|
پرسپولیس میزبان ساکت و نساجی است؛ استقلال میهمان فولاد
تب فوتبال در اوج سرما
مهدی مرسلی: هفته یازدهم لیگ برتر، ۲ تیم بزرگ ایران را به میدان میخواند. استقلال و پرسپولیس، ۲ غول همیشه آماده جدال، امروز شنبه، برای بازگشت به جایگاه شایسته خود، مقابل حریفانی به میدان میروند که هر یک داستانی برای گفتن دارند. این مسابقات چیزی فراتر از ۹۰ دقیقه فوتبال هستند؛ پازلهای ناتمام یک لیگ پرفراز و نشیب.
* پرسپولیس - نساجی؛ روزی برای قدرتنمایی یا گرهگشایی
پرسپولیس، تیمی که در آسیا بار دیگر خود را یافت. بردی که از چنگ الشرطه عراق بیرون کشید، نهتنها شانس سرخها را در لیگ قهرمانان زنده کرد، بلکه طلسم نبردنهای گاریدو را هم شکست اما همچنان زمزمههایی از تردید درباره فلسفه مربیگری او شنیده میشود. ترکیبهای متغیر و بازیکنان سردرگم اما گاریدو میگوید این راه اوست؛ سیستمی که میخواهد تیمش را همیشه تازه نگه دارد.
امروز سرخها به مصاف تیمی میروند که در قعر جدول دست و پا میزند. نساجی، تیمی که در ۱۰ بازی تنها ۵ گل زده و از هر زاویهای که نگاه کنی، بحران را در چهرهاش میبینی. ساکت الهامی، مردی که روزگاری روی نیمکت استقلال هم نشسته بود، میداند شکست در این بازی میتواند حکم پایان کارش در نساجی باشد. شاید به همین دلیل بیشتر به دنبال «نباختن» باشد تا «بردن» اما فوتبال جای حساب و کتابهای محافظهکارانه نیست. زمین، همه چیز را آشکار میکند.
پرسپولیس در سالهای اخیر نساجی را شکست داده اما این بار، چیزی بیشتر از اعداد در میان است. سرخپوشان نمیخواهند صدر جدول را از دست بدهند، نساجی نمیخواهد سقوط کند و وقتی پای بقا در میان باشد، هیچ تیمی از پیش بازنده نیست.
* فولاد - استقلال؛ نبرد انگیزه و منطق
استقلال در دیدار برابر الاهلی عربستان، تصویری از گذشته پرغرور خود را بازآفرینی کرد اما درست در لحظهای که میتوانست طعم پیروزی را بچشد، یک اشتباه داوری همه چیز را از آبیها گرفت. حالا، موسیمانه و شاگردانش باید در اهواز، جایی که فوتبال با عرق و خاک معنا میگیرد، به مصاف فولاد بروند. فولادی که هدایتش بر عهده یحیی گلمحمدی است؛ مربیای که روزی پرسپولیس را به قلههای قهرمانی رساند و حالا در تلاش است فولاد را به جمع مدعیان برساند.
استقلال، با برد بازی قبل برابر مس رفسنجان، گام اول را برداشت. حالا باید این مسیر را ادامه دهد تا از باتلاق میانه جدول جدا شود اما اهواز، هیچوقت آسان نبوده است. فولاد، تیمی که با ۱۸ امتیاز در رده پنجم جدول جا خوش کرده، اگر این بازی را ببرد، میتواند تا رتبه سوم صعود کند. استقلال اما باید چشم به رده هشتم بدوزد؛ جایی که میتواند فاصلهاش را با صدرنشینان کاهش دهد.
این بازی، چیزی بیشتر از ۳ امتیاز دارد. این بازی، جدال تاکتیکهای موسیمانه و یحیی است؛ تقابل ۲ فلسفه متفاوت. استقلال که چهارشنبه باید در جام حذفی هم به میدان برود، در میان فشار زمان و محدودیت انرژی، باید روحیهای فراتر از توان نشان دهد اما فوتبال، همیشه داستانهای خودش را دارد. گاهی یک ضربه، یک لحظه، سرنوشت را تغییر میدهد.
