سجاد عابدی: باورها و اعتقادات در هر کشور ارزش‌های آن کشور را تعیین می‌کند و مردم آن کشور قادر خواهند بود هنجار‌های خود را براساس ارزش‌های خود تعریف کرده و به نظام اجتماعی خود ساخت بدهند. هرچه باور‌ها و اعتقادات مردم یک کشور قوی‌تر و همچنین یکدست‌تر باشد ارزش‌های بالاتری برای آن شکل می‌گیرد و به تبع آن ساخت اجتماعی مستحکم‌تر و مقاوم‌تری پدید می‌آید. این ساخت اجتماعی مستحکم حضور مردم در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی را ثابت‌قدم‌تر می‌کند و باعث می‌شود هر روز پیروزی‌ها و موفقیت‌های بزرگ‌تری برای مردم به ارمغان بیاید. البته باورها و ارزش‌های جوامع می‌تواند بنا به دلایلی قوی‌تر یا سست‌تر شود که حمایت یا عدم حمایت و یا تضعیف این باور‌ها توسط حکومت‌ها و کارگزاران مردم باعث قوی‌تر شدن یا سست شدن آنها می‌شود چرا که «الناس علی دین ملوکهم». لیکن این تاثیر همیشه به‌راحتی و بدون اصطکاک رخ نمی‌دهد بلکه در بسیاری موارد که حکومت‌ها یا دشمنان آنها که به صورت مستقیم قصد تضعیف باور و اعتقادات مردم را داشته‌اند، شاهد مقاومت یکپارچه مردم بوده‌اند.گفتمان اعتدال به منظور توسعه ارتباطات خود با جهان غرب ناگزیر است مسائل فرهنگی را از فضای اسلامی خارج و به فضای اباحه‌گری و تساهل نزدیک کند به‌گونه‌ای که «محمود سریع‌القلم» در کتاب «عقلانیت و توسعه‌یافتگی» چنین می‌نویسد: «یکی از دلایلی که نه‌تنها ایران، بلکه کل منطقه خاورمیانه مشکل توسعه‌یافتگی دارد، این است که در این منطقه، هویت فرهنگی قوی وجود دارد که آمادگی ادغام با فرهنگ جهانی را ندارد». نکته قابل توجه اینکه در برنامه فرهنگی ارائه‌شده توسط دولت حتی یک‌بار از کلمه «جنگ نرم» و نحوه مبارزه با آن اشاره‌ای به میان نیامده اما 5 بار از کلمه «تساهل» به‌عنوان یکی از اصول گفتمان فرهنگی اعتدال یاد شده و برای حل نقصان‌های اقتصاد، فرهنگ و صیانت از تنوع و تکثر فرهنگی به آن اشاره شده است. نظریه‌پردازان گفتمان اعتدال با در دست داشتن این نقشه راه، وارد مسائل جزئی‌تر و ریزتری از فرهنگ می‌شوند تا بتوانند تفسیر تساهل‌گرایانه‌ای از دین اسلام به نمایش بگذارند. این گفتمان همچنین به دلیل نداشتن جایگاه اجتماعی در بین مردم تا حدود زیادی اقدام به غیریت‌سازی و تعریف از خود به عنوان گفتمان برتر می‌کند. در این زمینه می‌توان به صحبت‌های حسن روحانی اشاره کرد: «هیچ جامعه‌ای در تاریخ قادر نبوده تفکیک جنسیتی کند، در اجتماع پیچیده و پر از ارتباطات امروزی نیز تفکیک جنسیتی هیچ کاربردی ندارد. من با ایجاد محدودیت‌های فراقانونی علیه زنان و دختران مخالف هستم. بعضی آنقدر تنگ‌نظر هستند که حتی برخی فتواهای غیرسختگیرانه‌تر مراجع تقلید را نیز تحمل نمی‌کنند. رفتار آدم‌های سختگیر امروز با تصورات‌شان درباره دین اسلام نمی‌خواند. اسلام را کامل و راه‌حل همه چیز معرفی می‌کنند، ولی دست آخر نمی‌توانند راهی برای وارد کردن زنان به ورزشگاه‌ها پیدا کنند و راه محدود کردن را در پیش می‌گیرند. من البته معتقدم قطعاً مشکل از سوی این افراد است». در این میان گفتمان اعتدال در برخی موارد که امکان نزدیک کردن عقاید مردم به خواسته‌ها و مطلوب‌های خود نمی‌یابد اقدام به پاک کردن صورت‌مساله کرده و بیان می‌دارد: «اینقدر در زندگی مردم مداخله نکنید، ولو به خاطر دلسوزی؛ بگذاریم مردم خودشان راه بهشت را انتخاب کنند، نمی‌توان با زور و شلاق مردم را به بهشت برد».
