آغاز اشغال خرمشهر توسط قوای متجاوز بعثی عراق (1359 ش)
بعدازظهر روز دوشنبه 31‌شهریورماه 1359، ناگهان بارانی از آتش بر خرمشهر باریدن گرفت و شهر را غرق در آتش و دود کرد. برای اغلب مردم بروز چنین وضعی قابل تصور نبود. در واقع پس از حملات هوایی عراق به فرودگاه‌های ایران در بعد از ظهر روز 31/6/59، یگان‌های زمینی عراق ماموریت خود را شروع کردند. دشمن با شناسایی قبلی از میزان توان و نیروهای مستقر در پاسگاه‌ها و مرز و اطلاع از نقاط ضعف خودی، اقدام به هجوم کرد و قبل از حرکت، اجرای آتش روی پاسگاه‌های مرزی و جاده‌های اصلی را تشدید کرد و علاوه بر اجرای آتش توپخانه، تانک‌ها و خمپاره‌اندازها، جاده خرمشهر- اهواز، پاسگاه کیلومتر25 و پاسگاه شلمچه را زیر بمباران هوایی خود گرفت. گفتنی است مدافعین شهر برای مقاومت با دشواری‌های بسیاری مواجه بودند. به نیروهای داخل شهر نه‌تنها اضافه نمی‌شد بلکه با شهادت و مجروح شدن نیروهای موجود، هر لحظه از تعداد آنها کاسته می‌شد. در این وضعیت، هرچند ادامه مقاومت بسیار دشوار بود اما ترک شهر برای حماسه‌آفرینانش دشوارتر به‌نظر می‌رسید، به همین خاطر مقاومت قدم به قدم سلحشوران مسلمان ادامه یافت تا روز 24 مهرماه که خرمشهر، شهر خون شد و «خونین‌شهر» نام گرفت.
قتل آغامحمدخان قاجار، مؤسس و اولین پادشاه سلسله‏ قاجاریه(1211 ق)
آغامحمدخان قاجار، پسر بزرگ محمدحسن‌خان قاجار قوانلو در محرم 1155ق در گرگان متولد شد. در 1160ق که عادل‌شاه، برادرزاده‏ نادرشاه افشار برای سرکوبی محمدحسن خان عازم مازندران شده بود، دستور داد آغامحمدخان را در خردسالی مقطوع‌النسل کردند. بعد از روی کار آمدن کریم‌خان زند و دربه‌دری فراوان خاندان قاجار به دربار زندیه فرستاده شد و مورد توجه خان زند قرار گرفت. آغامحمدخان به مدت 16 سال با بستگان خویش در شیراز در نهایت رفاه حال بسر برد ولی به محض اطلاع از مریضی کریم‌خان، به طرف مازندران حرکت و با کمک برادرش، مدعیان را مغلوب کرد. سرانجام در 11 جمادی‌الثانی 1200ق در تهران تاجگذاری کرد و از آن پس به تصرف نقاط مختلف کشور مشغول شد. در این مدت، ده‏ها هزار نفر از مردم بی‏گناه به دستور او کشته شدند و جنایات فراوانی انجام داد. آغامحمدخان سرانجام هنگامی که در گرجستان حضور داشت به دست دو تن از خدمتکاران خود به قتل رسید. از آنجا که آقامحمد خان قاجار فرزندی نداشت، برادرزاده‏اش باباخان معروف به فتحعلی‌شاه در عید فطر سال 1212 ق به پادشاهی رسید.
رحلت آخوند ملامحمدکاظم خراسانی، استاد بزرگ حوزه‏ علمیه‏ نجف(1329ق)
آخوند ملامحمدکاظم خراسانی در سال 1255 قمری در مشهد به دنیا آمد و در 12 سالگی وارد حوزه‏ علمیه مشهد شد. چند ماهی در محضر ملاهادی سبزواری و در تهران در حلقه‏ درس میرزا ابوالحسن جلوه، شرکت کرد و سرانجام در نجف اشرف به درس میرزای‌شیرازی و شیخ مرتضی انصاری راه یافت. آخوند 13سال از درس میرزای شیرازی استفاده کرد و اندک اندک آوازه‏ علمی آخوند در نجف پیچید. وی پس از فوت استاد، از مجتهدان برجسته و استادان موفق حوزه بود که شاگردان فراوانی را تربیت کرد. سیدابوالحسن اصفهانی، سیدابوالقاسم کاشانی، سیدمحمد تقی خوانساری، سیدحسن مدرس، سیدصدرالدین صدر، آقاضیاء عراقی، شیخ عبدالکریم حائری، میرزای نایینی، سیدمحمدحسین بروجردی، سیدمحمد شاهرودی و ده‏ها عالم فاضل از جمله شاگردان وی بودند. همچنین تألیفات متعددی از ایشان به جا مانده که از جمله‏ آنها، کتاب مهم کفایه‌الاصول است. از حیث مبارزات سیاسی نیز، آخوند خراسانی از مدافعان مشروطیت بود که تلاش زیادی در این زمینه از خود نشان داد. قرار بود بسیاری از علمای نجف، کربلا و کاظمین، خود را برای سفر به ایران آماده کنند. همچنین آخوند خراسانی آماده‏ عزیمت به ایران بود که در شب چهارشنبه 21 ذی‏الحجه‏ سال 1329 ق به طرز مشکوکی به دل درد دچار شد و پس از اقامه‏ نماز صبح، در 74 سالگی به سوی دوست شتافت. برخی بر این باورند که وی به‌وسیله‏ جاسوسان روسی یا انگلیسی مسموم شده است. پیکر پاک این استوانه‏ فقاهت پس از تشییعی باشکوه در حرم مطهر علوی به خاک سپرده شد.