گروه سیاسی: مراسم دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی صبح روز یکشنبه با حضور فرمانده معظم کل قوا برگزار شد. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در ابتدای ورود به دانشگاه علوم انتظامی در محل یادمان شهدا حضور یافتند و با قرائت فاتحه، علو درجات شهدای نیروی انتظامی را از خداوند مسألت کردند. رهبر حکیم انقلاب اسلامی سپس از یگان‌های انتظامی، مرزبانی و راهنمایی و رانندگی حاضر در میدان سان دیدند. ایشان همچنین جانبازان سرافراز حاضر در میدان را مورد تفقد قرار دادند. در این مراسم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به سابقه سردمداران نظام سلطه بویژه آمریکا و دنباله‌روهای آن در ایجاد ناامنی در ایران، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی افزودند: با وجود همه اقدامات و حرکات شرارت‌آمیزی که برای سلب امنیت از کشور در طول ۳۸ سال گذشته انجام شد اما سازمان‌های مسلح از جمله نیروی انتظامی و جوانان مؤمن، با کمال رشادت و قدرت ایستادند و از امنیت کشور دفاع کردند. ایشان به مأموریت‌های متنوع و گسترده نیروی انتظامی در سراسر کشور اشاره کردند و گفتند: هیچ سازمان و نیرویی به اندازه نیروی انتظامی در مقابل چشم مردم قرار ندارد و برهمین اساس، «توانایی، قدرت، اقدام بموقع و رشادت این نیرو»، مایه افتخار و سربلندی برای نظام است. فرمانده کل قوا با تأکید بر اینکه نیروی انتظامی با تأمین امنیت مردم، زمینه‌ساز تأمین آبروی نظام جمهوری اسلامی می‌شود، امنیت کشور را در نا امنی کنونی منطقه، مثال‌زدنی خواندند و خاطرنشان کردند: در شرایطی که دست‌های آلوده دشمنان، بذر تروریسم را در منطقه پاشیده‌اند، تأمین امنیت کشور و همچنین مقابله نیروی انتظامی با مفاسد و اشرار، بسیار حائز اهمیت است و این نقش باید از بعد علمی، تحقیقی، تجربی و مهارت‌آموزی در مراکزی همچون دانشگاه نیروی انتظامی، روزبه‌روز تقویت و با جدیت پیگیری شود. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: ما باید نیروی انتظامی در تراز جمهوری اسلامی و دولت اسلامی و یک جامعه اسلامی و قرآنی داشته باشیم و به توفیق الهی می‌توانیم به چنین هدفی برسیم. ایشان با تأکید بر لزوم اقتدار همراه با محبت و صمیمیت با مردم گفتند: پایبندی به قانون و جرأت و دلیری برای اجرای بی‌ملاحظه آن، وظایف اصلی نیروی انتظامی است. رهبر انقلاب اسلامی سپس در تبیین علت ناامنی کنونی در منطقه، به دخالت‌های شرارت‌آمیز و شیطنت‌آمیز آمریکا و صهیونیسم برای نفوذ در منطقه و تأمین منافع نامشروع خود و تضعیف ملت‌ها اشاره کردند و افزودند: آنها یک روز داعش را به‌وجود می‌آورند و هنگامی که با همت مقاومت و جوانان مؤمن، داعش به نفس‌های آخر خود رسیده است، به دنبال راه‌های خباثت‌آمیز دیگر می‌روند اما به توفیق الهی و به همت جوانان ایران و جوانان مقاومت، بار دیگر بینی کارگزاران نظام سلطه به خاک مالیده خواهد شد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تنها راه مقابله با نفوذ و طمع‌ورزی قدرت‌های سلطه‌گر بویژه آمریکا را احساس توانایی ملت‌ها و دولت‌های منطقه و به کارگیری آن دانستند و تأکید کردند: اگر ما کوتاه بیاییم، دشمن جلو خواهد آمد. ایشان در همین باره به گستاخی و وقاحت آمریکا در قضیه برجام اشاره کردند و افزودند: آنها در این موضوع، هر روز از خود یک شرارت و یک شیطنت نشان می‌دهند که نشانگر صحت فرمایش امام بزرگوار است که آمریکا را شیطان بزرگ می‌خواندند و حقیقتاً رژیم ایالات متحده آمریکا، خبیث‌ترین شیطان‌هاست. رهبر انقلاب اسلامی با مروری کوتاه بر علت تلاش و رویکرد علمی دانشمندان ایرانی برای دستیابی به دانش هسته‌ای گفتند: بر اساس برآورد کارشناسی و دقیق متخصصان، کشور تا چند سال آینده برای تأمین برق خود، نیازمند حداقل ۲۰ هزار مگاوات برق تولیدی از نیروگاه‌های هسته‌ای است و بر همین اساس ملت ایران برای تأمین نیاز خود، به‌دنبال یک مسیر علمی و عملی و یک اقدام مشروع و صحیح و بی‌خطر رفت اما آمریکا که مخالف پیشرفت علمی ملت ایران و دیگر ملت‌ها است، در مقابل این حرکت مشروع ایستاد و تحریم‌های ظالمانه را تحمیل کرد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: مسؤولان کشور به این نتیجه رسیدند که مذاکره کنند و از بخشی از حق خود نیز صرف‌نظر کنند تا تحریم‌ها برداشته شود اما امروز می‌بینیم به‌رغم همه قرارها و تعهدها و بحث‌های فراوان در مذاکرات، برخورد آمریکا با این مذاکرات و نتیجه آن، کاملاً ظالمانه، قلدرمآبانه و زورگویانه است. ایشان با طرح این سوال که «ملت ایران و مسؤولان در مقابل این حرکت خصمانه دشمن، چه اقدامی باید انجام دهند؟» تأکید کردند: مسؤولان باید به سردمداران فاسد رژیم ایالات متحده آمریکا اثبات کنند که به مردم خود متکی هستند و ملت ایران که ملتی مقتدر است، به برکت اسلام، زیر بار زور نمی‌رود و کرنش نخواهد کرد. رهبر انقلاب اسلامی افزودند: آمریکایی‌ها بدانند ملت ایران بر مواضع شرافتمندانه و قدرتمندانه خود خواهد ایستاد و در مسائل مهم مربوط به منافع ملی، عقب‌نشینی در قاموس جمهوری اسلامی معنی ندارد و پیش خواهد رفت. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: دشمن بداند، اگر زورگویی و قلدرمآبی در نقاط دیگر جهان جواب می‌دهد، در جمهوری اسلامی، جواب نخواهد داد و این نظام، راست‌قامت و مقتدر ایستاده است. ایشان علت خصومت‌ورزی روزافزون با ملت ایران را «الهام‌بخشی برای ملت‌های دیگر» دانستند و افزودند: مسؤولان فاسد، دروغگو و فریبکار آمریکا، وقیحانه ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی را به دروغگویی متهم می‌کنند، در حالی‌که ملت ایران صادقانه حرکت و اقدام کرده و صادقانه نیز این مسیر را تا آخر خواهد پیمود. رهبر انقلاب اسلامی خطاب به مسؤولان آمریکایی تأکید کردند: دروغگو شما هستید؛ دروغگو کسانی هستند که برای هیچ ملتی، سعادت و خوشبختی قائل نیستند و تامین منافع نامشروع خود را به هر قیمتی جایز می‌دانند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: ملت ایران محکم ایستاده است و هر حرکت غلط نظام سلطه در قضیه برجام، با عکس‌العمل جمهوری اسلامی مواجه خواهد شد. ایشان در بخش پایانی سخنان خود، به موضوع تصادفات جاده‌ای اشاره کردند و با تأکید بر لزوم برنامه‌ریزی دقیق، سریع و جامع برای مقابله با این مساله و موضوعاتی همچون مقابله با قاچاق مواد مخدر و اشرار، گفتند: در موضوع تصادفات جاده‌ای باید نیروی انتظامی و دستگاه‌های دیگر همچون وزارت راه و مراکز صنعتی، سهم خود را در جلوگیری از بروز چنین حوادث تلخ و ناگواری مشخص کنند و با برطرف کردن نقاط ضعف، وظیفه خود را انجام دهند. رهبر انقلاب اسلامی همچنین به مسؤولان دولت برای کمک به نیروی انتظامی تأکید کردند.
در این مراسم سردار سرتیپ اشتری، فرمانده نیروی انتظامی در سخنانی با بیان اینکه خادمان مردم در این نیرو بر آنند پلیسی شایسته برای نظام و خدمتگزاری بی‌منت برای مردم باشند، افزود: «ارتقای توانمندی‌های مأموریتی و رزمی»، «تشکیل قرارگاه‌های عملیاتی»، «مراقبت مستمر از مرزها» و «مقابله بی‌امان با اخلال‌گران در نظم و امنیت عمومی» سرلوحه برنامه‌های نیروی انتظامی است. سردار بختیاری، فرمانده دانشگاه علوم انتظامی نیز گزارشی از اقدامات و برنامه‌های علمی، فرهنگی، آموزشی و تقویت توان رزمی این دانشگاه ارائه کرد. در این مراسم تعدادی از فرماندهان، مدیران و اساتید نمونه دانشگاه علوم انتظامی، هدایای خود را از دست فرمانده کل قوا دریافت کردند و 2 نماینده دانشجویان این دانشگاه مفتخر به دریافت درجه و سردوشی شدند. اجرای طرح میثاق با شهدا و رزمایش میدانی، بخش دیگری از مراسم دانش‌آموختگی دانشگاه علوم انتظامی بود. همچنین در این مراسم یگان‌های حاضر در میدان از مقابل فرمانده کل قوا رژه رفتند.
 

حسن روحانی در آستانه پنجمین سفر به نیویورک برای حضور در اجلاس سران کشورهای عضو سازمان ملل، در اظهارنظری عجیب که به نظر می‌رسد تلاشی برای ترغیب دونالد ترامپ برای پایبند بودن به برجام است؛ به دولت آمریکا توصیه کرد بر سر سفره برجام بنشینند و غذا و نوشابه بخورند! به گزارش «وطن امروز»، حسن روحانی دیروز پیش از عزیمت به نیویورک برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل در جمع خبرنگاران در فرودگاه مهرآباد گفت: در زمینه برجام امروز در جهان یک اتفاق نظری وجود دارد که برجام یک توافقی است به نفع امنیت و ثبات و همچنین توسعه منطقه و جهان. وی افزود: مخالفان برجام به 2 یا 3 کشور محدود می‌شوند. از جمله عده‌ای در آمریکا هستند که حالا خودشان را مغبون می‌بینند در برجام و احساس می‌کنند یک سفره‌ای باز شده و فکر می‌کنند آنها هم کمک کرده‌اند در باز شدن این سفره، بعد موقع خوردن غذا و استفاده، آنها محرومند و وارد این میز غذا نمی‌شوند و در اتاق بغلی نشسته‌اند. روحانی ادامه داد:این طرف غذا می‌خورند؛ نوشابه می‌خورند و سر و صدا می‌کنند. این نشاط و شادابی اینها، آنها را اذیت می‌کند چون در اتاق بغلی نشسته‌اند و از سفره محرومند، در حالی که می‌توانند آنها هم راه درستی را انتخاب کنند و بیایند در اتاقی که سفره است، آنها هم وارد شوند. از نظر ما اشکالی ندارد اگر آنها اخلاق بدشان را کنار بگذارند می‌توانند کنار این سفره هم باشند. بنابراین مساله برجام نیاز به توضیحاتی دارد و جلساتی در آنجا راجع به برجام خواهد بود. تعارف روحانی به ترامپ برای حضور بر سر سفره برجام در حالی است که رئیس‌جمهور آمریکا روز پنجشنبه هفته گذشته برای برجام خط و نشان کشید و گفت: «در اکتبر همه خواهند دید چکار خواهم کرد».
لاریجانی: برجام صریحا نقض شد
علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی دیروز در نشست شورای اداری استان آذربایجان غربی گفت آمریکایی‌ها برجام را نقض کرده و در حال تخریب تار و پود برجام هستند. لاریجانی در این باره گفت: همین کاری که آمریکایی‌ها در مجلس نمایندگان انجام دادند و مسؤولان آمریکایی می‌گویند ایران روح برجام را اجرا نکرده بیانگر شیطنت آنان است؛ ما می‌گوییم روح برجام پیشکش، شما آمریکایی‌ها در حال تخریب تار و پود برجام هستید. وی افزود: تصمیم اخیر مجلس نمایندگان آمریکا باعث شد صراحتا برجام نقض شود بنابراین آمریکایی‌ها نباید درباره روح برجام صحبت کنند البته حیله‌های دشمن به زیان خودش است. اینکه دشمنان تلاش می‌کنند برجام را بهم بزنند باید بدانند اگر برجام بهم زده شود به ضرر خودشان است و در این صورت ایران قادر است پیش از زمان پیش‌بینی شده به حال نخست خود و حتی قدرتمندتر از قبل باز ‌گردد.
 

بی‌توجهی مقامات اقلیم کردستان به توصیه‌‌های دوستانه مقامات سیاسی و نظامی ایران درباره طرح همه‌پرسی استقلال کردستان باعث شد جمهوری اسلامی ایران در آستانه برگزاری این همه‌پرسی، هشدارهای لازم را به مسعود بارزانی بدهد و اعلام کند در صورت برگزاری همه‌پرسی، تمام گذرگاه‌‌های مرزی با ایران به روی اقلیم کردستان بسته خواهد شد. علاوه بر این، تهران برای مقابله با حضور و فعالیت ضدانقلاب ایرانی مستقر در اقلیم کردستان، با شیوه‌‌هایی کاملا متفاوت نسبت به گذشته برخورد خواهد کرد. به گزارش «وطن‌امروز»، هفته گذشته پارلمان اقلیم کردستان عراق در نشستی به برگزاری همه‌پرسی استقلال این اقلیم رای داد و مسعود بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق نیز از برگزاری همه‌پرسی در زمان مقرر خبر داد. همه‌پرسی استقلال کردستان عراق قرار است
25 سپتامبر/ 3 مهرماه، برگزار شود. دولت عراق، ایران و ترکیه تاکنون بارها با تشریح پیامدهای خطرناک چنین تصمیمی، از اقلیم کردستان خواسته‌‌اند از برگزاری این همه‌پرسی صرف‌نظر کند اما تاکید بارزانی بر برگزاری همه‌پرسی باعث شد
دبیر شورایعالی امنیت ملی در فاصله یک هفته‌ تا برگزاری همه‌پرسی، هشدارهای لازم را در این زمینه به بارزانی بدهد و اعلام کند شرایط برای اقلیم کردستان پیچیده خواهد شد. علی شمخانی، دبیر شورایعالی امنیت ملی در گفت‌وگو با خبرگزاری صداوسیما درباره موضع ایران در قبال برگزاری همه‌پرسی در اقلیم کردستان عراق گفت: جمهوری اسلامی ایران به عنوان دوست و همپیمان برادران کرد که همواره و در سخت‌ترین شرایط در کنار آنها بوده است، برگزاری رفراندوم را تامین‌کننده منافع اقلیم کردستان ارزیابی نمی‌کند و با آن مخالف است. شمخانی با اشاره به نقش تعیین‌کننده، موثر و قابل توجه کردها در دولت عراق و ضرورت تداوم بهره‌‌گیری از این ظرفیت در مسیر تقویت ساختارهای امنیتی، اقتصادی و سیاسی در اقلیم کردستان افزود: رویکرد مخالف کشورهای همسایه عراق با برگزاری رفراندوم در اقلیم، شرایط پیچیده و دشواری را برای کردستان پس از رفراندوم ایجاد خواهد کرد. دبیر شورایعالی امنیت ملی با تبیین اقدامات و فعالیت‌های سیاسی و دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران از طریق گفت‌وگوی نزدیک با مسؤولان اقلیم کردستان، دولت عراق و همسایگان این کشور افزود: ایران به طور قطع، صرفاً دولت واحد، یکپارچه و فدرال عراق را به رسمیت می‌شناسد. نماینده مقام معظم رهبری با اشاره به موضع غیر قابل تغییر جمهوری اسلامی ایران درباره ضرورت حفظ تمامیت ارضی و وحدت سرزمینی عراق افزود: هرگونه خدشه به این اصل راهبردی، موجب بازبینی و تغییر جدی در روند همکاری موجود میان ایران و اقلیم کردستان عراق خواهد شد. وی مشروعیت معابر و گذرگاه‌های مرزی جمهوری اسلامی ایران با مناطق اقلیم کردستان عراق را صرفاً به‌دلیل وجود اقلیم به عنوان بخشی از عراق یکپارچه عنوان کرد و اظهار داشت: توافقات مرزی صرفاً با محوریت دولت مرکزی عراق پابرجا بوده و جدایی اقلیم کردستان از دولت مرکزی عراق به معنای مسدود شدن همه معابر و گذرگاه‌های مشترک مرزی خواهد بود. شمخانی در بخش دیگری از اظهارات خود با اشاره به وجود توافقات نظامی و امنیتی میان ایران و اقلیم کردستان عراق خاطرنشان کرد: جدایی اقلیم کردستان از خاک عراق به مفهوم پایان یافتن تمام این توافقات خواهد بود و پس از آن ایران در چارچوب تامین امنیت مرزهای مشترک در رویکرد خود برای مقابله با حضور و فعالیت ضدانقلاب ایرانی که در مناطقی از کردستان عراق تردد دارند به صورت جدی تجدیدنظر کرده و با شیوه‌های کاملا متفاوت نسبت به گذشته رفتار خواهد کرد.
ردپای موساد و سیا در استقلال کردستان
از ابتدای طرح همه‌پرسی اقلیم کردستان، رژیم صهیونیستی به حمایت از جدایی مناطق کردنشین از حکومت مرکزی عراق پرداخت. در این زمینه امیر خجسته، عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس شورای اسلامی طرح جدایی اقلیم کردستان را جایگزینی بحرانی جدید در منطقه پس از داعش می‌داند و از نقش افسران موساد و سیا در این طرح خبر می‌دهد. او در گفت‌وگو با تسنیم، با ابراز تاسف از برگزاری همه‌پرسی اظهار داشت: بدون شک این مسأله به تحریک استکبار جهانی در حال انجام است و بنا بر اطلاعات موثق، افسران اطلاعاتی موساد و ایالات متحده در تلاش و تکاپو برای ایجاد این بحران هستند  آنها هیچ‌گاه دلسوز و خیراندیش مردم منطقه نبوده‌اند، زیرا همگان معتقدند استقلال و جدایی کردستان به هیچ‌وجه به نفع مردم منطقه نخواهد بود.

محسن شهمیرزادی: «دخیل عشق» عنوان کتابی است که در پنجمین  پویش مطالعاتی کتاب و زندگی معرفی شده است. داستان زنی که نذر می‌کند بعد از جنگ با یک جانباز ازدواج کند. این کتاب از 5 سال گذشته بارها تجدید چاپ شده و جمکران تازه‌ترین انتشاراتی است که چاپ و توزیع دخیل عشق را در این پویش مطالعاتی بر عهده گرفته است. با مریم بصیری، نویسنده این کتاب به گفت‌وگو نشسته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
  «دخیل عشق» چگونه خلق شد؟
5 سال پیش بنیاد ادبیات داستانی با همکاری بنیاد امام رضا بنا داشتند تا به مناسبت جشنواره رضوی مجموعه رمان‌هایی را منتشر کنند. قرعه به نام بنده افتاد و در زمان اندکی که تا رونمایی کتاب‌ها بود، با عجله طی 40 روز این رمان را نوشتم. این وجه سفارشی بودن رمان است اما دغدغه شخصی من نسبت به رمان بازمی‌گردد به دینی که همه ما نسبت به افرادی که در دوران دفاع‌مقدس جنگیده و شهید، جانباز، اسیر یا مفقودالاثر شده‌اند، داریم. هرکسی نسبت به آنها دینی دارد و من نیز دین خودم را این‌طور ادا کردم. البته رمان اول من نیز دفاع‌مقدسی بود. 3 سال قبل از نوشتن این رمان دغدغه نوشتن فیلمنامه سریالی این قصه دفاع‌مقدسی را داشتم اما فرصت پیش نیامد تا آنکه این پیشنهاد مطرح شد و قصه دفاع‌مقدسی را با مضمون امام هشتم نوشتم. البته بعد از انتشار کتاب، از واحد اقتباس سیمافیلم برای خرید امتیاز رمان و نگارش طرح کار رایزنی‌هایی کردند که هنوز به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است.