این گفتمان وقتی خطرناک می‌شود که راه را برای ورود اندیشه‌ها و رویکرد‌های ضدارزشی و ناهنجاری‌ها باز می‌کند: «تقسیم هنرمندان به هنرمندان ارزشی و غیرارزشی بی‌معناست، هنر یعنی ارزش و هنرمند ارزشمندی است که با کار خلاقانه به تعالی می‌رسد.... وظیفه ذاتی دولت اراده و تامین مسائل ملی همانند امنیت و سیاست خارجی است و وظیفه دولت مداخله در هنر نیست».
دولت تدبیر و امید با در نظر داشتن شبه‌گفتمان توسعه و اعتدال، سیاست‌ها و رویکردهای متفاوتی را در زمینه هویت‌زدایی فرهنگی از جامعه اسلامی ایران اتخاذ کرده است. دید یکسان به هنرمندان و جریان‌های فرهنگی اعم از ارزشی و غیرارزشی در اکثر فعالیت‌های دولت یازدهم مشهود است. دولت یازدهم برای نیل به هدف خود یعنی یکسان‌سازی فرهنگی میان ایران و غرب 2 رویکرد را مورد توجه قرار داده است.
رویکرد اول تضعیف جریان‌های ارزشی و رویکرد دوم تقویت و بازکردن راه نفوذ برای جریان‌ها و عناصر غربگرا است.
در رویکرد اول می‌توان به برگزاری ضعیف نمایشگاه قرآن در 2 سال گذشته و تقلیل دادن سطح بودجه نهادهای فرهنگی انقلابی اشاره کرد. عدم پیگیری جدی برای پرداخت وام ازدواج و تاثیرگذاری ناگزیر آن بر آمار ازدواج از سمتی و مطلوب ندانستن طرح مسکن مهر، نمونه دیگری از اقدامات سلبی دولت است. تعطیلی جشنواره مقاومت در سال جاری، عدم حمایت از جشنواره فیلم عمار و سعی بر حذف نام فجر از بخش بین‌الملل آن را می‌توان در همین چارچوب توجیه کرد. سعی دولت در تخریب نیروهای ارزشی و آمران به معروف در ماجرای اسیدپاشی اصفهان نمونه‌ای از اقدامات دولت در راستای این رویکرد است. لازم به ذکر است در رویکرد اول به دلیل مخالفت شدید مردم و رسانه‌ها دولت توان اجرایی لازم در جلوگیری از جریان‌های ارزشی را ندارد.
