گروه سیاسی: با توجه به تداوم زیاده‌خواهی‌های طرف مقابل در مذاکرات هسته‌ای و تقاضای بازرسی از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان و همچنین در حمایت از تیم مذاکره‌کننده کشورمان، روز گذشته تجمع بزرگ ده‌ها هزار نفری در مشهد مقدس برگزار شد. به گزارش «وطن‌امروز»، مخالفت با این زیاده‌خواهی طرف مقابل بویژه آمریکایی‌ها اکنون به یک مطالبه عمومی در کشور تبدیل شده است. جلسات مختلف دانشگاهی و تجمعات دانشگاهی و حوزوی و مردمی از نمونه‌های این مطالبات است. اما اجتماع کم‌نظیر روز گذشته در مشهد مقدس با محوریت حذف بازرسی نظامی و مطالبه یک توافق مطلوب که تامین‌کننده منافع ملت ایران باشد، نقطه عطف این مطالبه ملی بود. مردم کشورمان روز گذشته با ابراز نگرانی از این زیاده‌خواهی غرب در شعارهای مختلف خود تاکید کردند که تن دادن به این خواسته غرب مبنی بر بازرسی از مراکز نظامی و بازجویی دانشمندان کشور نه‌تنها با مختصات یک توافق خوب در تضاد است بلکه سایه جنگ و ناامنی را نیز بر کشور خواهد انداخت. همچنین به‌رغم برخی شایعات مبنی بر عدم مجوز این همایش، عبدالله ارجاعی معاون سیاسی فرماندار مشهد مقدس  اظهار داشت: تجمع بزرگ «ما اجازه نمی‌دهیم» با صدور مجوز قانونی و کاملاً در چارچوب قانون و با رعایت موازین در مشهد مقدس برگزار شد. در این همایش چهره‌هایی چون مهرداد بذرپاش، عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی، حاج رحیم احمدی روشن، حاج احمد واعظی، علی‌اکبر رائفی‌پور و برخی اعضای شورای شهر مشهد مقدس سخنرانی کردند. در بخشی از این برنامه همچنین حاج احمد واعظی، مداح اهل بیت(علیه‌السلام) به شعرخوانی پرشور و حماسی خود پیرامون مطالبه رهبر معظم انقلاب با عنوان «اجازه نمی‌دهیم» پرداخت که بسیار مورد توجه حاضران قرار گرفت. همچنین شعارهایی از جمله «مسیر بی‌نتیجه، باید پایان پذیرد»، «با مشت محکم می‌زند این ملت، بر دهن مخالف ولایت» و
«ما مردم ایرانیم، بر عهد خود می‌مانیم» از سوی مردم در مقابله با زیاده‌خواهی غرب داده شد.
بذرپاش: عکس با جان کری احترام نمی‌آورد
مهرداد بذرپاش به عنوان سخنران اصلی این مراسم  در بخشی از سخنان خود گفت:  چند عکس یادگاری با جان‌کری برای ما تولید احترام نمی‌کند بلکه
بر عکس احترام ما برگرفته از مکتب مقاومت و امثال طهرانی‌مقدم‌هاست که با دستاوردهایشان می‌توانند تل‌آویو را نشانه بروند. به گزارش تسنیم،  بذرپاش گفت: جنایات آمریکا پس از انقلاب اسلامی علیه ملت ایران یک سند تاریخی بسیار بزرگ است که از حافظه ملت ایران پاک نمی‌شود. وی افزود: کسانی که امروز دست در جیب مردم می‌کنند و از اقتدار و عزت شما خرج می‌کنند باید مسیرشان را عوض کنند، آنها باید از آیندگان خودشان خرج کنند. عضو هیات رئیسه مجلس به وضعیت پرونده هسته‌ای ایران در طول تاریخ انقلاب اسلامی پرداخت و گفت: کشورهای اروپایی و غربی بارها مسیر و رویکرد خودشان را تغییر دادند؛ تا قبل از سال 84 با پذیرش همه تعهدات غربی و بستن در مکان‌های هسته‌ای پیش رفتیم اما آنها ناآرامی منطقه را بهانه کردند و از توافق با جمهوری اسلامی ایران سر باز زدند و در همان زمان از ایران به‌عنوان محور شرارت منطقه یاد کردند. بذرپاش گفت:‌ انتخابات سال 84 شکل متفاوت به خود گرفت و رویکرد سیاست خارجه نظام اسلامی در عرصه هسته‌ای به مسیر اقتدار و مقاومت برگشت،
از چند ده سانتریفیوژ به چندین هزار سانتریفیوژ رسیدیم، چرخه سوخت صنعتی را کامل کردیم، رآکتور تحقیقاتی تهران به راه افتاد و ایران توانست خود را به‌عنوان یکی از کشورهای بزرگ هسته‌ای معرفی کند. وی تصریح کرد: در هر زمان پیشنهاد کردند که ایران طرحی را با عنوان انجماد دوطرفه بپذیرد، در آن دوره ایران را به‌عنوان یک کشور هسته‌ای پذیرفتند اما ناگهان معادلات در عرصه بین‌المللی و داخلی به هم خورد. عضو هیات رئیسه مجلس با اشاره به 2 شبهه بزرگ تاریخی در دل مذاکرات هسته‌ای اظهار کرد: انتخابات سال 88 سبب شد توقع غربی‌ها در بحث مذاکرات هسته‌ای تغییر کند و اوباما به صراحت گفت کشور ایران مشروعیت کامل ندارد. کشورهای آلمان، فرانسه و انگلیس تصمیم گرفتند تحریم‌ها را علیه ایران تشدید کنند و قطعنامه 1929 بر همین اساس صادر شد. بذرپاش تصریح کرد: نسل اول تحریم‌های جمهوری اسلامی ایران به تسخیر لانه جاسوسی بازمی‌گردد، نسل دوم تحریم‌ها نیز به انفجارات لبنان و لیبی بازمی‌گردد که در آن زمان نیز ما را تحریم کردند اما نسل سوم تحریم‌ها که اصل و اساس مذاکرات هسته‌ای را در شرایط فعلی تشکیل می‌دهد به قطعنامه 1929 بازمی‌گردد که قطعنامه‌ای کاملاً سیاسی است و به دلیل فتنه‌ای که در کشور شکل گرفت، صادر شد. وی با اشاره به اینکه در زمان همین تحریم‌ها مصطفی احمدی‌روشن‌ها سانتریفیوژهای بسیاری را به چرخه سوخت هسته‌ای کشور وارد کردند، خاطرنشان کرد: اما در شرایط فعلی عده‌ای از وارد کردن چند تن برنج عاجزند. باید از برخی مسؤولان و سیاستمداران سوال کرد که چه کسی کشور را به سمت یک بحران برد؟ آیا تنها دلیل موجود، سخن رئیس‌جمهور سابق مبنی بر کاغذپاره خواندن قطعنامه است یا فتنه‌ای که در کشور ایجاد شد معادلات را به هم ریخت؟ نماینده مردم تهران در مجلس تصریح کرد: همانطور که 60 سال از کودتای آمریکا در کشور ما گذشت و امروز اعلام کردند ما به صورت مستقیم در این کودتا دخالت داشتیم، باید 60 سال از فتنه 88 بگذرد که آمریکایی‌ها بگویند در کجای این فتنه دخالت نداشته‌اند.
«نه» سراسری به بازرسی و بازجویی در نماز جمعه
اما در ادامه مخالفت ملی با توافق به هر قیمتی و وجود بازرسی نظامی و بازجویی از دانشمندان هسته‌ای کشورمان، روز گذشته بعد از نماز جمعه در تهران و سراسر کشور، مردم نمازگزار به راهپیمایی پرداختند. در این راهپیمایی که به دعوت «کمیته صیانت از منافع ملت ایران» برگزار شد، راهپیمایان تهرانی همراه با نمازگزاران سایر شهرها به مسؤولان اعلام داشتند باید عزت ایران در این مذاکرات حفظ شود و نباید سیاست «توافق به هر قیمت» دنبال شود.
به گزارش فارس، خیل راهپیمایان با در دست گرفتن پلاکاردهای «نظارت نظامی، عجب خیال خامی»،‌ مخالفت خود را با هرگونه دسترسی و امکان نظارت نظامی آمریکا و کشورهای حامی آن اعلام کردند. مردم نمازگزار همچنین در پایان راهپیمایی بیانیه‌ای صادر کردند. در بخشی از این بیانیه آمده است: هشدارهایی که از ابتدا درباره این نحوه مذاکره از سوی منتقدین داده می‌شد یکی یکی محقق شد تا اینکه هفته گذشته مساله بازرسی از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان هسته‌ای به عنوان تنها یکی از امتیازات واگذار شده در صدر اخبار قرار گرفت و تا حدی برای عموم مردم روشن شد که چه موارد مهمی در حال حاتم‌بخشی از سوی تیم مذاکره‌کننده است. این بیانیه می‌افزاید: تا موقعی که راهبرد توافق به هر قیمتی از طرف وزارت خارجه پیگیری شود دیگر چیزی به نام تأمین عزت یا منفعت ملی، شرط موفقیت مذاکرات شمرده نشده و فقط و فقط رسیدن به یک توافق ولو به قیمت از دست رفتن تمام دستاوردهای هسته‌ای، ارائه اطلاعات دفاعی کشور به دشمنان یا بازماندن از پیشرفت در عرصه‌های مختلف هدف تیم مذاکره‌کننده قرار می‌گیرد.
تجمع اعتراضی مردم اصفهان
مردم اصفهان نیز روز گذشته همایش «اعتراض به توافق به هر قیمت» را با هدف حمایت از فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسلامی برگزار کردند. به گزارش «وطن‌امروز»،  مردم اصفهان روز گذشته  ساعت ۱۸ در گلستان شهدا و در مسجد لسان‌الارض، گرد هم جمع شدند. این همایش انتقادی با سخنرانی حجت‌الاسلام رسایی (نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی) و با حضور پدر شهید احمدی‌روشن برگزار شد.
عراقچی: بازجویی و بازرسی نظامی از دستور کار خارج شد
اما بعد از اعتراضات گسترده مردمی نسبت به تقاضای طرف مقابل مبنی بر بازدید از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان هسته‌ای، روز گذشته سیدعباس عراقچی، مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای کشورمان تاکید کرد که بازدید از مراکز نظامی و دسترسی به افراد از دستور کار ما خارج شد. سیدعباس عراقچی، عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان پس از پایان 3 روز مذاکرات فشرده در وین در گفت‌وگو با خبرگزاری صدا و سیما در پاسخ به این پرسش که «آیا درباره عدم مجوز بازرسی از افراد و تأسیسات به طرف غربی واکنشی نشان داده‌اید؟» گفت: این لیست را مجموعه 1+5 با عنوان راه‌حلی برای حل موضوع  «پی‌ام‌دی» به ما داده بود، موضوع پی‌ام‌دی موضوعی است که به گذشته مربوط می‌شود و یک‌سری سوالاتی از گذشته وجود دارد که همین‌طور حل نشده و مبهم باقی مانده و برای حل این سوالات راه‌حل‌های مختلفی تاکنون پیشنهاد شده است. یک راه‌حل که طرف مقابل ما مطرح کرد این بود که لیستی از افراد و مراکز مشخص شود و آژانس بتواند به آنها دسترسی مدیریت‌شده داشته باشد، دسترسی‌ای که اجازه کسب اطلاعاتی از محیط پیرامونی به بازرس داده نمی‌شود و در یک محدوده کاملاً مشخصی، وظیفه‌اش را انجام می‌دهد. این ایده مطرح شده بود که در تهران مورد موافقت واقع نشد، ما روی ایده‌های دیگر کار می‌کنیم و به طرف مقابل هم صریح گفته‌ایم. عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران افزود: آنچه توسط مقام معظم رهبری بیان شد در عدم دسترسی به افراد برای مصاحبه و در عدم بازرسی یا بازدید از مراکز نظامی، این دستورالعمل بسیار جدی و قاطع برای ما است و به طرف‌های مقابل هم کاملاً منتقل شده است که این به هیچ‌ وجه در دستور کار ما نیست. وی افزود: روی راه‌حل‌های جایگزین دیگری که نگرانی‌های امنیتی و دغدغه‌های موجود را برطرف کند کار می‌کنیم، اگر بتوانیم به راه‌حل‌ها برسیم طبعاً اجرا خواهیم کرد، اگرنه مذاکرات را ادامه می‌دهیم تا به یک راه‌حل مقبول برسیم.