  یکی از ویژگی‌های برجسته این کتاب حضور بیش از 10 کاراکتر محوری است که هرکدام هویت مستقلی دارند. این در حالی است که رمان‌های ایرانی عمدتا با یکی دو شخصیت محوری روایت می‌شوند و نویسندگان به خود زحمت چندانی را برای خلق کاراکتر نمی‌دهند. چگونه توانستید این تعداد شخصیت را در یک داستان بگنجانید؟
ابتدا فقط 18 جانباز در آسایشگاه داشتم با 18 شخصیت مختلف و طریقه جانبازی متفاوت که هیچ‌یک شباهتی با هم نداشتند اما بعدها دوستان گفتند شخصیت‌های جانبازان زیاد است لذا شخصیت‌هایی را که تصور می‌کردم اصلی و محوری‌تر هستند نگاه داشتم و مابقی را حذف کردم. قهرمان یک برادر و 3 خواهر نیز دارد که هر یک همراه با خانواده‌هایشان به نوعی با قهرمان درگیر هستند. خانواده رسول هم که جای خود را دارد. در واقع می‌توان گفت این کار پرشخصیت است اما چون شخصیت‌های اصلی و فرعی در صحنه‌های مختلفی ظاهر می‌شوند بعید است مخاطب دچار سردرگمی شود. شما همه اینها را بگذارید کنار این مساله که من مجبور بودم کار را در 40 روز بنویسم و دوستان بنیاد مدام تماس می‌گرفتند که کار چقدر پیش رفته است. در همان مدت کم شروع کردم به تحقیق درباره آسایشگاه جانبازان، انواع اثرات جنگ که ممکن است در جانبازان وجود داشته باشد، ارتباطات خانوادگی آنها، ازدواج مجدد، نحوه درمان و... در واقع یک تحقیق جامع درباره جانبازان داشتم و از سوی دیگر نیز تحقیقی درباره جغرافیا و مردم‌شناسی مشهد انجام دادم. بارها خوانندگان کتاب و خبرنگاران مشهدی به من گفتند ساکن مشهد هستید؟ شما هم در کوچه فلان زندگی می‌کنید؟ وقتی هم با جواب منفی من روبه‌رو می‌شدند، می‌گفتند رمان جزء به جزء کوچه‌ها را توصیف کرده و باید سال‌ها در آن محل زندگی کنی تا به همه این اطلاعات واقف شوی اما من به خاطر واقع‌گرا بودن اثر در باره تمام جزئیات شروع به تحقیق کردم تا بتوانم مکان مناسبی برای خانه قهرمان، خانه رسول، آسایشگاه و ... پیدا کنم و تصویری واقعی از آن محله‌ها ارائه بدهم.
  از دیگر مسائل محوری این رمان، مساله «زن» است. داستان‌نویسی زنان زمانی مهم‌تر شد که وقتی مردها می‌خواستند درباره زنان بنویسند، ممکن بود نگاه کلیشه‌ای به زن پیدا کنند. تا چه حد پرداختن به زنان از دریچه زنان را ضروری می‌دانید؟
من قبل از اینکه نویسنده باشم، خودم را معلم نویسندگی می‌دانم و همیشه توصیه‌ام به دوستان این بوده است که از دید هر کسی- چه مرد و چه زن- می‌نویسیم، واقع‌گرا باشد. نه آنکه بخواهیم ادای آن شخصیت و جنسیت را دربیاوریم. خیلی وقت‌ها پیش آمده وقتی آقایان نویسنده، کتابی را با محوریت جنس مخالف منتشر می‌کنند یا دانشجو‌های داستان‌نویسی که سعی دارند به جنس دیگر شخصیت بدهند آنچنان ناشیانه، غیرواقعی و تخیلی آن را می‌نویسند که واقعا آزاردهنده است. آنچنان زن را توصیف می‌کنند که انگار در حال وصف یک انسان فضایی و عجیب و غریب از یک کره دیگر هستند. دغدغه من بیشتر از رمان، کار در عرصه تئاتر و فیلم است. در آن کارها نیز همواره «زن» سوژه اصلی کارهای من است و سعی می‌کنم شخصیتی ملموس و قابل درک خلق کنم.
  شما قبل از دخیل عشق ورود چندانی به دنیای رمان نداشتید اما بعد از آن با رمان‌های متعددی از شما مواجه شدیم. دخیل عشق پل ورود شما به دنیای رمان بود؟
من علاقه چندانی هم نسبت به ادامه کار رمان نداشتم. بیشتر تمرکزم روی همان فیلمنامه و نمایشنامه و پژوهش‌های ادبی بود اما کارهای آماده برای چاپم را به هر ناشری ارائه می‌دادم می‌گفتند الان کسی نمایشنامه، فیلمنامه و پژوهش ادبی نمی‌خواند. مردم رمان می‌خواهند. حتی ناشر‌های شناخته شده و معروف هم می‌گفتند فیلمنامه یا پژوهشت خوب است اما یک رمان بفروش و عاشقانه در کنارش بنویس و ما قرارداد جفتش را بنویسیم و من اصلاً کار سفارشی و عاشقانه‌های بازاری را قبول نمی‌کردم و علایق خودم را دنبال می‌کردم اما وقتی پیشنهاد این کار برای امام رضا پیش آمد، کوتاه آمدم و «دخیل عشق» خلق شد. بعد از آن هم گرایش‌های قبلی‌ام در حوزه پژوهش و فیلمنامه کمتر شد و به سوی رمان گرایش بیشتری پیدا کردم. دخیل عشق دومین رمانی بود که چاپ شد اما بعد از آن رمان «شب‌های حرم خانه»، «ماهی‌ها پرواز می‌کنند»، «فانوس دریایی»، «چشم‌های عزیز» و «من زن هستم» چاپ شدند. رمان‌های «اویی که دوستش داشتی»، «مرد موعود» و «عروس قریش» هم آماده و زیرچاپ هستند. «زنی که پشت خزر خواب بود» و «بهشت من کنار توست» هم رمان‌هایی هستند که در حال ویرایش نهایی‌اند.
  یکی از ویژگی‌های نثر شما سادگی و دور بودن از مفاهیم انتزاعی و پیچیده بود. در واقع سعی نداشتید مخاطب درگیر متن شود. اقتضای این متن مخاطب شما بود یا ساده‌نویسی را به عنوان عادت انتخاب کرده‌اید؟
من بسیار به کارهای تاریخی علاقه دارم و نثر تاریخی هم پیچیدگی و ویژگی‌های خودش را دارد. از سویی دیگر سابقه کار نمایشنامه‌نویسی نیز حکم می‌کند که عادت به ساده‌نویسی نداشته باشی و با تکنیک‌های زبانی و بیانی بازی کنی. پس چندان هم ساده‌نویس نیستم و گاه مخاطب آثار تاریخی من چه در نمایشنامه و چه رمان می‌گویند باید خیلی دقت کنند تا ماجرا از دستشان در نرود و بدانند بین شخصیت‌ها و موقعیت‌ها چه ارتباطی وجود دارد اما وقتی کار برای جوانی در عصر معاصر نوشته می‌شود آن هم با موضوع دینی مشخص، به نظرم شرایط اقتضا می‌کند تا روایت خطی و ساده داشته باشی. از طرفی دبیرخانه پویش هم می‌خواست کار در ویرایش نهایی برای مخاطب عام ساده‌سازی شود. البته نثر دخیل از ابتدا ساده بود و نیازی یا علاقه‌ای از سوی من برای عامه‌پسند کردنش نبود. حدود 4 سال پیش خانمی 75 ساله به من گفت که در طول عمرم رمان نخوانده بودم اما خیلی آسان توانستم با این رمان-دخیل عشق- ارتباط برقرار کنم و مشکلی در فهم آن و تغییر صحنه‌های مختلفش نداشتم. در یک کلام هر اثری با توجه به موضوع و فضای خود نثر خاصی را می‌طلبد. در این اثر هم نیازی نبود تا فضاسازی‌های پیچیده و روایت‌های چندلایه حضور داشته باشد.
  در معرفی‌های قبلی دخیل عشق شخصیت اصلی صبوره است در حالی که ما در کتاب حاضر روایت حوریه را به عنوان شخصیت اصلی کتاب می‌خوانیم. این تغییر نام در ویرایش سوم علتی داشت؟
نام شخصیت اصلی همان طور که در معرفی چاپ‌های قبل از پویش آمده، صبوره بود. من بدون هیچ پیش‌داوری نامش را صبوره گذاشتم اما وقتی سال گذشته با من تماس گرفتند و گفتند کتاب برای پویش انتخاب شده است، یکسری نظراتی داشتند که یکی از آنها تغییر نام «صبوره» بود چون معتقد بودند این اسم شخصیت را لو می‌دهد. من هم دیدم تغییر نام این شخصیت ضربه‌ای به داستان نمی‌زند و قبول کردم اسم او را حوریه بگذارم. مابقی تغییرات در حد جمله و پاراگراف است و برای کسی که چاپ‌های قبلی را خوانده مشکلی ایجاد نمی‌کند. تنها با جزئیات بیشتری از روند ماجرا آشنا می‌شود. البته این جزئی‌نگری از ویژگی‌های همه آثار من است اما در چاپ اول به دلیل همان فرصت کم نتوانستم به تمام آن جزئیات بپردازم. قبل از پویش کتاب و زندگی، سال قبل کتاب در پویش «همه با هم بخوانیم» حضور داشت، لذا عمده رسانه‌ها بدون آنکه کتاب را مطالعه کنند، معرفی چاپ اول تا سوم را در سال 91، به عنوان معرفینامه چاپ‌های بعدی منتشر کرده‌اند. برخی‌ها هم تصویر جلد چاپ اول را با معرفی جلد دوم به عنوان معرفی در پویش منتشر کردند. بلبشویی در رسانه‌ها اتفاق افتاده است که اصلا از آن راضی نیستم.
