گروه ورزشی: پرسپولیس و سپاهان از آن دسته داربی‌هایی است که هیجانش کمتر از داربی سرخابی‌ها نیست. نبرد زردپوشان اصفهانی با سرخپوشان پایتخت برای حمید درخشان و حسین فرکی آنقدر حساس است که بدون شک می‌توان این ماراتن را به جدالی برای عبور از خط پایان تعبیر کرد. درخشان برای اثبات شایستگی‌هایش باید سپاهان را در خانه شکست دهد و حسین فرکی نیز برای اینکه نشان دهد فصل پیش فولاد با تدابیر او قهرمان لیگ شد باید تمام داشته‌های فنی خود را رو کند. وقتی داربی حساس پرسپولیس و سپاهان را زیرورو می‌کنید می‌بینید پرسپولیس در یک دهه اخیر تنها یک بار توانسته در اصفهان زرد پوشان را شکست دهد. پرسپولیس در اصفهان برای اولین بار در 22 بهمن 1350 با آلن راجرز سپاهان را شکست داد و حالا حمید درخشان می‌خواهد خودش را در تاریخ فوتبال پرسپولیس ماندگار کند و بی‌جهت نیست اگر نقطه عطف بازی‌های این هفته را این دیدار بنامیم. جایی که حسین فرکی تیمش را برای رویارویی با پرسپولیسی آماده می‌کند که با حمید درخشان به تیم امتیازآوری تبدیل شده است. حمید درخشان نوید داده که بزودی پرسپولیس به پرسپولیس دهه شصت تبدیل خواهد شد، همان پرسپولیسی که تا بازی شروع می‌شد، یک گل به حریف می‌زد و کار را تا دقیقه 20 یکسره می‌کرد. این پرسپولیس نه با مصاحبه، پرسپولیس دهه شصت خواهد شد و نه با عمل. این پرسپولیس کجا و آن پرسپولیس کجا اما آرزوی مدعی شدن در این لیگ برای تیم حمید درخشان دور نیست. بازی با دو مهاجم و فوتبال اتصالی پرسپولیس را خوشبخت خواهد کرد. فوتبال اتصالی به فوتبال زنجیروار و متحد می‌گویند. اینکه وقتی سانتر فوروارد توپ را از دست می‌دهد، نایستد تا ببیند هم‌تیمی‌هایش چکار می‌کنند! در شعاع حرکتی خود به دفاع کردن تیم کمک کند. فوتبال اتصالی یعنی فوتبال فداکارانه و فوتبال تیمی. پرسپولیس هنوز یک ایراد عمده دارد؛ اینکه یا در دفاع خوب عمل می‌کند یا در حمله و گویی فوتبال یک بخش دارد. پرسپولیس در سال‌های اخیر بیشتر از کناره‌ها حمله کرده در حالی که در فوتبال می‌توان با پاس توی عمق، سانتر از کناره‌ها، شوت از راه دور و... به گل رسید. بازی در خانه سپاهان نیاز به اشاره ندارد که سخت است. خصوصاً حریف، سپاهانی است که رفته‌رفته با حسین فرکی برای جهش قهرمانی آماده می‌شود. سپاهان چند امتیاز حساس از دست داده، این به خاطر دگردیسی در تیم بوده، حذف کردن منوی کاری کرانچار و جایگزین کردن منوی کاری حسین فرکی چند هفته‌ای زمان برده و امتیاز از دست داده اما سپاهان با فوتبال آرام و تهاجمی این مربی فقط یک هدف خواهد داشت؛ قهرمانی. این بازی عیار حمید درخشان را مشخص خواهد کرد.
پرسپولیس در باتلاق فرورفته است
حمیدرضا سیاسی حرف‌های عجیبی به زبان آورده. او در مصاحبه‌ای با یکی از روزنامه‌های ورزشی می‌گوید پرسپولیس تا خرخره در باتلاق فرو رفته! نکته قابل توجه این است که سیاسی علاقه شدیدی به گفت‌وگو کردن دارد و این بار سعی کرده تا اذهان عمومی را به سمت اشتباهات دایی و رویانیان سوق دهد، موضوعی که دیگر پرداختن به آن هیچ معنی‌ای ندارد! حمیدرضا سیاسی با این حرف‌ها می‌خواهد خودش را مطرح کند و بار منفی را بر دوش مدیران سابق بیندازد. او جملاتش را اینگونه آغاز می‌کند «به اینکه خادم درست یا غلط درباره پرسپولیس و استقلال تصمیم‌گیرنده شده، کاری ندارم، به اینکه قبلاً کشتی‌گیر بوده هم کاری ندارم. همین که 50 میلیارد اسپانسر برای این دو باشگاه آورده، دستش درد نکند چون کل بودجه وزارت ورزش 150 میلیارد تومان است. تا الان 20 هیأت مدیره برای پرسپولیس و استقلال درست شده و بیش از ده‌ها نفر آمده و رفته‌اند. کدام‌شان پول آوردند؟ آنها بیشتر از بودجه‌های دولتی استفاده می‌کردند ولی الان فرق می‌کند. البته همان پول‌های دولتی و مشکلاتی که ایجاد کرد، باعث شده الان پرسپولیس تا خرخره در باتلاق فرو برود. بدهی‌های پرسپولیس زیاد است. آقای رویانیان قربانش بروم، دست ما را بسته. نه می‌توانیم قرارداد ببندیم، نه می‌توانیم اسپانسر بگیریم. او آنقدر قراردادهای ترکمنچای‌گونه بسته که راه ما را بسته است. البته قبل از رویانیان هم مدیران دیگر مشکلات مالی به وجود آورده‌اند. در شرایط فعلی، ما چاره‌ای نداریم و باید با مشکلات بسازیم. چون عاشق پرسپولیس هستم، مجبورم برایش هزینه کنم. خوشبختانه شیب موفقیت‌های پرسپولیس بالاست و این برای ما ارزشمند است. اینکه استقلال 3 باخت پیاپی آورده و آیا نیاز به تغییر و تحول دارد یا نه، به من مربوط نمی‌شود و نمی‌توانم اظهار نظر کنم. پرسپولیس در زمان نزول باید تغییراتی را ایجاد می‌کرد که کرد. وقتی به مدیرعامل گفتیم تغییرات را ایجاد کند و او گوش نکرد، مجبور شدیم خودمان اقدام کنیم. علی دایی تحت هیچ شرایطی نمی‌خواست تغییر کند. او آدم‌هایی را دور خودش داشت و نمی‌خواست پرسپولیس را تقویت کند، به همین خاطر تصمیم گرفتیم خودش را تغییر دهیم. رحیمی به ما تحمیل نشد. او مدیر خوبی بود ولی توانایی رویارویی با دایی را نداشت و نمی‌توانست از موضع یک مدیرعامل با دایی برخورد کند. او هیچ وقت از موضع بالا بر دایی نظارت نداشت. رحیمی سردار زمان صلح بود نه سردار زمان جنگ چون در بحران نتوانست به پرسپولیس کمک کند، البته بنده از او تشکر می‌کنم.  فعلاً یکی از گزینه‌های مدیرعاملی ما منتقمی است. دنبال کسی نیستیم که مقابل مصوبات هیأت مدیره قرار بگیرد و نمی‌خواهیم مدیرعامل فردمحور باشد.