اصلی‌ترین رفتار دولت در رویکرد دوم را می‌توان عدم گسترش فیلترینگ و سعی در از بین بردن آن و مخالفت علنی با جمع‌آوری ماهواره‌ها عنوان کرد. دولت برای فرار از فیلتر کردن سایت‌ها و برنامه‌های پیام‌رسان ضدفرهنگی نیز فیلترینگ هوشمند را در برنامه خود قرار داد که با ترفندهای ساده برنامه‌های پیام‌رسان و شبکه‌های اجتماعی این اقدام دولت بی‌اثر گشت. این دولت نه‌تنها مقابله جدی با پدیده نابهنجار بدحجابی و تولیدکنندگان پوشش‌های ضدارزشی نداشته است بلکه با برگزاری دوره‌های مدلینگ و اجرای نمایش‌های زنده مد و لباس مسیر ورود و گسترش پوشش و مدهای نابهنجار را در جامعه هموار کرده است. حضور فعال عناصر فمینیست در معاونت امور زنان نهاد ریاست‌جمهوری و حمایت معاون رئیس‌جمهور از این جریان نمونه‌ای از نفوذ جریان‌های ضدارزشی به بدنه دولت است که با چراغ سبز دولت همراه بوده است. اعطای مجوز به کتاب‌هایی که ضدیت اساسی با ارزش‌ها و مبانی عقیدتی دارند و همچنین چاپ اشعار و داستان‌های مبتذل خروجی دیگر این رویکرد ضدفرهنگی است. ساخت و نمایش فیلم‌های موهن که به تطهیر رژیم شاهنشاهی می‌پردازند یا مقدسات را مورد انتقاد و تمسخر قرار می‌دهند، برون‌‌داد این رویکرد دولت در عرصه سینما است. در عرصه موسیقی نیز گشودن راه برای خوانندگان «رپ» و «راک» و همچنین اعطای مجوز برای خوانندگی و اجرای زنان را می‌توان جزو سایر اقدامات دولت در پیشبرد  این رویکرد دانست. دولت بدون توجه به اعتراضات صورت‌گرفته به اعطای مجوز به محتواهای فرهنگی مساله‌دار به رویکرد خود ادامه داده و راه را برای نفوذ فرهنگی تعداد بیشتری از روشنفکران و هنرمندان گشوده است. این دولت در اقداماتی مشابه از هنرمندان و روشنفکران طاغوتی که بعضا عناد خود را با نظام جمهوری اسلامی صراحتا نشان داده‌اند تقدیر به عمل آورده است. مجموع این اقدامات در حدی بوده است که نمایندگان مجلس بارها تا استیضاح وزیر فرهنگ پیش رفته‌اند. از بین بردن هویت فرهنگی به بهانه توسعه، موضوعی نیست که در قرن بیست‌و‌یکم و توسط برخی نظریه‌پردازان و شبه‌روشنفکران روز به گوش برسد بلکه یادآور منورالفکرهای عصر مشروطه است که حال با گذشت بیش از یک قرن از منسوخ شدن این طرز فکر، باز از زبان مروجان گفتمان اعتدال شنیده می‌شود؛ با این تفاوت که اکنون طبل رسوایی غرب در بسیاری از مسائل فرهنگی و اجتماعی و حتی اقتصادی و سیاسی به صدا درآمده است ولی هنوز شاهد ارائه نظریات منورالفکری نزدیکان دولت هستیم. به علاوه رویکرد‌های اتخاذشده توسط دولت می‌تواند آینده نامطلوبی را در ابعاد گسترده برای فضای فرهنگی در پی داشته باشد. محدود کردن نیروهای انقلابی و حمایت نکردن از جریانات ارزشی و فعالیت‌های موثر فرهنگی می‌تواند موجب سرخوردگی و شکست این جریان فرهنگی در جنگ نرم فرهنگی شود و از سوی دیگر با حمایت دولت از جریان‌ها و فرهنگ‌های معارض راه برای نفوذ حداکثری عناصر معاند و شروع استقرار آنها در نهاد‌های فرهنگی و ریشه دوانیدن‌شان باز شود. با توجه به اینکه نفوذ فرهنگی بی‌صدا‌تر و با سرعت کمتر به صورت نامحسوس اتفاق می‌افتد مبارزه با آن سخت‌تر است و به زمان بیشتری نیاز دارد. با نفوذ صورت‌گرفته در عرصه فرهنگی، زمینه نفوذ اجتماعی و اقتصادی و به تبع آن نفوذ سیاسی و پس از آن سلطه فرهنگی اتفاق خواهد افتاد. با نفوذ گسترده فضای اباحه‌گری و تساهل مسؤولان نیز شاهد فضای سکولاریسم و فساد گسترده در اجتماع خواهیم بود به نوعی که این فساد در بین همه اقشار جامعه تسری پیدا خواهد کرد و فراگیر خواهد شد. با فراگیر شدن فساد در ایران، دشمن قادر خواهد بود ملت مقاوم ایران را از سر