گروه سیاسی: بعد از اعلام اعداد 10، 15 و 25 سال از سوی آمریکایی‌ها برای نظارت بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران، اکنون این ارقام اعلام شده به یک روند نظارت ابدی تبدیل شده است. به گزارش «وطن امروز»، کمتر از 10 روز از ادعای نظارت ابدی بر برنامه‌های هسته‌ای ایران از سوی وزیر انرژی آمریکا می‌گذرد که این موضوع روز گذشته با لحنی صریح‌تر از سوی جان کری، وزیر خارجه آمریکا اعلام شد. جان کری همچنین در کنار نظارت ابدی باز هم گزینه نظامی کشورش را به رخ جمهوری اسلامی ایران کشید. به گزارش تسنیم، وزیر خارجه آمریکا در مصاحبه‌ای که روز پنجشنبه با شبکه 10 رژیم صهیونیستی انجام داده و بخش‌هایی از آن روز یکشنبه منتشر شد، گفت معتقد است توافق هسته‌ای با ایران از اسرائیل محافظت خواهد کرد. کری در بخش دیگری از این مصاحبه تصریح کرد: در این توافق هر روز ایران تحت بازرسی‌ قرار خواهد گرفت و این امر نه‌تنها 10 سال بلکه تا ابد ادامه خواهد داشت. وی ادامه داد: «هیستری بسیاری درباره توافق هسته‌ای وجود دارد. افراد باید واقعیت‌ها را ببینند». کری در ادامه مصاحبه با این شبکه گفت: براساس این توافق ذخایر اورانیوم غنی‌سازی‌شده توسط ایران 98 درصد کاهش یافته و از 12 تن به 300 کیلوگرم خواهد رسید. کری گفت: به هر اسرائیلی می‌گویم که امروز آمریکا و سایر قدرت‌های جهانی توانایی متوقف کردن تهران را در صورتی که با سرعت بیشتری به‌سمت بمب اتم حرکت کند، خواهند داشت. کری با اشاره به اینکه اکنون همه گزینه‌ها در دسترس قرار دارند، گفت که تحریم‌ها و اقدام نظامی هنوز محتمل است. سخنان جان کری درباره  نظارت ابدی بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران در حالی است که «ارنست مونیز» وزیر انرژی آمریکا در مصاحبه با شبکه سی‌ان‌بی‌سی عنوان کرد: توافق احتمالی ایران را برای همیشه متعهد می‌کند که بتوان برنامه هسته‌ای آن را راستی‌آزمایی کرد به‌طوری که بازرسان آژانس بین‌المللی به همه تاسیسات دسترسی خواهند داشت.
خزانه‌‌داری آمریکا: لغو تحریم در کار نیست
اما در کنار  تداوم ادعای نظارت ابدی بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران از سوی آمریکا، وزیر خزانه‌داری آمریکا به یک موضوع دیگر محل مناقشه نیز اشاره و روایتی بر خلاف روایت مذاکره‌کنندگان ایرانی مطرح کرد. ادعاهایی که در کنار عدم انتشار فکت شیت ایرانی، اصالت بیشتری نیز در افکار عمومی پیدا کرده است. جک لو، وزیر خزانه‌داری آمریکا در جریان سخنرانی در اندیشکده واشنگتن برای سیاست‌های خاورنزدیک، گفت: «توافق جامع با ایران مبتنی بر اعتماد نخواهد بود و بر اقدامات شدید راستی‌آزمایی و بررسی‌های دقیق استوار خواهد بود». وزیر خزانه‌داری آمریکا تهدیدهای مقامات کشورش درباره گزینه‌های نظامی را بار دیگر تکرار کرد: «اگر ایران به وعده‌هایش پایبند نباشد ما تمام گزینه‌ها اعم از ابزارهای اقتصادی و نظامی را نگاه داشته‌ایم تا اطمینان حاصل کنیم که این کشور هرگز نمی‌تواند به بمب اتم دست پیدا کند». وزیر خزانه‌داری آمریکا با تصریح اینکه رفع تحریم‌ها باید در گام‌های مرحله‌بندی شده صورت پذیرد، گفت: «برای ما کاملاً غیرقابل قبول است که تحریم‌ها علیه ایران را در روز توافق جامع هسته‌ای رفع کنیم، زیرا ادامه فشار تحریم‌ها بهترین روش برای تضمین پایبندی واقعی ایران به تعهداتش است». وزیر خزانه‌داری آمریکا تأکید کرد ایران بعد از تکمیل فرآیندهای لازم برای تضمین زمان گریز یک ساله، از کاهش تحریم‌های شورای امنیت، اتحادیه اروپایی و آمریکا برخوردار خواهد شد. وی پس از بیان مفاد فکت‌شیت آمریکایی منتشر شده بعد از بیانیه لوزان گفت: «اگر ایران این گام‌ها را انجام دهد و ما بتوانیم تایید کنیم که آنها کامل شده‌اند... در برابر این اقدامات ما آماده کاهش تحریم‌ها علیه ایران، اعم از معوق کردن تحریم‌های بانکی، بازرگانی و نفتی خواهیم بود». وزیر خزانه‌داری آمریکا تأکید کرد کاهش این تحریم‌ها به صورت استفاده از اختیارات رئیس‌جمهور آمریکا برای صدور معافیت‌های تحریمی خواهد بود. وی گفت: «همزمان با کاستن از این تحریم‌ها از طریق استفاده از اختیارات رئیس‌جمهور برای معافیت‌های تحریمی، اختیار وضع مجدد آن تحریم‌ها پابرجا می‌ماند. ما تنها بعد از پایبندی ایران طی سال‌های طولانی از کنگره خواهیم خواست تا این تحریم‌ها را لغو (terminate) کند و تنها کنگره است که می‌تواند این تحریم‌ها را لغو کند».
با بالاگرفتن اظهارنظرهای متناقض مقامات آمریکایی با مسؤولان کشورمان که در سایه عدم انتشار فکت‌شیت ایرانی، روند صعودی نیز پیدا کرده است، مشخص نیست این پنهانکاری هسته‌ای تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟

زینب ورزنده: گلایه از تاخیر و اهمال در راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات موضوع ‌چندان تازه‌ای نیست که از اواخر دولت دهم سر باز کرد و با شروع به کار دولت یازدهم به‌عنوان یک مطالبه جدی و علنی مطرح شد. طبق قانون، وزارت ارتباطات مکلف به توسعه اینترنت بین‌الملل همزمان با راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات است اما وزارت ارتباطات تنها در اجرای وظیفه نخست گام برداشته است و معترضان نسبت به چرایی عدم اجرای وظیفه دوم به مخالفت با توسعه اینترنت در ایران متهم می‌شوند! وزارت ارتباطات تاکنون 2200 میلیارد تومان برای رسیدن طرح شبکه ملی اطلاعات به مرحله اسلاید و پاورپوینت، هزینه کرده اما می‌گوید برای اجرا به 6 هزار میلیارد تومان اعتبار دیگر نیاز دارد! برخی تقصیر اصلی عدم اجرای این پروژه را متوجه وزارت ارتباطات به‌عنوان متولی ایجاد زیرساخت‌های این شبکه، در دولت قبل و دولت فعلی می‌دانند و برخی نیز بر کوتاهی شورایعالی فضای مجازی به‌عنوان سیاستگذار طرح‌های کلان فضای مجازی و فناوری اطلاعات اشاره دارند. پس از گوشزدهای کارشناسی، نخستین انتقاد علنی و مستقیم مسؤولانه به وزارت ارتباطات، خردادماه 93 ابراز شد. دبیر شورایعالی فضای مجازی که پیش‌تر جانب احتیاط را رعایت می‌کرد، این بار به صورت مستقیم کم‌کاری وزارت ارتباطات را علت اصلی عدم اجرای این پروژه پس از 10 سال عنوان و اعلام کرد: «وزارت ارتباطات قرار بود از بهمن‌ماه 92 ظرف مدت یک ماه برنامه اولیه زمان‌بندی را ارائه کند اما نکرده است.» اما این اظهارنظر با پاسخ تند وزیر روبه‌رو شد و راه به جایی نبرد. در نهایت در ماه‌های اخیر تذکرهای متعدد اهالی فناوری اطلاعات و فضای مجازی کشور و گلایه‌های تلویحی اعضا و مدیران شورایعالی فضای مجازی درباره تاخیر طولانی در ایجاد شبکه ملی اطلاعات نتوانست موثر واقع شود تا آنکه سرانجام ماه گذشته وزیر ارتباطات درباره این موضوع کارت زرد مجلس را پیش روی خود دید. اگر چه وزیر ارتباطات پس از دریافت کارت زرد اعلام کرد «به دلیل برخی بهانه‌‌ها توسعه پهنای باند اینترنت را تعطیل نمی‌کنیم. این توسعه باید انجام شود اما اینکه می‌گویند توسعه ندهید تا کارهای دیگر انجام شود، مملکت ضرر می‌کند». اما انتظار می‌رود پس از این تذکر رسمی مجلس‌نشینان، روند اجرای شبکه ملی اطلاعات وارد فاز جدیدی شود.
