زیبا اکبرزاده:  شمار قربانیان حمله وحشیانه عصر شنبه هواپیماهای سعودی به مجلس ترحیمی در صنعا رو به افزایش است. در سایه مرگ وجدان جامعه جهانی، وحوش وهابی آل‌سعود با زیر پا گذاشتن تمام قوانین بین‌المللی در یمن، دست به نسل‌‌کشی گسترده‌ای زد و بدون آنکه واهمه‌ای از تبعات اقدامات ضد انسانی خود داشته باشد مجلس ترحیم غیرنظامی در پایتخت یمن را هدف قرار داد و با شهید و زخمی کردن بیش از 950 یمنی بی‌گناه بزرگ‌ترین جنایت جنگی خود در این کشور فقیر را ثبت کرد و در آستانه سوگواره سالگرد عاشورای حسینی، در جنوب صنعا کربلایی دیگر به‌وجود آورد. مجلس ختمی که عصر شنبه هدف جنگنده‌های سعودی قرار گرفت، متعلق به پدر جلال الرویشان، وزیر کشور یمن و مدیر دفتر علی عبدالله صالح، رئیس‌جمهور پیشین این کشور بود که پذیرای جمع کثیری از یمنی‌ها از جمله صدها تن از شخصیت‌های بارز و شیوخ قبایل بود. منابع خبری، آمار متفاوتی از شمار شهدا و زخمی‌های این حمله گزارش می‌دهند. براساس آخرین آمارها از این جنایت هولناک، 450 نفر به شهادت رسیده و 500 نفر نیز رخمی شده‌اند.  به گزارش وزارت بهداشت یمن، اکثر شهدا به علت تکه‌تکه‌شدن قابل شناسایی نیستند و اختلاف در برخی آمارها به همین دلیل است.
 طبق اعلام منابع بومی، در این حمله عبدالقادر هلال الموالی، شهردار صنعا کشته شده و حسین خیران، وزیر دفاع و جلال الرویشان، وزیر کشور یمن، زخمی شده و فرماندهان امنیتی و نظامی جنبش انصارالله یمن جزو کشته‌ها و زخمی‌های این حمله بودند.  برخی منابع بومی در صنعا اعلام کردند خالد علی عبدالله صالح، پسر علی عبدالله صالح نیز در این حمله کشته شده است.
آتش‌فشان‌های خشم در صنعا
ده‌ها هزار یمنی صبح یکشنبه در پی درخواست شورایعالی سیاسی برای حضور در تظاهرات «آتش‌فشان‌های خشم»، مقابل مقر سازمان ملل هزاران یمنی تظاهرات‌شان را در صنعا برگزار کردند. شرکت‌کنندگان در این تظاهرات پرچم یمن و نیز دست‌نوشته‌هایی را در دست داشتند که در آن جنایت سعودی در حق ملت یمن را محکوم کردند و خواستار پاسخگویی به این جنایت‌ها شدند.
عربستان داعش بزرگ است
جنبش انقلابی انصارالله در نخستین واکنش به بمباران سالن محل برگزاری مراسم عزاداری در صنعا که افزون بر 750 کشته و مجروح به جا گذاشت، تاکید کرد: این جنایت و دیگر جنایت‌های آل‌سعود لکه ننگی بر پیشانی تاریخ است که یک مراسم عزای عمومی را به عزایی در مرگ جامعه جهانی تبدیل کرده است. محمد عبدالسلام، سخنگوی انصارالله اظهار داشت: زمانی که سازمان ملل و جامعه بین‌المللی با سکوت خود از جنایتکاران سفاک حمایت می‌کردند، جنایت‌های کشتار جمعی یکی پس از دیگری به وقوع پیوست و به حدی این کشتارها شدید است که جنایت‌های رژیم صهیونیستی و دیگر کشتارها در برابر آن به نظر نمی‌آید. وی با آدمکش خطاب کردن سعودی‌ها، گفت: انتقام این جنایت را می‌گیریم. محمد علی الحوثی، رئیس کمیته عالی انقلابی یمن نیز گفت: با عزم هر چه تمام‌تر راهی جبهه‌های نبرد علیه متجاوزان خواهیم شد. مرکز شافعیان یمن نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد: شهادت و مجروحیت صدها یمنی بی‌گناه در حمله هوایی عربستان به یک سالن بزرگ در صنعا اقتضا می‌کند مسلمانان سراسر جهان برای یاری مردم یمن و متوقف کردن حملات آل‌سعود جنایتکار به‌پا خیزند. انجمن علمای یمن نیز با محکوم کردن جنایت جدید عربستان در صنعا، نظام عربستان سعودی را داعش بزرگ نامید.
واکنش‌های جهانی
تعداد بالای تلفات حملات ائتلاف سعودی به مراسم ختم در صنعا به حدی غیرانسانی بود که حتی آمریکا حامی اصلی ریاض در حملات یک سال و نیم اخیر به یمنی‌ها هم مجبور به واکنش شده است. سخنگوی امنیت ملی کاخ سفید در پایان نشست شورای امنیت ملی اعلام کرده است: «ما قویا از گزارش‌های خبری درباره حمله ائتلاف به مراسم خاکسپاری در یمن دچار آشفتگی و پریشانی شده‌ایم، حمله‌ای که اگر تایید شود، در ادامه سلسله حملات نگران‌کننده به غیرنظامیان یمن انجام می‌شود.» ند پرایس افزود: «همکاری امنیتی آمریکا با عربستان سعودی، چک سفید امضا نیست. با توجه به این اتفاق و دیگر اتفاقات اخیر، ما بازنگری فوری حمایت‌مان از ائتلاف به رهبری سعودی را در پیش گرفتیم.» این جنایت خونین سعودی‌ها، واکنش‌ نهادهای مرتبط با سازمان ملل را نیز برانگیخته است. بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل که با خارج کردن نام رژیم سعودی از فهرست قاتلان کودکان، اوج همسویی با این رژیم آدم‌کش را نشان داد، ‌در یک موضع انفعالی تنها به محکوم کردن جنایت سعودی‌ها در صنعا ‌پرداخت و با خانواده‌های قربانیان هم ابراز همدردی کرد. وی خواستار تحقیقات فوری و بی‌طرفانه در این جنایت و محاکمه مسؤولان این جنایت شد. استفان اوبراین، معاون بان کی‌مون در امور بشردوستانه نیز حمله به مجلس ختم در صنعا را «حمله‌ای وحشیانه و شنیع» خواند و افزود:‌ تعداد قربانیان به علت شدت حملات رو به افزایش است. از سوی دیگر سجاد محمد سجاد، مدیر دفتر آکسفام در یمن نیز حمله به مجلس ختم پدر وزیر کشور یمن در صنعا را محکوم کرد و گفت: آنچه رخ داد کشتاری علیه غیرنظامیان بود که در مجلس ختم حضور یافته بودند. مدیر دیده‌بان حقوق بشر که در نیویورک مستقر است، در صفحه توئیتر خود ضمن محکوم کردن حمله مرگبار به مراسم خاکسپاری صنعا، از آمریکا و انگلیس بشدت انتقاد کرد. کنت روث نوشت: «برای آمریکا و بریتانیا دیگر زمان برای توقف تسلیح عربستان و دفاع از بمباران یمن به رهبری عربستان سعودی گذشته است».
آمریکا همدست سعودی
به گفته حمزه الحوثی، عضو شورای سیاسی انصارالله انکار این جنایت از سوی متجاوزان، خود به تنهایی یک جنایت است که به مثابه اعتراف آشکار از سوی متجاوزان است که قادر نیستند هزینه‌های سنگین این جنایت را تحمل کنند. واکنش وقیحانه سعودی‌ها که در قالب بیانیه ائتلاف متجاوز به یمن مطرح شده حکایت از آن دارد که عربستان حمایت اربابش آمریکا در این جنایت تاریخی را کاملا احساس می‌کند. رژیم سعودی برای جلب رضایت حامیان غربی خود اعلام کرده آماده است آمریکا را در تحقیقات فوری درباره این حمله مشارکت دهد. می‌توان از همین حالا دریافت چنین تحقیقاتی جز سرپوش گذاشتن بر ردپای حاکمان ریاض و کاخ سفید در قتل‌عام ششم محرم‌الحرام صنعا هدف دیگری را دنبال نمی‌کند. در حقیقت مهم‌ترین نشانه همدستی آمریکا در این جنایت در روزها و هفته‌های آتی عیان خواهد شد، چراکه سخنگوی کاخ سفید در واکنش به کشتار روز شنبه صنعا به دروغ خواستار پایان دادن به آنچه او «نبردهای تراژیک یمن» خوانده شده، حال آنکه اساسا تجاوز ضد انسانی یک سال و نیم اخیر به ملت یمن بر پایه منافع و راهبرد آمریکا در منطقه توسط مزدوران عربی‌اش انجام شده است.