 

تجمع عظیم طلاب امروز در فیضیه برگزار می‌شود‌
تجمع عظیم علما، اساتید و طلاب حوزه علمیه قم در حمایت از منویات مقام معظم رهبری درباره روند مذاکرات هسته‌ای امروز در قم برگزار می‌شود. به گزارش تسنیم، این تجمع با حضور مردم قم، نمایندگان مراجع عظام تقلید، اعضای مجلس خبرگان رهبری، اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه، اعضای مجمع طلاب و روحانیون حوزه علمیه قم و اصناف و بازاریان شهر مقدس قم برگزار می‌شود. این تجمع روز شنبه ۹ خردادماه ساعت ۱۸ در مدرسه فیضیه قم و با سخنرانی آیت‌الله محسن اراکی دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، غلامعلی حدادعادل نماینده مجلس شورای اسلامی و مدیحه‌سرایی مداح اهل بیت مهدی سلحشور، همزمان با ولادت باسعادت حضرت علی‌اکبر(ع) برگزار می‌شود.

مهدی جابری: گفته می‌شود شهر پر است از خانه‌های جوان‌مرگ؛ همان سازه‌هایی که قبل از رسیدن به 20 یا 30 سالگی محکوم به تخریب و نابودی هستند و باید گوش به فرمان «کلنگ» باشند اما آیا کسی هست که بتواند پایان عمر ساختمان‌های کشور را تایید کرده و گواهی تخریب صادر کند؟
چند سالی است برخی مدیران دولتی و کارشناسان متوسط عمر ساختمان‌ها در ایران را 30 سال عنوان می‌کنند بی‌آنکه سند و اطمینانی درباره این ادعا وجود داشته باشد. ما اکنون می‌خواهیم این سوال را طرح کنیم که آیا فرسودگی ساختمان‌ها موجب تخریب آنها پس از 30 سال می‌شود یا اهداف و غرض‌های دیگری در کار است؟ و دیگر اینکه چه کسانی از شایعات مرتبط با عمر ساختمان‌ها در ایران سود می‌برند؟
در شرایطی که عمر ساختمان‌ها در کشورهای پیشرفته از 100 سال فراتر رفته و به 350 سال رسیده است، نهادهای متولی در کشور ما 15 سال است روی عدد 30 متوقف مانده‌اند و البته همین میزان را هم نمی‌توانند ثابت کنند!
پیدا کردن ساختمان‌هایی که بدون دلیل قانع‌کننده تخریب می‌شوند تا دوباره با قامتی بلندتر ساخته شوند کار سختی نیست. مالک یک ساختمان تخریب شده در پاسخ به اینکه چرا با دستگاه‌های مکانیکی به جان این ساختمان افتادید، می‌گوید: «عمرش را کرده و تمام شده! می‌خواهم 5طبقه بسازم.» و مهندس ناظر این ساختمان درباره علت تخریب سازه قبلی اظهار می‌دارد: «ما کاری به علت تخریب نداریم. وظیفه من این است که بر رعایت اصول و قوانین ساخت‌وساز نظارت کنم.» وی در پاسخ به اینکه آیا نظارت‌های شما آنقدر قوی هست که این ساختمان را تا 100 سال سرپا نگه دارد، می‌گوید: «شوخی می‌کنید حتما! استانداردش در ایران 30 سال است»!
به سراغ مهندس «علی فرج‌زاده‌ها» می‌رویم که پیش از این عنوان نایب‌رئیسی سازمان نظام مهندسی کشور را داشته و اکنون عضو شورای مرکزی این سازمان است. او اینچنین به سوال‌های «وطن‌امروز» پاسخ می‌دهد.
***
  عمر ساختمان‌های ایران چند سال است؟
گفته می‌شود 30 سال.
  آیا برای این عدد مستندی وجود دارد؟
خیر! به نظر می‌رسد یک عدد توافقی است!
  توافق بر سر چه چیز؟ مگر نفعی در آن وجود دارد؟
نمی‌توانیم نقش و تاثیر دلال‌ها و بساز ـ بفروش‌‌ها را نادیده بگیریم. این شایعات را آنها ایجاد می‌کنند تا بتوانند ساختمان‌ها را هرچه‌ سریع‌تر به بهانه فرسوده شدن تخریب کنند.
  پس سازمان نظام مهندسی ساختمان چه‌کاره است؟ یعنی شما نمی‌توانید مانع این کار شوید و نظارت‌هایتان طوری باشد که متوسط عمر ساختمان‌ها افزایش یابد؟
ماده 34 قانون نظام مهندسی می‌گوید همه افراد و نهادهای متولی و ناظر موظف به رعایت استانداردهای ساختمان‌سازی هستند. ما مباحث 22گانه مقررات ملی ساختمان را داریم.
  چقدر مطمئن هستید فقط یک مورد از این مباحث 22گانه رعایت می‌شود؟
قانون تاکید بر اجرای همزمان و یکپارچه تمام موارد دارد نه فقط یک مورد.
  اگر قانون اجرا می‌شد که نباید ساختمان‌های 10، 20 و 30 ساله تخریب شوند.
مشکل اصلی دلال‌های مسکن و بساز ـ‌ بفروش‌ها هستند. اگر آنها را حذف کنیم شاهد جهش در عمر ساختمان‌ها خواهیم بود. اصلا نیازی به تخریب نیست.
  یعنی این افراد دلال و اخلال‌گر در دل نهادهای متولی وجود دارند که شما حریف آنها نمی‌شوید؟
خیر! قانون نظام مهندسی و مقررات ملی ساختمان نوپاست. وضعیت رو به بهبود است. نمودار استفاده و کاربرد این قوانین سیر صعودی دارد.
  متوسط عمر ساختمان در کشورهای پیشرفته چقدر است؟ و ما چه زمانی به آنها می‌رسیم؟
در آن کشورها یک ساختمان حداقل 100سال عمر می‌کند البته آنها اگر می‌گویند 100 سال، برایش مستنداتی دارند ولی ما نداریم. بدون اینکه فرمولی باشد کلنگ را برمی‌داریم و به جان ساختمان می‌افتیم.
  شما که قبلا گفتید فرمول دارید. مباحث 22 گانه!
قانون داریم اما برای متوسط عمر ساختمان‌ها فرمولی نداریم. مثلا وزرا، مدیران، کارشناسان، نمایندگان مجلس و رسانه‌ها فقط از عدد 30 سخن می‌گویند. من می‌خواهم بپرسم چرا 10، 20 یا 40 نیست؟ چرا همه می‌گویند 30 سال؟ چه نفعی در این عدد وجود دارد.
  پس دست‌های زیادی در کار است! حتی مدیران دولتی. نقش آنها کمتر از دلال‌ها نیست.
نمی‌توان چنین نتیجه‌ای گرفت. منظورم چیز دیگری است. می‌خواهم بگویم برای متوسط عمر ساختمان‌ها نیازمند تعریف یک فرمول هستیم.
  اگر یک ساختمان را در کشورمان از تخریب رها کنیم و فقط به فکر بهسازی نمای آن باشیم، چقدر عمر می‌کند؟ یعنی نه مدیران و مقامات اظهارنظر کنند و نه دلال‌ها کاری به کار ساختمان‌ها داشته باشند.
شاید تا 2 برابر، شاید تا 100 سال!
   فقط یک اتفاق تلخ!
ساختمان‌های ایران به گفته عضو شورای مرکزی نظام مهندسی ساختمان می‌تواند تا 100سال هم عمر کند اما نبود قانون مشخصی برای تعیین و تایید پایان عمر ساختمان‌ها موجب شده است در هر کوچه و خیابان، عده زیادی بیل و کلنگ سنتی و مکانیکی به دست بگیرند و شاهرگ یک سازه 20 یا 30 ساله را قطع کنند. سوال و ابهامی که اکنون ایجاد می‌شود این است که چگونه می‌توان زمان مرگ یک سازه را تایید و تعیین کرد و نیز چگونه می‌توان مطمئن شد یک ساختمان تا چه اندازه مستحکم و مقاوم است.
برای دریافت پاسخ این سوالات با مهندس «سیداحمد لطفی‌زاده»، کارشناس ارشد رشته معماری و عضو کمیته تدوین مقررات ملی ساختمان گفت‌وگو می‌کنیم. او می‌گوید: «در دهه‌های اخیر بیشتر ساختمان‌های کشور دست‌کم 2 بار تخریب و ساخته شده‌اند.  یک زمان متوسط تراکم در تهران 100 و 120 درصد بود و به ندرت به 180 می‌رسید. یعنی بیشتر ساختمان‌ها یک یا 2 طبقه و شاید 3 طبقه بودند اما مشکلات مالی شهرداری‌های کشور از جمله تهران و نیز افزایش جمعیت موجب واگذاری تراکم بیشتر شد و شاهد رخ‌نمایی ساختمان‌هایی با 5 و 6 طبقه بودیم. این موضوع موجب افزایش ارزش زمین شد. با گذشت فقط چندسال مجوزهایی برای واگذاری تراکم بیشتر صادر شد تا جایی که در کوچه‌ها و معابر تنگ، ساختمان‌های 8 و 9 طبقه و برج‌های بلندقامت ایجاد شدند، بنابراین با ایجاد شرایط درآمدزایی برای مالکان و شهرداری‌ها و بساز ـ بفروش‌ها شاهد تخریب ساختمان‌های نوساز در ۲ مرحله بودیم. یعنی بخش زیادی از منابع، ذخایر و معادن کشور هدر رفت، دور ریخته شد و البته این روند کم و بیش ادامه دارد».
وی درباره متوسط عمر ساختمان‌ها در ایران می‌گوید: «قبلا می‌گفتند 30 سال است. یک زمان هم در زمان دولت‌ هشتم صحبت از 40 سال شد اما نه آن 40 سال به اثبات رسید و نه این 30 سال. همه چیز در هاله‌ای از ابهام است و متاسفانه حرف اول را سود و نفع اقتصادی برخی افراد می‌زند. درباره عمر ساختمان‌ها قاعده مشخصی نداریم».
لطفی‌زاده با اشاره به عمر ساختمان‌ها در کشورهای پیشرفته می‌گوید: «این عدد در بدترین حالت 100 سال است و در برخی کشورها تا 350 سال هم رسیده است. آنها از نظر مقررات جلوتر از ما هستند البته مقررات ما نیز ترجمه مستقیم همان مقررات است اما موضوع اصلی این است که تقلب و سودجویی در آن کشورها جایی ندارد و در موارد اندکی که تخلفاتی رخ می‌دهد، تمام ساختمان را بدون توجه به جایگاه سازنده و مالکش تخریب می‌کنند». عضو کمیته تدوین مقررات ملی ساختمان ادامه می‌دهد: «البته این ساختار و وضعیت در کشور ما بهتر شده و امور به سوی بهبود پیش می‌رود اما تا رسیدن به ایده‌آل فاصله زیادی داریم. حقیقت تلخ این است که ما هنوز نمی‌توانیم با قاطعیت اعلام کنیم ساختمان‌هایمان استاندارد است یا نه؟ و چقدر عمر می‌کند. ما باید با قوانین و مقررات دوست و صادق باشیم. باید به قانون ساختمان و نیز امنیت مردمی که در ساختمان‌ها ساکن می‌شوند احترام بگذاریم».
وی در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان از میزان مقاومت ساختمان‌های کشور مطمئن شد و به شبهات پایان داد، می‌گوید: «متاسفانه باید منتظر اتفاقات بد و ناگوار باشیم. فقط زلزله است که می‌تواند به حرف و حدیث‌ها پایان دهد».