ماه گذشته حجج اسلام پژمان‌فر و آقاتهرانی در صحن علنی مجلس از وزیر ارتباطات پرسیدند: «دلایل توسعه شبکه و پهنای باند اینترنت توسط وزارت ارتباطات بدون پیوست فرهنگی و قبل از راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات و بی‌توجهی به ظرفیت داخلی چیست؟»  حجت‌الاسلام والمسلمین نصرالله پژمان‌فر خطاب به محمود واعظی گفت: «عدم شفافیت در زمان‌بندی و مفهوم شبکه ملی اطلاعات و روشن نبودن سیاست دولت در قبال آن از جمله سوالات ماست. در وزارت ارتباطات می‌گویند این پروژه خیلی بزرگ و انجام‌ناشدنی است اما شورایعالی فضای مجازی ایجاد شبکه ملی اطلاعات را حداکثر با 14 پروژه قابل اجرا می‌داند. راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات بیش از بودجه نیازمند عزم و اراده است که این اراده در وزارت ارتباطات وجود ندارد». عضو کمیسیون فرهنگی مجلس پرسید: «آقای وزیر! تیرماه 93 راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات را در چند شهر وعده دادید. اکنون پس از گذشت 10 ماه از زمان وعده، این شبکه در چه شهرهایی اجرا شده است؟ به نظر می‌رسد کار بیش از 5 درصد پیش نرفته است». وزیر ارتباطات در مقام پاسخگویی به سوال 2 نماینده پرسشگر، متقابلا پرسید: «چرا 11 سال پیش که هیچ اقدامی درباره شبکه ملی اطلاعات صورت نگرفت، هیچ سوالی از وزرای وقت پرسیده نشد؟» محمود واعظی افزایش پهنای باند را لازمه شبکه ملی اطلاعات دانست و یادآور شد: «در زمان حضورم در وزارت ارتباطات پهنای باند داخل 500 گیگابیت بر ثانیه بود که امروز این رقم به 2400 گیگابیت بر ثانیه افزایش یافته است؛ ظرفیت پهنای باند بین‌الملل نیز از 71 گیگ به 171 گیگ افزایش یافته است». اما پاسخ‌های وزیر نتوانست مجلس را قانع کند و نمایندگان مجلس با 99 رأی مخالف و 70 رأی موافق به وزیر ارتباطات کارت زرد دادند. این کارت زرد از آنجا که ارتباط مستقیم با موضوع افزایش ظرفیت اینترنت دارد، با تفسیرهای متعددی از سوی رسانه‌ها همراه شد. اغلب رسانه‌ها با این برداشت که این اقدام به معنی مخالفت با توسعه اینترنت است، در مقام نقد و مقابله برآمدند. این برخورد پیش از این توسط یک عضو شورایعالی فضای مجازی پیش‌بینی شده بود. شهریورماه سال گذشته که منتقدان تاخیر در اجرای شبکه ملی با برداشت‌های خلاف واقعی روبه‌رو شدند، حجت‌الاسلام حمید شهریاری به مسؤولان توصیه‌ کرد 3 پروژه کلیدی شبکه ملی اطلاعات، احراز هویت در فضای مجازی و پالایش محتوای فاسد را انجام دهند سپس به توسعه پهنای باند اقدام کنند. عضو شورایعالی فضای مجازی تأکید کرد: بعضی‌ها مایلند پهلوان‌پنبه بسازند و بگویند این افراد با فناوری مخالفند، بگویند این افراد با ایمیل، شبکه اجتماعی و اینترنت مخالفند؛ سپس استدلال مخالفت با فناوری را زمین بزنند و به حساب خود پهلوان‌پنبه را شکست دهند و خود را اثبات کنند در حالی که ما با کسانی که خود را به غفلت زده‌اند، مخالفیم».  برداشت‌های خلاف واقع از کارت زرد وزیر ارتباطات، خیلی زود آقاتهرانی، یکی از 2 نماینده پرسشگر را به واکنش واداشت. وی با تاکید بر اینکه مخالف افزایش پهنای باند نیست، برای اثبات گفته خود، گفت: «همین انتقاد را به دولت‌های قبل نیز داشتم که فرصت‌ها را از دست دادند و به سمت راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات داخلی نرفتند».
اما در حالی که فشار مجلس بر وزارت ارتباطات برای اجرای شبکه ملی اطلاعات افزایش یافته است، صدای انتقاد دبیر شورایعالی فضای مجازی نیز از روند گزارش‌دهی وزارت ارتباطات درباره شبکه ملی اطلاعات بلند شده است. محمدحسن انتظاری می‌گوید: «این شورا به هیچ عنوان روند فعلی وزارت ارتباطات درباره عدم ارائه گزارش قابل استناد و مکتوب از شبکه ملی اطلاعات را قبول ندارد و در حال تهیه گزارش‌هایی برای رئیس‌جمهوری هستیم، زیرا ممکن است این روند در سال جاری نیز استمرار داشته باشد، حال آنکه اگر نظارت مناسبی بر اجرای این طرح صورت نگیرد، قطعا به ضرر کشور خواهد بود».
انتقادها از نحوه اجرای شبکه ملی اطلاعات در حالی فزونی می‌یابد که براساس اعلام شفاهی وزارت ارتباطات قرار است شبکه ملی اطلاعات تا پایان سال 1394 در دسترس مردم قرار گیرد. این در حالی است که در تعریف یک پروژه 2 ساله لازم است در مقاطع معین و برنامه‌ریزی‌شده حداقل 10 بار درباره روند پیشرفت کار گزارش مکتوب و قابل نظارت و ارزیابی ارائه شود. اما درباره شبکه ملی اطلاعات تاکنون این روند رخ نداده است! وزیر ارتباطات در پاسخ به انتقادها از تاخیر در اجرای شبکه ملی اطلاعات، می‌گوید: «اقدامات برای اجرا در وزارت ارتباطات آغاز شده است».  اما بررسی کارنامه وزارت ارتباطات در دولت یازدهم نشان می‌دهد به جز چند انتصاب و برگزاری جلسه هماهنگی و اعلام اینکه شبکه ملی اطلاعات زیرساخت دولت الکترونیک کشور خواهد بود، در عمل کار واقعی انجام نشده است.  مصاحبه‌های متعدد اهالی رسانه با متولیان شبکه ملی اطلاعات برای یافتن اطلاعات جدیدی از این پروژه نیز همواره به داده‌های تکراری ختم شده است که می‌گویند: کلیات این طرح در شورایعالی فضای مجازی به تصویب رسیده و تقسیم کار ملی صورت گرفته است، بزودی برنامه پیشرفت منطقه‌ای اعلام می‌شود تا سرویس‌های این شبکه به تدریج به مردم ارائه شود و ...
حتی یک‌بار نیز مسؤولان در پاسخ به پیگیری‌ها از اجرای شبکه ملی اطلاعات اعلام کردند این شبکه اجرایی شده است(!) این اظهار نظر بسیار زود با واکنش کارشناسان روبه‌رو شد که در نهایت این ادعا پس گرفته شد.  اکنون در نتیجه سکوت وزارت ارتباطی‌ها درباره شبکه ملی اطلاعات، مسؤولان و کارشناسان شورایعالی فضای مجازی و نمایندگان مجلس اعلام می‌کنند حتی یک گزارش یا یک برنامه اقدام و زمان‌بندی ‌شده مستند در حد 2 صفحه هم از این طرح ندیده‌اند. باید در نظر داشت شورایعالی فضای مجازی نقطه کانونی نظام حکمرانی فضای مجازی کشور است که وزارت ارتباطات باید خود را با این نظام تطبیق دهد و گزارش‌های لازم را درباره روند انجام کار به مرکز ملی فضای مجازی ارائه کند. هوشمندی حضرت امام خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب در صدور حکم نیز گویای این است که چنین نظارتی در شرح وظایف مرکز ملی فضای مجازی دیده شده است.
در 8 سال قبل از سال 93، حدود یکهزار میلیارد تومان برای شبکه ملی اطلاعات هزینه شده است و تنها در سال 1393 حدود 1200 میلیارد تومان به این طرح بودجه اختصاص یافت که این رقم در سال جاری نیز همین حدود است. منطقی است برای هر طرح سنگینی نظارت‌های متناسبی وجود دارد اما وزارت ارتباطات همچنان این مساله را که لازم است نظارت مستقلی روی کار آنها انجام شود نپذیرفته است.
علاوه بر این، حساسیت‌ها نسبت به چگونگی روند تکمیل این پروژه زمانی تشدید شد که به‌رغم اعلام دولت دهم مبنی بر پیشرفت 90 درصدی شبکه ملی اطلاعات، دولت یازدهم پس از تحویل گرفتن دولت، مجموعه اهداف انجام‌شده برنامه پنجم توسعه را 14 درصد عنوان کرد. از این رو اختصاص بودجه سنگین برای این طرح توقع ارائه گزارش را نیز منطقی کرده است تا مشخص شود آیا پیشرفت این طرح با برنامه‌ها و شاخص‌های از پیش تعریف شده همخوانی دارد یا خیر. کارشناسان و صاحبنظران معتقدند اگر در طراحی شبکه ملی اطلاعات به شاخص‌های تعریف‌شده توجه نشود، کشور بسیار متضرر خواهد شد. ارائه یک گزارش مستند می‌تواند قضاوتی روشن و عالمانه از پیشرفت کار ارائه کند.
 

مجتبی اصغری: پیش از این خلاصه‌ای از پروژه آمریکایی مشهور به «بریج» یا «پل» در «وطن‌امروز» منتشر شد. امروز تصمیم داریم این طرح خطرناک و مهم را با جزئیات بیشتر مورد بررسی قرار دهیم. انتظار داریم در پایان حرکت گام به گام تشریح پل، بتوانیم به سوالات مهم جامعه نخبگانی کشورمان پاسخ دهیم.
  رهبران جهان سرمایه‌داری!
«رهبران جوان جهانی» یا«YOUNG GLOBAL LEADERS»  یک شبکه نخبگانی است که با هدف آماده‌سازی فضای جهانی برای هماهنگی حداکثری با سیاست‌گذاران دنیا که مهم‌ترین آنها در بلوک سرمایه‌داری، «دولت آمریکا» به شمار می‌رود، تشکیل شد. در ظاهر همه چیز به صورت یک مجموعه غیرحاکمیتی است که با حمایت و هدایت دولت سوییس به انتخاب و گزینش نخبگان تاثیرگذار بر جوامع محلی، براساس مولفه‌هایی از پیش تعیین شده می‌پردازد اما مهم‌ترین بخش این گزینش و شبکه‌سازی جایی است که آشکارا گفته می‌شود: «رهبران جوان جهانی متعهد به پرداختن به مسائل و سیاست‌های جهانی و اجرای آنها هستند».
  حکومت جهانی، نخبگان جهانی
مهم‌ترین طرح متفکران آینده‌نگر آمریکایی برای پایان دوره افول آمریکا از شکل یک ابرقدرت پرحاشیه و مدعی، تشکیل «حکومت جهانی» پس از فراگیری موج «جهانی‌سازی» در دنیاست. حکومت جهانی را به نوعی حاکمیت «مسؤولیت شهروندان جهانی» لقب داده‌اند که تحت مدیریت مجموعه‌ای از کشورها به عنوان سیاست‌گذار، «جهان وطن» را با قانون سرمایه‌داری اداره می‌کنند. کما اینکه هم اکنون نیز دولت  آمریکا در حقیقت شکل سیاسی یک زیرساخت اقتصادی عظیم متشکل از مجموعه‌ای از بزرگ‌ترین شرکت‌های سرمایه‌دار است. در حکومت جهانی هیچ جزیره آزادی وجود ندارد، پس ایران به صورت جزیره شناور قدرت که به خودکفایی در عرصه‌های مختلف روی آورده و با توکل بر داشته‌های درونی، قطب قدرتمند خود را گسترش می‌دهد، تحمل نخواهد شد. بنابراین نیاز به ایجاد تغییرات درونی جدی است.
رهبران جوان جهانی زیرشاخه‌ای از «مجمع جهانی اقتصاد» هستند و مهم‌ترین حامیان آنها در ترویج سیاست‌های جهانی در حوزه‌های مختلف «جهانی‌سازی»، کلان‌شرکت‌های سرمایه‌گذار به عنوان مهم‌ترین اجزای حاکمیت سرمایه‌داری هستند. اما اعضای شبکه نخبگانی مذکور چگونه شناسایی و کجا تربیت می‌شوند؟
  مرکز علوم انسانی اقتصاد
فضای بحث پروژه پل، ایران است. پس بیایید اندکی صریح باشیم. برای شناسایی نخبگان اقتصاد و مدیریت کشور هیچ جا بهتر از دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه رده اول فنی کشور نیست. بزرگ‌ترین اقتصاددانان حامی سیاست‌های جهانی در عرصه اقتصاد را می‌توان در هیات علمی این دانشکده مشاهده کرد و این موضوعی نیست که افشای آن با توجه به آشکار بودن نظرات برخی اساتید عالیرتبه این دانشکده در قالب کتاب و مقالات و گفت‌وگوهای تلویزیونی و جهت‌گیری‌های سیاسی تکان‌دهنده ارزیابی شود.

