گروه سیاسی: حجت‌الاسلام هاشمی‌رفسنجانی که اخیرا نیش و کنایه‌های سیاسی‌اش با اعتراضات و انتقادات فراوانی مواجه شده، در تازه‌ترین اظهارنظر خود، این بار زبان را به سمت خودی‌ها چرخاند و در اظهارنظری عجیب به انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم اشاره کرد و گفت حمایت او باعث شده حسن روحانی رئیس‌جمهور شود اگرنه روحانی تنها 3 درصد رای داشت! روز گذشته خبرگزاری نسیم، به بخشی از محتوای دیدار روز جمعه هاشمی با تعدادی از اصلاح‌طلبان و حامیان دولت اشاره کرد. براساس این گزارش، هاشمی‌رفسنجانی روز جمعه در دیدار فعالان ستادهای انتخاباتی ائتلاف فراگیر اصلاح‌طلبان و حامیان دولت در حسینیه جماران، با بیان اینکه گام بعدی پیشرفت بعد از برجام، انتخابات است، گفت: اگر چه نیروهای زیادی که آماده کار بودند، به دلایلی کنار گذاشته شدند، اما اعتدالگرایان و طرفداران دولت 200 نفر را برای مجلس شورای اسلامی و 60 نفر را برای خبرگان در سراسر کشور معرفی کردند و همه مردم بر حسب تکلیف و وظیفه در انتخابات شرکت و به لیست‌ها به طور کامل رأی دهند. وی سپس افزود: افراد شناخته‌ شده‌ای که ردصلاحیت شدند، باید افرادی که نامدار نیستند را به جامعه معرفی کنند تا در انتخابات پیروز شوند، همان‌طور که بنده بعد از رد صلاحیتم در انتخابات ریاست‌جمهوری از آقای روحانی حمایت کردم و ظرف یک هفته آقای دکتر روحانی که دارای
3 درصد رای بیشتر نبود به بالای 50 درصد رای رسید.  این اظهارنظر عجیب هاشمی‌رفسنجانی در شرایطی است که حسن روحانی اکنون رئیس‌جمهور است و یادآوری جایگاه او در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم، قطعا به سود روحانی نیست. اشاره هاشمی‌رفسنجانی درباره حمایت او و یکی از سران فتنه از حسن روحانی در روزهای منتهی به انتخابات 24 خرداد 1392 است. براساس نظرسنجی‌هایی که برخی رسانه‌ها گزارش می‌دادند؛ حسن روحانی در آن برهه جزو کاندیداهای مطرح به حساب نمی‌آمد و رقابت میان محمدباقر قالیباف، سعید جلیلی و محمدرضا عارف دیده می‌شد! با کناره‌گیری عارف به سود حسن روحانی و تجمیع آرای جریان مقابل اصولگرایی و همچنین با تداوم تشتت میان اصولگرایان، جریان رقیب توانست با شعارهایی - که البته بعدها مشخص شد تنها وعده‌های غیر قابل تحقق بوده- با 7 دهم درصد اختلاف به پیروزی برسد.  همان موقع اطرافیان هاشمی‌رفسنجانی و نیز عوامل فتنه 88 بارها مدعی شدند دلیل پیروزی روحانی در انتخابات، حمایت آنها بوده است. البته در این میان سایه سنگین هاشمی‌رفسنجانی همواره بر پاستور حاکم بود. در کنار اظهارنظرهای اطرافیان هاشمی که دولت یازدهم را دولت هاشمی می‌دانستند؛ رفتار هاشمی‌رفسنجانی نیز به گونه‌ای بود که این ادعا را تایید می‌کرد. در روزهایی که دولت روحانی رسما آغاز به‌کار نکرده بود، هاشمی به گونه‌ای رفتار می‌کرد که در باور عمومی این تلقی که دولت یازدهم، دولت هاشمی‌رفسنجانی است؛ تثبیت شود.  او یک‌ماه مانده به آغاز به کار رسمی دولت یازدهم به دیدار حسن روحانی رفت و پس از این دیدار در مقابل دوربین‌های تلویزیونی در اظهارنظری عجیب گفت: «آمده بودم ببینم کارهای‌شان پیشرفت می‌کند یا نه که دیدم کارها به خوبی انجام می‌شود». این اظهارنظر هاشمی در آن شرایط که حامیان او دولت یازدهم را دولت هاشمی می‌دانستند؛ باعث تضعیف و تقلیل جایگاه حسن روحانی به عنوان مجری سیاست‌های هاشمی‌رفسنجانی ‌شد! از آن سو، یعنی در جریان اصلاح‌طلبی نیز اوضاع همین‌گونه بود. آنها مدعی بودند ریاست‌جمهوری حسن روحانی، نتیجه حمایت آنها بوده است و این داعیه باعث شد حتی در اولین نشست خبری حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور منتخب، حامیان فتنه درباره وضعیت وعده‌های انتخاباتی او هشدارهایی مطرح کنند. وضعیت حضور اصلاح‌طلبان تندرو در کابینه روحانی نیز این طلبکاری را تشدید کرد. بویژه در ماجرای انتخاب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تنش میان اصلاح‌طلبان تندرو و حسن روحانی تشدید شد. به‌رغم آنکه یکی از سران فتنه - که در انتخابات 92 در کنار هاشمی‌رفسنجانی، از حسن روحانی حمایت کرده بود- در اظهارنظری علنی خواستار انتخاب احمد مسجدجامعی به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد کابینه حسن روحانی شده بود اما حسن روحانی این خواسته او را اجابت نکرد و علی جنتی، فرزند آیت‌الله احمد جنتی را به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مجلس معرفی کرد! از سوی دیگر بلاتکلیف ماندن محمدرضا عارف، کاندیدای اصلاح‌طلبان که در هفته آخر انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم به نفع روحانی کنار رفته بود نیز اصلاح‌طلبان را آزار داده است. درحالی که بارها در رسانه‌های اصلاح‌طلب اعلام شده بود عارف به عنوان وزیر علوم در کابینه روحانی قرار خواهد گرفت اما روحانی، محمدرضا عارف را به کابینه خود راه نداد. حتی پس از تشکیل کابینه و آغاز به کار دولت حسن روحانی نیز در مقطعی برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب از انتصاب عارف به ریاست دانشگاه تهران خبر داده بودند که این موضوع نیز محقق نشد. پس از آن نیز هرگاه بخشی از کابینه خالی می‌شد؛ موضوع انتخاب عارف برای آن پست و جایگاه معرفی می‌شد اما محمدرضا عارف تاکنون نه تنها به کابینه روحانی راه نیافته بلکه در سطوح میانی مدیریتی دولت یازدهم نیز قرار نگرفته است. همین وضعیت باعث ایجاد دلخوری‌هایی در بدنه اصلاح‌طلبان تندرو نسبت به حسن روحانی شد. شاید از همین رو بود که آنان نیز طی این مدت با مطرح کردن جواد ظریف، تلاش کردند رفتار حسن روحانی را جبران کنند. با این حال اما طی بیش از 2 سال و نیم گذشته دلخوری‌های اصلاح‌طلبان که در واقع نوعی طلبکاری سیاسی بوده است؛ در ادبیات و مواضع آنها نسبت به دولت به دفعات تکرار شده است.
تحقیر انتخاباتی!