 

سیدعابدین نورالدینی: چرا آمریکایی‌ها از ابتدای مذاکرات هسته‌ای با نمایندگان دولت جدید ایران همواره گزینه نظامی را روی میز نگه داشته‌اند؟ چرا به‌رغم توافقات ژنو و لوزان، باز هم رئیس‌جمهور آمریکا تاکید می‌کند گزینه نظامی را از روی میز برنخواهد داشت و چرا برخی مقامات این کشور صراحتا می‌گویند حتی پس از توافق هسته‌ای نیز گزینه نظامی از روی میز حذف نخواهد شد؟
2 دیدگاه درباره این موضوع مطرح بوده است:
اول اینکه عده‌ای معتقدند آمریکایی‌ها اساسا در موقعیتی نیستند که بخواهند یک جنگ را ولو بسیار محدود، علیه ایران راه بیندازند و به همین دلیل گزینه نظامی تنها یک ابزار فشار دیپلماتیک است که بیش از آنچه در پای میز مذاکرات اثرگذار باشد، وظیفه دارد آمریکا را در موضع قدرت پای میز مذاکرات نشان دهد. با این وجود اما می‌توان این گزاره را نیز مورد توجه قرار داد که آمریکایی‌ها در محاسبات خود تلاش کردند ایده «یا جنگ یا توافق» را همزمان با مذاکرات تقویت کنند. دلیل آن هم واضح است. «یا جنگ یا توافق» همانند چماقی بر سر ایران، می‌گوید مذاکرات هسته‌ای آخرین راه برای جلوگیری از جنگ است. به عبارت خیلی روان، منظور رئیس‌جمهور آمریکا از اینکه می‌گوید «همه گزینه‌ها روی میز است» این است که می‌خواهد بگوید از نگاه او، مذاکرات هسته‌ای برای جلوگیری از جنگ رخ می‌دهد! اوباما البته طی 2 سال اخیر بارها به همین نکته اشاره کرده است. با این حال اما به‌رغم این گمانه‌ها، تعداد آنهایی که معتقدند گزینه نظامی آمریکا فقط بلوف است، کم نیست. دیدگاه دوم اما معتقد به اصالت همه گزینه‌هاست. براساس این دیدگاه باید اینطور فکر کنیم که آمریکایی‌ها همه گزینه‌های روی میز خود را برای اعمال و اجرا نگه داشته‌اند و تنها منافع آمریکاست که مشخص می‌کند کدام گزینه باید مورد استفاده قرار گیرد.
 بنابراین گزینه نظامی بلوف نیست! ولی شاید گزینه‌های دیگر با هزینه‌های کمتر، آمریکا را به هدف خود برساند. ما به ازای این نوع نگاه در مواضع رئیس‌جمهور ایالات متحده دیده شده است. اوباما بارها صراحتا اعلام کرده است «آنچه توافق ژنو انجام می‌دهد، با جنگ محقق نمی‌شود»! بنابراین مادامی که هزینه‌های توافق کمتر از جنگ و فواید آن بیشتر از جنگ باشد، قطعا در تصمیمات آمریکایی‌ها برای مقابله با ایران، گزینه نظامی اولویت پایین‌تری خواهد داشت.
در کنار این موارد، می‌توان درباره یک موضوع دیگر هم بحث کرد و آن این است که آیا احتمال آن وجود دارد که آمریکایی‌ها به سمت گزینه نظامی سوق داده شوند؟
متاسفانه در ایران پاسخ منطقی به این سوال داده نشده است. عمدتا تلاش شده اینگونه گفته شود که در صورت عدم توافق، وقوع جنگ حتمی است. خب! این غیر واقعی است و بیشتر برآمده از نگرانی‌های
حزبی - باندی است. در واقع ماجرا اینگونه نیست چراکه اگر جایگزین عدم توافق، جنگ بود، چرا آمریکایی‌ها 10 سال است با ایران مذاکره می‌کنند؟
آمریکایی‌ها حتی اگر دوست هم داشته باشند، فعلا با ایران نمی‌جنگند. در حال حاضر مهم‌ترین دلیل آنها برای نجنگیدن این است که برآورد آنها نشان می‌دهد حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای ایران بسیار پرهزینه خواهد بود. تاکیدات رهبر انقلاب و فرماندهان نظامی مبنی بر اینکه در صورت تجاوز، «بزن در رو» نخواهد شد و متجاوز تعقیب خواهد شد، در واقع تاکید بر پرهزینه بودن جنگ برای کشور متجاوز است. همین برآوردهاست که حتی نتانیاهوی جنگ‌طلب را مجاب می‌کند در کنگره آمریکا بگوید: «جایگزین عدم توافق، جنگ نیست. جایگزین عدم توافق، یک توافق خوب است». خب! پس با این تفاسیر، چه عاملی می‌تواند نظر آمریکایی‌ها را تغییر دهد؟ و آنها را به سمت گزینه نظامی متمایل کند؟ خب! جواب مشخص است: «تغییر برآوردها از هزینه جنگ»! قطعا در صورت برآورد آمریکایی‌ها از پایین بودن هزینه‌ها، جنگ با ایران حتمی است. آنها همواره گوشه‌چشمی به جنگ داشته‌اند و این موضوع در مطالبات آنها برای توافق مشخص است. از ابتدای مذاکرات هسته‌ای، گزینه نظامی را روی میز نگه داشتند و اکنون از مجرای مذاکرات و توافق، می‌خواهند مراکز نظامی ایران را بازرسی و مقامات نظامی ایران را بازجویی کنند تا از توان دفاعی ایران باخبر شوند. در حالی که بر اثر توافق و تعهدات ایران، دیگر سلاح اتمی موضوعیت نخواهد داشت، دلیل اصرار طرف مقابل بر بازرسی نظامی از ایران چیست؟ وقتی اورانیوم غنی شده‌ای در کشور ذخیره نمی‌شود و همه فرآیند غنی‌سازی تحت نظارت آژانس است، چرا آمریکایی‌ها اصرار دارند مختصات توان نظامی ایران را بدانند؟ چرا «لوران فابیوس»، وزیر خارجه فرانسه تاکید می‌کند در صورت عدم موافقت ایران با بازرسی نظامی، توافق هسته‌ای امضا نخواهد شد؟ شرط توافق هسته‌ای، دادن اطلاعات نظامی کشور است؟!
ماجرا بسیار واضح است! بازرسی از مراکز نظامی ایران، شرط توافق نیست! شرط جنگ است و در این شرایط چه بهتر اینکه توافق نشود و امنیت باشد تا اینکه توافق بشود و سایه جنگ هم گسترده!

مهرداد بذرپاش، عضو هیأت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی که میهمان روز دوم شورای عمومی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور بود، گفت: تعهدات ما را آژانس راستی‌آزمایی می‌کند ولی تعهدات آنها را چه کسی راستی‌آزمایی می‌کند؟
بذرپاش با اشاره به اینکه آژانس تبدیل به محلی برای تولید فشار بر ملت‌های مستقل البته با روکش دموکراتیک و تخصصی شده است، افزود: آژانس که مرتب از آن به‌عنوان محل تایید تعهدات خود نام می‌بریم، محل تجمع سرپوش‌های اطلاعاتی و جاسوسی غربی است؛ سرویس‌هایی که برای ورود به کشورهای مستقل مانند ایران نیازمند دکوری مناسب مانند یک سازمان بین‌المللی هستند. بذرپاش در جمع شورای عمومی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور در ادامه اضافه کرد: قرار است آژانسی اقدامات ما را تایید کند که بعد از این همه همکاری ایران، حداقل‌هایی از حسن‌نیت را هم در گزارش‌های آن نمی‌توان یافت و سوال این است که چرا چنین مجموعه‌ای اقدامات 1+5 بویژه آمریکا را تایید می‌کند. یعنی اگر اندکی از اجرای تعهدات پذیرفته شده اهمال و کوتاهی کنیم فورا آژانس گزارش خود را به شورای حکام آژانس ارائه می‌دهد ولی اگر طرف مقابل در انجام تعهدات پذیرفته شده توسط 1+5 اهمال و کوتاهی کند کدام نهاد و مجموعه می‌تواند گزارش دهد. بذرپاش گفت: اگر ما نخواهیم بندی از محدودیت‌های پذیرفته شده را اجرا کنیم با همه اعضای آژانس مواجه خواهیم شد و همه اعضای آژانس با محوریت خود آژانس می‌توانند علیه کشورها اقدام مشترک انجام دهند. ولی اگر آمریکا در مقابل ایران تعهدش را انجام نداد فقط به ایران پاسخگو است و به هیچ نهاد یا کشور دیگری پاسخگو نخواهد بود که البته شیوه پاسخگویی آمریکا را راجع به خودمان بارها دیده‌ایم.
 

 گروه سیاسی: مراسم تجلیل از خانواده شهدای هسته‌ای کشور روز گذشته با حضور سردار نقدی، رئیس سازمان بسیج مستضعفین در مجتمع آیه‌های مشهد برگزار شد. به گزارش «وطن‌امروز»، در این مراسم از گزاره برگ مردمی ملت ایران برای مذاکرات هسته‌ای که خطاب به مردم جهان و تیم مذاکره‌کننده است، رونمایی شد. به گزارش بسیج‌نیوز، در بخشی از این بیانیه که به امضای خانواده شهدای هسته ای و 17317 حقوقدان رسیده، آمده است: «عهدشکنی‌های مکرر آمریکا در طول مذاکرات هسته‌ای بویژه طی 2 سال گذشته همچنین در قرارداد الجزایر، در مذاکرات مربوط به افغانستان و عراق و معاهدات آمریکا با دیگر کشورها مثل لیبی، کره‌شمالی و تعهدات تجاری با چین و حتی قرارداد «سالت 2» با روسیه ثابت می‌کند همانگونه که بارها و بارها رهبر معظم انقلاب اسلامی، رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه رسماً اعلام کرده‌اند آمریکا عهدشکن و کاملاً غیرقابل اعتماد است. آنها حتی در مذاکرات اخیر هم نارو زدند و با وجود اینکه هیات ایرانی با صرفنظر کردن از بعضی حقوق، امتیازات مهمی را به آنها داد، آن نمک‌نشناس‌ها با انتشار گزاره برگ آمریکایی زیر همه توافقات زدند و همانطور که وزیر امور خارجه ایران گفت، فکت‌شیت آمریکایی دروغ است. این بیانیه می‌افزاید: آمریکایی‌ها بارها نشان داده‌اند اگر در قراردادی امتیازات را بدهیم و دریافت امتیازات متقابل را به شرط و شروط یا زمان آینده موکول کنیم، قطعاً زیر تعهد خود خواهند زد. در همین ارتباط و برای اطمینان از نتایج مذاکرات ما وظیفه خودمان می‌دانیم گزاره برگ ملی خود را در مقابل گزاره برگ جعلی آمریکا منتشر کنیم. متن این گزاره برگ ملی هسته‌ای بدین شرح است:
ما ملت ایران با تأسی به رهبر حکیم خود و با تاکید بر مواضع صریح دیگر مقامات عالی کشور  با انتشار این گزاره برگ ملی، شرط هرگونه توافق هسته‌ای را رعایت اصول زیر می‌دانیم:
اصل یک: تمام تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران باید یکجا و همزمان با امضای توافقنامه کاملاً لغو(نه تعلیق) شود.
اصل دوم: دستاوردهای هسته‌ای در حد نیازهای واقعی کشور باید حفظ و تقویت شود.
اصل سوم: هیچ مانعی برای استمرار تحقیقات و پیشرفت‌های علمی و فنی در امور هسته‌ای و هیچ محدودیتی برای دانشمندان وجود نداشته باشد.
اصل چهارم: هیچ نظارتی فراتر از مقررات و عرف بین‌المللی اعمال نشود.
اصل پنجم: هیچ‌ نظارت و اعمال محدودیت بر نیروهای مسلح و مراکز نظامی و امنیتی پذیرفته نیست.
اصل ششم: توافق هسته‌ای باید بازگشت‌پذیر باشد و در صورت نقض عهد دشمن ما هم بتوانیم به شرایط قبل از توافق برگردیم.
ما اعلام می‌داریم منافع و عزت کشور و 6 اصل فوق باید در توافقنامه هسته‌ای رعایت شود، اگرنه مصداق توافق بد است و یک قرارداد تحمیلی، استعماری و غیرقانونی و نامشروع است و هیچ‌کس از طرف ملت ایران اجازه امضای قراردادی بدون رعایت اصول ششگانه فوق را ندارد».