فوتبال، فقط رقابت نیست. هر بازی، فصلی از یک روایت است و این هفته، داستان تازهای آغاز میشود اما آبیها میدانند یحیی استاد رقابت با استقلال است.
پرسپولیس که اخیرا در جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا مقابل مس سونگون، الریان قطر و الشرطه عراق بازیهای پرفشاری را پشت سر گذاشته، اکنون برای بازگشت به لیگ برتر آماده میشود. این تیم که دیداری معوقه برابر ملوان بندرانزلی نیز در پیش دارد، پس از ۲۸ روز دوری از لیگ، امروز شنبه ۱۷ آذر در ورزشگاه شهدای شهر قدس مقابل نساجی قرار خواهد گرفت. سرخپوشان با ۲۰ امتیاز از ۹ بازی، در رتبه سوم جدول هستند و فرصت دارند در صورت پیروزی، جایگاه نخست را به دست آورند.
* مرخصی میلاد؛ تصمیمی غیرمنتظره در میانه فصل
میلاد محمدی، یکی از کلیدیترین بازیکنان پرسپولیس، در دیدار این تیم مقابل نساجی غایب است. این غیبت، گمانهزنیها درباره جانشین احتمالی او در ترکیب سرخپوشان را به اوج رسانده است. محمدی که از ابتدای فصل جایگاهی ثابت در ترکیب پرسپولیس داشت و در ۱۳ مسابقه از ۱۵ دیدار تیمش حضور یافته بود، پس از بازی با الشرطه درخواست مرخصی یک هفتهای کرد. این درخواست با وجود شرایط حساس پرسپولیس، توسط خوان کارلوس گاریدو پذیرفته شد. بدین ترتیب، محمدی در دیدار برابر نساجی غایب خواهد بود.
* وحید امیری؛ گزینه اصلی جایگزینی
در غیاب محمدی، پرسپولیس بازیکن تخصصی در پست دفاع چپ ندارد. وحید امیری که بیشتر به کارهای تهاجمی گرایش دارد، محتملترین گزینه برای جایگزینی محمدی است. امیری که در گذشته نیز در این پست بازی کرده، باید در مقابل بازیکنانی مانند کوین یامگا و سیامک نعمتی که برای نساجی به میدان میروند، نقشآفرینی کند.
* بازگشت اوستون به ترکیب؟
در صورت استفاده از امیری در دفاع چپ، احتمالا گاریدو، اوستون ارونوف را در نقش وینگر چپ به زمین خواهد فرستاد. این تغییرات میتواند ترکیب پرسپولیس را دستخوش تحولات تازهای کند و به جذابیت بازی بیفزاید.
عملود، گزینه دیگر ایوب عملود، مدافع مراکشی پرسپولیس، دیگر گزینه محتمل برای پر کردن جای محمدی است. او که پیشتر در برخی بازیها در این پست به میدان رفته، توانایی ایفای نقش در دفاع چپ را دارد. حضور او بویژه با در نظر گرفتن عملکرد خوب فرشاد فرجی در دفاع راست، میتواند گزینهای منطقی برای گاریدو باشد.
* تصمیم نهایی گاریدو؛ سرنوشتساز
عرفان ملاپور، مدافع جوان تیم نیز در اردو حضور دارد اما احتمال حضور او در ترکیب اصلی به دلیل حساسیت بازی اندک است. تصمیم گاریدو میان امیری و عملود، میتواند تأثیری قابل توجه در نتیجه دیدار پرسپولیس - نساجی داشته باشد. سرخپوشان در انتظار اعلام این تصمیم، به مصاف یکی از چالشبرانگیزترین بازیهای فصل خود میروند.
ارسال به دوستان
سرخپوشان و شمایل پیروزی؛ از خاکستر تا اوج
بهراد رشوند: پرسپولیس، تیمی است که انگار با رستگاری عجین شده است؛ تیمی که وقتی همه چیز برایش تمامشده به نظر میرسد، برخاسته و حقیقت دیگری را رقم میزند. این بار هم الشرطه در برابرش صفآرایی کرده بود؛ تیمی منظم، خشن و سرسخت. پرسپولیس در میدان دوحه مثل سربازی بود که در زمین نبرد؛ زخمی و خسته اما با امیدی بیپایان، به سمت پیروزی میدوید.
