گروه سیاسی: ماجرای دستبرد به دارایی‌های ایران و غارت اموال کشورمان در آمریکا که شروع آن به سال گذشته و دولت باراک اوباما بازمی‌گردد، اکنون در دولت دونالد ترامپ روند پرشتاب‌تری به خود گرفته و دادگاه‌های این کشور، یکی پس از دیگری حکم به مصادره اموال ایران می‌دهند. به گزارش «وطن‌امروز» پس از حکم هفته گذشته دیوانعالی آمریکا برای فروش آثار باستانی ایران و پرداخت 71 میلیون و 500 هزار دلار به قربانیان آمریکایی انفجار در سرزمین‌های اشغالی، دادگاهی در آمریکا به بهانه‌ای مشابه، حکم به مصادره ساختمان بنیاد علوی و دیگر سرمایه‌های مربوط به آن توسط دولت آمریکا داد. این دستبرد جدید آمریکایی‌ها به دارایی‌های ایران، بزرگ‌ترین مصادره مدنی و بزرگ‌ترین مصادره به بهانه تروریسم در تاریخ آمریکا به شمار می‌رود.
بر اساس رای این دادگاه که وکیل دولت آمریکا اعلام کرده، بار دیگر مصادره اموال بنیاد علوی در آمریکا به جریان افتاده و یک دادگاه آمریکا حکم به مصادره برج 36 طبقه بنیاد علوی در منهتن نیویورک داده، همچنین سایر ساختمان‌های وابسته به این بنیاد نیز قابل مصادره شده ‌است.
بر اساس این گزارش، پرونده تلاش آمریکایی‌ها برای مصادره بنیاد علوی به سال‌ها قبل بازمی‌گردد. اوایل سال 2009 طرف آمریکایی به بهانه‌های مختلف به دنبال مصادره این آسمانخراش خیابان 650 منهتن بود اما در هیچ دادگاهی ادعاهای دولت آمریکا پذیرفتنی نبود و بر همین اساس دولت آمریکا موفق به مصادره اموال چند میلیارد دلاری این بنیاد نمی‌شد اما پس از دستبردهای یک سال گذشته دولت آمریکا به دارایی‌های ایران، وکلای دولت آمریکا که در عدم برخورد مناسب دولت ایران فضا را برای غارت اموال ایران مناسب می‌دیدند، بار دیگر این پرونده را به جریان انداختند. خرداد ماه امسال، دادگاه فدرال منهتن در نیویورک با حضور هیات منصفه کار رسیدگی به شکایت دولت آمریکا علیه دولت ایران را آغاز کرد. پرونده مربوط به این ساختمان در حالی از یک ماه پیش بار دیگر به جریان افتاد که دادگاه تجدیدنظر نیویورک سال گذشته حکم یک دادگاه پایین‌تر برای مصادره و فروش برج را رد کرده بود. در جلسه دادگاه، دستیار دادستان مدعی شد بنیاد علوی مالکیت اکثریت سهام ساختمان ۳۶ طبقه خیابان پنجم نیویورک را در اختیار دارد؛ با اطلاع از اینکه شرکت آسا متعلق به این بنیاد، با بانک ملی ایران کار می‌کرده، در نتیجه تحریم‌های آمریکا علیه این بانک دولتی ایران را نادیده گرفته، از این رو دادستانی خواستار مصادره ساختمان شده است که به ادعای آنان قیمت آن بیش از ۸۰۰ میلیون دلار برآورد می‌شود.
در واکنش به این ادعا وکیل بنیاد علوی با رد اتهام گفته بود این بنیاد یک سازمان خیریه است و تنها به خدمات فرهنگی اشتغال دارد. در هفته چهارم رسیدگی به این پرونده اما برای نخستین بار دادستان‌ها مدعی شدند بنیاد علوی، مالک اولیه برج، به طور غیرقانونی میلیون‌ها دلار پول را از طریق فعالیت‌های خیریه به جیب ایران ریخته است. آنان بر همین اساس ابراز امیدواری کردند غرامت بیش از ۵۰۰ میلیون دلاری به قربانیان به‌زعم آنها فعالیت‌های تروریستی ایران تعلق گیرد. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، مایکل لاکارد، معاون دادستان آمریکا پیش‌تر ابراز اطمینان کرده بود دولت از طریق اظهارات شاهدان و مدارک و شواهد موجود در دادگاه فدرال منهتن، اثبات کرده بنیاد علوی باید از ۶۰ درصد سهام خود در برج ۳6 طبقه اداری در نزدیکی مرکز راکفلر بگذرد. ۶۰ درصد مالکیت این آسمانخراش در منطقه منهتن نیویورک متعلق به بنیاد علوی است و 40 درصد سهام دیگر این آسمانخراش متعلق به شرکت «آسا» است که مقام‌های آمریکایی ادعا می‌کنند با بانک ملی ایران ارتباط دارد. در ایران اما همچون تمام دستبردهای پیشین آمریکایی‌ها، هیچ واکنش مناسبی به طمع آمریکایی‌ها برای مصادره آسمانخراش ایرانی صورت نگرفت تا اینکه در نهایت روز پنجشنبه، وکیل دولت آمریکا در بیانیه‌ای از حکم دادگاه برای مصادره املاک بنیاد علوی خبر داد. «جون اچ‌کیم» در بیانیه‌ای اعلام کرد
هیات منصفه دادگاه درباره ساختمان بنیاد علوی در منتهن نیویورک حکم کردند ساختمان بنیاد علوی و دیگر سرمایه‌های مربوط به آن توسط دولت آمریکا قابل مصادره خواهد بود. کیم در بیانیه خود مدعی شد این برج ۳۶ طبقه در منهتن (نیویورک) بیش از یک دهه به صورتی پنهان در خدمت دولت ایران بوده و راهی شده بود برای فرستادن میلیون‌ها دلار به ایران که در تخطی آشکار از مفاد تحریم‌های آمریکاست. او گفته است: «در این جلسه دادگاه، اسرار این ساختمان برای همه آشکار شد و حکم امروز هیات منصفه نیز آنچه را ما از سال ۲۰۰۸ فکر می‌کردیم تایید کرد».  حکم هیات منصفه این ساختمان را و همچنین ساختمان‌ها و اموال دیگر را قابل مصادره اعلام کرده است. به گفته وکیل دولت آمریکا، این حکم هیات منصفه، بزرگ‌ترین مصادره مدنی و همچنین بزرگ‌ترین مصادره مربوط به تروریسم در تاریخ آمریکا محسوب می‌شود. کیم در بخش پایانی بیانیه خود مدعی شده اموال مصادره شده برای جبران خسارت‌های قربانیان اقدامات تروریستی که آمریکا ادعا می‌کند مورد حمایت ایران بوده است، پرداخت خواهد شد.
بر اساس این گزارش، بنیاد علوی از پیش از انقلاب در آمریکا دایر شده بود و از سال 1992 فعالیت‌های خود را تحت این نام دنبال کرد. عمده فعالیت‌های این بنیاد در حوزه‌های فرهنگی و علمی است. همه فعالیت بنیاد علوی در قالب تبلیغ فرهنگ اسلامی و زبان، ادبیات و تمدن فارسی دنبال شده است. در این راستا کمک‌های خیریه بنیاد علوی در جامعه آمریکایی همواره مورد توجه بوده است. حتی در رای دادگاه ایالتی آمریکا، قاضی فارست به این فعالیت‌های بنیاد علوی اشاره کرده است. یکی دیگر از فعالیت‌های بنیاد علوی اعطای بورسیه در رشته‌های مربوط به ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی بوده است. فعالیت‌های دینی این بنیاد نیز در قالب ساخت برخی مساجد در برخی ایالات‌ و برگزاری مراسم دینی محدود بوده است.
با حکم جدید هیات منصفه دادگاه، دادستان‌های فدرال اکنون می‌توانند تلاش خود را برای مصادره این ساختمان آغاز کنند.
اما اموال و دارایی‌های بنیاد علوی در آمریکا به چه میزان است که دولت آمریکا به دنبال مصادره آن است؟
درباره اموال این موسسه غیرانتفاعی نیز روایت‌های مختلفی وجود دارد. برخی اموال بنیاد علوی را شامل یک آسمانخراش 36 طبقه در منهتن نیویورک، 4 مسجد در نیویورک، مریلند، کالیفرنیا و هیوستون و مراکز اسلامی در مریلند، ویرجینیا، کالیفرنیا و تگزاس روایت کرده‌اند. در این میان البته آنچه مشخص است اینکه معروف‌ترین اموال این بنیاد آسمانخراش شماره ۶۵۰ در خیابان پنجم محله منهتن در نیویورک است. ارزش این آسمانخراش که در نیویورک نیز به عنوان یکی از بناهای معروف از آن یاد می‌شود، چند میلیارد دلار برآورد شده است. بر اساس حکم صادره علیه بنیاد علوی غیر از این ساختمان، امکان مصادره اموال و دارایی‌ها و ساختمان‌های ایران در کوئینز، هیوستون، کارمایکل، کالیفرنیا، کاتارپین، ویرجینیا و راکویل نیز وجود دارد. در کنار این دارایی‌ها، موجودی حساب‌های بنیاد علوی بسیار قابل توجه است. بر اساس قوانین ایالات متحده، همه درآمدهای این بنیاد باید در خاک آمریکا هزینه می‌شد. برخی روایت‌ها ارزش موجودی حساب‌های بنیاد علوی را حداقل 500 میلیون دلار برآورد کرده‌اند. این موجودی عمدتا از محل اجاره آپارتمان‌های برج منهتن تامین شده است. به‌گونه‌ای که اجاره آپارتمان‌های این برج مبلغی معادل ده‌ها میلیون دلار را ماهانه نصیب این بنیاد می‌کند.

درباره مفاد قطعنامه 2231 شورای امنیت درباره ایران که یکی از اسناد توافق هسته‌ای ایران و 1+5 است تفاسیر و انتقادات مفصلی مطرح شده است. به صورت ویژه مهم‌ترین نگرانی‌ها درباره این قطعنامه مفاد مربوط به محدودیت برنامه موشکی ایران و نیز فعالیت مستشاری ایران علیه تروریسم در منطقه بوده است. تفاسیر مختلفی درباره مفاد قطعنامه 2231 مطرح شد و حتی برخی کارشناسان براساس مفاد این قطعنامه هشدار دادند که به دلیل ناتوانی و ضعف تیم مذاکره‌کننده، امکان اعمال برخی محدودیت‌ها درباره فرماندهان نظامی و مستشاران ایران وجود دارد. به گزارش «وطن امروز»، اظهارات اخیر نمایندگان آمریکا و فرانسه در شورای امنیت درباره مفاد قطعنامه 2231 نشان می‌دهد نگرانی برخی تحلیلگران داخلی درباره مفاد این قطعنامه بجا بوده است. نمایندگان آمریکا و فرانسه در شورای امنیت در جلسه اخیر این شورا که درباره میزان پایبندی ایران به قطعنامه بوده است، در اظهاراتی عجیب مدعی شدند براساس قطعنامه 2231 باید از سفرهای حاج قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران به کشورهای عضو سازمان ملل ممانعت به عمل می‌آمد. نماینده آمریکا در این رابطه به صورت مشخص گفت که باید از سفرهای سلیمانی به عراق و سوریه جلوگیری می‌شد. آنها همچنین تداوم برنامه دفاع موشکی ایران را خلاف مفاد قطعنامه 2231 دانستند. براساس این گزارش، «نیکی هیلی» نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل متحد، روز پنجشنبه در نشست بررسی گزارش دبیرکل جدید سازمان ملل از میزان پایبندی ایران به قطعنامه 2231 شرکت کرد و مثل همیشه، علیه کشورمان سخن گفت.  نیکی هیلی سخنان خود را با اشاره به یک داستان قدیمی آغاز کرد و در توهینی زشت به ملت ایران گفت: «بحث پایبندی ایران به تعهدت بین‌المللی، مرا به یاد داستان عقرب و قورباغه انداخت. عقربی که سوار بر قورباغه در حال گذشتن از رودخانه بود و با علم به غرق شدن خود، به خاطر طبیعت خود، قورباغه را نیش زد».