گروه اقتصادی: روند حذف شدن افراد و خطا در شناسایی پردرآمدها نشان می‌دهد غیر از شاخص‌های اعلام شده، دولت معیارهای دیگری هم برای حذف افراد در نظر گرفته است. به گزارش «وطن‌امروز» برخی از افرادی که یارانه آنها حذف شده هیچ‌کدام از شاخص‌هایی را که در سامانه اعتراض حذف‌شدگان اعلام شده ندارند. بدین‌ترتیب مشخص است دولت برای حذف یارانه نقدی افراد به غیر از معیارهای اعلام شده دلایل دیگری که آن را اعلام نمی‌کند داشته است. این موضوع در راستای اطلاع‌رسانی ناقص دولت درباره مسائل اقتصادی صورت می‌پذیرد و گویا قرار نیست این موضوع فعلا حل شود. جالب اینکه مسؤولان آمارهای مختلف حذف افراد را اعلام کرده‌اند اما جدیدترین آمار حذف مربوط به معاون نوبخت می‌شود. علیرضا صالح، معاون سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور در این باره گفته دولت فقط یارانه نقدی 50 هزار میلیاردر تهرانی را قطع کرده است! وی در این باره گفت: دولت تنها یارانه ۵۰ هزار نفر از تهرانی‌هایی را که درآمد بالا و میلیاردی داشتند، قطع کرد و یک‌سوم میلیاردرهای تهران که یارانه آنها قطع شده با مراجعه به سازمان هدفمندی یارانه‌ها خواستار دریافت مجدد یارانه شدند. وی بیان کرد: اعتراض‌های زیادی علیه دولت برای حذف عده معدودی از مردم از دریافت یارانه نقدی شده اما دولت تنها یارانه تعداد۵۰ هزار نفر از افرادی را در تهران که درآمد بالا و میلیاردی داشتند، قطع کرده است. معاون امور مجلس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور با بیان اینکه مسؤولان و شخص رئیس‌جمهور به هیچ عنوان راضی به کاهش یا قطع یارانه افراد کم‌درآمد جامعه نیستند، خاطرنشان کرد: از زمان اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها تا زمان شروع دولت یازدهم بیش از ۹۵ هزار میلیارد تومان از محل افزایش قیمت حامل‌های انرژی نصیب دولت شد. این میزان تا تاریخ دوم اردیبهشت 1393 به بیش از ۱۳۵ هزار میلیارد تومان افزایش یافته است. براساس ماده 7 قانون هدفمندی یارانه‌ها باید ۵۰ درصد این میزان بین مردم و بخش بهداشت و درمان و ۵۰ درصد دیگر نیز بین بخش تولید و خود دولت توزیع شود. صالح با اشاره به اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها خاطرنشان کرد: سال گذشته با وجود اینکه قانون اجازه حذف تعدادی از یارانه بگیران را به ما داد، ما فقط 80 هزار نفر را توانستیم حذف کنیم که البته حذف همین تعداد نیز جنجال‌هایی را به پا کرد و کل حذف‌شدگان به یک میلیون نفر هم نرسید. وی افزود: در اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها متاسفانه هیچ‌گونه توجهی به بخش بهداشت و درمان نشده است به همین منظور در طول یک سال گذشته 6 هزار میلیارد تومان به بخش بهداشت و درمان اختصاص دادیم که تأثیر آن در بین مردم به خوبی دیده می‌شود.
شاخص‌های پنهان
محسن بهرامی‌ارض‌اقدس، مشاور معاون اجرایی رئیس‌جمهور چند روز پیش درباره معیارهای حذف افراد از لیست یارانه نقدی گفته بود: 4 عامل برای حذف افراد غیرنیازمند از دریافت یارانه مشخص شده است. تعداد عائله خانوار، شهر محل سکونت، برخورداری از منزل مسکونی ملکی و نوع و مدل خودروی شخصی از شاخص‌های مورد نظر دولت در حذف افراد غیرنیازمند است.  اظهارات مسؤولان دولتی و شاخص‌های اعلام شده در سامانه اعتراض به حذف افراد از یک طرف و اظهارات برخی حذف‌شدگان از طرف دیگر نشان می‌دهد معیارهای دیگری هم برای حذف یارانه نقدی افراد در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال یکی از حذف‌شدگان در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» اعلام کرد یارانه نقدی وی از فروردین قطع شده این در حالی است که کاسبی با درآمد معمولی است. وی وقتی برای اعتراض به سازمان هدفمندی مراجعه می‌کند به او اعلام می‌شود به علت انجام سفر خارجی در چند سال پیش از دریافت یارانه محروم شده است. یا فرد دیگری که خانه وی در جنوب تهران است و خودرو و درآمدی معمولی دارد نیز جزو حذف‌شدگان از یارانه نقدی قرار گرفته است و هیچ‌کدام از معیارهای اعلام شده شامل حال وی نمی‌شود. این در حالی است که این فرد به علت ماموریت‌های کاری سفرهای خارجی می‌رود و به احتمال فراوان همان معیارهای پنهان که اتفاقا پرخطا هم است موجب شده وی از لیست یارانه‌بگیران حذف شود.  جالب‌تر اینکه برخی افرادی که حذف شده‌اند در تماس با ما اظهار می‌کنند درآمدی بسیار معمولی دارند در حالی که معاون نوبخت مدعی است فقط میلیاردرهای تهرانی از لیست یارانه‌بگیران حذف شده‌اند و 33 درصد آنها تاکنون هم به حذف خود معترض شده‌اند. این مساله نشان می‌دهد اولا حذف افراد پرخطا بوده است و دوما آمار درستی ارائه نشده است. همچنین مشخص می‌شود دولت معیارهایی غیر از شاخص‌های دیگر برای حذف افراد در نظر گرفته که بنا به دلایل نامعلوم نمی‌خواهد رسانه‌ای شود.  همین معیارهایی که دولت اعلام کرده بسیار کلی و نامفهوم است. مثلا یکی از شاخص‌های افراد در حذف از یارانه نقدی، خودرو اعلام شده است اما معلوم نیست چه نوع خودرو با چه ارزشی ملاک پردرآمد بودن است. دولت اعلام نکرده از نظر آن دارنده خودرو با چه ارزشی پردرآمد محسوب می‌شود. یا درباره خانه، چه کسی خانه‌ها را ارزشگذاری می‌کند و مالک چه خانه‌ای با کدام موقعیت جغرافیایی پردرآمد محسوب شده و یارانه‌اش قطع می‌شود. یا مسؤولان دارنده چه شغلی را پردرآمد و شایسته حذف از یارانه نقدی می‌دانند. مثلا اگر قرار است یارانه نقدی پزشکان قطع شود آیا دولت این احتمال را نمی‌دهد که امکان دارد یک پزشک کم‌درآمد در کشور وجود داشته باشد؟  جالب اینکه قائم‌مقام بانک مرکزی نیز اعلام کرده در زمینه اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها بانک مرکزی با دولت همکاری می‌کند. شاید در نگاه اول تنها همکاری دولت با بانک مرکزی در شناسایی پردرآمدها و بررسی حساب بانکی آنها باشد اما مسؤولان قویا این موضوع را رد می‌کنند. کمیجانی در این باره گفته است: «بانک مرکزی در این زمینه هماهنگ با دولت عمل می‌‌کند و به واسطه آثار کلان اقتصادی ناشی از اجرای مراحل بعدی قانون هدفمندسازی یارانه‌ها، مراقبت‌های لازم را دارد.» با وجود اینکه دولت نمی‌پذیرد حساب‌های بانکی افراد برای شناسایی پردرآمدها بررسی می‌شود اما درآمد و پولی که در حساب افراد است می‌تواند یکی از معیارهای دولت برای حذف افراد هم باشد. دولت مدعی است حساب‌های بانکی را چک نمی‌کند اما نوع خانه و ماشین و حتی معاملاتی که افراد انجام داده‌اند را بررسی می‌کند تا یارانه نقدی پردرآمدها را حذف کند. در این میان بهتر است دولت برای حذف افراد معیارهای حذف را - حتی آنهایی که اعلام نشده و پنهان هستند- دقیق و شفاف اعلام کند تا هیچ‌گونه ابهامی در این زمینه وجود نداشته باشد و خطای حذف نیز کاهش یابد.
 

مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا تغییر کرد و قرار است تودیع وی و معارفه مدیرعامل جدید امروز در سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران برگزار شود. به گزارش مهر، پس از مدت‌ها که زمزمه خداحافظی سعید مدنی از گروه خودروسازی سایپا به گوش می‌رسید، بالاخره وی از این گروه خودروسازی خداحافظی کرده و جای خود را به مدیرعامل لیزینگ بانک صنعت و معدن داده است. بر این اساس، مهدی جمالی که پیش از این مدیر صندوق بازنشستگی کشور، معاون سازمان اتکا، رئیس هیات مدیره شرکت سرمایه‌گذاری ایران‌خودرو و مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری آتیه دماوند بوده است به صندلی مدیریت سایپا تکیه خواهد زد. سعید مدنی دوم شهریور 1391 با تصمیم سهامداران، جایگزین نعمت‌الله پوستین‌دوز شد.
 

گروه بین‌الملل: به فاصله یک هفته پس از حمله انتحاری تکفیری‌ها به مسجد امام علی(ع) در قطیف که به شهادت 21 نمازگزار انجامید، انفجاری در یک مسجد دیگر شیعیان در منطقه الشرقیه عربستان روی داد. دیروز منابع محلی از وقوع انفجار در مسجد امام حسین علیه‌السلام واقع در العنود شهر دمام دیگر شهر شیعه‌نشین در شرق عربستان خبر دادند. شاهدان می‌گویند، یک عامل انتحاری که قصد داشته است خود را در این مسجد منفجر کند بعد از اینکه موفق به این کار نشده خود را در پارکینگ مسجد منفجر کرده است. فعالانی از دمام نیز تایید کرده‌اند که فرد انتحاری با پوشیدن لباس زنانه قصد داشته است از در مخصوص بانوان وارد مسجد شود که پس از شناسایی از سوی نیروهای داوطلب مردمی (که مامور حفاظت از نمازگزاران بودند)، خود را در بیرون از مسجد منفجر کرده است. در این انفجار عضو کمیته مردمی شرق عربستان که مانع ورود عامل انتحاری به مسجد شده بود شهید شد. وزارت کشور عربستان 2 ساعت پس از این انفجار روایتی رسمی از حادثه ارائه داد که بر مبنای آن یک بمبگذار انتحاری که داعشی‌ها او را «ابوجندل الجرزاوی» معرفی می‌کنند در مسیر ورود به مسجد امام حسین(ع) دمام وقتی با ممانعت نیروهای داوطلب مواجه می‌شود کمربند انفجاری خود را در پارکینگ جنب مسجد منفجر می‌کند.  طبق گزارش‌های رسمی 4 نفر در این حادثه جان باخته‌ و بیش از 10 نفر مجروح شده‌اند که معلوم نیست شامل عامل انتحاری نیز هست یا خبر. جالب اینکه سعد بن عمر، تحلیلگر تلویزیونی سعودی بدون اشاره به حمایت‌های همه‌جانبه وهابی‌های حکومت ریاض از تروریسم تکفیری، ادعا کرده است حملات اخیر علیه شیعیان در راستای اختلاف‌افکنی طایفه‌ای در این کشور صورت می‌گیرد. دیروز بعدازظهر نیز رویترز به نقل از یک حساب توئیتر وابسته به گروه تروریستی دولت اسلامی(داعش) خبر داد این گروه همانند حمله جمعه پیش از آن در قطیف، مسؤولیت انفجار دمام را هم برعهده گرفته است.  دمام مرکز استان الشرقیه و یکی از مهم‌ترین بنادر عربستان در کنار خلیج‌فارس و نزدیکی شهرهای الخبر و ظهران قرار گرفته ‌است. عربستان 7/2 میلیون شیعه دارد که این حتی از جمعیت پیروان مذهب رسمی سعودی‌ها یعنی وهابیت نیز بیشتر است. اغلب شیعیان در 2 منطقه العشاء و القطیف از استان نفتخیز الشرقیه عربستان سکونت دارند. شیعیان باور دارند که پادشاهی سعودی در حال حمایت از تکفیری‌های وهابی برای سرکوب غیرمستقیم آنان است. اگرچه هفته پیش سلمان بن عبدالعزیز در سخنانی نمایشی با بیان اینکه عامل این جنایت محاکمه و مجازات خواهد شد، وعده داده است که با افکار گمراه‌کننده مبارزه و با تروریست‌ها مقابله می‌کند اما از آنجا که هر دو بازوی اجرایی پادشاه، جنایتکارانی جنگی و تروریستی به نام‌های محمد بن سلمان، قاتل زنان و کودکان یمنی و حامی القاعده در این کشور و محمد بن نایف وزیر کشور و هماهنگ‌کننده تروریست‌های داعش در عراق و سوریه، هستند کمتر کسی حرف سلمان را باور می‌کند. در عین حال تهدید‌های علنی شیوخ وهابی و مقامات قبیله‌ای نزدیک به سعودی از منبرها و مساجد عربستان علیه شیعیان با وجود حرف‌های شاه، ثابت می‌کند حاکمان ریاض برنامه‌ای مدون در این زمینه دارند.  به‌عنوان مثال ابومزنه الزلفاوی پس از اعلام سلمان، مبنی بر پیگیری این جنایت زشت و جست‌وجو برای یافتن افرادی که در این جنایت شرکت داشته یا برنامه‌ریزی کرده یا از حامیان و همکاران این جنایت بودند، باز هم شیعیان را تهدید کرد.