مواضع حجت‌الاسلام هاشمی‌رفسنجانی درباره چگونگی به قدرت رسیدن حسن روحانی شاید به نوعی مرتبط با وضعیت حسن روحانی در میان اصلاح‌طلبان تندرو و نیز واقعیتی به نام رقابت در انتخابات مجلس خبرگان رهبری باشد. اظهارات روز جمعه هاشمی درباره شانس
3 درصدی حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم، دارای تبعاتی است که رفسنجانی به عنوان یک سیاستمدار کهنه‌کار قطعا از آنها با خبر است. برخی صاحبنظران معتقدند این اظهارات هاشمی به صورت مستقیم با وضعیت رای در انتخابات 7 اسفند مرتبط است. هاشمی برخلاف دوره‌های پیشین، در انتخابات مجلس پنجم خبرگان رهبری، در لیست جامعه مدرسین حضور ندارد. این بار هاشمی‌رفسنجانی در حالی از این بدنه رای بزرگ محروم شده که هم جامعه مدرسین و هم جامعه روحانیت حسن روحانی را در لیست انتخاباتی خود قرار داده‌اند. در واقع روحانی یکی از 16 کاندیدایی است که جامعتین از طرفداران خود خواسته در انتخابات مجلس خبرگان رهبری به او رای دهند! بنابراین وضعیت انتخاباتی روحانی به مراتب بهتر از هاشمی‌رفسنجانی است. او هم رئیس‌جمهور است و هم در لیست جامعه روحانیت قرار دارد. بنابراین شانس رای او نسبت به هاشمی‌رفسنجانی بالاتر است. بر همین اساس این گمانه وجود دارد که هاشمی‌رفسنجانی با یادآوری انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم در سال 1392، به دنبال تقویت جایگاه سیاسی خود نزد اصلاح‌طلبان تندرویی است که درباره وعده‌های انتخاباتی حسن روحانی و نیز رفتار او طی 2 سال و نیم گذشته دلخوری‌های ویژه‌ای دارند!
 

مجتبی اصغری:  ورود مستقیم و علنی شبکه رسانه‌ای رسمی انگلیس به انتخابات، با تعیین تکلیف برای «رای مردم» هر چند موجی از واکنش‌های ملی نسبت به دخالت این کشور بدسابقه و استعمارگر در امور داخلی کشورمان را برانگیخت اما در حوزه عملیاتی سوالاتی را قطعا برای قاطبه مردم ایجاد کرده است. از جمله اینکه علت گستاخی انگلیس در حمایت از یک جریان سیاسی و دعوت از مردم برای شکست فقهای جریان مقابل چیست؟ انتخابات خبرگان در چه صورتی تامین‌کننده منافع انگلیسی‌ها خواهد بود و علما و مردم در برابر این نقشه شوم چه وظیفه‌ای برعهده دارند؟
  لابی استعماری پسابرجام
1- چند ماه پیش از نزدیک شدن به ایام برگزاری انتخابات، «وطن امروز» از شکل‌گیری اتاق فرمان روابط سیاسی- اقتصادی میان «ایران و انگلیس» خبر داد. در بخشی از افشاگری‌ها پیرامون این کانون مشترک، به نام‌هایی همچون سر «ریچارد دالتون» دیپلمات ارشد و شوالیه انگلیسی «چتم هاوس»، «جک استراو» وزیر اسبق خارجه انگلیس و «نورمن لامونت» وزیر اسبق بازرگانی انگلیس اشاره شد که پشت پرده کمیته بازاریابی در لندن قرار دارند. کمیته یادشده که تحت نام «اتاق بازرگانی بریتانیا و ایران» به صورت رسمی فعالیت می‌کند، توسط شبکه وسیعی از زرسالاران صهیونیست در انگلیس تغذیه می‌شود که در بدنه سیاسی این کشور صاحب قدرت هستند. از جمله آنها می‌توان به باند حزب محافظه‌کار با مدیریت مستقیم «دیوید کامرون» نخست‌وزیر و رئیس حزب محافظه‌کار، «لرد مایکل لوی» موسس صندوق مالی حزب کارگر و حامی اصلی تونی بلر جنگ‌طلب در انتخابات سال 1997 انگلیس و نماینده شخصی وی در امور خاورمیانه و «جرالد رانسون» اشاره کرد. رانسون موسس «جامعه اطمینان امنیتی» در سال 1994 در انگلیس است که در حقیقت ارتش و سازمان اطلاعات خصوصی جامعه یهودیان این کشور به شمار می‌رود. وی پیش‌تر نیز اقدام به تاسیس گروهی موسوم به «گروه 62» کرده بود که با به ‎کار گرفتن اوباش و آدمکش‌های انگلیسی به مخالفان اسرائیل در لندن و دیگر نقاط بریتانیا حمله می‌کردند. این تیم با حمایت «ریچارد دزموند» صهیونیست بر لابی رسانه‌ای انگلیس نیز مسلط است. دزموند مالک مجموعه رسانه‌های بریتانیا از جمله «دیلی اکسپرس»، «ساندی‌تایمز»، «دیلی‌استار»، «کانال تلویزیونی 5»، شبکه رسانه‌ای «Northern & Shell» و... است و از حامیان مهم حزب استقلال انگلیس (یوکیپ) با هدف‌گذاری خروج این کشور از اتحادیه اروپایی به شمار می‌رود.
  کدام سرمایه‌گذاری؟
تیم صهیونیست یادشده علاوه بر عضویت در اتاق بازرگانی بریتانیا و ایران، از طریق مجموعه‌ای از شرکت‌های بزرگ اقتصادی همچون «کپیتال پنتاگون» در حال اشغال کل موقعیت‌های اقتصادی ویژه در صنایع نفت و گاز و زیرساخت‌های کشور است به نحوی که لامونت، به عنوان «فرستاده اقتصادی ویژه دولت انگلیس به ایران» در بیانیه خود ضمن نام بردن از ایران به عنوان «بازار» و «مقصد صادراتی» جدید انگلیس، موقعیت پسابرجام را عامل افزایش آمار اشتغال در اتحادیه اروپایی عنوان می‌کند. این مفهوم در علم اقتصاد هیچ ارتباطی با عبارت رایج در ایران تحت عنوان «سرمایه‌گذاری خارجی» ندارد و صرفا اشاره به تبدیل شدن ایران به بازاری بی‌در و پیکر مشابه کشورهای عربی منطقه دارد. پس عجیب نیست که به‌رغم خرج میلیاردها دلار از سرمایه آزاد شده حاصل از برجام، کمترین رونقی در صنایع داخلی کشور ایجاد نشده و آمار اشتغال داخلی افت نیز داشته است.
  اتاق بازرگانی ایران و صهیونیست‌ها؟!
به این ترتیب می‌توان نتیجه گرفت لابی زرسالاران صهیونیست تصمیم گرفته‌ است با استفاده از موقعیت ویژه پسابرجام، شبکه‌سازی در اقتصاد و سیاست ایران را به صورت همزمان آغاز کرده و از این مسیر نفوذ مهم، علاوه بر کسب سود اقتصادی هنگفت، ابزارهای قدرت تاثیرگذاری بر آینده ایرانیان را از داخل کشورمان گسترش دهد. با این احتساب می‌توان ادعا کرد، با توجه به حفظ چارچوب تحریم‌های اقتصادی و منع جدی شرکت‌های مستقل و تجار آزاد از حضور در بازار پرخطر ایران، عرصه صرفا برای بازیگران کلان صهیونیست و سیاستمداران کارکشته و بابرنامه انگلیسی و آمریکایی برای اجرای پروژه نفوذ باز شده است و هیچ خبری از «سرمایه‌گذاری خارجی» در ایران نیست. پس بدیهی‌ترین انتظار این است که اقتصاد ایران به واسطه دستکاری صهیونیست‌ها، مجددا از داخل تضعیف شده و معیشت مردم از درون گروگان گرفته شود.
