مرضیه برومند در گفت‌وگو با تسنیم درباره فیلم «شهر موش‌ها» به نکات مهمی اشاره داشت. او تاکید کرد: در «خانه مادربزرگه» این مفهوم مدنظرم بود که می‌توان در کنار یکدیگر با آرامش و صلح زندگی کرد، حتی اگر با یکدیگر تفاوت داشته باشیم. می‌توانیم و باید به یکدیگر احترام بگذاریم. در آن فیلم یک سگ و گربه بودند که با یکدیگر به تفاهم می‌رسیدند، جوجه‌ها هم با گربه به تفاهم می‌رسیدند. در اینجا هم بحث این است که بچه‌ها مثل همدیگر هستند و با یکدیگر به تفاهم می‌رسند. ممکن است بعد که بزرگ می‌شوند اختلافی پیش بیاید اما آن اختلاف هم قابل حل است. علاوه بر اینکه در این فیلم مفهوم «مقاومت» هم وجود دارد و مفهوم تفاهم و صلح به این معنا نیست که هر بلایی سرت آوردند حرف نزنی؛ اگر دشمنی وجود داشته باشد باید جلوی او ایستاد، حالا نسلی که یادش رفته است که در گذشته چگونه فکر می‌کرده است دچار زندگی بی‌حادثه و مرفه شده و همچنین عافیت‌طلب و ملاحظه‌کار شده است و این را نمی‌داند پس خود بچه‌ها پیش‌قدم می‌شوند. آنچه در شهر موش‌ها تغییر کرده است مثل تغییراتی است که در زندگی خودمان ایجاد شده است. او به وضعیت طنز در کشور انتقاد کرد و گفت: مشکل از طنز کار کردن و فانتزی نمایش دادن نیست. مشکل این است که همه کارهای ما سبک‌مغزانه و سهل‌انگارانه شده است، وقتی کمدی هم می‌سازیم به نظر من طنز اصلا نیست، یک کمدی من‌درآوردی است و خیلی سخیف و سبک‌سرانه است. جالب این است که مسؤولان فرهنگی ما هم خوششان می‌آید و آن بازیگران جلفی که به عنوان بازیگران طنز می‌آیند را دوست دارند، البته به همه برنخورد چون بعضی‌هایشان بازیگران خوش‌قریحه و خوبی هم هستند اما عده زیادی آدم، الکی آمده‌اند و رفتاری در فیلم‌ها و سریال‌ها می‌کنند که آدم حالش بد می‌شود و طبق شئونات جامعه باید او را بگیریم و به زندان بفرستیم اما می‌بینیم به او جایزه هم تعلق می‌گیرد؛ من کهیر می‌زنم خیلی اوقات که اینها را می‌بینم اما سطح سلیقه مردم و مسؤولان این شده است یعنی در واقع مسؤولان سلیقه‌شان این بوده است و با حمایت‌هایشان باعث شدند سطح سلیقه مردم هم پایین بیاید.