تقریبا اکثر مدیران «پروژه پل» از دانشجویان سابق دانشکده مذکور هستند که با مدیریت و راهنمایی برخی اساتید خود به دانشگاه‌های خارج از کشور سفر کرده و پس از آن با هدایت همین استادان به قصد خدمت محدود هم که شده بعضا با مدال «رهبران جوان جهانی» با حفظ سمت در برترین شرکت‌های اقتصاد سرمایه‌داری، برای تشکیل شبکه بومی و اجرای سیاست‌های جهانی به کشور سفر می‌کنند.
  پایگاه بومی کاپیتالیسم
از دوره تکیه زدن هیلاری کلینتون بر وزارت خارجه آمریکا، در پروژه حمایت از «تبادلات علمی» میان آمریکا و کشورهای هدف، می‌توان یک تغییر جهت اساسی یافت. به این ترتیب که وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد هدف اصلی از برنامه تبادل، تربیت نخبگان جوامع هدف براساس ارزش‌های آمریکایی و تلاش برای بازگرداندن آنها به زادگاه‌شان برای اجرای سیاست‌های جهانی است.
به این ترتیب شبکه نخبگان جهانی شده ایرانی، با همکاری بی‌نظیر وزارت خارجه آمریکا و تغییر قوانین صدور ویزای دانشجویی با قابلیت سفر مکرر به ایران، به ناگاه تصمیم گرفت با ثبت شرکت در کانادا، ایران و آمریکا به حفظ جریان نخبگی میان 2 جامعه در قالب ایجاد «پل» کمک برساند!
شبکه نخبگان جهانی شده
هم اکنون در کشور چندین مرکز با هدف حفظ «پل ارتباطی» میان نخبگان ایرانی و تربیت‌شدگان سیستم رقیب وجود دارد. از «انجمن بین‌المللی مدیران ایرانی» که از اولین موسسان آن سیامک نمازی مشهور است تا شبکه آریانا و
 Iranian Business School (IBS)! اما اهمیت این پل‌سازی و شبکه‌سازی چیست؟
جهانی‌سازی اجباری درونی
1- مهم‌ترین هدف جهانی‌سازی، تضعیف حاکمیت‌های ملی با ایجاد شبکه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و نخبگانی موازی با ساختار حاکمیت است. همه شرکت‌های نام برده موظفند با ارائه خدمات علمی به نخبگان سالم ایرانی، آنها را با سمت و سوی سیاست‌های جهانی هماهنگ کنند؛ هدفگذاری‌ای نرم که از درون آن جنبش‌های اجتماعی مهمی ضد حاکمیت شکل می‌گیرد. راز کوچ دسته‌جمعی شبکه مذکور در ایام فتنه 88 از کشور نیز در موضع‌گیری واحد همه آنهاست، چرا که در چنین شبکه‌ای جایی برای حکمرانی «سلایق و علایق» وجود ندارد و برای مدیریت و اقتصاد و پیشرفت و سایر موارد جزوه‌هایی از پیش تهیه شده موجود است. علاوه بر آن از تاثیرگذاری منفی شبکه مذکور بر مدیریت اجرایی کشور نیز نمی‌توان غافل شد! کما اینکه برخی متخلفان و متهمان با سرعتی بی‌نظیر بدون پاسخگویی درباره نشست و برخاست در اندیشکده‌های صهیونیستی- آمریکایی در حال تلاش برای سرنگونی نظام، از ابتدای کار دولت جدید به کشور بازگشته‌اند!
تقلب سیستماتیک استثماری
2- آنها برای تاثیرگذاری حداکثری بر جامعه نخبگان مستقل ایرانی و شبکه‌سازی نیازمند «حمایت و توجه»، «سرمایه» و «ایجاد شغل» هستند. این مسیری است که هر نخبه وطن‌پرست ملی را پس از فارغ‌التحصیلی، به علت عدم تشکیل زیرساخت‌های بومی از پا درمی‌آورد. پس در فضایی که دولت به وظیفه خود در اتصال صنعت به دانشگاه عمل نمی‌کند، سر برآوردن چنین شبکه‌ای با حمایت مادی و معنوی غول‌هایی همچون گوگل و اپل و یاهو از قدرت جذب بالایی برخوردار است. مزیت نسبی شبکه مذکور «ایجاد شغل» و «آموزش راه و رسم کارآفرینی» با شبکه کردن نخبگان ایرانی و تبدیل تدریجی آنها با ایجاد آلودگی‌های اقتصادی مضاعف در فضای جهانی‌سازی و تجارت جهانی از «نخبه ملی» به «نخبه جهانی‌شده بی‌وطن» است.  مهم‌ترین مشکل نخبگان جهانی‌شده تن دادن به «تقلب سیستماتیک» در عرصه‌‌های رشد و پیشرفت ملی است.  اینها همان گروهی هستند که به واسطه تربیت در سیستم دشمن، معنا و مفهوم «اقتصاد مقاومتی» و «خودکفایی» را درک نمی‌کنند. «تحریم» را حاصل اشتباهات حاکمیت ملی برمی‌شمارند و هر جا به اصطلاح تقابلی میان خواست همان اندک کشورهای تربیتگر مشهور به «جامعه جهانی» و ایران ایجاد می‌شود، رای به «عقب‌نشینی» تحت عنوان «تعامل جهانی» می‌دهند. این ویروس نخبگان جهانی شده است که هماهنگی با سیاست‌های غیرملی را بر «تفکر و ابداع ملی» ترجیح می‌دهند و به علت ضعف بنیه و اراده ملی در خارج از شبکه‌سازی سیستم سرمایه‌داری قادر به ارتزاق و رشد و پیشرفت نیستند. به همین جهت است که باز شدن مسیر واردات و تعامل با زیرساخت سرمایه‌داری را پیش‌فرض همه تزهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی‌شان می‌دانند.
وطن‌پرستان سختکوش
در مقابل این گروه، «نخبگان ملی» قرار دارند که «تقلب استثماری» را به بهانه دستیابی به پیشرفت‌های گلخانه‌ای محدود پذیرا نیستند. امثال شهید شهریاری و احمدی‌روشن، علیمحمدی قطعا در این گروه جای می‌گیرند. اینها گروهی هستند که تحریم‌ها را دور می‌زنند، ساعت‌ها در آزمایشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های ملی وقت صرف می‌کنند و مسیر خودکفایی و باروری اقتصاد مقاومتی ملی را به شاگردان خود آموزش می‌دهند.
پایبندی به آرمان‌های بیگانه
3- نخبگان شبکه رهبران جهانی، به علت تربیت در سیستم غربی، تناقضات خود با بسیاری از ضدارزش‌های جامعه آمریکایی را حل و فصل کرده‌اند. به همین جهت به طور معمول از ارتباطات گسترده‌ای با اندیشکده‌های سیاسی و گروه‌های ضد حاکمیتی برخوردارند. به طور مثال گوگل به عنوان حامی سیستم مشروح، پلی میان گروه مذکور و «بنیاد نیو‌آمریکا» است. شبکه اتحاد ایران (IAAB)، رابط اندیشکده نایاک است و انجمن بین‌المللی مدیران با واسطه به «ویلسون سنتر»، «وودرو ویلسون»، «نایاک» و «آلیانس» و وزارت خارجه آمریکا متصل است.  در سایت وزارت خارجه آمریکا هدف از دیپلماسی عمومی اینگونه بیان شده است: «خط مشی اصلی دیپلماسی عمومی دولت ایالات متحده متوجه ساختن، مطلع کردن و تاثیر گذاشتن بر جوامع خارجی برای بالا بردن درک آنها از ارزش‌های آمریکایی، سیاست‌ها و برنامه‌های دولت آمریکاست».
دلال سرمایه‌داری یا کارآفرین؟!
در ابتدای تشکیل شبکه مذکور، بدنام‌ترین دلالان ایرانی شرکت‌های نفت و گاز جهانی که مفتخر به امضای قراردادهایی همچون کرسنت و استات اویل و توتال با دولت کارگزاران بودند، به عنوان «کارآفرینان» و موسسان شبکه، در جلسات با نخبگان ایرانی ملی به سخنرانی می‌پرداختند. پیش از افشای ماهیت این جریان در فتنه 88 فیلم‌های سخنرانی‌های باقر نمازی، سیامک نمازی، پری نمازی، بیژن خواجه‌پور و عباس ـ م در اینترنت وجود داشت. افرادی که پس از دستگیری برخی از آنها در ایام فتنه به جرم ارتباط با دولت‌های متخاصم و مدیریت شبکه NGO‌های داخلی برای لشکرکشی خیابانی، یکی از مشهورترین خبرگزاری‌های اقتصادی جهان مدعی شد: «آیا دولت ایران نگران نیست که با دستگیری این افراد، همه سرمایه‌گذاران خارجی، یکجا ایران را ترک کنند؟!» مهم‌ترین مشکل آنها بسته شدن مسیر دلالی شرکت‌های کلاهبردار بود که پس از ایجاد تغییر در مسیر سیاست خارجی ایران، کشور را ترک کرده بودند. البته در این میان بعضا از چند کارآفرین موفق و مشهور نیز دعوت می‌شد تا ماهیت شبکه دلالی به سرعت افشا نشود. اهمیت تقلب استثماری گروه مذکور در مسیر رشد و پیشرفت ملی جامعه نخبگانی کشورمان، اینجاست که معلوم می‌شود. دلالان هماهنگ با سیاست‌های وزارت خارجه آمریکا به جای کارآفرین و رهبر جهانی به جامعه ایرانی به عنوان یک نمونه موفق «رشد گلخانه‌ای» با انبوهی از ثروت ناشی از وطن‌فروشی اقتصادی و سیاسی، نمایش داده می‌شوند.
دانشگاه وابسته، ملت وابسته
این گروه نخبگانی شکل گرفته در خارج از مرزهای کشور، دانسته یا نادانسته رهبری ایجاد تغییرات نرم ماندگار در جامعه ایرانی را با هدفگذاری ابتدایی از مسیر «اقتصاد و توسعه وابسته» در پیش گرفته‌اند و با ساختارسازی موازی با حاکمیت، مسبب اصلی قدرت‌افزایی سیاسی گروهی از دلالان اقتصاد سرمایه‌داری و فراهم‌کننده پیشرفته‌ترین ساز و کارهای استثماری نوین با جدیدترین و طبیعی‌ترین بزک‌ها در حوزه حمایت از «رشد و توسعه جریان‌های علمی» در کشورهای در حال توسعه هستند. چشیدن از میوه ممنوعه این درخت تقلبی توسعه،  موجب می‌شود سیستم اجتماعی نخبگان فراملی هرگز رای به عبور از مسیر سخت و پر مخاطره خودکفایی و توسعه بومی ندهد و به‌دنبال خود مجموعه‌ای از شرکت‌های استعمارگر چندملیتی را به عنوان «بانیان توسعه آسان» حرکت دهد. علاوه بر آن گرای شبکه‌های سالم شکل گرفته خارج از شبکه مذکور را نیز در قالب «جشنواره کارآفرینی پل» به طرف خارجی داده و به ساختار جهانی «IBRIDGE» به جهت هماهنگی با اهداف غیر ملی معرفی می‌کند. این آلودگی سرطانی، مسری است و از قابلیت نابودی آینده یک ملت به دست «آینده‌سازان خود» برخوردار است. به همین دلیل بود که امام رحمه..‌الله علیه فرمودند: «معنی اسلامی شدن دانشگاه این است که استقلال پیدا کند و خودش را از وابستگی به غرب و شرق جدا کند و یک مملکت مستقل، یک دانشگاه مستقل و یک فرهنگ مستقل داشته باشیم».