  حذف حامیان استقلال
2- در چنین فضای پرمخاطره‌ای، فشار سیاسی و تبلیغاتی مضاعف دستگاه رسانه‌ای - حاکمیتی انگلیس برای حذف نیروهای حامی استقلال و آزادی ایران در انتخابات پیش ‌رو، زنگ‌های خطر را برای همه دلسوزان انقلاب و ملی‌گرایان و وطن‌پرستان ایرانی به صدا درآورده است.  تمرکز بر تغییر ترکیب مجلس خبرگان با تاکید بر حذف گزینه‌های ضدانگلیسی توسط «بی‌بی‌سی»، حکایت از آن دارد که دشمن بخوبی به نقش قانونی «اصل ولایت فقیه» و تاثیر «شخص ولی فقیه فعلی» بر حفظ استقلال ملی در برابر پروژه عظیم نفوذ سیاسی و اقتصادی در کشور پی‌ برده و برای آن برنامه‌ریزی کرده است.
اگر بنا باشد توافقات سیاسی به ابزاری برای نفوذ ساختاری صهیونیسم در زیرساخت‌های حیاتی کشور تبدیل شود، پر واضح است که چنین موقعیتی با حفظ ساختار فعلی نظام، متشکل از خواص بصیر و استقلال‌طلب و رهبر حکیم و شجاع جمهوری اسلامی ایران، به دست نخواهد آمد. البته پروژه تمرکز بر خواص جامعه برای ایجاد انحرافات عمیق ساختاری پیش از این نیز بارها توسط انگلیس و آمریکا در جوامع مختلف اجرایی شده است. اگر گاندی پرچم استقلال‌طلبی هندی‌ها را به دوش نگرفته بود و در نقش روحانی مذهبی و دوراندیش، ملت هند را به تقابل با استعمار بریتانیا دعوت نمی‌کرد، چه‌بسا هنوز هندی‌ها روز خود را با «سلام بر ملکه» آغاز می‌کردند. اگر «نلسون ماندلا» نیز تسلیم سیاست ریگان شده بود و  قیام علیه دولت آپارتاید آفریقای‌جنوبی را به پیروزی نرسانده بود، دور از انتظار نبود که امروز به جای اوبامای سیاهپوست، نژادپرستی مشابه ریگان بر کرسی ریاست‌جمهوری ایالات متحده ایستاده و وضع آفریقایی‌تباران آمریکا در رودآیلند و کلیولند و شیکاگو و واشنگتن از امروز نیز بدتر بود.
  فصل برائت از استعمار
پس مخالفت استعمارگران با خواص بصیر، همراه با حمایت رسمی از لیست «ذخایر استراتژیک دشمن» در انتخابات با حیله‌گری، می‌تواند به ظهور گاندی‌ها و ماندلاهای جدید بینجامد و قدرت ولی فقیه شجاع‌دل ایران را به واسطه هوشیاری مردم و خواص تصاعدی افزایش دهد. فرصت اعلام «برائت» از نقشه شوم استعمارگران برای همه علما و آیاتی که نام شریف‌شان در لیست نفوذی دشمن نشانه رفته است، وجود دارد. حضراتی که با فریاد ضداستعماری خود بر سر انگلیس خیانتکار می‌توانند فرصت ویژه‌ای برای مردم، با انصراف از طعمه شدن در مسیر منافع دشمن طمعکار فراهم آورند و آبروی دستگاه فقاهت اسلامی را بیش از پیش نزد جهانیان ارتقا بخشند.
3- شاید انگلیسی‌ها رد شلاق فقهای اسلام بر سیمای استعماری خود را فراموش کرده باشند، پس یادآوری می‌کنیم تا مدرسین کرسی‌های شیعه‌شناسی در دانشگاه‌های لندن به صهیونیست‌های تصمیم‌ساز در بریتانیا متذکر شوند، در دستگاه اسلام «فقیه» کسی است که «حب جاه» ندارد. «حب دنیا» ندارد و نماد فنای فی‌الله است. فقیه آبروی اسلام است و هر آنچه دارد برای «الله» است. پس ذات سیاهه «فقهای مورد حمایت انگلیس»، ضداسلامی است چرا که روحانی عالیرتبه‌ای که برای تحقق اهداف استعماری میانداری کند، آیه‌ای از شیطان است و در دستگاه الهی اسلام جایی ندارد.
  انصراف از لیست استعمار
گمان قاطبه مردم به حضرات فقهای تایید صلاحیت شده توسط شورای نگهبان، غیر از گمان «بی‌بی‌سی» است که با نیرنگ انگلیسی مرید جایگاه ضداسلامی اقتصاد و سیاست استعماری، معرفی شده‌اند. اما انتظار این است که در برابر نقشه استعمارگران صهیونیست منفعل نبوده و با به راه انداختن نهضت انصراف و اعلام برائت، لیست شیاطین انگلیسی را حواله زباله‌دان تاریخ کنند. باقی ماندن نام نجبای حوزه‌های علمیه در لیست مضحک و انحرافی «حامیان انگلیس» ننگ بر پیشانی تاریخ استعمارستیز فقه شیعه است.
بی‌شک ملت ایران نیز همچون حوزه‌های علمیه و روحانیت بیدار و بصیر کشور، حامی وارثان فقهای استعمارستیز تاریخ تشیع هستند. راه علمای اسلام ناب محمدی هم مسیر خمینی کبیر، میرزای شیرازی، سیدعبدالحسین لاری، ‏شیخ‌الشریعه اصفهانى، محمد باقر صدر، سیدجمال‌الدین گلپایگانى، سیدحسن تهامى بیرجندى، سیدحسن بحرالعلوم، شیخ اسدالله زنجانى، نائینی بزرگ، شیخ مهدی خالصی، سیدمحمدکاظم طباطبایی، ملاعلی کنی، سیدمحسن طباطبایى حکیم، سیدمحمد اراکی، گلپایگانی، مرعشی‌نجفی و صدها بزرگمرد علوی دیگری است که شعار و شعورشان ضد حزب شیطان بود و پژواک ندای تاریخی «مرگ بر انگلیس» و «مرگ بر آمریکا» هنوز از حلقوم پاک و الهی‌شان شنیده می‌شود.
 

احسان محمدحسنی، تهیه‌کننده «بادیگارد» پس از دریافت جایزه بهترین فیلم جشنواره سینمایی ققنوس با انتقاد از برخورد دولت با فیلمسازانی همچون حاتمی‌کیا نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور خواند که در آن آمده است: «سلام به برادران و خواهران خوبم!