هیلی گفت: «گزارش دبیرکل هم حاوی اطلاعات از همین طبیعت مخرب رژیم ایران است». به گزارش فارس، وی ادامه داد: «در هر پاراگراف آن، اقدامات رژیم ایران در بی‌اعتنایی به قطعنامه 2231 گزارش شده، از جمله پرتاب مکرر موشک‌های بالستیک، قاچاق سلاح و خریدهای غیرقانونی تجهیزات مرتبط با موشک‌های بالستیک». نماینده آمریکا در سازمان ملل مدعی شد: «تسلیحات و مشاوران نظامی ایران باعث تشدید درگیری‌های منطقه‌ای و سخت شدن حل آنها می‌شوند». هیلی با مخاطب قرار دادن اعضای شورای امنیت، گفت: «هشدارآمیزتر از اقدامات عقرب، ساده‌لوح بودن قورباغه است؛ ایران بارها و از روی عمد، قطعنامه 2231 شورای امنیت را نقض کرده و شورا هیچ اقدامی حتی اقدامات حداقلی در مقابله با این نقض قطعنامه انجام نداده است». نیکی هیلی ادامه داد: «این تخلفات در خفا انجام نشده بلکه در عیان و با پوشش رسانه‌ای انجام شده ولی شورای امنیت هیچ عکس‌العملی نشان نداده است». هیلی به سفر سردار «قاسم سلیمانی» فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عراق و سوریه اشاره کرده و ضمن تأکید بر غیرقانونی بودن این سفر ذیل قطعنامه 2231 گفت: «همه اعضای سازمان ملل باید از ورود وی به خاک کشورشان جلوگیری می‌کردند». نماینده آمریکا در سازمان ملل به بررسی مجدد مفاد برجام از سوی دولت ترامپ اشاره کرد و گفت: «تا زمانی که این بررسی ادامه دارد، به برجام پایبند می‌مانیم و انتظار داریم ایران هم چنین کند». نیکی هیلی به قطع رابطه دیپلماتیک ایران با کشورش در پی افشای جاسوسی کارمندان سفارت سابق آمریکا در تهران هم اشاره کرد و گفت: «ادامه رفتار مخرب و ثبات‌زدای رژیم ایران، مانع عادی‌سازی روابط با ایالات‌متحده است». هیلی به شلیک موشک‌های ایرانی به اهداف متعلق به داعش در سوریه هم پرداخت و گفت: «موشک‌هایی که اخیراً به سوریه شلیک کردند، همان‌هایی است که سال گذشته در یک رزمایش نشان دادند و روی آن نوشته بود اگر اسرائیل غلطی بکند تل‌آویو و حیفا را با خاک یکسان می‌کنیم». نماینده آمریکا گفت: «این سخنان یک نظام صلح‌طلب نیست، این سخنان عقرب است». براساس این گزارش، نماینده فرانسه در سازمان ملل نیز در اظهاراتی به سفرهای خارجی سردار قاسم سلیمانی و آزمایش موشکی ایران واکنش نشان داد. نماینده فرانسه در سازمان ملل گفت: آزمایش موشک‌های بالستیک و سفر ژنرال سلیمانی به خارج از ایران، نقض قطعنامه ۲۲۳۱ بود.
انگلیس: نمی‌توانیم در قبال فعالیت‌های ایران بی‌توجه باشیم
علاوه بر آمریکا و فرانسه، معاون نماینده دائم بریتانیا در سازمان ملل نیز مدعی شده لندن نمی‌تواند چشمان خود را روی فعالیت‌های ایران که به‌زعم وی نقض قطعنامه‌های شورای امنیت به شمار می‌رود، ببندد. پیتر ویلسون در سخنانی درباره وضعیت ایران تاکید کرد: همان طور که گزارش سوم دبیرکل درباره قطعنامه 2231 نشان می‌دهد، این یک دستاورد دیپلماتیک مهم و بزرگ به شمار می‌رود. اوایل ماه جاری نیز آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ادامه پایبندی ایران به تعهدات خود در چارچوب توافق هسته‌ای را تایید کرده است. میزان کل ذخایر اورانیوم ایران همچنان در محدوده توافق شده است و ایران همچنان اجازه نظارت بر تاسیسات هسته‌ای‌اش را داده و این روند را تسهیل کرده است. به گزارش تسنیم، وی اظهار داشت: برای اطمینان نسبت به ادامه اجرای موفق این توافق، همه طرف‌ها باید به طور کامل به تعهدات خود پایبند باشند و اعتماد و همکاری متقابل را در طیف کاملی از مسائل ارتقا دهند. متاسفانه گزارش اخیر دبیرکل برخی مسائل کمتر مثبت را برجسته می‌کند که باید در ارتباط با الحاقیه B
‌که در قطعنامه 2231 گنجانده شده است،
حل و فصل شود. نماینده انگلیس افزود: نخستین مساله مربوط به شلیک یک فروند موشک میان‌برد توسط ایران در 29 ژانویه است. از آنجا که چندین نشست درباره این مساله مهم داشتیم و ملاحظات بیشتری نیز در قالب قطعنامه 2231 شورا داریم، درباره این مساله کوتاه نخواهیم آمد ولی فقط به خاطر روشن شدن مساله، می‌خواهم بار دیگر بر موضع لندن تاکید کنم که این شلیک مغایر مقررات قطعنامه 2231 است. ما همچنین از درخواست دبیرکل از ایران برای خودداری از هرگونه شلیک موشک که موجب بی‌ثباتی منطقه می‌شود، حمایت می‌کنیم. وی گفت: ما همچنین نگران گزارش‌های متوالی مربوط به نقض محدودیت‌های اعمال شده برای انتقال تسلیحات متعارف هستیم. علاوه بر این، گزارش‌های گسترده از نقض مقررات ممنوعیت سفر از جمله نقض‌های جدید توسط ژنرال
قاسم سلیمانی با توجه به حساسیت‌های منطقه‌ای، به طور خاص نگران‌کننده است. بنابراین با کنار هم قرار دادن این مسائل، روشن است که این فعالیت‌ها تاثیرات مخربی بر امنیت منطقه دارد. بله! ما با ایران موافق هستیم که بزرگ‌ترین تهدید علیه منطقه یک تهدید مشترک برای همه ماست. همه ما باید با داعش مقابله کنیم و تروریسم را شکست دهیم. بله! ما از جامعه بین‌المللی می‌خواهیم با ایران همکاری کند تا تهران را تشویق کند نقش شفاف‌تر و سازنده تری در امور منطقه داشته باشد. ولی نمی‌توانیم چشمان خود را روی فعالیت‌های ایران که نقض قطعنامه‌های شورای امنیت و حمایت از نیروهای نیابتی در درگیری‌های منطقه‌ای است ببندیم. این اقدامات تلاش‌های مربوط به دستیابی به راهکارهای مسالمت‌آمیز را پیچیده می‌کند و به رفاه و امنیت آینده ایران لطمه می‌زند.

فهرست به روز شده تحریم‌های موشکی و هسته‌ای اتحادیه اروپایی علیه ایران
اتحادیه اروپایی لیست جدیدی از افراد و نهادهای تحریمی در ایران را که در فعالیت‌های هسته‌ای و موشکی نقش دارند، اعلام کرد. به گزارش فارس، اسامی افراد حقیقی که نام‌شان در فهرست جدید تحریم‌های اتحادیه اروپایی آمده به شرح زیر است:
1- فریدون عباسی‌دوانی، 2- علی‌اکبر احمدیان، 3- مرتضی بهمن‌یار، 4- احمد وحید‌دستجردی،
 5- احمد درخشنده، 6- محمد اسلامی، 7- رضا اسماعیلی، 8- محسن فخری‌زاده‌مهابادی، 9- محمد حجازی، 10- محسن حجتی، 11- مهرداد اخلاقی‌کتابچی، 12- ناصر ملکی، 13- محمدرضا نقدی،
14- محمدمهدی نژادنوری، 15- مرتضی رضایی، 16- مرتضی صفری، 17- یحیی رحیم‌صفوی، 18- حسین سلیمی، 19- قاسم سلیمانی، 20- محمدرضا زاهدی، 21- محمدباقر ذوالقدر، 22- عظیم آقاجانی، 23- علی‌اکبر طباطبایی. شرکت‌هایی که نام‌شان در فهرست جدید تحریم‌های اتحادیه اروپایی درج شده است:، 1- گروه صنعتی متالورژی و مهمات، 2-  گروه صنعتی موشک کروز،
3- سازمان صنایع دفاعی، 4- گروه صنعتی فجر، 5- کالا الکتریک، 6- صنایع شیمیایی پارچین، 7- شرکت خدمات هوایی پارس، 8- صنایع هوانوردی قدس، 9- گروه صنعتی صنام، 10- صنایع هفتم تیر، 11- گروه صنعتی شهید باقری، 12- گروه صنعتی شهید همت، 13- صنایع هوایی شوآ، 14- گروه صنعتی یا مهدی

مهدی چراغ‌زاده: متولد سال 21 است. در اندیمشک به دنیا آمده و خونگرمی عجیب جنوبی‌ها را دارد. خیلی از بزرگان شعر را درک کرده و با خیلی‌ها که برای نسل ما رویای غزل‌های عاشقانه است هم‌پیاله بوده! نخستین کتاب شعرش همزمان با نخستین کتاب «حسین منزوی» چاپ شده است و با هم دوستی دیرینه داشته‌اند. «محمدعلی بهمنی» امروز خود استاد بسیاری از ترانه‌سرایان و غزل‌سرایان جوان کشور است و اشعار او در اذهان بسیاری از ایرانیان هست. حالا او در هفته چند روز تهران است و چند روز بندرعباس! وقتی زنگ زدم برای مصاحبه گفت آمدم تهران خبر می‌دهم و خوش‌قول همان روز که رسید برای بعد از افطار قرار گذاشت. ساعت 11-10 شب، وقتی صدای پرنده‌ها لابه‌لای درختان شنیده می‌شد و مردمی قدم‌زنان در پارک به گفت‌وگو مشغول بودند روی یک نیمکت چوبی شروع کردیم به شعر گفتن، شعر خواندن و از شعر صحبت کردن! حاصل این همنشینی صمیمانه، گفت‌وگویی جذاب و خواندنی شده است.