خادم حرمین شریفین در نقش خائن
2 ماه جنگ و جنایت بیهوده آل‌سعود گذشت اما نه توفانشان قاطعیت لازم را داشت و نه تقلایشان برای بازگرداندن امید به وهابی‌ها و تکفیری‌ها و مزدوران ریاض در برابر سد تاریخی یمن افاقه کرد. حالا که بعید نیست آل شیطانی سعود به نام پادشاهی که مثل عروسک خیمه شب بازی در کنترل پسر مجنون قدرتش قرار گرفته به فکر تعرض به قبله مسلمانان به اسم یمنی‌ها باشد.  تخریب مقدس‌ترین اماکن مکه و مدینه در سال‌های اخیر به دست آل‌سعود بر کسی پوشیده نبوده است اما تعرض آنها به حرمین شریفین خیانتی است که بر سنگ قبر این خاندان حک خواهد شد. این یعنی آخرین مرحله از استحاله وهابی پادشاه با عنوان خادم حرمین شریفین به خائن آن.  وبگاه لبنانی «الخبر برس» گزارشی به نقل از سرویس اطلاعاتی روسیه منتشر کرده که آمریکا و عربستان قصد دارند مکه بویژه کعبه و مناطق مجاور آن را بمباران و یمن را به انجام این حملات متهم کنند و با این بهانه کشورهای عربی و مسلمان را با خود به باتلاق جنگ یمن بکشانند. با سابقه مسلمان‌کشی در ماه حرام، کودک‌کشی و محروم کردن مردم مظلوم یمن از آب و غذا و کمک‌های اولیه، قطعا رژیم ریاض از هیچ جنایت، توحش و عمل شنیعی برای بقای سست خود روی گردان نخواهد بود.  متحدان عربستان در تجاوز به یمن بویژه پاکستان و مصر که قدرتمندترین ارتش‌های کشورهای اسلامی و عربی را در ائتلاف متجاوز داشتند حاضر به ورود به جنگ زمینی در یمن نشدند و کارشناسان نظامی پیش‌بینی می‌کنند «صدامک»- وزیر جنگ صدام‌صفت عربستان و پسر شاه بیمار،
محمد بن‌سلمان - برای لشکرکشی به یمن از توطئه علیه مقدسات اسلامی نیز فروگذار
نخواهد کرد.  
شجاعت یک شیعه در برابر ولیعهد سعودی
هفته پیش وقتی ولیعهد سعودی، محمد بن نایف برای عیادت مجروحان حمله تروریستی به مسجد امام علی روستای «القدیح» در استان «القطیف» به بیمارستان رفت با اظهارات شجاعانه یک شیعه داغدار مبهوت شد. او که از نزدیکان یکی از شهدای شیعه این حادثه بود جلوی چشم همه مقامات کشوری و لشکری خطاب به ولیعهد و وزیر کشور گفت: «ما می‌گوییم اگر دولت وظیفه خود (در تامین امنیت) را انجام نمی‌دهد- جسارتا جناب ولیعهد- دولت در این جنایت شریک است!» این در حالی است که ولیعهد به خاطر سیاست «مشت آهنین» پدرش «نایف» علیه شیعیان عربستان در میان آنان منفور است.
 

پسر عموی صدامک: این ژنرال کوچک اختلاس کرده است
پسر عموی وزیر دفاع عربستان، عامل جنگ‌افروزی در یمن، «محمد بن سلمان» را «ژنرال کوچک» خواند و تاکید کرد او صدها میلیارد از اموال مردم را اختلاس کرده است. این در حالی است که برای نخستین‌بار «وطن امروز» از لفظ «صدامک» برای توصیف پسر جنایتکار شاه عربستان استفاده کرد که این صفت در رسانه‌های عربی بازتاب وسیعی داشت. شاهزاده «سعود بن سیف النصر» که اخیرا تحرکات و اقدامات صریحی ضد امرای جدید عربستان بویژه پس از قبول نکردن بیعت با ولیعهد و جانشین وی آغاز کرده است، پسر عموی خود «محمد بن سلمان» جانشین ولیعهد و وزیر دفاع عربستان را «ژنرال کوچک» توصیف کرد. سعود بن سیف در صفحه توئیتر خود اعلام کرد: «قبلا کسانی بودند که از طریق قراردادهای عربستان صدها میلیارد به جیب زدند، پس سهم این ژنرال کوچک از وزارت دفاع و شرکت نفتی آرامکو که اخیرا آنها را تصرف کرده است، چقدر است؟» او همچنین چندین سوال مهم دیگر مطرح کرد و گفت: «آیا جنگ و چالش‌های داخلی و منطقه‌ای به اندازه کافی مورد توجه تصمیم‌گیرندگان آن قرار گرفته است؟ ما در فضایی از حقایق و سردرگمی قرار داریم!» مجتهد، فعال توئیتری معروف که به فاش کردن اخبار خاندان آل‌سعود معروف است، گفته: «سعود بن سیف به سوی محمد بن سلمان که وی را ژنرال کوچک نامید، تیراندازی کرد». توئیت سعود بن سیف پس از آن منتشر شد که محمد بن سلمان تغییراتی اداری در شرکت نفتی آرامکوی عربستان انجام و شورای اداری به ریاست خود تشکیل داد و این بدین معناست که وی به طور کامل درآمدهای کلان شرکت نفتی عربستان را از آن خود کرده است.

حامد نجفی‌مهر: «سزارین یا زایمان طبیعی؟» این پرسشی است که با نزدیک شدن زمان وضع حمل ذهن مادران را به خود درگیر می‌کند. این پرسش که از نظر متخصصان زنان و زایمان پاسخ واضح و روشنی دارد تنها به دلیل ناآگاهی جامعه از مزایای زایمان طبیعی و معایب عمل سزارین شکل گرفته و مادران را سر دوراهی قرار می‌دهد. این در حالی است که در بیشتر موارد به دلیل مخفی‌کاری درباره آسیب‌های سزارین و نگاه کاسب‌کارانه برخی پزشکان به این عمل، این روش غیرمعمول جای خود را با زایمان طبیعی عوض کرده و باب تازه‌ای از مشکلات و نیازهای درمانی را روی مادران گشوده است. عفونت، ایجاد چسبندگی و نازایی یا آمبولی و خطر مرگ از مهم‌ترین پیامدهای عمل سزارین است که کارشناسان این حوزه در گفت‌وگو با«وطن امروز» جزئیات بیشتری از این عوارض خطرناک را بازگو کرده‌اند.
کم نیستند رویه‌های غلطی که با تبلیغ‌های آشکار و پنهان ماهواره‌های فارسی‌زبان به‌عنوان یک روش متداول بین خانواده‌های ایرانی جایی برای خود یافته‌اند. بی‌شک این موضوع که جمعیت گسترده‌ای از زنان ایرانی این روزها بیشتر به جای زایمان طبیعی به عمل سزارین فکر می‌کنند به دلیل میدان‌داری شبکه‌های ماهواره‌ای و البته تبلیغ برخی پزشکان داخلی است که به دلیل منفعت‌طلبی و کسب درآمد بیشتر و نگاه کاسب‌کارانه به بیمار، آسیب‌های سزارین را حاشا کرده و مادران را به انجام عمل سزارین تشویق می‌کنند. موضوعی که آسیب‌های فراوانی را هم از نظر اقتصادی و هم از جنبه اجتماعی برای کشور به همراه داشته است. همانطور که از نام زایمان طبیعی مشخص است تنها مسیر فرزندآوری به صورت طبیعی همین راه است اما شگردهای تبلیغی سودجویان در سال‌های گذشته طوری حقیقت را وارونه جلوه داده که مادران عوارض متعدد سزارین از خونریزی و عفونت گرفته تا حتی خطر عقیم شدن را به جان می‌خرند و روش اورژانسی بچه‌دار شدن را جایگزین روش طبیعی و فیزیولوژیک آن کرده‌اند. درست مانند اینکه فردی برای خوردن غذا و پرکردن شکم، معده خود را
به تیغ جراحی بسپارد!
رکوردشکنی ایران در سزارین
40 تا60 درصد زایمان‌ها در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی کشور به صورت سزارین انجام می‌شود. مقایسه این آمار با سطح حداکثر 30درصدی آن در کشورهای اروپایی به‌خوبی جایگاه ایران در فهرست رکوردداران انجام سزارین در دنیا را هویدا می‌کند اما اینکه چرا ثبت رکوردی تازه در این زمینه به‌عنوان یک امتیاز منفی برای نظام سلامت تلقی می‌شود به دلیل وجود عوارض متعدد سزارین است که حتی جان مادر و فرزند را تهدید می‌کند. متاسفانه امروز زنان و دختران جامعه چشم خود را بر حقیقت بسته‌اند و تحت تاثیر تبلیغات خوش رنگ و لعاب سودجویان، برای فرزند‌آوری تیغ جراحی را انتخاب می‌کنند، غافل از اینکه سزارین پایان راه نیست و می‌تواند یک عمر با عفونت و حتی نقص عضو باعث آزار خانواده و تحمیل هزینه‌های سنگین به نظام سلامت شود.
