گروه بین‌الملل: جامعه مصر همچنان در شوک اعلام خبر واگذاری 2 جزیره مهم این کشور به سعودی‌ها به‌سر می‌برد و اعتراض‌های گسترده‌ در این زمینه ادامه دارد. 2 جزیره غیرمسکونی تیران و صنافیر که جمعه در جریان سفر سلمان بن عبدالعزیز، شاه سعودی به قاهره، به عربستان واگذار شد، در ورودی خلیج تیران قرار دارند و گذرگاه دریانوردی اصلی برای رسیدن به بندر ایلات در جنوب فلسطین اشغالی در خلیج عقبه به‌شمار می‌آیند. این دو جزیره پس از امضای توافقنامه کمپ‌دیوید میان مصر و رژیم صهیونیستی در سال 1978 مانند بخش‌هایی از شبه‌جزیره سینا جزو به اصطلاح «مناطق ج» قرار گرفتند که براساس آن ارتش مصر حق حضور در آنها را ندارد و فقط نیروهای پلیس و چندملیتی حق استقرار در آنها را دارند. عربستان براساس توافقنامه جدید میان ریاض و قاهره پذیرفت به تما‌م تعهدات بین‌المللی مصر درباره این 2 جزیره احترام بگذارد. رسانه‌های گروهی بویژه برنامه‌های تلویزیونی و شبکه‌های اجتماعی مصر ظرف چند روز گذشته بشدت این موضوع را مورد کنکاش قرار داده و این سوال را مطرح کردند که آیا مصر در مقابل دریافت چند میلیارد دلار این دو جزیره را به عربستان واگذار کرده است؟ حازم حسنی، استاد علوم سیاسی دانشگاه قاهره نیز در صفحه شخصی خود در فیسبوک نوشت: «مصر به سادگی تسلیم خواسته عربستان درباره این 2 جزیره شد. این موضوع نشان می‌دهد نقش منطقه‌ای مصر تا چه اندازه در سراشیبی سقوط و انحطاط قرار گرفته است که برای مصر و مصری‌ها مایه شرمساری است». ائتلاف جریان دموکراتیک مصر مخالفت قاطعانه خود را با الحاق 2 جزیره تیران و صنافیر به خاک عربستان و امتیاز دادن به ریاض درباره این دو جزیره اعلام  و تأکید کردند مردم مصر برای این خاک و جزایر تیران و صنافیر طی دهه‌ها در جنگ با دشمن صهیونیستی، شهدای زیادی داده‌اند. در این میان واکنش نیروها و احزاب وفادار به قدرت حاکم بر مصر درباره بحران 2 جزیره  تیران و صنافیر با ملاحظه‌کاری شدید ادامه دارد. علاء عبدالمنعم،‌ سخنگوی رسمی ائتلاف حمایت از مصر که در مجلس این کشور اکثریت دارد، گفت: مجلس نمایندگان همه اسناد تاریخی درباره 2 جزیره را بررسی خواهد کرد تا مطمئن شود این جزایر به کدام کشور یعنی مصر یا عربستان تعلق دارد. عبدالمنعم در صفحه شخصی‌اش در فیسبوک نوشت: اگر مجلس مصر مطمئن شود این دو جزیره برای مصر است از آن چشم‌پوشی نخواهد کرد و اگر مالکیت آن برای عربستان سعودی اثبات شود که تحت حاکمیت مصر قرار دارد، آنگاه براساس اصل 151 قانون اساسی این توافقنامه به همه‌پرسی گذاشته می‌شود تا مردم مصر درباره آن نظر دهند. این در حالی است که قرار است مردم خشمگین مصر، فردا جمعه تظاهرات گسترده‌ای در اعتراض به فروش خاک کشورشان به سعودی‌ها، برگزار کنند.
