حسین بابازاده‌مقدم: چند وقتی است سیلی از اخبار و اطلاعات، قهرمان‌سازی و سوژه‌های داغ درباره درگیری داعش با کردهای سوریه در کوبانی شکل گرفته است.
اما اهداف پیدا و پنهان پروژه کوبانی چیست و دقیقا به کدام سمت جهت‌گیری شده است؟ این پرسشی است که در نوشتار حاضر درصدد یافتن پاسخ‌های آن، گمانه‌هایی را منطبق بر واقعیت‌های موجود منطقه مورد نظر قرار خواهیم داد.
در اصل و ریشه حقیقی بحث یعنی دخالت داشتن ترکیه در شدت گرفتن عملیات داعش علیه کردهای سوریه تردیدی وجود ندارد، چرا که ترک‌ها همواره در سطح سیاسی کرد‌ها را به مثابه یک دشمن بالقوه و حتی بالفعل دیده و در مقاطعی حتی آنان را صرفا «ترک‌های کوهستان» توصیف کرده و بشدت از تقابل با این قومیت نسبتا بزرگ در سرزمین‌شان هراس داشته‌اند. تقریبا هیچ یک از طرفین من‌جمله دولت سوریه، کردهای کوبانی، گروهک تروریستی پ‌ک‌ک و همینطور دولت‌های غربی تردید ندارند که حمله به کوبانی با تحریک ترکیه و به قصد به تحلیل بردن عمق استراتژیک قومیت کرد در نزدیکی خاک ترکیه انجام پذیرفته است.
ترک‌ها با ترتیب دادن حمله گسترده داعش به کوبانی در صدد به تحلیل بردن و فرسایش قدرت نظامی پ‌ک‌ک و همچنین سرکوب بلندمدت اجتماع کردهای سوریه برای ایجاد ایمنی مرزی بوده‌اند و این موضوع را با زدن مهر سکوت و بی‌تفاوتی قابل ملاحظه مورد تایید قرار داده‌اند.
اما داعش نیز با رویکرد ستیزه‌جویی مستمر، ایجاد دشمنی در همه اقوام غیر‌عرب و تشدید فضای دوقطبی و البته تامین نظر حامیان مالی‌اش مجبور است کماکان به جنگ در کوبانی ادامه دهد اما برنده بازی ترکیه نیست و قسمت اصلی غنائم این جنگ را رژیم اشغالگر قدس از آن خود خواهد کرد.
صهیونیست‌ها با هدف ایجاد کشور یکپارچه کردستان که پرچمدار آن تروریست‌های پ‌ک‌ک و پژاک به شمار می‌آیند، درصدد تحدید حوزه‌های ژئوپلیتیک 4 کشور عراق، ایران، سوریه و ترکیه هستند که در حال حاضر ترکیه عملا با درپیش گرفتن سیاست‌های غلط و دستاوردهای کوتاه‌مدت، این بستر را برای بهره‌برداری همتای راهبردی خود فراهم آورده است. اگرچه ترک‌ها حاضر نیستند به قیمت از دست دادن بخش‌هایی از سرزمین‌شان نظر صهیونیست‌ها را در قبال کرد‌ها تامین کنند اما به‌دلیل رویکرد‌های کوتاه‌مدت در حمایت از تروریسم و همینطور میل وافر به انتقام دائمی از قومیت کرد، دست به حمایت از کشتار کوبانی زده‌اند.
مساله کوبانی که این روزها به مدد تبلیغات میلیاردی رسانه‌های ضدمقاومت و همینطور حامی تروریسم دامن‌زده می‌شود یک دستاورد مهم برای جدایی‌طلبان کرد دارد؛ آن هم عبارت است از رساندن کرد‌های هردو منطقه ترکیه و سوریه به اتفاق نظر و همبستگی قومی که می‌تواند در بلندمدت نتایج ویرانگری برای امنیت ملی ترکیه به همراه داشته باشد، موضوع بسیار ساده‌ای که ترک‌ها از درک آن عاجز هستند. ترک‌ها از درک این مهم ناتوان هستند که ایجاد دشمنی واحد در سطح یک قومیت می‌تواند در برهه‌های بعدی دامنگیر امنیت مرزهای این کشور شده و زنجیره‌ای از مقاومت‌های محلی بسیار پرشدت را به همراه داشته باشد، بویژه اینکه برای غربی‌ها قهرمان‌سازی از کشته شده‌های کوبانی اهمیت فراوانی دارد و خون آنها از خون سایر شهروندان سوریه رنگین‌تر است.
دستاورد جنگ‌افروزی در خاورمیانه و ساخت گروه داعش از تمام جهات و ابعاد برای بانیان و پدرانش چیزی جز شکست و خسران در بلندمدت به همراه نخواهد داشت اما همچنان رویه‌های ضد انسانی در حمایت از این دست گروه‌ها امنیت ملی کشورهای سازنده همچون ترکیه، عربستان و کشورهای اروپایی و آمریکا را مورد هدف قرار داده و این اصل قرآنی محقق می‌شود که کفار به خود مشغول خواهند شد.