یکی از نکاتی که خیلی به آن حساس هستم این است که هرگز سن شخصیت را به طور مستقیم در هیچ کاری بیان نکنم. از چاپ اول تا به حال هرگز اشاره‌ای به سن دقیق این شخصیت نشده و با توجه به قراین و کدهایی که در کار داده شده مشخص می‌شود قهرمان 39 سال دارد اما نمی‌دانم بعضی از این دوستان مطبوعاتی و رسانه‌ای سن 44 سال را از کجای کتاب استخراج کرده‌اند و با معرفی‌های عجیب، مدام یک معرفی تکراری و اشتباه را منتشر و تکثیر می‌کنند. با توجه به سابقه 25 سال کار روزنامه‌نگاری از این کار غیرحرفه‌ای دوستان بسیار متعجب می‌شوم.
  به نظر شما تغییر جلد‌های متعدد به هویت کتاب ضربه نمی‌زند؟
وقتی یک انتشارات اثری را چندین بار چاپ می‌کند، امکان دارد به مرور زمان تصویر جلدش تغییر  کند و این امری عادی است. حالا چه برسد به این کار که چاپ اول تا سوم آن را عصر داستان منتشر کرد. بعد قرار بود علمی- فرهنگی آن را چاپ کند که با توجه به وقفه‌ای که ایجاد شده بود، اثر را به نشر «کتاب جمکران» سپردم. آن انتشارات هم با تصویر جلد جدید کتاب را چاپ کرد. بعد از آن پویش همه با هم بخوانیم پیش آمد و سپس به پویش، کتاب و زندگی رسیدیم که باید تصویر جلد جدیدی با توجه به نظرات دبیرخانه پویش طراحی می‌شد؛ پس نمی‌توان گفت تغییر جلد حسن است یا عیب.
  از کدام جلد راضی هستید؟
هیچ کدام. حتی اگر پویش اخیر هم نبود قرار بود بعد از پویش اول کار با جلد جدید منتشر شود.
  به نظرتان با ورود دخیل عشق به طرح کتاب و زندگی چه اتفاقی برای این کتاب می‌افتد؟
به نظرم نگارش این کتاب و سرنوشتی که برای آن پیش آمد همه به خواست امام رضا(ع) و لطف ایشان نسبت به من بود. این روند باعث شد کارهای دیگرم را کمرنگ کنم و وقت بیشتری روی رمان بگذارم. امیدوارم بتوانم در عرصه رمان دینی موفق باشم و مخاطبان بیشتری نیز به این گونه ادبی گرایش پیدا کنند. از مستقیم‌گویی در هر قالب ادبی و هنری بیزارم و معتقدم باید هنرمندان و نویسندگان بتوانند دین و مسائل اخلاقی را در قالب رمان و اثر هنری به مخاطب عرضه کنند تا مخاطب به طور غیرمسقیم و بدون جبهه‌گیری به موضوع، شیفته دین و رمان دینی شود.

در آخرین روز از رقابت‌‌های والیبال جام بزرگ قهرمانان جهان ۲۰۱۷ که در ژاپن برگزار می‌شود تیم‌ملی والیبال ایتالیا در آخرین دیدارش موفق شد با نتیجه 3 بر یک آمریکا را از پیش‌رو بردارد و با این پیروزی والیبال ایران را به نخستین مدال جهانی تاریخ خود رساند اما بلندقامتان ایران به همین هم راضی نشدند و موفق شدند از سد تیم‌ملی فرانسه هم بگذرند. در روز پایانی رقابت‌‌های والیبال جام  بزرگ قهرمانان جهان ۲۰۱۷ در ژاپن، تیم‌ملی والیبال ایران در آخرین دیدارش موفق شد با نتیجه ۳ بر ۲ فرانسه را از پیش‌رو بردارد و ضمن کسب نخستین بردش برابر این تیم به نخستین مدال جهانی تاریخ خود دست یابد. در روز پایانی از هفتمین دوره رقابت‌های والیبال جام بزرگ قهرمانان جهان که از بیست‌ویکم شهریورماه و با حضور 6 تیم برتر جهان در سال ۲۰۱۷ و به میزبانی 2 شهر ناگویا و اوساکا در ژاپن برگزار می‌شد، تیم‌ملی والیبال ایران در پنجمین و آخرین دیدارش رو در روی فرانسه قرار گرفت و در پایان با ارائه یک بازی برتر توانست ۳ بر ۲ برابر قهرمان لیگ جهانی به پیروزی برسد و طعم نخستین مدال جهانی تاریخ والیبال ایران را شیرین‌‌‌‌‌‌تر کند. تیم ایران با ترکیب سعید معروف، میلاد عبادی‌پور، امیر غفور، سامان فائزی، محمد موسوی و فرهاد قائمی وارد زمین شد. شاگردان ایگور کولاکوویچ با وجود پیروزی در 2 ست نخست در ست‌‌های سوم و چهارم نتیجه را واگذار کردند اما با درخشش در ست پنجم با امتیاز‌‌های ۳۸ بر ۳۶، ۲۵ بر ۲۳، ۲۲ بر ۲۵، ۲۵ بر ۲۷ و ۱۵ بر ۱۱ توانستند قهرمان لیگ جهانی را به زانو درآورند و موفق شدند به نخستین برد خود در تاریخ رقابت‌های شان با خروس‌ها دست یابند. در این دیدار زیبا در ست نخست ۷۴ امتیاز بین 2 تیم رد و بدل شد که در پایان ایران ۳۸ بر ۳۶ به برتری دست یافت. در اواسط ست نخست محمدجواد معنوی‌نژاد به جای فرهاد قائمی وارد زمین شد و تا پایان بازی عملکرد درخشانی از خود نشان داد. والیبال ایران در پایان جام بزرگ قهرمانان با 4 برد و یک شکست برابر برزیل ۹ امتیازی شد و به مدال برنز دست یافت. شاگردان استفان تیلیه هم در نبود ستاره‌‌هایی چون اروین انگاپت و لی روکس به هیچ عنوان عملکرد قابل قبولی از خود ارائه نکردند و با 4 شکست و کسب تنها یک برد برابر ژاپن با 3 امتیاز در رده پنجم ایستادند. ایران برای سومین‌بار است که در جام بزرگ قهرمانان جهان شرکت می‌کند و در سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳ به ترتیب به عناوین پنجم و چهارم دست یافته بود.
کولاکوویچ: ایران شایسته مدال برنز و مقام سومی بود
سرمربی تیم‌ملی والیبال ایران گفت: مردم ایران عاشق والیبال و در هر روز، هر لحظه و هر ثانیه پیگیر مسابقات و اخبار تیم‌‌های ملی کشورشان هستند. ایگور کولاکوویچ در نشست خبری بعد از پیروزی ایران برابر فرانسه افزود: رودررو شدن با همکارم لورن به جذابیت این بازی والیبال افزود زیرا وی تیم قدرتمندی دارد. خوشحالم که این مسابقات را با پیروزی به پایان رساندیم. وی با بیان اینکه بعد از بازی با ایتالیا و آمریکا می‌دانستیم کسب مدال برنز ممکن خواهد بود، گفت: پس از پایان ست چهارم مسابقه با فرانسه، بازیکنانم خسته شده بودند اما می‌خواستند با پیروزی در دیدار پایانی به مدال برسند. خوشحالم که توانستند قدرت و شخصیت خود را حفظ کنند. آنان در موقعیت‌های دشوار از خود مقاومت نشان دادند. سرمربی تیم‌ملی والیبال ایران گفت: برای ایران این مسابقات از این جهت اهمیت بالایی داشت که بهترین فرصت و تجربه برای کسب مدال بود و در واقع اولین مدال برای تیم‌ملی والیبال ایران به دست آمد. همچنین این مدال می‌تواند انگیزه‌ای برای کسب مدال‌‌های دیگر در رقابت‌‌های آینده باشد تا بتوانیم همین روند خوب‌مان را با بازیکنان‌مان ادامه دهیم. در سال آینده برای کسب مدال دوم تلاش خواهیم کرد. کولاکوویچ در ادامه گفت: این مسابقات نخستین بازی‌‌های ایران پس از لیگ جهانی بود. نمی‌خواهم توجیه کنم اما تا به حال درباره‌‌‌‌اش با خبرنگاران ایرانی هم صحبت نکرده‌ام. تیم ایران مشکلات زیادی برای حفظ برخی بازیکنان مهم همچون امیر غفور و محمد موسوی در تیم‌ملی داشت. حتی عادل غلامی و جواد معنوی‌نژاد هم در مسابقات لیگ جهانی با مصدومیت مواجه شدند، زمان ریکاوری بسیار کوتاه بود و نتوانستیم بهترین عملکردمان را داشته باشیم. وی تصریح کرد: با همه این اوصاف توانستیم به نخستین مدال والیبال ایران در رده بزرگسالان دست پیدا کنیم و همانطور که معروف گفت این موضوع برای مردم ایران بسیار مهم است، چون ایران کشوری است که مردمش عاشق والیبال هستند و در هر روز، هر لحظه و هر ثانیه کاملا پیگیر مسابقات و اخبار تیم‌ملی کشورشان هستند و این مدال شایسته تیم‌ملی ایران است.