1- حلاوت و شیرینی این هدیه را که از دستان برادران عزیزم و در این مراسم گرفتم و همچنین آن دستکش بافتنی و کلوچه شیرین محلی مادر شهید در جشنواره عمار را به مراتب گواراتر از صدها مرغ و سیمرغ می‌دانم. 2- و اما سخنی با آقای رئیس‌جمهور و رئیس‌ شورایعالی انقلاب فرهنگی: آقای رئیس‌جمهور! بحث ما با شما دعوای کودکانه‌ای از جنس دادن مرغ و سیمرغ جشنواره فیلم فجر نیست. به مردم آدرس غلط ندهید. بحث بر سر این است که به‌زور می‌خواهید حقنه کنید که دوره انقلاب و تفکر انقلابی منقضی شده است و مردم آثار انقلابی نمی‌خواهند. «بادیگارد» امروز تبدیل به یک نماد شده، ممکن است بفرمایید که این مردمی که از آن نام می‌برید دقیقاً چه‌کسانی هستند؟ منظورتان از مردم جمعی محدود از جنتلمن‌های فستیوالچی هستند یا مردمی که در پیاده‌روی اربعین حسینی(ع) در جاده‌های آسمانی منتهی به کربلا حضور دارند یا کسانی که راهپیمایی 22 بهمن و حماسه طوفانی 9 دی را آفریدند هم از نگاه یاران شما مردمند؟! با این حساب بادیگارد را مردم در آغوش گرفتند، ببینید. آقای رئیس‌جمهور دیپلمات‌ها و بادیگاردهای فرهنگی شما تا کی می‌خواهند دیوار در حال فرو ریختن فرهنگ و هنر کشور را با جشنواره‌های پوشالی کاغذدیواری کنند؟ و تا کی می‌خواهند جسم بی‌جان و رو به احتضار فرهنگ این آب و خاک را با آمپول مسکن جشنواره‌های بزک‌شده و پوچ سرپا نگاه دارند؟ آقای رئیس‌جمهور، بیایید با هم روراست و منطقی باشیم. خانواده‌های عزیز شهدای مدافع حرم نیازی به اهدای سکه در افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فجر شما نداشتند. بفرمایید از حدود 70 فیلم تولید شده در سال جاری که فقط حدود 30 فیلم در جشنواره ارائه شده و خدا به خیر کند بقیه‌اش را که از چشم تیزبین رسانه‌ها و مردم پنهان کرده‌اند، سهم مدافعان حرم حتی یک فیلم نبوده؟ حتما باید داعش و حامیان بین‌المللی‌اش و حضرت کدخدا! برج میلاد و برج آزادی را در وسط تهران منفجر کنند تا به خودتان بیایید؟ متأسفم که مستند باید بگویم در دولت امید شما یأس‌آورترین و ناامیدکننده‌ترین آثار سینمایی تولید شده است و تولید این چند اثر انقلابی و ارزشی هم هیچ ربطی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شما ندارد! دلیل جایزه دادن به فیلم حاج احمد متوسلیان(ایستاده در غبار) هم برای ما روشن است: اولاً نمی‌توانستند کیفیت و قابلیت بالای فنی و تکنیکی این اثر را نادیده بگیرند. ثانیاً برای خالی نماندن ظاهر ویترین‌شان از یک اثر دفاع‌مقدسی پاک و ناب تجلیل کردند. ثالثاً شما یاد شهدا را می‌خواهید نه راه شهیدان را. بنابراین حاج احمد را در دوران جنگ
8 ساله دوست دارید، اما اگر همین حاج احمد به امروز بیاید و علمداری همچون حاج قاسم سلیمانی شود و بادیگارد نباشد، بلکه محافظ انقلابی این نظام الهی باشد، شما را عصبانی می‌کند و او را طرد می‌کنید. و اما جمله آخر: گیریم دیپلمات‌ها و بادیگاردهای فرهنگی شما ابراهیم ما را هم مثل سیدمرتضی آوینی سر بریدند،
-یادمان نرفته 6 ماه آخر عمر بابرکت آقا مرتضی را که آقای هاشمی به صدا‌وسیما ممنوع‌الورودش کرده بود- با لشکر لشکر علمدارهای تازه‌نفس و بااستعداد و با انگیزه آرمانی جبهه فرهنگی انقلاب که پشت سر آقا ابراهیم ایستاده‌اند چه می‌کنید؟ ضرر می‌کنید آقای رئیس! ضرر می‌کنید!»
 

گروه سیاسی: نتیجه بی‌تدبیری و انفعال وزارت امور خارجه ایران در قبال تحولات منطقه‌ بویژه نسبت به عربستان سعودی روز به روز آشکارتر می‌شود.
به گزارش «وطن امروز»، عادل الجبیر، وزیر خارجه سعودی‌ها که طی ماه‌های اخیر بی‌ادبی‌ها و گستاخی‌های بی‌شماری علیه مردم و دولت ایران مطرح کرده است؛ در تازه‌ترین اظهارنظر ضدایرانی خود مدعی شد ایران دیپلمات‌های سعودی را کشته است. الجبیر در گفت‌وگو با اشپیگل، گفت: «یک دیپلمات ایرانی را که ما کشته‌ایم نشان دهید. می‌توانم به شما نشان دهم ایران دیپلمات‌های عربستانی بسیاری را کشته است».
این تهمت بی‌سابقه الجبیر در حالی است که جنایات آل‌سعود در قبال دیپلمات‌ها و شهروندان ایرانی طی سال‌های اخیر در هیچ جای دنیا سابقه نداشته است. 2 سال قبل، ماجد الماجد، افسر اطلاعاتی سعودی به سفارت ایران در بیروت حمله کرد که در نتیجه آن رایزن فرهنگی ایران به شهادت رسید. البته این حادثه تروریستی منجر به شهادت و مجروح شدن تعداد زیادی از هموطنان ایرانی و شهروندان لبنانی نیز شد. به‌رغم آنکه نیروهای حزب‌الله توانستند با همکاری دولت لبنان، ماجد را دستگیر کنند اما انفعال عجیب جواد ظریف باعث شد «برادران سعودی» او در یک سوءقصد مشخص ماجد را کشته سپس جسد او را نیز به عربستان منتقل کنند. در حالی که با پیگیری‌های ایران، می‌شد به راحتی دست داشتن سعودی‌ها در حمله به سفارت ایران ثابت شود اما انفعال جواد ظریف این فرصت را از ایران گرفت تا قاتلان رایزن فرهنگی ایران در امان باشند. اوج بی‌تدبیری وزیر امور خارجه زمانی بود که او چند روز پس از این فاجعه، در فرودگاه بیروت در اظهارنظری که قطعا نمک بر زخم خانواده‌های داغدار ایرانی بود، گفت: خواستار عالی‌ترین سطح روابط با عربستان هستیم! اما بی‌تدبیری‌های ظریف و بی‌توجهی او به جامعه ایرانیان خارج از کشور به همین ماجرا ختم نمی‌شود. در جریان فاجعه منا اوج بی‌توجهی وزیر امور خارجه به احساسات ملی مردم ایران مشاهده شد.  ناتوانی و ضعف او در ایجاد یک دیپلماسی علیه جنایت سعودی‌ها در منا از یک‌سو و اظهارنظرهای او در قبال آن ماجرا از سوی دیگر، نشان داد ما در ایران با یک پدیده عجیب مواجه هستیم! ظریف که حتی نتوانست کاری کند هیات ایرانی برای بررسی شهادت 500 شهروند ایرانی به عربستان برود؛ اخیرا در اظهارنظرهای عجیب و غیرملی، با افتخار درباره اهمال‌کاری خود در جریان فاجعه منا حرف زد. او در اجلاس امنیتی مونیخ، سعودی‌های جنایتکار را «برادران سعودی» نامید و از عادل الجبیر به عنوان «دوست خوبم عادل الجبیر» یاد کرد! اما اوج بی‌تدبیری جواد ظریف آنجا بود که او درباره رفتار وزارت امور خارجه ایران در ماجرای فاجعه منا گفت: «500 زائر ما در مراسم حج کشته شدند اما ما روابط خود را قطع نکردیم حتی روابط خود با عربستان را کاهش هم ندادیم». ظریف این را برای آنکه نشان دهد نسبت به سعودی‌ها با نگرش مثبت برخورد کرده است گفت. اما او نمی‌دانست این اظهارنظر او نمک بر زخم خانواده‌های قربانیان مکه و منا است کما اینکه سرکار خانم دکتر روح‌افزا، همسر شهید دکتر حاتمی از قربانیان حج امسال در عربستان، با اعتراض به جواد ظریف، گفت: ما نزدیک به 500 نفر را در فاجعه حج امسال از دست دادیم بعد وزیر امور خارجه می‌گوید ما با عربستان قطع رابطه نکردیم؛ آیا این هنر است که حق این همه خانواده و خون‌های ریخته شده را نادیده می‌گیرند؟! بنده می‌خواهم به آقای ظریف بگویم شما نه‌تنها قطع رابطه نکردید بلکه یک تذکر هم ندادید و حتی یک سوال هم نپرسیدید که چرا این اتفاق افتاده و از خانواده‌هایی که عزیزان‌شان را از دست دادند پشتیبانی نکردید.