گروه اجتماعی: موضوع جمعیت مشکل جدی است و توهم یا برخاسته از نگاه متعصبانه مذهبی نیست، این نگاه هوشمندانه و ملی و در جهت استقلال و امنیت کشور است. به گزارش فارس، سیدحسن قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت در مراسم روز جهانی ماما اظهار داشت:‌ ای‌کاش در گروه پرستاری نیز رفتارهایی شبیه آنچه در گروه مامایی رخ می‌دهد را شاهد بودیم و آنها قضیه را سیاسی نمی‌کردند و کار از مسیر عقلانیت پیش می‌رفت تا فشار، زیرا تجربه نشان داده است که افراد تندرو و زورگو هیچ‌وقت به نتیجه نمی‌رسند. خوشحالیم که کارها در گروه مامایی به‌خوبی پیش می‌رود. وی افزود: موضوع جمعیت مشکل جدی است و توهم یا برخاسته از نگاه متعصبانه مذهبی نیست، این نگاه هوشمندانه و ملی و در جهت استقلال و امنیت کشور است.
وزیر بهداشت یادآورشد: ایرانیان باید به کودک‌آوری تشویق شوند. دیدگاه متعصبانه، زمانی است که بحث ازدواج را جدی نگیریم، بانک‌ها به کمک نیایند و مجلس قوانینی را در این باره تصویب نکند. وزیر بهداشت تصریح کرد: ما در آموزش مشکلاتی داریم، خیلی بد است که مامایی تربیت شود، اما زایمانی طبیعی انجام نداده باشد. این مشکلات را درباره متخصصان زنان نیز داریم.
وی یادآورشد: بیشتر متخصصان زنان، خانم‌ها هستند و به خاطر مسائل زندگی نمی‌توانند شب کار کنند، از طرفی، بیمارستان‌ها اتاق‌های زایمان را به اتاق عمل سزارین تبدیل می‌کنند، بنابراین باید این دستورالعمل وجود داشته باشد که هر بیمارستانی می‌خواهد بخش زایمان داشته باشد، باید فضایی را برای زایمان بی‌درد، آب‌درمانی و غیره اختصاص دهد.

هندوانه‌های صادراتی پس فرستاده شده از کشور‌های عربی بعضا محصول مناطقی بوده که به دلیل خشکسالی دچار آفت‌زدگی شده است و تزریق هر‌گونه ماده شیمیایی به هندوانه باعث فساد این محصول می‌شود. سیدرضا نورانی، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان، صادرکنندگان و واردکنندگان میوه و تربار ایران در این‌باره به تسنیم گفت: انتشار اخباری توسط  برخی رسانه‌های عربی درباره آلوده بودن هندوانه‌های ایرانی در راستای پروژه ایران‌هراسی است زیرا از لحاظ علمی تزریق هرگونه ماده شیمیایی به هندوانه یا میوه باعث فساد میوه می‌شود و بافت خود را از دست می‌دهد. نورانی ادامه داد: براساس اعلام فائو محصولات باغی و جالیزی ایران از رتبه  مناسبی از لحاظ سلامت برخوردار است و از سالم‌ترین محصولات کشاورزی جهان به حساب می‌آید. وی با اشاره به دلایل ایجاد حفره روی پوست هندوانه‌های صادراتی، اظهار داشت: هندوانه‌های تولیدشده در منطقه ایرانشهر و جیرفت به دلیل شرایط خشکسالی منطقه، در ابتدای رشد بوته آفتی به خود دید که باعث سوراخ شدن پوست هندوانه شد که با بزرگ شدن محصول این حفره بزرگ‌تر می‌شود. وی تصریح کرد:  محصولات کشاورزی  و جالیزی صادراتی علاوه بر داشتن سلامت لازم، باید شکل ظاهری مناسبی نیز داشته باشند که در این زمینه سازمان حفظ نباتات با عدم انجام کنترل‌های مربوط زمینه این مشکل را فراهم کرده است.

با وجودی که مصرف لبنیات در کشور به موجب افزایش قیمت آن نسبت به سال‌های قبل بشدت پایین آمده است و تولید‌کنندگان نیز با برگشت محصولات از بازارمواجه‌اند اما گویا در نظر است قیمت محصولات لبنی بار دیگر در سال جاری 5 درصد گران شود. نایب‌رئیس هیات‌مدیره انجمن صنایع لبنی درباره تغییر در قیمت لبنیات در سال جاری گفت: با توجه به افزایش 5 درصدی هزینه تولید، انتظار افزایش 5 درصدی قیمت لبنیات را از ستاد تنظیم بازار داریم. محمد فربد در گفت‌وگو با میزان با بیان اینکه در حال حاضر کارخانجات با افزایش هزینه‌ها مواجه هستند، گفت: از ابتدای فروردین تاکنون هزینه تولید افزایش یافته اما این افزایش حدود 5 درصد بوده و برای افزایش قیمت همین 5 درصد را خواستاریم. وی با اشاره به افزایش هزینه کارخانجات لبنی گفت: افزایش دستمزدها، افزایش تعرفه‌های گمرکی، تعرفه حمل‌ونقل، نرخ ارز رسمی کشور و مواردی از این قبیل، هزینه تولید محصولات لبنی در کارخانجات، حدود 5 درصد افزایش یافته است. فربد ادامه داد: بنابر افزایش هزینه کارخانجات، از ستاد تنظیم بازار انتظار همین افزایش 5 درصدی وجود دارد. وی درباره وضعیت بازار لبنیات گفت: خوشبختانه بازار به ثبات مطلوبی رسیده و مشکلی در این حوزه وجود ندارد و قیمت‌ها هم تا تشکیل جلسه ستاد تنظیم بازار هیچ تغییری نخواهند داشت. فربد درباره کاهش میزان مصرف مردم با توجه به گرانی محصولات لبنی گفت: میزان تقاضا تا حدودی تعدیل یافته البته همچنان کاهش مصرف مشاهده می‌شود و ورودی شیر به کارخانجات هم تبدیل به شیرخشک و محصولات دیگر می‌شود. گفتنی است اسفندماه گذشته قیمت محصولات لبنی بویژه شیر افزایش یافت و با اعتراض مردم مواجه شد.  در این راستا فربد با بیان اینکه قیمت مصوب شیر استریل یک لیتری در سال جاری با 15 درصد افزایش به حدود 2800 تومان رسید، اعلام کرد: بسیاری از صنایع لبنی با توجه به نبود کشش و تقاضای مناسب در بازار نتوانستند این قیمت را اعمال کنند و اگر صنایع لبنی قیمت محصولات خود را تا سقف 15 درصد نرخ مصوب افزایش دهند مشکلی ندارد اما بیش از آن ممنوع است. بنا به این گزارش، سال گذشته نیز با افزایش قیمت لبنیات، دبیر انجمن تولیدکنندگان فرآورده‌های لبنی در پاسخ به این سوال که آیا بازار کشش افزایش قیمت لبنیات را با توجه به کاهش 42 درصدی صرف خواهد داشت؟ اظهار کرد: به هر حال دولت در این زمینه تصمیم‌گیر بوده و در صورت افزایش قیمت شیرخام، افزایش قیمت لبنیات ناگزیر خواهد بود.  باکری گفت: صنعت لبنیات هرگاه در بازار داخلی با کمبود مصرف مواجه شده رو به صادرات می‌آورد.

حسین علوی: واکنش‌ها به پیام تبریک جواد ظریف به وزیر خارجه سعودی‌ها افزایش یافته است. در ایران حتی کارشناسان سیاسی هم از این اقدام ظریف بهت‌زده شده‌اند! در میانه جنگ رسمی و همه‌جانبه سعودی‌ها علیه ایران و در روزهایی که جنگ قدرت میان آل‌سعود علنی شده و یک کودتای درون خاندانی در این پادشاهی به وقوع پیوسته، وزیر امور خارجه دولت حسن روحانی هنوز جوهر حکم عادل الجبیر خشک نشده، برای او پیام تبریک فرستاد.
به گزارش «وطن امروز»، کودتای سلمان در عربستان که به جنگ داخلی سدیری‌ها علیه سایر خانواده‌های آل‌سعود تعبیر شده، دامن سعودالفیصل، وزیر خارجه کهنه‌کار سعودی‌ها را نیز گرفت و پس از 40 سال، فیصل از وزارت خارجه عزل شد. براساس فرمان پادشاه، عادل بن احمد الجبیر به‌عنوان وزیر خارجه عربستان‌سعودی منصوب شد. اتفاقات و تحولات داخلی در آل‌سعود برای ایران، همسایه شمالی این کشور بسیار مهم و قابل توجه است. طی 2 سال اخیر آل‌سعود جنگ غیررسمی خود علیه ایران را علنی کرد و رسما به سمت منافع ایران در منطقه اسلحه کشید. جنگ اخیر عربستان در یمن نیز رسما با شعار مقابله با ایران آغاز شد و سعودی‌ها به صورت رسمی اعلام کردند در یمن علیه ایران می‌جنگند. به هر حال در چنین شرایطی که میزان نفرت افکار عمومی در ایران از آل‌سعود افزایش یافته است، ناگهان اعلام شد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، طی پیامی انتصاب عادل الجبیر را به او تبریک گفته است! براساس آنچه خبرگزاری‌ها منتشر کرده‌اند، جواد ظریف در این پیام ابراز امیدواری کرده است که «در دوره مسؤولیت جدید عادل بن احمد الجبیر شاهد گسترش روابط دو ملت و دو دولت جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی عربستان سعودی باشیم». به گزارش «وطن امروز»، این پیام ظریف موجی از حیرت را در محافل سیاسی داخلی و میان تحلیلگران منطقه‌ای ایجاد کرد! به اعتقاد کارشناسان، پیام تبریک به وزیر خارجه جدید سعودی‌ها آن هم در میانه جنگ علنی میان 2 کشور، اقدامی غیرمسؤولانه و دور از عقلانیت سیاسی بوده است. تحلیلگران می‌گویند این اقدام ظریف نمی‌تواند در قاعده منافع ملی و در محدوده عزت تفسیر شود، چراکه فضای حاکم بر مناسبات میان ایران و سعودی‌ها اساسا به‌گونه‌ای نیست که ژست‌های دیپلماتیک و پروتکل‌های پیش‌پاافتاده در آن موضوعیت داشته باشد یا منشأ اثر شود.