دقایق پایانی، زمان افسانهسازی سرخهاست. لحظاتی که گویی زمان متوقف میشود تا پرسپولیس قصهای دیگر خلق کند. گیورگی گولسیانی، مدافعی که نامش حالا در دفتر خاطرات پرسپولیس جاودانه است، با ضربهای خونسردانه سرنوشت را نوشت. مثل یک شوالیه، شمشیر را بر زمین کوبید و پرچم پیروزی را برافراشت.
* گاریدو؛ کاپیتانی که کشتی را در توفان هدایت میکند
اگر فوتبال را درامی بیپایان تصور کنیم، خوان کارلوس گاریدو کارگردانی است که در دقایق آخر، اوج هیجان را به نمایش میگذارد. او از آن مربیانی است که میداند فوتبال تنها بازی نیست، بلکه زندگی است. پرسپولیس با گاریدو همان تیمی است که مخاطب تا آخرین لحظه نمیتواند نگاهش را از آن بردارد. او از آن مربیانی است که زیر فشار رسانهها و نقدها، نه میلغزد و نه عقب مینشیند، بلکه دست بر قلب تیم میگذارد و میگوید: «بجنگید؛ هرگز تسلیم نشوید!».
* دقایق پایانی؛ لحظههای جادویی پرسپولیس
از داربی پایتخت تا نبرد دوحه، دقایق پایانی برای پرسپولیس حکم پرده آخر نمایش را دارد؛ جایی که تمام داستان تغییر میکند. کنعانیزادگان در داربی، با ضربهای که انگار تمام امیدهای آبیپوشان را به یغما برد، سرود پیروزی سر داد. حالا گیورگی گولسیانی، همان مرد بلندبالای گرجی، نام خود را کنار آن قهرمانان حک کرده است.
این دقایق برای پرسپولیس چیزی فراتر از فوتبال است؛ لحظاتی که عشق هواداران، باور بازیکنان و فلسفه جنگندگی در یک نقطه تلاقی میکند. در این زمان، پرسپولیس دیگر یک تیم فوتبال نیست، بلکه یک اسطوره است؛ یک حماسه.
* مشکل دقایق ابتدایی؛ زخمی که باید درمان شود
اما فوتبال، همانقدر که جادویی است، بیرحم هم هست. پرسپولیس در همان نیمه اول، بارها تسلیم ضربات اولیه شده است. مقابل ذوبآهن، استقلال خوزستان و الاهلی عربستان، شروعی تلخ داشت. انگار هر نیمه اول، شکستی کوچک است که تیم باید در نیمه دوم آن را جبران کند.
در لیگ نخبگان آسیا هم، این ضعف در شروع نیمهها دیده میشود. مثل سربازی که در نخستین شلیک زخمی میشود اما با ارادهای آهنین، به جنگ ادامه میدهد. گاریدو باید این زخم را درمان کند، زیرا فوتبال همیشه فرصتی برای جبران نمیدهد.
* مدافعان گلزن؛ جایی که نبرد تغییر میکند
پرسپولیس تیمی است که مهاجمانش هنوز راهی به دروازه پیدا نکردهاند. لوکاس ژوائو، آن مهاجم تنومند، هنوز در هیچ شبی درخشان ظاهر نشده است اما مدافعان تیم جور مهاجمان را کشیدهاند. گولسیانی، کنعانیزادگان و فرجی، هر یک در لحظهای حساس، توپ را از خط دروازه عبور دادهاند.
این مدافعان، نه فقط دیوارهای دفاعی که قلبهای تپنده تیمند؛ مردانی که نشان دادهاند برای پیروزی، جایگاه مهم نیست؛ تنها روحیه جنگندگی است که میتواند سرنوشت را تغییر دهد.
