عبدالباری عطوان:  با مشاهده تصاویر جنگنده‌های 5 کشور عربی و هیجان خلبانان آنان برای  کشتار هرچه بیشتر تروریست‌ها و البته بسیاری از غیرنظامیان و چه بسا کودکان، چشم خود را بسته و تصور کردم که گویا خلبانان از ماموریت فلسطین اشغالی به پایگاه‌های خود بازگشته‌اند؛ ماموریتی که در جریان آن با جنگنده‌های اسرائیلی که بمب‌های خود را بر سر اهالی بی‌گناه و در محاصره غزه ریختند، روبه‌رو شده‌اند. خواب و رویا شیرین است و براساس قوانین ضدتروریستی آمریکا و کشورهای عربی ممنوعیتی نیز برای آن وجود ندارد و شاید در این شرایط سخت که در تاریخ امت عرب بی‌سابقه است، رویاپردازی تنها چیز باقیمانده برای آن است. سخنگوی وزارت دفاع آمریکا تاکید کرد که جنگنده‌های عربی در حملات هوایی اخیر علیه مواضع داعش در سوریه شرکت گسترده و فعالی داشتند و 10 جنگنده از عربستان و امارات به همراه 6 جنگنده آمریکایی پالایشگاه‌های نفت تحت تسلط داعش را هدف قرار داده و به‌طور کامل ویران کردند. در این شرایط روشن است که ماموریت خلبان‌های عرب ساده و کاملا بی‌خطر است، زیرا شرایط پرواز برای آنان مهیا بوده و قربانیان نیز عرب‌ها  و مسلمانان هستند و دشمن هیچ رادار، توپخانه یا موشک‌های ضدهواپیما در اختیار ندارد، و به نوشته روزنامه سوری الوطن، دولت  سوریه نیز که تهدید کرده بود هر هواپیمایی که حریم هوایی آن را نقض کند، منهدم می‌کند، خود را در یک جبهه در کنار آمریکایی‌ها و در مقابل تروریسم می‌بیند. به هرحال حملات هوایی به مواضع تروریست‌ها در سوریه کمک می‌کند دلیل امتناع آمریکا از تجهیز معارضان مسلح سوریه به موشک‌های دوش‌پرتاب را متوجه شویم. آمریکا بیم داشت برخی از این موشک‌ها به دست گروه‌های تندرو در سوریه  افتاده و در نتیجه آنان نیز در آینده از آن علیه هواپیماهای آمریکایی و عربی استفاده کنند. هر چند نمی‌توان پیش‌بینی کرد که کشورهای عربی یاد شده پس از پایان حملات هوایی و زمانی که دیگر چیزی برای بمباران باقی نماند و به عبارت بهتر پس از نابودی پالایشگاه‌های ابتدایی نفت تروریست‌ها و برخی مواضع گروه‌های تروریستی و نیز زیرساخت‌های آنان در مرحله بعد نیروی زمینی به سوریه اعزام خواهند کرد یا خیر اما می‌توان حدس زد که اگر آمریکا به آنان قول نمی‌داد که هدف نهایی این جنگ تغییر نظام سوریه است، آنان در این حملات شرکت نمی‌کردند زیرا این حملات هم شبیه حملات هواپیماهای ناتو به لیبی است که در نهایت  منجر به سرنگونی نظام معمر قذافی شد. آنچه احتمال این فرضیه را تقویت می‌کند، اظهارات وزیر خارجه فرانسه است مبنی بر اینکه دشمنان کشورش در سوریه 2 برابر شده‌اند و دشمن شماره یک همان بشار اسد است و پس از آن داعش  قرار دارد. باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا در سخنان اخیر خود درباره حملات هوایی به سوریه گفت که وی شروع این حملات را شتاب بخشید؛ زیرا گروه تروریستی خوراسان وابسته به القاعده نقشه اجرای عملیات تروریستی در آمریکا و  کشورهای اروپایی را طراحی کرده و درصدد بود آن را از سوریه به اجرا درآورد. «سوگند به پروردگار که از زمان تشکیل القاعده در سال 1996 تمام گروه‌های ریز و درشت مرتبط با آن را پیگیری کردم و دو کتاب نیز در این باره نوشته‌ام و سومی نیز در دست چاپ است اما به هیچ وجه اسم گروهی به نام خوراسان به گوشم نخورده است و فقط  اوباما است که این نام را به زبان آورده است.» از سوی دیگر باید پرسید ایمن الظواهری چه نیازی دارد که برای عملیاتی که اوباما به آن اشاره دارد، گروه جدیدی را در سوریه تاسیس کند در حالی که 3 گروه بزرگ مانند داعش، جبهه النصره و احرار الشام را در اختیار دارد و علاوه بر این ده‌ها گروه کوچک دیگر که پیرو افکار و ایدئولوژی القاعده هستند نیز وجود دارند. سوال دیگر اینکه چگونه این گروه عملیات تروریستی را علیه آمریکا به اجرا درخواهد آورد در حالی که گروه بزرگ‌تر از آن یعنی القاعده تقریبا از 10 سال پیش به دلیل اقدامات امنیتی فوق‌العاده در تمام فرودگاه‌های غرب از اجرای چنین عملیاتی ناتوان مانده است؟ به هر روی ائتلاف جهانی جدید به رهبری آمریکا براساس نقشه‌ای کاملا دقیق و بررسی شده عمل می‌کند که فصل نخست آن به اختصار به شرح زیر است: نخست: خشکاندن منابع مالی داعش از طریق بمباران 22 پالایشگاه نفتی در منطقه دیرالزور و الرقه واقع در شمال و شرق سوریه که روزانه 2 میلیون دلار درآمد دارد. دوم: از بین بردن نیروی انسانی داعش با استفاده از قطعنامه شورای امنیت به استناد بند هفتم منشور سازمان ملل مبنی بر اینکه هیچ دولتی نباید اجازه دهد که مبارزان خارجی به گروه‌های تروریستی بویژه داعش ملحق شوند و این اقدام جرم محسوب می‌شود. این 2 هدف تا حدودی با نابودی پالایشگاه‌های مزبور و سایر چاه‌های نفت تحقق می‌یابد به اضافه اینکه ترکیه هزار تبعه کشورهای مختلف را که در راه ملحق شدن به داعش بودند، بیرون راند. اما این موضوع که هدف آمریکا و متحدان آن از ائتلاف علیه داعش، گردآوری تروریست‌های تکفیری در یک نقطه و نابودی آنان به طور یکجا است، جای تردید دارد؛ زیرا برخی از کشورهایی که اکنون به ائتلاف جهانی علیه داعش ملحق شده‌اند، همان کشورهایی بودند که به مخالفان سوریه برای سرنگونی نظام اسد کمک کردند.