***
  بعد از ظهور نیما عده‌ای از شاعران که تعدادشان هم کم نیست معتقدند شعر کلاسیک دیگر توان انعکاس دغدغه‌های انسان معاصر را ندارد. به نظر شما شعر کلاسیک می‌تواند دغدغه‌های انسان امروز را بیان کند یا خیر؟
نه‌تنها می‌تواند، بلکه شعر کلاسیک توانسته دغدغه‌های انسان امروز را بیان کند. شعر کلاسیک ما تحول پیدا کرده است به طوری که نمی‌توانیم منکر این تحول باشیم، مگر اینکه از این تحول بی‌خبر باشیم. با یک عده از افراد هم که رودررو می‌شویم می‌بینیم که بی‌خبر هستند. خب! آنها باید بی‌خبری خود را اصلاح کنند. شکل‌های شعری همگی قابل احترامند؛ اتفاقی که می‌افتد و تثبیت می‌شود در هنر را نباید اینگونه قضاوت کرد. واقعیت این است که الان شعر کلاسیک ما خاصه در حوزه غزل برای خود آبرو و فضایی ویژه دارد. بسیاری از اشعار این افراد متحول شده «شعریتی» ندارد، چرا که اصلا ما نمی‌توانیم بیندیشیم به چه شکلی شعر بگوییم. در واقع این خنده‌دار است، چون در واقع شعر است که ما را می‌گوید و این ما نیستیم که شعر را می‌گوییم. خب! اینها این ذات‌اندیشی را ندارند. شما هر شکل شعری را که ثبت شده باشد و حضور خود را نشان داده باشد، اگر با آن آشنا شده باشید، شناخت درونی از آن داشته باشید، خود آن شعر است که زبان بیان خود را برای شما تعیین می‌کند. شما نمی‌توانید با شعر بعد از نیمای خودمان آشنا باشید و بعد نمی‌توانید سدی شوید که آن را نگویید، چون آنجا شعر است که شما را می‌گوید.
این به این معنی است که ما ثبت‌کننده شعر هستیم. کار شاعر این است که شعر را ثبت کند، چون شعر یک اتفاق است که در درون شاعر می‌افتد، آن هم به دلیل استنتاج‌هایی که شامل هر انسانی می‌شود. استنتاج را هم اینگونه برای‌تان تعریف می‌کنم: در شرایط حال هر انسانی دو وضعیت وجود دارد؛ یکی کشف دیداری و شنیداری است یعنی همین که من و شما الان داریم با هم حرف می‌زنیم شناختی هم از یکدیگر پیدا می‌کنیم، این کشف بیرونی و سطحی و آینه‌وار است ولی در همین لحظه درون هر دوی ما حضوری نیز به نام استنتاج وجود دارد یعنی آن شنیده‌ها و گفته‌ها و نیز دیده‌های ما را غربال می‌کند و درون خود نگه می‌دارد. بعضی اوقات ممکن است در همان لحظه یا مدتی بعد این استنتاجات تبدیل به شعری شود که ما اصلا درباره آن نیندیشیده بودیم و آن استنتاج درونی‌مان ما را وادار کرده که آن را بنویسیم. حالا این شعر می‌تواند در شکل کلاسیک باشد یا در هر شکل دیگری.  ما به شکل‌های شعری که نمی‌خواهیم بی‌حرمتی کنیم و بخواهیم بگوییم که این باید باشد و آن نباید باشد، اصلا قصد ما این نیست. در همه هنرها همین است و هنر دست استنتاج درونی ما است. این حس درونی ما است که ما را متحول می‌کند برای حضور در یک شکل دیگر شعر یا شکل دیگر هنر ولی این امر به این معنا نیست که ما آن شکل اولیه را فراموش کنیم، در واقع آن شکل اولیه را باید متحول کنیم. البته نمی‌توان گفت ما این تحول را روی شعر انجام می‌دهیم، این حرف هم غلط است، چون خود ما هم متوجه نیستیم که چه با شعر کرده‌ایم و دیگران آن را قضاوت می‌کنند.
 بعد از انقلاب به ویژه بعد از جنگ تحمیلی فضای تازه‌ای برای ارائه آثار ادبی بویژه اشعار عاشقانه به وجود آمد و این اشعار مجال ظهور و بروز بیشتری پیدا کردند اما الان موضوعی که وجود دارد این است که اشعار عاشقانه به سمت اشعار جنسی و لوس گرایش پیدا کرده‌اند و دیگر اثری از عشق شورانگیز و حماسی حافظ، سعدی و نیز در روزگار ما شعر امثال مرحوم منزوی وجود ندارد. آیا شما این موضوع را قبول دارید؟ اگر قبول دارید به نظر شما چرا اشعار به این سمت گرایش پیدا کرده است؟
بخشی از این موضوع مربوط به شرایط روزگار ما است. در دوران حافظ و سعدی و مولانا و اینها می‌بینید آنها شعر تغزلی می‌گویند ولی یک حرمتی در آن است برای اینکه شرایط اقلیمی آنها اینگونه بوده اما شما در زمانی زندگی می‌کنید که وقتی در خیابان راه بروید خودتان می‌بینید که وضعیت چگونه است. همانطور که گفتم شعر یک استنتاج هنری است و می‌تواند آن چیزی را که وجود دارد هنرمندانه بیان کند. مشکل اینجاست که استنتاج درون خودمان را باور نداریم یا بسیاری از ما هنوز چنین چیزی را نشنیده‌ایم. شما اگر استنتاج درونی داشته باشید، حتی اگر این استنتاج عریان‌تر از چیزی که می‌گویید باشد، در بیانش به گونه‌ای است که خود به خود هم آن حرمت را دارد و هم این شرایط را بیان کرده است. ما این مسائل را در شعر گذشته هم داشته‌ایم منتها مساله بر سر تشخیص ندادن این است که ما یک ثبت‌کننده شعر هستیم نه سراینده شعر. هر شرایطی که برای ما اتفاق می‌افتد و می‌نویسیم، حتی اگر یک ضعف تکنیکی هم داشته باشد، شعریت آن خیلی بیشتر از آن است که شما بنشینی و بخواهی ضعف آن را برطرف کنی. تمام حرف ما این است.
ما به جوان امروز نمی‌توانیم ایراد بگیریم که چرا اینگونه شعر می‌گویید، بلکه باید به او بفهمانیم که درون شما باید کشف خود را بیان کند آن موقع خودش متوجه می‌شود که کشف درونی چقدر تفاوت دارد با این چیزهایی که می‌نویسد. «منزوی بزرگ» می‌گوید: «مجال بوسه به لب‌های خویشتن بدهید که این بلیغ‌ترین مبحث شناسایی است.» همان بوسیدن مباحث زیادی به دنبال خود دارد اما وقتی ما مبحثی را نمی‌شناسیم و فقط تماس دو لب را می‌سنجیم یک جور شعر می‌گوییم و وقتی آن مبحث را شناختیم شعری می‌گوییم که بسیار با اشعار گذشته تفاوت دارد.
مهم این است یک انسانی خود را به عنوان یک شاعر باور داشته باشد، در این صورت باید ذات شاعری را هم بشناسد و در آن صورت پرهیزی از این عریانی وجود ندارد، چون کلمات آنقدر درست و زیبا کنار هم نشسته‌اند که خود شما هم به این فکر نمی‌کنید که این را باید گفت یا نه؟
ما می‌توانیم به اینهایی که این تندروی‌ها را دارند، هشدار دهیم که این شعر نیست که می‌گویی! شما اگر چیزی را که ذات شعری داشته باشد نمی‌توان گفت چرا گفتی؟ ولی موقعی که اینگونه نیست جای تذکر دارد.  همچنین نمی‌توانیم به یک بخش شعر موجود اهمیت ندهیم بلکه باید به آن شاعران هم بگوییم که اینگونه اشعار را نیز باید از استنتاج درونی خود بیان کنیم. تاکنون از خود پرسیده‌اید چرا بین میلیون‌ها شاعری که از ابتدا تا الان داشته‌ایم، فقط یک عده ماندگار شده‌اند؟! برای اینکه شعرشان ذاتی بوده است. شناخته بودند که ما یک چشمیم که نگاه می‌کنیم ولی حق نداریم این نگاه را ثبت کنیم، بلکه آن ناگهان‌ها و استنتاجات باید اتفاقات را ثبت کند.
 چند سالی است فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی باعث شده بسیاری از اشعار و ابیات به سرعت منتشر شود و دست به دست بچرخد، شما فضای مجازی را چقدر در شعر و ادبیات موثر می‌دانید؟ و آیا این تاثیر مثبت است یا منفی؟
تکنولوژی در عین اینکه به درد بشر می‌خورد، دشمن بشر هم هست. یعنی به باور من تشخیص‌ها باید درست باشد اگر نه به عنوان مثال وقتی شما با یک انسانی که دوستی می‌کنید، اگر شبانه روز هم با او باشید نمی‌توانید ذات او را بشناسید، موقعی هم می‌بینید زخمی زد و پشیمانید که چرا او را در این همه مدت نشناختید، تکنولوژی هم یکی از این مقوله‌هاست. ولی نکته اینجاست که آیا شما همه آنها را شاعر می‌شناسید که بخواهید از آنها گله‌ای داشته باشید؟ نکته این است که هر چیزی یک منظر درونی دارد و یک منظر بیرونی که از ابتدا تا کنون با ما است. هر چیزی که یک بخشش یا هنری نباشد یا اخلاق در آن نباشد آسیب‌رسان است. ولی چه کسی می‌تواند آن را تشخیص بدهد؟ آن کسی که به ذات خود ایمان داشته باشد یعنی قبول داشته باشد که یک شاعر حق پیش‌اندیشی نوشته شدن یک شعر را ندارد. این موضوع در بی‌اختیاری‌هایی که وجود دارد و شما آن را ثبت می‌کنید ارزشمند است. اصلا اینها چون از صافی درونی و ذاتی انسان عبور می‌کنند و ذات و فطرت انسان به سمت خوبی گرایش دارد هیچکدام‌شان آسیب‌رسان نیستند ولی اگر فقط از کشف بیرونی و دیداری حاصل شوند و آن را ثبت کنیم آسیب‌رسان است.