* پرسپولیس؛ تیمی برای نوشتن قصهها
پرسپولیس این فصل را با آزمونهایی سخت آغاز کرد اما همچنان میجنگد؛ تیمی که در برابر تمام سختیها قد علم کرده است، تیمی که نمیترسد، نمیلرزد و نمیگریزد.
این پرسپولیس، همان تیمی است که شادروان دکتر «حمیدرضا صدر» از آن مینوشت؛ تیمی که اگر به زیر زمین هم برود، دوباره برمیخیزد و به جنگ ادامه میدهد. قصه پرسپولیس، قصه یک تیم نیست، بلکه قصهای است درباره امید، مقاومت و ایمان. قصهای که تا دقایق پایانی، نمیتوان پایانی برایش متصور شد.
ارسال به دوستان
امان از «چینی نازک تنهایی ما»
داوری که به عدالت حکم نداد!
عبدالله دارابی: روی کاغذ، خیلیها بردی راحتالحلقوم را برای صدرنشین عربستانی لیگ نخبگان کنار گذاشته بودند و گرفتن یک تساوی در خانه آنها را نیز برای استقلال، برد محسوب میکردند ولی این بار استقلالیها واقعا برای برد آمده بودند و به قول موسیمانه؛ «نه برای بازدید الاهلی».
آمار بازی اگرچه نشان از برتری محسوس حریف متمول و پرمهره عربستانی در مالکیت توپ، تعداد پاس و شوت و فرصت میدهد ولی نماینده کشورمان بسته به توان و امکانات خویش، نمایش هدفمند و معقول و دور از انتظاری ارائه داد و اگر داور چینی به عدالت قضاوت میکرد، نخستین شکست صدرنشین غرب آسیا توسط استقلال ایران در شهر جده رقم خورده بود. استقلال برابر حریف قدر خود با آرایشی دفاعی بازی کرد اما با اجرایی متفاوتتر و بابرنامهتر از قبل و همین رمز امتیاز گرفتنشان در بازیای بود که خود در از دست دادن پیروزیاش بیتقصیر بودند.
در رابطه با بازی استقلال باید به ۲ نکته اشاره کرد.
۱- استقلال در این دیدار نشان داد در مسیر تغییر و رشد قرار گرفته است؛ افزایش توان بدنی، خودباوری، بازی هدفمند، گلزنی پس از ۴ بازی گل نزدن در لیگ نخبگان و ۲ بار جلو افتادن از حریف مقتدر و صدرنشین از این نشانهها بود. هر ۲ گل استقلال بر اساس برنامه این تیم روی ضربات ایستگاهی و حرکت از فضای بین مدافع وسط و مدافع چپ حریف حاصل شد که درباره گل دوم اگرچه اسلامی ابتدا نتوانست دروازه را باز کند ولی متعاقب آن و با شوتی دیدنی کارش را بخوبی تمام کرد؛ حرکتی که دقایقی قبلتر از آن نیز رخ داد ولی کندی و ضعف تکنیک دریبلینگ بلانکو، مانع ثمردهیاش شد. الاهلی با وجود برتری در مالکیت و فرصتهای بیشتر نتوانست سد دفاع خوب استقلال در این دیدار را در جریان بازی بشکند و با ۲ پنالتی به گل رسید؛ پنالتی اول حریف اگرچه سختگیرانه بود ولی درست بود، منتها چون در لیگ ایران چنین خطاهایی را از بیم حواشی پس از آن نمیگیرند و کارشناسان داوری هم اشتباه داور را با توجیه؛ «این برخوردها در فوتبال طبیعی است» درست جلوه میدهند، امر را بر همگان مشتبه میسازند! خطا، خطاست چه وسط زمین و چه درون ۱۸ قدم. پنالتی دوم الاهلی اما هدیه داور چینی بود تا خطای حسینی! حسینی در این صحنه توپ را دفع کرد و پس از آن و در ادامه حرکت، دستش به حریف خورد که داور حتی بدون بازبینی صحنه رای به پنالتی بسیار بحثبرانگیزش داد تا ۲ امتیاز از استقلال گرفته شود.