سانسور جنایت توسط شیوخ خلیجی
واکنش‌های منطقه‌ای نسبت به این انفجار از جمله در میان متحدان رژیم عربستان سعودی قابل توجه بود. تاکنون معدود کشورها و طرف‌های منطقه‌ای از جمله جمهوری اسلامی ایران، عراق و سوریه و همچنین حزب‌الله لبنان این جنایت جنگی سعودی‌ها را محکوم کردند. سیدحسن نصرالله گفت عربستان به عمد مرتکب این آدمکشی شده‌است. جبهه خلق برای آزادی و همچنین جنبش الصابرین فلسطین هم در بیانیه‌‌های جداگانه جنایت ددمنشانه ائتلاف سعودی در یمن را محکوم کردند.
 اما دیگر کشورهای منطقه‌ای در سکوت مطلق فرو رفته و حتی در تلاش برای سرپوش گذاشتن به این جنایت هستند. به عنوان مثال شبکه تلویزیونی الجزیره قطر و العربیه عربستان سعودی بدون آنکه کوچک‌ترین اشاره‌ای به این جنایت داشته باشند، تمرکز خود را بر تحولات سوریه گذاشته و به اخبار مربوط به گروه‌های تروریستی سوریه پرداختند. این 2 شبکه ادعا می‌کنند رسانه ملت‌های جهان عرب بوده و صدا و دغدغه مردم علیه حکومت‌ها را پوشش می‌دهند، لیکن درباره تحولات یمن، فلسطین، عربستان و بحرین همواره چشمان خود را بسته‌اند. اما در این بین واکنش اماراتی‌ها جالب بود، بعد از انتشار خبر حمله جنگنده‌های سعودی به صنعا یک پایگاه اماراتی با قطع برنامه خبر خود، ضمن اعلام خبر این حمله، با استناد به بیانیه ائتلاف متجاوز، مدعی شد این حادثه در پی حمله انتحاری صورت گرفته است.
اولین پس‌لرزه جنایت‌ سعودی‌ها در صنعا
وزارت دفاع یمن یکشنبه اعلام کرد در عملیات یورشی که توسط ارتش یمن و کمیته‌های مردمی در الخوبه در جیزان عربستان صورت گرفت، ۲۵ سرباز سعودی کشته شده و ده‌ها تن دیگر زخمی شدند.  یک منبع نظامی یمنی نیز تصریح کرد در جریان درگیری سربازان سعودی با ارتش و کمیته‌های مردمی یمن در پایگاه نظامی الکرس در جیزان، تعدادی از سربازان سعودی کشته و چند تن دیگر زخمی شدند. این عملیات نیروهای یمنی که در 2 پایگاه الکرس و القرن در جیزان صورت گرفته است، در پاسخ به کشتار دسته جمعی صورت گرفته توسط جنگنده‌های ائتلاف تحت امر عربستان‌سعودی در مراسم ختم در صنعاء انجام شد.

 

حسین علوی: اینکه حادثه عظیم عاشورا و مفاهیم و ماهیت آن یک سد بزرگ برابر تحریف مبانی دینی است، باعث شده جریان سازش اخیرا به دنبال تحریف مفاهیم این حادثه بزرگ باشد. بویژه در چند سال اخیر برخی اظهارنظرها درباره رفتار امام حسین(ع) در کربلا از جمله درباره نسبت قیام حسینی با موضوع «مذاکره» آن هم مذاکره مطلوب غربگرایان ایرانی، باعث رنجش خاطر مردم متدین و علمای متعهد شد. این واکنش‌ها باعث شد این بار عوامل سطح پایین سازش دست به کار شوند. در همین راستا یکی از حامیان میانی فتنه 88 در اظهارنظری سخیف مدعی شد در جریان ماجرای توصیه‌های امام به عمر سعد، موضوع مذاکره با یزید نیز مطرح شده است! این البته ادعایی است که تنها توسط عمر سعد آن هم فقط در یک مورد نامه به ابن زیاد مطرح شده و در تاریخ اسلام و تاریخ شیعه به دلیل فقدان سندیت آن، جایگاهی ندارد. با این حال اما گویا این بار نیز جریان عمر سعد باز هم مطالبات سیاسی خود را در طرح این ادعا می‌داند. این موضوع را با دکتر «حشمت‌الله قنبری»، مورخ متخصص تاریخ شیعه در میان گذاشتیم. این مورخ نام‌آشنای کشورمان در ابتدا با بی‌ارزش دانستن این ادعا، تمایلی برای توضیح دادن درباره آن نداشت با این حال اما در آستانه عزاداری ایام تاسوعا و عاشورای حسینی توضیحاتی درباره این ادعای جریان سازش ارائه کرد. گفت‌وگوی کوتاه «وطن‌امروز» با دکتر قنبری را می‌خوانید.
***
 آقای دکتر قنبری! اگرچه درباره ماجرای ملاقات امام حسین(ع) و عمرسعد در کربلا و نصایح امام به او، مطالب فراوانی گفته شده و روایت غالب در نسخ شیعه نیز همین ماجرای اندرزها و نصایح امام به عمر سعد است اما گویا «جریان سازش» باز هم به ساحت مقدس حادثه کربلا بی‌احترامی کرده و ادعاهایی مطرح کرده است. در صورت امکان شما به صورت مختصر توضیحی درباره ملاقات‌های امام حسین(ع) و عمر سعد ارائه کنید.
ببینید! رسول خدا و ائمه حق اهل مذاکره بودند، شما در اسناد معتبر اسلامى ملاحظه مى‌کنید که آنها با سخت‌ترین دشمنان خود نیز مذاکره داشتند و هیچ شخصیت عاقل و حکیمى با نفس مذاکره مخالفت نمى‌کند.  آنچه در یک مذاکره مهم است و آن را عاقلانه یا غیرعاقلانه، حکیمانه یا نابخردانه به نمایش مى‌گذارد، موضوع و دستاورد مذاکره است. بدون تردید عمر بن سعد به دنبال این بود که کار وى با حضرت سیدالشهداء به جنگ و خونریزى نکشد لذا بنا به گزارش طبرى، جلد چهارم تاریخ، صفحه ٣١١ و مرحوم شیخ مفید در صفحه ٤٣٥؛ با ورود به کربلا وى نماینده‌اى را به سوى امام فرستاد و فرستاده ابن سعد با «مولاى من» خطاب کردن امام حسین، از او پرسید: چرا به این سرزمین آمده‌اى؟  و حضرت سیدالشهداء نیز در نهایت احترام به فرستاده پاسخ دادند: کَتَبَ اِلَىَّ اَهْلُ مِصْرِکُمْ هذا اَنْ اَقْدِمَ، فَاَمّا اِذْ کَرِهُونِی فَاَنَا اَنْصَرِفُ عَنْهُمْ؛ مردمان شهر شما به من نامه نوشتند و مرا دعوت کرده‌اند و اگر از آمدن من ناخشنودند بازخواهم گشت! خوارزمى در جلد اول مقتل‌الحسین صفحه ٢٤١ نوشته است امام پاسخ فرموند: «یا هذا بَلِّغْ صاحِبَکَ عَنِّی اِنِّی لَمْ اَرِدْ هذَا الْبَلَدَ، وَ لکِنْ کَتَبَ اِلَىَّ اَهْلُ مِصْرِکُمْ هذا اَنْ آتیهُمْ فَیبایعُونِی وَ یمْنَعُونِی وَ ینْصُرُونِی وَ لا یخْذُلُونِی فَاِنْ کَرِهُونِی اِنْصَرَفْتُ عَنْهُمْ مِنْ حَیثُ جِیتُ؛ از طرف من به امیرت بگو، من خود به این دیار نیامده‌ام، بلکه مردم این دیار مرا دعوت کردند تا نزدشان بیایم و با من بیعت کنند و مرا از دشمنانم بازدارند و یاری ام نمایند، پس اگر ناخشنودند از راهى که آمده‌ام بازمى‌گردم». ابن سعد از پاسخ امام خوشحال شد و گفت: امیدوارم خداوند مرا از جنگ با حسین نجات بدهد، سپس شرح ماجرا را به عبید‌الله گزارش کرد اما عبید‌الله با قاطعیت به دنبال بیعت گرفتن از حضرت اباعبدالله بود لذا در پاسخ به پسر سعد نوشت: از حسین بن على بخواه تا او و تمام یارانش با یزید بیعت کنند، بعد از بیعت ما نظر خودمان را ابلاغ خواهیم کرد.  ابن سعد با ملاحظه پاسخ عبید‌الله گفت: تصور مى‌کنم پسر زیاد بر طبل جنگ مى‌کوبد و به دنبال صلح نیست، لذا براى تثبیت حسن‌نیت خود، نامه عبید‌الله را براى حضرت فرستاد و امام در جواب فرمود: لا اُجیبُ اِبْنَ زِیادَ بِذلِکَ اَبَداً، فَهَلْ هُوَ اِلاَّ الْمَوْتَ، فَمَرْحَبَاً؛ من هرگز به این نامه ابن زیاد پاسخ نخواهم داد؛ بالاتر از مرگ سرانجامى نیست و خوشا به چنین مرگى.  بعد از این رفت‌وآمدها بود که امام، عمر بن سعد را احضار کردند. عمر بن سعد شخصیت کمى نبود، امام هم مى‌دانستند او هیچ اختیارى جز جنگ با آن حضرت ندارد، متن گفت‌وگوهاى امام و عمر بن سعد! هم دلالت مى‌کند که امام در مقام انذار، روشنگرى و اتمام حجت با ابن سعد گفت‌وگو کردند، ضمن اینکه کلام امام با واژه «ویلک» آغاز شد یعنی «وای بر تو». «وَیلَکَ یابْنَ سَعْد اَما تَتَّقِی‌الله الَّذِی اِلَیهِ مَعادُکَ؟ اَتُقاتِلُنِی وَ اَنَا ابْنُ مَنْ عَلِمْتَ؟ ذَرْ هوُلاءِ الْقَوْمَ وَ کُنْ مَعی، فَاِنَّهُ اَقْرَبُ لَکَ اِلَى‌الله تَعالى؛ واى بر تو اى پسر سعد! آیا از خدایى که بازگشت تو به سوى اوست، نمى‌ترسى؟ آیا با من وارد جنگ مى‌شوى در حالى که مى‌دانى من زاده چه کسى هستم. این جماعت را رها کن که اگر با ما باشى به خدا نزدیک شده‌اى».  معلوم است پیشانى پینه بسته، ریش بلند، اعتکاف و عبادت‌هاى فراوان، عمر بن سعد را به اشتباه انداخته بود. خود ابن سعد هم انگیزه امام را مى‌شناخت و عبارت‌هاى ایشان را درک مى‌کرد ولى بین دنیا و قیامت گرفتار شده بود، لذا پاسخ داد: خدای من یعنى خانه خرابى؟! امام فرمود: «اَنَا اَبْنیها لَکَ؛ من بهتر از آن را براى تو مى‌سازم». ابن سعد در حالی که درمانده بود گفت اموالم را مصادره مى‌کنند. ملاحظه کنید ابن سعد به جایى رسیده بود که بین اموال و املاک خود و بیت نبوت نمی‌توانست انتخاب درست داشته باشد.  امام کریمانه فرمودند: «اَنَا اُخْلِفُ عَلَیکَ  خَیراً مِنْها مِنْ مالِی بِالْحِجاز» من از اموال خودم در حجاز، با بهتر از آنها براى تو جبران مى‌کنم». ابن سعد گفت: نگران خانواده‌ام هستم، سلامت آنها به مخاطره خواهد افتاد. امام دانستند امیدى به هدایت عمر سعد نیست لذا با نگاهى تاسف‌آمیز و عبارتى تکان‌دهنده فرمود: مالَکَ، ذَبَحَکَ‌الله عَلى فِراشِکَ عاجِلا، وَ لا غَفَرَ لَکَ یوْمَ حَشْرِکَ، چه بلایى سر تو آمده است، خدا جانت را در بستر بگیرد و آمرزش او مشمول حال تو نشود. «فَوَاللّهِ اِنِّی لاَرْجُوا اَلاّ تَاْکُلَ مِنْ بُرِّ الْعِراقِ اِلاّ یسیراً؛ به خدا سوگند! من امید دارم که از گندم عراق، جز مقدار ناچیزى، نخورى». ابن سعد غافلانه و منفعلانه گفت: وَ فِی الشَّعیرِ کِفایهٌ عَنِ الْبُرِّ؛ جو عراق مرا کافى است!
 این روایت همان روایت محکمی است که درباره ملاقات امام حسین (ع) با عمر سعد مطرح شده و وجود دارد اما گویا آن خط تحریف «کربلا درس مذاکره است» امسال از طریق عناصر پایینی دنبال شده است. اخیرا برخی افراد که البته بیشتر افراد سیاسی هستند تا مورخ، مدعی شده‌اند امام حسین(ع) در ملاقات عمر سعد با ایشان، خواستار مذاکره با یزید شده است؛ شما چه پاسخی برای این ادعا دارید؟
غیر از این جملات، الا گزارش عمر بن سعد فاسق قاتل امام حق، هیچ گزارش و عبارت دیگرى وجود ندارد جز گزارش عقبه بن سمعان که ابومخنف در صفحه ١٨٧ وقعه الطف طبرى در جلد پنجم تاریخ خود صفحه ٤١٣، ابن اثیر در جلد چهارم الکامل صفحه ٥٤ و دیگران از آن یاد کرده‌اند و البته بسیار قابل تامل است. ابن سمعان می‌گوید: من در طول مسیر مکه تا کربلا تا آن زمانی که حسین بن علی کشته شد، با او بودم و حتى براى یک لحظه از او جدا نشدم. هیچ کلمه و خطبه‌ای نگفت و نخواند مگر اینکه من آنها را شنیدم. به خدا سوگند، برخلاف آنچه عده‌ای می‌گویند در هیچ مرحله‌ای آن حضرت درخواست حضور در شام و ملاقات و مذاکره یا بیعت با یزید را نداشت. خواسته آن حضرت این بود یا اجازه بدهند به محلى که از آنجا آمده برگردد یا بگذارند در سرزمین وسیع الهى بگردد و منتظر بماند تا ببیند کار مردم به کجا خاتمه پیدا مى‌کند.
 

گروه سیاسی: سکوت حسن روحانی در قبال جنایت اخیر سعودی‌ها در یمن، یک بار دیگر افکار عمومی ایران را در معرض مشاهده رفتار عجیب و خارج از قاعده دولت قرار داده است. جنگنده‌های سعودی روز شنبه با بمباران یک مراسم عزاداری در یمن، 450 نفر از مردم بی‌گناه این کشور از جمله تعدادی کودک را به شهادت رساندند. حادثه‌ای که به «کربلای صنعا» تفسیر شده است. به گزارش «وطن‌امروز»، این فاجعه بزرگ بلافاصله با واکنش‌های فراوانی مواجه شده و هم در ایران و هم در برخی کشورهای دیگر بلافاصله نسبت به این فاجعه بزرگ انسانی انتقاداتی مطرح شد. در ایران اما دولت حسن روحانی گویا باز هم تصمیم گرفته است سیاست مماشات با «برادران سعودی» محمدجواد ظریف را در پیش بگیرد. حکام سعودی بارها اعلام کرده‌اند جنگ آنها در یمن برای تضعیف جمهوری اسلامی ایران است با این حال اما گویا دولت روحانی تمایلی برای برخورد مقتدرانه با این جنایات غیرانسانی ندارد. در حالی که از رئیس قوه مقننه تا دبیر شورایعالی امنیت ملی و وزیر دفاع به این فاجعه سعودی‌ها در یمن واکنش نشان دادند، حسن روحانی باز هم تصمیم گرفت در این‌باره سکوت کند تا یک بار دیگر شائبه رفتار تبعیض‌آمیز دولت او در قبال جان انسان‌ها مطرح شود. شائبه‌ای که حداقل در ماجرای پیام‌های تسلیت او به مناسبت حوادث مختلف در دنیا می‌تواند قابل تامل باشد. در ادامه به برخی از نمودهای این سیاست دوگانه اشاره می‌کنیم .
از فرانسه تا لبنان
آبان 94، گروهک تکفیری داعش، در سلسله عملیات‌های تروریستی، چند عملیات را در جهان اجرایی کرد. این گروهک تروریستی در نخستین عملیات خود اقدام به عملیات انتحاری در ضاحیه لبنان کرد که طی آن بیش از 45 لبنانی به شهادت رسیدند. 2 روز بعد از عملیات لبنان، فرانسه با تیراندازی کور به گروگان‌های یک کنسرت و بمب‌گذاری در جلوی در استادیوم پاریس مواجه شد که در پایان این عملیات نزدیک به 150 تن کشته شدند. حسن روحانی تنها چند ساعت پس از حادثه تروریستی فرانسه، در پیام تسلیتی به فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهور فرانسه این حادثه را تسلیت گفت. کمتر از یک ساعت بعد، محمدجواد ظریف نیز این حادثه را محکوم کرد.  ارسال پیام تسلیت روحانی به رئیس‌جمهور فرانسه در شرایطی که 2 روز از حادثه لبنان می‌گذشت و رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه هیچ پیام تسلیتی برای کشور استراتژیک و یکی از ارکان اساسی مقاومت اسلامی در منطقه صادر نکردند، انتقاداتی را نسبت به سیاست خارجی دولت برانگیخت. پس از این ماجرا، 4 ساعت پس از ارسال پیام تسلیت برای کشور فرانسه، روحانی برای مردم لبنان نیز پیام تسلیت صادر کرد!
زلزله ایتالیا
بامداد چهارم شهریور سال جاری زمین‌لرزه‌ای 2/6 ریشتری در مرکز ایتالیا که با رانش زمین نیز همراه بود، منجر به کشته شدن 160 ایتالیایی شد. ساعاتی از این رخداد طبیعی نگذشته بود که حسن روحانی در پیامی به ماتئو رنتزی، نخست وزیر ایتالیا کشته شدن شماری از مردم این کشور در جریان زلزله را به وی، دولت و مردم ایتالیا و بویژه خانواده قربانیان این حادثه تسلیت گفت. این در حالی است که فروردین سال جاری در کشور همسایه پاکستان، سیل ضمن خسارات سنگین مالی، جان بیش از 60 تن از مردم این کشور را گرفت اما باز هم روحانی پیام تسلیتی برای آن صادر نکرد.
حادثه تروریستی الکراده بغداد
هر چند در کشور عراق کمتر روز و هفته‌ای است که در آن گروهک‌های تروریستی اقدام به عملیات تروریستی نکنند اما حجم برخی اقدامات تروریستی به نحوی است که حکومت عراق نیز به دنبال تلفات سنگین مردمی، اعلام عزای عمومی می‌کند. یکی از این عملیات‌ها به تیرماه سال جاری بازمی‌گردد که طی آن گروهک تروریستی داعش با 2 انفجار تروریستی در یک منطقه تجاری و بازار در الکراده در مرکز بغداد بیش از 280 تن را به شهادت رساند. پس از این عملیات حیدر العبادی، نخست‌وزیر عراق 3 روز عزای عمومی در این کشور اعلام کرد. پس از این حادثه که خونین‌ترین انفجار در عراق از سال 2003 به بعد بود، سران بسیاری از کشورها از جمله ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه به مقامات عراقی تسلیت گفتند ولی حسن روحانی برای این اقدام تروریستی نیز هیچ پیامی صادر نکرد تا این شائبه به وجود بیاید که در نگاه دولت یازدهم، اروپاییان جایگاه ویژه‌تری دارند.
قندوز افغانستان
بامداد روز یازدهم مهر سال 94، ایالات متحده آمریکا در یک حمله هوایی به بیمارستان پزشکان بدون مرز قندوز، این بیمارستان را بمباران کرد. در این عملیات که به گفته سازمان پزشکان بدون مرز عمدا طراحی شده بود، بیش از 30 غیرنظامی کشته و 30 نفر مجروح شدند. حسن روحانی در شرایطی از این جنایت آمریکایی‌ها چشم‌پوشی کرد و هیچ پیام تسلیتی خطاب به رئیس‌جمهور افغانستان ننوشت که کمتر از یک‌سال پیش از این جنایت و پس از سقوط بهمن در چند ایالت افغانستان، وی با صدور پیامی، این حادثه را به مردم افغانستان تسلیت گفته بود!
 

گروه فرهنگ و هنر: یکی از بزرگ‌ترین جلوه‌های عزاداری حضرت اباعبدالله علیه‌السلام که هر ساله در شب تاسوعا توسط مردم عزادار زنجان در حسینیه اعظم این شهر برگزار می‌شود، اتفاقی کم‌نظیر است که الگوی بسیاری از شهرها و استان‌های دیگر نیز شده است؛ عزاداری منظم، هماهنگ و با نواهای مشترک که مردم را از اقصی نقاط ایران و حتی برخی کشورهای جهان برای حضور در این رخداد ترغیب می‌کند.
عباس آقام مدافعِ حرمدی
بدون تردید، نواها و اشعاری که برای این مراسم توسط شعرای صاحبنامی چون استاد کلامی زنجانی گفته می‌شود، در شکل‌گیری و فضاسازی برای خیل جمعیت عزادار بسیار موثر است.
در واقع اشعار و شاه‌بیت‌هایی که مردم در این روز همخوانی می‌کنند، محور شکل‌گیری اتحادی بی‌نظیر است که آن اندازه که هست، قابل توصیف نیست. اشعاری که برای این مراسم سروده می‌شود، هر سال به اقتضای شرایط اجتماعی و سیاسی نو می‌شود. آنچنانکه مفاهیم به کار رفته در شعر و شاه‌بیت مشترک که توسط مردم تکرار و همخوانی می‌شود، هم در لفظ و هم در معنا مناسب شرایط روز است. به عنوان مثال این توجه به مناسبت را در شعری که از پیش برای مراسم امسال از سوی حسینیه اعظم زنجان و توسط شاعر برجسته ولی‌الله کلامی اعلام شده است، می‌توان دید:
عباس آقام مدافعِ حرمدی
دریایِ احسان، صاحبِ کرمدی
قوربان اولوپ امامَ
احسن بِئله مرامَ
توجه به لفظ «مدافع حرم» در نوحه‌ای که قرار است توسط مردم تکرار شود، از این منظر دارای اهمیت است.
بهلول حبیبی‌زنجانی، از شاعران این خطه که شاعری تواناست درباره مراسم حسینیه اعظم زنجان به «وطن امروز» می‌گوید: حسینیه اعظم و دستجات زنجان مورد عنایت اهل بیت است. اشعاری که در این مراسم خوانده می‌شود دارای پیام است؛ پیام سیدالشهدا، پیام امر به معروف، پیام حجاب، پیام اتحاد مسلمانان، پیام ولایت‌پذیر بودن مسلمانانی که در این مراسم شرکت می‌کنند. وقتی یک نفر در این مراسم شرکت می‌کند، شاید با یک بیت شعر خیلی چیزها بیاموزد. مثلا استاد کلامی شعری دارند که می‌گویند: «یل یاتار، توفان یاتار، یاتماز حسینین پرچمی/ کاخ نامردان یاتار، یاتماز حسینین پرچمی». ما خودمان به چشم عاقبت صدام را دیدیم. آن چیزی که باقی می‌ماند راه امام‌حسین(ع) و پیام ایشان است. ما هر سال در این مراسم شرکت می‌کنیم و نوشته‌ای و شعری هم اگر داشته باشیم با همین موضوعات و پیام‌ها ارائه می‌کنیم تا خوانده شود.