 در هر حال الان این اشعاری که شما آن را حاصل کشف بیرونی و آسیب‌رسان می‌دانید به سرعت در حال بروز و انتشار است و به دست مردم هم می‌رسد، به نظر شما این اشعار با توجه به پیام‌هایی که به مردم منتقل می‌کند چقدر بر مردم اثر خواهد گذاشت؟ آیا این اشعار می‌تواند ماندگاری اشعاری مانند حافظ را داشته باشد و سال‌ها در میان مردم باقی بماند؟
اینکه این اشعار برای فرداها باقی نمی‌ماند صددرصد است. این دسته از شعرها مانند ترانه‌هایی است که می‌شنوید ولی در عین حال جامعه نمی‌تواند اینها را نشنود. اگر ما به یک فضای باز معتقد باشیم این نظارت نباید باشد اما اگر به یک فضای اخلاق معتقد باشیم، خب، باید باشد؛ فضای اخلاق همان مقوله درونی است که اشاره کردم.
 شما در نظر بگیرید تمام این شرکت‌هایی که آلبوم‌های موسیقی می‌سازند اگر بهترین شعرها را به خواننده و آهنگساز بدهند، خواننده قبول نمی‌کند؛ می‌گوید به درد کنسرت نمی‌خورد. اینها در کنسرت‌ها شعرهای خاصی را می‌خواهند، زیرا این جوان‌ها که کنسرت‏برو هستند، فقط می‌خواهند بروند تا یک تخلیه احساسات، بعضا هم فیزیکی (با خنده) داشته باشند.
 بسیاری از اوقات کاری که اصلا مجوز ندارد، پخش می‌شود. آن خواننده می‌رود و زیرزمینی می‌خواند و با همین فضای مجازی آن را پخش می‌کند. شما الان در نظر بگیرید که در جامعه خود ما از نظر تشخیص حتی دعوتنامه‌ها این است که شما را به عنوان کارشناس دعوت می‌کنند که بیایید این شعر را کارشناسی کنید، پیش از اینکه پخش شود نقطه نظر خود را بگویید ولی در خود وزارت ارشاد ما، یکبار هم به اینها نمی‌گویند کارشناس! یعنی اگر شما بروید بگویید که چرا این کار مجوز نگرفته یا مقداری از آن حذف شده؟ نمی‌گویند تشخیص کارشناس بوده، می‌گویند تشخیص ممیز است، بروید ببینید چرا این کار را کرده است؟ خودشان هم کارشناسی را قبول ندارند و می‌گویند ممیز هستند. از نظر معنای درونی کارشناس کسی است که مشکلات و ضعف شعر را بیان می‌کند، قوت آن را نیز بیان می‌کند اما ممیز کسی است که فکر کسی را ممیزی می‌کند بنابراین وقتی به کارشناس می‌گویند ممیز، آن شخص بعد از مدتی باورش می‌شود که ممیز است. یعنی طرف می‌گوید که من حقوق ممیزی می‌دهم، نه کارشناسی!
نگاه شما خیلی دلسوزانه و قابل تحسین است ولی اولا هیچ‌کدام اینها ماندگار نیست که بخواهید فکر کنید اینها جامعه را به طرف خود می‌کشاند بلکه بر عکس خود جامعه هم این اشعار را غربال می‌کند، یعنی شعر خوب را می‌گیرد و شعر بد را پس می‌زند. شما حرف‌تان بسیار درست است که آسیب‌رسان است ولی آسیب‌رسان برای نسل‌های بعد نیست، چرا که نسل‌های بعد با استنتاج‌های درون خود روبه‌رو هستند و چیزی که از هر نسلی باقی می‌ماند بسیار اندک است. مانند میلیون‌ها شاعری که در تاریخ هستند ما فقط 7، 8 یا 10تا را می‌شناسیم. تازه اینها را کمی زیاده‌روی کردیم. شعر امروز هم برای فرداهای ما هیچکدام از این ضعف‌هایی که امروز ما را آزار می‌دهد باقی نمی‌گذارد. تعداد اندکی می‌ماند که همان‌ها هم ارزش ماندن دارد.
ما در گذشته آدم‌هایی داشتیم که با نقد‌ها و بررسی‌های‌شان که خیلی توهین‌آمیز بود، تمام شاعرهایی را که در آن دوره خودشان بودند به فحش هم کشیدند ولی در نهایت خودشان هم نتوانستند در آن حوزه چیزی را ارائه بدهند و اگر هم دادند، چیزی بوده که نخواهد ماند؛ اگر شما دلشوره آن را داشته باشید. اینها دلشوره‌هایی است که هر انسان متعهدی دارد برای جامعه خویش ولی در واقعیت هیچ تغییری نمی‌توانند بدهند، چون خود جامعه است که تغییر می‌دهد.
اگر بخواهیم به تاریخ نگاه کنیم مثلا در دوران امام حسین علیه‌السلام، مردم آن دوره و آن سرزمین و در آن لحظه متهم بودند ولی حتی با آن همه ظلم‌هایی که بر حضرت روا داشتند و گذشت این همه سال از آن حادثه، ببینید امام چگونه برای ما تجلی پیدا کرده است؛ ما امام حسین را بر سر خود جای می‌دهیم، چون هرکاری هم بکنند ذات چیزی را نمی‌توان تغییر داد و همین هم باعث شده امام حسین علیه‌السلام خود به خود در جهان جاری باشد. به نظر من افراد را نباید در جامعه امروزی محکوم کنیم، زیرا آنها در یک جا یک چیزی می‌شنوند و در جای دیگر چیز دیگر و به همین خاطر بین چند چیز مانده‌اند و خود آنها هم مانده‌اند که چه کاری باید انجام دهند ولی اگر شاعران ذات هنری درون خود داشته باشند، به گونه‌ای مطلوب در شعرشان ظهور می‌کند.
 شما هم به این نکته اذعان داشتید که آفت‌هایی در شعر وجود دارد، از نظر شما راه مقابله با این آفت‌ها در شعر چیست؟
بهترین و تنها راه مقابله با این آفت‌ها نگاه به درون است. منوچهر نیستانی که ما در آن زمان اشعارمان را نزد ایشان می‌بردیم یکی از ویژگی‌هایش این بود که بدون اینکه بخواهد از ما ایراد بگیرد، با تغییر واژگان شعر ما کاری می‌کرد که اتفاق بسیار زیبایی در شعر می‌افتاد اما می‌گفت باید خودتان بتوانید از این معادل‌سازی‌ها استفاده کنید و خودتان در شعرتان این اتفاقات شعری را رقم بزنید، باید بیندیشید و به آن شدن فکر کنید. الان جامعه درحال تغییر دادن ما است؛ چیزی را به ما نشان می‌دهد و می‌گوید باید آن را ببینید و در مورد آن حرف بزنید. از نظر من هر چیز منفی، در درون خود چیزی مثبت نیز دارد، ما از گذشتگان یاد گرفته‌ایم که هنر را از بی‌هنر‌ها بیاموزیم مانند این جمله معروف «ادب از که آموختی؛ از بی‌ادبان».
 وضعیت شعر جوان امروز را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آینده شعر کلاسیک از نظر شما چگونه خواهد بود؟
ارزیابی من از آینده در رابطه با امیدواری‌های من است ولی باید و نباید خودش معلوم است. در شعر و ترانه امروز، استعداد‌هایی وجود دارند که شبیه به معجزه‌اند.  شما به هر شهرستانی بروید شاعر‌هایی را گیر می‌آورید که من با دیدن آنها از خودم خجالت می‌کشم می‌گویم شاعر هستم. در همین جزیره قشم، یک خانم دریانوردی هست در روستای درگهان، در 12 سالگی می‌گوید: «نه فقط باغچه، یک مزرعه دارم در آب/ و در اندیشه که جز خود چه بکارم در آب؟» ما در این همه مراکز فرهنگی زندگی می‌کنیم، از اندیشه ما بعید است به چنین چیزی برسد. این خانم شاعر در ادامه می‌گوید: «فکر هم‌بالینی مرغان مهاجر دارم/ لاک‌پشتانه اگر زیست‌تبارم در آب». ببینید! او در 12 یا 13 سالگی چه نگاهی دارد، اصلا انگار شعر‌ آدم‌های نیما را غزل کرده است: «آی آدم‌ها که در ساحل نشسته شاد و خندانید/ یک جسد عمریست در آب است و هیچ از او نمی‌دانید». آنقدر این استعداد‌ها در جامعه هستند و خاصه در روستا و مناطق دورافتاده که دیده نمی‌شوند. انگار صافی‌ها به دست آنهاست. برای تمام چیزهای ناصافی که ما غصه آن را می‌خوریم او صافی‌ها را انجام می‌دهد. از این جنس آدم‌ها در تمام استان‌ها خاصه در روستاها هستند. در بعضی جاها خود من خجالت می‌کشم که بگویم شاعر هستم. حتی در یک سنی که ما در آن سن نمی‌فهمیدیم شعر چیست، شعر را که فهمیده هیچ بلکه بهترین‌های شعر را هم می‌شناسد. کشف اینگونه افراد مهم است،‌ اینکه اینها را کشف و معرفی کنیم.  اما در مقابل موضوع دیگری هم وجود دارد و آن این است که اگر شما جلوی سالن‌های کنسرت بروید متوجه می‌شوید برخی‌ دوست دارند به این کنسرت‌ها بروند و انرژی خودشان را تخلیه کنند. البته نمی‌خواهم بگویم این کنسرت‌ها خوب است نظر من این نیست ولی بعضی می‌گویند اینها هم نیاز جامعه است و چیزی نیست که با حرف من و شما تغییر کند ولی باور داریم استنتاج‌ها می‌تواند غربالی در دست بگیرد و انسان‌ها بهترین‌ها را در تاریخ خود ثبت کنند، مانند گذشته تاکنون.
 در صحبت‌های‌تان به منوچهر نیستانی اشاره کردید؛ نیستانی از لحاظ شخصیت شعری و ادبی چگونه بود؟
منوچهر نیستانی یک اتفاق بود، اتفاقی برای من و منزوی و سایر دوستانی که فرصت درک او را پیدا کردند. «حنجره زخمی تغزل» منزوی و اولین مجموعه شعر من با هم و در یک روز، سال 57 توسط انتشارات بامداد منتشر شد. هر وقت منزوی از زنجان به تهران می‌آمد می‌گشتیم و نیستانی را هر جا می‌توانستیم می‌یافتیم و از او بهره می‌بردیم البته این فرصت لطف جناب نیستانی به من و منزوی بود، هر موقع هم می‌رفتیم مثل الان من و شما در پارکی یا حتی گوشه خیابان هم می‌نشستیم و ساعت‌ها با ایشان صحبت می‌کردیم.