۲- این روند استقلال به شرط ادامه میتواند پیشرفت محسوب شود؛ اگرنه جرقهای زودگذر یا توقف در مسیر پیشرفت است و بس. با همین یک بازی نمیتوان پیشرفت را تضمین کرد. مضاف بر آن باید اشتباهات فردی و تیمی را به حداقل رساند؛ در همین بازی موسیمانه در زمان خروج بلانکو و ورود رمضانی اشتباه کرد، چرا که بلانکو به واسطه تحرک بیشترش، فشار بیشتری بر دفاع حریف وارد کرده بود و آن طرح گفته شده درباره گل دوم استقلال را بهتر پیگیری میکرد ولی ورود رمضانی در آن زمان از بازی و عدم پیگیری آن برنامه توسط وی، دفاع حریف را آسوده و استقلال را در اجرای آن طرح تعطیل کرد و بار هجومی استقلال را کمتر. رمضانی فقط یک لمس توپ مفید در دقایق پایانی داشت.
سلب میزبانی نمایندگان ایران و نوع داوری مانینگ چینی، بار دیگر ضعف قدرت فوتبال ما در ایافسی و تصمیماتش را با وجود پست مهدی تاج در کنفدراسیون مذکور به رخ کشید حال آنکه داوری که قرار بود دیدار پرسپولیس و الشرطه را سوت بزند به دلیل شکایت و پیگیری باشگاه الهلال محروم شد و فرصت قضاوت را تا مدتی از دست داد.
ارسال به دوستان
نکته
رکوردشکنی سیمرغ
مهدی بختیاری: روز گذشته ماهوارهبر سیمرغ در جدیدترین ماموریت خود، بلوک انتقال مداری «سامان 1» را به همراه ۲ محموله جانبی دیگر، یک کیوبست و یک محموله تحقیقاتی را از پایگاه حضرت امام خمینی پرتاب و با موفقیت در مدار بیضوی با ارتفاع اوج 400 کیلومتر و حضیض 300 کیلومتر تزریق کرد.
بلوک انتقال مداری «سامان 1» یک گام عملیاتی برای انتقال ماهواره به مدارهای ارتفاع بالا خواهد بود که وظیفه انتقال محمولهها از مدارهای پایینتر به مدارهای بالاتر را بعد از تثبیت بر عهده دارد.
در این ماموریت، ماهوارهبر سیمرغ بلوک انتقال را در ارتفاع 400 کیلومتری مدار قرار داده و پس از تثبیت بلوک، فرآیند ارتقای مدار آغاز میشود و این بلوک، محمولهها را به ارتفاع 7000 کیلومتری منتقل خواهد کرد.
از جمله اهمیتهای این توانمندی، استفاده از آن برای تحقق برنامه منظومهسازی ماهوارهها و نیز ماموریتهای پرتاب چندین ماهواره بهصورت همزمان است.
ماهوارهبر 80 تنی سیمرغ با طول 25.97 متر (17.82 متر مربوط به مرحله اول و 8.15 متر متعلق به مرحله دوم) دارای قطر مرحله اول 2.4 متر و قطر مرحله دوم برابر 1.5 متر است که در زمان رونمایی، رانش مرحله دوم 7.2 تن نیرو اعلام شد.
نگاهی به این اعداد نشان میدهد یک تفاوت مهم ماهوارهبر «سیمرغ» و «سفیر 1» (ماهوارهبر قبلی) از نظر ظاهری علاوه بر طول بدنه، تفاوت در قطر مراحل اول و دوم آنهاست. قطر مرحله اول سیمرغ 92 درصد و قطر مرحله دوم آن نیز 20 درصد بیشتر از ماهوارهبر «سفیر 1» است.
با وجود وزن تقریبا 3.34 برابری سیمرغ نسبت به «سفیر 1» اما طول آن تنها 18 درصد بیشتر از نسل اول ماهوارهبرهای ایرانی است، این امر یعنی پیشگیری از افزایش بیش از حد طول ماهوارهبر به لطف حرکت متخصصان ایرانی از ماهوارهبری با قطر 1.25 به قطر 2.4 متر در سیمرغ حاصل شده است.
