‌ها عدالت را محقق سازیم. در مجموع می‌توان گفت سیاست اسلامی آمیخته با عدالت است. اجتماع مسلمانان در هر جا شکل بگیرد مبتنی بر عدالت شکل می‌گیرد و در زمینه علم و توسعه علوم اسلامی نیز این امر مورد توجه بوده است. در نهایت جامعه‌ای که از عدالت دور است به همان میزان از اسلام واقعی دور است و جامعه‌ای که با عدالت آمیخته باشد قطعا گام بلندی برای تحقق مبانی اسلامی برداشته است که ما در این جهت امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند توجه به عدالت و محوریت آن در برنامه‌ریزی‌های عمومی، اختصاصی و دولتی هستیم.

*عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس