مهدی جابری:یک سال قبل در چنین روزهایی بود که شایعات مربوط به «سونامی سرطان» به بهانه آلودگی بنزین تولید داخل از ساختمانی واقع در پارک طبیعت پردیسان به رسانه‌های داخلی و خارجی مخابره شد؛ شایعه‌ای که به ابتکار یک سرکار خانم متولد شد اما حتی نتوانست یک‌سالگی خود را جشن بگیرد(!) و چند ماه بعد از تولد به خاطر افشای حقایق پشت پرده، خاموش شد.
یک‌سال گذشت! با تلاش‌های مرموز برای خوانده شدن فاتحه بنزین تولید داخل فرصتی فراهم شد تا پای بنزین خارجی با لابی داخلی به کشورمان باز شود؛ بنزینی که بنا به نتایج آنالیز دو محموله از آن که از فجیره امارات عربی متحده وارد ایران شده بود (و خبر آن از سوی خبرگزاری تسنیم منتشر شد) حاوی ترکیبات الکلی خطرناک، یک نوع حلال عالی سرطانزا، ام‌ام‌تی (معروف به بنزین چینی) و فروسین بوده است؛ یعنی همان ترکیبات و موادی که ده‌ها سال پیش استفاده از آنها در جهان ممنوع شده بود چراکه ارمغانی جز بیماری‌هایی مانند امراض تنفسی، کلیوی و پارکینسون ندارد.
در این میان آنچه صداقت شایعه‌پراکنان را زیر سوال می‌برد این است که حداقل یک‌میلیارد لیتر بنزین با شرایط و مشخصاتی که گفته شد، از دی‌ماه 1392 تا اردیبهشت 1393 وارد کشور شد و نه‌تنها صدای اعتراض آنان بلند نشد بلکه مطابق اظهارات سیدمهدی موسوی‌نژاد عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی مشخص شد برخی مدعیان آلودگی بنزین تولید داخل پس از انتشار شایعات، دست به واردات بنزین «فوق آلوده» به ایران زده‌اند. این نماینده مجلس گفته بود: «همسر یک خانم در دولت یازدهم، یک شرکت واردات و صادرات دارد که در کشور امارات ثبت شده و در این شرکت با یک فرد آلمانی شریک است. آنها نفتای سبک و سنگین ایران را به امارات می‌برند و ترکیب می‌کنند و دوباره وارد کشور می‌کنند! دقیقا همان روندی که قبلا در کشور خودمان انجام می‌دادیم را الان در امارات انجام می‌دهند.»
اکنون اما یک‌سال از طرح شایعه گذشته است. در طول این مدت جنازه شایعه و پرونده آن بارها از این دست به آن دست گشته است تا با کالبدشکافی، حقایق آشکار شود. کمیسیون‌های مختلف مجلس شورای اسلامی، وزارت بهداشت، ریاست‌جمهوری، سازمان محیط زیست، سازمان استاندارد، وزارت نفت و شرکت‌های زیرمجموعه آن، سازمان بازرسی و نهادهای دیگر به جز پزشکی قانونی(!) در روند کالبدشکافی این شایعه حضور داشته‌اند. به عبارتی انرژی و زمان زیادی صرف شد تا حقیقت آشکار شود. پس از آنکه رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی بیستم مهرماه امسال اعلام کرد مطابق نظر وزارت بهداشت، بنزین تولید داخل آلودگی ندارد، سخنگوی کمیسیون اصل 90 مجلس هم دیروز در تازه‌ترین اظهارنظر گفت: «با توجه به گزارشات ارائه شده از سوی دستگاه‌‌های ذی‌ربط، کمیسیون اصل 90 ادعای سازمان محیط زیست در مورد آلایندگی هوای تهران به دلیل استفاده از بنزین پتروشیمی را رد کرد.»
هرچند از مدت‌ها قبل پشت پرده شایعات بنزینی برای افکار عمومی فاش شده بود اما نظرات کمیسیون اصل 90 مجلس و وزارت بهداشت در یک ماه گذشته و در آستانه سالگرد شایعات، تیر خلاصی است بر جنازه کودک نوپای شایعه که قربانی عملکرد مادر شد؛ مادری که در یک‌سال گذشته برخلاف ادعاها و شعارهایش نتوانست «محیط تحت امر» خود را «سبز» نگه دارد.
در این یک سال به موازات واردات بیش از یک میلیارد لیتر بنزین آلوده و غیراستاندارد به کشور، میلیون‌ها نفر/ ساعت صرف رمزگشایی از شایعه و آشکار شدن حقایق شد. عده‌ای با واردات بنزین و روی هم گذاشتن «سنت - سنت» بار خود را بستند اما عده‌ای دقیقه - دقیقه از زمان و فرصت باارزش خود را صرف کردند تا به پشت پرده شایعه برسند. برخی کارشناسان به خاطر افشای حقیقت ممنوع‌المصاحبه شدند و برخی پس از پرونده‌سازی برای آنها به هیات‌های رسیدگی به تخلفات(!) رفتند!
این روایت زمانی تلخ‌تر می‌شود که بدانیم «هوای تهران ناسالم شد»؛ این هشداری بود که این روزها بارها از سوی مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران به بیماران و گروه‌های حساس شهر داده شده است. ما اما در روزهای تشییع جنازه یک شایعه، نمی‌خواهیم بگوییم «سونامی سرطان» به خاطر واردات بنزین خارجی در کشور به راه افتاده است؛ هرچند با این ادعا می‌توانیم وارد یک بازی سیاسی به نفع خود شویم ولی می‌دانیم که بازی کردن با روح و روان مردم یک گناه بزرگ سیاسی و رسانه‌ای است.