طراحی این ماهوارهبر در بخشهای سازه و بدنه نیز که قطرهای بیشتری نسبت به ماهوارهبر «سفیر 1» دارد در هر ۲ مرحله اول و دوم کاملا جدید بود و مشابه هیچ یک از موشکهای نظامی کشور نیست، در نتیجه تمام فرآیندهای طراحی، شبیهسازی و آزمایش روی تمام اجزای این ماهوارهبر به انجام رسیده است.
10 نهاد دانشگاهی، 100 پیمانکار و بیش از 400 متخصص در 15 تیم کاری روی این ماهوارهبر کار کردهاند و 50 پروژه اکتساب فناوری و بیش از 10 پروژه زیرسامانهای نیز برای توسعه سیمرغ به انجام رسیده است.
موتور اصلی سیمرغ دارای 6181 قطعه در 945 نوع متشکل از 46 جنس (آلیاژهای مختلف انواع فلزات)، موتور کنترلی با 1956 قطعه و 570 نوع قطعه متشکل از 47 جنس، سازه متشکل از 4000 قطعه با 800 تنوع قطعه، کابلاژ هدایت کنترل با 50 مجموعه، بلوکهای الکترومکانیک 15 مورد و 4 بلوک الکترونیک هدایت و کنترل است که هر یک دارای 2000 قطعه با 250 تنوع قطعه است.
فارغ از توانمندیهای موجود در ماهوارهبر سیمرغ، آنطور که گفته میشود، صنعت فضایی در مجموعه وزارت دفاع، برنامه وسیعی در حوزه بلوکهای انتقال مداری سوخت مایع و جامد را در دستور کار دارد که میتواند گام مهمی در تکمیل حلقههای زنجیره صنعت فضایی کشور باشد.
برنامه فضایی ایران در طول سالهای اخیر در مقاطع مختلف با فراز و نشیبهای زیادی روبهرو بوده و همچنان به نظر میرسد مهمترین نیاز برای این برنامه، لزوم دستیابی به پرتابهای متعدد برای کسب تجربه و رسیدن به استانداردهای مورد نیاز است.
طی سالهای گذشته، ماهوارههای متعددی در داخل کشور توسط سازمانهای دولتی و حکومتی و نیز مراکز دانشبنیان وابسته به بخش خصوصی ساخته شده که به دلیل پایین بودن پرتابها در سال، تعداد زیادی از آنها همچنان در نوبت پرتاب قرار دارند و این مساله با افزایش میزان پرتابها در سال، قابل رفع خواهد بود.
برنامه فضایی در کشور ما (لااقل در حوزه پرتاب) توسط ۲ سازمان دنبال میشود که شامل سازمان هوافضای وزارت دفاع و نیروی هوافضای سپاه پاسداران است.
با طراحی و ساخت ماهوارهبرهای متعدد نظیر همین سیمرغ (محصول وزارت دفاع) و قاصد و قائم در سپاه، شاهد افزایش پرتابهای فضایی در چند سال اخیر بودیم اما این میزان پرتاب هنوز با آنچه باید باشد فاصله دارد.
ماهوارهبر سیمرغ به عنوان یکی از اصلیترین بازیگران این برنامه بعد از چند پرتاب ناموفق، در ماموریت اخیر خود توانست محمولههای گفته شده در بالا را با موفقیت در مدار مورد نظر تزریق کند و این ماموریت میتواند نویدبخش این مساله باشد که برنامه فضایی ایران بهرغم همه تحریمها و سختیهای فنی، توانسته یک گام مثبت دیگر به جلو بردارد و این روند در صورت ادامهدار بودن، برنامه فضایی کشور را دستخوش تحولات بزرگی خواهد کرد.
فرآیند توسعه ماهوارهبرها در سازمان هوافضای وزارت دفاع بر اساس یک برنامه منسجم و پیوسته انجام میشود و پرتاب روز گذشته نیز که 10 ماه پس از پرتاب قبل انجام شد، خود یک رکورد محسوب میشود.