اکنون بی‌تدبیری جواد ظریف و عدم پشتیبانی او از جان ایرانیانی که توسط آل‌سعود کشته شدند؛ با اظهارنظرهای صریح وزیر تازه به‌دوران رسیده سعودی‌ها مواجه شده است. قطعا اگر جواد ظریف هم در ماجرای انفجار سفارت ایران در بیروت و هم در ماجرای منا که برخی دیپلمات‌های ایرانی نظیر شهید رکن‌آبادی در آن قربانی شدند؛ موضع عزتمندانه و ملی می‌گرفت؛ اکنون وزیر خارجه سعودی اینگونه علیه ایران موضع نمی‌گرفت!

پیمان زمانی: انگار معضل ریزگرد و گرد و خاک از آن گروه موضوعات و معضلاتی است که قرار است آنقدر در رسانه‌ها به آن پرداخته شود و از سوی مدیران هم اقدامی صورت نگیرد که مشمول گذر زمان، فراموشی، کلیشه‌ای شدن و نخ‌نما شدن شود! سال‌هاست که رسانه‌ها از زوایای گوناگون به معضل ریزگرد‌ها و گرد و خاک در مناطق گوناگون کشور بویژه مناطق جنوبی و آثار زیانبار و عوارض مرگبار این پدیده آزاررسان می‌پردازند و هر از چندگاهی یکی از مدیران مربوط وعده‌ای می‌دهد و سپس فراموشی و دیگر هیچ!
روز گذشته هم خبرهایی در رسانه‌ها درباره افزایش محسوس گرد و غبار در برخی استان‌ها مانند خوزستان منتشر شده است و غلظت گرد و غبار در این استان به ۶۶ برابر حد مجاز رسیده است و شهرهای خوزستان به رنگ خاکستری درآمدند.
در کنار همه عوارضی که بر ریزگردها و آلودگی هوا مترتب است، یکی از تبعات خطرناک این معضل، مشکل دیگری است با عنوان «مهاجرت ساکنان شهرهای در اسارت ریزگردها به شهرهای بزرگ بویژه تهران و رشد حاشیه‌نشینی».
آوارگی مردم بر اثر پدیده مرگبار
واقعیت این است که آنقدر اقدامی اساسی برای حل این معضل صورت نگرفته که در کنار مرگ و بیماری تعداد زیادی از هموطنان در اثر این پدیده مرگبار، ساکنان شهرهای در معرض این پدیده، از خانه و کاشانه خود آواره شده‌اند و تن به مهاجرت داده‌اند!
خبرها حاکی از این است که طیفی از ساکنان استان‌های خوزستان، فارس، سیستان‌وبلوچستان و دیگر شهرهای جنوبی ایران که بیش از دیگر استان‌ها در تیررس ریزگردها قرار دارند، از جمله مهاجرت‌کنندگان به شهرهایی مثل تهران هستند که گروهی از آنان پس از مهاجرت، به دلیل عسر و حرج مالی، تن به حاشیه‌نشینی در اطراف پایتخت داده‌اند.
عموم این مهاجران در شهرهای خود، به زراعت، دامداری یا دیگر کارهای تولیدی مشغول بوده‌اند اما ریزگردها آنان را وادار کرده است که دست از کار و زندگی خود در آنجا بکشند، آوارگی را به جان بخرند و تن به حاشیه‌نشینی، زاغه‌نشینی و مشاغل کاذب در شهر غریب بدهند! بی‌شک، ریزگردها کارد را به استخوان این دسته از هموطنان رسانده‌اند که اینگونه ترک یار و دیار کرده‌اند!
البته ناگفته نماند که بر اثر گرد و خاک و هجوم ریزگردها به برخی شهرهای جنوبی و حرکت موج‌های گرد و خاک از این مناطق، پایتخت‌نشین‌ها هم هر از چند گاهی آسمان خاکستری را علاوه بر آسمان آلوده  ناشی از سوخت‌های فسیلی تجربه می‌کنند.
حاشیه‌نشینی در تضاد با سبک زندگی ایرانی
حاشیه‌نشین به فردی گفته می‌شود که از حالت تولیدی گذشته خود بیرون آمده و پس از مهاجرت از شهر یا روستای خود به صورت مازاد نیروی انسانی در حاشیه شهرهای بزرگ که مملو از مهاجران است ساکن شده‌.
حاشیه‌نشینی و زاغه‌نشینی تاثیرات مخربی بر سبک زندگی افراد، خانواده، امنیت اجتماعی و در سطح کلان، امنیت ملی دارد. از سوی دیگر حاشیه‌نشینی و زاغه‌نشینی که ریشه در فقر مالی و نادیده انگاشته شدن کرامت انسانی دارد، به طور معمول با جرم و بزهکاری عجین است که این سبک زندگی، بی‌تردید نه اسلامی است و نه ایرانی. افزایش مهاجرت به حاشیه شهرها در کنار تورم موجود، بی‌تردید به شکل‌گیری مشاغل کاذب و مخرب، فروش موادمخدر، قاچاق، زورگیری، تکدی‌گری و اعتیاد منتهی می‌شود که هیچکدام از این موارد در منشور تئوریک و سیره عملی سبک زندگی اسلامی - ایرانی جایی ندارد.
ریزگردها نیاز به تدبیر دارد تا امید نمیرد!
بی شک این وظیفه اصلی و دارای فوریت مسؤولان بویژه مدیران سازمان حفاظت محیط‌زیست است که معضل ریزگردها را حل و فصل کنند تا مانع از آواره شدن جمعی از هموطنان، مهاجرت آنان به شهرهایی همچون تهران و رشد حاشیه‌نشینی شوند. بی‌توجهی به حل معضل ریزگردها یک بی‌تدبیری بزرگ است که امید گروهی از هموطنان ما را به یغما برده و آنان را وادار به هجرت کرده است.
این طیف از هموطنان، امیدشان را به زندگی در شهر خویش از دست داده‌اند و چشم امید به مهاجرت دوخته‌اند در حالی که امیدشان در این مهاجرت‌ها و حاشیه‌نشینی‌ها ناامید می‌شود.
با وجود گذشت بیش از 2 سال از عمر دولت تدبیر و امید، تاکنون هیچ اقدام اساسی برای نجات ساکنان شهرهای در معرض ریزگردها صورت نگرفته است اما پرسش اینجاست که سازمان حفاظت محیط‌زیست و دیگر دستگاه‌های مسؤول، به چه کاری مهم‌تر از موضوع ریزگردها که یک چالش ملی است، مشغولند؟! ریزگردها، ابتدا باعث بیماری و مرگ شدند، سپس باعث و بانی مهاجرت و حاشیه‌نشینی و به طور قطع تبعات سریالی این معضل ادامه خواهد داشت.