نیستانی ما را دگرگون کرده بود، من که حالا کندذهنی هم داشتم ولی نیستانی بود که منزوی را متوجه هوشمندی‌اش کرده بود و به او می‌گفت تو خیلی فراتر هستی و رسالتی بزرگ داری. هر موقع هم نزد نیستانی می‌رفتیم واقعیت این بود که من شاید یکی یا دو تا غزل گفته بودم اما منزوی بزرگ شاید 12-10 تا غزل گفته بود. موقعی که اشعارمان را برای نیستانی می‌خواندیم، این انسان بزرگ هیچوقت هم نمی‌گفت این غلط و اشتباه است یا ضعیف است، ذهن او همیشه آنقدر حاضر در آفرینش بود که وقتی ما شعری می‌خواندیم اگر نزد او یک یا دو بیتش ضعفی داشت همانجا می‌آفرید و می‌گفت که یکبار اینطور هم بخوانید و ببینید چطور است، تازه وقتی ما شعر را دوباره با تغییرات ایشان می‌خواندیم متوجه می‌شدیم که با نگاه خودمان چقدر تفاوت وجود دارد. اینجا بود که متوجه شدیم شاعر برای آفرینش شعر، آفرینش درونی باید داشته باشد مثل نیستانی که همانجا ابیاتی می‌سازد بدون آنکه به آن اندیشیده باشد، نیستانی می‌گفت شعر باید خودش ساخته شود به همین سرعتی که در ذهن من اتفاق می‌افتد باید در ذهن شما هم اتفاق بیفتد. اگر کسی شعری را بگوید و بعدا آن را اصلاح کند، همین پیش‌اندیشی آن را از شعر بودن خارج می‌کند. چون ذات هنر اصلا پیش‌اندیشی ندارد. ذات هنر یک سطح درونی هست که ناگهان خود را نشان می‌دهد. اگر 2 ساعت برای ویرایش آن زمان بگذارید در واقع 2 ساعت آن شعر را تخریب می‌کنید. باید در یک آن بتوانید آن را تغییر دهید، این یعنی اینکه هم شما شاعرید و هم توانستید از واقعیتی که در درون شماست بهره ببرید. این مقوله‌ها را این عزیزان حتی روی خود هم تجربه نکردند. خب! همین باعث می‌شود در ویرایشی که انجام می‌دهند ذات شعر قشنگ جلوه نکند و مثل این است که آن شعر را نقاشی کرده‌اید. متأسفانه در روزگار ما شاعر این اندیشیدن را که از منظر خود گمان می‌کند اندیشه است تحول می‌داند، در صورتی که اینطور نیست، اندیشیدن درون شما درست است نه اندیشیدن بیرون. اگر این را بپذیرید و هیچوقت به فکر پیش‌اندیشی نباشید که بتوانید شعری را در هر شکلی بگویید، آن شعر وجهه خود را در خود شعر پیدا می‌کند.

ارتش عراق پنجشنبه اعلام کرد پس از تصرف مسجد جامع النوری موفق شده است بساط گروه تروریستی داعش در موصل را برچیند. در سال 2014 ابوبکر البغدادی، رهبر داعش در مسجد النوری شهر موصل تاسیس خلافت خودخوانده خود در عراق و سوریه را اعلام کرده بود. از آن پس، موصل عملا در حکم پایتخت داعش در عراق به حساب می‌آمد. ساعاتی پس از بیانیه ارتش عراق، حیدر العبادی، نخست‌وزیر و فرمانده کل نیروهای مسلح نیز اعلام کرد با تسلط نیروهای عراقی بر مسجد النوری، کار داعش در موصل خاتمه یافت و یکسره شد. وی اظهار داشت: خلافت باطل داعش در موصل پایان یافت و ما آخرین داعشی‌ها را هم تحت تعقیب قرار می‌دهیم و تا آن لحظه آرام نمی‌نشینیم. اشاره العبادی به مقرهای دیگر داعش در عراق از جمله در حویجه و تلعفر است. با این حال پاکسازی شهر از اعضای باقیمانده داعش و اطمینان حاصل کردن از امن بودن کامل شهر احتمالا چند روز دیگر به طول خواهد انجامید، بویژه آنکه گفته می‌شود گروه‌های کوچکی از اعضای داعش هنوز در برخی خانه‌ها حضور دارند و نیروهای عراقی تلاش می‌کنند آنها را به تسلیم شدن وا دارند یا از پای درآورند. اگرچه داعش هنوز در مناطقی از عراق حضور دارد اما تسلط کامل نیروهای عراقی بر موصل به این معنا خواهد بود که داعش دیگر در عراق قلمرویی ندارد. طبق این گزارش، عناصر داعش هفته گذشته پس از نزدیک شدن نیروهای ارتش عراق به مواضع خود، اقدام به انفجار مسجد بزرگ النوری و مناره الحدبا در موصل کرده بودند. پرچم این گروه تروریستی از ژوئن سال 2014 بر فراز مناره این مسجد تاریخی نصب شده بود. بازپس‌گیری این مسجد 850 ساله، پیروزی نمادین برای نیروهای عراقی به شمار می‌رود که از حدود 8 ماه پیش در تلاش بودند این شهر را از تصرف تروریست‌ها خارج کنند. از سوی دیگر، گفته می‌شود شمار داعشی‌ها در موصل به کمتر از 350 نفر رسیده است. بسیاری از عناصر داعش از جمله سرکرده آن، خاک عراق را ترک کرده و احتمال می‌رود به مناطق مرزی سوریه رفته ‌باشند.
گزینه‌های داعش پس از شکست در موصل
روزنامه الشرق‌الاوسط، چاپ لندن، 3 سناریوی داعش را پس از شکست در نبرد موصل بررسی کرد.  الشرق‌الاوسط نوشت: «گزینه‌های پیش روی داعش پس از شکست در موصل محدودند. در حالی‌که بعید است این سازمان تسلیم شود، احتمالا به جنگ‌های چریکی روی خواهد آورد. گزینه دیگر که عامل نگرانی کشورهای دیگر است، حملاتی مانند عملیات گرگ‌های تنهای داعش خواهد بود.» ‌این روزنامه افزود: «با وجود خطر این گزینه اما قربانیان آن به اندازه قربانیان اقدامات کنونی داعش نخواهند بود». سومین گزینه داعش از نگاه الشرق‌الاوسط نیز «تمرکز این گروه بر شاخه‌های خود در کشورهایی مانند مصر و لیبی خواهد بود».
کاهش سرزمین و درآمدهای داعش
در همین حال، خبرگزاری فرانسه به نقل از تحلیلگران گزارش داده گروه داعش 60 درصد از سرزمین‌های تحت کنترل خود و 80 درصد درآمدش را از دست داده‌ است. این گروه در ژانویه سال 2015 حدود 90 هزار و 800 کیلومترمربع خاک در اختیار داشت ولی در ژوئن امسال این رقم به 36 هزار و 200 کیلومترمربع رسیده است. بدترین سقوط گروه حکومت اسلامی در 6 ماه نخست سال 2017 بود که در این دوره، 24 هزار کیلومتر از مناطق تحت اشغال خود را از دست داد.
اخراج افسران صدام از وزارت خارجه
همزمان با این پیروزی، یک منبع آگاه در دبیرخانه شورای وزیران عراق اعلام کرد فهرستی از اسامی را منتشر و اعلام کرده است آنها افسرانی هستند که در دستگاه اطلاعاتی صدام خدمت می‌کردند و بزودی از وزارت خارجه اخراج خواهند شد. این منبع آگاه گفت لیست اسامی شامل برخی کسانی است که عضویت آنها در سازمان اطلاعات صدام ثابت شده است و نیز برخی از فدایی‌های دیکتاتور معدوم. قانون اساسی عراق نیز بر ضرورت عدم حضور این افراد در پست‌های حساس و مهم بویژه وزارت خارجه که نقش حاکمیتی مهمی دارد تاکید می‌کند اما هوشیار زیباری، وزیر سابق خارجه هیچ اقدامی در این باره انجام نداد.
تبریک انصارالله به نیروهای عراقی
سخنگوی رسمی انصارالله یمن پیروزی‌های نیروهای عراقی در نبرد با داعش را تبریک گفت. محمد عبدالسلام، سخنگوی انصارالله در توئیتر خود نوشت:‌ پیروزی‌های ارتش و  الحشدالشعبی و آزادسازی موصل از دست داعش را به ملت عراق تبریک می‌گویم. وی همچنین ابراز امیدواری کرد ملت عراق آینده‌ای سرشار از امنیت، ثبات، عزت و کرامت داشته باشد.
اعتراف داعش به شکست در موصل
 یک منبع محلی در استان نینوا در عراق، روز جمعه اعلام کرد، گروه تروریستی داعش به شکلی غافلگیرانه به شکست خود در موصل اعتراف کرد. به گفته این منبع این اعتراف در جریان سخنرانی یکی از فرماندهان برجسته این گروه تروریستی ملقب به ابوالبرا الموصلی در شهر تلعفر صورت گرفت. این منبع گفت: این اعتراف در حالی انجام شد که این گروه تروریستی بارها سقوط موصل به دست نیروهای امنیتی مشترک عراق را تکذیب کرده و با انتشار فایل‌های ویدئویی تلاش داشت اینگونه نشان دهد که هنوز نیروهایش در اطراف مسجد النوری حضور دارند. منبع یاد شده ادامه داد: الموصلی که به عنوان معاون فرماندار تلعفر در گروه تروریستی داعش فعالیت دارد، در سخنرانی کوتاهی شکست این گروه تروریستی در موصل را به دلیل حمله و عقبگرد در عملیات دانست و تلعفر را به عنوان مرکز موقت فرماندهی این گروه تروریستی معرفی کرد.
 

الحشد الشعبی: داعش دیگر باز نخواهد گشت
گروه الحشد الشعبی (بسیج مردمی) عراق روز جمعه درباره آزادسازی شهر موصل و سقوط گروه تروریستی داعش بیانیه‌ای صادر کرد. الحشد الشعبی می‌گوید داعش پس از این شکست مفتضحانه، بار دیگر به عراق بازنخواهد گشت. گروه اطلاع‌رسانی الاعلام الحربی بیانیه الحشد را منتشر کرد که در آن نیروهای عراقی تأکید کردند در راه شکست داعش هزاران شهید داده‌اند. در این بیانیه آمده است که الحشد موفق شده است برگه‌های توطئه و سربازان ابوبکر البغدادی را به آتش بکشد. براساس این بیانیه، در حال حاضر حکومت جعلی داعش با آزادسازی شهر قدیمی موصل و مناره الحدبا و مسجد جامع‌النوری سرنگون شده و «از آن منطقه رزمندگان شجاع [آیت‌الله] سیستانی» عملیات آزادسازی کانون‌های خیانت، افراط‌گرایی و تروریسم را آغاز کردند و به همه جهان  اعلام پیروزی می‌کنند.

نماینده ولی فقیه در نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفت: تروریست‌ها نتوانستند به اهداف خود در منطقه خاورمیانه دست یابند. به گزارش ایرنا، حجت‌الاسلام علی شیرازی روز پنجشنبه درباره اشراف سپاه قدس بر تحرکات تروریست‌ها افزود: سپاه قدس به صورت کامل در برابر تروریست‌ها ایستاده است، به همین دلیل تروریست‌ها نتوانستند به اهدافی که در منطقه دنبال می‌کردند، دست یابند. وی درباره توانمندی موشکی ایران برای سیلی زدن به گروه تروریستی داعش نیز گفت: توان موشکی ایران سیلی محکمی از ایران به داعش بود و این ضربه هراسی بر دل گروه‌های تروریستی و داعش در منطقه انداخته است.  شیرازی درباره مرگ البغدادی، سرکرده گروه تروریستی داعش نیز افزود: مرگ این تروریست قطعی است. نماینده ولی فقیه در نیروی قدس سپاه گفت: داعش دست‌پرورده آمریکاست و مورد حمایت برخی کشورهای منطقه است و این تروریست‌ها زاییده حمایت این کشورها هستند.