به اعتقاد کارشناسان، این اقدام ناپخته جواد ظریف از چند منظر قابل نقد است.
دیپلماتیک: دیپلماسی منطقه‌ای جواد ظریف از آغاز فعالیت دولت روحانی تاکنون، فاقد پویایی و انسجام بوده است و این سایر ارگان‌ها و نهادهای مسؤول بودند که تاحدودی جور دیپلماسی منفعل ایران را در منطقه کشیدند. آغاز این انفعال در ماجرای حمله تروریستی به سفارت ایران در لبنان بود. ماجد الماجد، افسر اطلاعاتی سعودی با طراحی یک عملیات تروریستی به سفارت ایران در بیروت حمله کرد و رایزن فرهنگی ایران در بیروت به شهادت رسید. تحلیلگران این اقدام سعودی‌ها را اعلان جنگ رسمی به ایران دانستند. به فاصله چند روز بعد دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی نزدیک به ایران به یکی از نهادهای انقلابی خبر دادند ماجد الماجد دستگیر شده است. در حالی که همه انتظار داشتند کانال دیپلماسی فورا فعال شده و زمینه را برای مشارکت ایران در بازجویی از این افسر سعودی فراهم کند اما این انتظار برآورده نشد. به منافع ایران حمله شده بود و ما باید در جریان اعترافات عامل این حمله قرار می‌گرفتیم. با این حال انفعال وزارت امور خارجه باعث شد ماجد الماجد به طرز مشکوکی بمیرد. حتی وزارت امور خارجه نسبت به کالبدشکافی این افسر سعودی اقدام قابل توجهی انجام نداد و متاسفانه حیرت جامعه ایرانی زمانی به اوج رسید که جواد ظریف به بیروت سفر کرد و در همان فرودگاه اعلام کرد خواهان عالی‌ترین سطح روابط با آل‌سعود است! این رفتار غیرعزتمندانه آقای ظریف البته دست به دست یکسری اتفاقات دیگر هم داد. به‌رغم تلاش‌های گسترده، هیچگاه شرایط برای سفر ظریف به ریاض فراهم نشد. حسین امیرعبداللهیان، معاون عربی و آفریقای وزارت امور خارجه فاش کرد درست در آستانه سفر ظریف به ریاض، سعودالفیصل، وزیر پیشین خارجه سعودی‌ها اظهارات تندی علیه ایران و جریان مقاومت مطرح کرد تا این سفر را تحت‌الشعاع مواضع سعودی‌ها قرار دهد و به همین دلیل در نهایت سعودالفیصل با این سخنرانی مانع سفر ظریف به ریاض شد. یک بار دیگر نیز تلاش ظریف برای سفر به عربستان به بهانه «بیماری فیصل» منتفی شد. در جریان سفر منطقه‌ای جواد ظریف به برخی کشورهای کوچک حاشیه خلیج‌فارس، او تلاش داشت به عربستان نیز برود که این سفر محقق نشد. مسعود اسداللهی، کارشناس مسائل منطقه‌ای در این‌باره به «وطن امروز» گفته بود: در جریان سفر آقای ظریف به کشورهای منطقه وی قصد داشت به عربستان نیز سفر کند اما به این بهانه که سعودالفیصل بیمار است وی را نپذیرفتند، این در صورتی است که سعودالفیصل همیشه بیمار بوده است و علت نپذیرفتن ظریف، استراتژی مواجهه عربستان با ایران است.
بنابراین در حوزه آداب دیپلماتیک، این قبیل رفتار سعودی‌ها توهین و بی‌نزاکتی است و علنا در تداوم خصومت علنی آنها علیه ایران تعبیر می‌شود. جنگ اخیر سعودی‌ها در یمن با شعار جنگ علیه ایران نیز اوج این خصومت علنی بوده است. سعودی‌ها به‌تازگی هواپیمای کمک‌رسانی ایران برای مردم یمن را نیز در تنگنا قرار دادند و حتی تلاش کردند این هواپیما را در خاک خود بنشانند و سوءاستفاده‌های تبلیغاتی خود را از آن دنبال کنند. نکته تاسف‌انگیز اینکه جنگنده‌های سعودی برای سرقت هواپیمای ایرانی حتی اقدام به شلیک هم کردند یعنی در واقع خصومت سعودی‌ها علیه ایران در همین اقدام قابل رویت است. اما نکته قابل تامل درباره پیام ظریف این است که عادل الجبیر همان کسی است که چند سال قبل آمریکایی‌ها و سعودی‌ها مدعی شدند ایران به دنبال ترور او بوده است. ماجرای دستگیری منصور
ارباب سیر، یک ایرانی ساکن آمریکا به اتهام تلاش برای ترور سفیر عربستان در آمریکا، بهانه‌ای برای تشدید فشارهای آمریکا و سعودی‌ها علیه ایران شد. همان زمان عادل الجبیر نیز درباره این ادعا موضع گرفت و ایران را متهم به حمایت از تروریسم کرد. عادل الجبیر در میان سیاستمداران عربستان به ضدیت با ایرانی و شیعه شهره است. سخنان فراوانی از او منتشر شده که علیه ایرانیان و شیعیان موضع گرفته است. به همین دلیل برخی معتقدند انتصاب او به عنوان وزیر خارجه، برای تعمیق شکاف میان ایران و عربستان است. در چنین شرایطی پیام تبریک فرستادن برای این مهره آمریکایی که وابستگی او به آمریکایی‌ها موضوعی پنهانی نیست، یک اقدام غیرمسؤولانه  است. آقای ظریف باید توضیح دهد برای چه دست پیش را برای ارتباط با دشمن این روزهای ملت ایران گرفته است؟
امنیتی - نظامی: فرماندهان نظامی در ایران از عملکرد دولت نسبت به رفتار عربستان‌سعودی بشدت ناراضی هستند. اقدام ناوگروه ارتش جمهوری اسلامی ایران در خلیج عدن تاثیر فراوانی بر اعلام پایان عملیات جنگی سعودی‌ها در یمن داشت. با این حال شاید آنچه فرماندهان نظامی معتقد به آن بودند به دلیل برخی رفتارهای سیاسی محقق نشد. چندی پیش سرلشکر محمدعلی جعفری، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با انتقاد از مماشات‌های صورت گرفته نسبت به سعودی‌ها گفت: امروز برخی دشمنان منطقه‌ای اسلام و شیعه مثل عربستان خائن پا جای پای اسرائیل گذاشته‌اند. برخی مسؤولان در این باره ملاحظاتی دارند و حرفی نمی‌زنند که این ملاحظات باید کنار گذاشته شود، زیرا عربستان حریم‌ها را شکسته است. مردم یمن با الگوگیری از انقلاب اسلامی، انقلاب خود را پیروز کردند و این اتفاق اثرات بسیار تعیین‌کننده‌ای دارد و در تاریخ انقلاب اسلامی اتفاق مهمی است. این اظهارات فرمانده کل سپاه به‌خوبی از ساز ناهماهنگ دستگاه دیپلماسی با واقعیت مناسبات حاکم میان ایران و سعودی خبر می‌دهد. در چنین فضایی که برخی خبرگزاری‌های خارجی از ورود نیروهای زمینی عربستان به یمن خبر می‌دهند، انتشار خبر پیام تبریک وزیر امور خارجه ایران به وزیر خارجه جدید سعودی‌ها که از معدود افراد مطلع و تصمیم‌گیر در جنگ سعودی‌ها علیه یمن بود، تاسف‌انگیز است و متاسفانه در افکار عمومی یمن نیز اثرات مخربی نسبت به جمهوری اسلامی ایران خواهد داشت.
افکار عمومی: قطعا افکار عمومی در ایران هرگز از این اقدام غیرمسؤولانه آقای ظریف نخواهد گذشت و تا مدت‌ها او را به دلیل این رفتار نادرست مذمت خواهد کرد. در میان تمام اقدامات خصمانه خاندان سعودی علیه ایران، تعرض افسران آل‌سعود به 2 نوجوان ایرانی در فرودگاه جده بیشترین خشم فراگیر ملی را در ایران نسبت به آل‌سعود ایجاد کرد. این خشم آنقدر فراگیر بود که یک مسابقه فوتبال میان 2 کشور را نیز به صحنه انتقام این رفتار غیرانسانی سعودی‌ها تبدیل کرد. تجمعات خودجوش مردم ایران از هر نوع تیپ و اعتقادی در مقابل سفارت و کنسولگری‌های سعودی در ایران نشان داد مردم ایران بشدت از این اقدام سعودی‌ها خشمگین شده‌اند و شدت و فراگیری عصبانیت مردم ایران به‌گونه‌ای بود که سازمان حج مجبور شد سفر عمره را تعلیق کند. سران قوا و شخصیت‌ها و ارگان‌های مهم همه به این اقدام غیرانسانی واکنش نشان دادند و مراجع تقلید نیز پیشتاز این محکومیت بودند اما متاسفانه به‌رغم فراگیری این خشم عمومی و محکومیت سراسری، جواد ظریف تنها مقام مسؤولی بود که درباره این ماجرا سکوت کرد! سکوت جواد ظریف نسبت به تعرض افسران سعودی به 2 نوجوان ایرانی وقتی در کنار سرعت عمل او در تبریک به وزیر خارجه جدید عربستان قرار می‌گیرد، واقعیات حاکم بر فضای ذهنی جواد ظریف را برای مردم آشکار می‌کند. وزیر خارجه باید بداند غیرت و عزت از خطوط قرمز ملت ایران است بویژه نسبت به آل‌سعود حساسیت ویژه‌ای در میان مردم ایران وجود دارد. اگر آقای ظریف اطلاعی از این خطوط قرمز ندارد باید توسط همکاران و مشاوران در جریان این خطوط قرمز قرار گیرد.

مشاور اردوغان:  ضرر ایران برای جهان اسلام بیش از اسرائیل است
یک مقام بلندپایه ترکیه‌ در اظهاراتی بی‌سابقه علیه ایران، مدعی شد ایران به وحدت جهان اسلام زیان زده است و این زیان بیش از زیانی است که رژیم صهیونیستی وارد کرده است. به گزارش فارس، «امرالله ایشلر» مشاور ویژه «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهوری ترکیه در گفت‌وگو با روزنامه سعودی «الحیات» چاپ لندن، گفت: سیاست‌هایی که ایران در سوءاستفاده از مرحله مابعد انقلاب‌های عربی در پیش گرفت، ثابت می‌کند حرف اندیشمندان و افراد آکادمیک که گفتند ایران از زمان انقلاب خود تلاش می‌کند انقلاب را صادر و پروژه هلال شیعی را برپا کند، درست است. این مقام ترک افزود: بنا بر آنچه گفتم، می‌توانیم بگوییم زیانی که ایران به وحدت جهان اسلام و روح آن وارد کرد، بیش از همه زیان‌هایی است که حملات صهیونیستی به بار آورده، علاوه بر اینکه مواضعی که ایران اتخاذ کرده دل انسان‌های باوجدان شیعه را نیز به درد آورد و سبب شد واکنش‌های تندی نشان بدهند از جمله شیخ صبحی طفیلی، دبیرکل اسبق حزب‌الله که از اقدامات ایران در منطقه انتقاد کرد؛ اقداماتی که سبب فتنه‌ در منطقه و بریده شدن پیوندهای ایران با منطقه شد.