یاران واقعی امروز امام حسین(ع) مدافعان حرم هستند
او درباره توجه به موضوع مدافعان حرم در شاه‌بیت امسال که توسط استاد کلامی سروده شده نیز می‌گوید: بحث مدافعان حرم حساسیت بالایی دارد. از جان و مال و زن و بچه خود می‌گذرند و در این راه خود را فدا می‌کنند. یاران واقعی امروز امام حسین(ع) مدافعان حرم هستند که از حرم حضرت زینب(س) دفاع می‌کنند. اینها باید گفته شود. این پیام شعر است. خیلی‌ها مقام مدافعان حرم را نمی‌دانند. اینها باید از طریق شعر و رسانه منتشر شود. بویژه یوم‌العباس که دنیا نظاره‌گر آن است، باید پیام این اجتماع عظیم منتقل شود. خودم در این یکی، دو سال در اشعاری که نوشتم به موضوع مدافعان حرم و حریم ولایت پرداختم. الحمدلله استاد کلامی هم امسال خیلی خوب این موضوع را در نظر گرفته‌اند.
بهلول حبیبی خود یکی از شاعرانی است که به پیام در اشعار توجه می‌کند. امسال در دیدار شعرا با رهبر انقلاب، استاد کلامی‌زنجانی مخمسی از وی خواند که در 5 مصراع مفاهیم عمیقی را به تصویر کشیده بود:
باخما که آل‌سعود ئولدورور اهل یمنی
باخما که منطقه‌ده ظلمون ائدوبدی علنی
چکوری فرشچیان، طرح ضریح حسنی
اوردا رهبر گورورم خطبه توفانی اوخور
پای منبر اونا حاج اصغر زنجانی اوخور
حبیبی درباره این شعر می‌گوید: «لحظه‌ای که آن شعر را نوشتم، تمام که شد، عنایت اهل بیت را دیدم که در 5 مصراع خیلی حرف زده شده است. خیلی دوست داشتم این شعر به دست رهبری برسد. الحمدلله آقای کلامی این شعر را در محضر رهبری خواندند».
یوم‌العباس حسینیه اعظم غوغاست
حبیبی درباره توجه به شعر آذری در ادبیات نیز می‌گوید: در جلساتی که رهبری دارند، حضور شعرایی که آذری می‌خوانند دارای پیام است و آن توجه به شعر آذری است. الحمدلله افرادی مانند استاد کلامی، استاد عینی‌فرد و دیگر بزرگان تلاش می‌کنند و شعرهای خوبی نوشته می‌شود اما به نظر من توجهی که باید، نمی‌شود. در آذربایجان این توجه وجود دارد اما فرهنگسازی‌ای که این اشعار ایجاد می‌کند باید گسترش پیدا کند.
حبیبی در این گفت‌وگو شعری از خود درباره عزاداری شب تاسوعا در زنجان و «یوم‌العباس» نیز تقدیم کرد:
یوم‌العباس حسینیه اعظم غوغاست
جلوه نور ابوالفضل در اینجا پیداست
رسد آوای حسینیه به گوش ملکوت
مرکز شور و شعور دل ایران اینجاست
روز عباس و امان‌نامه شمر ملعون
روز پاره شدن رشته تزویر و ریاست
روز مردانگی و غیرت و جانبازی عشق
روز ایثار و فداکاری یاران خداست
همه از عشق ابوالفضل سخن می‌گویند
بانی دسته حسین بن علی و زهراست
محتشم بر غزلم مصرع نابی افزود
این چه شوریست که در عالم امکان برپاست
استاد ولی‌الله کلامی چندی پیش در حمایت از شهدای مظلوم نیجریه و آذربایجان شعری را سروده است. در متن شعر سروده شده برای حمایت از شیعیان نیجریه و آذربایجان توسط استاد ولی‌الله کلامی چنین آمده است:
درده درمان گزور آذربایجان شیعه‌لری
(شیعیان آذربایجان برای درد‌های خود به دنبال درمان هستند)
نیجریه چاغیرور داده جوان شیعه‌لری
(نیجریه جوانان شیعه عالم را به خون‌خواهی دعوت می‌کند)
سسله اهل نظری، اوچ یوز اون اوچ نفری
(فریاد کن اهل نظر را، آن سیصد و سیزده نفر را)
******
روزگارین آقا مهدی هاراسیندان دانیشیم
(آقا یا مهدی! از کدام درد روزگار بازگو کنم)
شهدانون من آقندان قاراسیندان دانیشیم
(از سیاهی و سفیدی شهدا بگویم)
نارداران اهلی ئورکده یاراسندان دانیشیم
(از خون دل مردم نارداران بگویم)
یاده سال‌ ای ولیعصر و زمان شیعه‌لری
(ای ولی‌عصر! شیعیان را دریاب)
******
ایستور اهریمن ائده جامعه‌ده خسته بیزی
(اهریمن قصد خسته کردن ما را در جامعه دارد)
چون گورور مسند زرین کمال اوسته بیزی
(چون ما را روی مسند زرین می‌بیند)
دینیمیز گویماز اولاخ ذلته وابسته بیزی
(دین ما از اینکه وابسته به ذلت بشویم ما را نهی می‌کند)
یخا بیلمز سیزی دشمن، نارداران شیعه‌لری
(ای شیعیان نارداران! دشمن شما را شکست نخواهد داد)
توجه رهبر انقلاب به شعر آذری
شعر آذری در ادبیات مساله‌ای است که باید بیش از پیش درباره آن صحبت شود. رهبر انقلاب یکی از چهره‌هایی هستند که قدر این فضای ادبی را می‌دانند. ایشان در جلسه‌ای درباره شعر معروفی از تاج‌الشعرای اردبیلی، آن را کم‌نظیر می‌خوانند. بخش‌هایی از این شعر را در زیر می‌خوانید:
آی باتدی صبح آچیلـدی، زینب نـوایــه گلـدی
زهرا دئدی حسین وای، عالم صدایه گلـدی
چون یئخدیلار آتیندان، سلطان تشنه‌کامی
دونیایـــه اوْلــدی اعــلان قتـل‌الحسین پیامی
جنـاتیـدن ائشیتــدی پیغـمبــر گرامـی
نعلین‌سیز عباسئز کرب‌وبلایه گلدی
یئل اسدی گون دوتولدی ظلمت فضایه گلدی
خون حسین بوغازدان جاری اولان زمانی
آشفته مو سیه‌پوش دیللرده وای حسین وا
زهرایه همدم اولسون بزم عزایه گلدی
اللی اوچ ایل قاپونداوار حسین جان
نوحه یازیب غمونده اولموش مریض و نالان
دست مبارکونله دردینه ائیله درمان
امید صحت ایله باب شفایه گلدی
رهبر انقلاب درباره این سروده ارزشمند می‌گویند: «درست است که مصیبت‌نامه محتشم، ترکیب‌بند محتشم از لحاظ استحکام لفظ و معانی خیلی خوب است اما این شعر از لحاظ تصویرسازی و صحنه‌پردازی کم‌نظیر است. مایه‌های مرثیه‌ای این شعر در اوج است اما شعر مرثیه و مصیبت اینطور تصویرسازی در آن کم‌نظیر است. خیلی باعظمت است. در این گوشه اردبیل تاج‌الشعرای اردبیل است. اگر مردم و ادبا می‌فهمیدند، می‌شد تاج‌الشعرای کشور. این میزان و مایه شعری در این افراد خیلی بی‌نظیر است». عباسقلی یحیوی، از شاعران مرثیه‌سرای  ایرانی اهل اردبیل است. اغلب سروده‌های وی به زبان آذری بوده و در سروده‌های خود از قالب شعری حماسی استفاده کرده ‌است.  عباسقلی یحیوی ۶۵ سال از عمر خود را صرف سرودن مراثی اهل بیت(ع) کرد که حاصل آن 8 جلد کتاب شعر شامل مدح، نوحه و مرثیه درباره امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) به زبان‌های آذری و فارسی است: بساط کربلا، اسرار عاشورا، پرچم عزا، آخرین آثار یحیوی، یادگار یحیوی، بهارستان یحیوی، نگارستان یحیوی و مجموعه غزلیات از سروده‌های او است.