واکنش سیسی به انتقادها
در واکنش به انتقادهای گسترده مصری‌ها از عبدالفتاح سیسی به سبب توافق جنجالی اخیر با شاه سعودی، وی اعلام کرد: من  رئیس‌جمهوری شرافتمند هستم و چیزی را خرید و فروش نمی‌کنم. سیسی گفت کمیته ترسیم مرزهای متشکل از وزارتخانه‌های خارجه و دفاع مصر بر حق سعودی درباره جزایر صنافیر و تیران تاکید می‌کند.
همکاری نظامی سعودی‌ها و صهیونیست‌ها در تیران
برخی منابع اقدام مشترک قاهره و ریاض نسبت به تعیین و ترسیم مرزهای آبی بین مصر و کشور پادشاهی عربستان سعودی را به مثابه اعلام جنگ علیه تل‌آویو ادعا می‌کردند. این در حالی است که سه‌شنبه رسانه‌های چاپ اسرائیل به نقل از وزیر جنگ این رژیم فاش کردند اقدام مصر در واگذاری جزایر تیران و صنافیر به عربستان، با موافقت این رژیم و پس از تفاهم طرف‌های سعودی، مصری، آمریکایی و اسرائیلی صورت گرفته است. براساس این گزارش، واگذاری این جزایر به عربستان به شرط پایبندی سعودی‌ها به تعهدات مصر در زمینه بندهای نظامی توافقنامه کمپ دیوید صورت گرفته است. عربستان همچنین تضمین کرده است تحت کنترل گرفتن جزایر تیران و صنافیر در دریای سرخ، تأثیری بر رفت و آمد کشتی‌های رژیم صهیونیستی نداشته باشد. «مجتهد» افشاگر معروف عربستانی هم «ارتباط با اسرائیل» را علت توافق میان ملک سلمان و سیسی درباره جزایر تیران و صنافیر دانست. در همین راستا، یک منبع نظامی رژیم صهیونیستی نزدیک به حزب چپگرای میرتس فاش کرد عربستان و اسرائیل برای همکاری نظامی در دریای سرخ با مرکزیت جزیره تیران توافقنامه امضا کرده‌‌اند. این توافقنامه شامل نظارت و کنترل تنگه باب‌المندب، خلیج عدن، کانال سوئز و کشورهای ساحلی دریای سرخ است. براساس اسناد منتشر شده از این منبع نظامی، از جزیره تیران که قاهره و ریاض اخیرا درباره واگذاری آن با سعودی‌ها توافق کرده‌اند، به عنوان مقر عملیات مشترک تل‌آویو و ریاض در دریای سرخ استفاده خواهد شد. همچنین دریابان احمد بن ‌صالح‌الزهرانی از جانب عربستان و سرهنگ دیوید سلومی از جانب رژیم صهیونیستی به عنوان فرماندهان عملیات مشترک دریایی برگزیده شده‌اند.

گروه بین‌الملل: جنازه 350 قربانی حمله ارتش نیجریه در اواخر آذرماه سال گذشته به تجمع شیعیان در حسینیه بقیه‌00‌الله(عج) در شهر زاریای این کشور، در یک گور دسته‌جمعی در شمال نیجریه کشف شد. محمد نامادی‌موسی، مدیرکل دفتر طایفه‌ها در ایالت کادونا موضوع کشف گور جمعی شهیدان حمله ارتش نیجریه به شیعیان را فاش کرده است. منابع نیجریه‌ای آمارهای متفاوتی از 300 تا 730 کشته و مفقود برای عملیات ارتش علیه تجمع شیعیان نیجریه‌ای بیان کرده‌اند. به گفته شاهدان عینی، شیعیان مسلمانان در حسینیه بقیه‌00‌الله(عج) شهر زاریا گردهم آمده بودند تا در مراسم تشییع جنازه یکی از قربانیان حمله گروهک تروریستی بوکوحرام شرکت کنند که با یورش نیروهای ارتش نیجریه مواجه