عملی همراه با یک عمر گرفتاری
همانطور که بارها در رسانه‌های گوناگون در این باره مطالبی منتشر شده است، سزارین روشی غیر‌طبیعی برای به دنیا آوردن فرزند است که با دخالت پزشک صورت می‌گیرد به این معنا که هر زمان جان مادر یا فرزند در خطر باشد به تشخیص متخصص زنان و زایمان روش سزارین جایگزین عمل زایمان طبیعی می‌شود. دخالت در روش فیزیولوژیک زایمان بدون شک خالی از اشکال نبوده و عواقبی را به دنبال خواهد داشت. ترکستانی، متخصص زنان و زایمان و رئیس اداره سلامت مادران وزارت بهداشت در این باره به «وطن امروز» می‌گوید: سزارین دارای عوارض و خطرات بسیاری است که می‌توان آنها را در 2 دسته عوارض مادری و عوارض نوزادی دسته‌بندی کرد. وی در توضیح عوارض نوزادی عمل سزارین بیان داشت: از آنجا که در زایمان طبیعی نوزاد به هنگام و با طی فرآیند فیزیولوژیک خاصی به دنیا می‌آید کمتر دچار عارضه تنفسی می‌شود اما در سزارین مشکلات تنفسی نوزادان 4برابر بیشتر از زایمان طبیعی است. این متخصص زنان و زایمان با اشاره به استفاده از تیغ جراحی در این عمل خاطرنشان کرد: برش روی رحم از دیگر خطراتی است که جان نوزاد را تهدید می‌کند. این احتمال وجود دارد که در هنگام عمل، تیغ جراح با بدن نوزاد برخورد کند. ترکستانی سومین عارضه نوزادی سزارین را افزایش احتمال به دنیا آمدن فرزند نارس عنوان می‌کند و می‌افزاید: زایمان طبیعی در بزنگاه لازم به وقوع می‌پیوندد و به طور قطع دوره رشد جنینی تکمیل شده است اما محاسبه اشتباه در تعیین زمان عمل سزارین می‌تواند موجب به دنیا آمدن فرزندان نارس شود. علاوه بر این سزارین عواقب و خطراتی برای مادر نیز به همراه دارد که به گفته ترکستانی این عوارض خود به 2 دسته زودرس و دیررس قابل طبقه‌بندی هستند. این متخصص زنان و زایمان با اشاره به عوارض زودرس این عمل اظهار می‌دارد: عفونت اولین خطری است که مادر سزارینی را تهدید می‌کند. این عفونت ممکن است در محل جراحی یا به صورت عفونت ادراری نمایان شود. موضوعی که به مراتب در سزارین بیشتر از زایمان طبیعی اتفاق می‌افتد.  این عضو هیات علمی دانشگاه معتقد است خونریزی در سزارین دو برابر بیشتر از زایمان طبیعی است و این موضوع می‌تواند عارضه دیگری برای سزارین به شمار‌ آید. همچنین این مورد را هم باید در نظر داشت که ممکن است حین انجام عمل اندام‌های مجاور نیز دچار آسیب‌دیدگی شوند. ترکستانی بیان داشت: جدی‌ترین مشکلی که ممکن است با سزارین اتفاق افتد ترمبو آمبولی و آمبولی است که آمار مرگ و میر مادران را افزایش می‌دهد. خون لخته شده در اثر سزارین می‌تواند از لگن وارد جریان خون شده و مرگ مادر را باعث شود. افزون بر این از عوارض دیررس سزارین که سراغ مادران می‌آید می‌توان به چسبندگی‌ها اشاره کرد. رئیس اداره سلامت مادران وزارت بهداشت در این باره می‌گوید: چسبندگی ممکن است در روده یا اعضای مجاور رحم به دنبال انجام سزارین اتفاق افتد.
تهدید جدی جان مادر در سزارین
نکته قابل توجه اینجاست که سزارین می‌تواند جان مادر را از طریق عارضه‌ای خاص در حاملگی‌های بعدی به خطر اندازد. به گفته ترکستانی، این عارضه که به جفت سرراهی مشهور است در اثر پایین قرار گرفتن جفت اتفاق می‌افتد یعنی در اثر سزارین لایه‌های رحم آسیب دیده و جفت به اعضای مجاور چسبندگی پیدا می‌کند. این کار باعث می‌شود زایمان مادر زودتر انجام گرفته یا گاهی پزشک مجبور شود که رحم مادر را خارج کند که این کار به معنی عقیم شدن مادر است.
تیرخلاص به زایمان طبیعی
کسب درآمد از انجام این عمل و ارائه خدمات متعدد قبل و بعد از سزارین باعث شده برخی پزشکان سزارین را به‌عنوان تنها راه زایمان پیش پای مادران بگذارند. علاوه بر این تلاش برنامه‌های ماهواره‌ای با ترفندهایی مانند تناسب اندام و زیبایی یا القای هراس از درد زایمان تا حدی باعث دور شدن زنان و دختران از بلوک‌های زایمان طبیعی بیمارستان‌ها شده و تیر خلاص را به زایمان طبیعی شلیک کرده است.  فروغ نیلچی‌زاده، مدرس حوزه و دانشگاه در تبیین پشت پرده فعالیت شبکه‌های ماهواره‌ای برای ترویج سزارین بیان داشت: رسانه‌ای که هویت زنانه و ارزش مادری را هدف گرفته باشد فرزند را به‌عنوان ثمره زندگی تلقی نکرده و ارزشی برای آن قائل نمی‌شود بر این اساس سزارین را به‌عنوان بهترین روش زایمان تبلیغ می‌کند. وی در این باره به
«وطن امروز» می‌گوید: چنین فعالیت‌هایی حاصل تشکیل اتاق فکری است که یک فرآیند اندیشه‌ای را دنبال می‌کنند و در این بازی شطرنج به نحوی مهره‌های خود را آرایش می‌کنند تا فکر و رفتار زنان جامعه ما را منجمد کنند و نقابی بر چشم زنان می‌بندند تا آسیب‌ها و خطرات سزارین را نبینند.
دوری 4ساعته مادر و نوزاد سزارینی
اما در مقابل صف‌آرایی‌هایی که در برابر زایمان طبیعی انجام می‌شود، وزارت بهداشت نیز با رایگان کردن زایمان طبیعی و ایجاد بلوک‌های زایمانی در مراکز درمانی یا به‌کارگیری بیهوشی و زایمان بدون درد به مبارزه با گردنکشی نمودار میزان سزارین پرداخته است. برنامه‌ریزی وزارت بهداشت تنها به دلیل مقابله با عوارض عمل سزارین و حفظ سلامت مادران صورت می‌گیرد. عوارض و پیامدهایی که به باور لیلا هادی‌پور، متخصص زنان و زایمان نه‌تنها جسم مادر را آزرده می‌کند بلکه از نظر روحی و عاطفی نیز زن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این متخصص زنان و زایمان با تاکید بر تشدید اثرات روانی سزارین به «وطن‌امروز» می‌گوید: مادری که از راه طبیعی صاحب فرزند شده بی‌درنگ می‌تواند فرزند خود را در آغوش گرفته و شیردهی را آغاز کند اما در عمل سزارین به دلیل استفاده از داروهای گوناگون مادر نمی‌تواند تا 4 ساعت پس از عمل به فرزندش شیر دهد که این موضوع شکل‌گیری رابطه عاطفی مادر و فرزند را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هادی‌پور می‌افزاید: حساسیت به داروی بیهوشی و مشکلات ریوی نیز از جمله آسیب‌هایی هستند که باعث پذیرش دوباره بیمار به دلیل نیاز درمانی می‌شوند. به گفته این پزشک، یکی از مهم‌ترین عوارض سزارین تاثیر این روش در زایمان‌های بعدی است. مادری که یک بار سزارین انجام دهد مجبور می‌شود در زایمان‌های بعدی هم از همین روش استفاده کند. وی از زایمان زودرس، حاملگی خارج رحمی و تاخیر در رشد داخل رحمی در حاملگی‌های بعدی نیز به‌عنوان دیگر عوارض سزارین نام می‌برد.
بیداری حس ناب مادری
هرچند سزارین هم در کنار زایمان طبیعی روشی برای وضع حمل به شمار می‌رود اما لیست بلندبالای عارضه‌های این روش تصنعی باید تردید مادران در انتخاب روش زایمان‌شان را به یقین تبدیل کند، چرا که بدون شک بیدار شدن حس ناب مادری به هیچ عنوان تناسبی با به خطر انداختن جان نوزاد ندارد.  از طرفی با در نظر گرفتن تمهیدات ویژه از سوی وزارت بهداشت برای انجام زایمان طبیعی ایده‌آل و حفظ حریم مادران، پاسخ پرسش «سزارین یا زایمان طبیعی؟» به‌خوبی روشن است.

گروه بین‌الملل: در حالی که تجاوز سعودی‌ها به یمن وارد ماه سوم خود شده است، نشانه‌های بن‌بست موجود برای ریاض آشکار‌تر از هرزمان دیگر شده است. در همین حال «ضیف‌الله شامی» عضو ارشد جنبش انصارالله از کمک تسلیحاتی عربستان و مزدوران طرفدار منصور هادی، رئیس‌جمهور پیشین و ریاض‌نشین یمن به تروریست‌های القاعده پرده برداشت. الشامی با اشاره به اینکه برخی کشورهای عربی و اروپایی در حال تلاش برای حل بحران یمن هستند، از برخی تلاش‌های دیگر برای تغییرات میدانی که در آینده به‌نفع عبدربه منصور هادی، رئیس‌جمهور فراری و عربستان خواهد بود،‌ سخن گفت.  او فاش کرد: «گروه تروریستی القاعده بر منطقه «المکلا» در حضرموت تسلط یافته و نیروهای منصورهادی و عربستان به این گروه کمک تسلیحاتی می‌کنند». این عضو شورای سیاسی انصارالله در گفت‌وگو با شبکه خبری المیادین همچنین گفت: «انصارالله عنصری اساسی و اصلی در هر گفت‌وگویی است. بحران یمن باید از طریق گفت‌وگو بین گروه‌های یمنی و زیر نظر سازمان ملل حل شود و این گفت‌وگوها باید در کشوری برگزار شود که در تجاوز به یمن شرکت نکرده باشد». او ضمنا توضیح داد عقب‌نشینی این جنبش از مواضعش می‌تواند در چارچوب گفت‌وگوهای ملی داخلی مورد بحث قرار گیرد.
کشته شدن 2 افسر سعودی
اما ارتش و کمیته‌های مردمی یمن در پاسخ به تجاوزات عربستان به استان‌های مختلف یمن با حمله به پایگاه‌های نظامی سعودی در منطقه «نجران» 2 افسر سعودی را به هلاکت رساندند. به گزارش المیادین، جنگنده‌های سعودی ده‌ها بار منطقه حرض واقع در استان حجه و منطقه فج عطان واقع در صنعا، پایتخت یمن را هدف قرار دادند که به گزارش وزارت بهداشت یمن در این حملات بیش از 96شهروند شهید شدند. در مقابل ارتش و کمیته‌های مردمی یمن پایگاه نظامی الوعوع و مواضع نظامی عربستان را در منطقه مرزی الخوبه واقع در نجران هدف قرار دادند که بر اثر آن 2 افسر سعودی کشته شدند. در این حملات همچنین 2 تانک عربستان و 2 خودروی زرهی این کشور در حمله به پادگان شحبه واقع در نجران عربستان منهدم شدند. همچنین بر اثر حملات عربستان به منطقه حوض واقع در استان حجه و فج عطان در صنعا 2 تن شهید و 5 تن دیگر از جمله یک کودک زخمی شدند.  در حالی که تجاوز سعودی‌ها با حمله به مناطق مختلف یمن از طریق حملات هوایی، توپخانه‌ای و موشکی ادامه دارد، مؤسسه «خانه آزادی» یمن در هفتمین گزارش آماری خود از اوضاع انسانی در یمن اعلام کرد بر اثر حملات عربستان تا 23 مه ‌[دوم خردادماه]، 4021 یمنی شهید و 7017 تن نیز زخمی شده‌اند. براساس گزارشی که مؤسسه خانه آزادی یمن منتشر کرده است در این حملات همچنین 576 کودک و 261 زن نیز به شهادت رسیده‌اند و نیز 1121 تن از زخمی‌ها کودکان زیر
15 سال و 782 تن زن هستند.
سانسور تلفات سعودی‌ها  در جنگ یمن
رژیم عربستان سعودی که از فاش شدن حقایق در عمق خاک این کشور در پی درگیری‌های مرزی با رزمندگان یمنی، بشدت نگران است، تلاش می‌کند اتفاقات جنوب کشور در سانسور خبری باقی بماند. در همین راستا، عربستان سعودی در مناطق جنوبی خود به مردم هشدار داد از اتفاقات جنگ یا ادوات نظامی تصویربرداری نکنند. بنا بر گزارش رسانه‌های یمنی، مقامات سعودی در شهرهای نجران و جازان در جنوب عربستان نزدیک به مرز یمن، بنرهای بزرگی نصب کرده‌اند که در آن به ساکنان محلی درباره عکس‌گرفتن یا تصویربرداری از ادوات نظامی و حرکت نظامیان یا هر چیزی که به ارتش عربستان و درگیری آنان با قبایل مرزی یمن ارتباط دارد، هشدار داده شده است. همچنین مقامات سعودی از مردم نجران و جازان خواسته‌اند در صفحات اجتماعی خبر یا تصویری منتشر نکنند که به گفته آنان به امنیت ملی عربستان صدمه وارد کند.