حسین قرائی: در بین شاعران معاصر حبیب چایچیان متخلص به «حسان» از نظرگاه نوحه‌سرایی شاعری توانمند محسوب می‌شود. بیشتر نوحه‌های این شاعر آیینی در تکایا و دسته‌های عزاداری توسط مادحین اهل‌بیت (علیهم السلام) خوانده می‌شود که معروف‌ترینش غزلی در حال و هوای اشک و نوحه است؛
امشب شهادتنامه عشاق امضا می‌شود
فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا می‌شود
امشب کنار یکدیگر، بنشسته آل‌مصطفی
فردا پریشان جمعشان، چون قلب زهرا می‌شود...
یادش بخیر، از دوران کودکی‌مان تا به حال این نوحه را داریم می‌شنویم و جالب است پدر‌ها و مادر‌ها نیز می‌گویند ما هم در دوران کودکی‌مان این نوحه را می‌شنیدیم که نوحه‌خوان با سوز آغشته به حب حسین(ع) می‌خواند؛
امشب به خیل تشنگان، عباس باشد پاسبان
فردا کنار علقمه، بی‌دست، سقا می‌شود
چایچیان در شعر‌هایی که برای حضرت سیدالشهدا سروده بیشتر مواقع از منظر سوگ نگریسته است:
دوست دارم کز غم جان سوز عاشورا بمیرم
بنده آن گه باشم او را کز غم مولا بمیرم
و در غزلی دیگر که در حال و هوای نوحه است از زبان حضرت سجاد (ع) اینگونه کلمات را کنار هم می‌چیند تا حسِ عاطفی گریه برای آل‌الله (علیهم السلام) را در جان مخاطب شکل دهد:
خیمه‌ها می‌سوزد و شمع شب تارم شده
در شب بیماری‌ام، آتش پرستارم شده
حتی گاهی اوقات که خیز حماسی برای سرودن برمی‌دارد باز هم سوگ در آن چیره است. چیره‌دستی و چالاکی استاد حسان در نوحه‌سرایی باعث شده او از ارجمندان این حوزه قلمداد شود:
چه دشوار است پیمودن، به هجران تو، منزل‌ها
به یادت آن چنان گریم که ماند ناقه در گل‌ها
ز خون دل کنم رنگین، به راه عشق، محمل‌ها
ز داغت ‌ای گل عطشان شرار افتاده در دل‌ها
شاعر معروف «آمدم ‌ای شاه پناهم بده» که این روز‌ها در آستانه 90 سالگی است شعرش در سراسر کشور بر زبان عاشقان حسینی و دلدادگان مکتب عاشورا جاری است. به نظرم حبیب چایچیان، ژولیده نیشابوری و شاعرانی که با نوحه‌هایی که مثال‌زده شد در یک گروه قرار می‌گیرند اما درباره نوحه‌ها و اشعار این پیشکسوتان کار‌های جدی و تحقیقات قابل‌توجهی ارائه نشده است تا چراغ راه جوانان شاعر و شاعران آیینی قرار گیرد. نقد و بررسی شعر امثال استاد حسان می‌تواند راهگشای بسیاری از جوانان مقوله شعر آیینی قرار گیرد.
تورق کتاب‌های «ای اشک‌ها بریزید»،
«ای قلب‌ها بسوزید» به عاشقان و شیفتگان فرهنگ عاشورا پیشنهاد می‌شود.

مهدی محمدی: مدلی از سیاست خارجی، شامل بده‌بستان پس‌ پرده، مذاکرات محرمانه و لابی‌های وسیع سیاسی- اطلاعاتی- اقتصادی که منجر به برجام شد، مجددا فعال شده تا این بار، پیروزی آقای روحانی در انتخابات 96 را تضمین کند.
دولت یازدهم آشکارا فاقد کارنامه است. آخرین داده‌های تجربی ناشی از پیمایش افکار عمومی در ابعاد ملی، نشان‌دهنده آن است که مردم اساسا جز برجام گزینه دیگری را که بتوان در نامه اعمال این دولت نوشت به یاد نمی‌آورند و درباره این یگانه تحفه دولت هم، بیش از 60 درصد معتقدند به نتیجه‌ای که با زندگی آنها مرتبط باشد نرسیده و نخواهد هم رسید [یک یافته جالب در نظرسنجی‌های اخیر این است که با افزایش سطح سواد و تحصیلات پرسش‌شوندگان، امید به نتیجه دادن برجام کمتر می‌شود]. این در حالی است که قریب به 90 درصد مردم به نحو جایگزین‌ناپذیری عقیده دارند بیکاری مشکل اصلی کشور است و دولت آقای روحانی نه برنامه، بلکه حتی ایده‌ای نیز برای کاهش یا حل آن ندارد.
از آن سو، اینکه این دولت کارنامه‌ای ندارد مانع از آن نیست که غربی‌ها بشدت در پی کارسازی برای تکرار آن نباشند، بلکه برعکس همین باعث شده به نحو بی‌سابقه‌ای فعال شوند. در واقع، از دید آنها که به موضوع بنگریم، اینکه دولت روحانی جز برجام کاری نکرده اتفاقا علامت خوبی است چرا که نشان می‌دهد دولت همه انرژی خود را صرف کاری کرده که آنها می‌خواهند، بنابراین قوت و توانی برای رسیدن به مشکلات دیگر ـ  از جمله مسائل احتمالا پیش پا افتاده‌ای نظیر بیکاری(!) ـ نداشته است.
پروژه «از آب درآوردن روحانی» برای انتخابات 96 اکنون مهم‌ترین دستور کار کسانی است که «جان برنان» مدیر سیا یک ماه قبل گفت «درک کرده‌اند او برای پیروزی در انتخابات بشدت نیازمند یک دستاورد ملموس است». خبر خوبی بود اگر برای خدمت به آقای روحانی هم که شده غربی‌ها تصمیم می‌گرفتند کمی به وعده‌های خود عمل و یک «گشایش واقعی» برای مردم ایران ایجاد کنند ولی شواهد به ما می‌گوید آنچه قرار است بکنند ربطی به رونق و گشایش ندارد و همه داستان بر سر این است که:
اولا - چگونه روحانی پیروز انتخابات شود؛ بی‌آنکه گشایشی ایجاد شده باشد؟
ثانیا - صحنه چگونه آراسته شود که دولت جز آنچه در برجام داده در اضطرار ماه‌های آخر، امتیاز اضافی هم تقدیم کند؟
و ثالثا- انتخابات در کدام دوقطبی برگزار شود که بتوان پس از اردیبهشت 96، پروژه برجام‌های «بیشتر و بزرگ‌تر» را در ایران کلید زد؟
زیگمار گابریل، وزیر اقتصاد آلمان یکی از کسانی است که می‌تواند بخشی از این داستان را برای ما روایت کند. او قبل از اینکه به ایران بیاید از هویت صهیونیستی خود پرده برداشت و پس از اینکه از ایران رفت - آنطور که تلویزیون آلمانی ARD روایت کرده - به صراحت گفت هدفش از حضور در ایران «اعلام حمایت آلمان از دولت آقای روحانی و جلوگیری از پیروزی رقیبان روحانی بر وی در انتخابات 96» بوده است. گابریل آدم مهمی نیست ولی از پروژه مهمی سخن گفته است. همان دست‌هایی که برجام را خلق کرد، به روشی کم و بیش مشابه، دوباره به کار افتاده تا «بی آنکه چیزی گیر ملت ایران بیاید» انتخابات 96 را مهندسی کند. کسانی که دنبال آدرس «مهندسی انتخابات» می‌گردند باید کلاه‌شان را کمی بالاتر بگذارند.
