سیروس محمودیان: 1- یکی از عمده مسائلی که رفسنجانی و برخی فرزندانش در عرصه سیاست خارجی به آن افتخار می‌کنند داشتن روابط گرم سیاسی – خانوادگی با آل‌سعود است. با گذر تعمدی از چگونگی شکل‌گیری و استمرار این روابط گرم می‌توان گفت از منظر تحلیلی دامنه منفعتی این روابط به‌گونه‌ای تنظیم شده است که سکوت تلخ طرف ایرانی در برابر مظالم دولت آل‌سعود نسبت به مسلمانان منطقه و حتی شیعیان ساکن عربستان بخشی از روح این دوستی صرفا خانوادگی غیرنافع برای جهان اسلام را شکل می‌دهد.
2- بزرگنمایی تبلیغی ظرفیت عربستان در جهان اسلام و اغماض تعمدی نسبت به خیانت‌های غیر‌قابل گذشت آل‌سعود نسبت به جهان اسلام رویه دیگری از این دوستی را بنیان می‌نهد. با وجود حمایت آشکار سعودی از تروریست‌های منطقه و گستردگی سیاست‌های خصمانه آل‌سعود نسبت به ملت ایران نمی‌توان در سخنان سنوات اخیرهاشمی کمترین رگه‌ای از انتقاد ولو ضمنی نسبت به سیاست‌ها و رفتارهای ضد دینی آل‌سعود ملاحظه کرد.
3- اطرافیان و حتی شخص رفسنجانی به شکل صریح و تلویحی مکررا مدعی شده‌اند که اگر دیگران می‌گذاشتند هاشمی به‌عنوان یک منجی قهار به راحتی قادر بود مشکلات سیاسی موجود میان ایران و عربستان را به سادگی حل و فصل کند و 2 کشور را به ساحل امن و عافیت برساند. نگاهی گذرا به بخشی از مشکلات میان 2 کشور نشان می‌دهد از بدو پیروزی انقلاب اسلامی، عربستان بیشترین دشمنی را با ملت ایران به‌عمل آورده است. هنوز رنگ خون حجاج مظلوم ایرانی درکف خیابان‌های عربستان می‌درخشد. اقدام جامع جهت عینیت یافتن طرح آمریکایی خاورمیانه جدید، تبانی با آمریکا برای کاهش قیمت نفت اوپک در راستای اعمال فشار اقتصادی بر ملت ایران و اعمال تبعیض مذهبی و بدرفتاری غیر‌انسانی نسبت به شیعیان شرق عربستان، شیعیان مظلوم بحرین و یمن که خواسته‌ای جز رعایت حداقل حقوق انسانی – دینی ندارند بخشی از مشکلات ساختاری میان ایران و عربستان به‌شمار می‌رود که با وجود اصرار ایدئولوژیک آل‌سعود بر استمرار رفتار موجود در سایه یک ساده‌اندیشی مطلق می‌توان مدعی حل و فصل مشکلات فی‌مابین به دست هاشمی بود. هم‌زیستی مسالمت‌آمیز عربستان با رژیم صهیونیستی بخش دیگری از مشکلات لاینحل فی‌مابین است.
4- رفسنجانی اردیبهشت 93 در دیدار با سفیر عربستان با اشاره به آخرین سفر خود به عربستان و دیدار با ملک عبدالله و طرح تشکیل کمیسیون علمایی متشکل از علمای شیعه و سنی گفت: اگر آن طرح در 2 کشور جدی گرفته می‌شد و علما مرجع حل اختلافات قرار می‌گرفتند، دیگر تندروها و متعصبان نمی‌توانستند با کشتارهای انتحاری و ایجاد تفرقه و نزاع بین کشورهای اسلامی به نفع استعمارگران در جهان اسلام میدان‌داری کنند. اگر 2 کشور در مسائل منطقه‌ای و جهان اسلام هماهنگ باشند، فتنه‌گران بین مسلمانان، مجالی برای القای اختلاف بین پیروان مذاهب اسلامی نخواهند داشت. ظاهرا هاشمی نمی‌خواهد بپذیرد عالِم‌ستیزی و تسلیح مادی و معنوی تروریست‌های انتحاری منطقه به شکلی پایدار از سیاست‌های کاربردی و سنتی آل‌سعود است و در این شرایط نمی‌توان برای رفع معضلات جهان اسلام به تشکیل یک کمیسیون ناکارآمد آن هم با محوریت عربستان دل خوش کرد.
5- این عبارات کلیشه‌ای در حالی مطرح می‌شود که مشکلات سیاسی میان ایران و عربستان بسیار عمیق و مبتنی بر اختلافات ایدئولوژیک و استراتژیک است. دشمنی با اسلام ناب محمدی(ص)، وابستگی مطلق به آمریکا، ترویج سلفی‌گری و وهابیت، حمایت جامع از تروریست‌های اجاره‌ای، دشمنی با اهل‌بیت(ع) و شیعیان، حمایت از دیکتاتورهای منطقه، دشمنی با ایران اسلامی و تلاش سازمان یافته برای تخریب زیرساخت‌های اقتصادی – مذهبی ایران از ویژگی‌های عمده آل‌سعود و دولت حاکم بر عربستان است.
6- در چند روز گذشته صدور حکم اعدام شیخ نمر باقر النمر که با اتهامات واهی مانند فتنه‌انگیزی، بر هم زدن وحدت ملی و تبلیغ ولایت فقیه در عربستان روبه‌رو است اعتراض شدید علما و مراجع عظام و مسلمانان غیرتمند را در پی داشته است. برای نمونه آیت‌الله‌العظمی صافی در پیامی با اشاره به حکم صادر شده از سوی عربستان سعودی، حکم اعدام این روحانی مبارز و مظلوم را برای همه شیعیان و مسلمانان آزاده موجب تأثر و تأسف شدید دانست. آیت‌الله‌العظمی نوری‌همدانی نیز با انتقاد شدید از صدور حکم اعدام برای این فعال شیعی توسط آل‌سعود گفته‌اند: «برخی کشورها هنوز متوجه قدرت شیعیان نیستند و آنهایی که حکم اعدام شیخ نمر را صادر کردند، بدانند جهان اسلام پاسخ آنان را خواهد داد». آیت‌الله‌العظمی علوی‌گرگانی نیز اعلام کردند: «خبر تایید حکم اعدام روحانی بزرگوار آیت‌الله شیخ نمر النمر موجب تأسف شدید اینجانب گردید. اگر چه شهادت در راه مبارزه با ظلم و طاغوت برای تمام علما و شیعیان حقیقی افتخار است اما تأسف اینجانب از آن باب است که حکومت آل‌سعود به جای تمسک به عدالت و حسن‌رفتار با شهروندان خود به اعمال خلاف مروت دست می‌زند».
در این میان سکوت تلخ و گزنده هاشمی در برابر صدور حکم اعدام شیخ نمر باقر النمر توسط آل‌سعود به اتهام دفاع از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی شیعیان عربستان با وجود ادعای دوستی میان هاشمی و خاندان آل‌سعود نمونه بارزی از رفتار دوگانه هاشمی در مقابل آل‌سعود است. بی‌شک تولی و تبری از فروع دین و عمل به آن تکلیف هر مسلمان انقلابی است.