راه خود بردارد و پروژه «آندلس‌سازی» از ایران را به انتها برساند. در ضمن حضور و فعالیت عناصر فمینیستی در بدنه دولت و تاثیرگذاری آنها بر سیاست‌ها و تصمیمات اتخاذشده باعث هویت‌زدایی از زنان ایرانی و سوق دادن آنها به ورطه‌های بی‌پایان زن‌سالاری خواهد شد که نتیجه آن چیزی جز از بین رفتن نهاد خانواده، پایین آمدن آمار ازدواج و افزایش روابط نامشروع و نابهنجار نخواهد بود. به طور قطع می‌توان گفت آسیب‌ها و مضرات فرهنگی این گفتمان به مرور زمان تاثیرات بیشتری بر جامعه اسلامی ایران خواهد گذاشت که در آن موقعیت امکان بازگشت و اصلاح سیاست‌های فرهنگی وجود نخواهد داشت. با نگاهی به انقلاب اسلامی ایران و نحوه پیروزی آن بر رژیم پهلوی درمی‌یابیم مبدأ و هویت انقلاب اسلامی، فرهنگی بوده است و آنچه مردم مستضعف و رنجدیده را با دست‌های خالی مقابل رژیم زورگوی شاهنشاهی  پیروز کرده است باور‌ها و ارزش‌های آنهاست که در طول تاریخ رشد و تعالی یافته و در انقلاب اسلامی به ثمر نشسته است. ارتقای فرهنگ و کامل شدن هنجارهای مردم توسط ارزش‌های دینی بعد از انقلاب سبب تعالی فرهنگی این ملت شده است. ملتی که در تاریخ خود بیشترین مقاومت را در عرصه فرهنگی از خود نشان داده است. حتی در برهه‌هایی که کشور در بحران‌های اقتصادی شدید بوده و به لحاظ سیاسی امکان تجزیه کشور بوده است، ملت ایران از باورها و ارزش‌های خود دست نکشیده‌ است. نمونه‌ای از این رویکرد ملت ایران را می‌توان در اواخر سلطنت «رضاشاه» یافت که شدیدترین فشارها و حملات برای کشف حجاب ایجاد شد که نتیجه‌ای جز مقاومت مردم نداشت. بستن راه نفوذ فرهنگی بر روشنفکران غربگرا و اباحه‌گر، باعث تقویت روحیه عزت ملی می‌شود و تقویت عزت ملی باعث پیشرفت و ارتقای فرهنگی می‌شود. پس از وقوع پیشرفت فرهنگی و به دلیل وجود زمینه‌های فکری، فرهنگی و اعتقادی مشترک در بین کشورهای منطقه، نوعی از اقتدار فرهنگی برای جمهوری اسلامی ایران در منطقه پدید می‌آید؛ اقتدار فرهنگی نیز مقدمه اقتدار سیاسی خواهد بود که این نقطه پایانی حاصل پیدایش و تقویت روحیه عزت ملی و بویژه عزت فرهنگی است.

اشاره: «کِن کیف» یکی از افسران ارشد سابق نیروی دریایی آمریکاست که در 19 سالگی به علت اینکه فکر می‌کرد ارتش آمریکا مفیدترین ارتش دنیاست به عضویت تفنگداران نیروی دریایی آمریکا درآمد. وی که در جزایر هاوایی و با امکانات مالی خوب زندگی و تجارت می‌کرد، سال ۲۰۰۱ از آمریکا خارج شد و در اعتراض به سیاست‌های حکومتی آمریکا با آتش زدن پاسپورت خود شهروندی آمریکا را پس داد و در حال حاضر یکی از فعالان ضدسیاست‌های آمریکایی و اسرائیلی است. کن کیف که به ایران سفر کرده است در جمع دانشجویان دانشگاه کرمان سخنان جالبی اظهار داشت که گزارش آن در ادامه می‌آید.
برجام خیلی ناعادلانه است/ برجام اصلا برای من قابل فهم و درک نیست/ پذیرش توافق مرا عصبانی می‌کند
کیف در سخنانی جالب در رابطه با برجام گفت: «برجام خیلی ناعادلانه است؛ کاملا نا‌منصفانه است که چرا ملتی صلح‌طلب باید مجبور به پذیرش این همه بازرسی‌ها باشد؛ این موضوع به هیچ وجه برای من قابل فهم و درک نیست و مرا عصبانی می‌کند». افسر ارشد سابق نیروی دریایی آمریکا ادامه داد: «من دوست داشتم ایران در مذاکرات همه چیز را قبول کند و تنها شرطی را که قبل از امضای مذاکرات قرار می‌داد این بود که اسرائیل هم باید این محدودیت‌ها را بپذیرد و امضا کند. کاش همانطور که1+5 با ایران مذاکره کرد و برجام را امضا کرد با اسرائیل هم که این همه بمب و فعالیت نظامی هسته‌ای دارد این مذاکرات را انجام می‌داد؛ ایران اصلا در مسیر ساخت بمب اتم نیست».