احتمالا نمایش بزرگی در راه است که البته بعید می‌دانم چندان خیره‌کننده باشد. همانطور که جمله وزیر آلمانی را در ذهن مرور می‌کنید این چند پدیده را کنار هم بگذارید: دولت آمریکا روز جمعه دستورالعمل جدیدی منتشر کرد که به شرکت‌های غیرآمریکایی اجازه می‌دهد با دلار کار کنند به شرط آنکه گذرشان به سیستم مالی آمریکا نیفتد. ظاهرا اتفاق مهمی است ولی اهل فن می‌دانند امکان تراکنش‌های دلاری بدون عبور از نظام مالی آمریکا بسیار دشوار بلکه غیرممکن است. شرکت بوئینگ اعلام کرده مجوز صادرات هواپیما به ایران را از وزارت خزانه‌داری آمریکا گرفته اما بلافاصله افزوده است امسال هواپیمایی به ایران نخواهد داد.
این، به طور ضمنی یعنی، هواپیما زمانی وارد ایران خواهد شد که تحولات سیاسی ایران طوری پیش برود که آمریکایی‌ها می‌خواهند. شرکت پژو که جزو اولین تحریم‌کنندگان ایران پس از سال 2010 بود، حالا سهمش را - و بلکه هم کمی بیشتر از آنچه فکرش را می‌کرد - از بازار ایران گرفته است. مذاکرات مقام‌های دولتی را که می‌خوانید تمام سخن‌شان به «آقای پژو» این است که این قرارداد نان و آبدار را بگیرد و در عوض با آمریکا «لابی» کند، شاید شب انتخابات تحریم‌ها کمی تعدیل شود. این فرآیند آشنایی است. قبل از حصول برجام هم همین آقایان بودند که به شرکت‌های غربی وعده دادند اگر به حصول برجام کمک کنند، پس از برجام در اولویت سهم بردن از بازار ایران قرار خواهند گرفت. «کاسبان برجام»، حالا بدل به «کاسبان انتخابات» شده‌اند؛ بازی همان است، صورت‌مساله ممکن است اندکی تغییر کرده باشد.
مشاهده می‌کنید که به طور کلی هیچ امتیاز نقد و ملموسی که روی زمین بتوان آن را مشاهده کرد وجود ندارد. هر چه هست مشتی وعده، شعار و بازی رسانه‌ای است. همچنان اگر هم امتیازی داده می‌شود از سوی دولت است که یک دور امتیاز داده تا برجام امضا شود و ظاهرا بناست 10 دور دیگر امتیاز بدهد تا برجام اجرا شود!
هدف اصلی، ذهنیت و ادراک، شیوه استدلال و در یک کلمه محاسبات جامعه ایرانی است. «نمایش گشایش» پروژه مشترکی است که در ماه‌های آینده با قدرت در دستور کار قرار دارد تا مردم فکر کنند اگر تا به حال اتفاقی نیفتاده به این دلیل است که «دولت وقت کافی نداشته است». هیچ بعید نیست - همچنان ‌که در مدل اوکراین دیدیم - غربی‌ها حمایت‌های خود را از دولت روحانی علنی‌تر و آشکارتر هم بکنند. احتمالا یک جدول زمانی وجود دارد که طی آن به مردم ایران گفته خواهد شد عدم تکرار این دولت به معنای «به هم ریختن یکباره اوضاع» در ایران خواهد بود، بنابراین به نفع‌شان است «قطار را از ریل خارج نکنند».
این آزمون مهمی است. حدود 2 سال گذشته از برجام اگر یک پیام برای ملت ایران داشته باشد این است که تبدیل برجام به رفاه از روحانی و تیمش ساخته نیست و آنها هر چه هستند یا بودند، دوره‌شان دیگر گذشته است. از دید غربی‌ها اما جامعه ایرانی باید برای دهه‌ها در گذشته‌ای به نام برجام زندگی کند و ظرفیت وعده‌پذیری و امتیازدهی خود را هرچه می‌تواند ارتقا دهد. مردم در ایران هرگر نباید بفهمند «دوره برجامیان گذشته است». برای این هدف، پول خرج کردن کمترین کاری است که غربی‌ها حاضرند بکنند؛ لازم باشد بسیار فراتر هم خواهند رفت.  
 

دکتر زهرا طباخی: چندی پیش در واپسین روزهای شهریور، بنا به حکم قانون، با پایان موعد قانونی دوره ریاست بر شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان در شورایعالی انقلاب فرهنگی، انتخابات برای تعیین جایگزین بانوی انقلابی «کبری خزعلی» برگزار شد. به پیشنهاد اعضا خانم‌ها «زهرا آیت‌اللهی» و «زهرا راستی» به عنوان کاندیداهای ریاست جدید شورا معرفی شدند که با درخواست معاون رئیس‌جمهور در امور زنان خانم «اشرف بروجردی» نیز به عنوان کاندیدای دیگر معرفی شد. این در حالی است که نتیجه استعلامات بروجردی در 2 دوره اخیر انتخابات مجلس شورای اسلامی «منفی» اعلام شده بود و از انتشار حکم رئیس‌جمهور برای اضافه شدن وی به ترکیب شورا تنها 5 روز می‌گذشت. با این وجود در برابر پرسش حضار پیرامون انتظار برای «تایید صلاحیت» بروجردی، به اعلام این جمله بسنده می‌شود که «نتیجه استعلام خود من هم منفی بوده است(!)»
آرا جمع‌آوری می‌شود و نامزد مورد علاقه معاونت امور زنان، در مجموع تنها «2 رای» کسب می‌کند و آیت‌اللهی با 14 رای رئیس جدید شورای زنان می‌شود اما شهیندخت مولاوردی شکست طراحی سیاسی خود را نپذیرفته و پس از جوسازی رسانه‌ای پیرامون بروز «تقلب» در انتخابات(!) نتیجه را مخدوش می‌خواند! ناباورانه‌تر اینکه شخص رئیس‌جمهور حسن روحانی نیز در ادامه پروسه مهندسی شورایعالی انقلاب فرهنگی توسط دوستان و اقوام هم‌حزبی، این انتخابات را اصطلاحا «وتو» می‌کند! اما چرا «شورای زنان» تا این اندازه برای دولتی‌ها مهم شده است؟
    از نزار ذکا تا سازمان ملل
بخشی از جریان متوجه نارضایتی شهیندخت مولاوردی از عملکرد رئیس و اعضای شورا در طول 3 سال گذشته است. شورا نقشی مهم و غیرقابل چشم‌پوشی در آشکار شدن پرونده‌های مشکوک و تحرکات مولاوردی در طول چند سال اخیر داشته و دایره ابتکار عمل وی را در عمل به نسخه‌های کمیسیون نیویورکی مقام زن، به واسطه نظارت دقیق و هوشمندانه، محدود کرده است. در همه پروژه‌های مهم حوزه زنان، از تبیین پرونده ضدملی میزبانی مولاوردی از «نزار ذکا»، جاسوس آمریکایی- لبنانی به دام افتاده در حاشیه کنفرانس «توانمندسازی زنان» به میزبانی معاونت امور زنان گرفته تا افشای مفاد تفاهمنامه تعهدآور و محرمانه وی با صندوق جمعیت سازمان ملل با مفاد ضداطلاعاتی، شورا نقش مهمی ایفا کرده و این مساله برای مولاوردی و حامیان قدرتمندش ظاهرا گران تمام شده است.
  مطالبات حقیقی بانوان
علاوه بر آن، اعضای شورای فرهنگی ـ  اجتماعی زنان، نقشی محوری در تبیین مطالبات حقیقی جامعه زنان از نظام اسلامی و تلاش برای تبدیل این موارد به قانون با کمک و همکاری نمایندگان مجلس شورای اسلامی داشته‌اند. طرح‌های مهمی همچون «ارائه مشوق‌های فرزندآوری به خانواده‌های ایرانی»، «کاهش ساعت کار زنان شاغل»، «افزایش قابل توجه مرخصی زایمان» و «ارائه مشوق‌های حمایت از ازدواج» از جمله «کاهش مدت سربازی» و «افزایش میزان وام ازدواج» از تلاش‌های رئیس شورا و سایر اعضا برای خدمات‌رسانی به خانواده ایرانی بوده که بخشی از آن در حوزه قانون‌گذاری و اجرا با حمایت مجلس و سایر دستگاه‌ها موفقیت‌آمیز بوده و بخشی دیگر به علت برتری یافتن دغدغه‌های فمینیستی بر نیازهای حقیقی جامعه کماکان بر زمین مانده است.