 

غلظت گرد و غبار خوزستان  66 برابر حد مجاز
گردوغبار با غلظتی 66 برابر حد مجاز، کیفیت هوا در برخی از شهرهای خوزستان را به وضعیت ناسالم کشاند.  احمد رضا لاهیجان‌زاده مدیرکل حفاظت محیط‌زیست خوزستان  در این باره گفت: میزان آلودگی هوا  طی روز شنبه در اهواز 8 هزار 495 و آبادان 2هزار و900 میکرو گرم بر متر مکعب و در وضعیت ناسالم گزارش شده است. در همین حال کورش بهادری، مدیرکل هواشناسی خوزستان با اشاره به توقف فعالیت فرودگاه اهواز، وضعیت تداوم هجوم گردوغبار به آسمان این استان را تشریح کرد. مدیرکل هواشناسی خوزستان درباره وضعیت هوای استان در روز شنبه خاطرنشان کرد: میزان دید در شهر اهواز به ۴۰۰ متر رسید و فعالیت فرودگاه بین‌المللی اهواز متوقف شد و پیش‌بینی می‌شود میزان گرد و غبار به بالای 3 هزار میکروگرم برسد. وی تصریح کرد: مدل‌های هواشناسی نشان می‌دهد روز دوشنبه هم گرد و غبار را دوباره در استان شاهد خواهیم بود. این در حالی است که محمد رستگاری، معاون پایش و نظارت محیط‌زیست استان تهران از ورود ذرات گردوغبار به پایتخت خبر داده است. رستگاری با علام این خبر بیان داشت: با توجه به اطلاعات دریافت شده از ایستگاه‌های سنجش آلودگی، هوای شهر تهران طی 24 ساعت منتهی به ظهر روز شنبه  در شرایط سالم قرار داشته است اما با توجه به گزارش سازمان هواشناسی از اواخر بعدازظهر گرد و غبار وارد شده از غرب کشور، تهران را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. گفتنی است روز گذشته با توجه به میزان گرد و غبار تمام مدارس شهرستان‌های اهواز، حمیدیه، کارون، باوی، آبادان، خرمشهر، رامشیر، شادگان و بستان در مقاطع گوناگون تعطیل شد.

گروه اقتصادی: مجلس «وکیل‌الدوله» کشور را در شرایط رکود نگه می‌دارد و هیچ‌وقت از دولت نمی‌پرسد چرا واردات در این دولت بیش از ۹۲ درصد افزایش یافته است؟ در این شرایط است که مردم به‌عنوان اصلی‌ترین پرسش خود در آستانه انتخابات مجلس دهم، می‌پرسند چرا تصمیمات مجلس رنگ اجرایی به خود نمی‌گیرد؟ مهرداد بذرپاش، عضو هیأت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی با بیان این مقدمه در نشست خبری خود در خبرگزاری فارس، مجلس را دارای 2 شأن قانونگذاری و نظارت دانست و به صراحت گفت نمره مجلس نهم در عرصه قانونگذاری قابل قبول و در نظارت غیرقابل قبول است. وی با تصریح اینکه از شأن نظارتی مجلس در این دوره بخوبی بهره گرفته نشد، افزود: جا دارد در دوره آتی مجلس، نظام نظارتی مطلوب‌تری بر دستگاه‌های مختلف از سوی مجلس اعمال شود که برای این منظور نیازمند تشکیل مجلسی مطلوب ملت هستیم.  بذرپاش با بیان اینکه هر فهرست انتخاباتی، مخالفان و موافقانی خواهد داشت، اضافه کرد: اما اجماع عمومی بر این است که مجلسی که خود را وامدار دولت بداند و ابزار دست آن باشد، نمی‌تواند انتظارات مردم برای نظارت صحیح در دستگاه‌های دولتی و نقد عملکرد دولت را برآورده کند. وی خاطرنشان کرد: مجلس وکیل‌الدوله به پولی شدن مدارس دولتی رأی می‌دهد، یارانه را مصیبت عظما دانسته و در قطع آن با دولت همکاری می‌کند، هیچگونه پرسشی از دولت به خاطر عدم اجرای قانون مبارزه با قاچاق که کشور را فلج کرده و عامل رکود است، نمی‌کند و هرگز از دولت نمی‌پرسد چرا واردات در این دولت بیش از 92 درصد افزایش یافته است؟
دولت «رکود» و دولت «کارفرمایان»
کاندیدای دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در ادامه با تصریح اینکه غیر از دولت «رکود» می‌توان نام دولت «کارفرمایان» را نیز روی این دولت گذاشت، چراکه مدیران آن هم ید طولایی در بخش خصوصی دارند و هم کارفرمایان خوبی برای چینی‌ها هستند، ادامه داد: تاریخ از رشد اشتغال در چین به واسطه افزایش واردات ایران از این کشور نخواهد گذشت پس ما مجلسی می‌خواهیم که در برابر این میزان واردات و قاچاق فریاد بزند.  بذرپاش در ادامه با اشاره به اینکه دولت میزان تورم را 9 درصد اعلام می‌کند و به واسطه 12 درصد افزایش حقوق کارکنان یعنی 3 درصد بیش از تورم بر سر آنان منت می‌گذارد، گفت: در این صورت حتما باید نام فهرست مورد حمایت دولت «گام دوم» باشد؛ یعنی گام دوم برای به محاق بردن معیشت مردم. وی از افزایش 50 درصدی حقوق مدیران سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و افزایش 300 درصدی حقوق مدیران ارشد دولت سخن گفت و افزود: در این میان به واسطه افزایش 3 درصدی حقوق کارمندان بر سر آنان منت می‌گذاریم؛ شاید منظور دیگرشان از «گام دوم» یک قدم دیگر تا رساندن حقوق وزرا به 100 میلیون تومان است. نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در پاسخ به پرسشی درباره فسادها و اقدامات شبهه‌دار مالی بعضی دولتمردان گفت: پیشنهاد می‌دهم صدا و سیما از زندگی شخصی روحانیت ضدانگلیسی و آخوندهای انگلیسی فیلم بگیرد و نشان دهد چه کسانی بیشترین نفع را چه در زمان تحریم و چه در مقطع پساتحریم برده‌اند؟ وی اعلام کرد در صورت ورود دوباره به مجلس از نهادهای نظارتی خواهد خواست تعداد نمایندگی‌های شرکت‌های خارجی را که از سوی وابستگان دولتمردان کنونی دریافت شده است اعلام کنند. بذرپاش تأکید کرد: در شرایطی که واگن‌سازی پارس روزانه در حال تعدیل نیرو است خرید واگن از خارج از کشور به چه معناست؟ وی افزود: «گام دوم» بگوید راجع به معوقات بازنشستگان چه نظری دارد؟ با پیشنهاد آقای زنگنه درباره افزایش قیمت بنزین به لیتری 1500 تومان موافق است یا نه؟ در حالی که اکنون قیمت نفت بشکه‌ای 30 دلار شده است. عضو هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی اقدام ضروری و عاجل مجلس بعد را روشن کردن چراغ در تاریکخانه قراردادهای محرمانه بیان کرد و گفت: اگر این قراردادهای محرمانه به نفع کشور بوده چرا از انتشار آن ابا داریم؟ وی علت محرمانه ماندن برخی قراردادهای دولت یازدهم را فاجعه‌بار بودن بندهای آن خواند و اظهار داشت: رویه اینگونه قراردادها چنین است که تا دقیقه 90 هیچ اطلاعاتی از آن اعلام نمی‌کنند و یک مرتبه و در لحظه آخر آن را منتشر می‌کنند که چیزی همانند کرسنت از آب درمی‌آید و اگر ایرادی در آن باشد دادگاه‌های ایران نمی‌توانند به آن رسیدگی کنند و معلوم نیست ما چگونه بتوانیم در یک دادگاه بین‌المللی احقاق حق کنیم.
بیکاری 200 هزار نفر در 2 سال
بذرپاش ائتلاف مقابل اصولگرایی را برای ورود به مجلس، تشکیل یافته از آخوند انگلیسی تا باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا که مورد حمایت همه شبکه‌های بیگانه است برشمرد و گفت: روزانه و در 2 سال اخیر 200 نفر از کار بیکار شده‌اند. وی با اشاره به اینکه گام دوم‌سازان مدت‌هاست مردم را با دوقطبی‌های کاذب سرگرم کرده‌اند، اضافه کرد: هنر آنها در تولید دوقطبی‌های کاذبی است که نه به درد دنیا و نه به درد آخرت مردم می‌‌خورد و فقط می‌خواهند از این طریق، کسی از اصل حقیقت پرسش نکند و آن را مخفی نگه دارند. عضو هیأت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی با یادآوری جمله امام راحل در هشدار به کسانی که دشمن از آنها تعریف می‌کند، گفت: گویا امام ما با امام آنها تفاوت دارد، چرا که امام ما سخنانی می‌گفت که آنها حتی جرأت تکرار یک جمله‌اش را هم ندارند ولی در ضمن ادعای خط امامی بودن هم دارند.