گروه بین‌الملل: با گذشت 37 روز از تجاوز ائتلاف عربی-غربی به یمن، محمد بن سلمان، وزیر دفاع و همه‌کاره فعلی دربار پادشاهی سعودی  که شاهد شکست قاطع عملیات «توفان قاطعیت» و سپس کور شدن آخرین امید‌های متجاوزان  برای فرار از باتلاق یمن در پی عملیات مکمل «احیای امید» بوده است، در تلاش برای  برپا ساختن جنگ داخلی در این کشور است. همزمان روز گذشته خبر رسید نیروهایی یمنی‌الاصل در پوشش این اتئلاف متجاوز به بندر عدن اعزام شده‌اند. طبق اعلام یک مقام امنیتی یمنی اگرچه تعداد این نیروها اندک توصیف شده است اما دسته‌هایی دیگر نیز در حال پیاده شدن در این بندر جنوبی هستند. این نیروها جزو یگان‌های مزدور عربستان و امارات هستند. همچنین منابع نزدیک به آل‌سعود فاش کرده‌اند ریاض بشدت در حال تلاش برای تفرقه‌افکنی میان قبایل و طیف‌های سیاسی مختلف یمن است تا از نقش متحدکننده انصارالله در یکپارچگی کشور بکاهد و در عین حال به‌طور همزمان نیروهای تروریستی تکفیری القاعده و داعش را علیه انقلابیون و دولت صنعا تقویت می‌کند. نضال حماده، نویسنده پایگاه المنار به نقل از گزارش‌های منابع نزدیک به حوثی‌ها نوشته است که راهبرد عربستان درباره قبایل یمنی این است که آنها را وادار کند به هر شکلی با دولت تحت حمایت انصارالله مخالفت کنند. دستگاه اطلاعاتی عربستان دائم با آل‌احمر و قبیله الفضلی در عدن و دیگر قبایل مناطق مجاور عدن در تماس است. حتی در این زمینه دربار پادشاهی سعودی دستور داده سازمان استخبارات تماس‌های مستمر و پشتیبانی مالی از قبایل یمنی را در دستور کار خود قرار دهد. در  حقیقت  تمام فعالیت‌های استخبارات سعودی بر شکستن اتحاد حوثی‌ها با دیگر قبایل و هواداران علی عبدالله صالح متمرکز شده است. در همین رابطه به گفته منابع مطلع در صنعا، عربستان به شبه‌نظامیان اخوان‌المسلمین در یمن که با القاعده همکاری می‌کنند، دستور داده است به هرج و مرج و جنگ خیابانی در استان‌های صنعا، مارب، بیضا و تعز شدت بخشند. آل‌سعود به حزب الاصلاح شاخه جماعت اخوان‌المسلمین در یمن که با تروریست‌ها و شبه‌نظامیان هوادار رئیس‌جمهور فراری یمن همکاری می‌کند دستور داده است سطح آمادگی شبه‌نظامیان خود را برای ایجاد هرج و مرج و آشوب‌ و جنگ خیابانی در صنعا و استان‌های بیضا، مأرب و تعز بالا ببرد.
کشاندن یمن به جنگ داخلی
رضوان رزق، تحلیلگر عربستانی نیز در این باره به شبکه پرس‌تی‌وی می‌گوید: «سعودی‌ها قصد دارند با تجاوز خود یمن را به مرداب جنگ داخلی بکشانند و اگر حملات خود به یمن را ادامه دهند و از افرادی مانند عبدربه منصور هادی (رئیس‌جمهور متواری) حمایت کنند، ممکن است در یمن فاجعه به بار‌ آید و این کشور بی‌ثبات شود و این امر ممکن است به نوعی به تجزیه کشور بینجامد». به گفته این تحلیلگر ساکن لبنان سعودی‌ها با مداخله در امور سیاسی داخلی یمن، تنها سعی دارند نفوذ خود را بر گروه‌های یمنی تحمیل کنند. این مساله نشان می‌دهد سعودی‌ها در توطئه علیه یمن نقش دارند، چون یمنی‌ها در حال توافق بین خود بودند و تقریبا اکثر مشکلات داخلی‌شان حل شده بود و می‌توانستند با تشکیل یک دولت ملی به مشکلات مردم یمن پایان دهند.  او معتقد است دربار سلمان بن عبدالعزیز  دستور کار مخصوص به خود را دارد و این نقطه سیاه دیگری در پرونده‌ سوابق سیاسی عربستان خواهد بود، چرا که واضح است ریاض به طور مستقیم از گروه‌های تروریستی در سوریه، لبنان و اکنون یمن حمایت می‌کند و مسؤول گسترش القاعده و دیگر گروه‌های تروریستی است. رضوان رزق همچنین درباره  هدف طرح کلی رژیم سفاک سعودی برای بی‌ثبات کردن منطقه می‌گوید: «این خاندان و این رژیم همراه با متحدانش که نزدیک‌ترین آن اسرائیل است، سعی دارد کشورهای عرب را متزلزل کند و اعراب را به جنگ داخلی بکشاند، جنگی بی‌پایان که می‌تواند در سال‌های آینده به یک فاجعه بدل شود. همه این تنش‌ها تنها سبب می‌شود ثبات و آرامش اسرائیلی‌ها تضمین شده و آزادی فلسطین از یاد برود، زیرا به این شکل همه کشورهای عرب درگیر بحران خود هستند».
بمب‌های خوشه‌ای آمریکایی
سلاح‌های آمریکایی نقشی اساسی در جنایت‌های رژیم حاکم بر عربستان علیه یمنی‌ها داشته است. به گزارش گروه دیده‌بان حقوق بشر، ائتلاف متجاوز سعودی در حملات هوایی خود طی چند هفته اخیر از بمب‌های خوشه‌ای که توسط آمریکا ارائه شده برای وارد آوردن حداکثر تلفات به غیرنظامیان یمنی استفاده کرده است. در این گزارش اعلام شده فیلم‌های ویدئویی، تصاویر و دیگر اسناد نشان می‌دهد ائتلاف از بمب‌های خوشه‌ای در نزدیک روستاهای استان صعده در شمال یمن استفاده کرده است. این گروه که می‌گوید براساس اسناد این بمب‌ها دست‌کم در 2 حمله به کار رفته‌اند، نتوانسته به آمار تلفات احتمالی این حملات دست یابد. بمب‌های خوشه‌ای که در بیشتر نقاط جهان ممنوع اعلام شده‌اند - آمریکا و عربستان این ممنوعیت را نپذیرفته‌اند - جزو تسلیحات غیردقیق هستند که ترکش‌های خود را در یک منطقه گسترده پرتاب کرده و به دلیل ریزبمب‌های منفجر نشده‌ای که از خود بر جای می‌گذارند یک تهدید بلندمدت برای غیرنظامیان محسوب می‌شوند. از زمان آغاز تجاوز به یمن طی 5 هفته بیش از 3 هزار و 500 تن کشته و بیش از 6هزار تن زخمی و 300 هزار نفر نیز آواره شده‌اند. در همین حال «ضیف‌الله الشامی»، یکی از رهبران انصار‌الله درباره تصمیم عربستان برای عدم حمله به مناطق مسکونی یمن گفت: این شایعات دشمن و مزدوران آن در داخل یمن است تا با اطمینان خاطر دادن به مردم اهداف شوم متجاوزان محقق شود در حالی که عربستان می‌خواهد جامعه بزرگی از مردم یمن از این تجاوز آسیب ببینند تا بالاخره سر تسلیم فرود آورند.

یمن، بزرگ‌ترین مخزن نفتی  جهان
با افشای این حقیقت که یمن بزرگ‌ترین مخزن نفتی  جهان را دارد این سوال مطرح می‌شود که آیا اساس برنامه‌ریزی آمریکایی‌ها برای حمله به این کشور از طریق مزدور منطقه‌ای‌شان در حقیقت بی‌ثبات کردن نظام حاکم بر زرخیزترین سرزمین منطقه است؟ و آیا به همین خاطر است که عربستان و تکفیری‌های القاعده موظف شده‌اند به هر شکل ممکن خاک یمن را بویژه در مخازن اکتشافی و  مناطق سر راه انتقال نفت اشغال کنند؟ شبکه اسکای‌نیوز پس از آنکه فاش کرد یمن بزرگ‌ترین مخزن نفتی  جهان را دارد در عین حال خبر داد که دولت آمریکا و دولت (سابق) یمن عمدا این مساله را پنهان نگاه داشته‌اند. واشنگتن در همکاری با مقامات سابق یمن وارد عمل شد تا این راز بزرگ، یعنی وجود بزرگ‌ترین منابع نفت جهان در یمن فاش نشود. این چاه در امتداد چاه‌های نفت عربستان قرار دارد و آمریکا همه تلاش خود را برای پنهان کردن این خبر، به کار گرفته است. بزرگ‌ترین منبع نفت جهان به ذخایر نفتی در یمن می‌رسد که بخشی از آن در عمق 1800 متری در عربستان در منطقه مرزی به نام الجوف واقع است اما ذخایر بزرگ در زیر زمین یمن است و از نظر ذخایر، اولین در جهان به شمار می‌رود. اگر هم‌اکنون عربستان 34 درصد ذخایر نفت جهان را در اختیار دارد، کشف این چاه‌های نفت در یمن، باعث می‌شود این کشور 34 درصد ذخایر جهان را داشته باشد. در همین رابطه شارل ایوب در مقاله‌ای در روزنامه الدیار لبنان نوشت: به نظر می‌رسد جنگی که در یمن صورت گرفته و آمریکا و عربستان در آن هستند، درباره چاه‌های نفت بوده است به طوری که دولت سابق یمن قصد داشت شرکت‌های روسی در کنار شرکت‌های انگلیسی و آمریکایی وارد شوند اما اختلافی به وجود آمد و اعلام این اکتشاف جدید در یمن منع شد. خبرهای تایید نشده حاکی است عربستان به یمن پیشنهاد کرده است سالانه 10 میلیارد دلار در ازای دادن امتیاز استخراج نفت از یمن به مدت 50 سال بپردازد اما یمن با این پیشنهاد موافقت نکرده است. همچنین شرکت‌های آمریکایی و فرانسوی پیشنهادهای وسوسه‌انگیزی ارائه کرده‌اند اما مشکل اصلی این است که چاه‌ها در مناطق الجوف و مارب واقع است که آمریکایی‌ها و عربستان سعی دارند به دست عناصر القاعده کنترل آنها را در اختیار بگیرند. در ادامه مقاله الدیار آمده است: «به همین علت ممکن است در 20 سال آینده درگیری بزرگی درباره انرژی یمن رخ دهد و همچنین درگیری بین مسکو و واشنگتن برسر بهره‌برداری از نفت در یمن ایجاد شود».