محمد نجارصادقی: قانون مالیات بر خانه‌های خالی به عنوان یکی از راهکارهای اعلام شده برای مدیریت بازار مسکن، 2 ساله شده اما تاکنون وزارت راه‌وشهرسازی به عنوان متولی اجرای این قانون، اقدامی انجام نداده است.
به گزارش «وطن‌امروز»، در حالی عباس آخوندی از معضل وجود خانه‌های خالی صحبت می‌کند که وزارت تابعه وی بیش از یک سال و 8 ماه پس از تصویب و ابلاغ قانون اصلاح مالیات‌های مستقیم در تاریخ29 مرداد 94، اقدامی مبنی بر ایجاد سامانه ملی املاک و اسکان نکرده است.  
یکی از مشکلات اساسی موجود در حوزه بازار مسکن که باعث عدم اجرای عدالت اجتماعی و بحران‌های اقتصادی شده، موضوع خانه‌های خالی است؛ خانه‌هایی که اغلب به‌دلیل گران بودن، کسی توان خرید آن را ندارد و صاحبخانه هم راضی نمی‌شود آن را به قیمت پایین‌تری در اختیار مشتریان یا اجاره‌کنندگان بگذارد. در سال‌های اخیر با توجه به رکود اقتصادی حاکم بر تمام اقتصاد کشور، تعداد خانه‌های خالی روند رو به رشدی داشته است به‌طوری که طبق آخرین آمار موجود قریب به 3 میلیون خانه خالی در کشور وجود دارد.
عباس آخوندی، وزیر راه‌وشهرسازی هم در هفته اخیر ضمن آشفته خواندن وضعیت شهر‌‌سازی در ایران در اظهاراتی عجیب گفت: «در تهران 500 هزار خانه خالی داریم ولی عده‌ای در فلاکت زندگی می‌کنند، در کشور نیز 19 میلیون نفر در فلاکت زندگی می‌کنند. این عدم تعادل را می‌توان با دستور برطرف کرد؟» پیش‌تر هم آخوندی در جلسه رای اعتماد خود به موضوع خانه‌های خالی و مشکلاتی که در پی آن ایجاد شده است اشاره کرده بود اما عملا کاری از سوی وزارت متبوع وی انجام نمی‌شود.
بیان و شرح مشکلات موجود به جای حرکت به سمت بهبود همواره روند دولتمردان دولت تدبیر و امید بوده است. سوال اصلی این است که دولت برای رفع معضل افزایش خانه‌های خالی که به گفته شخص وزیر راه‌وشهرسازی 250 میلیارد دلار ارزش ثروت ملی را بدون بهره‌برداری کرده، چه اقداماتی انجام داده است؟ جالب اینجاست که قانون‌گذار هم برای رفع این مشکل قوانینی را پیش‌بینی کرده و برای کاهش تعداد خانه‌های خالی قانون مالیات بر آنها را طراحی کرده است اما وزارت راه‌وشهرسازی پس از گذشت 2 سال نسبت به این قانون بی‌اعتنا بوده است.
راهکار مجلس برای مقابله با افزایش خانه های خالی
نمایندگان مجلس شورای اسلامی با تصویب ماده ۵۴ لایحه اصلاح قانون مالیات‌های مستقیم در تیرماه سال ۱۳۹۴، نحوه تعیین مالیات واحدهای خالی مسکونی را مشخص کردند. بر این اساس قرار شد واحدهای مسکونی واقع در شهرهای با جمعیت بیش از ۱۰۰ هزار نفر که به استناد سامانه ملی املاک و اسکان به عنوان واحد خالی شناسایی می‌شوند، از سال دوم خالی بودن‌شان به بعد مشمول مالیات بر اجاره شوند. این مصوبه می‌افزاید: در سال دوم، یک‌دوم مالیات متعلقه، در سال سوم برابر مالیات متعلقه و سال چهارم به بعد یک و نیم برابر مالیات متعلقه، مالیات مشمول واحدهای خالی مسکونی خواهد شد. در نتیجه براساس قانون مالیات بر خانه‌‌های خالی، اگر ملکی از سال دوم خالی باشد مالک باید ۵۰ درصد مالیات مشخص شده را بپردازد. این میزان در سال سوم معادل ۱۰۰ درصد و در سال چهارم برابر
۱۵۰ درصد مالیات اجاره خواهد بود. در همین راستا طبق تبصره 7 ماده
169 مکرر قانون‌ مالیات‌های مستقیم، وزارت راه‌وشهرسازی مکلف به ایجاد «سامانه ملی املاک و اسکان کشور» ظرف مدت 6 ماه شد. به این ترتیب وزارت راه‌وشهرسازی موظف است امکان دسترسی برخط به سامانه یادشده را برای سازمان امور مالیاتی کشور ایجاد کند. طبق قانون، این سامانه باید به گونه‌ای طراحی شود که در هر زمان امکان شناسایی برخط مالکان و ساکنان یا کاربران واحدهای مسکونی، تجاری، خدماتی و اداری را فراهم کند. هم‌اکنون به‌رغم اتمام مهلت 6 ماهه تعیین شده در قانون، قریب به 2 سال است حتی خبری از اقدام برای ایجاد این سامانه توسط وزارت راه‌وشهرسازی نیست.  پیش از این مظاهریان، معاون وزیر راه‌وشهرسازی اردیبهشت‌ماه 95 در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها درباره اجرای قانون مالیات بر خانه‌های خالی بیان کرد که اجرای مالیات بر خانه‌های خالی نیاز به یک سامانه‌ای دارد که ما در حال طراحی این سامانه هستیم و به زودی آماده می‌شود. همچنین پناهی، قائم‌مقام سازمان امور مالیاتی از اخذ مالیات از خانه‌های خالی از ابتدای سال ۹۶ خبر داده بود. چگنی، مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و اقتصاد مسکن هم در این زمینه گفته برآورد دقیقی نمی‌توان از زمان اجرای سامانه ملی املاک و اسکان ارائه کرد اما پیش‌بینی می‌شود دوره تکمیلی سامانه املاک یک سال به طول بینجامد. اما با گذشت 2 سال از زمان تصویب قانون در مجلس شورای اسلامی، اجرای قانون مالیات بر خانه‌های خالی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. در شرایطی که مسؤولان از اجرایی شدن طرح اخذ مالیات از خانه‌های خالی خبر می‌دهند‌، کشمکش بر سر راه‌اندازی سامانه ملی املاک و اسکان کشور مانع اجرای صحیح این طرح شده است.
مالیات بر خانه‌های خالی که وابسته به راه‌اندازی سامانه املاک و اسکان است، هنوز عملیاتی نشده و در چگونگی اخذ مالیات از این واحد‌ها  برنامه‌ای مشخص  وجود ندارد. یعنی وزارت راه‌وشهرسازی بعد از 2 سال حتی از تاسیس یک سامانه الکترونیکی عاجز بوده یا تمایلی برای این کار نداشته است. این طرح مانند طرح‌های بسیار دیگر با بی‌حالی و رخوت و کندی وزارتخانه راه‌وشهرسازی مواجه شده است. در حال حاضر در استان تهران 489 هزار و 986 مسکن خالی وجود دارد که اغلب در مناطق مرفه‌نشین واقع شده‌اند، مناطقی که تنها عده کمی  توان مالی خرید خانه در آن مناطق را دارند. نکته دیگر اینجاست که بیشتر اجراکنندگان طرح مالیات بر خانه‌های خالی خود مشمول این طرح هستند، یعنی خود خانه خالی دارند که طبیعی است اجرای چنین طرحی هر روز عقب و عقب‌تر بیفتد و با این روند محتمل است که به کلی به فراموشی سپرده شود.
دریافت مالیات بر خانه‌های خالی راهی برای کنترل بازار
با تعطیلی مسکن‌مهر و روی کاغذ ماندن طرح مسکن اجتماعی، بخش زمین و مسکن در رکود عمیقی فرو رفت و با وجود اینکه قیمت مسکن در سال‌های اخیر ثابت یا همگام با تورم بوده است اما پس از کاهش سود سپرده‌های بانکی احتمال هجوم نقدینگی به این حوزه وجود دارد. باید توجه داشت که در سال جاری یکی از اصلی‌ترین مشکلات قشر متوسط جامعه افزایش اجاره‌بهاست که می‌توان آن را با مالیات بر خانه‌های خالی کنترل کرد. به عقیده کارشناسان، افزایش خانه‌های خالی ارتباط مستقیمی با افزایش اجاره‌بها دارد. در این باره اکبری عضو کمیسیون آب، کشاورزی و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی گفته گرانی اجاره‌بهای مسکن با حجم گسترده‌ای از خانه‌های خالی در کلانشهر‌ها به هیچ وجه صحیح نیست؛ گویا تنها برخی‌ها به فکر سرمایه‌گذاری در کارزار مسکن هستند و نه به فکر تامین مسکن شهروندان به نحو کارشناسانه‌ای که بتوانند اقتصاد معیشتی‌شان را تنظیم کنند.


متعجبم چرا دولت روحانی قانون مالیات بر خانه‌های خالی را اجرا نمی‌کند!