توافق آمریکا با کشور‌ها برای نفوذ در آنان است/ افرادی که تلاش می‌کنند توافق شود منافعی دارند که می‌خواهند پای آمریکا به ایران باز شود
کیف با اشاره به اینکه باید دید آمریکا چه کار خواهد کرد و چه اقداماتی را انجام می‌دهد، بیان داشت: «آمریکا حرف زیاد می‌زند، من اعتقاد دارم آمریکا تاکنون و در طول تاریخ در تمام توافقاتی که انجام داده است بر این اساس بوده که بتواند در کشورها نفوذ کند». وی افزود: «افرادی هستند که از مذاکرات نفع می‌برند. افرادی که تلاش می‌کنند توافق شود منافعی دارند که می‌خواهند پای آمریکا به ایران باز شود».
کسانی که فکر می‌کنند آمریکا به ایران نفع می‌رساند یا ساده‌لوح هستند یا پول گرفته‌اند
کیف تشریح کرد: «دولت ایالات متحده به مردم خودش هم نفع نمی‌رساند چه برسد به مردم ایران. این ساده‌لوحی است که فکر کنیم آمریکا به دنبال کمک به مردم ایران است. اگر فردی بخواهد غیر از این فکر کند که آمریکایی که به فکر منافع مردم خودش نیست چگونه می‌خواهد به مردم ایران نفع برساند این فرد یا ابله است یا به او پول داده‌اند».
تنها واکنش من در برابر سخنان رهبر عالی ایران تحسین است
کیف ادامه داد: «وقتی سخنان رهبر عالی شما را درباره مسائل هسته‌ای می‌شنوم در آنها عقلانیت و هوشیاری می‌بینم که این مساله را متوجه شده و اجازه نمی‌دهد سیاستمداران در برابر آمریکا سر خم کنند. تنها واکنش من در برابر سخنان ایشان تحسین است». وی در ادامه گفت: «هیچ مقایسه‌ای میان رهبر علی شما با رهبران آمریکا جایز نیست زیرا صد در صد حرف‌های رهبر عالی شما صادقانه است اما مسؤولان آمریکا فقط دروغ می‌گویند».
دولت آمریکا از گروهی خائن تشکیل شده
وی افزود: «درباره مباحثی که مربوط به حقوق‌بشر می‌شود؛ امروز در آمریکا قانونی وجود ندارد اگر هم وجود داشته باشد اجرایی نمی‌شود؛ پس دولت آمریکا تشکیل شده از گروهی خائن؛ در صورتی که به قانون اساسی قسم خورده‌اند که به کشور خود خیانت نکنند اما آنان مرحله به مرحله که پیش می‌روند بیشتر و بیشتر به کشورشان خیانت می‌کنند». افسر ارشد سابق نیروی دریایی آمریکا به زندان گوآنتانامو اشاره کرد و گفت: «به عنوان مثال گوآنتانامو را همه می‌شناسیم؛ اما سیاست‌های زیادی در دنیا وجود دارد که متعلق به آمریکاست و افراد بی‌گناهی را در آنجا زندانی کرده‌اند که هیچگونه امکاناتی از قبیل بهداشتی، خوراک و پوشاک ندارند، اینها برای ایالات متحده عادی است».
ایالات متحده‌ آمریکا بزرگ‌ترین ناقض حقوق ‌بشر است
وی ادامه داد: «من اعتقاد راسخ دارم که ایالات متحده‌ آمریکا بزرگ‌ترین ناقض حقوق‌بشر است و از طریق دلار و نفت سیستم قتل، جنایت و کشتار را در دنیا گسترش داده است؛ صدام زمانی که با ایران می‌جنگید و ایرانی‌ها را می‌کشت دوست ما بود اما بعد‌ها که سیاست‌ها عوض شد و شرایط تغییر کرد خود او را هم کشتند».