شدند. نیروهای نیجریه در این حادثه شیخ ابراهیم زکزاکی، رهبر جنبش اسلامی نیجریه را ربوده و به نقطه نامعلومی بردند. پس از این حادثه 156 جنازه در بیمارستان دانشگاهی احمدو بیللو و همچنین در پایگاه نظامی زاریا 191 جنازه دیگر شمارش شدند؛ اکثر اجساد که در میان آنها چند زن و کودک دیده می‌شد، در پارچه‌های سیاه پیچیده شده بودند. تاکنون هیچگونه آمار رسمی درباره کشتار یادشده ارائه نشده اما سازمان غیردولتی دیده‌بان حقوق بشر خاطرنشان کرده در این رویداد دست‌کم 300 نفر کشته شدند و سازمان عفو بین‌الملل نیز تعداد قربانیان را صدها نفر عنوان کرده است. یک مسؤول پزشکی در بیمارستان احمدو بیللو در ژانویه گذشته در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه خاطرنشان کرد در شب 12 دسامبر دستکم
400 جنازه را در بخش کالبدشکافی بیمارستان شمرده است. جنبش اسلامی نیجریه به دنبال آن تاکید کرد در پی این حادثه نزدیک به 730 نفر از اعضای خود را از دست داد. این جنبش معتقد است افراد یادشده با گلوله‌های نظامیان کشته شده یا در بازداشت به‌سر می‌برند. عفو بین‌الملل نیز با اعلام اینکه ارتش نیجریه پس از درگیری با شیعیان، صدها تن از آنان را کشته و زخمی کرده و اجساد 347 تن از آنان را به صورت مخفیانه در گورهای جمعی دفن کردند، خواستار بررسی کشتار و دفن مخفیانه اجساد آنها شده است.
 

گروه بین‌الملل: ارتش ترکیه دیروز همزمان با آغاز انتخابات پارلمانی سوریه دست به اقدامات تحریک‌آمیز مرزی زد اما نتوانست سد راه اراده سوری‌ها شود.   انتخابات پارلمانی سوریه با رقابت 3500 نامزد برای دستیابی به 250 کرسی پارلمان از ساعت 7 صبح روز چهارشنبه آغاز شد.  به گزارش خبرگزاری رسمی سوریه (سانا)، فرآیند برگزاری انتخابات تا ساعت 21 دیشب ادامه داشت. در همین راستا، 7 هزار و 200 شعبه اخذ رأی برای این دوره از انتخابات پارلمانی در نظر گرفته شده است و شورایعالی قضایی انتخابات سوریه بر حسن اجرای آن نظارت خواهد داشت.  از طرفی ساکنان غیربومی مناطق دیگر می‌توانند در مراکز رأی‌گیری خاصی که برای آنها ایجاد شده است، رأی خود را به صندوق‌ها بیندازند. هر شهروند سوری بالای 18 سال که هیچ سابقه کیفری بازدارنده از مشارکت در انتخابات نداشته باشد، می‌تواند با ارائه کارت شناسایی خود در انتخابات مجلس نمایندگان مشارکت کند.  این در حالی است که شورای هماهنگی مخالفان داخل موسوم به «هیات تنسیق» شرکت در انتخابات را تحریم کرده است اما شمار دیگری از احزاب و گروه‌های سیاسی، با تایید شرکت در انتخابات، این اقدام را راه واقعی ایجاد تحول سیاسی در بحران سوریه اعلام کرده‌اند. شبکه الاخباریه سوریه از مرکز لاذقیه در گزارشی درباره مشارکت مردم این منطقه در انتخابات گفت: «ده‌ها نفر از ساکنان از ساعات اولیه بامداد در برابر مراکز رای‌گیری تجمع کرده بودند تا آرای خود را به صندوق بیندازند».
