حجت‌الاسلام و المسلمین محمدتقی رهبر : چنانکه گفتیم در نظام خانواده از نظر اسلامی زن هیچگونه مسؤولیت مادی و معیشتی ندارد و همه هزینه‌های زندگی بر عهده مرد است و کار زن در خانه به رضایت و تمایل او است. در عین حال بار سنگین خارج خانه از دوش زن برداشته شده است.
پیامبر اکرم(ص) عقد ازدواج علی(ع) و زهرا(س) را بستند با ساده‌ترین لوازم زندگی آن روز و مهریه بسیار کم که به مهرالسنه معروف است (البته در ازدواج‌های امروزی در کنار مهرالسنه مبالغ هنگفتی از جواهراتی و 400 ، 500 سکه بهار آزادی ناقابل(!) هم می‌گذارند و به مهرالسنه دلخوش هستند مثل همان چند تکه نان جو بر سفره افطار ماه رمضان در کنار 7 رنگ غذای چرب و شیرین دیگر). رسول خدا سپس کارها را بدین گونه تقسیم کردند: از در خانه به بیرون به عهده علی(ع) و درون خانه به عهده زهرا(س). حضرت زهرا(س) که این تقسیم کار را شنید، گفت: «از اینکه پدرم کار بیرون خانه را که به عهده مردان است، به دوش من نگذاشته بسیار خشنود شدم» و در همین حال کمک کردن مردان به خانواده در کار منزل توصیه روایات ما است که برای آن پاداش مقرر شده است.
این را مقایسه کنیم با برخی خانواده‌ها که اگر نیازی هم به کار خارج منزل ندارند اما کار بیرون زن بویژه کار اداری را یک امتیاز شخصیتی می‌دانند در حالی که این خانم‌ها با مشکلات داخل منزل و فرزندداری و خستگی و فشارهای روحی دیگر روبه‌رو هستند و شب که به خانه برمی‌گردند خسته و کوفته‌اند و برای شوهر و فرزندانشان حوصله‌ای ندارند. این یک تقلید غربی است که روند آن می‌تواند برای جامعه تبعات اجتماعی منفی همراه داشته باشد از قبیل، دلسردی نسبت به خانه‌داری و شوهرداری، گریز از بارداری و فرزنددار شدن، ترک ازدواج و گاه اختلاف و جدایی و تبعات دیگر و مشخصا یکی از دلایل کاهش بارداری و بحران نسل همین اشتغال زن در بیرون خانه است، بنابراین مدیریت اقتصادی باید به‌گونه‌ای باشد که زن اجبار به کار بیرون نداشته باشد، مگر در موارد ضروری که حضور زنان را می‌طلبد.
در اسلام اصلی‌ترین وظیفه زن خانه‌داری، شوهرداری و فرزندداری است و این در روایات به مثابه جهاد زن به شمار آمده است. علی(ع) فرمود: «جهاد المرئه حسن التبعل» و شریف‌ترین کار زن تربیت فرزند است که آدم‌سازی و پرورش نسل صالح است که از هر صنعت و خدمتی بالاتر است. به بیان مقام معظم رهبری؛ مهم‌ترین نقشی که یک زن در هر سطحی از علم و سواد و معلومات و تحقیق و معنویت می‌تواند ایفا کند آن نقشی است که به‌عنوان یک مادر و به‌عنوان یک همسر می‌تواند ایفا کند. این از همه کارهای دیگر او مهم‌تر است. در همین حال برای زنان هیچگونه محدودیتی در تحصیل بویژه تحصیلات عالیه و دانشگاهی و حوزوی و کار بیرون منزل در چارچوب شرعی وجود ندارد و حتی در بسیاری موارد مانند تعلیم و تربیت و پزشکی لازم و ضروری است و تا آنجا که با حقوق شوهران و فرزندان تزاحمی نداشته باشد، سودمند است، همانگونه که زنان مسلمان ما بعد از انقلاب در عرصه‌های مختلف حماسه‌ها آفریدند.
در دفاع مقدس فداکاری کردند، شهید و جانباز دادند، با همسران جانباز و رنج بسیاری صبر و شکیبایی پیشه کردند و در پست‌های کلیدی نقش موثر داشتند که می‌بینیم. البته هیچ‌یک از این امور نباید به وظایف اولیه زنان لطمه بزند. کار اصلی زن همان است که حضرت زهرا(س) الگوی شایسته آن بودند. متاسفانه برخی روشنفکران این روزها با تاثیرپذیری از ایده فمنیستی به این اصل حیاتی توجه نکرده و حضرت معصومه(س) را مثال می‌زنند که همسر و فرزند نداشتند و از حضرت زهرا(س) غفلت دارند در حالی که درباره نداشتن همسر و فرزند برای حضرت معصومه که در سن جوانی فوت کردند دلایلی وجود داشت که موضوع بحث ما نیست. البته از تبعات اشتغال زن در بیرون، در کارهای غیرضرور و در محیط‌های مختلط نباید غفلت ورزید. بسیاری از این محیط‌های مختلط بویژه هنری، سینمایی و نمایشی تبعات نامطلوب و برخوردهای غیرشرعی را به بار می‌آورد که در فیلم‌ها و سریال‌ها دیده‌ایم و متاسفانه فراگیر شده است. لذا محیط کار مختلط پسران و دختران در اوج جوانی که یک تقلید صددرصد غربی است، تبعات نامطلوبی دارد و در غیر موارد اضطراری به سوی تک‌جنسیتی دانشگاه‌ها باید حرکت کرد. تجربه نشان داده و گزارش‌ها حاکی است که بازدهی تحصیلی کلاس‌های تک جنسیتی بهتر و مفاسد کمتر بوده و در این راستا سیاستگذاران فرهنگی بویژه شورایعالی انقلاب فرهنگی و وزارت علوم شایسته است از سیاست تک‌جنسیتی حمایت کنند و متاثر از فضای تبلیغاتی بیگانه نباشند.