افزایش 500 هزار میلیارد تومانی نقدینگی
بذرپاش با استناد به گفته‌های مقامات دولتی که نرخ تورم را 15 درصد اعلام کرده‌اند، گفت: با این حساب نباید نرخ سود تسهیلات 28 درصد باشد همچنان که نرخ سود سپرده هم نباید 21 درصد باشد، چراکه وقتی نرخ سود سپرده بالاست، انگیزه بخش خصوصی برای تولید و فعالیت نمی‌ماند و وقتی نرخ سود تسهیلات بالاست نیز دیگر تولید به صرفه نیست. وی از افزایش میزان نقدینگی در دولت جدید به میزان 500 هزار میلیارد تومان سخن گفت و تصریح کرد: طبق اعلام بانک مرکزی میزان نقدینگی کشور هم‌اکنون 950 هزار میلیارد تومان است که این نقدینگی اول در خانه‌های مردم تبدیل به سکه و دلار شده و دوم حجم انبوهی از آنها در بانک‌ها سپرده‌گذاری شده و بانک‌ها به وسیله آن واسطه‌گری سوداگرایانه انجام می‌دهند. وی تزریق 10 درصد میزان نقدینگی موجود در کشور یعنی 95 هزار میلیارد تومان به بنگاه‌های صنعتی را موجب افزایش 20 درصدی ظرفیت تولید در کشور عنوان کرد و افزود: این یعنی ایجاد یک میلیون شغل در کشور. وی با بیان اینکه رویکرد اصلی ائتلاف اصولگرایان، تصویب قوانینی برای نظارت و پیگیری مصوبات جهت خروج از رکود است که یکی از رویکردهای این مسیر کاهش نرخ سود سپرده و تسهیلات است، گفت: اگرچه مجالس هیچگاه به نرخ سود تسهیلات بانکی ورود نمی‌کردند اما به نظر ما مجلس آینده باید به این موضوع ورود کند، زیرا پیوستگی میان بانک‌ها و دولت یعنی سایه‌ای که بانک‌ها روی دولت انداخته‌اند و عضویت دولتمردان در هیأت مدیره‌های بانک‌ها مانع تصمیمات شجاعانه دولت درباره نرخ سود تسهیلات و سپرده می‌شود. وی افزود: الان تورم نقطه به نقطه تک رقمی شده است پس چرا هیچ تلاشی برای کاهش یک درصدی نرخ سود صورت نمی‌گیرد؟ اینها نشان می‌دهد مجلس باید ورود مستقیم‌تری به موضوع تعیین نرخ سود داشته باشد.
ابزار تعرفه‌ای برای واردات بیشتر
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی درباره کنترل واردات از طریق اعمال تعرفه گفت: وزیر صنعت، معدن و تجارت و وزیر اقتصاد با هم میزان تعرفه را تعیین می‌کنند؛ بعد که می‌پرسیم چرا؟ می‌گویند قانون اجازه داده است که هر محصولی وارد کشور شود. پس سیاستمداران چگونه باید از تولید حمایت کنند؟ بذرپاش تأکید کرد: ما باید بازار ارزان‌تر را در اختیار تولیدکنندگان داخلی قرار دهیم در حالی که اکنون بازار به ثمن بخس در اختیار محصولات خارجی است. وی از لزوم تغییرات در کمیسیون
تعیین‌کننده تعرفه واردات کالا سخن گفت و در ادامه بیان داشت: برای مبارزه با قاچاق کالا به کشور باید موضوع ردیابی کالا که در گذشته به وسیله ایران‌کد و طرح شبنم پیگیری می‌شد، انجام گیرد. نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به ضرورت مبارزه با قاچاق کالا از راه انسداد مرزها و ردیابی و کددار کردن کالاها، اظهار داشت: اکنون مشتری در فروشگاه تفاوت بین کالای وارد شده از مبادی رسمی با کالای قاچاق را متوجه نمی‌شود، مگر در صورتی که کالا کددار شده باشد اما وزیر صنعت اعلام کرد ایران‌کد طرح خوبی نیست و آن را حذف کردند که منجر به افزایش ناگهانی حجم قاچاق به کشور شد. وی با اشاره به ورود کالاهای قاچاق از طریق کانتینر، لنج و مسیرهای دیگر تصریح کرد طرح کددار کردن کالا باید دوباره اجرا شود.
کشاورزی هراسی دولتی‌ها
عضو هیأت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی در بخش‌هایی از سخنان خود خاطرنشان کرد متأسفانه بتازگی سیاستی به نام «کشاورزی هراسی» در پی گرفته شده و مسؤولان در صحبت‌هایشان هم کشاورز، هم سرمایه‌دار، هم عوامل تولید و هم بانک‌ها را می‌ترسانند که اگر در بخش کشاورزی سرمایه‌گذاری کنند، زیان خواهند کرد. وی نتیجه این سیاست را ترسیم تصویری نامعلوم از آینده بخش کشاورزی برای کشور برشمرد در حالی‌که طبق گفته کارشناسان بخش کشاورزی با همین منابع آبی موجود می‌توان 80 درصد محصولات کشاورزی را در داخل تولید کرد.  بذرپاش وارد شدن بیش از 50 درصد محصولات کشاورزی از خارج از کشور را مایه خجالت خواند. وی درباره واردات بی‌رویه پوشاک به کشور که موجب ورشکستگی تولیدکنندگان داخلی شده و نیز خرید هواپیما از خارج و نسبت آن با بحث اقتصاد مقاومتی اظهار داشت: من بشدت به کارسازان قراردادهای اینچنینی بلندمدت بدبین هستم.  بذرپاش اضافه کرد: من به آقای فابیوس که چند بار توافق برجام را به تأخیر انداخت، مشکوکم که مبادا در ازای برجام این هواپیماها را به ما فروخته باشند. به هر حال در این شرایط ارزی که باید اموال بلوکه صرف تولید داخلی شود، بهتر بود از صرف آن برای خرید هواپیما خودداری می‌شد.

محمدحسین نظری: در روزهای پایانی خط‌کشی‌های انتخاباتی، اصلاح‌طلبان دوباره مجبور شدند خود را در یک ائتلاف با رفسنجانی، روحانی و حامیان‌شان قرار دهند؛ ائتلافی که شرایطش بسیار متفاوت‌تر از سال 92 است و برخلاف تصور عام که این ائتلاف می‌تواند برای آنها مثبت تلقی شود، محدودیت‌های فراوانی را برای این جناح به همراه داشته و مزایایی را نیز برای اصولگرایان به ارمغان خواهد آورد که اجمالا به بخشی از آن می‌پردازیم.