انتخابات در سایه حضور تروریست‌ها
در این انتخابات، به علت حضور تروریست‌ها و جنگ داخلی، انتخاب نماینده از مناطقی که تروریست‌ها در آن حضور دارند به شیوه‌ای جدید انجام می‌گیرد. به این صورت که به عنوان مثال کاندیداهای شهر رقه که داعش بر آن مسلط است، به دمشق آمده‌ و در این شهر برای رقه کاندیدا شده‌اند.  کمیته عالی انتخابات، اعلام کرده است مراکز انتخاباتی استان «ادلب» که تقریبا به طور کامل در تسلط تروریست‌هاست در استان‌های «دمشق»، «حماه»، «لاذقیه»، «حلب» و «طرطوس» دایر شده است.  مراکز انتخاباتی استان رقه نیز در استان‌های «دمشق»، «حماه»، «لاذقیه» «طرطوس» و «الحسکه» دایر شده است.  انتخاب نماینده برخی مناطق استان حلب که هنوز در تسلط تروریست‌هاست در شهرهای تازه آزاد شده این استان و همچنین در استان‌های دمشق و الحسکه انجام می‌شود. در استان درعا، انتخاب نماینده مناطق تحت اشغال تروریست‌ها، در دیگر مناطق آزاد شده این استان و همچنین در استان‌های دمشق، ریف دمشق و السویدا انجام می‌گیرد.  انتخابات مناطق تحت اشغال تروریست‌ها در استان دیرالزور نیز در مناطق آزاد شده این استان و همچنین در استان‌های دمشق و الحسکه صورت می‌گیرد.  
شرایط انتخابات
این دومین انتخاباتی پارلمانی است که از بعد شروع بحران در سال ۲۰۱۱ برگزار می‌شود. برگزاری انتخابات در زمانی صورت می‌گیرد که دیروز هیأت مذاکره‌کننده سوری برای مذاکرات غیرمستقیم با معارضان به ژنو رفت. مذاکراتی که در آن معارضان بر برکناری بی‌قید و شرط بشار اسد تأکید می‌کنند اما دولت سوریه می‌گوید همه چیز باید از صندوق‌های رأی و به وسیله رأی مردم مشخص شود. بنابراین برگزاری این انتخابات در این برهه پیام دیپلماتیک بسیار قوی برای کشورها و گروه‌های معارض دارد. به همین دلیل، معارضان از مدت‌ها پیش سعی در نامشروع جلوه دادن و تحریم انتخابات کرده‌اند و «جورج صبرا» عضو ارشد مذاکره کننده معارضان سوریه، این انتخابات را مسخره و نمادین توصیف کرده است.  اما دولت سوریه و کشورهای همسو با آن همچون روسیه اعلام کرده‌اند این انتخابات براساس قانون اساسی منتخب مردم انجام می‌گیرد. انتخاباتی که براساس تعدد احزاب برگزار می‌شود.
 

گروه بین‌الملل: روسیه نیز همصدا با چین استقرار احتمالی سامانه موشکی پنتاگون در شبه جزیره کره را تهدیدی برای خود برشمرد. وزیر خارجه روسیه دیروز در جمع خبرنگاران در مسکو نگرانی خود را از این موضوع ابراز کرد و گفت: «تصمیم واشنگتن برای استقرار سامانه موشکی در (نیمه جنوبی) شبه‌جزیره کره، با هدف گسترش حضور نظامی آمریکا در این منطقه صورت گرفته است و تهدیدی علیه مسکو به شمار می‌آید. سرگئی لاوروف، همچنین این تصمیم آمریکا را «ناقض ثبات راهبردی» عنوان کرده و خواستار تلاش به منظور کاهش تنش در منطقه شده است. آمریکا و کره‌جنوبی ماه گذشته مذاکرات رسمی را برای احتمال استقرار سامانه موشکی تاد جهت مبارزه با آنچه تهدید موشکی کره‌شمالی می‌نامند، آغاز کردند. چین گفته است با استقرار سامانه موشکی تاد که «وسعت آن از نیازهای دفاعی شبه‌جزیره کره بسیار فراتر است، کاملا مخالف است». پکن استقرار تاد را بخشی از راهبرد گسترده‌تر آمریکا برای مبارزه با چین می‌داند و در این ‌باره که سامانه پیشرفته موشکی ممکن است برای «هدف قرار دادن چین» مورد استفاده قرار بگیرد، ابراز نگرانی کرده است. شورای امنیت سازمان ملل ماه قبل تحریم‌های شدیدی علیه بخش‌های نظامی، معدن، تجارت و مالی کره‌شمالی وضع کرد. پیونگ‌یانگ نیز با پرتاب موشک به این تحریم‌ها واکنش نشان داد. در مقابل کره‌شمالی برنامه هسته‌ای و موشکی خود را مانعی در برابر توطئه‌های آمریکا و متحدانش برای براندازی خود می‌داند.