 

سیاوش رسولی: این روزها در خیابان‌های ایران بویژه خیابان‌های پایتخت خودروهای رنگارنگی رفت‌وآمد می‌کنند، خودروهایی که اگر در گذشته تنها به عنوان وسیله جابه‌جایی مطرح بودند امروز به نماد برخی مسائل اجتماعی مبدل شده‌اند. موضوعی که رهبر انقلاب هم در دیدار با فرماندهان نیروی انتظامی به آن اشاره کردند. ایشان در این دیدار جولان دادن برخی جوان‌های سرمست غرور ثروت با خودروهای گرانقیمت در خیابان‌ها را یکی دیگر از مظاهر ایجاد ناامنی روانی در جامعه برشمردند موضوعی که نشان از اهمیت بالای این پدیده و دغدغه‌های متعدد پیرامون آن دارد. در این گزارش کوتاه تلاش شده است به صورت اختصار ابعاد گوناگون این پدیده تازه و دلایل آن از نگاه کارشناسان اجتماعی مورد نقد و بررسی قرار گیرد.
رانندگی بدون غم نان!
بی‌تردید می‌توان اذعان داشت بخش قابل توجهی از خودروهایی که این روزها در سطح خیابان‌های کلانشهر‌ها  تردد می‌کنند، از لحاظ قیمتی در محدوده مشخصی قرار دارند، محدوده‌‌ای که آنها را در طبقه متوسط جامعه جای می‌دهد. دراین بین  یک بخش  اندکی  وجود دارند که به مدد برخی اتفاقات خاص اقتصادی یک‌شبه ره ساله را رفته‌اند و کیسه‌هایشان پر شده است! پر شدنی که نمود بیرونی‌اش در مانور لوکس سواری با خودروهای گرانقیمت هویداست! خودروهایی که رانندگانشان نه مانند مردم عادی دغدغه نان دارند و نه مثل قشر فرهیخته بابت بر هم ریختن روان جامعه نگران هستند.
ویراژ روی اعصاب!
البته باید اشاره کرد که بخش دیگری از متمولان جامعه هم با رنج زیاد و زحمت فراوان به جایگاه مادی بالایی دست پیدا کرده‌اند و نمی‌توان  از آنها انتظار داشت خودروی خوب سوار نشوند اما مشاهدات میدانی خبرنگار «وطن امروز» نشان می‌دهد این بخش از قشر ثروتمند جامعه،  برخلاف گروه اول به طور کامل شرایط جامعه و فاصله بین دهک‌ها را درک می‌کنند. این بخش از متمولان اجتماعی از اینکه داشته‌های خود را مایه فخرفروشی قرار دهند لذتی نمی‌برند. به واقع نگرانی امروز خیلی از متفکران و مدیران جامعه همان گروه اول از ثروتمندان یا به تعبیری بهتر نوکیسگان هستند که باعث برجسته‌تر شدن شکاف اجتماعی می‌شوند. شکاف اجتماعی که افزایش جرائم و خشونت‌ها و کینه‌های اجتماعی تنها بخش کوچکی از تبعات جبران‌ناپذیر آن است و در یک کلام امنیت روانی جامعه را به هم می‌زند. به واقع بخش قابل توجهی از شهروندان در چند سال گذشته متوجه پیامدهای ناگوار نمایش دارایی‌های خود بوده‌اند و سعی کرده‌اند از این موضوع پرهیز کنند اما همان بخش اندکی که از قرار معلوم به شکل بیمارگونه‌ای به  تحقیر دیگران از طریق نمایش داشته‌های خود مبتلا هستند، تنها به منافع شخصی می‌اندیشند و به طور کل منافع جمعی را نادیده می‌گیرند. افرادی که تنها داشته آنها پول است و همه چیز را در پول می‌بینند!
نمایش جنون‌وار دارایی در سطح شهر
اگر قرار بر این باشد که فردی بدون توجه به شرایط ویژه جامعه و تنها برای لذت شخصی هر رفتاری انجام دهد وضعیت امنیت روانی جامعه چه خواهد شد؟ آیا همان شخص تبعات این رفتار را می‌پذیرد؟ تجربه اثبات کرده پاسخ افراد به این پرسش منفی است، چرا که به طور معمول آنها به لذت بردن‌های زودگذر از طریق نمایش جنون‌وار دارایی‌های خود بویژه خودرو دل خوش کرده‌اند و تنها اگر امنیت شخصی‌شان به خطر بیفتد، از نبود امنیت در جامعه می‌گویند.
عواقب خطرناک ادامه این مانور تجمل‌گرایی
این در حالی است که مهدی معتمدی، استاد دانشگاه و کارشناس اجتماعی درباره عواقب ادامه داشتن این مانور تجمل‌گرایی در شهر‌ها و بویژه کلانشهر‌ها به «وطن امروز» می‌گوید: چنانچه این روند ادامه داشته باشد، به‌تدریج در آینده‌ای نه چندان دور دیگر این پدیده مختص مناطق بالای شهر و بالاشهرنشین‌ها نیست و این احتمال وجود دارد که به مناطق دیگری از شهر‌ها مانند مناطق پایین هم سرایت کند و جوانان این مناطق هم در خیابان‌ها مانور تجمل‌گرایی به راه بیندازند.
به باور این استاد دانشگاه، هر چه سریع‌تر باید سازمان‌ها و دستگاه‌های مسؤول از یک طرف و سازمان‌های فرهنگی از سوی دیگر برنامه‌های خود را برای جلوگیری از بسط و گسترش این پدیده نابهنجار و مخرب امنیت روانی در جامعه اجرایی کنند. بنابر اظهارات این کارشناس اجتماعی، بروز مخاطرات در امنیت روانی جامعه بویژه در بین جوانان و ایجاد عقده‌های نامتعارف از جمله آسیب‌های افزایش این پدیده نابهنجار در جامعه است.
مسؤولیت‌های اجتماعی زیر چرخ خودروهای لوکس
 نباید فراموش کرد امنیت علاوه بر بعد قضایی و انتظامی، ابعاد اجتماعی هم دارد که این بعد مدنی و اجتماعی آن برعهده مردم است. نمی‌توان بی‌تفاوت به سطح زندگی افراد جامعه، به شکل جنون‌وار به نمایش ماشین‌های گرانقیمت و لوکس پرداخت و انتظار داشت از سوی برخی افراد جامعه واکنش ناهنجاری سرنزند. درواقع یک جامعه از آن جهت جامعه نامیده شود که شهروندان موجود در آن نسبت به یکدیگر حس مدنیت و برادری دارند. به تبع همین حس برادری در یک جامعه، کسانی که در جامعه نمی‌خواهند وظیفه خود را در مقابل دیگر اعضا به درستی انجام دهند هم محکوم هستند و هم عنصری ضد اجتماع به شمار می‌روند!  ماجرای امروز این گروه  که در جامعه ما به نمایش عریان دارایی‌های خود می‌پردازند و روان شهروندان جامعه و بویژه جوانان را به هم می‌ریزند مصداق عناصر ضد اجتماعی است. این افراد نباید فراموش کنند در یک جامعه مسؤولیت‌های اجتماعی نوشته یا نانوشته دارند.

مهدی طاهرخانی: یکی، دو دهه قبل، هر بار که نزدیک به داربی بزرگ پایتخت می‌شدیم یک دغدغه شیرین به سراغ مدیران وقت ورزش‌مان می‌آمد؛ ورزشگاه آزادی کفاف هواداران پرتعداد سرخابی را نمی‌دهد و تهران محتاج یک ورزشگاه بزرگ دیگر نیز هست. آن روزها همه نداشته‌های فوتبالی‌مان را در قیاس با کشورهای همسایه به یک دلخوشی خود گول‌زنک، گره می‌زدیم؛ ما تماشاگر داریم و این مهم‌ترین برتری‌مان نسبت به تمام آسیاست. حتی چین که جمعیت بعضی از شهرهایش به 30 میلیون نفر هم می‌رسد قادر نیست یک ورزشگاه 100 هزار نفری را پر کند. هوادار، میراثی بود که از قدیم به مدیران جدید رسیده بود و با توجه به 2 برابر شدن جمعیت ایران در طول 3 دهه، اینک دغدغه ورزشگاه‌سازی و جا دادن این خیل عظیم هوادار، دغدغه بزرگ مدیریت ما شده بود. اما آرام آرام، خیلی نرم و آهسته، بدون آنکه خودمان هم متوجه شویم ناگهان روزی را پیش‌رو دیدیم که داربی از راه رسید و آزادی تنها نصفش پر شد. نبردهای ملی دیگر با هجوم تماشاگران مواجه نمی‌شد. بازی‌های لیگ هم هر سال نسبت به فصول قبل با استقبال کمتری روبه‌رو شد به طوری که به رکورد تنها 100 تماشاگر پرسپولیس در یک بازی مهم رسیدیم. چه شد که این ویروس به جان فوتبال ما افتاد،مقصرانش چه کسانی بودند و مهم‌تر از همه راهکار و درمان این مصیبت چیست؟ قبل از رسیدن به این پرسش‌ها و یافتن پاسخ باید ابتدا این سوال را مطرح کرد؛ چرا در دهه 70 و 80 ورزشگاه‌های ما پر می‌شد و حالا نه؟یکی از مهم‌ترین دلایلی که در دهه 60 در روزهای میانی هفته هم برای یک بازی نسبتا معمولی حدود 60 هزار تماشاگر برای بازی‌های استقلال و پرسپولیس به آزادی می‌آمد مربوط به عدم پخش مستقیم بازی‌ها بود. آن روزها که سرگرمی قشر متوسط رو به بالا و حتی رو به پایین جامعه به مراتب کمتر از امروز بود فوتبال یک‌تنه جور همه نداشته‌های ما را می‌کشید. 2 کانال تلویزیونی بیشتر پیش روی مردم نبود. غیر از کوه و مناطق خوش‌آب و هوای اطراف تهران که آن هم مختص هر کسی نبود، جایی برای رفتن وجود نداشت. پس این تنها ورزشگاه آزادی بود که می‌توانست چند ساعت به بهترین شکل ممکن اوقات فراغت مردم را پر کند البته با این پیش‌زمینه که قرار نبود هواداران به ورزشگاه بیایند و شاهد باخت تیم‌های محبوب خود باشند. از این رو داستان دهه 60 به صورت کلی با همه ادوار تاریخ ایران تفاوت دارد. با توجه به کم بودن امکانات رفاهی و دیگر مسائل که از حوصله این بحث خارج است، حتی اگر همه پیکارها همانند امروز پخش مستقیم هم می‌شد باز هم تاثیر آنچنانی در حجم ورود تماشاگران نداشت چرا که در دهه 70 خورشیدی، دوربین‌های پخش مستقیم جایگاه خود را پیدا کردند اما ریزش چندانی بین تماشاگران رخ نداد. این به آن معناست که آن روز فوتبال جایگاه اصلی خود را در سبد خانواده‌ها پیدا کرده بود و به این سادگی‌ها از آن بیرون نمی‌آمد مگر با اشتباهاتی که مدیران و مربیان ما مرتکب شدند.
