آیتالله حسن عالمی*: این روزها متاسفانه صحبتهایی مبنی بر اینکه فتنه، اختلافی بیش نبوده است به گوش میرسد؛ در حالی که مسلم است فتنه 88 فراتر از یک اختلاف بود، چرا که پشت صحنه آن تصمیماتی برای ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی ایران مطرح بود، پس نمیتوان منکر این حقیقت شد که هدف دشمن در این جریان، رساندن آسیبهای اساسی به نظام جمهوری اسلامی بود تا در پی آن شکافی عمیق میان ملت ایران ایجاد کند. دشمن در پیریزی 20 سالهاش برای فتنه 88 به خوبی دریافته بود اگر بتواند در پشتوانه اصلی و نقطه قوت نظام که همانا حضور مردم در صحنه و پشتیبانی از نظام و رهبر حکیم انقلاب است، شکاف ایجاد کند، به اهداف خویش دست یافته و به آرزویی سه دههای که به آن دست نیافته بود، خواهد رسید، لذا فتنه اختلافی ساده و جزئی نیست و اگر اختلافی گذرا و ساده بود نباید عوامل آن به دنبال حل اختلافی کوچک، درگیریهای خیابانی ایجاد میکردند، البته شایسته بود مدعیان، اختلافشان را با گفتوگو، ارائه منطق، برگزاری جلسات، مناظره و... حل میکردند.
درباره سران فتنه نیز براساس منطق، تا هنگامی که عناد وجود دارد مانع نیز باید وجود داشته باشد لذا در برخورد با عوامل فتنه تا زمانی که آنان به انجام خطاها، مواردی که منجر به ضربه زدن به نظام و ارزشهای اسلامی کشور شد و حرکات ناصحیح و موهنی که موجب هتک حرمت مقدسات بزرگی چون عزای حضرت اباعبداللهالحسین(ع) شد، اعتراف و اظهار ندامت و پشیمانی نکرده و از رهبری، مردم و نظام عذرخواهی نکنند و در یک کلام از آنچه در سال ۸۸ مرتکب شدند، «توبه» نکنند، باید با آنان برخورد قاطعی شود و جای هیچ تخفیفی در کار نیست اما پس از ابراز ندامت، اگر دیگر عنادی از سوی آنان مشاهده نشد منطقی است نظام و دستگاه قضا تخفیفی برای آنان قائل شود، البته تنها پس از ابراز ندامت. با تخفیف قائل شدن برای سران فتنه، بدون آنکه از پیشگاه رهبر بزرگوار انقلاب و ملت ایران و خانوادههای آسیبدیدگان از فتنه، عذر خواسته باشند و پشیمانیشان را رسما ابراز و اعلام کنند، بیم آن میرود هم سران فتنه و هم اصحاب فتنه امیدوار شوند و در آیندهای نه چندان دور دوباره جریانهای مشابهی را از آنان شاهد باشیم. یکی از نشانههای صحت این پیشبینی آن است که هماکنون نیز این افراد اظهار ندامت نمیکنند. اصرار به انجام مجدد خطا منجر میشود جمهوری اسلامی برخورد قاطعتری را نسبت به خطاکاران بروز دهد. آشکار است جریان فتنه، ریشه در شکافهایی که میان جریانهای مختلف انقلاب و حتی جریانهای حامی انقلاب و نظام در همان سالهای اول انقلاب به وجود آمد، دارد و با توجه به اینکه هوای نفس نیز همواره در این اختلافات دخیل است، آن زمان که برخی افراد که خود روزی از پشتیبانان اصلی انقلاب و نظام بودند به آرزوها و امیال خویش دست نیافتند، در نتیجه تبدیل به عوامل فتنه شدند و جریان فتنه رخ داد، در حالی که باید مینشستند و موضوع را به جای انجام رفتار لجوجانه به صورتی نقادانه و منصفانه تعقیب میکردند.
9 دی 88 نشان داد نقاط قوت نظام جمهوری اسلامی ایران، مردمی بودن و ایدئولوژیک بودن آن است که صحیح و متکی و مبتنی بر وحی است لذا در جریان فتنه سعی بر این بود به این نقاط قوت خدشه وارد شود، بنابراین اگر خدایی ناکرده حوادث مشابهی دیگر بار رخ دهد، درمان قطعی آن، حضور مردم در صحنه است کما اینکه رهبر معظم انقلاب نیز همان دوران وقوع جریان فتنه، مساله را با مردم در میان گذاشتند و مردم با سرعت و گستردگی تمام در عرصه حضور یافته و در عموم شهرهای کشور به حمایت از انقلاب، ارزشهای اسلام و رهبر خویش پرداخته و فتنهگران را خود مردم منکوب کردند. آنچنان که گویی حضور ملت ایران در نهم دی ماه علیه جریان فتنه همانند آبی روی شعلههای فتنه ریخته شد و در حقیقت تنها راهی بود که منجر به جمع شدن فتنه از خیابانها شد و عوامل جریان فتنه دریافتند وزنی در جامعه ندارند و نباید خود را فریب داده، با شعارهای ناصحیح، دیگران را منحرف ساخته و بیش از این دشمنان ملک و ملت را امیدوار کنند. حضور مردم در صحنه در برابر جریان فتنه، جهتگیری روشن و قاطعی را نشان داد که منجر به یأس دشمن شد و سپس فروکش کردن حرکات فتنهگران آغاز و موضع جریان فتنه تضعیف شد تا 40 روز بعد که در 22 بهمن 88، حضور 50 میلیونی مردم، آخرین میخها را بر تابوت فتنه کوبید. اکنون نیز با توجه به اینکه این انقلاب ارزان به دست نیامده و از نهضت و پس از انقلاب تا دفاعمقدس و پس از آن، خون هزاران جوان پای آن ریخته شده است، هیچ انسان منصفی نباید حاضر شود در راستای برآورده شدن امیال عدهای این ارزشها نادیده گرفته شود، لذا ملت باید به پاسداری از انقلابی که خود آن را آفریدند، ادامه داده و همیشه و در همه حال گوش به فرمان ولی امر خویش، با انگشت اشاره معظمله در صحنه حضور داشته باشند.
*عضو مجلس خبرگان رهبری