عبدالباری عطوان*: پادشاه عربستان که از پنجشنبه گذشته سفری به مصر و ترکیه داشت و مورد استقبال گرم مقامات این 2 کشور قرار گرفت و حتی با این سفر جزایر تیران و صنافیر را از چنگ مصر درآورد، تلاش می‌کند مصر را با خود همراه کرده و ائتلاف سنی را تشکیل دهد که 3 ضلع مثلث آن قاهره، آنکارا و ریاض باشند.  ملک سلمان بعد از گذشت یک سال از بر تخت نشستنش نشان ملی ترکیه را دریافت کرد، قلاده نیل مصر را به گردن آویخت، مدرک دکترای افتخاری از دانشگاه قاهره گرفت، 4 نشست را با رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه و 3 نشست دیگر با عبدالفتاح سیسی، رئیس‌جمهور مصر برگزار کرد، 2 ائتلاف؛ یکی «عربی» و یکی «اسلامی» تأسیس کرد، رهبری بزرگ‌ترین رزمایش نظامی در تاریخ منطقه یعنی رزمایش رعد شمال را برعهده گرفت، مالکیت کشورش بر جزایر صنافیر و تیران مصر در ورودی خلیج العقبه را بازپس گرفت، جنگنده‌های «توفان قاطعیت» را برای ورود به جنگ بی‌پایان به یمن فرستاد و 4 جنگنده را برای جنگ علیه داعش در پایگاه اینجرلیک ترکیه مستقر کرد.  شبیخون دیپلماسی عربستان ملک سلمان را به قاهره و از آنجا به آنکارا کشاند. در حالی که پسرش محمد بن سلمان، جانشین ولیعهد عربستان و جانشین آینده پدرش نیز به امان و از آنجا به ابوظبی پرواز کرد و در این 2 پایتخت با استقبال 2 پادشاه مواجه شد. چه اتفاقی افتاده است؟ چرا با چنین شبیخونی مواجهیم؟ آیا این نشانه هول و وحشت است یا نشانه قدرت؟ از این تحرکات آن هم در چنین زمانی از سوی کشوری که جزو ملتهب‌ترین کشورها در منطقه است، چه می‌توان برداشت کرد؟ 2 تحول اصلی پشت این شبیخون عربستان وجود دارد؛ یکی تلاش برای تشکیل ائتلاف سنی در مقابله با خطر ایران است که این ائتلاف بر مثلث عربستان، ترکیه و مصر متمرکز است و دوم عقب‌نشینی تدریجی آمریکا از خاورمیانه هم از نظر سیاسی و هم نظامی و رها کردن همپیمان عربستانی خود که محور استراتژی واشنگتن و جنگ‌هایش در منطقه در طول 8 دهه بوده است.  پول همان بتونی است که به ترتیب پایه‌های این ائتلاف را می‌سازد و محکم می‌کند. تصمیم‌گیرنده سعودی پول زیادی به پای ائتلاف‌های خارجی‌اش می‌ریزد و آماده است تمام مایملک حیاتی خود از جمله بخشی از شرکت آرامکو را بفروشد و ذخایر نفتی خود را اجاره بدهد یا بخشی از آن را برای حمایت مالی از رویکرد و استراتژی جدید و جنگ‌هایش در آینده چوب حراج بزند. درست است که 2 ضلع این مثلث یعنی ترکیه و عربستان آماده‌اند اما ضلع سوم یعنی مصر می‌ماند که در حال حاضر از طریق میانجیگری عربستان برای نزدیک کردن قاهره و آنکارا آن هم در حال آماده شدن است.  