محمدرضا رضایی‌کوچی، رئیس کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی درباره بر زمین ماندن اجرای قانون مالیات بر خانه‌های خالی مصوب تیرماه 1394 گفت: متعجبم چرا برای اجرای قانون اراده‌ای از سوی دولت وجود ندارد. رئیس کمیسیون عمران مجلس با اشاره به عدم اجرای قانون مالیات بر خانه‌های خالی توسط دولت، گفت: براساس آخرین برآوردهای مرکز آمار، بیش از 5/2 میلیون واحد مسکونی خالی در کشور وجود دارد که سهم شهر تهران از این تعداد، نزدیک به 500 هزار واحد مسکونی خالی است. وی با بیان اینکه کمتر جایی از دنیا، این تعداد از خانه‌های خالی بدون مالیات وجود دارد، افزود: در اغلب کشورهای دنیا مالیات بر خانه‌های خالی اعمال می‌شود. رضایی با اشاره به صرف هزینه‌های مالی و زمانی برای قانون‌نویسی اظهار داشت: اجرا نشدن قانون توسط دستگاه‌های اجرایی به این معناست که مجلس وظیفه نظارتی خود را بخوبی انجام نداده است، بنابراین از یک‌سو دولت با زیر پا گذاشتن قانون مالیات بر خانه‌های خالی و از سوی دیگر مجلس شورای اسلامی با کوتاهی در امر نظارت بر اجرای قانون، مقصر هستند.

صادق فرامرزی: الف- علی‌اکبر صالحی اظهار داشته خروج ایالات متحده آمریکا به‌عنوان مهم‌ترین طرف توافق از برجام خللی در ادامه عمل ایران به تعهداتش وارد نمی‌کند، چرا که ما در برجام با طرف‌های اروپایی نیز توافقات و تعهداتی داشته‌ایم. این سخن هر چند می‌تواند در قالب یک عمل سیاست‌ورزانه مورد بررسی واقع شود و در نهایت به تایید یا رد آن پرداخت اما با منطق «کدخدامحوری» آمریکا که سال92 توسط رئیس‌جمهور بیان شد تضاد دارد، چرا که روحانی علت شکست توافق سعدآباد را در آن می‌دانست که طرف توافق ایران 3 کشور اروپایی بودند و در دنیایی که کدخدا کشور دیگری است توافق با این کشورها منتج به نتیجه نخواهد شد.
ب- روحانی بر خلاف تمام شعارهای انتخاباتی و مطالبات حامیانش برای انتخاب وزیر زن، از این عمل استنکاف می‌ورزد و حتی سهم زنان را در هیات دولت نیز کاهش می‌دهد، هر چند این عمل نیز سلبا و ایجابا نمی‌تواند مدح و ذم شود و باید درباره هر وزارتخانه بسته به اشخاص موجود و توانایی‌شان (فارغ از جنسیت) قضاوت کرد اما به یکباره یکی از جراید اصلاحات با تجویز اصل من‌درآوردی «بانوی اول» خواهان آن می‌شود که همسر رئیس‌جمهور حضور اجتماعی بیشتری پیدا کند تا مشکل رابطه دولت و زنان حل شود! این مورد هر چند بیش از آنکه جدی گرفته شود مورد تمسخر واقع شد اما در خود معنایی متمایز نسبت به اصل افزایش ظرفیت تحرک اجتماعی زنان دارد، چرا که تغییری در نقش‌آفرینی زنان ایجاد نمی‌کند، بلکه پایه‌گذار فرمولی می‌شود که علاوه بر پدیده آقازاده‌ها مساله همسران مسؤولان را ایجاد می‌کند تا بار دیگر به جای شایستگی، این نسبت افراد باشد که موقعیت رشد را فراهم می‌کند.
ج- شهردار اصلاح‌طلب تهران دست به انتخاب معاونی می‌زند که نامش در لیست دریافت‌کنندگان املاک موسوم به نجومی بوده اما به یکباره مطرح می‌شود ملک دریافتی او استثنا بوده و بر اساس مصوبات دولتی قانونی، مشروع و تعاونی تلقی می‌شود. این مورد کمی پیچیده‌تر از موارد دیگر است، چرا که اساسا اگر این املاک تعاونی محسوب می‌شده‌اند قبل از هرکس آنکه باید مورد سوال واقع شود مبدع چنین عنوانی است و این مبدع کسی نیست جز شهردار فعلی تهران که امروز از مشروع بودن واگذاری‌هایی دفاع می‌کند که سال گذشته با طرح آن قصد کمرنگ کردن مساله «حقوق‌های نجومی» را داشته است.
د-رئیس‌جمهور در تبلیغات انتخاباتی اخیر، رقیب خود را محکوم به سوءاستفاده از مقدسات برای جلب آرای عمومی کرد و کمک‌های آستان قدس رضوی به زلزله‌زدگان خراسانی را نشانی از چنین سوءاستفاده‌ای دانست اما رفتار دولت در قبل و بعد از انتخابات گویای مصادیق متعددی در اثبات وجود چنین سوءاستفاده‌ای از سمت دولت و رئیس آن بوده است. ارتباط دادن بحران‌های زیست‌محیطی به عذاب الهی، جلوه دادن پیام عاشورا به مذاکره با دشمن، قیاس‌های متعدد میان صلح امام حسن مجتبی(ع) با توافق هسته‌ای برای قداست‌زایی و ممانعت از نقد و ده‌ها مورد دیگر از این دست، گویای آن است که اتفاقا این دولت بیشترین میزان سوءاستفاده از مقدسات را برای فرار از پاسخگویی داشته است، چنانکه یکبار وزیر اطلاعات در برنامه‌ای زنده سخن از آن به زبان آورد و گفت زمانی که در جواب درخواست رئیس دولت از خود برای قبول وزارت اطلاعات اشاره به عدم وجود سابقه و توانایی برای این کار کرد با این واکنش مواجه شد: «دیدم آقای دکتر با یک حالت عجیبی که من را منقلب کرد گفت علوی تو آورده‌ای نداری؟ تو فرزند فاطمه زهرا(س) از مادرت کمک بخواهی بچه‌اش را رها می‌کند؟ این را که گفت بغض گلویم را گرفت، اشک در چشمانم جمع شد و گفتم حالا که اسم مادرم زهرا(س) را آوردید، چشم!»
این زنجیره را می‌توان به مدد باقی حروف ابجد ادامه داد و از موضوعات متعددی سخن گفت که همگی‌شان در «استاندارد دوگانه» با یکدیگر شباهت دارند. استانداردهای متغیری که ریشه در هیچ اصلی ندارند الا توجیه آنچه می‌گذرد و دولت عامل آن است. در این میان یکبار می‌توان اروپا را آنقدر کوچک نشان داد که توافق با اروپا بدون آمریکا عامل شکست باشد و بار دیگر اروپا را آنقدر بزرگ جلوه داد که توافق با آنها هر نقض عهدی از سوی آمریکا را بی‌اهمیت کند!
واقعیت آن است که برگ برنده دولت برای فرار از پاسخگویی آن بوده که منتقدان وضع موجود بیش از آنکه محل مطالبه خود را معطوف به منطق دولت بکنند، محدود به مصادیقی کرده‌اند که می‌توان با منطقی متضاد آن را به گونه‌ای وارونه نشان داد حال آنکه پاشنه آشیل در این تضاد درونی‌ آن است که یک روز در قامت ایدئولوژی‌زدایی از دیپلماسی همه چیز را بر اساس دودوتا چهارتایی ظاهری تصویر می‌کند و روز دیگر در جواب به نتیجه نرسیدن معادلات، سخن از آن می‌گوید که هدف اصلی مذاکرات نه دستیابی به نتیجه‌ای مطلوب برای حل امور که رسوا کردن آمریکا در میان جهانیان بوده! روزی تحریم را باعث انزوای ایران می‌داند و آن را آنقدر بزرگ جلوه می‌دهد که برای حل مشکل آب خوردن نیز باید به مقابله با آن برخاست و روز دیگر هر تحریم جدیدی علیه ایران را نشانه‌ای از انزوای آمریکا می‌داند و بازگشت یکباره تمام تحریم‌های گذشته را بی‌اثر بر معادلات کشور جلوه می‌دهد.
با این اوصاف منطق اصلی دولت در حل مشکلات چیست؟ پاسخ شاید کمی دشوار باشد، چرا که دولت منطق حیات خود را در همین بی‌منطقی می‌جوید! دولت نشانی عالی از عملگرایی و پراگماتیسمی است که بنا به اقتضا روزی سعی بر پایین کشیدن هاله قداست از هر پدیده دینی می‌کند و دین را به مثابه ایدئولوژی هزینه‌زا و نقطه‌ای برابر عقلانیت فرض می‌کند و روز دیگر سیادت یک نفر را عامل جبرانی برای نداشتن سابقه و تجربه مدیریتی‌اش می‌داند و ناکارآمدی‌ها را به تقدیر الهی ربط می‌دهد. ماشین دولت مجهز به همین دوگانه‌سوزی بوده است و با همین منطق دوگانه توانسته از بار پاسخگویی به مطالبات تا حد زیادی فرار کند، چرا که هر سوالی را نه بنا بر یک منطق گفتمانی ثابت که بر پایه منطقی که بتواند وضع موجود را موجه جلوه دهد پاسخ می‌دهد و در این میان عجیب نیست که روزی برای نشان دادن وجود اراده‌ای درونی برای شکست دولت به نهادهای نظامی حمله کند و روز دیگر برای شریک کردن خود در موفقیت‌های نظامی کشور تولید موشک با پول دولت را نشانه نقش دولت بداند.
منطق بی‌منطقی یا به بیان بهتر منطق چند‌منطقی تنها سلاح باقیمانده برای دولت و حامیان اصلاح‌طلبش در نیمه دوم حیات خود است، منطقی که به دولت توانایی آن را می‌دهد که در هر جا سخنی نه با معیار حقیقت که با خط‌کش موقعیت داشته باشد و در این میان تمرکز روی مصادیق شاید در کوتاه‌مدت بتواند فشاری ایجاد کند اما بزودی با بروز و ظهور منطقی متضاد به حاشیه رانده می‌شود و این مساله‌ای بود که در انتخابات اخیر نیز بخوبی درک شد. دولتی که روزی هر نقد به عملکرد دیپلماسی خود را با شبیه‌سازی نسبت به حملات رژیم صهیونیستی به مذاکرات هسته‌ای معادل همنوایی مخالفان با اسرائیل می‌دانست، ابایی از آن نداشت که سخنانی همنوا با گروهک منافقین را به زبان بیاورد و با حمله به نیروهای نظامی سخنی باب میل دشمنان کشور را به زبان آورد. طبیعی است در چنین شرایطی زمان آن فرا‌رسیده با تغییر فلش نقدها از مصادیق به منطق حاکم بر رفتار دولت، این تضاد را برای افکار عمومی عیان کرد.