 

گروه فرهنگ و هنر: حمید حسام که در عرصه تاریخ نگاری دفاع مقدس رزمندگان همدان، 2 اثر ماندگار «وقتی مهتاب گم شد» و «آب هرگز نمی‌میرد» را در کارنامه دارد، این‌بار خاطرات شهید حسین همدانی را از زبان همسرش با عنوان «خداحافظ سالار» منتشر کرده است. به گزارش «وطن‌امروز»، این کتاب به خاطرات پروانه چراغ‌نوروزی، همسر سردار شهید حاج حسین همدانی در  فراز و نشیب‌های بزرگ زندگی‌اش پرداخته و  از کودکی آغاز و در نهایت به شهادت سردار همدانی در سال ١٣٩٤ ختم می‌شود. شروع کتاب از سال 90 و بحران سوریه و دمشق که در آستانه سقوط قرار داشت آغاز می‌شود و با بازگشت و تداعی خاطرات دوران کودکی همسر شهید در دهه 40 ادامه می‌یابد. این کتاب حاصل 44 ساعت مصاحبه با همسر شهید است که نوع روایت داستانی هیچ دخل و تصرفی را در آن وارد نکرده است. سردار شهید حسین همدانی از اعضا و بنیانگذاران سپاه همدان و کردستان بود و از سال ۱۳۵۹ در دفاع مقدس شرکت داشت. وی همچنین از فرماندهان منطقه عملیاتی «بازی دراز» در جبهه کرمانشاه بود و مدتی فرمانده لشکر انصارالحسین(ع) همدان شد. شهید همدانی همچنین جانشین قرارگاه امام حسین(ع) و مشاور فرمانده کل سپاه پاسداران و فرمانده سپاه محمد رسول‌الله(ص) تهران بوده است؛ در آخر نیز در دفاع از حریم اهل‌بیت در سوریه به شهادت رسید. مقام معظم رهبری در بخشی از پیام تسلیت خود به مناسبت شهادت این سردار بزرگ سپاه نوشته بودند: «این رزمنده قدیمی و صمیمی و پرتلاش، جوانی پاک و متعبد خود را در جبهه‌های شرف و کرامت، در دفاع از میهن اسلامی و نظام جمهوری اسلامی گذرانید و مقطع پایانی عمر با برکت و چهره‌ نورانی خود را در دفاع از حریم اهل‌بیت علیهم‌السلام و در مقابله با اشقیای تکفیری و ضد اسلام سپری کرد، و در همین جبهه‌ پرافتخار به آرزوی خود یعنی جان دادن در راه خدا و در حال جهاد فی‌سبیل‌الله نائل آمد و فضل و رحمت الهی بر او گوارا باد». به مناسبت رونمایی از کتاب «خداحافظ سالار» و گرامیداشت پروانه چراغ‌نوروزی همسر سردار شهید حسین همدانی، مراسمی با حضور همسر این شهید، حمید حسام، نویسنده کتاب؛ سردار علی شادمانی، معاون هماهنگ‌کننده قرارگاه خاتم‌النبیا؛ سردار مظاهر مجیدی، جانشین فرمانده سپاه انصار‌الحسین و ناصر نیکبخت، استاندار همدان برگزار شد. سردار مظاهر مجیدی، جانشین فرمانده سپاه انصار‌الحسین(ع) استان همدان در آیین نکوداشت اسوه صبر و انتظار، همسر شهید حاج حسین همدانی اظهار کرد: این مراسم به پاس احترام، زحمات و همراهی ۴۰ ساله همسر گرانقدر یک مجاهد و مبارز بزرگ راه اسلام و انقلاب و انسانی که هیچ‌گاه حضور در این وادی پرخطر او را از ادامه مسیر بازنداشت، برگزار شده است. وی افزود: اگر همسر شهید حاج حسین همدانی، در کنار این مجاهد و رزمنده والا و بزرگمرد سختی‌ها در خط انقلاب نبود بی‌شک هیچ‌گاه ایشان نمی‌توانست این راه پر پیچ و خم را بپیماید. مجیدی اضافه کرد: سهم پروانه نوروزی، در شهادت این سردار والامقام هویت می‌یابد و می‌توان امروز ایشان را به عنوان یک اسطوره و الگوی نمونه برای همگان معرفی کرد. اگر ایشان در سختی‌های انقلاب و عملیات مستشاری در کنار سردار همدانی نبودند حتما این شهید آنگونه که باید نمی‌توانست رسالت خود را به انجام رساند.  جانشین فرمانده سپاه انصار‌الحسین(ع) استان همدان عنوان کرد: این خواهر گرانقدر علاوه بر کمک به همسر خود، در مقاطع مختلف زندگی در تربیت فرزندان خود نیز بسیار کوشا بوده‌اند؛ حال در این راستا کتاب «خداحافظ سالار» با بیان زوایای پنهان این شهید از زبان همسر ایشان به رشته تحریر در آمده است. وی گفت: حضور پروانه نوروزی در کنار همسر خود در 2 موقعیت مختلف شامل ایران آن هم با امنیتی صددرصد و سوریه با مشکلات و عملیات جنگی متعدد یکی از بخش‌های مهم این کتاب است؛ نباید فراموش کرد که امنیت امروز ایران مدیون شجاعت‌ها و دلاوری‌های خانواده‌های شهدا و رزمندگان انقلاب و اسلام است. سردار علی شادمانی، معاون هماهنگ‌کننده قرارگاه خاتم‌النبیا نیز در این مراسم گفت: ما سربازان این کشور لحظه‌ای از وفاداری، همراهی، قدرشناسی و بزرگواری شما غافل نبوده‌ایم که اگر غافل باشیم ره به گمراهی برده‌ایم. وی افزود: قدرشناسی از شهدا و خانواده آنها بسیار نیکو است اما نباید فراموش کرد که پیام اینچنین مراسم‌هایی، قدردانی و قدرشناسی مکتب زینب کبری(س) است، بانوان عرصه انقلاب درس زینب(س) و وفاداری آن بانوی بزرگ اسلام را خوب آموخته‌اند. وی با اشاره‌ به خدمات ارزنده شهید حسین همدانی، گفت: استفاده از ظرفیت سپاه جهت پشتیبانی از جبهه‌های جنگ، تأسیس تیپ محمد رسول‌الله(ص) تهران به همراه حاج محمود شهبازی با نتایج بسیار خوب از جمله موفقیت در عملیات فتح‌المبین و بیت‌المقدس و راه‌اندازی تیپ ۳۲ انصار‌الحسین(ع) استان که این مجموعه نیز در عملیات والفجر موفق ظاهر شد از جمله کارهای موفق ایشان است. شادمانی اضافه کرد: وفاداری نسبت به راه شهدا، سوگواری نیست بلکه ادامه راه این شهیدان است، وفاداری دفاع از تمام جبهه‌های انقلاب و اسلام است و به فرموده امام خینی(ره): «دفاع از نظام جمهوری اسلامی از اوجب واجبات است حتی واجب‌‌تر از دفاع از امام زمان(عج)» چرا که امام زمان(عج) برای استقرار حکومت اسلامی ظهور خواهند کرد.
محمدناصر نیکبخت، استاندار همدان نیز با بیان اینکه یکی از افکار و اندیشه‌های والای ایشان توصیه اطرافیان به آرامش بود، افزود: سردار همدانی به واسطه داشتن تمام خصوصیات یک انسان کامل و خداجو از دیگر شهدا متمایز بود، او بموقع فروتن، نرم، همدل، همراه بود و بموقع سالار اما در برابر دشمن نیز توفنده و غران. وی گفت: همراهی لحظه به لحظه خانم نوروزی با شهید همدانی در عملیات و مبارزات ایشان در کنار نقش والای خانواده یعنی تربیت درست فرزندان، نشان از تلاش و کوشش والای این بانوی گرانقدر دارد. نیکبخت خاطرنشان کرد: به واقع می‌توان همسر سردار همدانی را نیز سالار نامید چرا که در هیچ لحظه‌ای این شهید عزیز را تنها نگذاشت و با جان و دل زندگی سرافرازانه شهید همدانی را به رشته تحریر درآورد. وی عنوان کرد: از قلم زیبای حمید حسام که همواره در بیان وقایع و خاطرات بزرگمردان می‌نویسد باید درس‌ها آموخت، جوانان باید بدانند و بشناسند که این سرزمین بویژه استان همدان چه اسطوره‌هایی را در خود پرورش داده است چرا که همدان در همه عرصه‌ها بزرگانی را به دین، دنیا و عالم تقدیم کرده است.
حمید حسام، نویسنده کتاب «خداحافظ سالار» نیز در سخنانی گفت: مقام معظم رهبری شهید همدانی را فردی مخلص می‌دانستند، گویا تمام اعمال این شهید حساب و کتاب داشته است و پس از شهادت ایشان نیز در همه چیز جاری و ساری است. نویسنده کتاب «خداحافظ سالار» با بیان اینکه نگارش این کتاب یک و نیم سال زمان برد، عنوان کرد:  شهادت ایشان با اربعین امام حسین(ع) گره می‌خورد، همسر این شهید در زمان حیات سردار، در بحرانی‌ترین وضعیت‌ها آن هم در کشوری جنگ‌زده در کنار او قرار می‌گیرد، این وقایع اتفاقی نیست بلکه  ناشی از نیت پاک و خلوص این شهید است که باعث زنده‌ماندن یاد و خاطره ابدی خواهد شد. وی بیان کرد: بزودی در مجموعه فرهنگی ۲۷ بعثت در تهران از کتاب «خداحافظ سالار» رونمایی خواهد شد. پروانه چراغ‌نوروزی، همسر شهید حاج حسین همدانی هم در این مراسم عنوان کرد: این مراسم نه برای من بلکه به منظور گرامیداشت راه شهدا برپا شده است. من به نمایندگی از همسر شهدا ضمن پیمان مجدد با آرمان‌های شهدا و خط انقلاب به مقام معظم رهبری خالصانه عرض می‌کنم: ما بازماندگان شهدا به پیروی از همسران خود و قلبی مالامال از شهادت همچنان در خط اول انقلاب و اسلام ایستاده‌ایم. وی افزود: به واقع می‌توان نام این مراسم را آیین نکوداشت همسر شهدا و ایثارگران راه انقلاب و اسلام عنوان کرد، شیر زنانی که از هستی خود چشم پوشیدند و پا به پای همسران خود در سختی‌های دوران جنگ و انقلاب و دفاع از مرز‌های ایران عزیز با آنها باقی ماندند.  نوروزی اضافه کرد: چه زیباست که در این محفل ارزشمند از فرمانده سپاه استان در زمان انقلاب، خواهر طاهره دباغ و حاج محمد سموات، یار همیشگی رزمندگان یاد کنیم، آنهایی که سال‌ها با مجاهدت زیستند و همه هستی خود را وقف اسلام و انقلاب کردند. همسر شهید همدانی اظهار داشت در تمام لحظات مصاحبه با حمید حسام نویسنده پرتوان و با تجربه استان جهت نگارش کتاب «خداحافظ سالار»، حضور همسرم را در کنار خود همانگونه که خود به من گفته بود، حس می‌کردم و چه حضور دلنشینی.