مساله به زمان بستگی دارد و مانع اصلی یعنی اخوان‌المسلمین آنقدر بزرگ نیست که بزرگ‌ترین بلندپروازی منطقه‌ای را ناکام بگذارد. بعید نیست که در آینده نزدیک شاهد راهکارهایی برای این مساله نیز باشیم.  مصر پس از جزایر صنافیر و تیران به یک جزیره سوم برای عربستان تبدیل شده است و تصمیم‌گیری درباره آن بیش از اینکه در قاهره باشد در ریاض است مگر اینکه حادثه غافلگیرکننده‌ای اتفاق بیفتد یا معجزه‌ای رخ دهد که تمام روند کنونی را از بین ببرد اما اسرائیل در تمام تحرکات عربستان و جنگ‌های کنونی و آینده این کشور هدف نیست و تنها خداوند از نهان‌ها باخبر است. هدف بی‌تردید ایران و شیعیان هستند، برای همین جای تعجب ندارد که عادل جبیر، وزیر خارجه عربستان بگوید کشورش به توافقنامه صلح میان مصر و اسرائیل (کمپ‌دیوید) و تمام تعهدات درباره آن پایبند است. همچنین روزنامه‌های اسرائیلی می‌گویند بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از توافق عربستان و مصر درباره این جزایر اطلاع داشته و پس از موافقت کابینه امنیتی آن را تبریک گفته است.  رهبران کنونی عربستان عقیده سیاسی استراتژیک جدیدی را مطرح کرده و همپیمانان را پشت سر خود جمع کرده‌اند. این عقیده سیاسی یک «قومیت سنی» به جای قومیت عربی است که عربستان در طول 80 سال آن را در پیش گرفته بود.  پادشاه اردن 2 ماه پیش در دیدار با اعضای کنگره آمریکا درباره «جنگ سومی» صحبت کرد که در راه منطقه است. بعید نمی‌دانیم که مقدمات کنونی به رهبری عربستان و پادشاهش در راستای همین مسیر باشد. این مساله اتفاقی نبود که در بیانیه پایانی دیدار محمد بن سلمان و پادشاه اردن به ایران درباره مداخله در امور منطقه و ایجاد فتنه طایفه‌ای در آن هشدار داده شد.
*تحلیلگر برجسته جهان عرب
 

احضار سفیر آمریکا توسط سودان
در پی صدور بیانیه آمریکا در رد همه‌پرسی درباره اتحاد 5 ایالت منطقه آشوب‌زده دارفور، وزارت خارجه سودان جری پی لانیِر، کاردار آمریکا را احضار کرد. وزارت خارجه آمریکا ضمن ابراز نگرانی از همه‌پرسی روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه، نتایج آن را بیانگر اراده دارفوری‌ها ندانست که به‌زعم واشنگتن بسیاری از آنها تحت تاثیر خشونت‌ها مجبور به ترک منطقه و آواره شده‌اند. عبدالغنی نعیم، معاون وزارت خارجه سودان نیز به کاردار آمریکا گفت: «بیانیه ایالات متحده پیامی اشتباه در زمانی اشتباه» منتقل می‌کند و محکوم است. درگیری بین جوامع مختلف در منطقه دارفور در غرب سودان در دهه 1980 آغاز شده و از سال 2003  هنگامی که مخالفان دولت عمرالبشیر، رئیس‌جمهور سودان کمپینی برای سرنگونی وی آغاز کردند به طور چشمگیری افزایش یافت. آمریکا در سال 1997 خارطوم را به حمایت از تروریسم، بی‌ثبات کردن کشورهای همسایه و نقض حقوق بشر متهم و تحریم‌های اقتصادی را علیه آن اعمال کرد.

