اینکه باید توافقی با غرب صورت گیرد که تمام حقوق ملت ایران و تضمین پیشرفت‌های آتی کشور در علوم مختلف در آن آمده باشد، جزو بدیهیات است. هنر دیپلمات قَدَر و کاربلد این است که خوب امتیاز بگیرد اما آنقدر توافق ژنو را بد بستند و همه چیزهایی که برای مذاکرات اصلی و توافق نهایی باید باقی نگه می‌داشتند را در آن توافق «شگفت‌انگیز» که هنوز هم با گذشت یک سال مطمئناً دیپلمات‌های غربی بویژه جان کری، متعجب از پذیرش آن از سوی آقای دکتر ظریف هستند، رایگان به طرف غیرقابل اعتماد دادند که الان چیزی نیست که بتوان در مقابل آن امتیاز گرفت. هیچ بعید نیست دلیل عصبانیت آقایان هم پی بردن به این اشتباه‌شان باشد.
برخوردار
آقای رفسنجانی در آن مدتی که بر صندلی ریاست مجلس خبرگان جلوس کردند که 2 عالم بزرگوار، انقلابی و کم نظیر مانند مرحوم آیت‌الله مشکینی و مرحوم آیت‌الله مهدوی‌کنی رضوان الله علیهما قبل و بعد از ایشان بر آن به تحکیم جمهوری اسلامی و دفاع از آن پرداختند، چگونه عمل کردند؟ آیا جز این است که در حال ریاست بر یکی از مهم‌‌ترین و اساسی‌ترین ارکان نظام اسلامی، دشمنان را امیدوار و دوستان را ناامید از رفتارشان کردند؟ این کلمه‌ای که درباره نمایندگان مردم در مجلس خبرگان به کار بردند، ناپسند نبود؟
اعلا