رحلت حکیم الهی میرزا ابوالحسن جلوه، عارف و استاد اخلاق(1314‌ق)
میرزا ابوالحسن جلوه در سال 1238 ق در احمدآباد هند به دنیا آمد. نَسَب ایشان با 30 پُشت به امام حسن مجتبی(ع) می‏رسد. ایشان در کودکی به همراه خانواده به اصفهان رفت و در آن شهر به تحصیل پرداخت و راه کمال پیمود. در سال 1273ق راهی تهران شد و بیش از 40 سال در مدرسه‏ دارالشفا به تدریس حکمت، فلسفه و ریاضیات مشغول شد. میرزا طاهر تنکابنی، آیت‏الله محمدعلی شاه‌آبادی، سیدحسین بادکوبه‏ای، ملامحمد آملی، جهانگیرخان قشقایى و علامه طباطبایى و... از شاگردان معروف ایشان هستند. تالیفات میرزا ابوالحسن جلوه نیز گسترده و در خور توجه است که حاشیه بر شفا و اسفار، اثباتُ الحرکه الجَوهَریّه و... از آن جمله‏اند. سرانجام این حکیم الهی در شب جمعه 6 ذی‏قعده سال 1314 ق در 76 سالگی در تهران وفات یافت و در مرقد ابن بابْوِیْهْ مدفون شد.
روز بزرگداشت شاهچراغ
آرامگاه حضرت سیدمیراحمد، برادر حضرت امام رضا(ع) امام هشتم شیعیان، در شیراز واقع شده است. حضرت احمد(ع) در نزد پدرش امام موسی کاظم(ع)، از جایگاه و احترام ویژه‌ای برخوردار بوده است. نوشته‌اند که حضرت احمد، مردی کریم، جلیل‌القدر، بزرگوار و پارسا بود. حضرت امام موسی کاظم(ع) به دلیل علاقه‌ای که به حضرت احمد(ع) داشت، ملکی به نام یسیره را به او هدیه کرد، ملکی که بعدها حضرت احمد(ع) آن را فروخت و به وسیله آن یکهزار اسیر را آزاد کرد. اعتبار و جایگاه احمد(ع) در بین فرزندان امام موسی(ع) بسیار والا بود. بنا به دستور قتلغ، سربازان وی به پناهگاه حضرت احمدبن موسی(ع) حمله‌ور شدند و آن حضرت، شجاعانه در برابر سربازان به دفاع از خود پرداخت. دشمنان که از پس او برنمی‌آمدند، دیوار پشتی مخفیگاه حضرت را خراب کرده و به درون خانه او نفوذ کردند و از پشت سر با شمشیر، فرق مبارک آن حضرت را شکافتند و سپس خانه را بر بدن مطهر او ویران کردند. این واقعه در تاریخ 17 رجب رخ داده است.
تسلیم نهایی ژاپن در برابر متفقین و پایان یافتن کامل جنگ دوم جهانی (1945م)
به دنبال حملات هوایى ژاپن به آمریکا در جریان جنگ دوم جهانی، نیروهای آمریکایى نیز بشدت به ژاپن و متصرفاتش حمله برده و تلفات سنگینی به ژاپن وارد آوردند. پس از مرگ روزولت رئیس‌جمهور آمریکا که در آوریل 1945 اتفاق افتاد، معاونش هاری ترومن به ریاست‌جمهوری آمریکا دست یافت و او بود که اجازه استفاده از بمب هسته‏ای را در جنگ علیه ژاپن صادر کرد. در نتیجه، در ششم و نهم آگوست همان سال، دو بمب هسته‏ای روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی فروریخته شد. در اثر انفجار عظیم این دو بمب و تاثیرات تشعشعات رادیواکتیویته ناشی از انفجار آنها، بیش از 200 هزار ژاپنی کشته و ده‏ها هزار نفر دیگر مصدوم شدند و خسارات فراوانی به بار آمد. در نهایت پس از آنکه در هشتم مه، تمام واحدهای آلمان در اروپا تسلیم شدند، در 14 آگوست همان سال، ژاپن شکست خود را اعلام کرد و تسلیم بی‏قید و شرط را پذیرفت. با خاموش شدن آتش جنگ دوم جهانی، ژاپن نیز در دوم سپتامبر 1945م به طور کامل خود را تسلیم متفقین کرد و با این تسلیم جنگ در آسیا که از ژوئیه 1937م آغاز شده بود پس از 8 سال پایان یافت. پس از شکست ژاپن، متفقین به مدت 7 سال ژاپن را تحت اشغال خود داشتند. استعمال بمب هسته‏ای در ژاپن که به انهدام کامل دو شهر پرجمعیت ژاپن و کشتار فجیع صدها هزار نفر انجامید بزرگ‌ترین فاجعه بشری در طول
جنگ دوم جهانی به شمار می‏آید.