 

محمدرضا  کردلو: بیش از 60 سال از ماجرای ملی شدن صنعت نفت می‌گذرد. از جان مصدق چه می‌خواهیم؟ چرا مصدق به تاریخ نپیوست؟
1- به تاریخ پرفراز و نشیب ایران که می‌نگریم از مزدک تا سربداران و از سرخ جامگان تا سفیدجامگان و در همین تاریخ معاصر نمونه‌های فراوانی از فهم بموقع منافع ملی می‌یابیم. مدتی پیش که سریال «جلال‌الدین» از تلویزیون پخش می‌شد به خاطر آنکه بخش مهمی از تاریخ ایران یعنی دوران پیش از حمله مغول را روایت می‌کرد آن را دنبال می‌کردم. در بخشی از روایت تاریخ در میانه تحویل دودستی خاک ایران به خصم توسط درباریان بی‌کفایت خوارزمشاه، جلال‌الدین پسر دیگر سلطان محمد که تا پای جان می‌ایستد و از ایران دفاع می‌کند در پاسخ به استدلال عقب‌نشینی از مرزها با تندی به سران کشور می‌گوید: «زمینی که به این آسانی به خصم خود می‌بخشید ملک طلق شما نیست. خاک ایران زمین است آنچه اینگونه از آن سخن می‌گویید. به خیال خام خود از دشت‌های نبرد به درون برج‌ها و باروها می‌خزید و صبر می‌کنید تا مغول خسته شود. کدام یک از شما در شهری بوده که دشمن پشت حصار آن اردو زده باشد؟ هان؟! هیچ به مردمی که در شهربندان گرفتار آمده‌اند اندیشیده‌اید؟! لشکرها به شهرها تفرقه کردن دور از عقل سلیم است. از دشمنی که با آن روبه‌رو نشده فرار کردن نشان از فرومایگی است». در آن جمع جلال‌الدین به تندروی و افراط متهم می‌شود. فرومایگی مردان دربار موجب می‌شود از مغول هراس کنند و اینگونه می‌شود که چنگیز ایران را ویران می‌کند.
2- نشانه‌های فراوان دیگری در تاریخ از دلیرمردی و ایستادن و تاکید روی منافع ملی وجود دارد که نه در حوصله این نوشتار است و نه موضوع اصلی بحث. موضوع اصلی بحث بی‌هیچ اشاره و حرف اضافه‌ای «مصدق» است. شخصیتی که در تاریخ سیاسی ایران ملی شدن نفت را به او نسبت می‌دهند. شخصیتی که هنوز پس از 60 سال ویژگی آن را دارد که حداقل برای آن برهه از تاریخ نمادی از «ملیت» و دفاع از «منافع ملی» باشد. تا قبل از مصدق هیچ گاه به آن معنا که در مشروطه آمده بود دموکراسی پیاده نشد. نام مصدق نمادی از تکالیفی است که پس از مشروطه باید اجرا می‌شد اما تا پیش از او هیچ دولت مردمی روی کار نیامد تا آن را اجرا کند. ائتلاف دکتر مصدق و آیت‌الله کاشانی در آخرین سال‌های دهه20 نهضت ملی شدن نفت را رقم زد. قدرت این ائتلاف در روزهای منتهی به ملی شدن صنعت نفت روز به روز در حال بیشتر شدن بود. شاه روزهای سختی را تجربه می‌کرد. در روزهای نخست وزیری مصدق، کاشانی رئیس مجلس شورای ملی بود. مصدق، نواب‌صفوی و کاشانی از چهره‌هایی بودند که در روزهای ملی شدن صنعت نفت تصاویرشان در میان جوانان دست به دست می‌شد. دولت مصدق در حمایت از توده‌های مردم کم نمی‌گذاشت. مصدق آزادی‌هایی را که شاه از حوزه و روحانیت سلب کرده بود به آنها بازگرداند. بعد از ماجرای سیدعلی‌اکبر برقعی و تجمع و توهین توده‌ای‌ها به روحانیت در هنگام بازگشت وی از اجلاس سوسیالیست‌ها در سوییس، دولت مصدق قانونی را در 18 اردیبهشت 31 تصویب کرد که براساس آن هرکس به شخص اول روحانیت توهین کند بدون شکایت ایشان هم به 3 ماه تا یک سال زندان محکوم می‌شود. طرفداران اصلی مصدق مردمی بودند که بیشتر گوش به حرف روحانیت می‌دادند. مصدق ملی مصدقی بود که «30 تیر» کفن‌پوشان به رهبری آیت‌الله کاشانی او را دوباره به نخست‌وزیری رساندند. مصطفی رحیمی، نویسنده سال‌های دور درباره مصدق می‌نویسد: او از طبقه اشراف‌زادگان برخاست اما به مقابله با اشرافیت پرداخت. این حرف بیراهی نبود. مصدق مقابل شاه که نماد و نمونه اشرافیت بود ایستاد. نخستین نخست‌وزیر مردمی بعد از مشروطه بود.
3- قوام علیه مصدق بود. سیاسی تاثیرگذاری که همیشه روی نیمکت بود تا یا نخست‌وزیر شود یا از شاه، پست و مقامی تازه بگیرد. چندوقت پیش در یکی از نشریات اقماری طرفدار دولت دیدم که در پرونده‌ای مطول تا می‌توانست از قوام‌السلطنه تعریف کرده بود. در چند شماره بعد این نشریه دیدم این بار در پرونده‌ای مطول از مصدق تعریف و تمجید کرده است. همانطور که پیش‌بینی می‌کردم در پرونده بعدی‌اش ظریف را با مصدق و در جاهایی با قوام تطبیق داده بود. می‌خواستم گوشی را بردارم و با سردبیری تماس بگیرم و توضیح بدهم که ایها‌الناس: «قوام علیه مصدق بود، مصدق مقابل قوام». 25 تیر 31 بود که مصدق به خاطر اینکه شاه وزارت جنگ را به او واگذار نکرد استعفا کرد. قوام بلافاصله جانشین او شد. شاه بی‌آنکه سراغ مصدق برود کوشش‌ها برای جلب رضایت آیت‌الله کاشانی را آغاز کرد. شاه ابتدا حسین علاء و سپس قوام، امینی و ارسنجانی را برای این کار مامور کرد. علی امینی در هر دو دولت مصدق و قوام حضور داشت و با آیت‌الله ‌کاشانی هم روابط خصمانه‌ای نداشت اما مرحوم کاشانی به او گفت که با وجود مصدق هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند نخست‌وزیر باشد. ارسنجانی حتی از سوی قوام پیشنهاد داد انتخاب 6 تن از اعضای کابینه قوام به نظر و انتخاب آیت‌الله کاشانی باشد. با شکست این طرح، قوام اعلامیه‌ای صادر کرد که آن قدر تند و گزنده بود که خود نیز از آن پشیمان و شگفت‌زده شد. در حالی که خطاب اصلی او کاشانی بود اعلام کرد: «به عموم اخطار می‌کنم که دوره عصیان سپری شده، روز اطاعت از اوامر و نواهی حکومت فرارسیده است. کشتیبان را سیاستی دگر آمد». مرام مصدق مرام جاه‌طلبی‌های قوام نبود. آیت‌الله کاشانی اعلامیه‌ای نوشت: «اگر در بازگشت دولت مصدق تا فردا اقدام نفرمایید، دهانه تیز انقلاب را با جلوداری شخص خودم متوجه دربار خواهم کرد». آیت‌الله کاشانی نمایندگان مجلس را فرامی‌خواند و از آنها قول می‌گرفت به احمد قوام رای اعتماد ندهند. این اقدام به اندازه‌ای موثر بود که در بامداد 29 تیر 31، نزدیک 50 نفر از نمایندگان حاضر بودند که با نخست‌وزیری قوام مخالفت کنند. برای همین در نامه‌ای، نمایندگان مجلس، شاه را از عزم خود برای رویارویی با جریان سرکوب نهضت ملی مردم ایران آگاه کردند. در این نامه که افرادی چون بقایی، مکی، حائری‌زده، انگجی، اقبال و... آن را امضا کرده بودند، آمده بود: «ما نمایندگان ملت با توکل به خداوند و استفاده کامل از کلیه حقوق خود برای دفاع از مردم قیام کرده‌ایم». 30 تیر شد. مردم کفن‌پوش به خیابان‌ها آمدند. شاه با تلفن عزل قوام را اعلام کرد و مصدق رفته، بازگشت.
4- مصدق در ماجرای نفت مصالحه نکرد. این را طرفداران پر و پا قرصش می‌گویند. یرواند آبراهامیان در گفت‌وگویی با «تاریخ ایرانی» پیرامون کتاب «کودتای ۱۹۵۳، سیا و ریشه‌های روابط معاصر ایران و آمریکا» که خودش به نگارش درآورده می‌گوید: «تحلیلی که من در کتاب مطرح کرده‌ام این است که اگر به مذاکرات واقعی که پشت درهای بسته انجام شد به دقت نگاه کنید و به آنچه در انظار عموم مطرح می‌شد بسنده نکنید، درخواهید یافت که بریتانیا با برخورداری از حمایت آمریکایی‌ها همواره بر این موضع پافشاری می‌کرد که ایران نباید حق نظارت بر صنایع نفت خود را داشته باشد. آنها در ظاهر از ملی شدن صنعت نفت پشتیبانی می‌کردند و در انظار عمومی خود را حامی ملی شدن نفت نشان می‌دادند اما هنگامی که قرار می‌شد توافقی روی میز قرار گیرد می‌خواستند صنعت نفت را تحت کنترل خود داشته باشند و دست ایران را کوتاه سازند. البته بریتانیا می‌خواست نظارت بر صنعت نفت را به شرکت نفت ایران و انگلیس (انگلوپرشن) بسپارد و از طرف دیگر آمریکا طرفدار ایجاد کنسرسیومی برای نظارت و کنترل بود. مشکل اصلی و بحران این بود که چه کسی اختیار نظارت بر صنعت نفت را به عهده دارد. در تمام زبان‌ها ملی شدن به معنی دارا بودن حق نظارت و کنترل است. از نگاه رسانه‌ها و عامه مردم، بریتانیا و آمریکا طرفدار ملی شدن صنعت نفت بودند. طبق قوانین بین‌المللی تمام کشور‌ها حق داشتند صنایع‌شان را ملی کنند و خود بریتانیا برخی از صنایع‌اش را ملی کرد، پس در پیشگاه عموم، آنها قادر نبودند مخالفت خود را علنی کنند. در عالم واقعیت آنها نمی‌خواستند کنترل صنعت نفت در دست ایران باشد. از نظر مصدق که در ملی کردن صنعت نفت مصمم بود، ملی شدن اینگونه تفسیر می‌شد که ایران نظارت کامل بر صنعت نفت را در اختیار گیرد و از حق حاکمیت بر آن برخوردار شود. او نمی‌توانست از این ایده دست بردارد و هیچ گزینه قابل قبولی برای دستیابی به توافق بر سر این موضوع پیش رویش نبود. بیشتر مورخان، حتی طرفداران دکتر مصدق فریب بیانیه‌های عمومی را خوردند. آنها متوجه نشدند که هرگز یک حق انتخاب واقعی که براساس آن بتوان به سازشی مناسب دست یافت به مصدق داده نشد. بنابراین من می‌گویم که عامل شکست مذاکرات، بریتانیا و آمریکا بودند که هرگز پیشنهاد مورد پسندی ارائه نکردند».