اصلاح‌طلبان و هاشمی و روحانی سال 92 به‌عنوان مخالفان وضع موجود پا به عرصه انتخابات گذاشتند و با نفی تمام آنچه به عنوان اصولگرایی و نتیجه 8 ساله مدیریت آنها بود، تلاش کردند خود را نمایندگان «تغییر وضع موجود» نشان دهند؛ حال اما 2 سال و نیم از آن زمان گذشته و روحانی و دولتش به عنوان «وضع موجود» شناخته می‌شوند و حامیان روحانی و اصلاح‌طلبان که به یک ائتلاف دست زده‌اند همه به عنوان «نمایندگان وضع موجود» شناخته می‌شوند. اما «وضع موجود» چگونه وضعی است؟ آیا این وضعیت برای یک جریان سیاسی می‌تواند یک برگ برنده به حساب‌ آید یا آنکه آنان که «مخالف وضع موجود» هستند، دست برتر را در بازی سیاست در اختیار دارند؟
امروز ایران در موقعیتی به سر می‌برد که دولت با ادعای «تعامل با غرب و حل مشکلات اقتصادی» 2 سال مذاکرات را پیش برد و به دوران پسابرجام رسید که باید نتایج این 2 سال را به جامعه عرضه می‌کرد؛ آن هم 2 سالی که همه ظرفیت اقتصادی کشور بی‌استفاده باقی مانده و تمام فعالیت‌های دولت در مذاکره خلاصه شده است.
یک سال و نیم پیش روحانی و همراهانش به مردم اعلام کردند «از رکود خارج شدیم» و بعد از آن 4 وزیر اقتصادی دولت اعلام کردند نه‌تنها از رکود خارج نشدیم؛ بلکه در مرز «بحران اقتصادی» به سر می‌بریم و همین مساله دولت را با عنوان «دولت رکود» معرفی می‌کند و لیست حامی آن نیز به «لیست حامی دولت رکود» تعبیر می‌شود. از طرفی نوع نگاه سیاسی به همه مسائل کشور از جمله اقتصاد و اندیشه توسعه‌گرای اقتصادی دولت یازدهم باعث ایجاد شکاف «توسعه- عدالت» شده است و مردم دهک‌های پایین را که دغدغه عدالت دارند در مقابل خود قرار داده است.
از طرف دیگر دولت، دوپینگ «حواله دادن همه اتفاقات به مساله مذاکرات» را نیز ندارد و ناکارآمدی‌های آن در مسائل مختلف ظهور و بروز دارد که مهم‌ترین آن در «عدم حل مشکل آلودگی هوا» و «بی‌انضباطی مالی و افزایش پایه پولی کشور» و نمونه‌های بسیار دیگر است که لیست «حامیان دولت و اصلاح‌طلبان» نماینده همه این ناکارآمدی‌ها نیز خواهند بود؛ چرا که نماینده وضع موجود هستند. این را نیز باید افزود که مذاکره و دیپلماسی دولت بویژه در حوزه منطقه‌ای منجر به تحقیر کشور از سوی سعودی‌ها شده که مردم از این مساله نیز بشدت ناراحتند و در حوزه اقتصادی نیز توطئه نفتی آمریکایی - سعودی را در پی داشته است که منجر به کاهش قیمت نفت تا زیر 30 دلار شده است.
اگر نگاه منطقی به شرایط و تحولات سیاسی و اجتماعی کشور داشته باشیم، متوجه می‌شویم دهه 60 دوران تاثیرگذاری «گروه‌های مرجع» بوده است. «امر سیاسی» در این دوران از «بالا به پایین» بوده و تصمیم‌گیری‌های گروه‌های مرجع بر تصمیمات توده جامعه تاثیرگذاری عمیق داشت اما بعد از دوم خرداد فضای بینابینی بین گروه‌های مرجع و توده برقرار شد و در حال حاضر با توجه به تکثر حاکم بر جامعه «امر سیاسی» پدیده‌ای از «پایین به بالا» و متاثر از «امر اجتماعی» از طریق توده به بدنه بالای سیاستمداران جامعه است و اساسا این پدیده‌های اجتماعی است که کنش‌های سیاسی را می‌سازد.
با توجه به این مساله و این نکته که مردم در پدیده‌های اجتماعی در نقطه مخالفت با دولت مستقر قرار دارند، اصولگرایان هم ظرفیت نمایندگی مخالفت با وضع موجود و نمایندگی نگاه مردم را دارا هستند و هم سابقه این مساله در حوزه‌های عدالت و پیشرفت را دارند.
«جهت‌گیری‌ها»، «اولویت‌ها» و نتیجه این دو، «تمایز» این 2 جریان و نامزدهای آنان در این مساله به عنوان مزیتی برای اصولگرایان و محدودیتی برای اصلاح‌طلبان است. وضعیت امروز مانند پیش از انتخابات شورای شهر دوم است که اصولگرایان با شعار «آبادگران ایران اسلامی» وارد شدند؛ آن هم بعد از یک دوره سیاست‌زدگی در شورای اول - که به انحلال مهم‌ترین شورای شهر کشور یعنی شورای شهر تهران توسط دولت خاتمی منجر شد- این شعار، اولا جهت‌ آبادانی و عمران شهرها را نشان می‌داد و از سوی دیگر بر «عمل‌گرایی» به جای «سیاست‌زدگی و گفتاردرمانی» در دوره حاکمیت اصلاح‌طلبان بر شوراها و شهرداری‌ها استوار بود و به طور طبیعی تمایز آنها را از گروه‌های سیاسی بویژه اصلاح‌طلبان نشان می‌داد که همچنان بر مدار گذشته بودند. این شعار در انتخابات مجلس هفتم نیز از سوی اصولگرایان انتخاب شد و رابطه خوبی با محیط اجتماعی برقرار کرد. در این جریان «عدالت» مبنایی‌ترین جهت‌گیری است که اتفاقا در نقطه تمایز با جریان حاکم بر دولت است که گفتمان توسعه‌گرای خود را بر رد دال عدالت سازمان داده است، بنابراین طبقات ضعیف و محروم از دایره اولویت‌های تصمیم‌گیری آن خارج است، دال عدالت، قدرت فراخواندن 2 پایگاه اجتماعی یعنی پایگاه ایدئولوژیک و نیز پایگاه طبقات مستضعف جامعه را دارد که پیش از این نیز قرابت بیشتری با شعارها و رفتارهای اصولگرایان داشته‌اند و همواره مورد هجمه جریان اصلاح‌طلب و طرفدار تفکر توسعه‌طلب دولت بوده‌اند تا آنجا که له شدن این طبقه زیر چرخ توسعه را امری بدیهی و طبیعی می‌دانسته‌اند. همچنین مساله پیشرفت نیز در این جریان با تعریفی متفاوت از جریان حاکم بر دولت یازدهم جزو جهت‌گیری‌هاست که بخش‌هایی از اصولگرایان مانند قالیباف، اساسا بیشتر این جهت‌گیری‌ را نمایندگی می‌کنند.
در بحث اولویت‌های جاری و ملموس کشور نیز مساله «رکود اقتصادی» یک مساله واقعی و جاافتاده اجتماعی است که معیشت، اشتغال، تولید و رشد اقتصادی کشور را دچار چالش اساسی کرده است و امروز به عنوان «ام‌المسائل» جاری کشور شناخته می‌شود. اگر اصولگرایان بتوانند نمایندگی مخالفت با وضع موجود را به نحو احسن به انجام برسانند و شعار «رونق اقتصادی» را به‌خوبی منعقد کنند می‌توانند پژواکش را در فضای اجتماعی بشنوند و در این مساله آنچه بیشتر کمک‌کننده اصولگرایان خواهد بود، حضور بیش از 10 عضو اقتصاددان در لیست اصولگرایان است که در مقابل، لیست حامیان دولت و اصلاح‌طلبان فاقد حتی یک عضو اقتصاددان است و لیست آن مبتنی بر رفتارهای سیاسی بسته شده تا حل مشکلات اقتصادی!
مساله دیگر نیز که طی 2 سال گذشته مطالبه هر روزه اصولگرایان بوده و می‌تواند اینجا پایگاه اجتماعی را فرابخواند آلودگی هوا و مطالبه رفع آن از سوی اصولگرایان و از سوی دیگر عدم حل این مساله از سوی دولت و توجیه آن از سوی رسانه‌های اصلاح‌طلب بوده است!