مسعود فراستی در مراسم «روایت یک حقیقت» که نگاهی دوباره به زندگی هنری شهید آوینی داشت، عنوان کرد: شهید آوینی فردی نبود آنچنانکه می‌نمود. او فرد بسیار باسوادی در زمینه فلسفه و ادبیات بود ولی بینش سیاسی نداشت. پیروزی انقلاب اسلامی ایران آوینی را از یک روشنفکر بی‌ربط به یک متفکر تمام‌عیار انقلاب تبدیل کرد. به گزارش نسیم، فراستی گفت: «روایت فتح» بهترین سند مستند سینمای ایران از ابتدای تاریخ تا به امروز است. مرتضی آوینی زنده است و تا به امروز هم زنده است. او نیاز دیروز بود و نیاز امروز هم است. وی افزود: او فرد بسیار منحصر به فردی بود. شهید آوینی از نظر فرهنگ و خصوصیات شخصی هم منحصر به فرد بود. او در زمینه فرهنگ 30 سال اخیر هم کاملا منحصر به فرد بود. حرف‌های او تازه، رو به جلو، برای خود او و سوال‌برانگیز است. فراستی ادامه داد: آوینی در حوزه نقد بشدت بی‌رحم بود. درباره محسن مخملباف دو نقد من و شهید آوینی نوشتیم. هردو نقدهای بی‌رحمانه‌ای است. اما نقد شهید آوینی از نقد من بسیار بدتر است. من سال بعد در هیچ مراسمی که برای شهید آوینی برگزار می‌شود شرکت نخواهم کرد مگر اینکه حرف جدیدی برای زدن داشته باشم. این منتقد سینما گفت: اگر شهید آوینی امروز زنده بود اصلا این سریال مزخرفی که بهروز افخمی تعریف کرد را نمی‌ساخت و از آن تعریف نمی‌کرد. اگر مرتضی زنده بود از فیلم «یه حبه قند» و این قبیل مزخرفات دفاع نمی‌کرد. اگر مرتضی زنده بود از این مزخرفی که به اسکار رفته، دفاع نمی‌کرد. وی تأکید داشت: اگر مرتضی زنده بود می‌ایستاد و محکم و یک‌تنه شمشیر می‌زد. او خود را لوس نمی‌کرد و دیگر بازی درنمی‌آورد. اسیر روز نمی‌شد. سیاست‌زده نمی‌شد، چپ و راست نمی‌رفت، راه خود را می‌رفت. فراستی عنوان کرد: قطعا ما را از نظر نظری یک قدم به جلو می‌برد و اگر هم می‌خواست فیلم بسازد آت و آشغال نمی‌ساخت، در زمینه نظری و عملی مساله داشت. مقاله آوینی جزو بهترین مقالاتی در دنیاست که درباره هیچکاک نوشته شده است. وی تأکید داشت: شهید آوینی روشنفکر نبود و از آن عبور کرده بود. گذشته مرتضی آوینی ابدا عیب نیست زیرا بعد از اینکه امام را دید و خصوصا بعد از جنگ مرتضی، مرتضای امروز شد.