 

رسانه‌های آمریکایی گزارش دادند دولت آمریکا از بامداد جمعه، اجرای فرمان رئیس‌جمهوری ایالات متحده برای منع صدور روادید به شهروندان ۶ کشور عمدتا مسلمان از جمله ایران را آغاز کرد. رسانه‌های آمریکا گزارش دادند دولت آمریکا از بامداد جمعه، اجرای فرمان رئیس‌جمهوری ایالات متحده برای منع صدور روادید به شهروندان ۶ کشور عمدتا مسلمان از جمله ایران را آغاز کرد. بر اساس این گزارش، قرار بود دولت آمریکا از ساعت ۲۰ پنجشنبه به وقت واشنگتن (نیمه‌شب به وقت گرینویچ) اجرای فرمان دونالد ترامپ برای منع صدور روادید به شهروندان ایران و ۵ کشور عمدتا مسلمان دیگر را آغاز کند. گزارش شده وزارت خارجه آمریکا در دستورالعملی که برای کنسولگری‌هایش در سراسر جهان فرستاده، گفته است شهروندان این ۶ کشور باید یک «خویشاوند نزدیک» یا رابطه کاری در ایالات متحده داشته باشند تا بتوانند روادید بگیرند. در این دستورالعمل، نوشته‌اند والدین، همسر، فرزند (از جمله فرزندان بزرگسال)، داماد، عروس، خواهر یا برادر، «خویشاوند نزدیک» حساب می‌شوند اما نوه، پدربزرگ، مادربزرگ، شوهر خواهر، زن برادر، نامزد یا دیگر خویشاوندان شامل آن نیستند. این نسخه دوم فرمان مهاجرتی رئیس‌جمهوری آمریکاست که طبق آن، کسانی که روادید روی گذرنامه‌شان خورده است یا کارت سبز اقامت در آمریکا دارند، همچنان می‌توانند وارد آمریکا شوند؛ بر عکس نسخه اول فرمان که جلوی ورود این عده را هم می‌گرفت. طبق فرمان رئیس‌جمهوری آمریکا که اجرای آن بزودی آغاز می‌شود، صدور روادید آمریکا برای شهروندان 6 کشور ایران، سوریه، سودان، سومالی، لیبی و یمن دست‌کم برای ۹۰ روز متوقف می‌شود. این فرمان همچنین ورود پناهجویان را به مدت ۱۲۰ روز معلق می‌کند. این حکم در چند دادگاه مورد اعتراض قرار گرفت و هیچ‌وقت به مرحله اجرا نرسید. اما دیوانعالی آمریکا دوشنبه اعلام کرد اجازه می‌دهد فرمان منع صدور روادید اجرا شود اما با این استثنا که فرمان مهاجرتی نمی‌تواند علیه شهروندان خارجی اعمال شود که دارای «ارتباطی اصیل» با شخص یا شرکتی در ایالات متحده هستند. به گزارش بی‌بی‌سی، دیوانعالی آمریکا همچنین اعلام کرد تصمیم گرفته است تقاضای وکلای دولت دونالد ترامپ در پرونده موسوم به فرمان مهاجرتی رئیس‌جمهور آمریکا را بررسی کند. پس از آن ترامپ گفت این ممنوعیت ۷۲ ساعت بعد به اجرا گذاشته خواهد شد. ترامپ که هدف از فرمان مهاجرتی‌اش را بهبود امنیت در آمریکا عنوان کرده بود، تصمیم تازه دادگاه را «پیروزی آشکار» برای امنیت ملی آمریکا خوانده است.
 

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشتی به قلم خود در سایت شخصی‌اش آورده است: دست‌هایی در کار است که همزمان با افزایش تحریم‌ها و تهدیدات، چنین القا کنند که تفرقه و تشتت، کشور را فرا گرفته است.
محسن رضایی افزوده است: ماجرا از دوقطبی‌سازی جامعه و اینکه مردم به چه فکری رأی داده و به چه فکری رأی نداده‌اند، آغاز شد و سپس با اظهارات ناسنجیده پیرامون موضوع امامت حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) و پس‌ازآن، «دولت با تفنگ» و تأخیر در تأیید اقدام شجاعانه و بهنگام سپاه، ادامه یافت و سرانجام 2 جنجال رسانه‌ای ناشی از توهین به ریاست‌جمهوری آن هم در راهپیمایی روز جهانی قدس و حمله گسترده رسانه‌ای به مداح اهل‌بیت، نه‌فقط موفقیت‌های بزرگ و بی‌نظیر مشارکت میلیونی مردم در انتخابات و نیز اقتدار موشکی را کمرنگ کرد، بلکه وحدت کشور را در آستانه تهدید قرار داد. اقدام ناپسند توهین به رئیس‌جمهور محترم اگرچه از سوی همه جریانات سیاسی بویژه اصولگرایان و نیروهای انقلاب، محکوم شد ولی به یک جنجال رسانه‌ای مبدل گشت که با بیانات مقام معظم رهبری در خطبه‌های نماز عید فطر که همچون همیشه، فصل‌الخطاب و پایان‌بخش اینگونه مسائل در کشور است، خاتمه یافت. ساعتی نگذشته بود که جنجالی دیگر با حمله به مداح اهل‌بیت آغاز شد، در حالی که برنامه مداح مذکور، قبل از خطبه‌های مقام معظم رهبری اجرا شده و حتی اگر در محتوای اشعار قرائت‌شده توسط ایشان تعریضی وجود داشت، با ایراد خطبه‌ها و اظهارات فصل‌الخطاب مقام معظم رهبری، نباید جنجالی جدید با حمله به مداح مراسم، آغاز می‌شد. در هر صورت، تکرار هیاهوها و جنجال‌های رسانه‌ای نگرانی‌هایی را به‌وجود آورده است: آیا بی‌توجهی به امر فصل‌الخطاب نظام به فتنه جدیدی منجر نمی‌شود؟ آیا قرار است چنین جنجال‌های زنجیره‌ای، استمرار یابد؟ آیا اینگونه حرکت‌ها، روش جدیدی برای به هم زدن اوضاع کشور یا فرار از پاسخگویی نیست؟

همیشه که ان‌شاءالله در صحنه هستم! اما از ظهر پنجشنبه در «صحنه» هستم! یک شهر مانده تا کرمانشاه! و تا فردا هم، در همین حوالی! با عباس و محمد و حسن! و هر سه هم چوپان! و «عباس» بزرگ‌ترشان! با 35 سال سن! دیپلم علوم انسانی! که به قول خودش «چوپان به دنیا آمده و چوپان زندگی کرده و چوپان هم خواهد مرد و بعد از مرگ، باز هم اگر به دنیا بیاید، دوباره همین چوپانی را انتخاب خواهد کرد!» و قصدم از این سفر، همراهی با چوپان! و آشنایی با چوپانی! و چرا! و گله! و سگ گله! و گوسفندان! و صحرا! و بیابان! و نی! و خلوت! و تنهایی! و سکوت! و تلنگر! و تفکر! و الان هم که روی تخته‌سنگی، نشسته‌ام پای این روایت، یک چشم به گله و گله‌داران دارم و چشمی هم به حروف و کلمات! و ذهنی اما به دوران دور! ایام ابتدایی شاید! که عاشق شده بودم اصحاب 3 شغل را! خلبان! سوزن‌بان! و همین چوپان! با خلبان اما، با وجود پریدن‌هایی که داشتم، هیچ‌وقت مجال مصاحبه دست نداد! هر چند، باری در «شیرودمحله» گفت‌وگویی مفصل کردم با مادر یک خلبان! که بخشی از آن، سالیان ماضی در مجله «یاد ماندگار» کار شد و بخش دیگر، گمانم 2 سال پیش در همین «وطن امروز»! با سوزن‌بانی اما، روزگار «کیهان» مصاحبه‌ای مختصر کردم که خیلی هم گرفت! قطار ما که داشت از مشهد برمی‌گشت، در «مزینان» خراب شد و تا درست شود، رفتم اتاقک سوزن‌بان! که دیدم روی تاقچه‌ای چوبی «قرآن مجید» را گذاشته روی «دیوان حافظ» و این را هم روی «کویر شریعتی»! رسما «اهل دل» بود! و عجیب تنها! و عجیب‌تر آنکه، هفته‌ای بعد از انتشار آن مصاحبه، دختری دانشجو، نامه نوشته بود! و فرستاده بود دفتر سردبیری! که «پدرم سوزن‌بان است! و این، فکر کنم اولین مصاحبه با یک سوزن‌بان باشد در مطبوعات! و چه خوب کردید!» و از این حرف‌ها! و حالا «ظهر جمعه» است! حواشی شهر صحنه! «عباس» دارد نی می‌زند! گوسفندها دارند می‌چرند! محمد و حسن در فکر سور و سات غذا! که از قرار «آب‌دوغ‌خیار» است! و در این گرما، حتم دارم خواهد چسبید! و سگ گله را ببین! که تخت گرفته خوابیده! و مرا ببین! که عجیب بیدارم! و هیچ‌وقت، این‌ همه بیدار نبوده‌ام که الان! و این همه خلوت نداشته‌ام که الان! و این همه حالم خوب نبوده که الان! و راستش، قصه این آشنایی، به سفر سال پیش برمی‌گردد به همین دیار! و خرید گوسفندی از عباس! و رد و بدل کردن شماره! و زنگ چند روز پیش! که از شهر خسته‌ام! و می‌خواهم سه‌پنج روزی بیایم پیش‌تان چوپانی! و چه جوابی داد، محشر!  «اگر می‌خواهی بدزدی، گوسفند چوپان را بدزد، به نظمش کار نداشته باش! بالاخره 3 روز یا 5 روز؟!» و این حاضرجوابی، مرا یاد حرف‌های پارسالش انداخت! «چوپان مظهر صبر است و نظم! از صبح علی‌الطلوع با 200 تا گوسفند باید سروکله بزنی تا دم غروب، بعد هم بی‌آنکه دانه‌دانه گوسفندها را بشمری، باید مطمئن شوی کم نشده باشند، گم نشده باشند!» پرسیدم: «مگر ممکن است بدون شمارش، مطمئن شوی؟!» گفت: «چوپان باشی، ممکن است اما «چوپان» باشی‌ها!» این را ولی همین 2 ساعت پیش گفت که «همه فکر می‌کنند در چرا، کار مال من چوپان است و سگ گله اما اشتباه می‌کنند! گوسفند هم از من چوپان بپرس که کار می‌کند! و الا علف می‌ریختیم جلویش، بخورد خب! اتفاقا بهترین گوسفندها، پرتحرک‌ترین‌های‌شان است! گوسفند تنبل پرخور یکجانشین، فقط پیه در اطراف شکمش جمع می‌کند و بی‌خود و بی‌جهت، وزنش را و البته قیمتش را بالا می‌برد!» خندیدم و گفتم: «پس «برو کار می‌کن» درباره گوسفندها هم صادق است!» و بعد ادامه دادم: «قدر گوسفندهایت را بدان! دیروز دیدم که وقتی رفته بودند لب جاده، با 2 تا یا نهایت 3 تا چخ‌کردن تو، برمی‌گشتند سر جای‌شان، در کار اما هرگز اینطور نیست! هزاری هم طرف را دعوت به کار کنی و پرهیز از حاشیه، باز انگار نه انگار! گویی «برو کار می‌کن» را حضرت سعدی برای گوسفندان گفته!» و باز گفتم: «چوپانی یعنی چه عباس؟!» کمی مکث کرد و چند تایی بز را که آن جلو داشتند شکلک درمی‌آوردند، آرام کرد و گفت: «چوپانی یعنی آن لحظه که پشت به سگ گله و گوسفندهایت، می‌نشینی روی یک تخته‌سنگ و بنا می‌کنی حرف زدن با خدا! چوپان از قضا باید تنها باشد تا سیمش وصل شود! صبح، چی می‌گفتی هشتگ و ربات و توئیتر و از این حرف‌ها! هشتگ بزن چوپان تنهاست! آن که می‌بینی سگ است و اینها هم گوسفند! آری! چوپان تنهاست! و تنهایی چوپان، تنها با وجود خدا پر می‌شود! آن بالا، خورشید را نگاه کن! می‌خواهی دقیق بگویم ساعت چند است؟! تو در مچت ساعت بسته‌ای و اما وقت را آدمی می‌داند که دل را بند خدا کرده باشد! همین آخری را که گفتم بفهمی، خواهی فهمید چرا پیشه پیامبران، اغلب چوپانی بوده است! پس چوپان را به خدایش بشناس، نه به گوسفندانش!» راست می‌گفت عباس! این گوسفندان، همه قربانی می‌شوند! و آنکه برای چوپان می‌ماند، خداست!