  عدالت به جای برابری
مطالعه تطبیقی میان غرب و شرق و ارائه نتایج به جامعه به منظور قضاوت آگاهانه نیز از مجموعه اقدامات خوب شوراست که امکان انتخاب صحیح را به جامعه ارائه می‌کند. به طور مثال غربی‌ها پس از شکست دور اول و دوم فمینیسم و نارضایتی عمیق جامعه زنان غربی از عمل به دستورات ضدخانواده نظام سرمایه‌داری که نتیجه آشکار آن فروپاشی خانواده و تضعیف بیش از پیش موقعیت «زن» در خانواده و اجتماع بود، با تغییر قوانین به سمت «سیاست‌های حمایتی» (و نفی برخی اصول فمینیسم و پذیرش تمایزهای جنسیتی) حرکت کردند تا بخشی از اعتماد از دست رفته زنان غربی را دوباره احیا کنند. تغییر ساعات کار زنان شاغل از 8 ساعت موظفی به 6 ساعت و پرداخت حقوق کامل به زنان شاغل در ازای  سپری کردن اوقات بیشتر در خانواده یا افزایش میزان مرخصی زایمان و تنظیم قوانین «دورکاری» برای بانوانی که تمایل به فرزندآوری دارند، تنها بخشی از قوانین اصلاح‌شده به نفع زنان برای جلوگیری از شکست نسخه‌های آتی زنانه سرمایه‌داری است.
«تفکیک جنسیتی محیط‌های شهری و اداری» برای فراهم آوردن آرامش خاطر، راحتی و رفاه بیشتر برای زنان و دختران نیز از جمله دیگر اصلاحات قانونی است که سر باز زدن دستگاه‌ها و نهادهای اداری و خدماتی از آن، با جریمه نقض قانون همراه است.
به طور مثال در غرب برخلاف گذشته، تاکسی‌های اختصاصی زنان، واگن‌های جداگانه مترو، پاویون‌های تفکیک شده دانشگاهی و اداری و اوقات متفاوت استفاده از خدمات رفاهی به جزئی از زندگی زنانه زیر سایه چتر حمایتگر قانون تبدیل شده است.
  مطالبات بالاشهری!
رفتار غربی‌ها برخلاف تبلیغاتی که در کشورمان صورت می‌گیرد نسبت به دوران موج اول فمینیسم با جامعه زنان تفاوت بسیاری کرده است، چرا که به سرعت دریافتند هزینه تحمیلی پیروی از نحله‌های فمنیسیتی به‌رغم سودآوری در حوزه اقتصادی، در بخش اجتماعی کمرشکن است. با این حال برنامه‌ریزی برای تحقق هدف مهم «فروپاشی خانواده مستحکم شرقی»  بعضا مسؤولان را به سمت برپاداری «برابری جنسیتی» به جای نسخه اسلامی «عدالت جنسیتی» رهنمون کرده است.
به همین دلیل است که در ایران نسخه‌های سانتامانتالیسمی همچون تلاش برای «دوچرخه‌سوار کردن زنان» یا «اشتغال تقریبا اجباری»، «حضور در ورزشگاه‌ها» و «تغییر شکل خانواده» و «تجردگرایی» در سرفصل‌های مطالبات زنان از نظام گنجانده می‌شود.
بر بستر همین مطالبات ساختگی است که جذب رای زنان و به کل زنانه کردن انتخابات در کشورهای هدف به عنوان عامل محرک جلب نظر موافق مدیران غربگرای جوامع مختلف برای تن دادن به اجرای داوطلبانه پروسه تغییرات فرهنگی- اجتماعی تحت پوشش نام خوش‌آب و رنگ «توانمندسازی زنان» توسط آژانس‌های آمریکایی و اروپایی کلید می‌خورد. به این شکل که تیم‌های فکری جریان نفوذ، ذیل پروژه ارتباط‌‌گیری با سیاستمداران مشتاق باقی ماندن در عرصه قدرت، دوام آنها را به شرط اجرای پروسه به اصطلاح «توانمندسازی زنان» تضمین می‌کنند و به این ترتیب «نظر مثبت» دست‌کم یک طیف را برای شبکه‌سازی اجتماعی جدی جلب می‌کنند. راز حضور نزار ذکا در راس برنامه «توانمندسازی زنان» در ایران نیز همین ماجراست.
  زن، ابزار برتری سیاسی
طبق سرفصل‌های پیشنهادی اتاق فکر آمریکایی- اروپایی، غربگرایان برای پیروزی در انتخابات باید بر چند حوزه مانور وسیع اجتماعی ایجاد کنند:
1- سرمایه‌گذاری بر رای اقلیت‌ها و اقوام
2- تمرکز بر سبد رأی زنان و غربگرایان دموکراسی‌خواه
3- شوک‌درمانی با هدف ایجاد موج هیجانی انتخاباتی
4- تمرکز بر سیاست ایجاد دوقطبی‌های اجتماعی.
بر این اساس به نظر می‌رسد درگیری ساختگی ایجاد شده پیرامون «تقلب در انتخابات شورای زنان» با توجه به حضور بانوان فرهیخته کشور در این مرکز علمی- عملیاتی، متناظر بر موارد دوم و چهارم سیاهه پیشنهادی به غربگرایان است و انتظار برای ادامه پروژه از مسیر ایجاد دوقطبی‌هایی مشابه آنچه در موضوع «کنسرت‌ها»، «برگزاری مسابقه فوتبال در تاسوعا»، «دوچرخه‌سواری زنان» و «کمپین حجاب» بروز یافت، کماکان تا روز انتخابات ریاست‌جمهوری باقی خواهد ماند!
  ارتقای ساختار شورا
در هر صورت مشخص شدن فاصله عمیق میان «نیازهای حقیقی جامعه زنان» و «نیازسازی‌های دستوری» از تلاش‌های قابل توجه دکتر کبری خزعلی و یاران فرهیخته‌اش بود که امید می‌رود با ارتقای ساختار شورا از زیرمجموعه دولت به حاکمیت، کارشکنی‌ها در حوزه اجرا نیز خاتمه یابد. طرحی که به‌رغم دستگیری «نزار ذکا» همچنان طبق مفاد پروژه آژانس توسعه فراملی آمریکا توسط غربگرایان در حال اجراست و به نظر می‌رسد تا بر هم زدن کامل تعادل خانواده و جامعه ایرانی، متوقف نخواهد شد. این مبارزه‌ای است که ادامه آن نیازمند حفظ نیروهای امتحان پس داده شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان و سایر دلسوزان و دانشمندان فهیم ایرانی است.  

 

حسین قدیانی:  قابیل هست و خون هابیل بر زمین مانده است و آدم اما نیست! توفان غم هست و بار بنی‌آدم بر زمین مانده است و نوح اما نیست! آتش بلا هست و زمزم نمی‌جوشد و ابراهیم اما نیست! لشکر دشمن در تعقیب است و پیش رو هم دریایی از خون و موسی اما نیست! کجایید حواریون روح‌الله؟! در این چند روز باقی‌مانده، من دنبال عصای محمد می‌گردم! و تیغ دودم ابوتراب! آری! تو را می‌خوانیم یا صاحب‌الزمان! که هنوز علم برپاست! و خیمه هنوز پابرجاست! هنوز مانده تا عاشورا! عبور از این دریا، اعجاز تو را می‌خواهد! و جز تو کیست مخاطب این ندا که «هل من ناصر ینصرنی»؟! «تا که نتوانند حاشایت کنند» بیا و رسما معجزه کن! با آن همه «مکن ای صبح طلوع» ما گله‌ای از سپیده عاشورا نداریم، اگر که سحرش همراه با ظهور تو باشد! تا چند شام غریبان، عمه سادات و نماز شب نشسته؟! تا چند عصر عاشورا، وارث آدم و کمری اینچنین شکسته؟! یعنی هنوز آب، سهم طفل رباب نشده است؟! آقاجان! تاریخ را ورق بزن! با معجزه! و «تغییر ده قضا را»! اصلش را بخواهی، تو از زمین نرفته‌ای، برای همین اعجاز! و باید هم روز آمدن تو عاشورا باشد! اما کاش همین عاشورا بیایی ... همین عاشورا!