5- مصدق را هنوز چهره‌ای ملی می‌شناسند. مصدق گول رسانه‌های رسمی آمریکایی‌ها را نخورد و ملی شدن را هرجور که دوست داشت تفسیر نمی‌کرد. مصدق اگرچه اهل مذاکره بود اما مصمم بود نفت را ملی کند. دوران بعد از مصدق شاید شاهدی بر مظلومیت خواسته‌های مصدق باشد. بعد از مصدق بود که بریتانیا و آمریکا راضی از کودتا دوباره ده‌ها هزار مستشار به ایران فرستادند. بعد از کودتا بود که آمریکایی‌ها جسارت کردند و در آبادان مقابل پالایشگاه تابلویی نصب کردند با این عنوان که: «ورود سگ و ایرانی ممنوع»! حرف‌هایی که رزم‌آرا قبل از ملی شدن نفت می‌زد، تکرار شد. رزم‌آرا در مخالفت با ملی شدن صنعت نفت و شبیه استدلال‌های آبگوشت بزباش و قرمه سبزی گفته بود: «آقایان شما که یک کارخانه سیمان را هنوز نمی‌توانید با پرسنل خود اداره نمایید، شما که کارخانجات کشور را در نتیجه عدم قدرت فنی به‌صورت فعلی انداخته‌اید که ضرر می‌دهند، با کدام پرسنل و با کدام وسایل می‌خواهید نفت را شخصاً استخراج و ملی نمایید». تنها 70 روز بعد از کودتا و براندازی مصدق بود که سخنگوی
دولت – عمیدی- در مصاحبه مطبوعاتی گفت: «در این 70 روزی که از عمر دولت جدید می‌گذرد، به خوبی روشن گردید که ایران در بین دولت‌های خارجی احترام شایسته خود را به دست آورده است، چنانچه علاوه بر برقراری حسن رابطه با دولت آمریکا که منجر به استفاده از کمک‌های فوری و اقتصادی و برنامه اصل 4 ترومن و افزایش آن حتی در زمانی که کنگره آمریکا نیز تعطیل بود شده، دولت انگلیس نیز خودش دست دوستی به سوی دولت ایران دراز کرده است».
6- دولت جدید تبلیغ می‌کرد که دولت «امید و توسعه» است و با بهبود روابط با انگلیس و آمریکا همه مشکلات حل خواهد شد. روزنامه‌های دولت بعد از کودتا و براندازی مصدق مطالبی در دفاع از ورود آمریکایی‌ها به ایران منتشر می‌کردند. آنها با طرح این سوالات که «چرا از ۵۰ سال قبل به این طرف تولید در بسیاری از نقاط کشور تنزل یافته است؟»، «آیا باید املاک را به کشاورزان فروخت یا مالکیت را محدود کرد؟»، «54 هزار قریه و مزرعه کشور ما در چه حالی است؟» و مشابه آن در واقع نهضت را ترور می‌کردند. طی آن آماری توصیفی از دهات و شهرستان‌های مختلف ایران که همگی نیاز به پول و امکانات مالی زیادی برای توسعه داشتند نیز انتشار می‌دادند. کارکرد این گزارش‌ها این بود که عطش اجرای برنامه‏های نوسازی آمریکایی را بشدت زنده کرد. عطشی که فقط به دنبال فروش نفت و تاثیرات کوتاه‌مدت آن بر جامعه بود. همزمان روی کمک‌های آمریکا تبلیغات رسانه‌ای ویژه‌ای صورت می‌گرفت. به عنوان مثال عبدالله انتظام، برادر وزیر خارجه در مراسم تقدیم استوارنامه خود در نطقی گفت: «سیاست صلح‌جویانه(!) دولت آمریکا و کمک‌های جوانمردانه(!) آن دولت به کشورهایی که عزم دارند از تمامیت و استقلال خود دفاع کنند در ملت ایران اثرات عمیقی بخشیده…کمک مالی و فنی اخیر که «بلاعوض» به ایران اعطا شد«فصل جدیدی» در تاریخ روابط بین 2 کشور باز می‌کند. دولت ایران از این «جوانمردی بی‌ریب و ریا» موقعی که به آن احتیاج داشت سپاسگزار است!
7- مذاکرات هسته‌ای این روزها مجال را برای طرفداران تطبیق‌های رمانتیک فراهم آورده تا شخصیت‌های ملی را مصادره کنند. تاریخ ایران گواهی می‌دهد شعارهای دولت بعد از کودتا تبلیغ و بزک کردن آمریکایی‌ها بود نه مصدق که هرآینه به چشم یک خصم به آمریکا می‌نگریست. اگرچه تنها یکبار به آمریکا اعتماد کرد و همان یکبار آمریکایی‌ها برایش دسیسه کردند تا زمین بخورد. حال آنکه وقتی به آمریکا اعتماد کرد، مردمی هم نبود تا برایش «30 تیر» دیگری به پا کنند. مصدق به تنهایی عبرت است.

حجت‌الاسلام و المسلمین سید سعید لواسانی*: دیدیم که راه چاره خلاصی از هلاکت ابدی که آرزوهای بلند در پی دارد، یاد مرگ به معنای تجسم‌کردن آن است که باعث می‌شود معنای زندگی برای ما کاملاً دگرگون شود، یاد مرگ به ما زندگی‌ای حکیمانه می‌بخشد که به جای اصالت لذت که نگاه مادی و حقیرانه به دنیاست، دنیا مزرعه و کارگاهی می‌شود که موظف هستیم در آن بیشترین تلاش را داشته باشیم تا در آخرت برداشتی مناسب و درخور آسایش ابدی داشته باشیم و این حقیقتی است که روایات ما به آن ناطق هستند. در بیان جامعی که طبق نقل کتاب مصباح‌ الشریعه [صص 172- 171] از امام صادق(ع) نقل شده است، ثمرات و نتایج یاد مرگ تشریح شده است که ما در این یادداشت آن را نقل و ترجمه می‌کنیم و کمی هم توضیح می‌دهیم.
«ذِکْرُ الْمَوْتِ یُمِیتُ‏ الشَّهَوَاتِ‏ فِی النَّفْسِ»، «یاد مرگ شهوات را در نفس می‌کشد». ثمره نخست یاد مرگ آن است که شهوات یعنی ظهورات و جلوه‌های نفس را در درون ما نابود می‌کند. چگونه است اگر در معرض مرگ قرار گیریم یا تهدید به مرگ شویم، دیگر لذت برای ما بی‌معنی می‌شود؟ یاد مرگ هم همین کار را می‌کند. «وَ یَقْطَعُ مَنَابِتَ الْغَفْلَه» «ریشه‌های غفلت را در درون انسان قطع می‌کند.» چنان غلبه‌ای در وجود ما پیدا می‌کند که همه غفلت‌ها همچون ریاست‌طلبی، ثروت‌دوستی و امثال آنها در نزد ما مسخره می‌شود و این ثمره دوم است. «وَ یُقَوِّی الْقَلْبَ بِمَوَاعِدِ الله تَعَالَى»، «قلب را به وعده‌های الهی تقویت می‌بخشد». ثمره سوم آنکه قلب را قوت می‌بخشد که به وعده‌های خدا توجه کند و ایمان به غیب داشته باشد و به اولین تشر دشمن از جا کنده نشود. «وَ یُرِقُّ الطَّبْعَ»، «طبیعت انسان را رقیق و لطیف می‌کند». ثمره چهارم آنکه ریشه قساوت قلب را در ما می‌کَند زیرا قلب را نرم می‌کند. «وَ یَکْسِرُ أَعْلَامَ الْهَوَى»، «و نشانه‌های هواهای نفسانی را درهم می‌شکند». این فراز و 2 فراز بعدی تشریح ثمره نخست است که مهم‌ترین و اصلی‌ترین ثمره یاد مرگ است: به نفس اجازه جلوه‌گری نمی‌دهد. «وَ یُطْفِئُ نَارَ الْحِرْصِ»، «و آتش حرص و آز را خاموش می‌کند». «وَ یُحَقِّرُ الدُّنْیَا»، «و دنیا را تحقیر می‌کند».
اینها حالت کسی است که یاد مرگ در وجودش تجسم یافته است. برای او طرز تلقی ما از زندگی مسخره است، زیرا می‌بیند ما همه تلاش‌مان برای هیچ و پوچ است. ما و رفتار ما در نزد او خنده‌دار و عجیب است. ظهورات روزانه هواها، غفلت‌ها، دنیا‌طلبی‌ها، حرص‌ها، ریاست‌طلبی‌ها، ثروت‌اندوزی‌ها، زدن‌ها، و خلاصه! همه رفتار ما در نظرش مسخره و بیهوده است. چرا چنین است؟ امام
علیه‌السلام به راز آن اشاره می‌فرمایند:
«وَ هُوَ مَعْنَى مَا قَالَ النَّبِیُّ صلی‌الله علیه وآله و سلم: فِکْرُ سَاعَه خَیْرٌ مِنْ عِبَادَه سَنَه»، «و این معنای کلام پیامبر خدا(ص) است: اندیشه یک ساعت بهتر از عبادت یک‌ساله است». یک ساعت تفکر درباره مرگ و حقیقت آن، اندیشه‌ای که همراه با تجسم مرگ در وجود است، بهتر است از عبادت یک‌ساله امثال ما. زیرا این تفکر همه وجود انسان را منقلب می‌کند، به‌گونه‌ای که به معنای حقیقی کلمه از آینده خود بیم دارد و به خدا پناهنده می‌شود و این اصل و مُخ عبادت است. کسی که به خدا پناه برد، خدا او را پناه می‌دهد. زیرا «وَ ذَلِکَ عِنْدَ مَا تَحُلُّ أَطْنَابَ خِیَامِ الدُّنْیَا وَ تَشُدُّهَا بِالْآخِرَه»، «آن تفکری است که همه ریسمان‌های خیمه‌ها دنیا را در قلب می‌کَند و ریسمان‌های خیمه‌های آخرت را محکم می‌کند.» یاد مرگ، دلبستگی‌های دنیوی را می‌زداید و اهداف اخروی جلوه‌گر می‌شود. «وَ لَا یَسْکُنُ نُزُولُ الرَّحْمَه عِنْدَ ذِکْرِ الْمَوْتِ بِهَذِهِ الصِّفَه»، «و در این حالت است که هنگام یاد مرگ، رحمت الهی پایانی ندارد». «وَ مَنْ لَا یَعْتَبِرُ بِالْمَوْتِ وَ قِلَّه حِیلَتِهِ وَ کَثْرَه عَجْزِهِ وَ طُولِ مُقَامِهِ فِی الْقَبْرِ وَ تَحَیُّرِهِ فِی الْقِیَامَه فَلَا خَیْرَ فِیهِ» اما اگر کسی چنین تذکر و تفکری نداشت «و از مرگ عبرت نگرفت و از بیچارگی و بسیاری ضعف خود، و زیادی اقامتش در قبر و شدت حیرت و سرگردانی‌اش در قیامت، اندیشه نکرد، هیچ خیری در او نیست». بنابراین معنای تفکر یک‌ساعت، عبرت‌گیری است، عبرتی که همه لذت‌های پوچ و حقیر دنیا را نزد ما نابود می‌کند. اگر چنین تفکری نباشد، خیری در ما نیست، اگرچه همه عمر در عبادت باشیم. امام علیه‌السلام در ادامه به کلام نورانی دیگری از رسول خدا(ص) استناد می‌کنند که ثمره اولیه یاد مرگ را در آن تبیین فرمودند: «قَالَ النَّبِیُّ صلی‌الله علیه و آله و سلم اذْکُرُوا هَادِمَ اللَّذَّاتِ»، «یاد کنید محوکننده لذت‌ها را». «قِیلَ: وَ مَا هُوَ یَا رَسُولَ الله؟ فَقَالَ صلی الله علیه و الله و سلم: الْمَوْتُ؛ فَمَا ذَکَرَهُ عَبْدٌ عَلَى الْحَقِیقَه فِی سَعَه اِلَا ضَاقَتْ عَلَیْهِ الدُّنْیَا وَ لَا فِی شِدَّه إِلَّا اتَّسَعَتْ عَلَیْهِ»، «عرض شد: آن چیست؟ فرمودند: مرگ؛ بنده‌ای که به حقیقت مرگ را ـ در حال وسعت زندگی ـ یاد کند، دنیا برای او تنگ شود، و اگر در شدت باشد، حالت وسعت برای او پیدا می‌شود.» زیرا در هر صورت زندگی دنیایی برای او پست و بی‌ارزش است. در نگاه او دنیا مقدمه و زمینه آخرت است که باید در آن تلاش و سختی‌های آن را تحمل کرد تا به آسایش ابدی رسید.
روایت ادامه دارد و ادامه آن را- اگر خدا بخواهد- در شماره بعد می‌خوانیم.