آمریکایی‌ها همواره در رابطه با ایران دروغ می‌گویند
وی افزود: «رسانه‌ها برای مردم آمریکا باورسازی کرده‌اند که ایرانیان در حال ساخت بمب اتم برای نابودی مردم آمریکا و اسرائیل هستند؛ در واقع جریان اصلی که مجموعه‌ واحدی هستند همواره در رابطه با ایران دروغ می‌گویند و از ایران به عنوان کشوری خطرناک نام می‌برند که می‌خواهد اسرائیل را نابود کند». افسر ارشد سابق نیروی دریایی آمریکا با تاکید بر اینکه مسائل بسیار غیرحقیقی درباره مردم ایران گفته می‌شود، تصریح کرد: «یکسری موضوعات را درباره ایران نمی‌توان تغییر داد و وارونه جلوه داد؛ به عنوان مثال مردم آمریکا نمی‌دانند کشور ایران در ۳۰۰ سال گذشته هیچ جنگی را علیه کشوری نداشته؛ با توجه به اینکه در منطقه‌ جنگ‌خیز و پرجنگی حضور دارد».  وی ادامه داد: «غرب و آمریکا نمی‌دانند ایران مکان امنی برای یهودی‌ها و مسیحیان است و در خاورمیانه بیشترین تعداد یهودی بعد از اسرائیل در ایران زندگی می‌کنند؛ مردم آمریکا این موضوعات را نمی‌دانند و بلکه دروغ می‌شنوند که ایران می‌خواهد یهودی‌ها را نابود کند و این در حالی است که یهودی‌ها در ایران از رفاه کامل و خوبی برخوردارند».
بیشترین تعداد زندانیان دنیا در آمریکا هستند
کیف ادامه داد: «آمریکا بیشترین تعداد زندانی را در کل دنیا به خود اختصاص داده. بیش از ۲ میلیون نفر در این کشور زندانی هستند که تعداد زیادی از آنان بیگناهند».  وی با اشاره به تحقیقی که روی زندانیان اعدامی چند سال پیش انجام شد، بیان داشت: «با تست دی‌ان‌ای‌ نشان داده شد ۱۷ نفر به اشتباه اعدام شده‌اند، بنابراین هر تحقیقی که انجام می‌گیرد [مربوط به سیستم زندان‌های آمریکا] نشان می‌دهد تعداد بالایی از آنان بیگناه هستند و در درون زندان‌ها با سیستم‌های مخوف شکنجه و اذیت می‌شوند».  
زنان در آمریکا به یک شیء جنسی تبدیل شده‌اند/ آمار تجاوز در کمپ‌های دانشجویی و ارتش آمریکا رقم بالایی دارد
کیف درباره خشونت علیه زنان در کشور آمریکا نیز گفت: «در این کشور و در غرب زن به یک شیء جنسی تبدیل شده است و این موضوع در فرهنگ آنان موردی عادی است که زنان تنها شیء جنسی باشند و برای تبلیغات و لذت‌ها مورد استفاده قرار گیرند و این تبدیل شدن به کالا متاسفانه در آمریکا عادی شده است». وی ادامه داد: «بحث تجاوز به زنان و دختران در کمپ‌های دانشجویی و دانشگاه‌ها و مدارس آمار بالایی دارد؛ تجاوز در داخل ارتش آمریکا هم از رقم بالایی برخوردار است».
قرارداد نظامی آمریکا و عربستان ۶۰ میلیارد دلار است
افسر ارشد سابق نیروی دریایی آمریکا در پاسخ به سوالی در رابطه با یمن و سوریه و کمک‌های آمریکا به جریان‌های مخالف نیز گفت: «قرارداد نظامی آمریکا و عربستان ۶۰ میلیارد دلار است؛ رابطه‌ بین عربستان و آمریکا نمی‌تواند از این صمیمی‌تر باشد که این سلاح‌ها در جنایاتی که در سکوت مطلق علیه‌ مردم یمن و سوریه صورت می‌گیرد؛ مورد استفاده قرار می‌گیرند».  وی افزود: «آمریکا درباره حقوق زنان در کشورهای دیگر چه فریاد‌ها که نمی‌زند اما درباره زنان عربستانی که حتی حق رانندگی ندارند؛ سکوت کرده و اعتراضی به این کشور نمی‌کند».