 

نایب‌رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی گفت: بعد از استقرار صندوق‌های مکانیزه فروش در مراکز عرضه کالا و خدمات می‌توان اجرای طرح حذف برچسب قیمتی را بررسی کرد. علی‌اکبر کریمی در گفت‌وگو با خانه ملت، درباره چالش‌های طرح حذف برچسب قیمتی گفت: در برخی کشورهای دنیا در واحدهای خرده‌فروشی روی کالا قیمتی درج نمی‌شود. نایب‌رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: معمولا در دنیا برچسب قیمت روی کالا‌ها نصب شده و براین اساس مصرف‌کننده اقدام به خرید کالا می‌کند. نماینده مردم اراک، خنداب و کمیجان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: به دلیل اینکه در کشور نظام فروش کالا در خرده‌فروشی‌ها، در صدها هزار واحد کوچک صنفی انجام می‌شود بنابراین نمی‌توان نظام کنترل قوی درباره قیمت کالاها داشت و البته همواره شاهد گلایه‌ها از سوی مردم در این رابطه هستیم. وی ادامه داد: در حال حاضر با وجود نصب قیمت روی کالا، در بسیاری موارد مغازه‌داران قیمت‌ها را رعایت نمی‌کنند بنابراین تا زمانی که شرایط لازم برای اعمال کنترل‌های دقیق بر فرآیند فروش در فروشگاه‌ها و مغازه‌ها فراهم نشود به صلاح نیست طرح حذف برچسب قیمتی اجرایی شود. نایب‌رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه در قانون بر لزوم رعایت حقوق مصرف‌کنندگان تاکید شده، افزود: اجرای طرح حذف برچسب قیمتی به هرج و مرج در بازار منجر و حقوق مصرف‌کنندگان تضعیف می‌شود. این نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی افزود: در مواد مختلف قانون حمایت از مصرف‌کنندگان بر شفافیت در قیمت‌گذاری کالا و توجه به حقوق مصرف‌کننده تاکید شده است و نباید اخلال در خرید و معاملات مردم به وجود‌ آید. کریمی در ادامه افزود: هرچند اعلام شده طرح حذف برچسب قیمتی برای تعداد محدودی از کالاها که در سبد خرید خانوارها سهم کوچکی دارد، به‌صورت آزمایشی اجرا می‌شود اما در مجموع در مقطع فعلی اجرای این طرح به صلاح نیست. نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی یادآور شد: در صورت به سرانجام رسیدن موضوع استقرار صندوق‌های مکانیزه فروش در مراکز عرضه کالا و خدمات می‌توان اجرای طرح حذف برچسب قیمتی را بررسی کرد.

حسین قدیانی: چند روز پیش در متنی که به مناسبت سالگرد درگذشت زنده‌یاد «جلال آل‌احمد» نوشتم، اشاره کردم به مطلع کتاب «ارزیابی شتاب‌زده» و اعصاب درب و داغان نویسنده «غرب‌زدگی» از دست تاریخ و تاریخ‌نویسان! و حال فراز دیگری از همان مقدمه! عباس اقبال می‌گفت هیچ واقعه‌ای را تا 100 سال بر آن نگذرد، نمی‌توان داوری کرد! و هیچ کسی را! و هیچ نوشته‌ای را یا اثری را! و شاید او که مورخ بود، حق داشت ولی اگر مورخ نبودی چه؟ بویژه اگر تو بودی که من باشم با این مزاج تنگ‌حوصله؟ این تو که هر چند صباح یک بار، دفتر اباطیلی می‌انباری! و آن را همچون نهال خودرویی در این جنگل تنک و آشفته سیاهنامه عمل خود می‌کاری! و تنها به این دل‌خوش‌کنک که آخر تو هم زنده‌ای! و آخر چه اثری بر این زندگی مترتب است؟ آن‌ هم در روزگاری که همه صبر ایوب دارند و همه میراث پدران خویش را می‌خورند... من به این طناب پوسیده تاریخ در چاه ویل انتظار قضاوتش فرونخواهم رفت که همه شکمباره‌های روزگار را به آن بسته‌اند تا دست‌بسته به گور برسانندشان! اگر حرف من و زندگی‌ام که همین اوراق است، لیاقت جبران وجود امروزی‌ام را ندارد، چگونه عدم آتی مرا جبران خواهد کرد؟ من در چنین زمانه‌ای با همه برد و باخت‌ها و زیر و بالاهاش چنینم! هر کس دیگر، هر جور دیگر که می‌خواهد باشد! و هر چه دلش می‌خواهد بگوید! تا وقتی به انتظار گذر 100 سال، قضاوت درباره آدم‌ها و وقایع را به تأخیر می‌افکنیم و با عناوین جاسنگینی و حزم و دوراندیشی و معنون بودن، جواب خنگی‌ها و کسالت‌ها «این نیز بگذرد»ی‌های ته وجودمان را می‌دهیم، آن‌ هم به چنین صورت زشتی که «فاذکرو موتاکم بالخیر» تاریخ‌مان چنین پیزوری است و آدم‌هامان چنین بی‌بخارهایی و وقایع‌مان چنین در حاشیه و از پس قافله!» البته «جلال آل احمد» در آنچه گذشت، بیشتر نگران تحریف تاریخ به دست مورخان است لیکن فیلم سینمایی پرزحمت و مرارت «یتیم‌خانه ایران» را بخرید و ببینید تا دریابید که تاریخ را فقط آن نیست که تحریف کنند؛ بلکه گاهی چنان بایکوتش می‌کنند که تو بعد از تماشای آخرین ساخته «ابوالقاسم طالبی» تازه یادت می‌افتد که در این سرزمین، چه اتفاقات تلخی افتاده و چه قحطی‌ها و چه سختی‌ها و چه زجرها و چه بیماری‌ها و چه مرگ‌ها! دست روی دست بگذاری و بخواهی 100 سال صبر کنی، چنان ثمره بی‌ثمر و بی‌برگ و بر استعمار را برایت درز می‌گیرند که تو توهم بزنی؛ تنها ظلم انگلیس به کشور ما، آوردن آن میرپنج فلان‌فلان‌شده بود! و این، فرجام اسفبار به روز نبودن است! و در صحنه امروز نبودن! و سنگر زمان حال را خالی کردن! و اکنون را درنیافتن! و در آن صورت، هزاری هم «مختار» باشی و حتی قهرمان تا آن حد، باز از کربلا عقب‌ افتاده‌ای! و می‌بینی آنچه نباید رخ می‌داد، رخ‌ داد! رخ داده و تمام! پس «یتیم‌خانه ایران» بسی بیش از آنکه یک «فیلم سینمایی» باشد، تکه‌ای مهجور و غریب، از تاریخ ایران ماست که نظر به تعهد کارگردان آن، از انباری تاریخ بیرون آمده! القصه! چند نسل قبل از ما، به خوبی مزه این سم مهلک را چشیدند که تو اگر اجازه دهی بیگانه برای کشورت، هم تصمیم‌سازی کند و هم تصمیم‌گیری، ویران شدن ایران و ویرانی ایرانی، هرگز امر بعیدی نیست! طالبی اما از یاد نبریم که مورخ نیست و اگر بود، لابد او هم درباره این برهه از تاریخ کشورمان، سکوت می‌کرد! تا نفهمیم و ندانیم و متوجه نباشیم که تمنای صدقه از بیگانه و اداره مملکت بر مدار خواست دشمن، چه عاقبتی برای‌مان رقم خواهد زد! درباره کم و کیف سینمایی «یتیم‌خانه ایران» البته می‌توان سخن‌ها گفت و جایی مدح کرد و جایی نقد، لیکن صرف پرداختن متعهدانه و دلسوزانه به این قطعه گم و گور در تاریخ ایران، جای قدردانی دارد؛ آن‌ هم در سینمای امروز که همه سعی بر این است تا فیلم حتی‌المقدور از واحدی در آپارتمانی بیرون نرود! و خیلی حضرت کارگردان را به زحمت نیندازد! عیش و نوشی مثلثی! به ‌انضمام کمی تا قسمتی سیاهنمایی؛ آن‌ هم عینا همان‌طور که ایفل‌نشینان را خوش بیاید! و جایزه‌ای! و سوت و کفی! و تمام! غافل از آنکه سیاهی، در برشی مفقود از تاریخ دیار توست؛ آنجا که به اجنبی «چراغ سبز» داده شد تا در عوض ساخت جاده‌ای و پلی، مردم کشورت را ببرد روی خاک! و حتی، اجازه هم ندهد از این واقعه شوم، ولو در حد تلنگری، سخنی بیان شود! پس «یتیم‌خانه ایران» اگر چه فیلم دیروز است اما هشداری است برای همین امروز خودمان! که بدانیم «غرب‌زدگی» جز پرتگاهی نیست! این همان روحیه است که تو را مجبور می‌کند از «دلال تحریم»، فرشته «حلال تحریم» بسازی! اما فرشته‌ای فقط روی کاغذ زنجیره‌‌ای‌ها! که استادند در وارونه‌نمایی تاریخ! و جعل گذشته! و اسهال روشنفکری! آنجا که ناظر بر «28 مرداد 32» سخن از «کودتای ایرانی» می‌گویند!
