
رها عبداللهی: امسال هم بنا به سنت چند سال اخیر بیت رهبری، یک روز از سال حوالی میلاد حضرت زهرا سلاماللهعلیها به نام زنان رقم خورد و در ابتکاری جالب، در و دیوار و پردههای حسینیه هم رنگ و لعاب زنانه گرفت. علاقهمندان و دغدغهمندان مسائل زنان هر سال منتظرند تا نظرات مقام معظم رهبری درباره زنان را در این دیدار بشنوند و مهمترین موضوعات مرتبط با مساله زن از نظر ایشان را بدانند. در هر یک از دیدارهای حضرت آقا با بانوان، یک موضوع تکرار داشته که البته هر بار نگاه نغز رهبری این موضوع را از زاویهای جدید طرح فرموده. آن موضوع، برتری منطق گفتمان تمدن اسلامی بر بیمنطقی و بیصداقتی گفتمان تمدن غربی در موضوع زن است. اینکه رهبری هر سال علاوه بر مطالب دیگرشان روی این موضوع تأکید میفرمایند، حداقل 2 دلیل میتواند داشته باشد؛ دلیل اول اهمیت و مبنایی بودن این موضوع در بسیاری از چالشهای جهان امروز در مساله زن است اما دلیل دوم قطعا ضعف ما در عرصه جهاد تبیین است که هنوز نتوانستهایم برتری این منطق را در منظر افکار عمومی خودمان هم آنطور که باید جاری کنیم، چه رسد به افکار عمومی جهان.
ضعف ما در بازنمایی منطق والای گفتمان اسلامی در کنار برتری غرب در دستگاه تبلیغاتی و رسانه، موجب شده تمدن غربی ریاکارانه خود را در مساله زن جلوتر و پیشروتر نشان دهد.
مقام معظم رهبری در این باره فرمودند: «سرمایهداران و سیاستمداران تابع آنها با در دست داشتن رسانههای موثر در جهان، با بیصداقتی و دروغگویی و در پوشش ظاهری یک نظریه فلسفی و انساندوستانه، انگیزههای جنایتکارانه و فسادانگیز خود را برای دخالت و جهتدهی در امور جامعه جهانی زنان و کسب منافع نامشروع، پنهان میکنند».
ایشان نمونه این ریاکاری و بیصداقتی غرب با زنان را بحث آزادی و استقلال مالی زنان عنوان کرده و فرمودند: «یک نمونهاش در حدود یک قرن پیش مثلا بحث آزادی زن و استقلال مالی زن را مطرح کردند. ظاهر خوبی داشت، زن استقلال مالی داشته باشد یا آزادی داشته باشد، اما باطنش چه بود، باطنش این بود که کارخانجاتشان احتیاج به کارگر داشت، کارگر مرد کافی نبود، میخواستند زنها را بیاورند برای کارگری آن هم با دستمزد کمتر از مردان. این را در زیر یک ظاهر، یک پوشش انساندوستانهای پنهان کردند به عنوان اینکه زن استقلال مالی داشته باشد، آزادی داشته باشد و بتواند از خانه بیرون بیاید». نمونههای این ریاکاری و بیصداقتی تمدن غربی با زنان بسیار است که در ظاهر به نفع زنان و در باطن بزرگترین جنایتها در حق نسل زن و در واقع نسل بشریت بوده و هست. یکی از این نمونهها موضوع سقط جنین است. در گذشتهای نهچندان دور، تمام ادیان و نظامات حقوقی دنیا با سقط جنین مخالف بودند؛ تا اینکه مبارزه با ممنوعیت آن با فعالیتهای موج دوم فمینیسم آغاز شد. پشتوانه فکری این مبارزه، حقوق زن بر بدن خود بود و همین مبارزه به مرور بویژه با انقلاب جنسی توانست سنگر به سنگر نظامهای فرهنگی و حقوقی کشورها را فتح کرده و ممنوعیت سقط جنین را پله پله لغو کند. در سال ۱۹۷۳ میلادی دیوان عالی ایالاتمتحده آمریکا بر اثر فشار رسانه و تجمعات اعتراضی و اقدامات حقوقی فمینیستها، تصویب کرد که «سقط جنین امری خصوصی است که زنان، خود حق دارند درباره آن تصمیم بگیرند». تا پیش از آن سقط جنین عمدی در آمریکا جرم محسوب میشد. طبق آمار رسمی، بعد از این حکم، طی ۶ سال سقط جنین در ایالاتمتحده از سالانه ۷۴۴,۶۷۰ مرتبه به ۱,۴۹۷,۵۷۰ مرتبه رسید؛ یعنی بیش از 2 برابر!
یکی از دلایل چنین افزایش غیرمعمولی، برداشته شدن یک مانع بزرگ برای روابط ناسالم بود. گویی منع سقط جنین، تا حدی به عنوان یک عامل بازدارنده برای افسارگسیختگی روابط جنسی عمل میکرد. روابط نامشروع بیشتر، سقط جنین بیشتر...؛ این یعنی نهادینه شدن خشونت و بیرحمی در وجود افراد جامعه با ریختن قبح قتل جنین، گرفته شدن جان میلیونها جنین بیگناه، تحمیل عوارض روابط خارج از خانواده بر افراد جامعه بویژه زنان، افزایش عوارض خطرناک روحی و جسمی بعد از سقط، سقوط جایگاه نهاد خانواده... و البته پر شدن جیب کاسبان پورن و کمپانیهای خدمات سقط جنین.
در شرایطی که تمدن غرب با ابزار قوی هنر و رسانه در زرورق واژهها و عناوین جذاب، جنایت میآفرید و اجازه نمیدهد حرفهای نو و راهگشای گفتمانهای دیگر شنیده شود، راهبرد ما برای معرفی منطق اسلام چه باید باشد؟ مقام معظم رهبری تشریح منشور اسلام در مقوله زن را برای درک عمومی از منطق اسلام در این زمینه، ضروری برشمردند و گفتند: «باید این منطق را در جامعه جا بیندازیم و بر اساس آن عمل کنیم که البته بعد از انقلاب در این زمینه کارهای زیادی شده است».
ایشان در ادامه 5 اصل از اصول مهم منشور اسلام درباره زن را برشمردند که میتواند خط محتوایی مهمی برای دغدغهمندان کار در زمینه جهاد تبیین با موضوع زن باشد. ایشان البته بار مسؤولیت این جهاد تبیین را هم بر دوش خود زنان گذاشته و در فرازهای انتهایی بیاناتشان فرمودند: «دختران، بانوان، اساتید، دانشجویان و همه جامعه زنان خود را موظف بدانند که در مقابل وسوسهها و شیوههای موذیانه و جنگ نرم بدخواهان برای انحراف از ارزشها در مسائل زنان، اهتمام کافی داشته باشند».