من می‌گویم داعش یعنی سرویس امنیتی مخفی اسرائیل
کیف به گروه تکفیری داعش اشاره کرد و گفت: «داعش که در کشورهای غربی به ISIL معروف است، به گفته‌ من یعنی سرویس امنیتی مخفی اسرائیل؛ تولید داعش کار آمریکاست؛ سیاست‌های عربستان و اسرائیل یک مجموعه‌ کاملی است که مکمل یکدیگر هستند و حمایت‌های مالی‌ای که از داعش صورت می‌گیرد توسط عربستان و کشورهای خلیج‌فارس است که داعش در این‌باره مشکلی ندارد».  وی ادامه داد: «داعش توسط عربستان حمایت مالی می‌شود؛ من سوالم از شما این است چرا داعش به اسرائیل حمله نمی‌کند؟»
اگر آمریکا به ایران نفوذ کند؛ گروه‌های تکفیری در ایران نیز به جنگ خواهند پرداخت
کیف با اشاره به اینکه اسرائیل به دنبال ایجاد اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات است، بیان داشت: «اسرائیل بزرگ شامل کشورهای سوریه، عراق، عربستان و مصر تا رود نیل می‌شود، اسرائیلی‌ها با ایجاد درگیری‌های داخلی در کشور‌ها می‌خواهند به این اهداف خود دست یابند و عربستان هم دارد در این مسیر به آنان کمک می‌کند و گام برمی‌دارد».  افسر ارشد سابق نیروی دریایی آمریکا افزود: «آمریکا در هر جایی که رفته است گروه‌های افراطی وجود دارد چرا این گروه‌ها هنوز به ایران نیامده‌اند چون آمریکا در ایران نیست، اگر آمریکا به ایران نفوذ کند؛ گروه‌های تکفیری در ایران نیز به جنگ خواهند پرداخت».
تنظیم: مجید دانشی

در سال 1941 «هیتلر» به آرامش خاطر «استالین» پایان داد و دستور حمله ناگهانی به شوروی را صادر کرد. در عرض 3-2 روز اول هجوم، حدود 2000 هواپیمای روسی سرنگون و صدها هزار سرباز ارتش سرخ توسط نازی‌ها کشته شدند. استالین که کاملا شوک‌زده و مبهوت شده بود، تا چند ساعت نتوانست هیچ اقدامی صورت دهد. در نهایت هم کرملین را به قصد اقامتگاه زمستانی خود در حومه مسکو ترک کرد. وقتی اعضای «پولیت بورو» (دفتر سیاسی حزب و قوی‌ترین تشکیلات در شوروی) تقاضای دیدار با او را کردند، او گمان می‌برد که به قصد دستگیری او می‌آیند، لیکن اعضای پلیت بورو و فرماندهان نظامی که در شرایط هجوم سنگین آلمان، چاره‌ای جز اتکا به رهبر مقتدر شوروی نداشتند، از او خواستند به کرملین بازگردد و شخصا فرماندهی ارتش سرخ را در برابر آلمان بر عهده گیرد. ماجرای نبرد شوروی و آلمان نازی، یکی از فصول مهم تاریخ قرن بیستم است که جهان بشریت در نبرد بین این دو قدرت جهانی شاهد یکی از سیاه‌ترین و خونبارترین فصول تمام تاریخ خود بود.  استالین با همان سیاست چکشی و خشن خود توانست مدیریت ارتش را دوباره سامان دهد و به مقاومت برابر نازی‌ها بپردازد. طبق دستور استالین، هرگونه تمرد از دستور و هر‌گونه عقب‌نشینی بی‌درنگ با اعدام پاسخ داده می‌شد. جنایات نازی‌ها در شهرهای تحت تصرف، بویژه در اوکراین، استقبال اولیه برخی از نواحی شوروی از نیروهای آلمانی را متوقف کرد. مردم شوروی، خیلی زود فهمیدند که دشمن خارجی در جنایت و شقاوت دست‌کم از استالین ندارد و اصولا نژاد اسلاو را بشر نمی‌داند. اینجا بود که حماسه مردم شوروی آغاز شد. با آنکه نیروهای آلمان حتی به حومه مسکو هم رسیدند، لیکن مقاومت حیرت‌آور و حدودا 3 ساله اهالی استالینگرد و شروع زمستان سرد روسیه، عاقبت موجب شکست نازی‌ها شد. در این جنگ حدودا 23 میلیون نفر از جمعیت اتحاد شوروی اعم از نظامی و غیرنظامی کشته شدند. پیروزی شوروی در جنگ دوم جهانی و فتح برلین توسط نیروهای ارتش سرخ، آغاز دوران ابرقدرتی شوروی و تقسیم جهان به 2 اردوگاه شرق و غرب بود.  