موضوع مهمی که در زمینه ماهوراهبرها مد نظر صنعت فضایی کشور قرار دارد، ارتقا در حوزه وزن ماهوارهها و دقت در تزریق است و همین مساله در ارتقای ماهوارهبر سیمرغ نیز مد نظر قرار گرفته که منجر به انجام موفقیتآمیز ماموریت اخیر شده است و میتواند قابلیت سیمرغ را برای حمل محمولههای سنگینتر تا وزن 500 کیلوگرم نیز افزایش دهد.
ارسال به دوستان
یادداشت
گاریدو جواب بدهد
مرتضی کرمانیمقدم*: پرسپولیس مقابل شرطه عراق به برتری رسید، اما چه برتریای؟ بردی که هواداران را تا آخرین لحظه روی لبه اضطراب نگاه داشت و جان به لب کرد، همان «مردیم تا بردیم» معروف. تیمی که روزگاری مظهر خلاقیت و سرعت بود، حالا در دام محافظهکاری گرفتار شده است و عجیبتر از همه، ژوائو است؛ مهاجمی که بیشتر شبحی سرگردان در میدان است تا یک تهدید واقعی. چطور میشود چنین بازیکنی در ترکیب ثابت جای گیرد، آن هم تا لحظه آخر و دقیقه ۹۰ و اوقات تلفشده؟
عیسی آلکثیر را ببینید؛ مهاجمی که میداند چگونه دفاع حریف را آزار دهد، موقعیت بسازد، حتی اگر گاهی توپ را به بیرون بزند اما ژوائو؟ گویی تنها برای تکمیل اعداد وارد زمین شده است. پرسش بزرگ: چرا سروش رفیعی، مردی که شالوده بازیسازی است، از ابتدا روی نیمکت مینشیند؟ چرا اورنوف که با ورودش تیم را به جریان انداخت، دیر به میدان آمد؟ پرسپولیسِ عزیز، اینها پرسشهایی است که نباید بیپاسخ بمانند. و حالا استقلال؛ تیمی که مقابل الاهلی صدرنشین به تساوی رسید اما این تساوی چیزی فراتر از یک امتیاز بود؛ نشانی از شخصیت تیمی، از مقاومت. در چنین شبهایی، رنگها از بین میروند. استقلال و پرسپولیس دیگر فقط ۲ تیم نیستند؛ آنها نمایندگان فوتبال ایرانند، نمایندگانی که قلبها را یکی میکنند، بویژه وقتی مقابل تیمهای عربی قرار میگیرند. بله! وقتی این ۲ تیم قدرتمند بودهاند، فوتبال ملی ما هم قدرتنمایی کرده است.
اما این هفته، هفتهای دیگر است. پرسپولیس باید به مصاف نساجی برود، تیمی که در ته جدول جا خوش کرده اما همین موقعیت خطرناکترین انگیزه را برای جنگیدن میسازد. تیمهای پایین جدول اغلب شبیه به آدمهایی هستند که چیزی برای از دست دادن ندارند؛ همه چیز برایشان به بازی گذاشته میشود. پرسپولیس باید مراقب باشد؛ این نبرد آسان نخواهد بود.
و آنسو، در اهواز، یحیی گلمحمدی با فولاد منتظر استقلال است. گلمحمدی، مربیای که هر جا پا گذاشته، ردپای موفقیت برجا گذاشته است. فولاد حالا تیمی است که برای هیچ حریفی آسانگیر نیست. استقلال با روحیه بازی مقابل الاهلی وارد این میدان میشود اما فولاد در خانه، در اهواز، چیزی از یک غولکش کم ندارد. این هفته، هفتهای است که فوتبال ما میتواند زیبایی و هیجانش را به رخ بکشد.
پیشکسوت باشگاه پرسپولیس/ بازیکن اسبق تیم ملی فوتبال *
ارسال به دوستان
شیطنتهایی بر سر قرارداد بستن استقلال با جوئل کوجو وجود دارد
توافق حاصل شده
زهره فلاحزاده: کمتر کسی هست که نداند استقلال این فصل با مشکل کمبود مهاجم تراز اول روبهرو است و آمار پایین گلزنی این تیم نسبت به فصول اخیر هم بخوبی این ضعف را آشکار میکند.