این ‌هم درجه آخر، نوعی وباست! وبای غرب‌زدگی! و قحطی غیرت! «یتیم‌خانه ایران» را اما باید دید! منتهای مراتب، نه به همان سبک و سیاق که فیلم‌های مبتذل را! و سینمایی‌های بد را! این فیلم، واقعیت است! و اوراقی کنده شده از تاریخ ما که طالبی آن را به این کتاب قطور، دوباره سنجاق کرد! آن‌ هم در زمانه‌ای که متأسفانه همان نگاه متحجر 100 سال پیش، وزیر راه مملکت را متأثر از دیدن یک طیاره قسطی، مات می‌کند! برای ساخت «یتیم‌خانه ایران» زحمت زیادی کشیده شده! بسیار زیاد! این از آن فیلم‌هایی است که تا چندی بلکه تا چند سال، کارگردان را از تک و تا می‌اندازد! خوب است اقلا به پاس زحمت کشیده شده برای این واقعیت، ساعتی بنشینیم پای فیلمی که قصه 100 سال پیش پدران و مادران ما بوده! فی‌الحال کجا هستند آنها؟! همان‌ها که کاش مجالی می‌داشتند تا در همان عصر خود، فریاد خود را بزنند! حالا که «یتیم‌خانه ایران» را دیده‌ام، عجیب هوس مزار میرزا کرده‌ام! گاهی احساس می‌کنم این روزها، میرزای بدن ما ایرانی‌ها کم شده! مگر باز سر بریده‌ای هوشیارمان کند! و البته تماشای واقعیتی از دیروز!
 

حسن رضایی: می‌گویند ارواح در عالم برزخ درک بسیار بهتری از ما زنده‌ها دارند. اگر چنین باشد، احتمالا آلفرد نوبل این روزها سر بر دیوار گذاشته، زارزار می‌گرید. سخن گفتن از سرانجام جایزه صلح نوبل اما بدون حرف زدن از شخص او اگرچه رایج است ولی چندان دلچسب نیست. بر این اساس بد نیست بدانید جناب نوبل، همان سال‌هایی که «اسرائیل بر یوسافات» یا همان «یولیوس دو رویتر» مشغول چفت و بست کردن قرارداد استعماری «رویتر» با «ناصرالدین‌شاه» بود، به همراه برادرانش در شهر رشت مشغول لوله‌کشی نفت شمال بوده‌اند! شرکت نفتی خانواده نوبل البته هرگز توفیق دریافت امتیازات هنگفتی چون رویتر را نیافت. با این حال، وی از جمله چشم‌آبی‌‌‌هایی شمرده می‌شود که تقریبا همان سال‌ها برای آباد کردن(!) ایران به ما سرکی زده است. خدا قبول کند! اما جایزه صلح! آلفرد مخترع دینامیت بود و از این راه به ثروت هنگفتی دست یافت.
همین شد که ظاهرا او را فرشته مرگ نامیدند. بر همین اساس، او برای رفع این بدنامی تصمیم می‌گیرد بخش زیادی از اموال خود را طی وصیتنامه‌ای رسمی به جایزه‌ای اختصاص دهد که همه ساله بدون توجه به ملیتی خاص، به افراد شایسته اهدا کنند. راهکار بدی نیست. خواستید شما هم امتحان کنید. می‌بینید که جواب داده است! جالب است بدانید بعدها سر میرزا کوچک‌خان را در مجاورت سربازخانه رشت، در جایی که معروف به انبار نفت نوبل است، تا مدت‌ها در معرض تماشای مردم قرار داده و سپس خالوقربان که از یاران سابق میرزا و از هواداران سردارسپه بود، سر میرزا را به تهران، نزد سردارسپه یا همان رضا قلدر فرستاد. انگار تاریخ اصرار داشته در تکمیل عنایات نفتی برادران نوبل به مردم این خاک، این صحنه نمادین را نیز به دست خالوقربان خائن، برای همیشه در خود ثبت کند تا ما خوب آن را ببینیم!
اگر اینها را نمی‌دانستید، متعجب شدن‌تان از اعطای جایزه صلح نوبل به جلادانی چون تئودور روزولت، وودرو ویلسون، مناخیم بگین، اسحاق رابین، جیمی کارتر، شیمون پرز و جسارتا! باراک اوباما، خیلی هم عجیب نیست. ظاهرا این وسط، اعطای همان جایزه به فردی چون نلسون ماندلا برای حفظ ویترین کار و تداوم تعجب من و شماها لازم است. آنگ سان سوچی دیگر برنده صلح نوبل اما این روزها در خونخواری کولاک می‌کند. مشاور دولت میانمار و رهبر اتحادیه ملی برای دموکراسی(!) که در این نقش به طور دوفاکتو رئیس دولت است و مقامی همسطح نخست‌وزیر دارد، این روزها تصویر دقیق‌تری را از ماهیت نوبل و جایزه‌هایش به رخ ما می‌کشد. انگار سوچی هم مثل خود نوبل، دستی در دینامیت‌‌سازی داشته است یا شاید هم این طعنه تاریخ است که دینامیت‌کارها بیشتر از هر کسی جایزه صلح جناب نوبل را به خانه ببرند!
بگذارید مجددا از میانمار به ایران بازگردیم. واقعیات و اسناد تلخ تاریخی به ما می‌گوید همزمان با فعالیت‌‌های مجاهدانه(!) شرکت نفتی برادران نوبل در رشت، افراد ظاهرا بزرگی حاضر بودند خم شده با دستمال جیب‌شان و در محضر خلق‌الله، گرد و خاک کفش‌‌های نوبل و دیگر چشم‌آبی‌‌های حاضر در ایران را  پاک کنند. همان کسانی که کم‌کم خود را روشنفکر نامیدند و
میزراملکم خان، تصویری نمادین را از آنها به نمایش گذاشت. کسانی که تنها هنرشان فحش بستن به سر تا پای فرهنگ مردم مسلمان ایران بود و بعدها در جریان انقلاب مشروطه، شیخ فضل‌الله را به دار آویختند تا پلوی‌شان را در دیگ سفارت انگلیس بار بگذارند. میرزاملکم‌ها پس از آن هرگز در ایران نمردند، بلکه هر روز رنگ عوض کردند. راستش را بخواهید ما در این یادداشت بیشتر از‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ آنکه با جناب نوبل کار داشته باشیم، با همین حضرات سروکار داریم.
کسانی که درست مثل روشنفکران قاجاری در غرب مدرک گرفته‌‌اند و هر چند وقت یکبار پیدای‌شان می‌شود تا فهرستی از قواعد زندگی اجتماعی صحیح(!) را تحویل خلق‌الله دهند ولی هرگز در جریان فجایعی که به وسیله ماشین کشتار کاخ سفید در اینجا و آنجا رخ می‌دهد، حتی مثل سازمان بی‌خاصیت ملل هم، یک اظهار نگرانی حداقلی نمی‌کنند! کسانی که تمام عمرشان را صرف تئوری‌‌سازی در زمینه لزوم سازش با جلادان آمریکایی کرده‌‌اند و ریزه‌خواری از کنار سفره خونین آمریکا را «توسعه» می‌پندارند. جالب‌‌‌‌‌‌تر از اینها اما هنرمندانی(!) هستند که در همین طیف زیست می‌کنند و بزرگ‌ترین افتخار زندگی‌شان را دریافت جایزه‌‌های آن ور آبی به خاطر سیاهنمایی از وضعیت ایران در آثار خود می‌دانند. واکنش آنها به خون‌پاشی ماشین کشتار آمریکا اغلب سکوت است. اگر هم زمانی لب به سخن بگشایند حواس‌شان هست که زبانم لال، خدای نکرده به تریج قبای کدخدا بر نخورد!
شما شاید یادتان نباشد که در جریان حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی به باریکه غزه، کمپینی بی‌خاصیت با نام «کشتن همنوعان‌تان را متوقف کنید!» توسط اصغر فرهادی، کارگردان اسکارگرفته سینمای ایران در فضای مجازی به راه افتاد.
«Stop Killing Your Fellow Beings» اقدام به انتشار تصاویری می‌کرد که هیچ ارتباطی با موضوع کشتار فلسطینیان نداشت! در حالی که بسیاری از ورزشکاران و ستارگان مطرح سینمای جهان به حمایت صریح از مردم مظلوم غزه پرداخته بودند، کمپین مذکور در موضعی دوپهلو تنها خواستار توقف کشتار همنوع شده بود. نمایشی مبتذل، بدون در بر داشتن هیچگونه هزینه و ریسک سیاسی؛ آن هم فقط محض کسب پرستیژ روشنفکری! آنگونه که خبرنگار باوجدانی در تقبیح این عمل بی‌خاصیت در همان روزها نوشت: «آدم ناخودآگاه فکر می‌کند دوستان حتی در انتشار تصاویر اعتراض‌شان فکر رویارویی با مأمور روادید در فرودگاه جان اف‌کندی نیویورک را هم در سر داشته‌اند!»
حالا به میانمار برگردیم. اوضاع مسلمانان میانمار این روزها خوب نیست. یمن اگر بدتر از آن نباشد، حتما وضع بهتری ندارد. مسلمانان مظلوم کشمیر و شیعیان نیجریه هم که کمتر در رسانه‌ها دیده می‌شوند، وضعیتی کمابیش مشابه دارند. اوضاع غزه هم نیاز به گفتن ندارد. در میانمار اما راست راست دارند آدم سلاخی می‌کنند. سلاخی! آدم‌‌‌هایی که این بار ظاهرا همنوع هم نبوده‌‌‌اند، لذا صدایی از حضرات روشنفکر در نمی‌آید! مسأله اما باز هم به آقای نوبل و تصورات ما از غرب نامرتبط نیست. ما تا باور نکرده‌‌‌‌‌ایم انگلیسی و آمریکایی بی‌دلیل برای ما دیگ پلو بار نمی‌گذارند، چاقوکشان کراوات‌پوش همچنان آدم سلاخی می‌کنند. دیروز شیخ فضل‌الله بر دار رفت و سر مطهر میرزاکوچک را بریدند، امروز در جای دیگری مشغولند. ما اما تا باور نکنیم در غرب خبری نیست، سلاخی‌ها ادامه خواهد داشت!