طرح لغو مصونیت نمایندگان کرد در ترکیه
همزمان با سرکوب کردها توسط ارتش ترکیه و مخالفت حزب دموکراتیک خلق به عنوان نخستین حزب سیاسی کردها در پارلمان، دولت آنکارا برای لغو مصونیت سیاسی نمایندگان این حزب و دیگر نمایندگان مخالف خود آماده می‌شود. دولت داووداوغلو پیش‌نویس طرح متممی را به مجلس ارائه کرده تا مصونیت قضایی نمایندگان متهم به همکاری با تروریست‌ها را لغو کند اما نکته اینجاست که منظور دولتی که خود حامی تمام‌عیار داعش است از «همکاری با تروریست‌ها» تنها شامل شبه‌نظامیان کرد می‌شود. به گزارش رویترز به نقل از مسؤولان حزب حاکم عدالت و توسعه براساس قوانین کنونی، نماینده‌ای که در مظان ارتکاب جرمی پیش یا پس از انتخابات باشد، نباید تحت بازداشت، بازجویی یا محاکمه قرار گیرد، مگر آنکه مجمع عمومی بر خلاف آن تصمیم‌گیری کند. رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه از مدت‌ها قبل به دنبال فرصتی برای پیگرد قانونی اعضای حزب دموکراتیک خلق است. او  آنان را به همکاری با حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) متهم می‌کند.

تعطیلی دفتر مرکزی اخوان در اردن
پلیس اردن دفتر مرکزی جنبش اخوان‌المسلمین، مهم‌ترین حزب مخالف دولت را تعطیل کرد. جمیل ابوبکر از مقامات ارشد اخوان  به خبرگزاری رویترز گفت که نیروهای پلیس با دستور شهردار امان، کارکنان را از این دفتر تخلیه و آنجا را پلمب کردند. دفتر اخوان‌المسلمین اردن در حالی تعطیل شده است که این جنبش از بیم انحلال و ممنوعیت فعالیت در بهمن‌ماه 1394 وابستگی خود به جنبش اخوان‌المسلمین مصر را قطع کرد. اخوانی‌ها مهم‌ترین گروه مخالف ارتباط با اسرائیل در اردن بوده‌اند اما در پی سرنگونی حکومت مرسی در مصر در 2013 و روی کار آمدن ژنرال عبدالفتاح السیسی که به ممنوعیت فعالیت این جنبش در مصر انجامید، شاخه اخوان‌المسلمین اردن نیز عملا زیر فشار شاه اردن برای تعطیلی دفاترش بود.

ناکامی حزب حاکم کره جنوبی
دولت محافظه‌کار حاکم در کره جنوبی نتوانست در انتخابات سراسری روز گذشته پیروز شود.  حزب «سائنوری» براساس برآوردهای اولیه نتوانسته حائز اکثریت پارلمانی شده و بین 118 تا 147 کرسی از300 کرسی مجلس ملی را در دست خواهد داشت در حالی که انتظار می‌رود حزب اصلی مخالف «مینجو» 97 تا 128 کرسی را کسب کند.  دیگر حزب مخالف یعنی حزب مردم که از مینجو منشعب شده نیز 31 تا 43 کرسی را می‌گیرد.با وجود این، حضور پررنگ حزب سائنوری در مقایسه با 2 رقیب سیاسی دچار انشقاقش احتمالا در انتخابات ریاست‌جمهوری دسامبر 2017 (یک سال و نیم دیگر) باعث پیروزی سائنوری خواهد شد تا جای خانم پارک گئونهای رئیس‌جمهور فعلی را پس از یک دوره 5ساله بگیرد. رئیس‌جمهور کره‌جنوبی تنها یک دوره 5ساله در قدرت می‌ماند و بر مسائل داخلی و سیاست خارجی کنترل دارد. ارائه لوایح قانونی از سوی رئیس‌جمهوری کنونی کره‌جنوبی به پارلمان روندی کند دارد و اغلب با جنجال سیاسی به بن‌بست می‌رسد.