 پول وارد فوتبال شد
وارد دهه 70 شدیم. از اواسط آن بود که پول کم‌کم به رگ‌های این جوان جذاب، لاغراندام اما بشدت محبوب تزریق شد. با آمدن بازیکنانی مثل کریم باقری و دایی به پرسپولیس که هر کدام با مبالغی تقریبا تابوشکن به این تیم آمدند، حتی تمرین‌های سرخپوشان هم با استقبال 5 هزار نفری مواجه شد. استقلال هم با ورود علی فتح‌الله‌زاده و عبور از دوران مدیریت کاظم اولیایی که بشدت اقتصادمحور بود، خیلی زود جذب ستاره‌های گرانقیمت از جمله مهدی هاشمی‌نسب را آغاز کرد و اینک فوتبال نه‌تنها در ورزشگاه‌ها که حتی در کیوسک مطبوعات هم با شدت و حدت مثال‌زدنی دنبال می‌شد. تیم‌های صنعتی و نظامی مثل سپاهان و پاس تهران بزرگ هم وارد کارزار جذب ستاره با مبالغ بالا شدند و اینگونه شد که فوتبال بی‌درآمد ما حالا از جیب دولت خرج‌های آنچنانی می‌کرد. توجیه آن هم سرگرم کردن بخش وسیعی از جوانان بود. جامعه‌ای که در دهه 60 زاد و ولدش 2 برابر نسبت به دهه‌های سابق شده بود حالا لبریز از جوانانی بود که معدل سنی‌شان بین 15 تا 25 سال بود. با چنین وضعیتی به دهه 80 رسیدیم. قیمت‌های هر سال بالاتر می‌رفت اما رابطه مستقیمی با پیشرفت کیفی فوتبال ما نداشت. با این وجود و با توجه به اینکه همه نبردها از صداو سیما پوشش زنده داده می‌شد اما ورزشگاه‌ها کماکان لبریز از تماشاگر بود.
پول ماند، زیبایی رفت
هر چه به پایان دهه 80 نزدیک‌تر شدیم فوتبال ما شکل و روی متفاوتی به خود گرفت. علی پروین یک دهه قبلش با فوتبال تدافعی قهرمان پکن شده بود و خیلی بعدترها برانکو با یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های تاریخ فوتبال ایران، تقریبا فوتبال دفاعی را وارد خون مربیان ایرانی کرد البته در ابتدا شدت بازی‌های تدافعی به شکل امروز نبود، چرا که سرخابی‌ها به‌عنوان طلایه‌داران فوتبال تماشاگرمحور، کماکان از بازیکنان مطلوب‌تری بهره می‌بردند اما باز هم شکل بازی‌ها در همان سال‌ها هم تاثیر بسزایی در استقبال تماشاگران داشت. پرسپولیس لیگ ششم را به یاد بیاورید. در بیشتر نبردهای خانگی، استقبال بسیار خوبی از تیم دنیزلی می‌شد. حتی تا روز آخر این استقبال ادامه داشت. سال بعدش که قطبی با فوتبالی متفاوت به این تیم آمد به خاطر نتیجه‌گرایی باز هم این حضور ادامه داشت و بازی فینال‌گونه آن لیگ بین پرسپولیس و سپاهان نمونه کاملی از وضعیت موجود بود. بیش از 100 هزار تماشاگر آمدند و بخش وسیعی هم به خاطر پیدا نکردن جا رفتند.
دهه 90 و نزول فاحش
حالا چند فاکتور مهم دست در دست هم دادند تا فوتبال همیشه پرتماشاگر ایران با یک معضل جدی روبه‌رو شود. به خاطر ورود پول و رشد قارچ‌وار دلالی، ماشین ستاره‌سازی فوتبال ما به ریپ زدن افتاد. علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا، کریم باقری، علی دایی، علیرضا منصوریان، احمدرضا عابدزاده و... یک‌تنه قادر بودند تصمیم یک تماشاگر را برای آمدن یا نیامدن به ورزشگاه تغییر دهند. حالا تیم‌های ما تقریبا خالی از این نوع از بازیکنان خاص هستند. از سوی دیگر علی دایی و امیر قلعه‌نویی در طول چند سال گذشته بیشترین تاثیر را در نوع بازی تدافعی استقلال و پرسپولیس ایفا کرده‌اند. از یک سو ستاره جذابی درون زمین نبود، از سوی دیگر سرخابی‌ها تماشاگرپسند بازی نمی‌کردند و همین موجب شد تماشاگر ما میل چندانی به حضور در ورزشگاه نداشته باشد. تنها کافی است به نبرد سرنوشت‌ساز پرسپولیس و راه‌آهن در لیگ سیزدهم توجه کنید، روزی که اگر دایی و شاگردانش هر 3 امتیاز این نبرد خانگی را از آن خود می‌کردند پس از 7 سال مجددا قهرمان لیگ برتر می‌شدند اما تنها 5 هزار هوادار در ورزشگاه حضور داشت و پرسپولیس ناباورانه بازی برده را در دقایق پایانی با تساوی عوض کرد و به همین سادگی جام را دودستی به فولاد داد. امیر قلعه‌نویی در طول این چند سال گذشته بارها صحبت از یک توطئه حساب‌شده کرده است. او بر این باور است که عده‌ای خاص با برنامه 10 ساله فوتبال را از سبد تفریح خانواده‌ها خارج کردند. به‌زعم سرمربی استقلال، این نوع از مدیران از فوتبال پرتماشاگر می‌ترسیدند. مردی این حرف را می‌زند که به گواه آمار در طول 2 سال گذشته، استقلال فارغ از نتایجش، کسالت‌بارترین بازی‌های همه ادوار تاریخش را ارائه داده است. قلعه‌نویی خودش بنشیند و بازی‌های استقلال سال 84 که خودش سرمربی‌اش بود را با استقلال 94 مقایسه کند. از بازی‌های پرگل و قهرمانی آن دوره امروز به یک جای دیگر رسیده است. اگرچه هنوز لیگ چهاردهم به پایان نرسیده و استقلال روی کاغذ شانس قهرمانی دارد اما هوادار برای دیدن کدام فوتبال جذاب باید به ورزشگاه بیاید؟ بیاید تا دفاع آبی‌ها مقابل ذوب‌آهن را در آزادی ببیند؟ بیاید که دقیقا از چه چیزی لذت ببرد؟ از برد مقابل نفت مسجد سلیمان که تقریبا میانه میدان در دست حریف بود؟ پرسپولیس به‌عنوان پرهوادارترین تیم ایران، فصل قبل با فوتبالی کاملا شبیه به فوتبال امروز استقلال در کورس قهرمانی بود اما استقبال از بازی‌هایش تفاوتی با امروز که در خانه نهم جدول چمباتمه زده است، ندارد. این به آن معناست که نوع بازی سرخابی‌ها رابطه بسیار مستقیمی با حضور هواداران‌شان دارد البته در این میان از بدسلیقگی سازمان لیگ در گذاشتن بازی در روزهای میانی هفته هم نباید بی‌تفاوت گذشت.
 بازی‌ها پخش هم نشود کسی خریدارش نیست
به موضوع پخش مستقیم بازی‌ها فلش‌بک می‌زنیم.عده‌ای اعتقاد راسخ داشتند هواداران ترجیح می‌دهند در عصر اینترنت، بازی را از گیرنده‌های خانگی ببینند و به ورزشگاه نیایند. این انگاره تا حدودی قابل قبول بود اما یک اتفاق نادر موجب شد به صورت کلی رنگ ببازد. برای نخستین‌بار در طول تاریخ لیگ برتر، به خاطر جدال قضایی فدراسیون فوتبال و صدا و سیما، برای چند هفته هیچ کدام از نبردهای لیگ چهاردهم نه از تلویزیون و نه از رادیو پخش نشد. حتی فیلمبرداری هم نشد و این یعنی هوادار فوتبال برای دیدن نبرد تیم محبوب خود تنها و تنها باید به ورزشگاه می‌آمد اما نتیجه چه بود؟ به صورت باورنکردنی باز هم خبری از پر شدن سکوها نشد. این یعنی اگر قرار است این معضل را به صورت اساسی ریشه‌یابی و درمان کنیم، متخصصان به یاد داشته باشند، پخش زنده دلیل اصلی ریزش هواداران نبود و نیست.

سرلشکر فیروزآبادی، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح خطاب به هیأت مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان پیامی تحت عنوان «راهبرد استقامت و هوشیاری در مکتب انقلاب اسلامی در برابر گزاره‌برگ استکباری صهیونیستی دغلکارانه آمریکا» صادر کرد. در این پیام نکاتی به شرح زیر آمده است:
1- واگذاری حقوق امنیتی کشور به دولتی که نتواند یا نگذارند به تعهدات خود عمل نماید و با رفتار خارج از اراده او در توافقات تأثیر بگذارد خطایی نابخشودنی است. الزام نخست و مهم آن است که در صورت امکان بازگشت تحریم‌ها به هر صورت و بهانه‌ای باید به صراحت با عدم الزام حقوقی و بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران نسبت به تعهدات داده شده مواجه و حق بازگشت به شرایط قبل و اعمال حاکمیت کشور در ادامه مسیر را بلامانع سازد.
2- ماهیت توافق به‌گونه‌ای باشد که جمهوری اسلامی ایران بتواند زیرساخت‌های صنعتی خود را در بازگشت‌پذیری حفظ و نگهداری نموده و برای اعمال حاکمیت خود نیازمند هزینه‌های سنگین نصب، جابه‌جایی یا ترمیم عناصر مستهلک شده، نگردد.
3- غرب باید متعهد گردد که به منظور اجرای توافق و نظارت بر آن از لابی‌گری و استفاده از گروه‌های فشار سیاسی یا هرگونه طرف ثالث در خارج از حکومت به‌عنوان ابزار فشار، جمع‌آوری اطلاعات، اتکای خبری یا رسانه‌ای پرهیز نموده و این نکته در قطعنامه ابطال مصوبات قبلی در شورای امنیت به صراحت گنجانیده شود.
4- تمامی قطعنامه‌های شورای امنیت مبتنی بر تحریم‌ کشور و گنجانیدن ایران در ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل بایستی به صورت شفاف و قاطع، لغو و ابطال شود و در قطعنامه دیگری با حضور تمامی اعضا بر آن تصریح شده و مشروط به رفتار دیگر، زمان مشخص یا وقوع تعهدی دیگر نباشد و کلیه اعضای شورای امنیت سازمان ملل به پایبندی و اجرای آن متعهد بوده و دارای ضمانت‌های عدم نقض باشد.
5- گزارش‌های مبتنی بر راستی‌آزمایی می‌بایستی در قالب یک پیوست و صرفاً در موضوعات غنی‌سازی و براساس حقوق توافق و با رعایت اصول حاکم بر حقوق‌ بین‌الملل در نظارت بر بازرسی تنظیم و به پیوست توافق به‌عنوان سند رسمی ضمیمه گشته و مشخص گردد مسائل و ابهامات فی‌مابین آژانس و ایران کاملاً حل شده است.