استالین به عنوان مقتدرترین مرد روی زمین، در حالی 8 سال دیگر زندگی کرد که هیچ حاکمی در تاریخ قدرت و اختیارات او را نداشت. در عین حال، او تنها‌تر از همیشه بود و به واسطه عملکردش هیچ دوست، خانواده یا همکار نزدیکی برایش نمانده بود. در نهایت استالین در 8 مارس 1953، در 74 سالگی بر اثر سکته مغزی در اتاق شخصی‌اش در گذشت. درباره ابهت او همین بس که، وقتی بر اثر سکته مغزی، دچار نوعی خفگی شد، با آنکه ساعت‌ها از اتاق او جوابی به بیرون نمی‌آمد و او در حال جان کندن بود، هیچکس جرأت ورود به اتاقش را نداشت. با مرگ استالین یکی از سیاه‌ترین صفحات تاریخ بشر به پایان رسید. با مرگ استالین، تا مدت 5 سال (تا 1958)، اتحاد شوروی به صورت جمعی اداره می‌شد. شماری از اعضای ارشد پولیت بورو شامل «گیورگی مالنکوف»، «لاورنتی بریا»، «ویاچسلاو مولوتف» و «نیکیتا خروشچف» که همه کارگزاران اصلی دیکتاتوری استالین بودند، اداره شوروی را به دست گرفتند. از این جمع، لاورنتی بریا، رئیس پلیس مخوف استالین و مسؤول ماشین کشتار و سرکوب او، به اتهام جاسوسی برای کشورهای غربی دستگیر و اعدام شد! تقریبا 3 سال بعد از مرگ دیکتاتور بزرگ، افشاگری درباره جنایات 30 ساله استالین، توسط رهبران خود حزب کمونیست آغاز شد. نیکیتا خروشچف، جانشین استالین، در کنگره بیستم حزب کمونیست بعد از مرگ استالین (14 فوریه 1956)، نخستین افشاکننده رازهای مخوف دوران او بود. نیکیتا خروشچف در این جلسه محرمانه، به‌طور غیرمترقبه‌ای شروع به افشای بخشی از رازهای مخوف دوران حکومت استالین کرد. خروشچف که پس از مرگ استالین، دبیر اول کمیته سیاسی حزب شده بود، بعد از این افشاگری مهم، دیگر رقبای خود را در حزب به حاشیه راند و در 1958 به عنوان رئیس «شورای وزیران» (پریزیدیوم) و عملا صدر اتحاد شوروی انتخاب شد.  او تلاش کرد تا فضای اجتماعی و سیاسی شوروی را بازتر کند و بسیاری از مخالفان زندانی دوره استالین را آزاد کرد و از بسیاری از اعدامیان آن دوره اعاده حیثیت کرد. خروشچف در زمینه اقتصاد تلاش داشت تا برخی از مبانی اقتصاد آزاد را هم به اقتصاد سوسیالیستی پیوند بزند و در زمینه سیاست خارجی هم انعطاف بیشتری نسبت به غرب نشان داد. او در سال 1964 توسط حزب کنار گذاشته شد و بعد از مدت کوتاهی رهبری جمعی، «لئونید برژنف» صدر حزب کمونیست شد. برژنف تلاش کرد تا اقتدار حزب را احیا کند و در نتیجه دوباره رهبری حزب کمونیست بر تمام شؤون حیات مردم شوروی مستحکم شد که البته هیچ‌گاه به پای دوران استالین نرسید. دستگاه دیوان‌سالاری شوروی دوباره در دوران او گسترش یافت. سیاست استالین‌زدایی کنار گذاشته شد و آزادی‌های محدود دوره خروشچف از بین رفت.
منبع: کتاب تاریخ انقلاب روسیه