محمدعلی مسعودی: با انتشار بیانیه نهایی نشست FATF در والنسیای اسپانیا، تحلیل‌های غلطی از اعلام نظر FATF درباره ایران در حال انتشار است. تحلیل‌های مبتنی بر پیروزی ایران در مواجهه با FATF، تقدیر FATF از اقدامات ایران، وعده بهبود روابط بانکی در ماه‌های پیش ‌رو به واسطه تصمیم FATF، رفع شدن خطر تحریم‌های بانکی و...
تحلیل‌های غلط ناشی از نگاه‌های غلطی است که تحلیلگران و رسانه‌ها به ماهیت FATF دارند و به همین علت از فهم درست سیاست FATF در قبال ایران عاجزند. این نگاه غلط منجر به ارائه تحلیل غلط می‌شود و زمانی که این تحلیل غلط در فضای جامعه پمپاژ شود، تصمیم‌گیری غلط بر اساس آن شکل خواهد گرفت.
هرچند بخشی از این تحلیل‌های غلط خاستگاه سیاسی دارد و به منظور دستیابی به اهداف سیاسی است که اینگونه خلاف واقع تحلیل می‌کنند و جامعه را به ادراک اشتباه می‌رسانند اما لازم است برای روشن شدن افکار عمومی تحلیل‌های غلط را مورد نقد قرار داد.
  ماهیت FATF چیست؟
به‌‌رغم آنکه خیلی‌ها تصور می‌کنند FATF یک نهاد مستقل بین‌المللی با رویه کاملا کارشناسی است و لذا مساله ایران با این نهاد کاملا جنس کارشناسی داشته و ربطی به سیاست‌های نظام سلطه در قبال ایران ندارد، باید مجددا تاکید کرد FATF نقشی کاملا منطبق با سیاست‌های آمریکا برای پیگیری سیاست‌خارجی خود در جهان دارد. برای همین است که FATF از ۲۰۰۱ به بعد است که ضریب می‌گیرد چرا که آمریکا با تصویب قانون وطن‌پرستی ۲۰۰۱ اراده خود برای استفاده از ابزار پولی- بانکی برای مقابله با تهدیدهای خارجی را بروز می‌دهد.
  آیا تحریم‌های FATF واقعیت دارد؟
صحبت از تحریم‌های FATF یک آدرس غلط است. درست است FATF یک لیست سیاه (اقدام متقابل) و یک لیست خاکستری (بیانیه عمومی) دارد که با توجه به سیاست‌های خود در قبال کشورها، آنها را در درون این لیست‌ها قرار می‌دهد اما قرار گرفتن در این لیست‌ها به معنای اعمال تحریم نیست. تحریم معنای مشخصی دارد، مانند آنچه آمریکا علیه ایران وضع کرده و می‌کند یا آنچه شورای امنیت سازمان ملل ذیل بند ۴۱ فصل 7 منشور و در قطعنامه ۲۲۳۱ علیه ایران وضع کرده است اما قرار گرفتن در یکی از 2 لیست FATF به معنای هشدارهایی است که این گروه به کشورهای عضو و غیرعضو می‌دهد و تنها نشان‌دهنده بالا بودن ریسک همکاری با آن کشور در زمینه بانکی است و صرفا هشداری است که می‌تواند نادیده گرفته شود. همانند سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ که ایران به عنوان نخستین کشور در لیست سیاه (اقدام متقابل) این گروه قرار گرفت اما دچار مشکل جدی در روابط بانکی خود با خارج نشد اما زمانی که تحریم‌های ثانویه بانکی آمریکا علیه ایران در سال ۲۰۱۲ به اوج خود رسید و بانک مرکزی و اکثر بانک‌های ایرانی تحت تحریم قرار گرفتند، روابط بانکی دچار مشکلات اساسی شد.
نکته دیگر، توجه به این مساله است که چرا ریسک همکاری افزایش می‌یابد؟ آیا اگر کشوری به هشدار FATF توجه نکند، FATF ضمانت اجرایی برای اعمال سیاست‌های خود دارد؟ جواب منفی است. آنچه سبب افزایش ریسک می‌شود وجود تحریم‌های بانکی است که یا به واسطه آمریکا وضع یا توسط شورای امنیت تصویب شده است. به عبارت دیگر FATF تنها به شناسایی این ریسک‌ها می‌پردازد و هیچ اهرم فشاری برای اعمال سیاست‌های خود ندارد اما به دلیل آنکه در طول تحریم‌های بانکی نظام سلطه قرار گرفته است، هشدارهایش معنادار می‌شود.
اینکه تنها ایران و کره‌شمالی 2 کشوری که به صورت مشخص سیاست‌های سلطه‌گرانه آمریکا را نفی می‌کنند در لیست سیاه FATF قرار داشتند محل تامل مهمی است که تحلیلگران باید به آن توجه کنند.
آنهایی که صحبت از تحریم‌های FATF می‌کنند عملا به دنبال نادیده گرفتن ریشه مشکلات که تحریم‌های ثانویه بانکی آمریکاست، هستند و نوعی فریب در این تحلیل‌شان قرار دارد.
  بهبود روابط بانکی ایران با تصمیم اخیر FATF واقعی است؟
برخی رسانه‌ها و افراد تلاش کرده‌اند بگویند تصمیم FATF درباره ایران منجر به بهبود روابط بانکی با ایران می‌شود. این تحلیل غلط هم ناشی از همان عدم درک واقعیت است. اولا در یک سال گذشته نیز ایران در حالت تعلیق قرار داشت. یک سالی که در دوران پسابرجام قرار داشت و به اعتقاد همین تحلیلگران مشکلی پیش ‌روی روابط بانکی نبوده است اما نه تنها روابط بانکی بهبود پیدا نکرد، بلکه در چند ماه آخر روابط بانکی که در گذشته بدون مشکل بود، دچار مشکل شد. مانند نقل و انتقال ارزهای پتروشیمی که در چین دچار اختلال شد. این واقعیت نشان‌دهنده اصالت نداشتن FATF است. همانطور که گفته شد FATF در طول سیاست‌های پولی - بانکی آمریکا عمل می‌کند و به صورت مستقل اثری ندارد. آنچه مانع بهبود روابط بانکی ایران شده است، اجازه نمی‌دهد بانک‌های بزرگ خارجی با ایران همکاری کنند و احتیاط بیش از اندازه بانک‌های کوچک در همکاری با ایران را سبب شده است، هشدارهای FATF نیست، بلکه باقی ماندن ساختار تحریم‌های ثانویه بانکی آمریکاست. این یک واقعیت است که باید دیر یا زود بپذیریم برجام هیچ اثری بر ساختار تحریم‌های ثانویه بانکی آمریکا نداشت. در نتیجه نظام بانکی جهانی از ترس مواجه شدن با تنبیهات و تحریم‌های آمریکا به خود اجازه همکاری با ایران را نمی‌دهد. خوب است این تحلیلگران دور از واقعیت به مطالعه تاریخچه تحریم‌ها و همچنین دستورالعمل اوفک برای اجرای برجام رجوع و آن را دقیق‌تر مطالعه کنند.
نکته دیگر در این قضیه وضع تحریم‌های ثانویه جدید از سوی آمریکاست. هرکسی آشنایی اجمالی با تحریم‌ها داشته باشد، هیچ وقت، هیچ وقت در زمانی که قانون «سیدا» در حال تصویب است، وعده بهبود روابط بانکی را به مردم نمی‌دهد. این قانون جدید تحریمی که به معنای واقعی سیاه‌چاله تحریم است، تمام روابطی را که تاکنون شکل گرفته است تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. این قانون با افزایش هزینه جرم همکاری با نهادهای تحت تحریم ایرانی از جمله وزارت دفاع و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، آنچنان ریسک همکاری را افزایش می‌دهد که به راحتی می‌توان پیش‌بینی کرد همین روابط اندک ایجاد شده با بانک‌های کوچک خارجی هم دچار اختلالات اساسی شود.
واقعیت آن است که سیاست آمریکا در قبال ایران در دوران پسابرجام افزایش شکاف اجتماعی و 2 دسته کردن داخل ایران با استفاده از ابزار تحریم‌های هوشمند است. FATF و استانداردهایش عامل تشدید این وضعیت هستند و نه بهبود وضعیت ایران. اگر این درک درست از واقعیت در میان نخبگان رسانه‌ای و تصمیم‌گیران حاصل نشود، تصمیم درست نیز گرفته نخواهد شد. مسؤولان بانکی و اقتصادی کشور باید به دنبال راهبردهای پدافندی مناسب همچون پیمان‌پولی دوجانبه و بازمهندسی روابط اقتصادی خارجی باشند اگر به معنای واقعی کلمه به دنبال بهبود وضع موجود هستند.