بر این اساس باشگاه استقلال تصمیم گرفت هر چه زودتر یک مهاجم به ترکیب تیمش اضافه کند و حتی با بازیکن آزادی به نام مسعود جمعه توافق کرده و قرار است این بازیکن پس از تاییدیه تستهای پزشکی به عضویت استقلال درآید.
اما آبیها تنها به جمعه بسنده نکردهاند و جوئل کوجو، مهاجم غناییالاصل تیم ملی قرقیزستان هم توافقات لازم را با این تیم انجام داده است. البته کوجو قرار بود با نظر جواد نکونام، سرمربی وقت استقلال اول فصل به تیم ملحق شود اما در واپسین لحظات نقل و انتقالات تابستانی، باشگاه دینامو سمرقند حاضر به فروش این بازیکن نشد و به همین دلیل آن زمان پرونده این بازیکن برای آمدن به تهران و استقلال تا نیمفصل بسته شد.
ولی با آمدن پیتسو موسیمانه، سرمربی جدید آبیها، او هم با تماشای بازی جوکو در لباس تیم ملی قرقیزستان و درخشش او که همراه با دبل مقابل تیم ملی ایران بود، تصمیم به انتخاب جوکو گرفت اما از آنجا که جوکو یک فصل دیگر با تیم دینامو سمرقند قرارداد دارد، نمیتواند حداقل تا نقل و انتقالات زمستانی به استقلال بپیوندد.
اما طبق پیگیریهای خبرنگار «وطن امروز»، باشگاه استقلال با جوئل کوجو بر سر قرارداد 2.5 ساله توافق قطعی کرده و این بازیکن برای انجام تستهای پزشکی طی 3-2 روز آینده به ایران خواهد آمد. از آنجا که لیگ ازبکستان به تازگی به پایان رسیده، باشگاه استقلال میتواند این بازیکن را در ازای پرداخت ۳۰۰ هزار دلار- مبلغ رضایتنامه- به خدمت بگیرد. قرار است باشگاه استقلال طی ۲ قسط - که نخستین قسط هم پس از تستهای پزشکی بازیکن پرداخت میشود - این مبلغ را پرداخت کند.
اما در این بین شیطنتهای برخی باشگاهها و رسانهها برای خارج کردن این بازیکن از دور میدان نقل و انتقالات هم قابل تامل است. برخی رسانهها میگویند خانواده درجه یک کوجو در اراضی اشغالشده توسط رژیم صهیونیستی زندگی میکنند یا او چند بار پایش را به سرزمینهای اشغالی گذاشته است که این خبر با توجه به مسلمان بودن کوجو نمیتواند صحت داشته باشد. البته مدیر برنامه کوجو هم طی صحبتی که با خبرنگار «وطن امروز» داشت خبر مربوط به زندگی خانواده درجه یک کوجو در سرزمینهای اشغالی را تکذیب کرده است.
از طرفی باشگاه ذوبآهن هم اول فصل به دنبال این بازیکن بود. یعنی زمانی که تیم ملی ایران با قرقیزستان در شهر اصفهان بازی داشته، یکی از مسؤولان آنها به هتل محل اقامت کوجو رفته و با وی مذاکره کوتاهی داشته است. آنجا به باشگاه اصفهانی مبلغ رضایتنامه گفته میشود و چون توان پرداخت در آن برهه را نداشتهاند، مذاکره ادامه نمییابد و خیلی زود مساله تمام میشود اما حالا گفته شده ذوب آهنیها هم در شیطنت اخبار حاشیهای علیه این بازیکن نقش دارند.
به هر حال اگر این بازیکن مشکل امنیتی داشت، هرگز آن زمان هم نمیتوانست به ایران بیاید و مقابل تیم ملی کشورمان بازی کند.
اما به طور کلی اگر اتفاق خاصی نیفتد، این بازیکن هم پس از انجام تستهای پزشکی و پرداخت رضایتنامه، قرارداد 2.5 ساله خود را با استقلال منعقد میکند.
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|